Psyche
alle pijlers
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 om 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 5 april 2017 om 09:30
Anna, als je makkelijk wil beginnen met haken, waarom begin je dan niet met een pokeball (zo heet zo'n ding toch?)-muts?
http://www.ravelry.com/patterns/library/pokeball-hat-3
http://www.ravelry.com/patterns/library/pokeball-hat-3
woensdag 5 april 2017 om 09:43
Knuffel voor jou en je jongens Anna. Ik houd het niet droog als ik zoiets lees. Vind het zo rot voor jou en die kleine lieve ventjes.
Fijn dat je jongste het tegen je zei en dat je toen nog even lekker bij oudste kon gaan liggen.
Mijn vader is overleden aan kanker en ik heb mooie herinneringen aan het nog even naast hem liggen in bed en een beetje samen kletsen. Over mooie herinneringen en over hoe het zou zijn als hij er straks niet meer zou zijn. Denk daar nog vaak aan terug dus zulke 'kleine' momenten hebben zeker waarde.
Als dat haken zou lukken, vind ik je ook een held! Ik had voor mijn kleuterdochter bij de Hema een haakpakket dat in een leuke knuffel zou veranderen gekocht.. Er stond 3+ op als leeftijdsaanduiding. Naïef als ik was, dacht ik dat ze het dan wellicht ook zelf al zou kunnen. Nou maanden later is het nog steeds geen knuffel. Totaal uit het veld geslagen door de handleiding zijn we..
Fijn dat je jongste het tegen je zei en dat je toen nog even lekker bij oudste kon gaan liggen.
Mijn vader is overleden aan kanker en ik heb mooie herinneringen aan het nog even naast hem liggen in bed en een beetje samen kletsen. Over mooie herinneringen en over hoe het zou zijn als hij er straks niet meer zou zijn. Denk daar nog vaak aan terug dus zulke 'kleine' momenten hebben zeker waarde.
Als dat haken zou lukken, vind ik je ook een held! Ik had voor mijn kleuterdochter bij de Hema een haakpakket dat in een leuke knuffel zou veranderen gekocht.. Er stond 3+ op als leeftijdsaanduiding. Naïef als ik was, dacht ik dat ze het dan wellicht ook zelf al zou kunnen. Nou maanden later is het nog steeds geen knuffel. Totaal uit het veld geslagen door de handleiding zijn we..
woensdag 5 april 2017 om 09:51
Herkenbaar, onze zoon had 't laatst nog over alle laatste keren met zijn moeder.
Hoe waardevol hij het vind dat hij dat allemaal nog met haar kon meemaken.
Jouw zoon(s) zal later mooie momenten hebben om aan terug te denken Anna.
Het enige wat ik je kan meegeven is om nu 1 op 1 momenten met ze te blijven delen.
Hoe waardevol hij het vind dat hij dat allemaal nog met haar kon meemaken.
Jouw zoon(s) zal later mooie momenten hebben om aan terug te denken Anna.
Het enige wat ik je kan meegeven is om nu 1 op 1 momenten met ze te blijven delen.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 5 april 2017 om 11:32
Dikke knuffel voor jou en je zoontjes, wat is het toch lastig dat ze dit soort dingen niet willen delen. Waarschijnlijk ook omdat ze bang zijn jou daar verdriet mee te doen.
Bij hun op bed liggen is wel een mooie afsluiting van de dag. Even kletsen of juist niet, even knuffelen of gewoon alleen dicht tegen elkaar liggen. Het is allemaal zo fijn en vertrouwd. En jullie hebben het allemaal nodig, niet alleen de kinderen.
Bij hun op bed liggen is wel een mooie afsluiting van de dag. Even kletsen of juist niet, even knuffelen of gewoon alleen dicht tegen elkaar liggen. Het is allemaal zo fijn en vertrouwd. En jullie hebben het allemaal nodig, niet alleen de kinderen.
woensdag 5 april 2017 om 11:34
quote:Sugarbaby schreef op 05 april 2017 @ 09:30:
Anna, als je makkelijk wil beginnen met haken, waarom begin je dan niet met een pokeball (zo heet zo'n ding toch?)-muts?
http://www.ravelry.com/patterns/library ... l-hat-3Die is ook leuk!
