Psyche
alle pijlers
Tegen overspannen aan
maandag 1 april 2024 om 07:17
Sinds een week of 2 heb ik het gevoel weer: eigenlijk wil een paar dagen alleen maar slapen/in bed liggen en verder niks. Afgelopen jaar is dat al een paar keer geweest. Het is ook een jaar geweest met constant iets: zelf eerst nieuwe baan, daarna meteen sudden deafness gehad, man 3 maanden ziek waardoor hij de hele dag op bed lag en toen meteen daarma ik een operatie. Alles leek voorbij maar nu kwakkelt mijn vader (70) met zijn gezondheid waardoor opa/oma eigenlijk niet goed kunnen oppassen (1x in de week) en moet ik daar soms meer naar het ziekenhuis.
Ondertussen heb ik een fulltime baan, 2 kinderen van 4 en 2 en draai ik maandag t/m woensdag alleen omdat man ver weg zit voor een opdracht. Deze week t/m donderdag vanwege Pasen, ik zie er deze week enorm tegen op en wil eigenlijk alleen maar slapen en even niks. Over 3 weken ga ik een lang weekend weg met een vriendin en ben aan het aftellen daar naar toe.
Herkenbaar voor anderen en hoe pakken jullie het aan?
Ondertussen heb ik een fulltime baan, 2 kinderen van 4 en 2 en draai ik maandag t/m woensdag alleen omdat man ver weg zit voor een opdracht. Deze week t/m donderdag vanwege Pasen, ik zie er deze week enorm tegen op en wil eigenlijk alleen maar slapen en even niks. Over 3 weken ga ik een lang weekend weg met een vriendin en ben aan het aftellen daar naar toe.
Herkenbaar voor anderen en hoe pakken jullie het aan?
vrijdag 19 april 2024 om 16:57
vrijdag 19 april 2024 om 17:09
Ik denk dat ik ongeveer weet in welke hoek je werkt, en het lijkt me toch ook nogal belangrijk dat je aan de slag gaat met de manier waarop je je baan in vult. Ik vermoed, gelet op wat je hier vertelt, dat je eerder coördinator dan MT-lid bent. Dat is juist de plek waar je moet leren om dingen van je af te managen, door anderen op te laten knoppen en niet meer op elk detail te willen zitten.Zwaluw1984 schreef: ↑17-04-2024 15:06Dat is opgelost, maar haalt de druk niet van mijn management baan met avondvergadering en soms onmogelijke deadlines icm een deel van de week alleen thuis.
vrijdag 19 april 2024 om 17:24
Mij komt het over als: ik heb recht op een leuk leven.NomenNescio schreef: ↑19-04-2024 16:53Het is flauw om te zeggen, want persoonlijk leven en werkleven hoeven niet op elkaar te lijken. Maar ik begrijp wel waarom Bijtie het zegt. Ik deel dezelfde verwondering. Heb door de manier van schrijven ook regelmatig het idee dat to nog heel jong is in haar manier van denken. Ook het leven dat haar wordt aangedaan, terwijl ik dan echt mezelf afvraag dat je niet begrijpt dat je niet in een slechte scène zit, maar dat dit het leven IS. Het is iets waar iedereen elke dag mee dealt. Ben je dan zo beschermd opgevoed? Zo weinig klappen van de zweep gewend? Dat past dan in mijn hoofd ook moeilijk bij het takenpakket van je baan.
Ik werk hard (maar wel een parttime dag natuurlijk), dus ik heb recht op weekendjes weg en sporten. Oh en ja, uiteraard wilde ik ook kinderen, daar ben ik dol op. Maar het moet niet te lastig worden want ik moet ook echt wel tijd voor mezelf.
Hoezo zou dat niet allemaal kunnen? Als iedereen een beetje meewerkt en helpt, dan kan het best.
nova wijzigde dit bericht op 19-04-2024 18:30
Reden: Iets vergeten
Reden: Iets vergeten
4.99% gewijzigd
vrijdag 19 april 2024 om 17:54
Dit.Nova schreef: ↑19-04-2024 17:24Mij komt het over als: ik heb recht op een leuk leven.
