Psyche
alle pijlers
Tijdgeest, opvoeding jaren 70 - naar school
donderdag 6 mei 2021 om 09:51
Ik zet dit onder Psyche, daar lijkt het mij toch het beste te passen.
Vraag me af hoe jullie aankijken tegen hoe mijn ouders iets vroeger hebben 'opgelost'. Ben vooral benieuwd naar mensen die de jaren 70 bewust hebben meegemaakt en e.e.a. dus ook in de juiste tijdgeest kunnen plaatsen.
Als kind ben ik van een iets grotere plaats naar een kleiner dorp verhuisd. Afstand 11 kilometer. Ik was net in de leeftijd dat ik naar de 1e klas lagere school ging, 6 dus. Mijn broer was 8. Het huis in het dorp waar we gingen wonen was nog niet klaar toen het schooljaar begon. Mijn ouders hadden bedacht dat we ondanks dat maar wel vast op de nieuwe school in het dorp zouden beginnen.
Mijn ouders werkten/studeerden in die tijd beiden fulltime. Dus hadden ze bedacht dat we dat eerste kwartaal zelfstandig met de bus van plaats A naar het dorp zouden gaan. Voor tussen de middag had mijn moeder geregeld dat ik met een klasgenootje mee naar haar huis kon en dan eten bij de moeder van dat meisje.
's Middags na school weer terug met de bus.
De eerste keer dat mijn broer en ik met de bus gingen, zijn mijn ouders met de auto achter de bus aan gereden om te kijken of het goed ging. Niet helemaal... want ze waren vergeten te vertellen wannéér we precies op het stopknopje moesten drukken. Resultaat: boze buschauffeur, maar wél goed aangekomen op de school.
Extra info: ik kwam niet uit die streek, ook de grotere woonplaats was vrij nieuw (oftewel: ik was 'import') en in het dorp werd dialect gesproken dat ik niet kon verstaan. Ik kende er niemand.
Hoe kijken jullie hiertegen aan? Goede oplossing? Of had het misschien anders gemoeten?
Ben benieuwd.
Vraag me af hoe jullie aankijken tegen hoe mijn ouders iets vroeger hebben 'opgelost'. Ben vooral benieuwd naar mensen die de jaren 70 bewust hebben meegemaakt en e.e.a. dus ook in de juiste tijdgeest kunnen plaatsen.
Als kind ben ik van een iets grotere plaats naar een kleiner dorp verhuisd. Afstand 11 kilometer. Ik was net in de leeftijd dat ik naar de 1e klas lagere school ging, 6 dus. Mijn broer was 8. Het huis in het dorp waar we gingen wonen was nog niet klaar toen het schooljaar begon. Mijn ouders hadden bedacht dat we ondanks dat maar wel vast op de nieuwe school in het dorp zouden beginnen.
Mijn ouders werkten/studeerden in die tijd beiden fulltime. Dus hadden ze bedacht dat we dat eerste kwartaal zelfstandig met de bus van plaats A naar het dorp zouden gaan. Voor tussen de middag had mijn moeder geregeld dat ik met een klasgenootje mee naar haar huis kon en dan eten bij de moeder van dat meisje.
's Middags na school weer terug met de bus.
De eerste keer dat mijn broer en ik met de bus gingen, zijn mijn ouders met de auto achter de bus aan gereden om te kijken of het goed ging. Niet helemaal... want ze waren vergeten te vertellen wannéér we precies op het stopknopje moesten drukken. Resultaat: boze buschauffeur, maar wél goed aangekomen op de school.
Extra info: ik kwam niet uit die streek, ook de grotere woonplaats was vrij nieuw (oftewel: ik was 'import') en in het dorp werd dialect gesproken dat ik niet kon verstaan. Ik kende er niemand.
Hoe kijken jullie hiertegen aan? Goede oplossing? Of had het misschien anders gemoeten?
