Psyche
alle pijlers
Trauma sexueel misbruik
donderdag 29 juni 2017 om 12:34
Hoi,
Momenteel heb ik diverse therapieën maar toch loop ik met een probleem misschien jullie een tip hebben om dit een plek te kunnen geven ?
Toen ik 7 jaar was werdt ik misbruikt op het openbaar toilet op mijn school door een klasgenoot. (Lichamelijke betast) als kind dacht ik dat het normaal was maar voelde niet oké wist het niet in woorden na mijn ouders te vertellen wat er gebeurd was.
Meerdere malen zag ik dit klasgenootje bij mijn thuis ook zijn broer heeft aan mijn gezeten lichamelijk.
Was bang in die tijd om er wat van te zeggen omdat ik niet wist wat het was voelde mijn verdrietig en vies.
Ook zoenen was niet prettig want wist niet dat een tong al normaal was op die leeftijd.
De jongen heeft ook naakt op mij gelegen en mijn kleren uit gedaan. Dit heb ik uiteindelijk durven te vertellen toen ik 12 was niet een details maar wel dat ik betast was door hem.
Mijn ouders hebben hier nooit wat meegedaan en verwijten mijn nu dat ik dit bespreekbaar maar bij mijn therapeut. Ben nu al wat ouder en heb ook stappen gezet zoals de persoon in kwestie die dit heeft gedaan te benaderen.
Wie heeft er tips hoe ik dit een plek kan geven .
Zit zelf aan emdr therapie te denken.
Overigens stel ik
Mijn aan als ik mijn soms kut voel door die tijd en heel onzeker ben over mijn lichaam.
Groetjes Kolibrie
Momenteel heb ik diverse therapieën maar toch loop ik met een probleem misschien jullie een tip hebben om dit een plek te kunnen geven ?
Toen ik 7 jaar was werdt ik misbruikt op het openbaar toilet op mijn school door een klasgenoot. (Lichamelijke betast) als kind dacht ik dat het normaal was maar voelde niet oké wist het niet in woorden na mijn ouders te vertellen wat er gebeurd was.
Meerdere malen zag ik dit klasgenootje bij mijn thuis ook zijn broer heeft aan mijn gezeten lichamelijk.
Was bang in die tijd om er wat van te zeggen omdat ik niet wist wat het was voelde mijn verdrietig en vies.
Ook zoenen was niet prettig want wist niet dat een tong al normaal was op die leeftijd.
De jongen heeft ook naakt op mij gelegen en mijn kleren uit gedaan. Dit heb ik uiteindelijk durven te vertellen toen ik 12 was niet een details maar wel dat ik betast was door hem.
Mijn ouders hebben hier nooit wat meegedaan en verwijten mijn nu dat ik dit bespreekbaar maar bij mijn therapeut. Ben nu al wat ouder en heb ook stappen gezet zoals de persoon in kwestie die dit heeft gedaan te benaderen.
Wie heeft er tips hoe ik dit een plek kan geven .
Zit zelf aan emdr therapie te denken.
Overigens stel ik
Mijn aan als ik mijn soms kut voel door die tijd en heel onzeker ben over mijn lichaam.
Groetjes Kolibrie
Emdr ga ik doen loop al even in therapie x
donderdag 29 juni 2017 om 13:06
EMDR. Inderdaad. Dat werkt zo goed.
Je ouders hebben geen recht je iets te verwijten. Ik hoop dat je je dat realiseert.
Die onzekerheid zie je vaak bij vrouwen die zulke ervaringen hebben meegemaakt.
Ook persoonlijk bekend bij mij, en eigenlijk klinkt het heel simpel en stom, maar mezelf vertroetelen heeft me (naast therapie) enorm geholpen. Nagels lakken, insmeren met luxe bodylotions etc.
Ik probeer niet te letten op wat ik lelijk vind aan mijn lichaam maar mij te focussen op wat ik wel mooi vind.
Seks gaan herontdekken in mijn up, hoe ik het wil, wat ik fijn vind. Genieten van mijn lichaam.
Maar dat is misschien nu nog te moeilijk. EMDR is echt een goede zet en focus je op jezelf en niet de mening van je ouders.
Je ouders hebben geen recht je iets te verwijten. Ik hoop dat je je dat realiseert.
Die onzekerheid zie je vaak bij vrouwen die zulke ervaringen hebben meegemaakt.
Ook persoonlijk bekend bij mij, en eigenlijk klinkt het heel simpel en stom, maar mezelf vertroetelen heeft me (naast therapie) enorm geholpen. Nagels lakken, insmeren met luxe bodylotions etc.
Ik probeer niet te letten op wat ik lelijk vind aan mijn lichaam maar mij te focussen op wat ik wel mooi vind.
Seks gaan herontdekken in mijn up, hoe ik het wil, wat ik fijn vind. Genieten van mijn lichaam.