Ik werk hard, dus ik heb recht op weekendjes weg en sporten. Oh en ja, uiteraard wilde ik ook kinderen, daar ben ik dol op. Maar het moet niet te lastig worden want ik moet ook echt wel tijd voor mezelf.
Hoezo zou dat niet allemaal kunnen? Als iedereen een beetje meewerkt en helpt, dan kan het best.
TO schrijft ergens dat ze uit een relatief eenvoudig milieu komt. Misschien is dat zo, maar zo komt ze niet over. Het komt eerder over alsof ze in een priviliged en bevoorrechte situatie is opgegroeid. Waar genoeg geld en middelen beschikbaar waren om alles te kunnen en niets te hoeven laten. Waar het gebruikelijk was om de opvoeding en verzorging grotendeels uit te besteden.
@TO: ik heb respect voor het feit dat je hier altijd netjes en respectvol reageert, ondanks de soms harde woorden. Ik heb geen ideeën meer, maar ik hoop oprecht dat je een fijnere balans vindt voor jezelf, werk, gezin, etc.
vrijdag 19 april 2024 om 18:02
Dat zeker. Ongeacht de kritiek die ze te verstouwen krijgt, blijft ze wel haar gezicht laten zien en netjes reageren. Dus dat vind ik knap. In haar plaats zou ik daar meer moeite mee hebben.
Ik hoop ook boven alles dat ze een betere balans vindt. En ja, soms betekent dat je eerst wakker moet worden in de echte wereld.
Ik hoop ook boven alles dat ze een betere balans vindt. En ja, soms betekent dat je eerst wakker moet worden in de echte wereld.
vrijdag 19 april 2024 om 18:16
Eens.NomenNescio schreef: ↑19-04-2024 18:02Ik hoop ook boven alles dat ze een betere balans vindt. En ja, soms betekent dat je eerst wakker moet worden in de echte wereld.
vrijdag 19 april 2024 om 18:21
Eens. En het lullige is en blijft wel, de man van TO denkt hetzelfde, en bij hem helpt TO dan wel mee zodat het nog lukt ook. En/of hij laat alles rondom thuis makkelijker van zich afglijden.Nova schreef: ↑19-04-2024 17:24Mij komt het over als: ik heb recht op een leuk leven.
Ik werk hard, dus ik heb recht op weekendjes weg en sporten. Oh en ja, uiteraard wilde ik ook kinderen, daar ben ik dol op. Maar het moet niet te lastig worden want ik moet ook echt wel tijd voor mezelf.
Hoezo zou dat niet allemaal kunnen? Als iedereen een beetje meewerkt en helpt, dan kan het best.
TO, echt, jullie willen teveel. Er is geen ruimte meer om nog te schuiven en te hosselen, dit is het.
vrijdag 19 april 2024 om 19:04
Ik zat net nog te denken dat je zei dat het in coronatijd zoveel minder zwaar viel terwijl jullie toen juist meer op elkaar aangewezen waren lijkt me?
Komt dat dan door puur het thuiswerken? Dat de rest van de wereld verplicht wegviel? Andere redenen?
Misschien is het goed om eens te kijken naar de periodes waar je je wel goed voelt en wat daar de gemene deler van is TO. Dat zou nog kunnen zorgen voor duidelijkheid misschien?
Komt dat dan door puur het thuiswerken? Dat de rest van de wereld verplicht wegviel? Andere redenen?
Misschien is het goed om eens te kijken naar de periodes waar je je wel goed voelt en wat daar de gemene deler van is TO. Dat zou nog kunnen zorgen voor duidelijkheid misschien?
vrijdag 19 april 2024 om 23:10
TO had toen pas één kind, als ik me niet vergis. Dat maakt veel verschil.debuurvrouw schreef: ↑19-04-2024 19:04Ik zat net nog te denken dat je zei dat het in coronatijd zoveel minder zwaar viel terwijl jullie toen juist meer op elkaar aangewezen waren lijkt me?
Komt dat dan door puur het thuiswerken? Dat de rest van de wereld verplicht wegviel? Andere redenen?