Anna, als je makkelijk wil beginnen met haken, waarom begin je dan niet met een pokeball (zo heet zo'n ding toch?)-muts?
http://www.ravelry.com/patterns/library ... l-hat-3Die is ook leuk!
woensdag 5 april 2017 om 16:15
Eigenlijk moet ik inderdaad vaker bij ze gaan liggen. Ik doe dat nu te weinig. Komt ook doordat ze nu op zolder slapen, en de zoldertrap nogal steil is (65 graden ), waardoor ik meestal te moe ben om me naar boven te slepen. Toch maar wat vaker doen.
Ook schrijf ik eigenlijk te weinig in de herinneringsboeken, dus me vanochtend na het lezen van jullie berichten (bedankt hannasofie en highlander) meteen weer even aan het werk gezet. Ik wil me nu voornemen om echt elke dag even een stukje erin te schrijven, willen jullie me af en toe een (virtuele, denk aan mijn tekort aan bloedplaatjes!) schop onder m'n kont geven?
Net met jongste nog even naar de bieb gelopen, ondertussen pokemons vangend. Maar niks bijzonders tegengekomen (zelfs op de lure pokestop kwamen alleen rattata's, pidgeys en spinaraks af) en zelfs uit ons 5 km ei kwam een psyduck. Grrrr....
Toen maar een ijsje gaan eten. Toen ik thuis kwam zag ik dat we nog maar 200 meter moeten voor ons 10 km ei, dus ik hoop dat daar iets heel goeds uitkomt! Spannend!
Ook schrijf ik eigenlijk te weinig in de herinneringsboeken, dus me vanochtend na het lezen van jullie berichten (bedankt hannasofie en highlander) meteen weer even aan het werk gezet. Ik wil me nu voornemen om echt elke dag even een stukje erin te schrijven, willen jullie me af en toe een (virtuele, denk aan mijn tekort aan bloedplaatjes!) schop onder m'n kont geven?
Net met jongste nog even naar de bieb gelopen, ondertussen pokemons vangend. Maar niks bijzonders tegengekomen (zelfs op de lure pokestop kwamen alleen rattata's, pidgeys en spinaraks af) en zelfs uit ons 5 km ei kwam een psyduck. Grrrr....
Toen maar een ijsje gaan eten. Toen ik thuis kwam zag ik dat we nog maar 200 meter moeten voor ons 10 km ei, dus ik hoop dat daar iets heel goeds uitkomt! Spannend!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 5 april 2017 om 17:29
woensdag 5 april 2017 om 20:11
Goed dat je weer even in de herinneringsboeken hebt kunnen schrijven, kan me ook wel voorstellen dat dat erbij inschiet. Gelukkig maak je er wel iedere dag mooie herinneringen bij. Ik kan me zo voorstellen dat je zoons later wel met een glimlach zullen terugdenken aan het samen Pokemons vangen. Dat vind ik wel een cool iets om samen met je moeder te doen namelijk.
woensdag 5 april 2017 om 21:05
quote:hoelahoepla schreef op 05 april 2017 @ 17:29:
[...]
Ik vermoed het wel. Zo'n ding gaat ongeveer wel op de snelheid die nodig is, toch? Ben heel benieuwd, laat het even weten als het lukt
wat een briljant plan!
Ben bang dat het niet werkt. Als ik met mijn foon in huis loop registreert hij dat niet. Volgens mij heeft het te maken met de satelliet/gps en bij ons pakt hij dat dus niet.
Maar het is het proberen waard
[...]
Ik vermoed het wel. Zo'n ding gaat ongeveer wel op de snelheid die nodig is, toch? Ben heel benieuwd, laat het even weten als het lukt
wat een briljant plan!
Ben bang dat het niet werkt. Als ik met mijn foon in huis loop registreert hij dat niet. Volgens mij heeft het te maken met de satelliet/gps en bij ons pakt hij dat dus niet.
Maar het is het proberen waard
woensdag 5 april 2017 om 21:09
Anna, heel knap dat je de herinneringsboeken weer gaat oppakken. Lijkt me surrealistisch om te doen.
Mijn vader hadden we ook zo'n boek gegeven, helaas is hij er te laat in begonnen. Het meest pijnlijke vond ik dat hij zich alleen alles van mijn oudste broer nog wist maar niets meer over de rest.
