Therapie of werk?

02-09-2017 18:48 65 berichten
Het gaat al een tijdje niet zo goed. Psychische problemen ontregelen mijn leven. Ik heb ruim tien jaar een eetstoornis en ben daarnaast gediagnosticeerd met een persoonlijkheidsstoornis.

Ik hecht veel waarde aan mijn werk, het is een van de weinige dingen die mij nog overeind houden. Ik werk in een vakgebied waarin het lastig is iets te vinden. Heb een jaarcontract, een deeltijd functie vanuit huis en voor de rest probeer ik bij te verdienen als zzp'er met wisselende resultaten.

Nu heb ik onlangs een intakegesprek gehad bij een ggz instelling en het behandeladvies viel een beetje tegen: klinische opname van twee maanden, gevolgd door een deeltijdbehandeling van twee dagen per week. De klinische opname is niet te combineren met mijn werk, ik zou dan in de ziektewet komen. Als ik geen werk of een vast contract had, zou ik daar wel voor gaan.

Maar zo'n behandeling aangaan zou als gevolg hebben dat mijn contract niet wordt verlengd. Waar doe ik goed aan?
Wat zouden jullie adviseren? Werk als dit vind ik niet snel meer. Anderzijds gaat het echt niet goed qua eetstoornis en ander destructief gedrag en moet er wel iets gebeuren :(
anoniem_63aaeb26434cc wijzigde dit bericht op 02-09-2017 19:00
0.53% gewijzigd
Gezien je laatste zin zeg ik : zsm ziekmelden en in therapie!!!
Meteen doen. Je gezondheid is het aller, aller belangrijkste. Niet langer twijfel, gewoon gaan doen.
Alle reacties Link kopieren
opname, nu heb je die keuze nog
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Als je op deze voet verder gaat verlies je ook je baan. Dit kan echt niet lang goed gaan als ik je OP zo lees.
Alle reacties Link kopieren
Als je die therapie gevolgd hebt en je zit daarna zonder werk is ook geen leuk vooruitzicht natuurlijk. Als dit werk is wat je ook nogeens heel erg leuk vindt. En er zijn geen andere wegen om je eetstoornis aan te pakken?
Alle reacties Link kopieren
Jouw gezondheid is het belangrijkst!!
Ik zou voor je gezondheid en het behandeladvies gaan.
TO, alsjeblieft, ga in therapie. Kies voor de opname, kies voor jezelf. Je bent al zo lang aan het modderen!

Ik heb bij jou vaak de indruk dat je je vast probeert te houden aan je werk om maar niet in therapie te hoeven. Om maar niet naar jezelf te hoeven kijken.

Wat is het ergste dat er kan gebeuren als je opgenomen wordt? Dat je je baan verliest? Aangezien opname vaak een laatste redmiddel is, gok ik dat de kans groot is dat je, als je niet opgenomen wordt, je leven verliest.

Wat is je meer waard, je baan of je leven?
Superhuisvrouw schreef:
02-09-2017 18:59
Als je die therapie gevolgd hebt en je zit daarna zonder werk is ook geen leuk vooruitzicht natuurlijk. Als dit werk is wat je ook nogeens heel erg leuk vindt. En er zijn geen andere wegen om je eetstoornis aan te pakken?
Ik gok dat die er niet meer zijn. Loep maar even, TO is al heel lang bezig.
Ga in therapie, je gezondheid is belangrijker dan werk. Natuurlijk is het kut als je je ziek moet melden en daardoor geen nieuw contract krijgt, maar als je jezelf nog verder in de vernieling helpt heb je toch ook niets meer aan dat contract.

Silvertjj schreef:
02-09-2017 18:59
Jouw gezondheid is het belangrijkst!!

Typisch dat juist jij dat nu zegt. In je eigen topic vind je het vinden van werk belangrijker dan werken aan je herstel. Waarom luister je niet naar je eigen advies?
Superhuisvrouw schreef:
02-09-2017 18:59
Als je die therapie gevolgd hebt en je zit daarna zonder werk is ook geen leuk vooruitzicht natuurlijk. Als dit werk is wat je ook nogeens heel erg leuk vindt. En er zijn geen andere wegen om je eetstoornis aan te pakken?
Lijkt me niet dat ze zo iets drastisch adviseren als er nog opties over waren.
Alle reacties Link kopieren
De mensen die ik ken die een behandeling intern hebben gehad hebben daar allemaal zoveel baat bij gehad dat het hun leven gered heeft. Anders waren ze er nu niet meer geweest. Ik zou dus voor de behandeling gaan. Betreffende personen hebben ook allemaal weer een prima baan gevonden na hun behandeling.
Bedankt voor jullie reacties. Ik moet er wel bij zeggen dat het zeker niet zo is dat ik anders mijn leven zou verliezen, o.i.d. Ik heb geen ernstig ondergewicht, bmi 16 en afgezien van een beetje vermoeidheid verder amper lichamelijke klachten. Het zijn vooral enorme eetbuien en suïcidaal gedrag waar ik mee kamp. Dat laatste kan trouwens wel een contra indicatie voor de opname betekenen, die beslissing moeten ze nog nemen. Maar het advies vanuit de intake was dus die opname.

