Psyche
alle pijlers
Tijdgeest, opvoeding jaren 70 - naar school
donderdag 6 mei 2021 om 09:51
Ik zet dit onder Psyche, daar lijkt het mij toch het beste te passen.
Vraag me af hoe jullie aankijken tegen hoe mijn ouders iets vroeger hebben 'opgelost'. Ben vooral benieuwd naar mensen die de jaren 70 bewust hebben meegemaakt en e.e.a. dus ook in de juiste tijdgeest kunnen plaatsen.
Als kind ben ik van een iets grotere plaats naar een kleiner dorp verhuisd. Afstand 11 kilometer. Ik was net in de leeftijd dat ik naar de 1e klas lagere school ging, 6 dus. Mijn broer was 8. Het huis in het dorp waar we gingen wonen was nog niet klaar toen het schooljaar begon. Mijn ouders hadden bedacht dat we ondanks dat maar wel vast op de nieuwe school in het dorp zouden beginnen.
Mijn ouders werkten/studeerden in die tijd beiden fulltime. Dus hadden ze bedacht dat we dat eerste kwartaal zelfstandig met de bus van plaats A naar het dorp zouden gaan. Voor tussen de middag had mijn moeder geregeld dat ik met een klasgenootje mee naar haar huis kon en dan eten bij de moeder van dat meisje.
's Middags na school weer terug met de bus.
De eerste keer dat mijn broer en ik met de bus gingen, zijn mijn ouders met de auto achter de bus aan gereden om te kijken of het goed ging. Niet helemaal... want ze waren vergeten te vertellen wannéér we precies op het stopknopje moesten drukken. Resultaat: boze buschauffeur, maar wél goed aangekomen op de school.
Extra info: ik kwam niet uit die streek, ook de grotere woonplaats was vrij nieuw (oftewel: ik was 'import') en in het dorp werd dialect gesproken dat ik niet kon verstaan. Ik kende er niemand.
Hoe kijken jullie hiertegen aan? Goede oplossing? Of had het misschien anders gemoeten?
Ben benieuwd.
Vraag me af hoe jullie aankijken tegen hoe mijn ouders iets vroeger hebben 'opgelost'. Ben vooral benieuwd naar mensen die de jaren 70 bewust hebben meegemaakt en e.e.a. dus ook in de juiste tijdgeest kunnen plaatsen.
Als kind ben ik van een iets grotere plaats naar een kleiner dorp verhuisd. Afstand 11 kilometer. Ik was net in de leeftijd dat ik naar de 1e klas lagere school ging, 6 dus. Mijn broer was 8. Het huis in het dorp waar we gingen wonen was nog niet klaar toen het schooljaar begon. Mijn ouders hadden bedacht dat we ondanks dat maar wel vast op de nieuwe school in het dorp zouden beginnen.
Mijn ouders werkten/studeerden in die tijd beiden fulltime. Dus hadden ze bedacht dat we dat eerste kwartaal zelfstandig met de bus van plaats A naar het dorp zouden gaan. Voor tussen de middag had mijn moeder geregeld dat ik met een klasgenootje mee naar haar huis kon en dan eten bij de moeder van dat meisje.
's Middags na school weer terug met de bus.
De eerste keer dat mijn broer en ik met de bus gingen, zijn mijn ouders met de auto achter de bus aan gereden om te kijken of het goed ging. Niet helemaal... want ze waren vergeten te vertellen wannéér we precies op het stopknopje moesten drukken. Resultaat: boze buschauffeur, maar wél goed aangekomen op de school.
Extra info: ik kwam niet uit die streek, ook de grotere woonplaats was vrij nieuw (oftewel: ik was 'import') en in het dorp werd dialect gesproken dat ik niet kon verstaan. Ik kende er niemand.
Hoe kijken jullie hiertegen aan? Goede oplossing? Of had het misschien anders gemoeten?
Ben benieuwd.
donderdag 6 mei 2021 om 10:28
Ik ben uit 74 dus iets jonger, maar er heerste toen indd wel een andere sfeer, kinderen moesten zich meer aanpassen aan de situatie dan dat ouders overal oplossingen voor zochten. Toen waren er ook werkende ouders en had je de term 'sleutelkinderen' (niet werkende moeders deden daar een beetje vervelend over, want die vonden daar wat van).
De ouders van sleutelkinderen hadden geen geld voor overblijven, en die kinderen moesten dan zelfstandig in de pauze naar huis en hun eigen eten regelen.
De ouders van sleutelkinderen hadden geen geld voor overblijven, en die kinderen moesten dan zelfstandig in de pauze naar huis en hun eigen eten regelen.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 6 mei 2021 om 10:28
Oh zo. Ik ben sinds 2019 echt wel veel op het strand geweest, dus ik begreep even niet wat je bedoelde. Nog steeds niet helemaal denk ik. Wat is het verschil dan?
donderdag 6 mei 2021 om 10:28
donderdag 6 mei 2021 om 10:29
Ik was ook van die leeftijd in de jaren 70. En inderdaad, er is een groot verschil met nu. Maar ik vind nu niet per definitie beter, kinderen worden zo ontzettend beschermd opgevoed, dat vind ik niet goed voor hun zelfstandigheid. Kinderen moeten ook af en toe eens fouten maken, onderuit gaan, gat in de knie, whatever. Dat was toen heel gewoon. We hadden ook een hele hoop meer vrijheid. Ik herinner van dat wij vroeger altijd buiten speelden en echt niet onder moeders toeziend oog. Heerlijk! We struinden ook wel eens rond op een bouwplaats met half afgebouwde huizen. Hartstikke gevaarlijk natuurlijk. Maar daar werd ook niet al te moeilijk over gedaan.
Dus ik vind dat jouw ouders het prima hebben opgelost.
Dus ik vind dat jouw ouders het prima hebben opgelost.
anoniem_401292 wijzigde dit bericht op 06-05-2021 10:32
12.89% gewijzigd
donderdag 6 mei 2021 om 10:29
Ik was 6 eind jaren ‘60 en toen was het normaal dat je op die leeftijd zelf de bus nam. Mijn ouders werkten allebei fulltime en moesten vroeg naar hun werk vertrekken. Opvang voor de schooluren was er toen niet, dus eerder brengen kon niet. Ik heb er nooit problemen mee gehad, het was nu eenmaal zo.
donderdag 6 mei 2021 om 10:30
Ik bleef elke dag over, maar was toch een sleutelkind. Ik weet nog dat ik daar zelf heel trots op was, haha! “Ik heb al een huissleutel, voor als ik alleen thuis kom”. Mijn ouders werkten ook beiden fulltime.Maleficent schreef: ↑06-05-2021 10:28Ik ben uit 74 dus iets jonger, maar er heerste toen indd wel een andere sfeer, kinderen moesten zich meer aanpassen aan de situatie dan dat ouders overal oplossingen voor zochten. Toen waren er ook werkende ouders en had je de term 'sleutelkinderen' (niet werkende moeders deden daar een beetje vervelend over, want die vonden daar wat van).
De ouders van sleutelkinderen hadden geen geld voor overblijven, en die kinderen moesten dan zelfstandig in de pauze naar huis en hun eigen eten regelen.
donderdag 6 mei 2021 om 10:30
Tja, nu gebeurd dat niet meer. Maar soms denk ik dat ouders nu te beschermend zijn.
Ik was 6 toen ik zonder ouders naar de basisschool fietste. Meestal met een vriendinnetje, heel soms met mijn zus, maar ook vaak genoeg alleen. Iets van 1,5 km en een wat drukkere weg oversteken. Bijna al mijn klasgenootjes kwamen alleen/samen. Ik mocht (denk ik een jaar of 10) ook naar mijn opa en oma met de bus. Ik hoefde er pas op het eindpunt uit en dan werd ik opgehaald.
En eigenlijk ging het altijd goed. Maar als er wel een situatie was geweest, dan had het wel echt een probleem kunnen zijn. Je bent dan echt nog klein.
Maar nee, ik zou het mijn ouders niet verwijten. Ze probeerden gewoon het beste te doen. En op zich is het wel verstandig om niet in een schooljaar zelf van school te verwisselen.
Ik was 6 toen ik zonder ouders naar de basisschool fietste. Meestal met een vriendinnetje, heel soms met mijn zus, maar ook vaak genoeg alleen. Iets van 1,5 km en een wat drukkere weg oversteken. Bijna al mijn klasgenootjes kwamen alleen/samen. Ik mocht (denk ik een jaar of 10) ook naar mijn opa en oma met de bus. Ik hoefde er pas op het eindpunt uit en dan werd ik opgehaald.
En eigenlijk ging het altijd goed. Maar als er wel een situatie was geweest, dan had het wel echt een probleem kunnen zijn. Je bent dan echt nog klein.
Maar nee, ik zou het mijn ouders niet verwijten. Ze probeerden gewoon het beste te doen. En op zich is het wel verstandig om niet in een schooljaar zelf van school te verwisselen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 6 mei 2021 om 10:31
Daarvoor werd er gewoon een touwtje uit de deur gehangen.
Dan kon je altijd het huis in, als je ouders er niet waren.
Dat is toch ook best bizar als je er nu op terug kijkt.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 6 mei 2021 om 10:33
Maar ja, ik ging ook als kind in mijn eentje even een boodschap doen voor mijn ouders, en dan kreeg ik geld mee en kon ik OOK een fles jenever halen en van Nelle Shag voor mijn vader en een pakje Belinda menthol sigaretten voor mijn moeder. Ik weet zeker dat ik onder de 10 nog was en dan kreeg ik dat ook gewoon mee.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 6 mei 2021 om 10:33
Oh nee, niet bij ons. Mijn ouders zijn altijd panisch geweest met alles op slot doen. Ben ook weleens mijn huissleutel kwijt geraakt en dan waren mijn ouders echt in paniek dat er iemand in kon breken.Maleficent schreef: ↑06-05-2021 10:31Daarvoor werd er gewoon een touwtje uit de deur gehangen.
Dan kon je altijd het huis in, als je ouders er niet waren.
Dat is toch ook best bizar als je er nu op terug kijkt.
donderdag 6 mei 2021 om 10:33
Heb je er last van? Voelde je je aan je lot overgelaten als kind? En heeft dat met een verschil in tijdgeest te maken of hadden je ouders structureel weinig aandacht voor je?
In de jaren 70 werd er anders omgegaan met allerlei opvoedingsdingen. Mijn schoonmoeder ging op de fiets boodschappen doen terwijl haar 3 jonge kinderen hun middagdutje deden. Ze liet dus 3 baby's en peuters met gemak een uur alleen thuis. In die tijd kon dat blijkbaar.
Er zaten ook vaak nog geen gordels in auto's, ook niet in fietsstoeltjes geloof ik. Er waren geen maxicosi's en de reiswieg stond los op de achterbank van de auto.
In de jaren 70 werd er anders omgegaan met allerlei opvoedingsdingen. Mijn schoonmoeder ging op de fiets boodschappen doen terwijl haar 3 jonge kinderen hun middagdutje deden. Ze liet dus 3 baby's en peuters met gemak een uur alleen thuis. In die tijd kon dat blijkbaar.
Er zaten ook vaak nog geen gordels in auto's, ook niet in fietsstoeltjes geloof ik. Er waren geen maxicosi's en de reiswieg stond los op de achterbank van de auto.
donderdag 6 mei 2021 om 10:35
Klopt, het gaat goed als het goed gaat. Maar kan het kind ook handelen als het anders loopt dan gepland, dat is het lastige.dianaf schreef: ↑06-05-2021 10:30Tja, nu gebeurd dat niet meer. Maar soms denk ik dat ouders nu te beschermend zijn.
Ik was 6 toen ik zonder ouders naar de basisschool fietste. Meestal met een vriendinnetje, heel soms met mijn zus, maar ook vaak genoeg alleen. Iets van 1,5 km en een wat drukkere weg oversteken. Bijna al mijn klasgenootjes kwamen alleen/samen. Ik mocht (denk ik een jaar of 10) ook naar mijn opa en oma met de bus. Ik hoefde er pas op het eindpunt uit en dan werd ik opgehaald.
En eigenlijk ging het altijd goed. Maar als er wel een situatie was geweest, dan had het wel echt een probleem kunnen zijn. Je bent dan echt nog klein.
Maar nee, ik zou het mijn ouders niet verwijten. Ze probeerden gewoon het beste te doen. En op zich is het wel verstandig om niet in een schooljaar zelf van school te verwisselen.
donderdag 6 mei 2021 om 10:36
Grappig, mijn ouders deden dat al niet (touwtje uit de brievenbus), want onveilig. Ik kan mij nog herinneren dat wij een ander soort slot hadden dan normaal, zodat deze niet opengehengeld kon worden met haak. Misschien ook omdat mijn ouders uit de stad naar het dorp waren gekomen? Want bij veel mensen was de voordeur vaak wel op slot, maar was de schuurdeur wel open. Sommige buren deden ook nooit de auto op slot.Maleficent schreef: ↑06-05-2021 10:31Daarvoor werd er gewoon een touwtje uit de deur gehangen.
Dan kon je altijd het huis in, als je ouders er niet waren.
Dat is toch ook best bizar als je er nu op terug kijkt.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 6 mei 2021 om 10:40
Dwaler schreef: ↑06-05-2021 10:29Ik was ook van die leeftijd in de jaren 70. En inderdaad, er is een groot verschil met nu. Maar ik vind nu niet per definitie beter, kinderen worden zo ontzettend beschermd opgevoed, dat vind ik niet goed voor hun zelfstandigheid. Kinderen moeten ook af en toe eens fouten maken, onderuit gaan, gat in de knie, whatever. Dat was toen heel gewoon. We hadden ook een hele hoop meer vrijheid. Ik herinner van dat wij vroeger altijd buiten speelden en echt niet onder moeders toeziend oog. Heerlijk! We struinden ook wel eens rond op een bouwplaats met half afgebouwde huizen. Hartstikke gevaarlijk natuurlijk. Maar daar werd ook niet al te moeilijk over gedaan.
Dus ik vind dat jouw ouders het prima hebben opgelost.
Grappig. Ik heb totaal andere mening.
Ik zou mijn kinderen zo dus echt niet opvoeden, omdat ik nu beter weet en ze bepaalde hele nare zaken wel wil besparen.
Daarnaast worden Nederlandse kinderen nog steeds zeer zelfstandig en vrij opgevoed in vergelijking met de rest van de wereld. Ook mogen ze echt nog steeds veel meer zelf uitzoeken en spelen en doen.
En zijn ze ook nog daardoor het gelukkigst, blijkt uit onderzoeken.
donderdag 6 mei 2021 om 10:41
Luci_Mster2 schreef: ↑06-05-2021 10:40Grappig. Ik heb totaal andere mening.
Ik zou mijn kinderen zo dus echt niet opvoeden, omdat ik nu beter weet en ze bepaalde hele nare zaken wel wil besparen.
Daarnaast worden Nederlandse kinderen nog steeds zeer zelfstandig en vrij opgevoed in vergelijking met de rest van de wereld. Ook mogen ze echt nog steeds veel meer zelf uitzoeken en spelen en doen.
En zijn ze ook nog daardoor het gelukkigst, blijkt uit onderzoeken.
Ja, dan heb jij andere ervaringen. Ik vond het heel fijn zo als kind.
donderdag 6 mei 2021 om 10:42
Mijn ouders zaten er denk ik wel een beetje tussenin. Mijn moeder werkte niet dus ze was er eigenlijk wel altijd, moest ze wel een keer weg, dan bleef ik over bij mijn vader zijn werk (zat vlakbij school). Ik liep wel op jonge leeftijd alleen van school naar huis, maar er stonden dan wel klaar-overs bij de drukke weg.
wij woonden wel in een heel suf dorp hoor, dus hier wel altijd touwtjes uit de deur.
