Psyche
alle pijlers
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 om 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zondag 19 maart 2017 om 06:57
Tot nu toe een goed weekend gehad!
Donderdag had ik duidelijk iets te veel gedaan: fiets van marktplats opgehaald voor jongste, schoonmoeder was langs geweest om te poetsen, naar huisarts geweest en zowel 's ochtends als 's middags onverwachts bezoek gekregen (wat wel heel gezellig was). Vrijdag dus eigenlijk de hele dag beetje op de bank gehangen. Oudste was bij een vriendje spelen, dus ik was gezellig met jongste aan het bankhangen. Stelt hij ineens voor: "mamma, zullen we een kopje thee drinken?" Eh... ok, ik heb wel zin in thee, maar ik had van hem iets anders verwacht. Kijkt hij me glimlachend aan: "en zullen we dan een high tea maken, met allemaal hapjes?" (ik had vorige week een high tea, hij was gefascineerd door het concept van de hele middag lekkere dingen eten). Eh... ok. Ik op zoek naar de etagere om het 'echt' te maken, terwijl hij al fanatiek in de la aan het zoeken was naar lekkere dingen. Na een paar minuten hadden we een mooie etagere staan met stukjes koek en snoep. Vervolgens kijkt hij me nog een keer smilend aan: "we kunnen ook een high-gele-aanmaak-limonade houden in plaats van ene high tea, toch mamma? En we hoeven ook niet te kletsen hoor, als jij een boek gaat lezen ofzo ga ik wel verder spelen op m'n tablet".
Hebben dus al bankhangend limonade gedronken en koekjes gegeten .
Gisteren gelukkig weer wat meer energie, dus naar verjaardag nichtje geweest. Ik had een mooie vulpen gekocht, maar blijkbaar kende ze het begrip vulpen nog niet zo goed, dus haar hele kamer zit nu onder de roze, blauwe en paarse inktvlekken. Sorry
Hopelijk vandaag wat beter weer dat we ook even naar buiten kunnen.
Beeldig: dat is zeker mooi weer als je tussen de buien door kan wandelen! Mijn moeder zei vroeger altijd als we klaagden dat het regende "dan loop je maar tussen de druppels door". Dat heb je dus goed gedaan!
Donderdag had ik duidelijk iets te veel gedaan: fiets van marktplats opgehaald voor jongste, schoonmoeder was langs geweest om te poetsen, naar huisarts geweest en zowel 's ochtends als 's middags onverwachts bezoek gekregen (wat wel heel gezellig was). Vrijdag dus eigenlijk de hele dag beetje op de bank gehangen. Oudste was bij een vriendje spelen, dus ik was gezellig met jongste aan het bankhangen. Stelt hij ineens voor: "mamma, zullen we een kopje thee drinken?" Eh... ok, ik heb wel zin in thee, maar ik had van hem iets anders verwacht. Kijkt hij me glimlachend aan: "en zullen we dan een high tea maken, met allemaal hapjes?" (ik had vorige week een high tea, hij was gefascineerd door het concept van de hele middag lekkere dingen eten). Eh... ok. Ik op zoek naar de etagere om het 'echt' te maken, terwijl hij al fanatiek in de la aan het zoeken was naar lekkere dingen. Na een paar minuten hadden we een mooie etagere staan met stukjes koek en snoep. Vervolgens kijkt hij me nog een keer smilend aan: "we kunnen ook een high-gele-aanmaak-limonade houden in plaats van ene high tea, toch mamma? En we hoeven ook niet te kletsen hoor, als jij een boek gaat lezen ofzo ga ik wel verder spelen op m'n tablet".
Hebben dus al bankhangend limonade gedronken en koekjes gegeten .
Gisteren gelukkig weer wat meer energie, dus naar verjaardag nichtje geweest. Ik had een mooie vulpen gekocht, maar blijkbaar kende ze het begrip vulpen nog niet zo goed, dus haar hele kamer zit nu onder de roze, blauwe en paarse inktvlekken. Sorry
Hopelijk vandaag wat beter weer dat we ook even naar buiten kunnen.
