Psyche
alle pijlers
Tijdgeest, opvoeding jaren 70 - naar school
donderdag 6 mei 2021 om 09:51
Ik zet dit onder Psyche, daar lijkt het mij toch het beste te passen.
Vraag me af hoe jullie aankijken tegen hoe mijn ouders iets vroeger hebben 'opgelost'. Ben vooral benieuwd naar mensen die de jaren 70 bewust hebben meegemaakt en e.e.a. dus ook in de juiste tijdgeest kunnen plaatsen.
Als kind ben ik van een iets grotere plaats naar een kleiner dorp verhuisd. Afstand 11 kilometer. Ik was net in de leeftijd dat ik naar de 1e klas lagere school ging, 6 dus. Mijn broer was 8. Het huis in het dorp waar we gingen wonen was nog niet klaar toen het schooljaar begon. Mijn ouders hadden bedacht dat we ondanks dat maar wel vast op de nieuwe school in het dorp zouden beginnen.
Mijn ouders werkten/studeerden in die tijd beiden fulltime. Dus hadden ze bedacht dat we dat eerste kwartaal zelfstandig met de bus van plaats A naar het dorp zouden gaan. Voor tussen de middag had mijn moeder geregeld dat ik met een klasgenootje mee naar haar huis kon en dan eten bij de moeder van dat meisje.
's Middags na school weer terug met de bus.
De eerste keer dat mijn broer en ik met de bus gingen, zijn mijn ouders met de auto achter de bus aan gereden om te kijken of het goed ging. Niet helemaal... want ze waren vergeten te vertellen wannéér we precies op het stopknopje moesten drukken. Resultaat: boze buschauffeur, maar wél goed aangekomen op de school.
Extra info: ik kwam niet uit die streek, ook de grotere woonplaats was vrij nieuw (oftewel: ik was 'import') en in het dorp werd dialect gesproken dat ik niet kon verstaan. Ik kende er niemand.
Hoe kijken jullie hiertegen aan? Goede oplossing? Of had het misschien anders gemoeten?
Ben benieuwd.
Vraag me af hoe jullie aankijken tegen hoe mijn ouders iets vroeger hebben 'opgelost'. Ben vooral benieuwd naar mensen die de jaren 70 bewust hebben meegemaakt en e.e.a. dus ook in de juiste tijdgeest kunnen plaatsen.
Als kind ben ik van een iets grotere plaats naar een kleiner dorp verhuisd. Afstand 11 kilometer. Ik was net in de leeftijd dat ik naar de 1e klas lagere school ging, 6 dus. Mijn broer was 8. Het huis in het dorp waar we gingen wonen was nog niet klaar toen het schooljaar begon. Mijn ouders hadden bedacht dat we ondanks dat maar wel vast op de nieuwe school in het dorp zouden beginnen.
Mijn ouders werkten/studeerden in die tijd beiden fulltime. Dus hadden ze bedacht dat we dat eerste kwartaal zelfstandig met de bus van plaats A naar het dorp zouden gaan. Voor tussen de middag had mijn moeder geregeld dat ik met een klasgenootje mee naar haar huis kon en dan eten bij de moeder van dat meisje.
's Middags na school weer terug met de bus.
De eerste keer dat mijn broer en ik met de bus gingen, zijn mijn ouders met de auto achter de bus aan gereden om te kijken of het goed ging. Niet helemaal... want ze waren vergeten te vertellen wannéér we precies op het stopknopje moesten drukken. Resultaat: boze buschauffeur, maar wél goed aangekomen op de school.
Extra info: ik kwam niet uit die streek, ook de grotere woonplaats was vrij nieuw (oftewel: ik was 'import') en in het dorp werd dialect gesproken dat ik niet kon verstaan. Ik kende er niemand.
Hoe kijken jullie hiertegen aan? Goede oplossing? Of had het misschien anders gemoeten?
Ben benieuwd.
donderdag 6 mei 2021 om 11:03
Voor mij een decennium later, maar ik denk nog redelijk dezelfde mindset. Mijn ouders hadden een eend. Als je achterin het raam probeerde te openen viel deze er uit. De oplossing: ik mocht als peuter (los op de achterbank uiteraard) gewoon niet aan dat raam komen. Opgelost.
Het is dat we nooit ergens tegenaangeknald zijn, anders had ik maar zo in het grafiekje van Fluithaas gekund.
Maar als je diezelfde ouders nu ziet: die gaan echt nergens heen als de kleinkinderen niet op 5 punten gezekerd zijn hoor.
Het is dat we nooit ergens tegenaangeknald zijn, anders had ik maar zo in het grafiekje van Fluithaas gekund.
Maar als je diezelfde ouders nu ziet: die gaan echt nergens heen als de kleinkinderen niet op 5 punten gezekerd zijn hoor.
donderdag 6 mei 2021 om 11:05
Kinderen van die leeftijd hebben toch wel gewoon een sleutel (niet de vrienden natuurlijk).
donderdag 6 mei 2021 om 11:06
Mijn ouders waren behoorlijk beschermend, wij kinderen waren hun middelpunt. Ze zijn zelf niet opgegroeid in NL dus alles was aftasten. Ze zijn beiden goed opgeleide mensen en werkten ook beiden. We hadden een oppas aan huis, die ook het huishouden deed. Vooral tijdens de puberteit vond ik ze erg beklemmend en doe dat nu zelf anders met mijn kinderen.
Maar het zou niet in me opkomen om mijn ouders dat kwalijk te nemen. Ze deden het beste naar hun kunnen.
Maar het zou niet in me opkomen om mijn ouders dat kwalijk te nemen. Ze deden het beste naar hun kunnen.
donderdag 6 mei 2021 om 11:06
En wat denk je van Magister als je kind nu op de middelbare zit? Je weet als ouders soms het cijfer van je kind eerder dan je kind zelf. Ook kan je als kind een voldoende niet meer verzwijgen. En zo zijn er nog vele meer voorbeelden te noemen waar we tegenwoordig te veel boven op onze kinderen (kunnen) zitten.
Vroeger waren ze misschien te makkelijk en nu hebben we soms te veel controle over onze kinderen.
donderdag 6 mei 2021 om 11:07
Hier geen touwtje, maar iedereen komt achterom. Achterdeur staat altijd open als we thuis zijn.
donderdag 6 mei 2021 om 11:07
Dat is precies waarom ik het topic heb geopend... Om díe vraag te stellen.
Ik begrijp nu dat deze manier van doen herkend wordt en dat het te maken had met de tijdgeest van toen.
Iemand vroeg of ik sowieso het gevoel had dat er weinig aandacht was voor mijn broer en mij. Antwoord is 'ja'. En dat ligt niet in de verwijtende sfeer. Maar er is wel pijn.
Bedankt voor de antwoorden, ik laat het topic even voor nu. Ook omdat het een gezellig nostalgisch topic is geworden (met ook voor mij veel herkenning overigens). Ik weet genoeg.
donderdag 6 mei 2021 om 11:09
Doet me denken aan m’n moeder die op zoek was naar een badthermometer voor de kleinkinderen. Denk niet dat ze die in de jaren 70/80 voor ons hadden!elein schreef: ↑06-05-2021 11:03Voor mij een decennium later, maar ik denk nog redelijk dezelfde mindset. Mijn ouders hadden een eend. Als je achterin het raam probeerde te openen viel deze er uit. De oplossing: ik mocht als peuter (los op de achterbank uiteraard) gewoon niet aan dat raam komen. Opgelost.
Het is dat we nooit ergens tegenaangeknald zijn, anders had ik maar zo in het grafiekje van Fluithaas gekund.
Maar als je diezelfde ouders nu ziet: die gaan echt nergens heen als de kleinkinderen niet op 5 punten gezekerd zijn hoor.
donderdag 6 mei 2021 om 11:10
O dat geloof ik direct hoor. Maar het maakt denk ik ook verschil waar je woonde.
Ik woonde in een heel suf dorp dus daar was gemiddeld veel minder verkeer dan nu.
Ik vind niet alles uit die tijd perse 'de goede oude tijd'.
Mijn ouders waren wel veel thuis, maar qua pedagogisch lekker bezig zijn, mwoah.
Er werden fikse ruzies uitgevochten waar wij bij waren. Niemand maakte zich er druk om wat dat deed met ons. Mijn zus is wel eens naar het politiebureau gerend. Dat zou anno nu wel een bezoekje opleveren van Veilig thuis.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 6 mei 2021 om 11:11
donderdag 6 mei 2021 om 11:11
Ik Ben van ‘69. Ik zeg altijd hoe wij zijn opgevoed, daar bel je nu Veilig Thuis voor. Dat was niet goed maar ik ben er niet slechter van geworden. Nu slaan we om naar de andere kant. Bij ons was het erg streng maar duidelijk. Wat moest, moest. Op school, naar de tandarts, als je eens bij een arts kwam. Voor ouderen had je ontzag en voor gezagsdragers helemaal. En respect voor ouderen helemaal. Als niemand opstaat in een bus of tram en er zitten van die verveelde pubers en niemand staat op, ben ik instaat ze aan hun oren omhoog te trekken. Ik sta nog automatisch op voor een oudere en ben natuurlijk in de ogen van jongeren zelf bejaard met mn 52.
donderdag 6 mei 2021 om 11:15
Dit herken ik ook heel erg: “Ga maar vragen”.Surebaby schreef: ↑06-05-2021 11:03Precies. Het was ook een beetje hoe het was.
Er was geen BSO ofzo dus mijn moeder moest gewoon mijn andere broertjes en zusjes naar school krijgen.
Als ik nu kijk naar hoe het gaat naar de middelbare school:
Het is nu mei en wij zijn al een paar keer met kind gefietst en met ov geweest.
Ik: middenin de zomervakantie op goed geluk gefietst, nadat moeder boos op me werd dat ik de weg naar school (3 kwartier fietsen, en ik was toen 1 meter 30 en woog 25 kg ofzo) nog niet had uitgezocht.
Ik 2 uur gefietst want verdwaald.
Tip van moeder: fiets maar met kinderen mee die die kant ook opgaan.
(Wie of hoe zelf regelen).
Eerste dag hield ik die kinderen niet bij, te laat op school
Moeder: ja dan moet je harder fietsen.
Eerstvolgende fietstochtje met de familie:
Kun je even normaal fietsen, je fietst echt veel te hard.
Sneeuwbui: je moet met de bus. Vraag maar aan de chauffeur.
Was met 2 keer overstappen. Meisje uit school zat ook in de bus, maar die kende ik niet goed.
Meisje stapte uit, ik ook, ze draaide zich om en zei: ik ga niet naar school hoor, ik ga naar de beugeltandarts. Loop naar mee want vanaf daar kunnen we naar school samen.
De beugeltandarts was al gewend aan kinderen die de weg naar school niet meer wisten of per ongeluk verkeerd waren gelopen.
Assistente vertelde precies waar je heen moest, schreef een briefje voor me.
Conciërge keek ook niet echt gek op toen we ons meldden.
Overigens later ook nog. Mijn ouders hebben totaal niet geholpen bij het zoeken naar een kamer in een vreemde stad (wel geholpen met verhuizen en schilderen enzo). Ook qua studiekeuze werd ik vrij gelaten, maar daar wilde ik ook geen bemoeienis. Achteraf dus ook domme keuzes gemaakt.
donderdag 6 mei 2021 om 11:15
Ik ben meerdere malen geslagen door een leerkracht. Dat was in wat nu groep 2 was. Was een oudere vrouw en die was nog een beetje van de oude stempel. Ze sloeg wel vaker andere kinderen, het lontje was erg kort (ik was totaal geen raddraaier).
Bij de derde keer hadden mijn ouders zoiets van, nu gaan we maar eens met school praten. Toen kwam ze wel thuis excuus maken, maar verder gebeurde er niks hoor. Ja, bij mij wel, want ik heb er jaren slecht van geslapen. Maar dat is nu echt totaal ondenkbaar dat zo iemand die functie had gehouden.
Bij de derde keer hadden mijn ouders zoiets van, nu gaan we maar eens met school praten. Toen kwam ze wel thuis excuus maken, maar verder gebeurde er niks hoor. Ja, bij mij wel, want ik heb er jaren slecht van geslapen. Maar dat is nu echt totaal ondenkbaar dat zo iemand die functie had gehouden.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 6 mei 2021 om 11:17
Ik vind het wel een interessant onderwerp: ik denk dat we tegenwoordig veel meer bezig zijn met de mogelijk nadelige gevolgen van bepaalde acties.
Vroeger werd er vaak gezegd: daar word je hard van en vond mijn teleurstellingen ook wel leerzaam. Tegenwoordig is mijn men bezig met mogelijk schadelijk gevolgen van acties en gebeurtenissen.
In beide benaderingen kun je natuurlijk doorslaan en dan zijn ze ook weer schadelijk.
Vroeger werd er vaak gezegd: daar word je hard van en vond mijn teleurstellingen ook wel leerzaam. Tegenwoordig is mijn men bezig met mogelijk schadelijk gevolgen van acties en gebeurtenissen.
In beide benaderingen kun je natuurlijk doorslaan en dan zijn ze ook weer schadelijk.
anoniem_380947 wijzigde dit bericht op 06-05-2021 11:17
0.12% gewijzigd
donderdag 6 mei 2021 om 11:17
Opgroeien in de jaren 70 en 80 was echt niet voor watjes. Het was behoorlijk afzien en soms zelfs ronduit gevaarlijk. Die pubers van tegenwoordig zouden het vast nog geen dag volhouden.
Een paar voorbeelden:
• Er was een tandarts die in een witte bus de basisscholen langsging om onfortuinlijke kinderen te martelen.
• Kinderen van 4 jaar liepen gewoon alleen naar de kleuterschool.
• Pedo’s heetten nog kinderlokkers. Vaak kende je er wel een aantal en wist de hele buurt waar die woonden.
• Roken deed iedereen de hele dag overal. Onderwijzers rookten in de klas, ouders rookten binnen en in de auto. Lekker met de ramen dicht want je wil toch niet verkouden worden vanwege de tocht?
• Met verjaardagsfeestjes kropen we met de halve schoolklas in de kofferbak van de auto. Dat noemden we de kattenbak. Gordels achterin? Hoezo?
• Als de week voorbij was, maakte je van de tv gids (naslagwerk waarin je kon lezen wat er op de televisie kwam) papieren pijltjes die je met een PVC buis de wereld in kon schieten. Allemaal zonder veiligheidsvoorschriften en instructiefilmpjes.
• Maar ondanks al dat gevaar en alle toestanden, waren we doodsbang voor de plaaggeest bij Bassie en Adriaan. We flipten massaal op die kerel met een maskertje uit de feestwinkel met van die nepwangetjes.
• Als je iets wilde weten of een schoolopdracht moest maken, moest je de deur uit, weer of geen weer: naar de bieb of naar je opa en oma om in de encyclopedie te kijken.
• Stripboeken? Die maakte je gewoon zelf door de Jan Jans en de kinderen uit de Libelle te knippen en in een telefoonboek te plakken.
• De televisie had geen afstandsbediening dus hangen op de bank en zappen was er niet bij. Sowieso zou je met twee kanalen supersnel uitgezapt zijn.
• Overdag was er alleen testbeeld te zien tot er op woensdagmiddag televisie kwam. Verder zat er dus niet veel anders op dan je dagen door te brengen met lezen of buiten spelen.
• Begin jaren 80 kwam de eerste walkman en kon je muziek luisteren buitenshuis. Wat we daarvoor deden? Geen idee! Naar de vogeltjes luisteren?
• Het chipsvak in de supermarkt was behoorlijk overzichtelijk, je kon kiezen tussen paprika en naturel. Behoorlijk karig in vergelijking met de chipsstraten van nu.
• Chips en frisdrank was uitsluitend voor de zaterdagavond voor het moment dat je met het hele gezin voor de tv naar een quiz keek met Ted de Braak, Willem Ruis of Fred Oster. En de chips at je in een bakje dat bij elkaar was gespaard bij de benzinepomp.
• Pasta? Macaroni en spaghetti zal je bedoelen. Ook van broccoli of courgette had niemand ooit gehoord.
• We spraken af en wisten elkaar te gewoon te treffen zonder mobiele telefoon. Als iemand te laat was, dan moest je gewoon heel lang wachten.
• Zonder de digitale snelweg was het schrijven geblazen als je iemand wilde vertellen hoe het met je ging.
• Betalen deed je met echt geld. Als je dat van je rekening wilde halen moest je naar een gebouw. Daar zat iemand achter een dikke glazen ruit met een laatje eronder.
Het is eigenlijk een godswonder dat we het hebben overleefd.
Een paar voorbeelden:
• Er was een tandarts die in een witte bus de basisscholen langsging om onfortuinlijke kinderen te martelen.
• Kinderen van 4 jaar liepen gewoon alleen naar de kleuterschool.
• Pedo’s heetten nog kinderlokkers. Vaak kende je er wel een aantal en wist de hele buurt waar die woonden.
• Roken deed iedereen de hele dag overal. Onderwijzers rookten in de klas, ouders rookten binnen en in de auto. Lekker met de ramen dicht want je wil toch niet verkouden worden vanwege de tocht?
• Met verjaardagsfeestjes kropen we met de halve schoolklas in de kofferbak van de auto. Dat noemden we de kattenbak. Gordels achterin? Hoezo?
• Als de week voorbij was, maakte je van de tv gids (naslagwerk waarin je kon lezen wat er op de televisie kwam) papieren pijltjes die je met een PVC buis de wereld in kon schieten. Allemaal zonder veiligheidsvoorschriften en instructiefilmpjes.
• Maar ondanks al dat gevaar en alle toestanden, waren we doodsbang voor de plaaggeest bij Bassie en Adriaan. We flipten massaal op die kerel met een maskertje uit de feestwinkel met van die nepwangetjes.
• Als je iets wilde weten of een schoolopdracht moest maken, moest je de deur uit, weer of geen weer: naar de bieb of naar je opa en oma om in de encyclopedie te kijken.
• Stripboeken? Die maakte je gewoon zelf door de Jan Jans en de kinderen uit de Libelle te knippen en in een telefoonboek te plakken.
• De televisie had geen afstandsbediening dus hangen op de bank en zappen was er niet bij. Sowieso zou je met twee kanalen supersnel uitgezapt zijn.
• Overdag was er alleen testbeeld te zien tot er op woensdagmiddag televisie kwam. Verder zat er dus niet veel anders op dan je dagen door te brengen met lezen of buiten spelen.
• Begin jaren 80 kwam de eerste walkman en kon je muziek luisteren buitenshuis. Wat we daarvoor deden? Geen idee! Naar de vogeltjes luisteren?
• Het chipsvak in de supermarkt was behoorlijk overzichtelijk, je kon kiezen tussen paprika en naturel. Behoorlijk karig in vergelijking met de chipsstraten van nu.
• Chips en frisdrank was uitsluitend voor de zaterdagavond voor het moment dat je met het hele gezin voor de tv naar een quiz keek met Ted de Braak, Willem Ruis of Fred Oster. En de chips at je in een bakje dat bij elkaar was gespaard bij de benzinepomp.
• Pasta? Macaroni en spaghetti zal je bedoelen. Ook van broccoli of courgette had niemand ooit gehoord.
• We spraken af en wisten elkaar te gewoon te treffen zonder mobiele telefoon. Als iemand te laat was, dan moest je gewoon heel lang wachten.
• Zonder de digitale snelweg was het schrijven geblazen als je iemand wilde vertellen hoe het met je ging.
• Betalen deed je met echt geld. Als je dat van je rekening wilde halen moest je naar een gebouw. Daar zat iemand achter een dikke glazen ruit met een laatje eronder.
Het is eigenlijk een godswonder dat we het hebben overleefd.
donderdag 6 mei 2021 om 11:20
Nou ik moest twee keer je verhaal lezen om te kijken op welk probleem je nou doelde. Het gaat je er om dat je met 6 jaar alleen in de bus moest? Nee, dat vind ik niet raar. En ik ben veel jonger dan jij. Ik moest dat ook en kom uit 1995.
Ik vind het stom hoe bezorgd ouders tegenwoordig zijn. Misschien is het nodig. Maar alsnog vind ik het stom.
Ik vind het stom hoe bezorgd ouders tegenwoordig zijn. Misschien is het nodig. Maar alsnog vind ik het stom.
donderdag 6 mei 2021 om 11:21
Survival of the fittest.belgali schreef: ↑06-05-2021 10:53Toen werd er makkelijker met kinderen omgegaan. Ik en de nichtjes werden altijd gedropt bij opa en oma, want ouders werkten fulltime. Dus dan hingen we hele middagen rond in het hele dorp. Niet bereikbaar - wat we uitvraten was niet bekend, tenzij we per ongeluk ergens een raam intrapten of het halve bos in de fik staken.
En opa moest mee naar de vijver als "oppasser" als we gingen zwemmen, maar opa kon zelf niet zwemmen. En die vond het al gauw saai, dus die ging dan een tukkie doen onder een boom. Dat we het überhaupt als generatie overleefd hebben mag een wonder heten.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 6 mei 2021 om 11:21
wij moesten ook altijd even wachten met naar buiten gaan als de overburen met veel gas en weinig snelheid met hun auto hun oprit afreden.
dan hoorde je geluiden van verkeerd schakelen en meestal reden ze tot aan de bocht op de verkeerde weghelft,
wij woonden tegenover de burgemeester en hij en zijn vrouw waren zwaar aan de drank.
pas later begrepen wij waarom mijn ouders ons dan even binnen hielden, die zaten gewoon bezopen achter het stuur.
kun je je nu toch echt niet meer voorstellen.
dan hoorde je geluiden van verkeerd schakelen en meestal reden ze tot aan de bocht op de verkeerde weghelft,
wij woonden tegenover de burgemeester en hij en zijn vrouw waren zwaar aan de drank.
pas later begrepen wij waarom mijn ouders ons dan even binnen hielden, die zaten gewoon bezopen achter het stuur.
kun je je nu toch echt niet meer voorstellen.
wij slapen nooit.
donderdag 6 mei 2021 om 11:23
Ja, dat was leuk! Over die landweggetjes stuiteren was net zo leuk als de achtbaan.Maleficent schreef: ↑06-05-2021 10:45Wat ik echt het allerleukste vond was na een kinderverjaardag met 10 kinderen in een auto gepropt worden, op de achterbank en in de kattenbak. Sommige vaders gingen dan allemaal rare capriolen uithalen waardoor we van links naar rechts in de auto vlogen
Maar goed, het verkeer was sowieso veel rustiger dan nu he. Dat maakt wel echt een verschil qua veiligheid.
donderdag 6 mei 2021 om 11:24
Haha, echt andere tijden inderdaad. Mijn ouders hadden vrij jong (redelijk normaal in die tijd) mij en mijn zus gekregen. Ze waren nog 20-ers en gingen alle feestjes af. Wij vielen dan ergens in slaap, als je geluk had in een bed, maar ook onder een tafel of achter de bank. We werden dan midden in de nacht wakker gemaakt, op de achterbank gelegd zonder gordel, allebei mijn ouders te veel gedronken, ik weet nog dat mijn moeder onderweg naar huis af en toe het stuur overnam van mijn vader zodat hij een shaggie kon draaien en de ramen moesten dicht anders zouden we kou vatten 
Nu echt ondenkbaar....
Nu echt ondenkbaar....
donderdag 6 mei 2021 om 11:25
Nee dat soort functies, daar kun je je tegenwoordig echt niet meer zo gedragen. En terecht ook natuurlijk.valentinamaria schreef: ↑06-05-2021 11:21
wij woonden tegenover de burgemeester en hij en zijn vrouw waren zwaar aan de drank.
pas later begrepen wij waarom mijn ouders ons dan even binnen hielden, die zaten gewoon bezopen achter het stuur.
kun je je nu toch echt niet meer voorstellen.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 6 mei 2021 om 11:28
uberhaupt dat bezopen achter het stuur zitten, in welke functie dan ook.Maleficent schreef: ↑06-05-2021 11:25Nee dat soort functies, daar kun je je tegenwoordig echt niet meer zo gedragen. En terecht ook natuurlijk.
en ook gewoon zonder schaamte die enorme voorraad lege drankflessen aan de weg zetten als het glas werd opgehaald.
wij slapen nooit.
donderdag 6 mei 2021 om 11:29