Probeer elke dag iets te doen, maar alleen als je het emotioneel kan want het moet voor jou ook niet te zwaar worden.
Ik zou er zeker wat pokemons in plakken en wat wiskundige projecten en natuurlijk een kraanvogel. Je hebt er vast nog wel 2 over
Mijn vader hadden we ook zo'n boek gegeven, helaas is hij er te laat in begonnen. Het meest pijnlijke vond ik dat hij zich alleen alles van mijn oudste broer nog wist maar niets meer over de rest.
Probeer elke dag iets te doen, maar alleen als je het emotioneel kan want het moet voor jou ook niet te zwaar worden.
Ik zou er zeker wat pokemons in plakken en wat wiskundige projecten en natuurlijk een kraanvogel. Je hebt er vast nog wel 2 over
woensdag 5 april 2017 om 21:31
Er was hier een topic: heel Viva aan de kook
Waar recepten op stonden en mensen plaatjes van hun resultaat postten.
Ik ruik mogelijkheden voor een vivapokemonhaakmutswedstrijd. Met uiteraard de kinderen van een gesjeesde pokemonvangster als jury.
Waar recepten op stonden en mensen plaatjes van hun resultaat postten.
Ik ruik mogelijkheden voor een vivapokemonhaakmutswedstrijd. Met uiteraard de kinderen van een gesjeesde pokemonvangster als jury.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 5 april 2017 om 22:14
Geef mij die mislukte muts maar hoor. Ik heb net vandaag mijn haar gekortwiekt.
Goed dat je in de herinneringsboeken hebt geschreven! Gewoon met de eerste pen die je tegenkwam?
Arme oudste. En arme jij. Confronterend hoor. De reden van het verdriet, maar ook dat ze hun verdriet niet bij jou willen uiten. Goed dat je toch even naast hem bent gaan liggen.
Goed dat je in de herinneringsboeken hebt geschreven! Gewoon met de eerste pen die je tegenkwam?
Arme oudste. En arme jij. Confronterend hoor. De reden van het verdriet, maar ook dat ze hun verdriet niet bij jou willen uiten. Goed dat je toch even naast hem bent gaan liggen.
donderdag 6 april 2017 om 13:59
Er schiet me ineens iets binnen en misschien is het heel stom, of confronterend, maar misschien is het wat.
Beschik je over een videocamera? Kun je jouw kinderen op momenten dat ze lekker bezig zijn filmen, en dan een apart shot opnemen waarbij je er iets over verteld, of grappige gebeurtenissen, quotes, of juist ontroerende herinneringen deelt bijvoorbeeld? Als iemand dat in elkaar monteert, krijgen de kinderen "later" een idee hoe jij hun kindzijn ervaren hebt.
Bijvoorbeeld: je kinderen zitten aan tafel lekker samen te kleuren en te knutselen, een beetje gezellig gekibbel over en weer. "Wist je nog, toen (naam kind) het hele behang onder gekleurd had? Papa en ik waren er niet zo blij mee, maar moesten er ook wel heel hard om lachen".
Ik kan het moeilijk uitleggen, ik hoop dat je een beetje begrijpt wat ik bedoel.
Beschik je over een videocamera? Kun je jouw kinderen op momenten dat ze lekker bezig zijn filmen, en dan een apart shot opnemen waarbij je er iets over verteld, of grappige gebeurtenissen, quotes, of juist ontroerende herinneringen deelt bijvoorbeeld? Als iemand dat in elkaar monteert, krijgen de kinderen "later" een idee hoe jij hun kindzijn ervaren hebt.
Bijvoorbeeld: je kinderen zitten aan tafel lekker samen te kleuren en te knutselen, een beetje gezellig gekibbel over en weer. "Wist je nog, toen (naam kind) het hele behang onder gekleurd had? Papa en ik waren er niet zo blij mee, maar moesten er ook wel heel hard om lachen".
Ik kan het moeilijk uitleggen, ik hoop dat je een beetje begrijpt wat ik bedoel.
donderdag 6 april 2017 om 14:06
quote:smart79 schreef op 05 april 2017 @ 21:05:
[...
wat een briljant plan!