Beeldig: dat is zeker mooi weer als je tussen de buien door kan wandelen! Mijn moeder zei vroeger altijd als we klaagden dat het regende "dan loop je maar tussen de druppels door". Dat heb je dus goed gedaan!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zondag 19 maart 2017 om 07:16
Ja, heerlijk he? Die high-gele-aanmaak-limonade gaan we er zeker inhouden hier
Snoepkont is het ook echt (en dat terwijl hij er uitziet alsof hij nooit iets te eten krijgt. Mensen zijn altijd verbaasd als ze hem zien eten wat er allemaal kan verdwijnen in zo'n klein lijfje).
Snoepkont is het ook echt (en dat terwijl hij er uitziet alsof hij nooit iets te eten krijgt. Mensen zijn altijd verbaasd als ze hem zien eten wat er allemaal kan verdwijnen in zo'n klein lijfje).
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zondag 19 maart 2017 om 22:03
Anna dat is nou echt quality time met je jongste...van die momenten kun je echt genieten hè...
Even terugkomend op een huisdier....het is ook heel veel werk dus ik snap jullie volkomen, maar het is wel een kamerraadje. Maar reëel gezien is het nu misschien ook te veel.
Hoop op een stabiele mooie week voor iedereen en in het bijzonder voor jou.
Even terugkomend op een huisdier....het is ook heel veel werk dus ik snap jullie volkomen, maar het is wel een kamerraadje. Maar reëel gezien is het nu misschien ook te veel.
Hoop op een stabiele mooie week voor iedereen en in het bijzonder voor jou.
zondag 19 maart 2017 om 22:59
Ik heb me blauw gelachen om je nichtje! Kijkt ze geen Jill? Dat is hier op school de grote hit. Alle meisjes willen mooie tekenblokken en vulpennen voor hun verjaardag! En dan driftig tasjes en lipsticks tekenen.
High gele-aanmaak-limonade!
Ik had vandaag high latte, met veel chocola. Man had nog een extra reep Tony's Chocolonely voor me meegenomen (de oranje) en van mijn vriendinnen kreeg ik gister ook een goede reep, met fudge en browny. Dus die moesten natuurlijk wel aangebroken worden.
Kind nam vandaag voor mijn ontbijt morgen een croissantje mee (was samen met oma naar de winkel geweest) en op maandag wordt er tegenwoordig altijd een eitje voor me gebakken. Dat is binnen twee weken al een ritueel geworden, net als de taart achteraf. (Nu ik dit zo opschrijf is het best logisch dat ik wat ben aangekomen hè? ) Tussen de druppels door lopen ging ook een stuk beter toen ik nog geen prednison slikte. Nu lukt het alleen maar om tussen hele buien goed te mikken.
High gele-aanmaak-limonade!
Ik had vandaag high latte, met veel chocola. Man had nog een extra reep Tony's Chocolonely voor me meegenomen (de oranje) en van mijn vriendinnen kreeg ik gister ook een goede reep, met fudge en browny. Dus die moesten natuurlijk wel aangebroken worden.
Kind nam vandaag voor mijn ontbijt morgen een croissantje mee (was samen met oma naar de winkel geweest) en op maandag wordt er tegenwoordig altijd een eitje voor me gebakken. Dat is binnen twee weken al een ritueel geworden, net als de taart achteraf. (Nu ik dit zo opschrijf is het best logisch dat ik wat ben aangekomen hè? ) Tussen de druppels door lopen ging ook een stuk beter toen ik nog geen prednison slikte. Nu lukt het alleen maar om tussen hele buien goed te mikken.
maandag 20 maart 2017 om 09:45
Haha, ik geloof niet dat mijn zwager het ziet als een blijvend cadeau als aandenken. Ik hoorde hem iets mompelen wat meer leek op 'hier moeten we wel iets mee als we ooit het huis willen gaan verkopen'
Ik was gisteren echt supermoe. Heb eigenlijk de hele dag geslapen of gezeten/gelegen (op bed of op de bank). Had wel echt even zo iets van "ohoh, gaat het voortaan zo zijn?", maar hopelijk vandaag een betere dag. Ben iig al helemaal naar school gelopen (en weer terug), dat is al verder dan ik gisteren kwam .
