Trots zijn op jezelf / van jezelf houden

22-08-2020 21:55 64 berichten
Hoe zorg je er nou voor dat je echt daadwerkelijk van jezelf gaat houden / tevreden met jezelf bent / trots op jezelf bent? En waar dat dan jezelf staan mag je ook lezen: je eigen leven, gezin, uiterlijk enz.

Momenteel voel ik me onwijs tekort schieten op allerlei vlakken. Ik ben niet tevreden over hoe mijn leven is gelopen, met chronische psychische problemen waardoor ik niet alles heb kunnen doen wat ik had gewild en nog elke dag tegen beperkingen aanloop. Tegelijkertijd denk ik dat ik wel die dingen heb bereikt waar ik me vroeger zorgen over maakte dat het nooit goed zou komen: leuke man, leuk kind, een mooi huis...

Desondanks blijf ik mezelf maar vergelijken met anderen en het gevoel houden dat ik tekort schiet. En dan vlucht ik weg in mezelf verbeteren: afvallen, nieuwe opruimtechnieken, mijn haar afknippen... Dingen waar ik wel blij mee ben en voor een moment dan tevreden, maar het vult dat gat van ontevredenheid niet blijvend.....

Dan stuurt mijn zus bijvoorbeeld een foto van haar perfecte gezinnetje en denk ik: wie hou ik nou voor de gek? Ik zal nooit zo leuk zijn als haar, mijn leven is saai / stom enz. Het lukt me maar niet om te stoppen met vergelijken. En dan vooral met mijn zus, maar ik heb hetzelfde met andere mensen in principe.

Hoe hebben andere mensen dit gedaan??
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
22-08-2020 22:21
Dat zijn er momenteel niet zoveel. Ik denk van mezelf: ik heb geluk gehad dat ik een man heb getroffen die goed verdient, dus dat is me eigenlijk aan komen waaien als het ware. Wat ik zelf heb bereikt: een kind gekregen.Ooit in een ver verleden een diploma gehaald. Een paar keer geprobeerd een baan te krijgen, maar met mijn aandoening loopt dat elke keer mis, omdat ik geen stress kan hebben. Meer heb ik eighenlijk niet bereikt eigenlijk.
En toch zullen er maar zat met je willen ruilen.
Ik heb het boek: not giving a fuck gelezen. Erg verhelderend.
Daarin staat. Als je jezelf met anderen vergelijkt moet je het totaal vergelijken. Niet alleen de facetten die jij wil. Oftewel als jij je met je zus vergelijkt: zou jij helemaal compleet met haar willen ruilen?? Ook haar problemen, verdriet, gezin, werk, huis etc ??
In het boek staat ook dat ieder zijn problemen en verdriet heeft. En dat is ook zo. Je zus kan vanalles uitstralen maar dat is ook maar buitenkant.
@Frekkel: ja, blijkbaar is wat anderen van mij vinden heel belangrijk voor mij, en kan ik dingen pas waarderen als anderen ze ook waarderen.

Het is dan niet zozeer dat mensen de dingen die ik doe stom vinden, dat kan ik wel hebben. Het is meer het gevoel dat heel veel mensen totaal onverschillig zijn naar mij. Het boeit ze totaal niet. Ik ben een grijze muis, ik doe er niet toe, mijn gezin doet er voor anderen niet toe enz.
@mabelle: ja, dat is een goeie. Ik zou niet compleet met haar willen ruilen, nee.
“Your biggest enemy is your own mind”
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
22-08-2020 22:17
Ik zou al heel blij zijn als ik gewoon tevreden ben. Tot nu toe ben ik erg geneigd om elke keer mijn eigen prestaties te bagetaliseren omdat ze niet veel voorstellen in andermans ogen of omdat anderen het niet belangrijk / interessant vinden.