Ben benieuwd.
donderdag 6 mei 2021 om 10:47
Bij ons werd je na een kinderverjaardag op de fiets naar huis gebracht, vaak een hele route waar iedereen afgezet werd.Maleficent schreef: ↑06-05-2021 10:45Wat ik echt het allerleukste vond was na een kinderverjaardag met 10 kinderen in een auto gepropt worden, op de achterbank en in de kattenbak. Sommige vaders gingen dan allemaal rare capriolen uithalen waardoor we van links naar rechts in de auto vlogen
Maar goed, het verkeer was sowieso veel rustiger dan nu he. Dat maakt wel echt een verschil qua veiligheid.
donderdag 6 mei 2021 om 10:48
Hier vaak of lopend of met de auto. Dat laatste was dan al een feestje op zich, omdat we zelden met de auto gingen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 6 mei 2021 om 10:50
Uberhaupt is het leven gewoonweg veranderd. Er is minder toezicht, sociaal gezien, het is drukker, er is social media en mobieltjes. Ik denk dat hoe we zijn opgevoed in die tijd nu niet meer zou kunnen, het leven is gevaarlijker én veiliger geworden. En dan is er nog voortschrijdend inzicht over de gezondheid en veiligheid. Ik at ook nog fluorsnoepjes voor mijn tanden en zat in een harmonicabox en mijn moeder liet mij in bed liggen als ze een half uurtje wegging om mijn zus en broer van school te halen. Dat soort dingen doet men tegenwoordig niet meer (en terecht, vind ik).Maleficent schreef: ↑06-05-2021 10:45Wat ik echt het allerleukste vond was na een kinderverjaardag met 10 kinderen in een auto gepropt worden, op de achterbank en in de kattenbak. Sommige vaders gingen dan allemaal rare capriolen uithalen waardoor we van links naar rechts in de auto vlogen
Maar goed, het verkeer was sowieso veel rustiger dan nu he. Dat maakt wel echt een verschil qua veiligheid.
Aan de kofferbak heb ik nog een heleboel goede herinneringen trouwens, qua feestjes
donderdag 6 mei 2021 om 10:51
Punt is: zo lang het goed gaat, denk je dat het heerlijk is, zo vrij en zelfstandig en je leert er zoveel van etc.
En als het fout gaat (erger fout dan een gat in je knie vallen) dan vind je het onverantwoord.
Ik vond het als kind zogenaamd geweldig dat ik zo vrij werd gelaten, en vond het belachelijk dat andere moeders lelijk deden over mijn ouders die allebei fulltime werkten. Maar achteraf hadden mijn ouders me wel iets meer mogen beschermen. Wil niet zeggen dat ze slechte ouders waren, maar dat ze wel wat erg makkelijk waren in sommige dingen. En dat was dan weer iets wat in die tijd veel voorkwam.
Je kunt de juistheid van de keuze niet alleen afmeten aan de (toevallige) uitkomst.
En als het fout gaat (erger fout dan een gat in je knie vallen) dan vind je het onverantwoord.
Ik vond het als kind zogenaamd geweldig dat ik zo vrij werd gelaten, en vond het belachelijk dat andere moeders lelijk deden over mijn ouders die allebei fulltime werkten. Maar achteraf hadden mijn ouders me wel iets meer mogen beschermen. Wil niet zeggen dat ze slechte ouders waren, maar dat ze wel wat erg makkelijk waren in sommige dingen. En dat was dan weer iets wat in die tijd veel voorkwam.
Je kunt de juistheid van de keuze niet alleen afmeten aan de (toevallige) uitkomst.
donderdag 6 mei 2021 om 10:53
Eens. Mijn ouders lieten ook van alles gebeuren onder het mom van: word je hard van/loopt niet in zeven sloten tegelijk/dit overkomt mijn kind niet. Geen onwil, maar gewoon te weinig kennis en ook overschatting van ons als kinderen.Fluithaas schreef: ↑06-05-2021 10:51Punt is: zo lang het goed gaat, denk je dat het heerlijk is, zo vrij en zelfstandig en je leert er zoveel van etc.
En als het fout gaat (erger fout dan een gat in je knie vallen) dan vind je het onverantwoord.
Ik vond het als kind zogenaamd geweldig dat ik zo vrij werd gelaten, en vond het belachelijk dat andere moeders lelijk deden over mijn ouders die allebei fulltime werkten. Maar achteraf hadden mijn ouders me wel iets meer mogen beschermen. Wil niet zeggen dat ze slechte ouders waren, maar dat ze wel wat erg makkelijk waren in sommige dingen. En dat was dan weer iets wat in die tijd veel voorkwam.