Het klopt inderdaad dat ik mij erg vasthoud aan mijn werk, het houdt mij op de been. Werk en studie hebben altijd op nummer 1 gestaan en heb er hard aan gewerkt om, ondanks alle tegenslagen, een goed cv op te bouwen en dit werk te vinden. Ik denk dat dat ook wel gezond is om zoveel waarde aan werk te hechten, voor zoveel mensen geeft werk voldoening, uitdaging etc. Maar het belet mij inderdaad wel een intensieve behandeling aan te gaan. Al denk ik dat ik het werk veel beter zou doen als ik niet al die problemen had. Het heeft toch zijn weerslag, al wil ik dat niet. Ben ook ontslagen op mijn vorige werk vanwege deze problematiek :(
Verwacht je dat je eetstoornis stabiel blijft? Mijn ervaring is dat een opname niet onnodig geadviseerd wordt. Het is de vraag hoe lang jij je werk volhoudt, als je zo doorleeft. Als je voor therapie gaat heb je kans dat je kwaliteit van leven erg verbeterd! Sterke.
Echt, ga aan jezelf en herstel werken en ga in therapie.
En een bmi van 16 is natuurlijk niet goed te praten....
Alle reacties Link kopieren
Ik laat de deskundigen aan het woord
anoniem_180388 wijzigde dit bericht op 02-09-2017 21:01
81.93% gewijzigd
Rebecca, een BMI van 16 is ernstig ondergewicht. En jij houdt je op een ongezonde manier vast aan je werk. Je slaat door, net zoals je doorslaat in het eten, lijnen en de eetbuien.

En misschien merk jij niets van je ondergewicht, maar het is wel degelijk schadelijk voor je lichaam.
miedo schreef:
02-09-2017 20:05
Ik zou voor het werk gaan.

Je hebt al zoveel therapie geprobeerd, en denk maar niet dat een interne therapie een wondermiddel is.
Daar neig ik ook wel naar ja.

En waarom volg je therapie..mede om daarna het normale leven te kunnen oppakken inclusief werk. En dat onderdeel heb ik nu. Dan voelt intern wel als een stap terug aangezien ik werk dan op moet geven (en het héél moeilijk is dat terug te krijgen)
miedo schreef:
02-09-2017 20:05
Ik zou voor het werk gaan.

Je hebt al zoveel therapie geprobeerd, en denk maar niet dat een interne therapie een wondermiddel is.
:facepalm:
rebecca_90 schreef:
02-09-2017 20:11
Daar neig ik ook wel naar ja.

En waarom volg je therapie..mede om daarna het normale leven te kunnen oppakken inclusief werk. En dat onderdeel heb ik nu. Dan voelt intern wel als een stap terug aangezien ik werk dan op moet geven (en het héél moeilijk is dat terug te krijgen)
Echt, ga in therapie als je ooit zicht op een plezierig leven wil hebben.
Ik vraag me af vanuit welke expertise of ervaring miedo spreekt.

Daarnaast Rebecca, is dit topic niet een beetje onzin? Je lijkt vooral bevestiging te zoeken voor je eigen idee, blijven werken.
rebecca_90 schreef:
02-09-2017 20:11
Daar neig ik ook wel naar ja.

En waarom volg je therapie..mede om daarna het normale leven te kunnen oppakken inclusief werk. En dat onderdeel heb ik nu. Dan voelt intern wel als een stap terug aangezien ik werk dan op moet geven (en het héél moeilijk is dat terug te krijgen)
Goed idee. Nog even, en je hebt niets meer te kiezen.

Hoe normaal is je leven nu, behalve je werk?
Alle reacties Link kopieren
[quote=blueeyes*3 post_id=27501717 time=1504377109 user_id=179756]
Goed idee. Nog even, en je hebt niets meer te kiezen.
Hoezo

er bestaat ook deeltijdbehadneling.
En lotgenotencontact

Als TO niet genoeg wil eten kan niemand haar dwingen..Intern kan ze ook zo er weer mee kappen

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven