Psyche
alle pijlers
Verdriet om verjaardag
zondag 11 augustus 2019 om 22:00
Lang heb ik getwijfeld om over onderstaande een topic aan te maken. Toch maar gedaan (en weliswaar onder een ander account), omdat ik graag mijn verhaal wil vertellen in de hoop dat jullie me misschien kunnen helpen. Sorry, het is alsnog een lang verhaal geworden.
Hoewel het de laatste jaren minder heftig is, is het elk jaar weer een heikel punt: mijn verjaardag. Ik ben in december jarig en ben op dezelfde dag jarig als mijn oma. Ook zijn er andere (directe) familieleden in december jarig en met alle feestdagen is december in onze familie een aardig drukke maand.
Wat ik van kinds af aan herinner, is dat de verjaardag van mijn oma en mij vooral in het teken van mijn oma stond. Elk jaar vertelde ze weer dat zij op de dag zelf haar verjaardag vierde en dat ik volgend jaar aan de beurt was. Ieder jaar werd dus haar verjaardag op de dag zelf gevierd, mijn verjaardag schoot er min of meer bij in. Oh, wat zat mijn oma toch trots te wezen dat één van haar kleinkinderen op háár verjaardag jarig was. Mijn oma kan voor familie die wat verder weg staat een hele lieve vrouw lijken, maar wie haar goed kent, weet dat ze nukken heeft en nogal kort door de bocht en ‘gemeen’ kan reageren. Het ging op ‘onze’ verjaardag niet om mij, maar om haar.
Mijn ouders hebben er wel eens wat van gezegd tegen mijn oma, omdat zij ook wel zagen dat ik het echt niet leuk vond dat weer mijn verjaardag min of meer in het water viel. Ik neem het mijn ouders ook niet kwalijk, mijn oma kon op bepaalde punten onredelijk / onverbiddelijk zijn.
Elk jaar weer als het herfst werd en in de familie voorzichtig een planning gemaakt werd voor december, kwamen bij mij de huilbuien en de boosheid. Ik wilde mijn verjaardag niet vieren. Niet op deze manier. Hoe lief en goed mijn moeder het ook bedoelde, ik kon haar vraag of ik mijn verjaardag nog vierde echt niet meer aanhoren. Nogmaals, ik neem mijn ouders niks kwalijk en mijn oma gaat toch niet veranderen. De enige die verandering kan brengen in deze situatie ben ik.
Mede door een heftig pestverleden op school en geen fijne thuissituatie heb ik meerdere jaren therapie gevolgd. Hier heb ik veel baat bij gehad. Eén van de laatste onderwerpen bij de therapie is mijn verjaardag, omdat ik me niet gezien voelde hierin. De boosheid en het verdriet heb ik grotendeels kunnen verwerken. Ik wil op een positieve manier naar mijn verjaardag kijken en ermee omgaan. Daarom ben ik op zoek naar positieve dingen die ik kan doen om in te zien dat mijn verjaardag ook iets leuks kan zijn. Zo heb ik het idee dat mijn verjaardag per sé op de dag zelf gevierd ‘moet’ worden losgelaten. Maar wat wil ik dan wel? Ik hoef geen groots feest, ik hoef geen luxe, ik wil gewoon een leuke verjaardag. Maar hoe?
Hoewel het de laatste jaren minder heftig is, is het elk jaar weer een heikel punt: mijn verjaardag. Ik ben in december jarig en ben op dezelfde dag jarig als mijn oma. Ook zijn er andere (directe) familieleden in december jarig en met alle feestdagen is december in onze familie een aardig drukke maand.
Wat ik van kinds af aan herinner, is dat de verjaardag van mijn oma en mij vooral in het teken van mijn oma stond. Elk jaar vertelde ze weer dat zij op de dag zelf haar verjaardag vierde en dat ik volgend jaar aan de beurt was. Ieder jaar werd dus haar verjaardag op de dag zelf gevierd, mijn verjaardag schoot er min of meer bij in. Oh, wat zat mijn oma toch trots te wezen dat één van haar kleinkinderen op háár verjaardag jarig was. Mijn oma kan voor familie die wat verder weg staat een hele lieve vrouw lijken, maar wie haar goed kent, weet dat ze nukken heeft en nogal kort door de bocht en ‘gemeen’ kan reageren. Het ging op ‘onze’ verjaardag niet om mij, maar om haar.
Mijn ouders hebben er wel eens wat van gezegd tegen mijn oma, omdat zij ook wel zagen dat ik het echt niet leuk vond dat weer mijn verjaardag min of meer in het water viel. Ik neem het mijn ouders ook niet kwalijk, mijn oma kon op bepaalde punten onredelijk / onverbiddelijk zijn.
Elk jaar weer als het herfst werd en in de familie voorzichtig een planning gemaakt werd voor december, kwamen bij mij de huilbuien en de boosheid. Ik wilde mijn verjaardag niet vieren. Niet op deze manier. Hoe lief en goed mijn moeder het ook bedoelde, ik kon haar vraag of ik mijn verjaardag nog vierde echt niet meer aanhoren. Nogmaals, ik neem mijn ouders niks kwalijk en mijn oma gaat toch niet veranderen. De enige die verandering kan brengen in deze situatie ben ik.
Mede door een heftig pestverleden op school en geen fijne thuissituatie heb ik meerdere jaren therapie gevolgd. Hier heb ik veel baat bij gehad. Eén van de laatste onderwerpen bij de therapie is mijn verjaardag, omdat ik me niet gezien voelde hierin. De boosheid en het verdriet heb ik grotendeels kunnen verwerken. Ik wil op een positieve manier naar mijn verjaardag kijken en ermee omgaan. Daarom ben ik op zoek naar positieve dingen die ik kan doen om in te zien dat mijn verjaardag ook iets leuks kan zijn. Zo heb ik het idee dat mijn verjaardag per sé op de dag zelf gevierd ‘moet’ worden losgelaten. Maar wat wil ik dan wel? Ik hoef geen groots feest, ik hoef geen luxe, ik wil gewoon een leuke verjaardag. Maar hoe?
maandag 12 augustus 2019 om 08:43
Wat zou je leuk vinden om op je verjaardag te doen? Het hoeft niet in een kringetje met een plakje worst en een stukje kaas te zijn. Je kan bv vrienden uitnodigen en samen wat eten, of juist met je ouders en eventuele broers en zussen. Wil je een activiteiten gaan doen? Zoals een escaperoom of bowlen? Of een feestje in een café met een grote groep of thuis met lekkere hapjes.
Ik vind feestje met een grote groep altijd gezellig maar wil je echt even in het middelpunt staan een petit comité veel gezelliger. Wie zou je dus uit willen nodigen? En laat oma dan gewoon lekker thuis.
Als je de antwoorden op deze vragen hebt kan je mensen uit gaan nodigen.
Veel plezier alvast!
Ik vind feestje met een grote groep altijd gezellig maar wil je echt even in het middelpunt staan een petit comité veel gezelliger. Wie zou je dus uit willen nodigen? En laat oma dan gewoon lekker thuis.
Als je de antwoorden op deze vragen hebt kan je mensen uit gaan nodigen.
Veel plezier alvast!
maandag 12 augustus 2019 om 08:48
Zonder je gevoel te willen wegwuiven maar waarom moet je verjaardag perse op die dag gevierd worden.
Het gaat zich erom dat er een dag is waarop jij een feest geeft. Dat kan drie dagen ervoor zijn of een week later. Hoe het het beste uitkomt. En als je oma dan specifiek op die dag het wil vieren dan kan dat toch.
Als je doordeweeks jarig bent dan neem ik aan dat je het dan toch niet uitgebreid gaat vieren
Het gaat zich erom dat er een dag is waarop jij een feest geeft. Dat kan drie dagen ervoor zijn of een week later. Hoe het het beste uitkomt. En als je oma dan specifiek op die dag het wil vieren dan kan dat toch.
