Psyche
alle pijlers
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 om 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 13 maart 2017 om 22:11
Even een snelle update voor het slapen gaan: de scan was eigenlijk heel positief. De tumor is niet gegroeid en de hoeveelheid vocht is helemaal niet veel. Dat is dus goed nieuws! het is alleen niet helemaal duidelijk waar dan dat zwangerschapsbuikje vandaan komt (nee, ik ben echt niet zwanger). Mogelijk zijn het gewoon darmgassen ( ), iets wat mijn kinderen heel erg grappig vonden. Er was ook geen enorme verstopping ofzo te zien, maar heb voor de zekerheid toch wat laxeermiddelen meegekregen om het allemaal een beetje 'lekker schoon' te maken (sorry.....)
Bloedplaatjes waren weer iets gedaald, dus voorlopig moet ik nog steeds even stoppen met de chemopillen. Maar dat kon volgens oncoloog ook geen kwaad om daar even mee te stoppen. Over 2 weken weer bloedprikken en kijken wat het dan is.
Ook nog even over geplande vakantie gehad. Hij ziet nog geen enkele reden waarom die niet door zou kunnen gaan. Sterker nog: hij vroeg of we gingen kamperen .
Bloedplaatjes waren weer iets gedaald, dus voorlopig moet ik nog steeds even stoppen met de chemopillen. Maar dat kon volgens oncoloog ook geen kwaad om daar even mee te stoppen. Over 2 weken weer bloedprikken en kijken wat het dan is.
Ook nog even over geplande vakantie gehad. Hij ziet nog geen enkele reden waarom die niet door zou kunnen gaan. Sterker nog: hij vroeg of we gingen kamperen .
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 13 maart 2017 om 22:30
maandag 13 maart 2017 om 23:40
Oh dat is fijn nieuws, Anna! Kan me voorstellen dat die uitslag je oplucht!
Hahaha, kamperen is niet jouw ding zeker? Staat wel op mijn vragenlijstje hoor, voor mijn volgende bezoek!
Lekker twee weken chemo-vrij! (En daarna wel gewoon weer verder natuurlijk. )
Heb je laxeermiddel meegekregen of extra vezels in een zakje? De tweede vielen mij mee, maar je moet er wel veel bij blijven drinken. Anders valt het helemaal niet mee namelijk.
Hahaha, kamperen is niet jouw ding zeker? Staat wel op mijn vragenlijstje hoor, voor mijn volgende bezoek!
Lekker twee weken chemo-vrij! (En daarna wel gewoon weer verder natuurlijk. )
Heb je laxeermiddel meegekregen of extra vezels in een zakje? De tweede vielen mij mee, maar je moet er wel veel bij blijven drinken. Anders valt het helemaal niet mee namelijk.
dinsdag 14 maart 2017 om 11:58
woensdag 15 maart 2017 om 09:08
Ook ik reageer weer eens...ik lees elk berichtje van je Anna en bewonder jouw manier van aanpak, respect!!
Wat heerlijk om even geen chemo pillen te hoeven slikken, je zult je (denk ik) daardoor vast wat energieker voelen, fijn!
Misschien heb ik een goede tip voor je opgeblazen buik, ik herken het nl wel...en bij mij komt het dus door idd darmgassen en overprikkelende darmen, Hiervoor gebruik ik dikwijls het middeltje Iberogast en het werkt echt goed!
Is iets homeopathisch dus niks geen troep.
Geniet van de komende tijd vrouw! Je verdient het
Wat heerlijk om even geen chemo pillen te hoeven slikken, je zult je (denk ik) daardoor vast wat energieker voelen, fijn!
Misschien heb ik een goede tip voor je opgeblazen buik, ik herken het nl wel...en bij mij komt het dus door idd darmgassen en overprikkelende darmen, Hiervoor gebruik ik dikwijls het middeltje Iberogast en het werkt echt goed!
Is iets homeopathisch dus niks geen troep.