Soms ben ik ergens heel enthousiast over, maar vaak wordt dat direct alweer overschaduwd door de gedachte: wat stelt dit nou voor als ik het vergelijk met ...?
Nee, je ziet het verkeerd denk ik, jouw prestaties stellen in jouw ogen niets voor. jouw zus heeft het perfecte gezinnetje, jij mag blij zijn dat je een man getroffen hebt.
En jouw gezin doet er voor anderen niet toe. Maar eigenlijk vinden de meeste mensen hun eigen gezin het belangrijkste, en daar delen ze graag de hele allerleukste dingen van, De saaie alledaagse dingen komen niet aan bod.
nlies wijzigde dit bericht op 23-08-2020 00:02
14.32% gewijzigd
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren
mabelle schreef:
22-08-2020 23:18
En toch zullen er maar zat met je willen ruilen.
Ik heb het boek: not giving a fuck gelezen. Erg verhelderend.
Daarin staat. Als je jezelf met anderen vergelijkt moet je het totaal vergelijken. Niet alleen de facetten die jij wil. Oftewel als jij je met je zus vergelijkt: zou jij helemaal compleet met haar willen ruilen?? Ook haar problemen, verdriet, gezin, werk, huis etc ??
In het boek staat ook dat ieder zijn problemen en verdriet heeft. En dat is ook zo. Je zus kan vanalles uitstralen maar dat is ook maar buitenkant.
Dat vind ik een goeie. Ik noem als voorbeeld even een collega, waar ik nog bevriend mee ben geweest. Dat is over gegaan. We hebben beiden ASS. Zij werkt 32 uur per week en ik 16. Ze zei wel eens dat ze blij is dat zij wel bijna hele dagen kan werken en meer kan dan ik. Omdat zij sneller en handiger is. Klopt, daar keek ik wel tegenop. Maar willen ruilen met haar leven? Nee. Want ze maakt met iedereen ruzie/problemen. Op het werk, met haar ouders. Al voelt zij het als pesten. Iedereen is gemeen, het ligt nooit aan haar. Hierdoor is ze om de haverklap overspannen en zit in de Ziektewet. Als ze dan tussendoor weer komt werken gaat het binnen een paar dagen/weken weer mis. Ze is bijna altijd boos.
nlies schreef:
22-08-2020 23:59
Nee, je ziet het verkeerd denk ik, jouw prestaties stellen in jouw ogen niets voor. jouw zus heeft het perfecte gezinnetje, jij mag blij zijn dat je een man getroffen hebt.

gaat niet persé alleen over prestaties. Ook dingen als hobby's, interesses enz. worden door anderen niet interessant gevonden. Misschien wijk ik teveel af van de mensen om me heen, ik weet het niet.
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
23-08-2020 00:02
gaat niet persé alleen over prestaties. Ook dingen als hobby's, interesses enz. worden door anderen niet interessant gevonden. Misschien wijk ik teveel af van de mensen om me heen, ik weet het niet.
Andere vrienden erbij zoeken. die wel de dingen leuk vinden die jij leuk vindt.En dan hoef je de oude vrienden niet ineens links te laten liggen. Ik heb een vriendin voor musea, een voor spelletjes, een voor winkelen, en dan nog een die dat allemaal niet hoeft, dus daarmee zit ik op de bank. En met de een hoef ik amper te bespreken wat ik met de ander doe, vinden ze niet spannend. O ze luisteren wel, en kennen elkaar van mijn verjaardagen, en dan maken ze een praatje met elkaar, maar een gezamenlijk uitje zit er niet in
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
23-08-2020 00:02
gaat niet persé alleen over prestaties. Ook dingen als hobby's, interesses enz. worden door anderen niet interessant gevonden. Misschien wijk ik teveel af van de mensen om me heen, ik weet het niet.
Herkenbaar.
mevrouwn schreef:
22-08-2020 23:11
Ik realiseerde me op een gegeven moment dat hoe goed je het ook voor elkaar hebt, er zal altijd iemand zijn die het beter voor elkaar heeft dan jij. Vergelijken is dus oneindig, kan je er maar beter mee stoppen.
Het helpt om elke dag bij te houden wat je goed vond gaan, en dan ook de super kleine dingen, om je beter over jezelf te voelen. Als je er echt mee aan de slag wil kan ik je het zelfhulpboek van Manja de Neef aanraden, vond het heel verhelderend.
Dit boek werkte ik mee tijdens de therapie, TO aan dit boek heb je echt iets.
mindervanmij schreef:
22-08-2020 23:45
@Frekkel: ja, blijkbaar is wat anderen van mij vinden heel belangrijk voor mij, en kan ik dingen pas waarderen als anderen ze ook waarderen.

Het is dan niet zozeer dat mensen de dingen die ik doe stom vinden, dat kan ik wel hebben. Het is meer het gevoel dat heel veel mensen totaal onverschillig zijn naar mij. Het boeit ze totaal niet. Ik ben een grijze muis, ik doe er niet toe, mijn gezin doet er voor anderen niet toe enz.
Dan vind je jezelf zeker wel heel belangrijk als je denkt dat anderen altijd bezig zijn met wat jij aan het doen bent of wat jij ergens van vind?
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
22-08-2020 22:17
Ik zou al heel blij zijn als ik gewoon tevreden ben. Tot nu toe ben ik erg geneigd om elke keer mijn eigen prestaties te bagetaliseren omdat ze niet veel voorstellen in andermans ogen of omdat anderen het niet belangrijk / interessant vinden.
[...]