Vandaag komen mijn ouders langs, dus man is met gerust hart naar zijn werk vertrokken. Ben benieuwd of mijn vader echt mijn wc's gaat poetsen vandaag, heb hem dat nog nooit zien doen . Maar ja, hij schijnt inmiddels een superhuisman te zijn, volgens hemzelf.
Toch ook maar even op marktplaats gezocht naar een schoonmaakster, en vanmiddag komt er al iemand langs om kennis te maken. Hoop dat het een goede is... (vorigen leverden meer frustratie op dan gemak, helaas, dus toen besloten het zelf maar te gaan doen).
Ik was gisteren echt supermoe. Heb eigenlijk de hele dag geslapen of gezeten/gelegen (op bed of op de bank). Had wel echt even zo iets van "ohoh, gaat het voortaan zo zijn?", maar hopelijk vandaag een betere dag. Ben iig al helemaal naar school gelopen (en weer terug), dat is al verder dan ik gisteren kwam .
Vandaag komen mijn ouders langs, dus man is met gerust hart naar zijn werk vertrokken. Ben benieuwd of mijn vader echt mijn wc's gaat poetsen vandaag, heb hem dat nog nooit zien doen . Maar ja, hij schijnt inmiddels een superhuisman te zijn, volgens hemzelf.
Toch ook maar even op marktplaats gezocht naar een schoonmaakster, en vanmiddag komt er al iemand langs om kennis te maken. Hoop dat het een goede is... (vorigen leverden meer frustratie op dan gemak, helaas, dus toen besloten het zelf maar te gaan doen).
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 20 maart 2017 om 22:33
En, kan je vader een beetje wc's poetsen?
Hopelijk een goede klik met de werkster die vandaag langs kwam. Wij gaan er ook een zoeken. Hier geen poetsende (schoon)ouders, dus het huis verslonst een beetje intussen. Tijdens mijn andere ziekte-periode hadden we wel een werkster, maar die liep op den duur de kantjes eraf, dus we waren blij dat ik het toen weer kon.
Naar school op en neer is prima, toch? Is het verder nog wat geworden? Of was dat voldoende wandeling voor vandaag?
Ik was vandaag ook nog razend moe van het weekend. Dommelde overdag al een paar keer weg en na thuiskomst heb ik ongegeneerd twee uur liggen slapen. Ik heb zelfs kind, die niet zo lekker was, van de bank af geschopt om daar zelf te kunnen liggen.
Hopelijk een goede klik met de werkster die vandaag langs kwam. Wij gaan er ook een zoeken. Hier geen poetsende (schoon)ouders, dus het huis verslonst een beetje intussen. Tijdens mijn andere ziekte-periode hadden we wel een werkster, maar die liep op den duur de kantjes eraf, dus we waren blij dat ik het toen weer kon.
Naar school op en neer is prima, toch? Is het verder nog wat geworden? Of was dat voldoende wandeling voor vandaag?
Ik was vandaag ook nog razend moe van het weekend. Dommelde overdag al een paar keer weg en na thuiskomst heb ik ongegeneerd twee uur liggen slapen. Ik heb zelfs kind, die niet zo lekker was, van de bank af geschopt om daar zelf te kunnen liggen.
dinsdag 21 maart 2017 om 15:33
Haha, mijn vader was duidelijk alweer vergeten dat hij wc's kwam poetsen en is meteen aan zijn eigen klusjeslijstje begonnen. Voordeel is dat de lamp boven de eettafel nu eindelijk geen uitstekende snoeren meer heeft maar dat alles netjes is weggewerkt . Ik heb wel een schoon bed gekregen en mijn moeder heeft alle was opgevouwen . En man heeft gisterenavond nog maar even de wc's gepoetst.
Gesprek met schoonmaakster was positief, dus ik hoop dat dat gevoel terecht blijkt. Vorigen vielen nogal tegen en leverden uiteindelijk meer frustratie dan gemak op, dus ik hoop nu op een betere.