Misschien is het goed om eens te kijken naar de periodes waar je je wel goed voelt en wat daar de gemene deler van is TO. Dat zou nog kunnen zorgen voor duidelijkheid misschien?
zaterdag 20 april 2024 om 13:19
zaterdag 20 april 2024 om 14:19
Hier loop ik ook een beetje tegenaan.NomenNescio schreef: ↑19-04-2024 16:53Het is flauw om te zeggen, want persoonlijk leven en werkleven hoeven niet op elkaar te lijken. Maar ik begrijp wel waarom Bijtie het zegt. Ik deel dezelfde verwondering. Heb door de manier van schrijven ook regelmatig het idee dat to nog heel jong is in haar manier van denken. Ook het leven dat haar wordt aangedaan, terwijl ik dan echt mezelf afvraag dat je niet begrijpt dat je niet in een slechte scène zit, maar dat dit het leven IS. Het is iets waar iedereen elke dag mee dealt. Ben je dan zo beschermd opgevoed? Zo weinig klappen van de zweep gewend? Dat past dan in mijn hoofd ook moeilijk bij het takenpakket van je baan.
In de kern klopt het verhaal niet. En dan kunnen wij aandragen wat we willen, maar dat is dan nooit passend.
zaterdag 20 april 2024 om 15:35
Ik weet niet of dit voor TO geldt, maar uit eigen ervaring kan ik hier toch wel iets tegenover zetten.
Ik kom ook uit een “eenvoudig”, maar ik zou liever willen zeggen traditioneel milieu. Vader werkt, moeder doet het huishouden & de kinderen. In mijn omgeving (en ook bij ons thuis) betekende dat vaders echt geen poot uitstaken thuis, behalve misschien een keer mee naar de voetbaltraining. Toen ik opgroeide zag ik m’n moeder (en veel moeders van vrienden & vriendinnen) dus zwoegen en ik dacht: dat wil ik later niet.
En doordat ik dus ging studeren en (fulltime) werken, viel het me rauw op m’n dak dat ik naast dat harde werken óók het huishouden moest doen. Naïef? Zeker. En ik heb gelukkig ook heel snel geleerd dat het huishouden (en later ook kinderen) een verantwoordelijkheid van ons beiden was. M’n man en ik hebben de taken echt 50/50 verdeeld en ik ben daar heel blij mee.
Maar ik ben dus wel opgegroeid met het idee dat als je hard werkte en geld binnenbracht, je je taak volbracht had. In 2024 werkt het (gelukkig!) niet meer zo in de meeste gezinnen. Maar als TO ook in zo’n milieu is opgegroeid dan kan ik me ergens voorstellen dat het wringt, zeker als je er ook nog eens 3 dagen in de week alleen voor staat.
Dat gezegd hebbende: daar moet je dan iets mee. Alleen klagen lost het niet op.
vlag wijzigde dit bericht op 20-04-2024 15:36
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
5.32% gewijzigd
zaterdag 20 april 2024 om 16:36
zaterdag 20 april 2024 om 17:20
Het komt op mij over alsof TO denkt dat als de zorg fifty fifty over beide ouders verdeeld is, dat die dan door een of andere wonderlijke formule ineens nauwelijks tijd kost, maar ook dan kan je niet meer precies het leven leiden dat je had voordat je kinderen had. En als dat wel kan heb je zoveel zorg uitbesteedt dat ik de keuze voor kinderen niet begrijp.
zondag 21 april 2024 om 14:02
Ook in eenvoudige gezinnen bestaan er ouders die heel veel van hun kinderen uit handen nemen. Regelmatig moeders die hun zorgrol tot in lengte van dagen willen uitdragen (regelmatig richting zonen). Of vaders die hun dochters als kleine kwetsbare prinsesjes behandelen. Daarvoor hoef je niet uit een welvarend gezin te komen.
In alle gevallen komt to op mij over als iemand die heel erg uit de wind gehouden is en nu merkt wat het betekent om als volwassenen zelf eerst verantwoordelijken te zijn. Waarbij de deal tussen haar en man mij niet geheel duidelijk wordt. Maar in alle gevallen kun je het normale leven wel niet willen zien. Maar dan zul je gefrustreerd blijven.