Dus je vult voor anderen in hoe zij over jou denken?
Wie denkt er zo over jou? Anderen, of jijzelf?
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
22-08-2020 22:34
Wat ik er persoonlijk erg aan vind is dat ik me vaak minderwaardig voel ten opzichte van andere mensen. Vaak wordt toch als eerste gevraagd wat je voor werk doet. Ik werk niet en heb altijd het gevoel dat mensen je dan eigenlijk al (soort van) afschrijven.

Als het gaat over het druk hebben of moe zijn dan reageren mensen meewarig als ik zeg dat ik druk ben of moe. Want waar kan ik nou druk van zijn? Ik heb "maar" 1 kind én geen werk. Dus waarom ben ik dan moe? Zulke dingen.

Je vult heel veel in voor anderen en hoe ze - volgens jou - oordelen over jou.
Anderen krijgen in feite van jou weinig tot geen ruimte om aardig te zijn.
Niet erg aardig naar anderen toe.
En omdat je invult voor anderen, blijkt er wel uit hoe onaardig je over jezelf bent.
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
22-08-2020 23:45
@Frekkel: ja, blijkbaar is wat anderen van mij vinden heel belangrijk voor mij, en kan ik dingen pas waarderen als anderen ze ook waarderen.

Het is dan niet zozeer dat mensen de dingen die ik doe stom vinden, dat kan ik wel hebben. Het is meer het gevoel dat heel veel mensen totaal onverschillig zijn naar mij. Het boeit ze totaal niet. Ik ben een grijze muis, ik doe er niet toe, mijn gezin doet er voor anderen niet toe enz.

Voor wie doe je er niet toe? Zijn dat - voor jou belangrijke - mensen waarvan je graag zou willen dat jij er wel toe doet? En in welke mate dan, of op welke manier?
Zijn het mensen die er voor jou wél erg toe doen?

Het lastige van zo met jezelf bezig zijn en onaardig invullen voor anderen hoe ze over je denken, is dat je het waarschijnlijk niet eens op zult merken wanneer ze je wél zien en waarderen, omdat je te vast zit in je eigen patroon van 'ze zullen wel denken / vinden... '. In feite ben je zo met jezelf bezig, dat anderen niet door jou gezien kunnen worden.

Het is nogal wat om met chronische aandoeningen te kampen te hebben. Heb je wel eens ondersteuning gekregen van een psycholoog die je helpt om een beter zelfbeeld te ontwikkelen?
Alle reacties Link kopieren
Denk je echt dat later op je grafsteen komt te staan: "ze was leuk maar niet zo leuk als haar zus"?

Of beoordeel jij mensen op dezelfde manier?
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Phoebemeaculpa schreef:
23-08-2020 07:38
Dit boek werkte ik mee tijdens de therapie, TO aan dit boek heb je echt iets.
Ik heb hem gereserveerd in de bieb, bedankt :)
@Case-je: ik heb in het verleden vrij intensief therapie gevolgd en toen ging het ook een tijdje beter, maar de laatste tijd kost het me weer heel veel moeite om de dingen uit die therapie toe te passen en mezelf waardevol te blijven vinden.
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
23-08-2020 09:58
@Case-je: ik heb in het verleden vrij intensief therapie gevolgd en toen ging het ook een tijdje beter, maar de laatste tijd kost het me weer heel veel moeite om de dingen uit die therapie toe te passen en mezelf waardevol te blijven vinden.
Misschien goed om het opnieuw op te pakken? Je bent weer een hele tijd verder en mogelijk ook in een andere levensfase beland, waardoor je makkelijker in oude patronen schiet?
Het is een goede investering in jezelf.

Weet je dat ik je laatst las op één van de afvaltopics en dat ik dacht: "Wow, die Mindervanmij heeft echt heel knap veel gewicht verloren! Wat goed van haar. Zo wil ik dat ook!" Dus blijkbaar denken 'anderen' ook heel positief over je, maar weet je dat gewoon niet altijd.
@Case-je, ik heb er wel eens over nagedacht om toch weer hulp te gaan zoeken, maar het probleem is een beetje dat ik momenteel te goed functioneer om weer die therapie te krijgen waar ik zoveel baat van had. Destijds ging het echt een stuk slechter met me. Zodra het weer beter ging kreeg ik weer een lichtere vorm van therapie, die ze me nu ook weer zullen gaan aanbieden, en dat doet helaas niks.