Ben bang dat het niet werkt. Als ik met mijn foon in huis loop registreert hij dat niet. Volgens mij heeft het te maken met de satelliet/gps en bij ons pakt hij dat dus niet.
Maar het is het proberen waard
Binnenshuis registreert hij hier wel mits ik van de ene uiterste hoek naar de ander loop... wat buitenshuis hen en weer lopen veel leuker maakt.
Ik heb ook nog wel een mislukt haak project voor de wedstrijd! Geen pokemon muts maar wel een tas zonder hengsel (want toen wilde ik echt niet meer). Mag die ook meedoen?
Anna, wat God dat je weer wat hebt kunnen schrijven in de herinneringsboeken. Kom je er niet aan toe vind je het lastig te bedenken waar te beginnen? Je hebt de boeken " mam vertel eens" of "brieven aan mijn kind". Die hebben per bladzijde wat vragen, misschien dat je daar wat inspiratie uit kan halen.
Ik ben zelf ook herinneringen aan het opschrijven, alleen dan vanaf de andere kant (mam, als je nog steeds meeleest ik mis je ). Ik merk dat ik het soms lastig vind omdat er zoveel dingen tegelijk naar boven komen. Soms.begin ik gewoon ergens maar soms zoek ik de vragen op zodat ik een beginnende heb.
Hoe staat het met je kraanvogels?
[...
wat een briljant plan!
Ben bang dat het niet werkt. Als ik met mijn foon in huis loop registreert hij dat niet. Volgens mij heeft het te maken met de satelliet/gps en bij ons pakt hij dat dus niet.
Maar het is het proberen waard
Binnenshuis registreert hij hier wel mits ik van de ene uiterste hoek naar de ander loop... wat buitenshuis hen en weer lopen veel leuker maakt.
Ik heb ook nog wel een mislukt haak project voor de wedstrijd! Geen pokemon muts maar wel een tas zonder hengsel (want toen wilde ik echt niet meer). Mag die ook meedoen?
Anna, wat God dat je weer wat hebt kunnen schrijven in de herinneringsboeken. Kom je er niet aan toe vind je het lastig te bedenken waar te beginnen? Je hebt de boeken " mam vertel eens" of "brieven aan mijn kind". Die hebben per bladzijde wat vragen, misschien dat je daar wat inspiratie uit kan halen.
Ik ben zelf ook herinneringen aan het opschrijven, alleen dan vanaf de andere kant (mam, als je nog steeds meeleest ik mis je ). Ik merk dat ik het soms lastig vind omdat er zoveel dingen tegelijk naar boven komen. Soms.begin ik gewoon ergens maar soms zoek ik de vragen op zodat ik een beginnende heb.
Hoe staat het met je kraanvogels?
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
donderdag 6 april 2017 om 14:10
quote:neweve schreef op 06 april 2017 @ 14:08:
@meauve ik vond sowieso het horen van haar stem fijn. Idee: wat verhaaltjes kunnen voorlezen en opnemen, dat kan met bijna ieder mobieltje.Ja precies. Ik kan van mijn tante (17 jaar geleden overleden) alleen nog maar haar 'voorkomen' als een soort foto op mijn netvlies halen . Niet meer haar stem, hoe ze lachte, hoe ze bewoog, hoe ze was.
@meauve ik vond sowieso het horen van haar stem fijn. Idee: wat verhaaltjes kunnen voorlezen en opnemen, dat kan met bijna ieder mobieltje.Ja precies. Ik kan van mijn tante (17 jaar geleden overleden) alleen nog maar haar 'voorkomen' als een soort foto op mijn netvlies halen . Niet meer haar stem, hoe ze lachte, hoe ze bewoog, hoe ze was.
donderdag 6 april 2017 om 17:03
Net in dit topic beland en een uur lang met grote ogen zitten lezen. Lieve Anna, woorden schieten in zo'n situaties altijd tekort, maar ik wens je al het geluk en alle zonneschijn in de wereld!
P.S.: En je anekdotes over Pokemon Go zijn echt meesterlijk, ze doen me aan mijn fanatiek pokemonnende broertje denken, al is ie wel 22.
P.S.: En je anekdotes over Pokemon Go zijn echt meesterlijk, ze doen me aan mijn fanatiek pokemonnende broertje denken, al is ie wel 22.