Je kunt de juistheid van de keuze niet alleen afmeten aan de (toevallige) uitkomst.
donderdag 6 mei 2021 om 10:53
Oh op die manier. Ja, dat is wel veranderd. Ik herinner me dat mijn vader gewoon zijn zwembroek verwisselde op het strand. Maar daar schaamde ik me wel voor, haha!NYC schreef: ↑06-05-2021 10:36Tussen nu en de jaren zeventig? Ik denk dat vrouwen zich veel minder vrij voelen om tamelijk bloot/topless op het strand te gaan liggen, omdat er ieder moment een foto van je gemaakt kan worden, die dan ook weer heel makkelijk verspreid wordt via internet. In de jaren 70 kon een flauwe gast /viespeuk het mogelijk ook wel fotograferen maar het ging niet in 3 tellen de wereld over.
donderdag 6 mei 2021 om 10:53
Toen werd er makkelijker met kinderen omgegaan. Ik en de nichtjes werden altijd gedropt bij opa en oma, want ouders werkten fulltime. Dus dan hingen we hele middagen rond in het hele dorp. Niet bereikbaar - wat we uitvraten was niet bekend, tenzij we per ongeluk ergens een raam intrapten of het halve bos in de fik staken.
En opa moest mee naar de vijver als "oppasser" als we gingen zwemmen, maar opa kon zelf niet zwemmen. En die vond het al gauw saai, dus die ging dan een tukkie doen onder een boom. Dat we het überhaupt als generatie overleefd hebben mag een wonder heten.
En opa moest mee naar de vijver als "oppasser" als we gingen zwemmen, maar opa kon zelf niet zwemmen. En die vond het al gauw saai, dus die ging dan een tukkie doen onder een boom. Dat we het überhaupt als generatie overleefd hebben mag een wonder heten.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
donderdag 6 mei 2021 om 10:53
Maleficent schreef: ↑06-05-2021 10:45
Maar goed, het verkeer was sowieso veel rustiger dan nu he. Dat maakt wel echt een verschil qua veiligheid.
Er vielen in de jaren 70 véeeeel meer verkeersdoden dan nu. Verkijk je niet op die goede oude tijd omdat jij nog leeft.
donderdag 6 mei 2021 om 10:53
vooropgesteld: ouders doen hun best, en klooien ook maar wat aan. Dat is van alle tijden
Wel denk ik, dat ik vroeger (ben van 1970) me meer moest voegen naar mijn ouders. Ze keken naar wat zij nodig hadden. Wat zij verwachten. Wat zij dachten dat ik nodig had. Niet zo zeer, naar wat ik nodig had
Het voorval met de bus, als ik nu met mijn kinderen voor die keus stond. Dan had ik ze de eerste tijd even naar school gebracht/gehaald. En was een paar keer met ze met de bus gegaan, tot ik zeker wist, dat het goed zat. Ik zou ze iets meer beschermd loslaten
Wel denk ik, dat ik vroeger (ben van 1970) me meer moest voegen naar mijn ouders. Ze keken naar wat zij nodig hadden. Wat zij verwachten. Wat zij dachten dat ik nodig had. Niet zo zeer, naar wat ik nodig had
Het voorval met de bus, als ik nu met mijn kinderen voor die keus stond. Dan had ik ze de eerste tijd even naar school gebracht/gehaald. En was een paar keer met ze met de bus gegaan, tot ik zeker wist, dat het goed zat. Ik zou ze iets meer beschermd loslaten
donderdag 6 mei 2021 om 10:55
JonathanStrange schreef: ↑06-05-2021 10:50Uberhaupt is het leven gewoonweg veranderd. Er is minder toezicht, sociaal gezien, het is drukker, er is social media en mobieltjes. Ik denk dat hoe we zijn opgevoed in die tijd nu niet meer zou kunnen, het leven is gevaarlijker én veiliger geworden. En dan is er nog voortschrijdend inzicht over de gezondheid en veiligheid. Ik at ook nog fluorsnoepjes voor mijn tanden en zat in een harmonicabox en mijn moeder liet mij in bed liggen als ze een half uurtje wegging om mijn zus en broer van school te halen. Dat soort dingen doet men tegenwoordig niet meer (en terecht, vind ik).
Aan de kofferbak heb ik nog een heleboel goede herinneringen trouwens, qua feestjes
Daarnaast kreeg iedereen gewoon kinderen. De keuze om ze echt zo bewust te nemen en er voor te willen zorgen was ook gewoon anders. Niet verkeerd maar gewoon anders, kinderen hebben was anders.
Ook waren bepaalde zaken helaas iets wat er gewoon bij hoorde en gebeurde net zo veel, alleen 'hoorde' dat er bij. Dingen zoals misbruik. Of bepaalde soort ongelukken. De waarde van de veiligheid van kinderen is gewoon anders nu.
Misschien wel de waarde van veiligheid van iedereen was anders denk ik.
anoniem_401375 wijzigde dit bericht op 06-05-2021 10:55
3.03% gewijzigd
donderdag 6 mei 2021 om 10:55
ik heb de 'vrijheid' van toen dus heel beklemmend gevonden. Ik was het zeikwijf (ook in ogen van mijn hippy-ouders) dat niet topless wildeNYC schreef: ↑06-05-2021 10:36Tussen nu en de jaren zeventig? Ik denk dat vrouwen zich veel minder vrij voelen om tamelijk bloot/topless op het strand te gaan liggen, omdat er ieder moment een foto van je gemaakt kan worden, die dan ook weer heel makkelijk verspreid wordt via internet. In de jaren 70 kon een flauwe gast /viespeuk het mogelijk ook wel fotograferen maar het ging niet in 3 tellen de wereld over.
De druk om sexueel vrij te zijn, was hoog.
Ik snap pubers van nu, die Niet hun borsten aan iedereen willen laten zien. Ik snap pubers die niet naakt willen douchen met zijn allen na gym.
donderdag 6 mei 2021 om 10:56
Eens.lilalinda schreef: ↑06-05-2021 10:55ik heb de 'vrijheid' van toen dus heel beklemmend gevonden. Ik was het zeikwijf (ook in ogen van mijn hippy-ouders) dat niet topless wilde
De druk om sexueel vrij te zijn, was hoog.
Ik snap pubers van nu, die Niet hun borsten aan iedereen willen laten zien. Ik snap pubers die niet naakt willen douchen met zijn allen na gym.
donderdag 6 mei 2021 om 10:56
Touwtje was bij ons meer, dat je niet continu hoefde aan te bellen. Kinderen, die alleen thuiskwamen hadden wel een sleutel bij zich.Maleficent schreef: ↑06-05-2021 10:31Daarvoor werd er gewoon een touwtje uit de deur gehangen.
Dan kon je altijd het huis in, als je ouders er niet waren.
Dat is toch ook best bizar als je er nu op terug kijkt.
Touwtje uit de deur zie ik in de wijk om ons heen nog heel regelmatig trouwens.
donderdag 6 mei 2021 om 10:57
Misschien had ze geen strandvakantie in 2020 vanwege corona?
Wij plonsden met alle buurkinderen bloot in de opblaaszwembadjes.
Op mijn 11de ging ik alleen met de bus (inclusief overstap)naar de school in mijn oude woonplaats, omdat mijn ouders het sneu vonden dat ik de laatste maanden van de zesde klas van school zou moeten wisselen. Ik at mijn broodje op school en mocht met de leraren tafeltennissen.
Vóór de verhuizing waren mijn ouders tussen de middag niet thuis en hing er een sleutel. Als die er niet hing, klommen we door het keukenraam. Er lag dan een tientje klaar voor de patatboerbus.
snoesje666 wijzigde dit bericht op 06-05-2021 11:00
0.07% gewijzigd
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
donderdag 6 mei 2021 om 10:57
Wij hebben hier ook al jaren het touwtje uit de deur hangen, vriendinnen van kinderen (14,15, en 17) komen ook via het touwtje binnen.Maleficent schreef: ↑06-05-2021 10:31Daarvoor werd er gewoon een touwtje uit de deur gehangen.
Dan kon je altijd het huis in, als je ouders er niet waren.
Dat is toch ook best bizar als je er nu op terug kijkt.
Moet wel zeggen dat het nog nooit fout is gegaan (inbraak oid)
donderdag 6 mei 2021 om 11:01
dat bergijp ik
maar ik vond een heel strand vol ogen, al heel rot, voor mijn kwetsbare puber-ego
Nu loop ik gerust half naakt, nu ben ik zeker over mijn lichaam
Maar kinderen van 13 pushen zich letterlijk bloot te geven, vond ik echt te ver gaan
donderdag 6 mei 2021 om 11:02
Ik dacht nog in de context van het alleen met het OV van de OP, en zocht daar het verband. Verder had associeer ik strand niet alleen met vakantie, dus daar had ik niet aan gedacht. Ik zou dan gewoon hebben gezegd, vergelijk foto’s strand 1970 eens met nu, niet specifiek 2019.
anoniem_404358 wijzigde dit bericht op 06-05-2021 11:25
13.32% gewijzigd
donderdag 6 mei 2021 om 11:02
Ik denk dat de hoofdgedachte van toen zonder mobieltje ook nog er is. Gewoon niet voor iedereen bloot willen voor de meeste pubers toch echt nog het meest geldt.
Net als toen.
donderdag 6 mei 2021 om 11:03
Onze ouders ook... ik heb daar niet perse een goed gevoel aan over gehouden, wel van geleerd, wij doen het als ouders anders.JonathanStrange schreef: ↑06-05-2021 10:53Eens. Mijn ouders lieten ook van alles gebeuren onder het mom van: word je hard van/loopt niet in zeven sloten tegelijk/dit overkomt mijn kind niet. Geen onwil, maar gewoon te weinig kennis en ook overschatting van ons als kinderen.
Veel meer betrokken en begeleiding.
Ik ging al vroeg mee naar de fysio behandeling van zus, ik kwam alleen naar huis van weekendkamp (scouting) terwijl alle andere opgehaald werden, wij fietste in pikkedonker door afgelegen natuurgebied .
Enz enz.
Maar wat ik al eerder zei, wij zijn nu veel meer betrokken bij onze kinderen, praten ook veel meer en weten ook veel meer van onze kinderen.
donderdag 6 mei 2021 om 11:03
Ik heb dat ook nooit gedaan als puber. Mijn ouders vonden het óók volkomen normaal dat een puber geen behoefte had aan naakt of topless lopen.lilalinda schreef: ↑06-05-2021 10:55ik heb de 'vrijheid' van toen dus heel beklemmend gevonden. Ik was het zeikwijf (ook in ogen van mijn hippy-ouders) dat niet topless wilde
De druk om sexueel vrij te zijn, was hoog.
Ik snap pubers van nu, die Niet hun borsten aan iedereen willen laten zien. Ik snap pubers die niet naakt willen douchen met zijn allen na gym.
Ik vind het wel jammer dat naakt tegenwoordig bijna een doodzonde lijkt te zijn. We moesten vorig jaar ergens wat op opbouwen op een naaktstrand. Mijn kinderen waren helemaal in shock.... Ik kan mij niet herinneren dat ik vorig als kind zo onder de indruk was van naakte volwassenen.
Dat bijvoorbeeld tepels tegenwoordig niet meer zichtbaar mogen zijn, vind ik wel een dingetje.
anoniem_380947 wijzigde dit bericht op 06-05-2021 11:05
0.54% gewijzigd
donderdag 6 mei 2021 om 11:03
Precies. Het was ook een beetje hoe het was.
Er was geen BSO ofzo dus mijn moeder moest gewoon mijn andere broertjes en zusjes naar school krijgen.
Als ik nu kijk naar hoe het gaat naar de middelbare school:
Het is nu mei en wij zijn al een paar keer met kind gefietst en met ov geweest.
Ik: middenin de zomervakantie op goed geluk gefietst, nadat moeder boos op me werd dat ik de weg naar school (3 kwartier fietsen, en ik was toen 1 meter 30 en woog 25 kg ofzo) nog niet had uitgezocht.
Ik 2 uur gefietst want verdwaald.
Tip van moeder: fiets maar met kinderen mee die die kant ook opgaan.
(Wie of hoe zelf regelen).
Eerste dag hield ik die kinderen niet bij, te laat op school
Moeder: ja dan moet je harder fietsen.
Eerstvolgende fietstochtje met de familie:
Kun je even normaal fietsen, je fietst echt veel te hard.
Sneeuwbui: je moet met de bus. Vraag maar aan de chauffeur.
Was met 2 keer overstappen. Meisje uit school zat ook in de bus, maar die kende ik niet goed.
Meisje stapte uit, ik ook, ze draaide zich om en zei: ik ga niet naar school hoor, ik ga naar de beugeltandarts. Loop naar mee want vanaf daar kunnen we naar school samen.
De beugeltandarts was al gewend aan kinderen die de weg naar school niet meer wisten of per ongeluk verkeerd waren gelopen.
Assistente vertelde precies waar je heen moest, schreef een briefje voor me.
Conciërge keek ook niet echt gek op toen we ons meldden.