Maar ik zou wel kunnen kijken in mijn aantekeningen van die tijd, ik heb toen een vrij uitgebreid dagboek bijgehouden met alle oefeningen. Wellicht helpt dat wel.
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
23-08-2020 10:10
@Case-je, ik heb er wel eens over nagedacht om toch weer hulp te gaan zoeken, maar het probleem is een beetje dat ik momenteel te goed functioneer om weer die therapie te krijgen waar ik zoveel baat van had. Destijds ging het echt een stuk slechter met me. Zodra het weer beter ging kreeg ik weer een lichtere vorm van therapie, die ze me nu ook weer zullen gaan aanbieden, en dat doet helaas niks.

Maar ik zou wel kunnen kijken in mijn aantekeningen van die tijd, ik heb toen een vrij uitgebreid dagboek bijgehouden met alle oefeningen. Wellicht helpt dat wel.
Hoe weet je nu al dat therapie niet zal helpen?
Je ontneemt jezelf dus al bij voorbaat de kans om er iets aan te hebben.
Wat ben jij onaardig tegen jezelf en wat biedt je jezelf weinig ruimte.
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
22-08-2020 22:21
Dat zijn er momenteel niet zoveel. Ik denk van mezelf: ik heb geluk gehad dat ik een man heb getroffen die goed verdient, dus dat is me eigenlijk aan komen waaien als het ware. Wat ik zelf heb bereikt: een kind gekregen.Ooit in een ver verleden een diploma gehaald. Een paar keer geprobeerd een baan te krijgen, maar met mijn aandoening loopt dat elke keer mis, omdat ik geen stress kan hebben. Meer heb ik eighenlijk niet bereikt eigenlijk.
Lees het boek: Voor een echt succesvol leven
Van Bas Haring
Alle reacties Link kopieren
IK ben erg tevreden met mezelf, maar om daar te komen moest ik even af&toe met een therapeut praten.
Die me zaken in perspectief let zien.
Mocht ik weer dippen, dan doe ik dat weer.
Verder heb ik een fijn vangnet met leuke vrienden en fijne partner. Niet investeren in energiezuigers is ook heel verstandig
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
22-08-2020 22:34
Wat ik er persoonlijk erg aan vind is dat ik me vaak minderwaardig voel ten opzichte van andere mensen. Vaak wordt toch als eerste gevraagd wat je voor werk doet. Ik werk niet en heb altijd het gevoel dat mensen je dan eigenlijk al (soort van) afschrijven.

Ik werk bij een Sociale Werkplaats. Daar ontstond een vriendschap die 8 jaar heeft geduurd. Ze heeft zelf ook een beperking en ik dacht dat ze me wel begreep. De eerste jaren was er niks aan de hand. Ze oordeelde niet. De laatste jaren had ze steeds kritiek op mijn leven. "Waarom werk je maar zo weinig? Ik zou dat echt niet kunnen, ben liever bezig. Wat moet je dan steeds thuis? Zo wordt je wereld zo klein." Telkens moest ik het weer uitleggen. Ik raakte dat zó beu. Zij heeft de vriendschap verbroken dit jaar. Niet hierom, maar ik ging akkoord. Een vriendin die me niet kan of wil begrijpen, die ben ik liever kwijt dan rijk.
Maar waarom moet je per se 'waardevol' zijn, wat is dat ook precies?
Bijna geen enkele mens is echt heel waardevol hoor. :-D
Alle reacties Link kopieren
mabelle schreef:
22-08-2020 23:18
En toch zullen er maar zat met je willen ruilen.
Ik heb het boek: not giving a fuck gelezen. Erg verhelderend.
Daarin staat. Als je jezelf met anderen vergelijkt moet je het totaal vergelijken. Niet alleen de facetten die jij wil. Oftewel als jij je met je zus vergelijkt: zou jij helemaal compleet met haar willen ruilen?? Ook haar problemen, verdriet, gezin, werk, huis etc ??
In het boek staat ook dat ieder zijn problemen en verdriet heeft. En dat is ook zo. Je zus kan vanalles uitstralen maar dat is ook maar buitenkant.
Voor mij gaat dit denk ik niet op hoor. Er zijn genoeg mensen met wie ik niet wil ruilen (mensen in oorlogsgebieden, ernstig zieke mensen etc etc), maar er zijn genoeg mensen met wie ik best zou willen ruilen (mensen zonder psychische aandoeningen met leuk werk en een lieve partner en leuk gezin, etc)...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven