Psyche
alle pijlers
vandaag 4 mei
maandag 4 mei 2009 om 20:08
... en ik kijk naar de dodenherdenking... en ik denk aan mijn ongetwijfeld lieve grootvader, die door de jappen is vermoord.... aan mijn lieve onvergetelijke papa die het zo moeilijk heeft gehad verder te leven na zijn jeugd in het jappenkamp en die nu herenigd is met zijn vader die hij zo jong heeft moeten missen.... hoe ouder ik word hoe meer ik hem begrijp...dit mogen we nooit vergeten!!
maandag 4 mei 2009 om 20:22
Met tranen in mijn ogen heb ik ook gekeken. Ook ik dacht aan mijn vader....Het is de eerste keer dat hij de dodenherdenking niet meer mee kan maken. Als kind keek ik met hem samen en iedere keer maakte het op mij een enorme indruk. Hij moest zelf aan het einde van de oorlog onderduiken omdat hij toen net oud genoeg was voor de arbeits-einsatz. En vlak voor het einde van de oorlog is zijn broer als verzetsstrijder verraden en doodgeschoten. Zo jong als ik was, wist ik precies waar het om ging. En dit jaar herdenk ik vandaag dus ook mijn vader. Hij was en is voor mij de herinnering aan de tweede oorlog.
maandag 4 mei 2009 om 20:37
Ik aan mijn ouders, die hebben de oorlog bewust meegemaakt.
Aan Neef, die 2 keer in Afghanistan is geweest en afscheid van zijn makkers heeft moeten nemen. Aan hoe hij veranderd is door die 2 uitzendingen.
En ik moest huilen om Beatrix. Je zag hoe ze het applaus waardeerde, je zag de ontspanning en je zag haar de emoties wegslikken.
Aan Neef, die 2 keer in Afghanistan is geweest en afscheid van zijn makkers heeft moeten nemen. Aan hoe hij veranderd is door die 2 uitzendingen.
En ik moest huilen om Beatrix. Je zag hoe ze het applaus waardeerde, je zag de ontspanning en je zag haar de emoties wegslikken.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 4 mei 2009 om 20:47
maandag 4 mei 2009 om 20:51
maandag 4 mei 2009 om 20:51
quote:Morrie schreef op 04 mei 2009 @ 20:47:
Ja, je zou het liefst je arm even om d'r heen slaan.
Ik had trouwens ook het idee toen ze 'opkwamen' dat Maxima zich moest verbijten tijdens dat loopje naar het monument. Maar misschien heb ik me dat ingebeeld. Ze lachte in ieder geval ook bij het applaus, het deed ook haar zichtbaar goed.Ja dat viel mij ook op. Het is altijd wel wat bedrukt natuurlijk, maar ze keek nu wel heel streng.
Ja, je zou het liefst je arm even om d'r heen slaan.
Ik had trouwens ook het idee toen ze 'opkwamen' dat Maxima zich moest verbijten tijdens dat loopje naar het monument. Maar misschien heb ik me dat ingebeeld. Ze lachte in ieder geval ook bij het applaus, het deed ook haar zichtbaar goed.Ja dat viel mij ook op. Het is altijd wel wat bedrukt natuurlijk, maar ze keek nu wel heel streng.
maandag 4 mei 2009 om 20:54
Ik dacht aan alle slachtoffers van WO2,
vanmiddag met Snaak (zij is 4) een gesprekje gehad over de oorlog, en vroeger, dat er een boze meneer was die alleen maar mensen met wit haar en blauwe ogen wilde in de wereld, en dat de rest er niet meer mocht zijn. Mijn mokkeltje zei "weet je memmie, ik ben toch een superheld he, ik maak die meneer Hitler gewoon dood, dan kan die niet meer zulke gemene dingen doen!" Normaal kan ik kwaad worden om zulk soort uitspraken, maar vanavond om 8 uur dacht ik daar toch even aan..
vanmiddag met Snaak (zij is 4) een gesprekje gehad over de oorlog, en vroeger, dat er een boze meneer was die alleen maar mensen met wit haar en blauwe ogen wilde in de wereld, en dat de rest er niet meer mocht zijn. Mijn mokkeltje zei "weet je memmie, ik ben toch een superheld he, ik maak die meneer Hitler gewoon dood, dan kan die niet meer zulke gemene dingen doen!" Normaal kan ik kwaad worden om zulk soort uitspraken, maar vanavond om 8 uur dacht ik daar toch even aan..
maandag 4 mei 2009 om 20:58
quote:HoiPippiLangkous schreef op 04 mei 2009 @ 20:37:
En ik moest huilen om Beatrix. Je zag hoe ze het applaus waardeerde, je zag de ontspanning en je zag haar de emoties wegslikken.
Ik schoot er ook spontaan van vol...
Op 4 mei denk ik altijd aan mijn oma's en wat ze hebben doorstaan met hun gezinnen (mijn opa's heb ik nooit gekend)
En ik moest huilen om Beatrix. Je zag hoe ze het applaus waardeerde, je zag de ontspanning en je zag haar de emoties wegslikken.
Ik schoot er ook spontaan van vol...
Op 4 mei denk ik altijd aan mijn oma's en wat ze hebben doorstaan met hun gezinnen (mijn opa's heb ik nooit gekend)
maandag 4 mei 2009 om 20:58
Djoels, Job Cohen merkte op dat hij (vrij naar mijn geheugen) dit jaar in het bijzonder zeer verheugd was met de aanwezigheid van Koningin Beatrix. En toen werd er, terwijl Cohen eigenlijk al verder wilde praten, spontaan geapplaudiseerd.
Overigens was ik daarna wel afgeleid en heb ik niet goed gehoord wat Job Cohen allemaal zei. Pas aan het eind haakte ik weer aan.
Ik vind die oude verzetstrijders ook heel indrukwekkend. Er is geen ontkomen aan maar eens zal iedereen die in het verzet heeft gezeten overleden zijn en dat vind ik zo zonde.
Overigens was ik daarna wel afgeleid en heb ik niet goed gehoord wat Job Cohen allemaal zei. Pas aan het eind haakte ik weer aan.
Ik vind die oude verzetstrijders ook heel indrukwekkend. Er is geen ontkomen aan maar eens zal iedereen die in het verzet heeft gezeten overleden zijn en dat vind ik zo zonde.
maandag 4 mei 2009 om 21:00
Je ziet bij die oude mensen de trots, dat vind ik zo mooi.
Vanavond die documentaire over Heusden gezien? Toen die man die reddingswerk had verricht kwam aanlopen dacht ik 'daar loopt mijn pa'. Dat was 'm niet natuurlijk, maar diezelfde broze waardigheid.
Vanavond die documentaire over Heusden gezien? Toen die man die reddingswerk had verricht kwam aanlopen dacht ik 'daar loopt mijn pa'. Dat was 'm niet natuurlijk, maar diezelfde broze waardigheid.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 4 mei 2009 om 21:07
Het jammere is dat ik zo weinig gehoord heb van mijn grootouders. De opa die in het verzet zat had er echt wel een trauma aan over gehouden en sprak er nooit over. Niet tegen mijn vader (zijn zoon dus) en niet tegen ons. Ik weet dus gewoon heel (veel te) weinig over hoe ze de oorlog beleefd hebben. Ik weet wat anekdotes die mijn oma me verteld heeft. Maar ik had achteraf gezien zo veel meer willen weten!