Als je doordeweeks jarig bent dan neem ik aan dat je het dan toch niet uitgebreid gaat vieren
maandag 12 augustus 2019 om 08:50
Eens. Ik denk alleen dat het zo'n beladen dag is geworden omdat haar oma als grote volwassen vrouw dat stapje naar achteren niet wilde zetten toen TO nog klein was.lisbeth schreef: ↑12-08-2019 08:48Zonder je gevoel te willen wegwuiven maar waarom moet je verjaardag perse op die dag gevierd worden.
Het gaat zich erom dat er een dag is waarop jij een feest geeft. Dat kan drie dagen ervoor zijn of een week later. Hoe het het beste uitkomt. En als je oma dan specifiek op die dag het wil vieren dan kan dat toch.
Als je doordeweeks jarig bent dan neem ik aan dat je het dan toch niet uitgebreid gaat vieren
maandag 12 augustus 2019 om 08:53
Kan maar zelfs met onze kinderen wordt het niet uitgebreid op de dag zelf gevierd. Als bij ons 1 van de kinderen jarig is op bv dinsdag dan wordt het of het weekend ervoor of erna gevierd. Dus of oma dan ook op die dag jarig was geweest had niks uitgemaakt. Nou ja 1 keer in de zoveel jaar als het in het weekend vielPotjePindakaas schreef: ↑12-08-2019 08:50Eens. Ik denk alleen dat het zo'n beladen dag is geworden omdat haar oma als grote volwassen vrouw dat stapje naar achteren niet wilde zetten toen TO nog klein was.
maandag 12 augustus 2019 om 08:57
Wat erg voor je. Ik snap het wel, dat je verjaardag beladen is.
Mijn verjaardag vier ik niet. Mijn moeder vond mij maar een last. Ze is een maand later jarig en na de scheiding met mijn vader draaide de wereld om haar. Of ik mocht mijn verjaardag niet vieren, of ze zei: 'we vieren onze verjaardagen samen' en als het dan een maand later was vol ongeloof: 'hoe kom je dáár nu bij, dat heb ik nooit gezegd'. Ze heeft me zelfs weleens dronken opgebeld op mijn verjaardag met de vraag hoe oud ik nou was geworden.
Nee, ik vier mijn verjaardag ook niet meer. Mijn dochter vindt dit raar en koopt de laatste jaren een cadeautje. Dat koester ik. Dus ik koop de laatste jaren een klein taartje, dat koester ik ook. Voor de rest niets. Voor elke felicitatie ben ik dankbaar en daarmee klaar. Het zal altijd beladen blijven want de herinneringen blijven.
Mijn vraag aan jou is dan ook, verwacht je niet teveel? Waarom moet je verjaardag een leuke dag zijn? Omdat het zo hoort? Omdat het dan goed is?
Wellicht moet je klein beginnen en zo nieuwe herinneringen (tradities) maken. Begin bij nul en ben dankbaar voor alles dat je krijgt. Koop een klein taartje, nodig die ene leuke vriendin uit en ga naar de bioscoop. Of de Efteling, ik zeg maar wat.
Verwacht niet meteen een gelukkige topdag. Dan komt het vast goed.
Succes.
Mijn verjaardag vier ik niet. Mijn moeder vond mij maar een last. Ze is een maand later jarig en na de scheiding met mijn vader draaide de wereld om haar. Of ik mocht mijn verjaardag niet vieren, of ze zei: 'we vieren onze verjaardagen samen' en als het dan een maand later was vol ongeloof: 'hoe kom je dáár nu bij, dat heb ik nooit gezegd'. Ze heeft me zelfs weleens dronken opgebeld op mijn verjaardag met de vraag hoe oud ik nou was geworden.