In alle gevallen komt to op mij over als iemand die heel erg uit de wind gehouden is en nu merkt wat het betekent om als volwassenen zelf eerst verantwoordelijken te zijn. Waarbij de deal tussen haar en man mij niet geheel duidelijk wordt. Maar in alle gevallen kun je het normale leven wel niet willen zien. Maar dan zul je gefrustreerd blijven.
zondag 21 april 2024 om 14:41
Het zou ook precies het omgekeerde kunnen zijn, namelijk dat het haar tot nu toe altijd gelukt is om dingen alleen te regelen. Als je zelfstandig bent met een goed stel hersens kun je dat best lang volhouden.
Nu lukt dat niet meer want met 2 kinderen en alles wat eromheen zit, kan je er niet meer tegenop regelen. Dan zul je het moeten hebben van samenwerking (met oa je partner) en prioriteiten stellen (wat eerder niet hoefde want je kon alles alleen af)
Ik krijg juist het idee dat TO vindt dat ze alles maar aan moet kunnen. Dat is trouwens ook een weinig houdbare overtuiging.
Nu lukt dat niet meer want met 2 kinderen en alles wat eromheen zit, kan je er niet meer tegenop regelen. Dan zul je het moeten hebben van samenwerking (met oa je partner) en prioriteiten stellen (wat eerder niet hoefde want je kon alles alleen af)
Ik krijg juist het idee dat TO vindt dat ze alles maar aan moet kunnen. Dat is trouwens ook een weinig houdbare overtuiging.
zondag 21 april 2024 om 15:04
'Alles aankunnen', bestaat in dit geval voor het grootste deel uit eigen keuzes. Zo afhankelijk zijn van ouders en schoonouders is natuurlijk al een risico.Mepal schreef: ↑21-04-2024 14:41Het zou ook precies het omgekeerde kunnen zijn, namelijk dat het haar tot nu toe altijd gelukt is om dingen alleen te regelen. Als je zelfstandig bent met een goed stel hersens kun je dat best lang volhouden.
Nu lukt dat niet meer want met 2 kinderen en alles wat eromheen zit, kan je er niet meer tegenop regelen. Dan zul je het moeten hebben van samenwerking (met oa je partner) en prioriteiten stellen (wat eerder niet hoefde want je kon alles alleen af)
Ik krijg juist het idee dat TO vindt dat ze alles maar aan moet kunnen. Dat is trouwens ook een weinig houdbare overtuiging.
Verder is het natuurlijk absurd om te denken dat het leven precies zo gaat, zoals jij wil en dat het met twee kinderen allemaal blijft zoals het was zonder kinderen.
zondag 21 april 2024 om 15:18
Het is ook geen houdbare overtuiging, dat zeg ik ook.72Jelle schreef: ↑21-04-2024 15:04'Alles aankunnen', bestaat in dit geval voor het grootste deel uit eigen keuzes. Zo afhankelijk zijn van ouders en schoonouders is natuurlijk al een risico.
Verder is het natuurlijk absurd om te denken dat het leven precies zo gaat, zoals jij wil en dat het met twee kinderen allemaal blijft zoals het was zonder kinderen.
TO loopt nu tegen een grens op: er moeten keuzes gemaakt worden. De meeste mensen gebeurt dat (veel) eerder. En als je tegen die grens oploopt duurt het even voordat je je daaraan aangepast hebt. Of je loopt een burn out op, kan ook.
Ik vind het alleen nogal raar om te doen alsof TO een of ander onmens is. Iedereen heeft gekke karaktertrekken.
zondag 21 april 2024 om 16:32
Volgens mij heeft niemand haar een onmens genoemd.
Wel wat wereldvreemd en star in haar denken. En daarnaast vind ik haar wat onsamenhangend schrijven, waarbij ze de ene keer dit zegt en de andere keer weer net wat anders. Daardoor blijft het voor mij een beetje vaag hoe het nu zit.
