Psyche
alle pijlers
Tijdgeest, opvoeding jaren 70 - naar school
donderdag 6 mei 2021 om 09:51
Ik zet dit onder Psyche, daar lijkt het mij toch het beste te passen.
Vraag me af hoe jullie aankijken tegen hoe mijn ouders iets vroeger hebben 'opgelost'. Ben vooral benieuwd naar mensen die de jaren 70 bewust hebben meegemaakt en e.e.a. dus ook in de juiste tijdgeest kunnen plaatsen.
Als kind ben ik van een iets grotere plaats naar een kleiner dorp verhuisd. Afstand 11 kilometer. Ik was net in de leeftijd dat ik naar de 1e klas lagere school ging, 6 dus. Mijn broer was 8. Het huis in het dorp waar we gingen wonen was nog niet klaar toen het schooljaar begon. Mijn ouders hadden bedacht dat we ondanks dat maar wel vast op de nieuwe school in het dorp zouden beginnen.
Mijn ouders werkten/studeerden in die tijd beiden fulltime. Dus hadden ze bedacht dat we dat eerste kwartaal zelfstandig met de bus van plaats A naar het dorp zouden gaan. Voor tussen de middag had mijn moeder geregeld dat ik met een klasgenootje mee naar haar huis kon en dan eten bij de moeder van dat meisje.
's Middags na school weer terug met de bus.
De eerste keer dat mijn broer en ik met de bus gingen, zijn mijn ouders met de auto achter de bus aan gereden om te kijken of het goed ging. Niet helemaal... want ze waren vergeten te vertellen wannéér we precies op het stopknopje moesten drukken. Resultaat: boze buschauffeur, maar wél goed aangekomen op de school.
Extra info: ik kwam niet uit die streek, ook de grotere woonplaats was vrij nieuw (oftewel: ik was 'import') en in het dorp werd dialect gesproken dat ik niet kon verstaan. Ik kende er niemand.
Hoe kijken jullie hiertegen aan? Goede oplossing? Of had het misschien anders gemoeten?
Ben benieuwd.
Vraag me af hoe jullie aankijken tegen hoe mijn ouders iets vroeger hebben 'opgelost'. Ben vooral benieuwd naar mensen die de jaren 70 bewust hebben meegemaakt en e.e.a. dus ook in de juiste tijdgeest kunnen plaatsen.
Als kind ben ik van een iets grotere plaats naar een kleiner dorp verhuisd. Afstand 11 kilometer. Ik was net in de leeftijd dat ik naar de 1e klas lagere school ging, 6 dus. Mijn broer was 8. Het huis in het dorp waar we gingen wonen was nog niet klaar toen het schooljaar begon. Mijn ouders hadden bedacht dat we ondanks dat maar wel vast op de nieuwe school in het dorp zouden beginnen.
Mijn ouders werkten/studeerden in die tijd beiden fulltime. Dus hadden ze bedacht dat we dat eerste kwartaal zelfstandig met de bus van plaats A naar het dorp zouden gaan. Voor tussen de middag had mijn moeder geregeld dat ik met een klasgenootje mee naar haar huis kon en dan eten bij de moeder van dat meisje.
's Middags na school weer terug met de bus.
De eerste keer dat mijn broer en ik met de bus gingen, zijn mijn ouders met de auto achter de bus aan gereden om te kijken of het goed ging. Niet helemaal... want ze waren vergeten te vertellen wannéér we precies op het stopknopje moesten drukken. Resultaat: boze buschauffeur, maar wél goed aangekomen op de school.
Extra info: ik kwam niet uit die streek, ook de grotere woonplaats was vrij nieuw (oftewel: ik was 'import') en in het dorp werd dialect gesproken dat ik niet kon verstaan. Ik kende er niemand.
Hoe kijken jullie hiertegen aan? Goede oplossing? Of had het misschien anders gemoeten?
Ben benieuwd.
donderdag 6 mei 2021 om 11:31
mijn dochter van 16 (heeft al veel te veel meegemaak aan smerigheid vand e maatschappij), werd vorig jaar zomer (toen was ze dus 15 (en ze lijkt echt geen 18) gefilmd door een viespeuk. Terwijl ze gewoon in een korte broek in het park lag met een vriendinNYC schreef: ↑06-05-2021 11:04Dat is inderdaad in geen enkele tijd een goed idee. Ik ging pas rond mijn achttiende voor het eerst topless. Ook toen al wel last van vervelende opmerkingen. Maar ik vond het bloot liggen/naakt zwemmen etc op zich wel fijn. Nu in de tijd met al die smartphones en internet zou ik het niet doen en zeker niet als jong meisje.
donderdag 6 mei 2021 om 11:33
donderdag 6 mei 2021 om 11:33
Klopt, maar die zijn er voor gemaakt om in het sleutellaatje te blijven liggen... (heel irritant want je kan je kinderen ook weer niet uren voor de deur laten staan omdat je niet op wilt staan;))
donderdag 6 mei 2021 om 11:34
Nee, de mijne ook niet. Moeders zei wel tegen de buschauffeur dat ik eruit moest bij het bejaardenhuis in een dorp verderop, of hij daar even op wilde letten.Zeeuws_meisje schreef: ↑06-05-2021 11:30Dat je ouders nog achter de bus aangereden zijn joh, dat hadden die van mij echt nooit gedaan.
donderdag 6 mei 2021 om 11:35
mijn ervaring, als ouder. Is dat het erg ligt aan het kind.
Onze oudste is mijn zorgen-kind. Ze is jong-volwassen, maar het slijt nooit meer echt enk ik.
ONze jongste kan op voettocht naar China, en ik vind het prima
donderdag 6 mei 2021 om 11:35
Oh, mijn ouders waren juist de gezonde hippies, veel muesli en yoga enzo, haha! En ze hadden een “in dit huis wordt niet gerookt sticker”, nou, dat was echt een rel in de familie. Zo ongastvrij!!
donderdag 6 mei 2021 om 11:36
wij hebben buren met een extra sleutel (en VV: ik doe geregeld de deur open voor hun puber)
en in de achtertuin, onvindbaar voor anderen, ligt een sleutel
donderdag 6 mei 2021 om 11:36
Dat is ook zeker zo. En zie hier op het forum, veel volwassenen kunnen ook geen zaken regelen of zelf bedenken.
donderdag 6 mei 2021 om 11:38
Oh ja, dat herinner ik me ook. Dat je bij instappen in een bus in een onbekende omgeving aan de buschauffeur vroeg of die aan wilde geven wanneer die en die halte was. Want je had geen enkele informatie in de bus op schermen enzo.ninanoname schreef: ↑06-05-2021 11:34Nee, de mijne ook niet. Moeders zei wel tegen de buschauffeur dat ik eruit moest bij het bejaardenhuis in een dorp verderop, of hij daar even op wilde letten.
donderdag 6 mei 2021 om 11:38
maar dat is wel een verschil met vroeger. Ik bezie mijn kinderen als indviduen. Heb altijd gekeken naar wat ZIJ nodig hadden. ipv (zoals vroegr) bepalen, wat de ouder vindt dat er nodig hoort te zijn
ik kom er (50) nog steeds achter, dat ik bepaalde dingen wel/niet wil. Gewoon omdat ik door hun "indoctrinatie" slecht geleerd heb, zelf keuzes te maken
Een mens in een mal drukken, wat vroeger gebeurde, zorgt ook voor selcht keuzes kunnen maken. Gewoon omdat je het nooit geleerd hebt
donderdag 6 mei 2021 om 11:39
donderdag 6 mei 2021 om 11:42
Oh, dat kan ik mijn ouders dan weer niet verwijten. Die hadden bij ons allemaal een heel verschillende aanpak en daar was ook veel aandacht voor. Praktisch voorbeeld: regels voor bedtijden etc. en een kwartier later als je 8 wordt ofzo hadden wij ook niet. Jongere broer ging bijvoorbeeld veel later naar bed dan ik, want die had minder slaap nodig. Maar deze aanpak hadden ze op allerlei gebied. Maar goed, structuur en orde is sowieso een onbekend concept in onze familie.lilalinda schreef: ↑06-05-2021 11:38maar dat is wel een verschil met vroeger. Ik bezie mijn kinderen als indviduen. Heb altijd gekeken naar wat ZIJ nodig hadden. ipv (zoals vroegr) bepalen, wat de ouder vindt dat er nodig hoort te zijn
ik kom er (50) nog steeds achter, dat ik bepaalde dingen wel/niet wil. Gewoon omdat ik door hun "indoctrinatie" slecht geleerd heb, zelf keuzes te maken
Een mens in een mal drukken, wat vroeger gebeurde, zorgt ook voor selcht keuzes kunnen maken. Gewoon omdat je het nooit geleerd hebt
donderdag 6 mei 2021 om 11:43
Ik ben er wel lekker zelfstandig door geworden hoor. Ging met 17 jaar met een vriendin interrailen, je was gewoon een maand van huis. 1 x bellen geloof ik uit een cel met veel muntjes. En thuis eerst eten (uitgehongerd) en 24 uur non stop slapen. Was mn beste vakantie. Je ontwikkelt echt wel een radar wat veilig is en wat niet. Maar verschilt ook sterk per individu.