Geniet van de komende tijd vrouw! Je verdient het
woensdag 15 maart 2017 om 13:46
Ik zit hier, terwijl ik dit type, echt heerlijk in een tshirt op mijn loungebankje (met voetenbank!) in de tuin in de zon. Echt een perfect hoekje, uit de wind, in de zon. Heerlijk!
Vanochtend kreeg ik bezoek, dus ik was expres daarvoor nog even gaan wandelen. Toen stelde het bezoek voor om ook even buiten te gaan wandelen, dus heb mijn beweging voor de komende dagen wel weer gehad . Zo gaat het hard met het uitbroeden van mijn 10km ei .
Kinderen zijn heerlijk in het speeltuintje verderop aan het spelen, hoop dat dd hele middag zo heerlijk verloopt!
Buikje lijkt trouwens ook al een klein beetje kleiner te worden. Had ik al geschreven dat ze bij de apotheek nog even hadden nagekeken of het laxeermiddel inderdaad ook tijdens de zwangerschap gebruikt mocht worden? Ik dacht nog even: versta ik dit nou goed? Maar man had het ook gehoord...
Gisteren nog even een op-mijn-tong-bijt-momentje gehad. Ik liep terug van school naar huis en werd aangesproken door een oude vrouw (die ik niet kende). Duidelijk behoefte aan een praatje, ok. Eigenlijk wilde ik graag gewoon naar huis en even zitten, maar de zon scheen en ik was in een goede bui. Komt er toch een hele klaagzang over al haar lichamelijke kwaaltjes. Ze was pas geopereerd, 3 weken geleden, en nu moest ze gaan lopen van de arts. Maar ze hield het maar een uurtje vol steeds. En dat op haar leeftijd, 74. En haar man moest nu al 3 weken alles doen, koken enzo. En het ging nog wel 2 weken duren voordat ze hersteld was, het is toch wat he? Oh, moest me echt zo beheersen om niet te zeggen:" goh mevrouw, wat naar dat u zo eenzaam bent dat u onbekende mensen op straat hierover aanspreekt. Maar heeft u er wel eens aan gedacht dat u eigenlijk best wel boft? Ik kan bijvoorbeeld niet eens een uur lopen, en mijn man moet al 7 maanden alles alleen doen, en dat met 2 kleine kinderen. En dat zal hij nog heel lang moeten doen, want ik zal nooit 74 worden. Sterker nog, waarschijnlijk wordt ik niet eens 37. Maar nogmaals, echt heel rot voor u en veel sterkte! Geniet nog lekker van de zon en de rest van uw wandeling en een fijne dag nog!"
Maar dat heb ik dus allemaal niet gezegd, gelukkig voor haar (maar ik weet niet of ik voor mezelf insta als ik haar morgen weer tegen kom).
Vanochtend kreeg ik bezoek, dus ik was expres daarvoor nog even gaan wandelen. Toen stelde het bezoek voor om ook even buiten te gaan wandelen, dus heb mijn beweging voor de komende dagen wel weer gehad . Zo gaat het hard met het uitbroeden van mijn 10km ei .
Kinderen zijn heerlijk in het speeltuintje verderop aan het spelen, hoop dat dd hele middag zo heerlijk verloopt!
Buikje lijkt trouwens ook al een klein beetje kleiner te worden. Had ik al geschreven dat ze bij de apotheek nog even hadden nagekeken of het laxeermiddel inderdaad ook tijdens de zwangerschap gebruikt mocht worden? Ik dacht nog even: versta ik dit nou goed? Maar man had het ook gehoord...