Maar ik zou niet weten waarom ze een onmens zou zijn.
Wel wat wereldvreemd en star in haar denken. En daarnaast vind ik haar wat onsamenhangend schrijven, waarbij ze de ene keer dit zegt en de andere keer weer net wat anders. Daardoor blijft het voor mij een beetje vaag hoe het nu zit.
Maar ik zou niet weten waarom ze een onmens zou zijn.
zondag 21 april 2024 om 19:07
Ik mis soms zo de 'like-functie' op dit forumNomenNescio schreef: ↑18-04-2024 14:19Pffff, jij weet echt niet wat een rijtjeshuis heet in de volksmond?
Als ik in een caravan woon, heb ik dan een vrijstaand huis met oprijlaan?
zondag 21 april 2024 om 22:30
Je zit dicht in de buurt: weinig tegenslagen en ik ben degene die dingen wel “fixt” tot nu toe. Familie problemen met dossiers voor corona steun: dan help ik, zieke vriendin dan ging ik koken voor gezin of toen we 1 kind hadden kwam die van haar een weekje logeren en thuis regelde ik idd 90%. Maar het is inmiddels teveel het lukt niet meer: met de komst van de 2e overzie ik niet meer alles en kan ik niet alles aan. En routines aanpassen duurt lang.Mepal schreef: ↑21-04-2024 14:41Het zou ook precies het omgekeerde kunnen zijn, namelijk dat het haar tot nu toe altijd gelukt is om dingen alleen te regelen. Als je zelfstandig bent met een goed stel hersens kun je dat best lang volhouden.
Nu lukt dat niet meer want met 2 kinderen en alles wat eromheen zit, kan je er niet meer tegenop regelen. Dan zul je het moeten hebben van samenwerking (met oa je partner) en prioriteiten stellen (wat eerder niet hoefde want je kon alles alleen af)
Ik krijg juist het idee dat TO vindt dat ze alles maar aan moet kunnen. Dat is trouwens ook een weinig houdbare overtuiging.
Ik ben niet gewend om hulp te vragen, in mijn jeugd had ik niet geweten aan wie: met mijn 15e regelde ik al veel voor ouders en familie qua belastingen etc. Studie, middelbare school bijna alles moest ik zelf uitzoeken: ook logisch als je de 1e bent aan beide kanten die gaat studeren. Ik kom idd uit een eenvoudig milieu, niet een arm milieu.
zondag 21 april 2024 om 22:30
Je zit dicht in de buurt: weinig tegenslagen en ik ben degene die dingen wel “fixt” tot nu toe. Familie problemen met dossiers voor corona steun: dan help ik, zieke vriendin dan ging ik koken voor gezin of toen we 1 kind hadden kwam die van haar een weekje logeren en thuis regelde ik idd 90%. Maar het is inmiddels teveel het lukt niet meer: met de komst van de 2e overzie ik niet meer alles en kan ik niet alles aan. En routines aanpassen duurt lang.Mepal schreef: ↑21-04-2024 14:41Het zou ook precies het omgekeerde kunnen zijn, namelijk dat het haar tot nu toe altijd gelukt is om dingen alleen te regelen. Als je zelfstandig bent met een goed stel hersens kun je dat best lang volhouden.
Nu lukt dat niet meer want met 2 kinderen en alles wat eromheen zit, kan je er niet meer tegenop regelen. Dan zul je het moeten hebben van samenwerking (met oa je partner) en prioriteiten stellen (wat eerder niet hoefde want je kon alles alleen af)
Ik krijg juist het idee dat TO vindt dat ze alles maar aan moet kunnen. Dat is trouwens ook een weinig houdbare overtuiging.
Ik ben niet gewend om hulp te vragen, in mijn jeugd had ik niet geweten aan wie: met mijn 15e regelde ik al veel voor ouders en familie qua belastingen etc. Studie, middelbare school bijna alles moest ik zelf uitzoeken: ook logisch als je de 1e bent aan beide kanten die gaat studeren. Ik kom idd uit een eenvoudig milieu, niet een arm milieu.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