Maar dat is misschien nu nog te moeilijk. EMDR is echt een goede zet en focus je op jezelf en niet de mening van je ouders.
donderdag 29 juni 2017 om 14:07
Klopt zat op speciaal onderwijs was een gelovige school ja via minderfeest enz.
Gelukkig is die jongen niet mee in beeld was 7 ja klopt hij ook. Vergeten kan je niet.
Diverse mensen om hulp gevraagd.
Hou van een nuchter antwoord ieder zijn mening erin.
Mijn ouders zullen mijn idd niet gaan begrijpen of steunen heb ik vrede mee iedereen heeft een ander opvoeding hierin.
Bedankt alle voor de lieve reacties
Gelukkig is die jongen niet mee in beeld was 7 ja klopt hij ook. Vergeten kan je niet.
Diverse mensen om hulp gevraagd.
Hou van een nuchter antwoord ieder zijn mening erin.
Mijn ouders zullen mijn idd niet gaan begrijpen of steunen heb ik vrede mee iedereen heeft een ander opvoeding hierin.
Bedankt alle voor de lieve reacties
donderdag 29 juni 2017 om 14:09
Ga idd mezelf nu vertroetelen van mezelf houden;) en eraan werken het een plek te geven maar dat misbruik draag je altijd bij je en de vraag is waarom het blijft gebeuren bij kinderen/ mensen.
Misbruik is iets heel breeds.
Heb er ook een angst van dat mijn kinderen ook aangeraakt gaan worden als ik die later heb en lees dan nog steeds verhalen over veel misbruik.
Misbruik is iets heel breeds.
Heb er ook een angst van dat mijn kinderen ook aangeraakt gaan worden als ik die later heb en lees dan nog steeds verhalen over veel misbruik.
donderdag 29 juni 2017 om 14:19
Ik begrijp er nu helemaal niks meer van...!?!?!Kolibrie1990 schreef: ↑29-06-2017 14:07Klopt zat op speciaal onderwijs was een gelovige school ja via minderfeest enz.
Gelukkig is die jongen niet mee in beeld was 7 ja klopt hij ook. Vergeten kan je niet.
Diverse mensen om hulp gevraagd.
Hou van een nuchter antwoord ieder zijn mening erin.
Mijn ouders zullen mijn idd niet gaan begrijpen of steunen heb ik vrede mee iedereen heeft een ander opvoeding hierin.
Bedankt alle voor de lieve reacties
Minderfeest? En hoe kwam hij bij jullie thuis, hoe oud was die broer?
donderdag 29 juni 2017 om 14:39
Sorry mijn telefoon typt fouten excuus niet gezien
Kinderfeest , verjaardagen zijn broer was daar bij enz mijn ouders zagen het misbruik niet.
Zijn ouders waren er ook inmiddels heb ik die wel op de hoogte gebracht over de voorvallen van toen en dit heeft mijn geholpen.
Verwijt mijn ouders hierin niet maar heb er jaren niks over durven te zeggen.
Gewoon schaamte
Kinderfeest , verjaardagen zijn broer was daar bij enz mijn ouders zagen het misbruik niet.
Zijn ouders waren er ook inmiddels heb ik die wel op de hoogte gebracht over de voorvallen van toen en dit heeft mijn geholpen.
Verwijt mijn ouders hierin niet maar heb er jaren niks over durven te zeggen.
Gewoon schaamte
donderdag 29 juni 2017 om 15:00
Wat zeggen je behandelaars hierover? Wat kwamen ze op jouw verjaardag doen ik neem aan dat je ze niet zelf uitnodigde.Kolibrie1990 schreef: ↑29-06-2017 14:39Sorry mijn telefoon typt fouten excuus niet gezien
Kinderfeest , verjaardagen zijn broer was daar bij enz mijn ouders zagen het misbruik niet.
Zijn ouders waren er ook inmiddels heb ik die wel op de hoogte gebracht over de voorvallen van toen en dit heeft mijn geholpen.
Verwijt mijn ouders hierin niet maar heb er jaren niks over durven te zeggen.
Gewoon schaamte
Ik zou het wel heel vreemd hebben gevonden als mijn zoon op zijn 7e verjaardag een kind uit zijn klas had uitgenodigd en dat kind zijn broertje van 12 meenam..
Kan het niet zijn dat ze dit gewoon als 'doktertje spelen' afdoen en zich niet realiseren dat jij je er echt heel akelig onder voelde.
Eerlijk gezegd zou ik ook niet meteen 'sexueel misbruik' hebben geroepen bij 2 kinderen van 7 jaar... een kind van 5 jaar ouder -maar toch pas 12 jaar- die met meisjes van 7 wil spelen vind ik wel vreemd. Waarom kwamen jullie na die nare ervaring op school nog bij elkaar over de vloer?