Gisteren ben ik niet verder gekomen dan naar school op en neer. Voelde me wel even schuldig dat ik precies na schooltijd, dus toen de kinderen thuis waren, in slaap was gevallen. Maar toen hoorde ik ze 's avonds enthousiast tegen man vertellen "Het was echt heel leuk vandaag! Mamma was in slaap gevallen, dus we hebben lekker de hele middag op de tablet gespeeld!". Heb ze toen na het eten nog maar even naar buiten geschopt .
Vandaag had man vrij genomen om even samen iets leuks te doen. Omdat ik zondag zo extreem moe was, en gisteren ook nog best moe, hebben we maar geen te wilde plannen gemaakt. Zijn dus een stukje gaan fietsen (helaas fietsten we te hard voor pokemon go, weet iemand wat je maximum snelheid mag zijn om hem te laten denken dat je loopt? ). We kwamen aan het eind langs de begraafplaats het dorp verderop (waar ik dus wel begraven mag worden, maar eerst niet wilde omdat ik eigenlijk niets met dat dorp heb). Zijn toch maar even afgestapt om te kijken en het is wel een hele 'mooie' begraafplaats. En eigenlijk ligt hij veel dichterbij dan ik dacht. Over een paar jaar kunnen de kinderen daar gewoon zelf naar toe fietsen. Hebben uitgebreid gekeken en gesproken over verschil tussen urnenmuur en urnenkelder en begraven. Was raar, maar ook wel fijn. Voelde ergens ook wel heel fout om andere graven te bekijken en dan te bespreken wat we wel en niet mooi vonden (er was niemand anders aanwezig hoor!). We waren het wel over veel dingen eens gelukkig!
Toen we langs een graf liepen van een vrouw die ongeveer even oud was geworden als ik en ook duidelijk kinderen had, kwam dat wel even heel hard binnen. Toen hebben we daar wel even flink staan janken. Daar sta je dan, op de dag dat je samen 'iets leuks' ging doen.
Net nog even lekker geslapen, en nu zit ik heerlijk in het zonnetje thee te drinken terwijl man kinderen ophaalt. Oh, even opschepmodus van trotse moeder aan: gisterenavond kon oudste niet slapen en had geen boek meer om te lezen. Man had toen een oude kangoeroewedstrijd uitgeprint (voor de liefhebbers: http://www.w4kangoeroe.nl/kangoeroe/) en vanochtend hadden we zijn antwoorden bekeken en hij had bijna alles goed!!! (Voordat er misverstanden komen, wij zijn geen tijgerouders hoor, kind vindt dit soort dingen gewoon echt leuk).
Gesprek met schoonmaakster was positief, dus ik hoop dat dat gevoel terecht blijkt. Vorigen vielen nogal tegen en leverden uiteindelijk meer frustratie dan gemak op, dus ik hoop nu op een betere.
Gisteren ben ik niet verder gekomen dan naar school op en neer. Voelde me wel even schuldig dat ik precies na schooltijd, dus toen de kinderen thuis waren, in slaap was gevallen. Maar toen hoorde ik ze 's avonds enthousiast tegen man vertellen "Het was echt heel leuk vandaag! Mamma was in slaap gevallen, dus we hebben lekker de hele middag op de tablet gespeeld!". Heb ze toen na het eten nog maar even naar buiten geschopt .
Vandaag had man vrij genomen om even samen iets leuks te doen. Omdat ik zondag zo extreem moe was, en gisteren ook nog best moe, hebben we maar geen te wilde plannen gemaakt. Zijn dus een stukje gaan fietsen (helaas fietsten we te hard voor pokemon go, weet iemand wat je maximum snelheid mag zijn om hem te laten denken dat je loopt? ). We kwamen aan het eind langs de begraafplaats het dorp verderop (waar ik dus wel begraven mag worden, maar eerst niet wilde omdat ik eigenlijk niets met dat dorp heb). Zijn toch maar even afgestapt om te kijken en het is wel een hele 'mooie' begraafplaats. En eigenlijk ligt hij veel dichterbij dan ik dacht. Over een paar jaar kunnen de kinderen daar gewoon zelf naar toe fietsen. Hebben uitgebreid gekeken en gesproken over verschil tussen urnenmuur en urnenkelder en begraven. Was raar, maar ook wel fijn. Voelde ergens ook wel heel fout om andere graven te bekijken en dan te bespreken wat we wel en niet mooi vonden (er was niemand anders aanwezig hoor!). We waren het wel over veel dingen eens gelukkig!