wij woonden wel in een heel suf dorp hoor, dus hier wel altijd touwtjes uit de deur.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 6 mei 2021 om 10:45
Veel kinderen gaan na schooltijd naar de BSO of andere opvang. Wij gingen allemaal naar huis en dan speelde je veel samen buiten, want er waren genoeg kinderen beschikbaar. Mijn neefje woonde eerst in een straat zonder andere kinderen van zijn leeftijd, dan is buitenspelen toch lastig. In mijn eigen straat stikt het van de kinderen, dus die spelen ook veel meer buiten, want er is altijd wel iemand om mee te spelen.Dwaler schreef: ↑06-05-2021 10:29Ik was ook van die leeftijd in de jaren 70. En inderdaad, er is een groot verschil met nu. Maar ik vind nu niet per definitie beter, kinderen worden zo ontzettend beschermd opgevoed, dat vind ik niet goed voor hun zelfstandigheid. Kinderen moeten ook af en toe eens fouten maken, onderuit gaan, gat in de knie, whatever. Dat was toen heel gewoon. We hadden ook een hele hoop meer vrijheid. Ik herinner van dat wij vroeger altijd buiten speelden en echt niet onder moeders toeziend oog. Heerlijk! We struinden ook wel eens rond op een bouwplaats met half afgebouwde huizen. Hartstikke gevaarlijk natuurlijk. Maar daar werd ook niet al te moeilijk over gedaan.
Dus ik vind dat jouw ouders het prima hebben opgelost.
Luci_Mster2, als ik kinderen zou hebben, zou ik bepaalde dingen ook anders doen dan mijn ouders het deden. Al is het maar omdat de tijden veranderd zijn. Inzichten en omstandigheden zijn gewoon onwijs veranderd in de laatste 30 jaar. Ik zou alleen hopen dat zij met net zoveel plezier op hun jeugd terug zullen kijken als ik dat doe.
dianaf wijzigde dit bericht op 06-05-2021 10:47
12.13% gewijzigd
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 6 mei 2021 om 10:45
Wat ik echt het allerleukste vond was na een kinderverjaardag met 10 kinderen in een auto gepropt worden, op de achterbank en in de kattenbak. Sommige vaders gingen dan allemaal rare capriolen uithalen waardoor we van links naar rechts in de auto vlogen 
Maar goed, het verkeer was sowieso veel rustiger dan nu he. Dat maakt wel echt een verschil qua veiligheid.
Maar goed, het verkeer was sowieso veel rustiger dan nu he. Dat maakt wel echt een verschil qua veiligheid.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 6 mei 2021 om 10:45
Herkenbaar, ben de oudste en ging als 4 jarige al alleen naar school.
14 jaar en uitgaan in een dorp 18 km verderop, ik had er 2 bussen voor nodig.
Hele dagen naar een buitenzwembad en ik kon (nog) niet zwemmen.... snap nog steeds niet, dat mijn ouders dit toelieten. Ik was een zelfstandig en wat men toen noemde makkelijk kind
14 jaar en uitgaan in een dorp 18 km verderop, ik had er 2 bussen voor nodig.
Hele dagen naar een buitenzwembad en ik kon (nog) niet zwemmen.... snap nog steeds niet, dat mijn ouders dit toelieten. Ik was een zelfstandig en wat men toen noemde makkelijk kind
donderdag 6 mei 2021 om 10:45
Ik vind het wel in het tijdsbeeld van toen passen. Iets jonger, en de kleuterschool was veel dichterbij, maar ik ging zelfstandig naar de kleuterschool.
Een oud-collega heeft het er ook steeds over dat ‘je toen (en dat was nog later dan ik kind was) ook gewoon je baby in bed in liet slapen als je 20 minuten weg was om je andere kind van school op te halen (haha, dat deed ze dan weer wel;)
Mijn oom liep zelfstandig als peuter naar de peuterschool, nog veel eerder. In Den Haag. Zijn moeder was alleen en moest werken, dus dat moest dan maar gewoon.
Terwijl voor mijn 5-jarige weleens de politie is gebeld omdat ze op de hoek van de straat zat te spelen.
Een oud-collega heeft het er ook steeds over dat ‘je toen (en dat was nog later dan ik kind was) ook gewoon je baby in bed in liet slapen als je 20 minuten weg was om je andere kind van school op te halen (haha, dat deed ze dan weer wel;)
Mijn oom liep zelfstandig als peuter naar de peuterschool, nog veel eerder. In Den Haag. Zijn moeder was alleen en moest werken, dus dat moest dan maar gewoon.
Terwijl voor mijn 5-jarige weleens de politie is gebeld omdat ze op de hoek van de straat zat te spelen.