Als ik merkte dat mijn zoon op zijn 7e een kind niet aardig vondt zou ik dat kind niet ook nog eens in huis halen na schooltijd, laat staan een 5 jaar ouder broertje of zusje meenemen.
Je bent in therapie, daarom mijn vraag wat je behandelaars hiervan vinden. En begrijp me niet verkeerd, als jij er een akelig gevoel aan over hebt gehouden vind ik dat heel naar voor je maar veel kinderen van die leeftijd 'betasten' elkaar uit nieuwsgierigheid. Wie weet is dat de reden dat je ouders het niet zo serieus genomen hebben?
donderdag 29 juni 2017 om 15:02
Ik krijg hierbij het idee dat er blijkbaar toen, en zo te lezen nu nog steeds, een aantal fundamentele zaken echt verkeerd zitten en zaten bij jouw ouders in het gezin. En dit soort misstanden zie je vaker naarmate men in een strenger gelovige omgeving zit.
Jij voelde jou als kind al niet prettig bij wat er gebeurde, maar was niet in staat om daar tegenin te gaan, simpelweg omdat je mentaal niet sterk genoeg was daarvoor, iets wat je vaker bij kinderen in een strikte religieuze omgeving tegenkomt. Toen jij daar eindelijk wel tegen optrad, konden jouw ouders daar niets mee, simpelweg doordat die al zo geïndoctrineerd waren door de kerkgemeenschap om maar niet op te vallen en braaf mee te lopen dat zij, zelfs nu, eigenlijk alles maar willen verzwijgen, want moeilijk etc.
Wat betreft die jongen en zijn broer, een deel van hun gedrag is nieuwsgierigheid geweest, vooral omdat voor jongens het verboden is om ook maar iets te weten van meisjes, als daar van huis uit al heel geheimzinnig over gedaan wordt en elke aandacht daarnaar als fout en negatief wordt bestempeld, dan wekt dat juist interesse op. Een ander alternatief kan zijn dat die jongens zelf slachtoffer zijn van misbruik en dat automatisch als kind projecteerden als gedrag op anderen. Misbruik van kinderen komt vaker voor dan men weet, vooral in streng religieuze omgevingen. Daar waar de katholieke priesters in het nieuws verschijnen, zijn het juist de andere geloven die wel eigen kinderen mogen hebben waar het drama zich binnenshuis bij de eigen familieleden plaatsvind. En hoe strigenter de geloofsgemeenschap hoe verborgener het misbruik wordt gehouden en generatie op generatie doorsijpelt.
Hoe jij je voelt is gewoon jouw gevoel, daar zit echt geen aanstellen aan. Neemt niet weg dat je wel bewust moet leren omgaan met jouw gevoelens en ze een plek moet kunnen geven. Dus therapie is daar een hulpmiddel bij. Als jij je echter onzeker voelt over jouw lichaam, dan hoef je jouw ervaringen als 7-12 jarige daar echt niet de schuld van te geven, want simpel gezegd, jij hebt al lang niet meer het lichaam van een 7-12 jarige. Wat je nog wel hebt is het gevoel om je te moeten 'verbergen' dat je als 7-12 jarige had. Het gevoel dat er iets is dat 'niet mag', dat 'zondig' is. En een deel van jouw onzekerheid kan komen uit wat er toen bij jou is ingestampt als 'ethiek'.
Jij voelde jou als kind al niet prettig bij wat er gebeurde, maar was niet in staat om daar tegenin te gaan, simpelweg omdat je mentaal niet sterk genoeg was daarvoor, iets wat je vaker bij kinderen in een strikte religieuze omgeving tegenkomt. Toen jij daar eindelijk wel tegen optrad, konden jouw ouders daar niets mee, simpelweg doordat die al zo geïndoctrineerd waren door de kerkgemeenschap om maar niet op te vallen en braaf mee te lopen dat zij, zelfs nu, eigenlijk alles maar willen verzwijgen, want moeilijk etc.
Wat betreft die jongen en zijn broer, een deel van hun gedrag is nieuwsgierigheid geweest, vooral omdat voor jongens het verboden is om ook maar iets te weten van meisjes, als daar van huis uit al heel geheimzinnig over gedaan wordt en elke aandacht daarnaar als fout en negatief wordt bestempeld, dan wekt dat juist interesse op. Een ander alternatief kan zijn dat die jongens zelf slachtoffer zijn van misbruik en dat automatisch als kind projecteerden als gedrag op anderen. Misbruik van kinderen komt vaker voor dan men weet, vooral in streng religieuze omgevingen. Daar waar de katholieke priesters in het nieuws verschijnen, zijn het juist de andere geloven die wel eigen kinderen mogen hebben waar het drama zich binnenshuis bij de eigen familieleden plaatsvind. En hoe strigenter de geloofsgemeenschap hoe verborgener het misbruik wordt gehouden en generatie op generatie doorsijpelt.
Hoe jij je voelt is gewoon jouw gevoel, daar zit echt geen aanstellen aan. Neemt niet weg dat je wel bewust moet leren omgaan met jouw gevoelens en ze een plek moet kunnen geven. Dus therapie is daar een hulpmiddel bij. Als jij je echter onzeker voelt over jouw lichaam, dan hoef je jouw ervaringen als 7-12 jarige daar echt niet de schuld van te geven, want simpel gezegd, jij hebt al lang niet meer het lichaam van een 7-12 jarige. Wat je nog wel hebt is het gevoel om je te moeten 'verbergen' dat je als 7-12 jarige had. Het gevoel dat er iets is dat 'niet mag', dat 'zondig' is. En een deel van jouw onzekerheid kan komen uit wat er toen bij jou is ingestampt als 'ethiek'.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
donderdag 29 juni 2017 om 15:55
Klopt als een bus .. werd niet over gepraat dat gebeurde niet ik kreeg ook geen voorlichting in die tijd was geen doktertje spelen was echt aan geslachtsdelen zitten maar ik weet inmiddels dat die kinderen ook misbruikt zijn geweest. God was heilig. Ik was zelf een buitenstaander erin geloofde niet.
donderdag 29 juni 2017 om 15:58
donderdag 29 juni 2017 om 16:11
Even dit: met 'doktertje spelen' wordt ook bedoeld dat kinderen, jongens en meisjes aan elkaars geslachtsdelen zitten en ernaar kijken, uitzoeken wat de verschillen zijn, zoiets..Kolibrie1990 schreef: ↑29-06-2017 15:58Mijn behandelaars snappen dat het is blijven hangen omdat ik totaal niet werdt gehoord of gesteund in die tijd pas toen ik besefte dat het negeren niet voldoende was. Door angst plaste ik ook nog eens elke dag in bed dit is jaren lang ook nog er bij gebleven.
Jammer dat je geen antwoord geeft op mijn vragen: wat moesten die kinderen op jouw feestje of waarom ging je ernaartoe? Dat begrijp ik niet zo goed.
Ik begrijp wel dat je er last van hebt, anders zat je nu niet in therapie daarom mijn vraag: wat zeggen je behandelaars? Je bent in therapie wat is voor jou de reden om hier op een forum hulp te zoeken terwijl je al professionele hulp hebt??
Als ze denken dat jij gebaat bent met EMDR of als je dat zelf denkt kan je dat toch gewoon bespreken als je er weer naartoe gaat?
Laat ze anders dit topic lezen! Misschien is het wel zo dat je (uit valse schaamte??) niet goed duidelijk kan maken hoe je je voelt. Het feit dat je hier hulp zoekt is toch wel een duidelijk teken dat je niet genoeg steun hebt aan de therapie die je krijgt.
Sterkte, ik hoop dat je een manier vind om dit achter je te laten.
zondag 2 juli 2017 om 21:15
Als dat vrijwillig gebeurd vanuit beiden kanten.Bestaardigopzich schreef: ↑29-06-2017 16:11Even dit: met 'doktertje spelen' wordt ook bedoeld dat kinderen, jongens en meisjes aan elkaars geslachtsdelen zitten en ernaar kijken, uitzoeken wat de verschillen zijn, zoiets..
Zij geeft aan dat dit niet zo was; dus het is geen 'doktertje spelen' maar misbruik. Een kind van 7 kan mogelijk niet de gevolgen overzien van iemand ergens aanraken waar het niet mag (want dat weet een kind van 7 écht wel, dat dat niet mag, anders is het niet zo bijzonder om te doen) maar dit wil niet zeggen dat het voor de ontvanger van dit kind 'wat niet wist wat hij deed' het ervaren wordt als misbruik. Dat degene niet wist wat hij deed, enkel nieuwsgierig was, e.d. maken de gevoelens van TS niet minder echt.
Die broer van 12 had al helemaal beter moeten weten.
Sorry, ik kom zelf uit een atheistisch gezin waar toen ik 8 was ben aangerand door vriend van familie die 14 was, zit daar niet meer mee, maar wél dat mijn familie het altijd en nog steeds afwimpelt als 'doktertje spelen'. BOEM opeens het vertrouwen weg in de mensen waarvan je dacht dat die er altijd juist voor jou zouden zijn en je zouden helpen wanneer het nodig is, altijd van je zullen houden wat je ook wordt of doet etc.. Breng je de moed op om het te vertellen; krijg je een grote koude douche die je doet realiseren dat je niet zoals je dacht op hen kan rekenen, en je alleen in het leven staat. Dat al zo jong leren op die manier is best heftig en vormt je.