Toen we langs een graf liepen van een vrouw die ongeveer even oud was geworden als ik en ook duidelijk kinderen had, kwam dat wel even heel hard binnen. Toen hebben we daar wel even flink staan janken. Daar sta je dan, op de dag dat je samen 'iets leuks' ging doen.
Net nog even lekker geslapen, en nu zit ik heerlijk in het zonnetje thee te drinken terwijl man kinderen ophaalt. Oh, even opschepmodus van trotse moeder aan: gisterenavond kon oudste niet slapen en had geen boek meer om te lezen. Man had toen een oude kangoeroewedstrijd uitgeprint (voor de liefhebbers: http://www.w4kangoeroe.nl/kangoeroe/) en vanochtend hadden we zijn antwoorden bekeken en hij had bijna alles goed!!! (Voordat er misverstanden komen, wij zijn geen tijgerouders hoor, kind vindt dit soort dingen gewoon echt leuk).
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 21 maart 2017 om 16:04
Het klinkt als een goede dag samen.
Wij komen zo ongeveer om de dag op de plaatselijke begraafplaats (ons kind ligt daar) en wij kijken automatisch naar de stenen. Leeftijden berekenen en stenen 'beoordelen'. Sommigen zijn echt, eh, bijzonder of juist heel mooi. Er is er 1 daar zit bij het voeteneind een klein bronzen plaatje met de tekst 'bedankt voor je komst', daar ligt iemand met gevoel voor humor
Maar goed, eigenlijk wilde ik alleen reageren op je vraag over het fietsen met pokemon go. Dat kan! Als je heel langzaam fietst, ietsje harder dan wanneer je het gevoel hebt om te vallen. Ik doe het nog wel eens en dan zet ik de fiets in de eerste versnelling.
Wij komen zo ongeveer om de dag op de plaatselijke begraafplaats (ons kind ligt daar) en wij kijken automatisch naar de stenen. Leeftijden berekenen en stenen 'beoordelen'. Sommigen zijn echt, eh, bijzonder of juist heel mooi. Er is er 1 daar zit bij het voeteneind een klein bronzen plaatje met de tekst 'bedankt voor je komst', daar ligt iemand met gevoel voor humor
Maar goed, eigenlijk wilde ik alleen reageren op je vraag over het fietsen met pokemon go. Dat kan! Als je heel langzaam fietst, ietsje harder dan wanneer je het gevoel hebt om te vallen. Ik doe het nog wel eens en dan zet ik de fiets in de eerste versnelling.
dinsdag 21 maart 2017 om 17:13
Smart ik kom ook vaak op een kinderbegraafplaats en ook daar ligt zo'n plaatje op een graf. Ik heb dat altijd geïnterpreteerd als een boodschap van de ouders aan hun kind: 'we zijn blij dat we je hebben mogen kennen'. Maar zoals jij het interpreteert is het wel grappig inderdaad!
Tijd geleden toen we wisten dat mijn schoonmoeder zou overlijden zijn wij ook tijdens een fietstochtje met z'n viertjes bij een mooie begraafplaats in de buurt beland. De zon scheen over de treurwilg in het water en de waterlelies bloeiden prachtig. We hebben daar even staan huilen. Schoonmoeder wist toen heel zeker dat ze daar uitgestrooid wilde worden. Nu, anderhalf jaar na haar overlijden, troost het me om daar op die mooie plek te zijn en voel ik haar heel dicht bij me. Mede omdat we daar samen waren.
AnnA ik vind het zo naar voor je dat die vermoeidheid zo toeslaat. Wel weer ontzettend cool hoe je kinderen daarmee omgaan. Ik wens veel zon voor de komende dagen en weldoende rust.
Tijd geleden toen we wisten dat mijn schoonmoeder zou overlijden zijn wij ook tijdens een fietstochtje met z'n viertjes bij een mooie begraafplaats in de buurt beland. De zon scheen over de treurwilg in het water en de waterlelies bloeiden prachtig. We hebben daar even staan huilen. Schoonmoeder wist toen heel zeker dat ze daar uitgestrooid wilde worden. Nu, anderhalf jaar na haar overlijden, troost het me om daar op die mooie plek te zijn en voel ik haar heel dicht bij me. Mede omdat we daar samen waren.
AnnA ik vind het zo naar voor je dat die vermoeidheid zo toeslaat. Wel weer ontzettend cool hoe je kinderen daarmee omgaan. Ik wens veel zon voor de komende dagen en weldoende rust.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
dinsdag 21 maart 2017 om 17:14
Het was misschien wat minder leuk dan je van tevoren bedacht had, maar het klinkt wel als een goed uitstapje. Fijn dat jullie deze dingen samen kunnen bespreken en nog fijner dat jullie smaak overeen blijkt te komen.
Naar school op en neer klinkt prima. Heerlijk hoe je kinderen misbruik maken van de situatie.
Die kangoeroewedstrijd, leuk vond mijn kind dat! Terecht dat je er blij van wordt hoor! En als je zo'n tijgermoeder was geweest, dan had je kind niet zonder boek gezeten hè. Dan had er gewoon nog een hele stapel klaar gelegen.
Naar school op en neer klinkt prima. Heerlijk hoe je kinderen misbruik maken van de situatie.
Die kangoeroewedstrijd, leuk vond mijn kind dat! Terecht dat je er blij van wordt hoor! En als je zo'n tijgermoeder was geweest, dan had je kind niet zonder boek gezeten hè. Dan had er gewoon nog een hele stapel klaar gelegen.
dinsdag 21 maart 2017 om 22:34
quote:Oudblond schreef op 21 maart 2017 @ 17:13:
Smart ik kom ook vaak op een kinderbegraafplaats en ook daar ligt zo'n plaatje op een graf. Ik heb dat altijd geïnterpreteerd als een boodschap van de ouders aan hun kind: 'we zijn blij dat we je hebben mogen kennen'. Maar zoals jij het interpreteert is het wel grappig inderdaad!
Het graf wat ik bedoel is van een volwassene, vandaar dat ik er de humor van in zie
Ik zie de Italiaanse ijssalons her en der weer open gaan. Misschien een idee om met je gezin dit weekend een ijsje te gaan eten, Anna.
Smart ik kom ook vaak op een kinderbegraafplaats en ook daar ligt zo'n plaatje op een graf. Ik heb dat altijd geïnterpreteerd als een boodschap van de ouders aan hun kind: 'we zijn blij dat we je hebben mogen kennen'. Maar zoals jij het interpreteert is het wel grappig inderdaad!
Het graf wat ik bedoel is van een volwassene, vandaar dat ik er de humor van in zie
Ik zie de Italiaanse ijssalons her en der weer open gaan. Misschien een idee om met je gezin dit weekend een ijsje te gaan eten, Anna.
woensdag 22 maart 2017 om 09:54
Smart, weet gewoon even niet wat te schrijven. Lijkt me vreselijk om dat mee te moeten maken. Ik wil je condoleren, maar je schrijft zo makkelijk, dat ik er ook niet juist bewust de aandacht op wil vestigen terwijl je dat misschien niet wilt. Maar niets zeggen voelt ook weer heel fout.... (hmmm... realiseer me dat dit dus ook juist is waar mensen bij mij last van hebben waarschijnlijk. Iets willen zeggen, maar het idee hebben dat alles wat je zegt juist fout is).
Wel fijn om te lezen dat er meer mensen zijn die graven bekijken en beoordelen! Schijnbaar toch niet zo raar dus.
En gewoon veel langzamer fietsen dus. E-bike in de schuur laten staan en gewone fiets pakken . Gisteren nog even heen en weer naar de pokestop gelopen, en dat was precies genoeg om ons 10 km ei uit te broeden! Er kwam een schaap uit wat we nog niet hadden, en genoeg candy om die meteen te evolueren in een paars schaap. Weer 2 vakjes gevuld in de pokedex! En sinds man per ongeluk heeft verteld dat zijn werk 2(!) pokestops heeft moet hij elke dag van mij even draaien. Ineens zijn de hoeveelheid ballen dus niet meer zo beperkend en kan ik gewoon alles vangen wat ik tegenkom. Zo ga ik een stuk harder in level omhoog (gisteren level 20 gehaald!).
Ik voel me alweer een stuk beter gelukkig! Zit hier nu heerlijk in de zon. Te negeren dat ik een was aan wilde zetten en de stofzuiger op onze slaapkamer aan wilde zetten. Gaat weer elke dag een stukje de goede kant op dus.
Oh, en ik ben sinds gisteren leesmoeder op school. Had me eigenlijk aangeboden als rekenmoeder, maar juf wilde liever het rekenen zelf in de hand houden en vroeg of ik niet wilde lezen. Moest me wel even over de deuk in mijn ego heenzetten (ben drs in de wiskunde....), maar vooruit dan maar. Lezen...
Beeldig: leuk om te lezen dat jouw kind de kangoeroewedstrijd ook zo leuk vond! Je weet dat dit gewoon doorloopt tot de middelbare school, dus dat kind nog steeds mee kan doen? En dan heb je daarna nog de olympiade, voor als kind het dan nog steeds leuk vindt. Er bestaan zelfs zomerkampen voor wiskunde (sorry, ik draaf door in mijn enthousiasme. Vind het gewoon leuk om te lezen dat wiskunde een keer niet als saai en moeilijk en 'wat heb je eraan?' wordt gezien).
IJsjes eten: komt op de bucketlist! Misschien wandelen we vanmiddag wel even naar het dorp als het zo blijft. Geen italiaans ijssalon, maar wel een snackbar met heel lekker schepijs hier, en een terras in de zon. Goed plan!
Wel fijn om te lezen dat er meer mensen zijn die graven bekijken en beoordelen! Schijnbaar toch niet zo raar dus.
En gewoon veel langzamer fietsen dus. E-bike in de schuur laten staan en gewone fiets pakken . Gisteren nog even heen en weer naar de pokestop gelopen, en dat was precies genoeg om ons 10 km ei uit te broeden! Er kwam een schaap uit wat we nog niet hadden, en genoeg candy om die meteen te evolueren in een paars schaap. Weer 2 vakjes gevuld in de pokedex! En sinds man per ongeluk heeft verteld dat zijn werk 2(!) pokestops heeft moet hij elke dag van mij even draaien. Ineens zijn de hoeveelheid ballen dus niet meer zo beperkend en kan ik gewoon alles vangen wat ik tegenkom. Zo ga ik een stuk harder in level omhoog (gisteren level 20 gehaald!).
Ik voel me alweer een stuk beter gelukkig! Zit hier nu heerlijk in de zon. Te negeren dat ik een was aan wilde zetten en de stofzuiger op onze slaapkamer aan wilde zetten. Gaat weer elke dag een stukje de goede kant op dus.
Oh, en ik ben sinds gisteren leesmoeder op school. Had me eigenlijk aangeboden als rekenmoeder, maar juf wilde liever het rekenen zelf in de hand houden en vroeg of ik niet wilde lezen. Moest me wel even over de deuk in mijn ego heenzetten (ben drs in de wiskunde....), maar vooruit dan maar. Lezen...
Beeldig: leuk om te lezen dat jouw kind de kangoeroewedstrijd ook zo leuk vond! Je weet dat dit gewoon doorloopt tot de middelbare school, dus dat kind nog steeds mee kan doen? En dan heb je daarna nog de olympiade, voor als kind het dan nog steeds leuk vindt. Er bestaan zelfs zomerkampen voor wiskunde (sorry, ik draaf door in mijn enthousiasme. Vind het gewoon leuk om te lezen dat wiskunde een keer niet als saai en moeilijk en 'wat heb je eraan?' wordt gezien).
IJsjes eten: komt op de bucketlist! Misschien wandelen we vanmiddag wel even naar het dorp als het zo blijft. Geen italiaans ijssalon, maar wel een snackbar met heel lekker schepijs hier, en een terras in de zon. Goed plan!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