donderdag 6 mei 2021 om 11:44
donderdag 6 mei 2021 om 11:45
Ik vanaf mijn 18e heel Europa door met interrail. Wel een telefoonkaart mee natuurlijk. Er ging overigens heel veel mis op die reizen. Verkeerd plannen en ergens in het holst van de nacht aankomen etc. Maar altijd veel lol gehad.Vlaginvaas schreef: ↑06-05-2021 11:43Ik ben er wel lekker zelfstandig door geworden hoor. Ging met 17 jaar met een vriendin interrailen, je was gewoon een maand van huis. 1 x bellen geloof ik uit een cel met veel muntjes. En thuis eerst eten (uitgehongerd) en 24 uur non stop slapen. Was mn beste vakantie. Je ontwikkelt echt wel een radar wat veilig is en wat niet. Maar verschilt ook sterk per individu.
donderdag 6 mei 2021 om 11:46
Misschien is dat ook wel door de tijdgeest van toen. Je wil het anders (beter) doen dan je ouders en dan komen we er over tig jaar achter dat dit ook de manier niet is. Dat het een soort golfbeweging wordt van heel veel zelfstandigheid naar meer beschermd en weer terug.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 6 mei 2021 om 11:47
Nou ja, aan bezorgd zijn alleen heeft niemand iets. Je houdt het gevoel niet tegen natuurlijk, maar het helpt verder niet. Maar je kunt door dingen in goede banen leiden wel wat zorg wegnemen.
donderdag 6 mei 2021 om 11:47
donderdag 6 mei 2021 om 11:48
Je hebt mij een hoop typewerk bespaardelmoni schreef: ↑06-05-2021 11:17Opgroeien in de jaren 70 en 80 was echt niet voor watjes. Het was behoorlijk afzien en soms zelfs ronduit gevaarlijk. Die pubers van tegenwoordig zouden het vast nog geen dag volhouden.
Een paar voorbeelden:
• Er was een tandarts die in een witte bus de basisscholen langsging om onfortuinlijke kinderen te martelen.
• Kinderen van 4 jaar liepen gewoon alleen naar de kleuterschool.
• Pedo’s heetten nog kinderlokkers. Vaak kende je er wel een aantal en wist de hele buurt waar die woonden.
• Roken deed iedereen de hele dag overal. Onderwijzers rookten in de klas, ouders rookten binnen en in de auto. Lekker met de ramen dicht want je wil toch niet verkouden worden vanwege de tocht?
• Met verjaardagsfeestjes kropen we met de halve schoolklas in de kofferbak van de auto. Dat noemden we de kattenbak. Gordels achterin? Hoezo?
• Als de week voorbij was, maakte je van de tv gids (naslagwerk waarin je kon lezen wat er op de televisie kwam) papieren pijltjes die je met een PVC buis de wereld in kon schieten. Allemaal zonder veiligheidsvoorschriften en instructiefilmpjes.
• Maar ondanks al dat gevaar en alle toestanden, waren we doodsbang voor de plaaggeest bij Bassie en Adriaan. We flipten massaal op die kerel met een maskertje uit de feestwinkel met van die nepwangetjes.
• Als je iets wilde weten of een schoolopdracht moest maken, moest je de deur uit, weer of geen weer: naar de bieb of naar je opa en oma om in de encyclopedie te kijken.
• Stripboeken? Die maakte je gewoon zelf door de Jan Jans en de kinderen uit de Libelle te knippen en in een telefoonboek te plakken.
• De televisie had geen afstandsbediening dus hangen op de bank en zappen was er niet bij. Sowieso zou je met twee kanalen supersnel uitgezapt zijn.
• Overdag was er alleen testbeeld te zien tot er op woensdagmiddag televisie kwam. Verder zat er dus niet veel anders op dan je dagen door te brengen met lezen of buiten spelen.
• Begin jaren 80 kwam de eerste walkman en kon je muziek luisteren buitenshuis. Wat we daarvoor deden? Geen idee! Naar de vogeltjes luisteren?
• Het chipsvak in de supermarkt was behoorlijk overzichtelijk, je kon kiezen tussen paprika en naturel. Behoorlijk karig in vergelijking met de chipsstraten van nu.
• Chips en frisdrank was uitsluitend voor de zaterdagavond voor het moment dat je met het hele gezin voor de tv naar een quiz keek met Ted de Braak, Willem Ruis of Fred Oster. En de chips at je in een bakje dat bij elkaar was gespaard bij de benzinepomp.
• Pasta? Macaroni en spaghetti zal je bedoelen. Ook van broccoli of courgette had niemand ooit gehoord.
• We spraken af en wisten elkaar te gewoon te treffen zonder mobiele telefoon. Als iemand te laat was, dan moest je gewoon heel lang wachten.
• Zonder de digitale snelweg was het schrijven geblazen als je iemand wilde vertellen hoe het met je ging.
• Betalen deed je met echt geld. Als je dat van je rekening wilde halen moest je naar een gebouw. Daar zat iemand achter een dikke glazen ruit met een laatje eronder.
Het is eigenlijk een godswonder dat we het hebben overleefd.
Feest/nachtmerrie der herkenning, jouw post, bouwjaar 1974.
Achteraf is het soms een godswonder dat bepaalde dingen "goed zijn gegaan".
denk aan de gaskachels en geisers in oude huizen, gewoon gezellig alles zonder rook of koolmonoxide melder, al liet mijn moeder altijd wel het bovenraampje van de keuken open s nachts. Bovendien was ons huis zo oud dat in de winter de bloemen op de ramen stonden (aan de binnenkant) en met een beetje pech de sneeuw ook weleens op het kozijn lag in de ochtend (ja ook aan de binnenkant. )
Ik logeerde ook weleens bij een vriendinnetje wiens moeder gescheiden was en die ging dan rustig op zaterdagavond naar het café nadat zij een stapel VHS banden voor ons had gehuurd bij de plaatselijke videotheek en ja, dat waren ook gerust 16 plus films (weet niet of kijkwijzer in 1984 al bestond eigenlijk) Het café was om de hoek en wij hadden het telefoonnummer. Soms kwam ze dan pas rond 2 of 3 uur in de nacht thuis en dan waren wij soms gewoon nog op.
Topless op het strand, ook zoiets, je was eerder raar als je je bovenstukje aanhield of een badpak droeg. Iedereen deed het en ik lag gewoon met de hele familie of het gezin van bv een vriendin met wie ik mee mocht.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
donderdag 6 mei 2021 om 11:49
Het gekke is dat dat dus helemaal niet zo is. Nederlandse kinderen zijn nog steeds heel erg zelfstandig en gelukkig.
Ze spelen zelf vanaf jonge leeftijd buiten en doen nog steeds veel dingen gewoon zelf, zo is onze maatschappij ingericht, wel wat veiliger dan vroeger misschien, dat wel.
Vroeger was echt niet beter.
donderdag 6 mei 2021 om 11:50
in de VS zijn ouders nog veel beschermender, daar mogen veel kinderen niet op straat spelen.Maleficent schreef: ↑06-05-2021 11:46Misschien is dat ook wel door de tijdgeest van toen. Je wil het anders (beter) doen dan je ouders en dan komen we er over tig jaar achter dat dit ook de manier niet is. Dat het een soort golfbeweging wordt van heel veel zelfstandigheid naar meer beschermd en weer terug.
een tijd geleden las ik ergens dat ouders van een stel kinderen die op straat speelden opgepakt werden door de politie.
wij slapen nooit.
donderdag 6 mei 2021 om 11:52
Wij waren 4,6 en 8 toen we vanuit Vlaardingen op de trein naar Groningen werden gezet. (En andersom) Overstappen in Rotterdam en Amersfoort.
Ik heb niet meegekregen dat iemand dat toen gek vond. Het was ook heel veilig, want je had veel overstaptijd en er zaten twee eindstations op de route.
Ik heb niet meegekregen dat iemand dat toen gek vond. Het was ook heel veilig, want je had veel overstaptijd en er zaten twee eindstations op de route.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
