Psyche
alle pijlers
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 om 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 18 april 2017 om 01:22
Hallo allemaal! Iedereen zijn eieren weer teruggevonden of liggen er nog een paar te wachten tot ze gevonden worden door hun geur?
Wij hebben zelf geen eieren verstopt, maar kinderen waren bij mijn schoonouders, en mijn schoonvader maakt er elk jaar een heel werk van. Hij nummert de eieren en geeft dan op een plattegrond van zijn tuin aan waar ze liggen .
Zat te twijfelen of ik dit op internet wilde zetten, maar ik vermoed dat ik toch wel 'betrapt' ga worden. 2e paasdag hebben we de hele dag in het vliegtuig doorgebracht! En ik zit nu echt in een pokemonparadijs . Toen ik vannacht wegens de jetlag niet kon slapen ontdekte ik dat mijn hotelbed in een pokestop staat. En echt, elk kruispunt hier is een gym of een pokestop. Echt bizar! En er waren duidelijk meer mensen die niet konden slapen, want alle gyms veranderden elke minuut van kleur. Wax eeg grappig om te zien . Helaas nog geen taurus gevangen, wel wat andere nieuwe pokemons.
Wij hebben zelf geen eieren verstopt, maar kinderen waren bij mijn schoonouders, en mijn schoonvader maakt er elk jaar een heel werk van. Hij nummert de eieren en geeft dan op een plattegrond van zijn tuin aan waar ze liggen .
Zat te twijfelen of ik dit op internet wilde zetten, maar ik vermoed dat ik toch wel 'betrapt' ga worden. 2e paasdag hebben we de hele dag in het vliegtuig doorgebracht! En ik zit nu echt in een pokemonparadijs . Toen ik vannacht wegens de jetlag niet kon slapen ontdekte ik dat mijn hotelbed in een pokestop staat. En echt, elk kruispunt hier is een gym of een pokestop. Echt bizar! En er waren duidelijk meer mensen die niet konden slapen, want alle gyms veranderden elke minuut van kleur. Wax eeg grappig om te zien . Helaas nog geen taurus gevangen, wel wat andere nieuwe pokemons.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 18 april 2017 om 03:22
dinsdag 18 april 2017 om 04:09
Anna ik lig wakker door iets. En dan zie ik jouw topic in m'n lijst staan. En denk ik, waar maak ik mij toch zo druk om. Het is geen onzin waarom ik wakker lig. Maar t relativeert zo. Dat ik mij gewoon schaam. En wil laten weten dat ik aan je denk en respecteer hoe je hiermee omgaat. En er voor je wil zijn. Iets van je dragen om het wat lichter te maken voor je. Maar dat kan ik niet. Misschien wel een beetje door nu te laten weten dat ik wat van je leer. En ik je bewonder.
dinsdag 18 april 2017 om 04:56
Ach Pin, daar hoef je je toch niet voor te schamen? Iedereen heeft zijn eigen verdriet en problemen, en hoewel er absoluut dingen zijn waarvan ik denk 'stel je niet zo aan zeg', zijn verdriet/problemen niet met elkaar te vergelijken. En ja, doodgaan is niet leuk, maar aan de andere kant: ik heb een leuk leven (gehad). Ik heb liefde gekend, ik heb 2 prachtige kinderen mogen krijgen, ik heb vrienden en familie die van me houden, ik heb in het buitenland gewoond, ik maak de reis die we altijd nog een keer gingen maken en ik geloof dat ik toch, in het klein, de wereldverbeteraar ben geweest die ik altijd wilde worden. En ik heb er vertrouwen in dat mijn man en kinderen het gaan redden zonder mij. Tuurlijk, liever met mij, maar het komt uiteindelijk wel goed met ze. Oftewel: eigenlijk mag ik niet klagen.
Goh, ik heb duidelijk een zen-moment te pakken .
Oftewel: je niet schamen voor de dingen waar je wakker van ligt (maar als je er iets aan kan doen moet je dat wel doen, want lekker slapen is veel fijner!)
Goh, ik heb duidelijk een zen-moment te pakken .
Oftewel: je niet schamen voor de dingen waar je wakker van ligt (maar als je er iets aan kan doen moet je dat wel doen, want lekker slapen is veel fijner!)
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 18 april 2017 om 06:05
dinsdag 18 april 2017 om 11:48
Fijne reis, Anna!
En wat een mooie reactie van je op het bericht van Pin.
Ik vertel mensen die tegenover mij hun eigen tegenslagen bagatelliseren omdat ze het met onze situatie vergelijken, wel eens over de ingegroeide nagel van mijn dochter
Ze was 15 en ging ermee naar de huisarts. Helemaal alleen, want ik kon niet mee. Ik was die ochtend namelijk door een ambulance opgehaald. Flink gewond door mijn allereerste epileptische aanvallen.
En wat denk je?
Het maakte het verwijderen van die nagel niet minder pijnlijk
En wat een mooie reactie van je op het bericht van Pin.
Ik vertel mensen die tegenover mij hun eigen tegenslagen bagatelliseren omdat ze het met onze situatie vergelijken, wel eens over de ingegroeide nagel van mijn dochter
Ze was 15 en ging ermee naar de huisarts. Helemaal alleen, want ik kon niet mee. Ik was die ochtend namelijk door een ambulance opgehaald. Flink gewond door mijn allereerste epileptische aanvallen.
En wat denk je?
Het maakte het verwijderen van die nagel niet minder pijnlijk