Gisteren nog even een op-mijn-tong-bijt-momentje gehad. Ik liep terug van school naar huis en werd aangesproken door een oude vrouw (die ik niet kende). Duidelijk behoefte aan een praatje, ok. Eigenlijk wilde ik graag gewoon naar huis en even zitten, maar de zon scheen en ik was in een goede bui. Komt er toch een hele klaagzang over al haar lichamelijke kwaaltjes. Ze was pas geopereerd, 3 weken geleden, en nu moest ze gaan lopen van de arts. Maar ze hield het maar een uurtje vol steeds. En dat op haar leeftijd, 74. En haar man moest nu al 3 weken alles doen, koken enzo. En het ging nog wel 2 weken duren voordat ze hersteld was, het is toch wat he? Oh, moest me echt zo beheersen om niet te zeggen:" goh mevrouw, wat naar dat u zo eenzaam bent dat u onbekende mensen op straat hierover aanspreekt. Maar heeft u er wel eens aan gedacht dat u eigenlijk best wel boft? Ik kan bijvoorbeeld niet eens een uur lopen, en mijn man moet al 7 maanden alles alleen doen, en dat met 2 kleine kinderen. En dat zal hij nog heel lang moeten doen, want ik zal nooit 74 worden. Sterker nog, waarschijnlijk wordt ik niet eens 37. Maar nogmaals, echt heel rot voor u en veel sterkte! Geniet nog lekker van de zon en de rest van uw wandeling en een fijne dag nog!"
Maar dat heb ik dus allemaal niet gezegd, gelukkig voor haar (maar ik weet niet of ik voor mezelf insta als ik haar morgen weer tegen kom).
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 16 maart 2017 om 20:33
Hoi AnnA_C
Ook hier uit de meeleesstand omdat je me zo raakt. Net als jij 36 en 2 jonge kinderen. Wil je zeggen dat ik je zó dapper vindt. Dat je zo open bent over alles, en zo "zen" overkomt. Je had die oude dame echt wel even op haar nummer kunnen zetten met je verhaal als reactie op haar geklaag om *niets*! Maar knap dat je erboven stond
Moet regelmatig aan je denken als ik me druk maak om onbelangrijke dingen. Jouw verhaal maakt dat ik me bewuster ben van "what matters most"
Dankjewel voor je openheid & wijsheid. Ik vind je een prachtmens
Ook hier uit de meeleesstand omdat je me zo raakt. Net als jij 36 en 2 jonge kinderen. Wil je zeggen dat ik je zó dapper vindt. Dat je zo open bent over alles, en zo "zen" overkomt. Je had die oude dame echt wel even op haar nummer kunnen zetten met je verhaal als reactie op haar geklaag om *niets*! Maar knap dat je erboven stond
Moet regelmatig aan je denken als ik me druk maak om onbelangrijke dingen. Jouw verhaal maakt dat ik me bewuster ben van "what matters most"
Dankjewel voor je openheid & wijsheid. Ik vind je een prachtmens
anoniem_174353 wijzigde dit bericht op 16-03-2017 21:20
Reden: Emoticons werkten niet
Reden: Emoticons werkten niet
% gewijzigd
vrijdag 17 maart 2017 om 10:02
Florabel, hoe bizar het misschien ook klinkt, ik vind het toch fijn om te horen dat mijn geklaag en gezeur hier over deze k**ziekte toch ook iets goed meebrengt. Dankjewel! Ik merk het ook aan mezelf, dat ik me veel minder druk maak om dingen. Nu denk ik gewoon "ach, wat maakt het eigenlijk uit. Stress is slecht voor m'n lever".
Ik ben die vrouw trouwens niet meer tegengekomen .
Gisteren stond ik te koken, en toen kwam jongste naar me toe. "Mamma, als jij dood bent.." "ja?" vroeg ik, me inwendig voorbereidend op een hele moeilijke vraag. "Mamma, wie krijgt dan eigenlijk jouw telefoon?" Hij was gewoon de erfenis vast aan het verdelen! Hij voegde zelfs nog even toe "pappa heeft er zelf al 1".
Ik ben die vrouw trouwens niet meer tegengekomen .
Gisteren stond ik te koken, en toen kwam jongste naar me toe. "Mamma, als jij dood bent.." "ja?" vroeg ik, me inwendig voorbereidend op een hele moeilijke vraag. "Mamma, wie krijgt dan eigenlijk jouw telefoon?" Hij was gewoon de erfenis vast aan het verdelen! Hij voegde zelfs nog even toe "pappa heeft er zelf al 1".
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 17 maart 2017 om 10:20