Nee, ik vier mijn verjaardag ook niet meer. Mijn dochter vindt dit raar en koopt de laatste jaren een cadeautje. Dat koester ik. Dus ik koop de laatste jaren een klein taartje, dat koester ik ook. Voor de rest niets. Voor elke felicitatie ben ik dankbaar en daarmee klaar. Het zal altijd beladen blijven want de herinneringen blijven.
Mijn vraag aan jou is dan ook, verwacht je niet teveel? Waarom moet je verjaardag een leuke dag zijn? Omdat het zo hoort? Omdat het dan goed is?
Wellicht moet je klein beginnen en zo nieuwe herinneringen (tradities) maken. Begin bij nul en ben dankbaar voor alles dat je krijgt. Koop een klein taartje, nodig die ene leuke vriendin uit en ga naar de bioscoop. Of de Efteling, ik zeg maar wat.
Verwacht niet meteen een gelukkige topdag. Dan komt het vast goed.
Succes.
maandag 12 augustus 2019 om 09:00
Zit zelf een beetje in dubio wat ik nou echt leuk vind. Wil het aan de ene kant thuis vieren met wat directe familie (ouders, zussen en aanhang), aan de andere kant trekt het idee van een activiteit ook wel. Misschien een idee om het beiden te doen; voor familie thuis en bijvoorbeeld met een goede vriendin naar de bios en ervoor of erna wat eten / drinken.
maandag 12 augustus 2019 om 09:03
@ PotjePindakaas en lisbeth
Het klopt dat mijn ouders ervoor kozen om naar de verjaardag naar mijn oma te gaan. Al dekt deze zin de lading niet, er was namelijk niet echt een keuze. Nou ja, die was er wel, maar de andere keuze (niet gaan en mijn verjaardag vieren) betekende geheid gezeik.
Het kinderfeestje werd, voor zover ik me kan herinneren, altijd later gevierd. Er moest altijd rekening gehouden met meerdere factoren (verjaardag zus, verjaardag oma, Kerst). Het voelde voor mij alsof mijn verjaardag een ondergeschoven kindje was.
En rationeel kan ik me voorstellen dat je niet altijd op de dag zelf je verjaardag viert, maar bijvoorbeeld het weekend ervoor of erna. Het verschil zit 'm bij mij erin dat ik / mijn ouders niet (echt) de keuze hebben gehad om mijn verjaardag te vieren zoals we dat zelf in gedachten hadden. En daar wringt eigenlijk voor mij de schoen.
Daarom wil ik er nu voor kiezen om mijn verjaardag niet aan een datum te hangen. Als ik iets plan, dan wil ik dat op een andere dag doen, hoeft niet eens in december te zijn. Sterker nog, zit te denken om het ergens in het voorjaar of in de zomer te plannen.
Het klopt dat mijn ouders ervoor kozen om naar de verjaardag naar mijn oma te gaan. Al dekt deze zin de lading niet, er was namelijk niet echt een keuze. Nou ja, die was er wel, maar de andere keuze (niet gaan en mijn verjaardag vieren) betekende geheid gezeik.
Het kinderfeestje werd, voor zover ik me kan herinneren, altijd later gevierd. Er moest altijd rekening gehouden met meerdere factoren (verjaardag zus, verjaardag oma, Kerst). Het voelde voor mij alsof mijn verjaardag een ondergeschoven kindje was.
En rationeel kan ik me voorstellen dat je niet altijd op de dag zelf je verjaardag viert, maar bijvoorbeeld het weekend ervoor of erna. Het verschil zit 'm bij mij erin dat ik / mijn ouders niet (echt) de keuze hebben gehad om mijn verjaardag te vieren zoals we dat zelf in gedachten hadden. En daar wringt eigenlijk voor mij de schoen.
Daarom wil ik er nu voor kiezen om mijn verjaardag niet aan een datum te hangen. Als ik iets plan, dan wil ik dat op een andere dag doen, hoeft niet eens in december te zijn. Sterker nog, zit te denken om het ergens in het voorjaar of in de zomer te plannen.
maandag 12 augustus 2019 om 09:04
Leuk idee, wat hierboven al werd gezegd, escape room.
Kun je doen met je familie zoals ouders en broers zussen etc of je doet het met vrienden.
Het kan zijn dat als je het met vrienden doet het voor jou specialer is omdat je geen associaties hebt met de familie
Je kunt er ook een dag op uit gaan met een vriendin, een dag die jij bedenkt. Iets leuks
Zo maak je het speciaal
En elk jaar ga je er weer even voor zitten, intunen wat je leuk lijkt.
Dit jaar een film zien met je verjaardag. En daarna lekker ergens uit eten ( jouw lievelingseten)
Je gaat je eigen verjaardag gevoel energie en voeding geven en dat is hartstikke goed.
Besluit ook dat je er elk jaar iets speciaals van wil maken.
Zo kun je jezelf teruggeven wat toendertijd jou niet is gegeven.
Kun je doen met je familie zoals ouders en broers zussen etc of je doet het met vrienden.
Het kan zijn dat als je het met vrienden doet het voor jou specialer is omdat je geen associaties hebt met de familie
Je kunt er ook een dag op uit gaan met een vriendin, een dag die jij bedenkt. Iets leuks
Zo maak je het speciaal
En elk jaar ga je er weer even voor zitten, intunen wat je leuk lijkt.
Dit jaar een film zien met je verjaardag. En daarna lekker ergens uit eten ( jouw lievelingseten)
Je gaat je eigen verjaardag gevoel energie en voeding geven en dat is hartstikke goed.
Besluit ook dat je er elk jaar iets speciaals van wil maken.
Zo kun je jezelf teruggeven wat toendertijd jou niet is gegeven.
maandag 12 augustus 2019 om 09:05
Wat rot, ik kan me herinneren hoe fijn ik mijn verjaardag altijd vond. En gun dat elk kind... 
Ik ken iemand die in de winter jarig is, maar liever in de zomer jarig zou zijn. Die viert daarom niet de hele jaren, maar de halve jaren. Wellicht is dat ook wat voor jou? Dan heb je ook niet die associatie met de dag, en vier je gewoon dat je ....-en-een-half bent.
Ik hoop dat je een manier vindt om het leven met mensen die je lief zijn te vieren en dat jij dan eens echt in het zonnetje staat!
Ik ken iemand die in de winter jarig is, maar liever in de zomer jarig zou zijn. Die viert daarom niet de hele jaren, maar de halve jaren. Wellicht is dat ook wat voor jou? Dan heb je ook niet die associatie met de dag, en vier je gewoon dat je ....-en-een-half bent.
Ik hoop dat je een manier vindt om het leven met mensen die je lief zijn te vieren en dat jij dan eens echt in het zonnetje staat!
maandag 12 augustus 2019 om 09:07
Ook mijn verjaardag voelt beladen en die vier ik dus al jaren niet meer op de dag zelf. Ik ga in de week van mijn verjaardag (afhankelijk op welke dag hij valt) met mijn gezin uit eten. Voor de rest accepteer ik de felicitaties van mijn familie.
Wij geven rond 21 juni (midzomernacht) een tuinfeest voor vrienden en familie. De hele dag is het dan feest en iedereen mag blijven eten. Het is bijna altijd mooi weer, dus de kinderen spelen lekker buiten en wij kletsen onder het genot van een hapje en drankje.
In dat feest zitten dan onze verjaardagen en alle andere feestelijkheden die we het jaar hebben gehad (slagen van cursus/opleiding, winnen van een belangrijke wedstrijd e.d.). Want ik hou wel van de gezelligheid, maar de beladenheid rondom mijn eigen verjaardag is dan weg. Dus ook geen stress, geen verwachtingen, niks.
De verjaardag van onze dochter vieren we dan uitdrukkelijk niet. Zij heeft haar eigen feest.
Wij geven rond 21 juni (midzomernacht) een tuinfeest voor vrienden en familie. De hele dag is het dan feest en iedereen mag blijven eten. Het is bijna altijd mooi weer, dus de kinderen spelen lekker buiten en wij kletsen onder het genot van een hapje en drankje.
In dat feest zitten dan onze verjaardagen en alle andere feestelijkheden die we het jaar hebben gehad (slagen van cursus/opleiding, winnen van een belangrijke wedstrijd e.d.). Want ik hou wel van de gezelligheid, maar de beladenheid rondom mijn eigen verjaardag is dan weg. Dus ook geen stress, geen verwachtingen, niks.
De verjaardag van onze dochter vieren we dan uitdrukkelijk niet. Zij heeft haar eigen feest.
maandag 12 augustus 2019 om 09:09
@ Apestaartje30
Erg eigenlijk hè, dat mensen uit je directe omgeving je (beeld / gevoel bij je) verjaardag op een negatieve manier kunnen beïnvloeden.
Mooie vragen trouwens, zeker goed om daar over na te denken. Ik had gewoon zo graag gewild dat ik ook eens mijn verjaardag te kunnen vieren, op een leuke manier in plaats van verplicht pootjes geven ter meerdere eer en glorie van een ander.
Wat verwacht ik van mijn verjaardag? Een fijne dag met mensen die dichtbij me staan (directe familie, een vriendin), gezelligheid. Voor mij zit 't 'm niet in grootse dingen, luxe. Een simpel taartje met een kaarsje erin of zo. Heel kneuterig misschien, maar voor mij zo groots. Zat ook al te denken om een leuke uitnodiging te maken of zo, zo eentje die je vroeger nog wel eens had als je vriendjes en vriendinnetjes ging uitnodigen voor je verjaardagsfeestje.
Erg eigenlijk hè, dat mensen uit je directe omgeving je (beeld / gevoel bij je) verjaardag op een negatieve manier kunnen beïnvloeden.
Mooie vragen trouwens, zeker goed om daar over na te denken. Ik had gewoon zo graag gewild dat ik ook eens mijn verjaardag te kunnen vieren, op een leuke manier in plaats van verplicht pootjes geven ter meerdere eer en glorie van een ander.
Wat verwacht ik van mijn verjaardag? Een fijne dag met mensen die dichtbij me staan (directe familie, een vriendin), gezelligheid. Voor mij zit 't 'm niet in grootse dingen, luxe. Een simpel taartje met een kaarsje erin of zo. Heel kneuterig misschien, maar voor mij zo groots. Zat ook al te denken om een leuke uitnodiging te maken of zo, zo eentje die je vroeger nog wel eens had als je vriendjes en vriendinnetjes ging uitnodigen voor je verjaardagsfeestje.
maandag 12 augustus 2019 om 09:10
Waarom wil je dat je eigen verjaardag leuk is?
Ik denk dat juist omdat het zo beladen is, het al niet meer leuk kan worden
Je kan het ook een paar jaar gewoon bewust skippen zelfs. Kijk wat het met je doet. Daar ligt namelijk een kans om te groeien. En dat is uiteindelijk veel nuttiger en interessanter dan een 'leuke' verjaardag waarbij je zelf niet goed weet wie/wat/hoe.
Ik denk dat juist omdat het zo beladen is, het al niet meer leuk kan worden
Je kan het ook een paar jaar gewoon bewust skippen zelfs. Kijk wat het met je doet. Daar ligt namelijk een kans om te groeien. En dat is uiteindelijk veel nuttiger en interessanter dan een 'leuke' verjaardag waarbij je zelf niet goed weet wie/wat/hoe.
maandag 12 augustus 2019 om 09:15
Natuurlijk hadden jouw ouders wel een keuze. En hun keuze was om gezeik te vermijden door zich te schikken in de eis van oma dat haar verjaardag voorrang heeft boven de jouwe.
Jij als volwassen vrouw hebt nu ook de keuze om daar niet meer in mee te gaan en voor jezelf een fijne en waardevolle dag te creeeren. Ik vind dat je dat heel goed doet!
Belangrijk is denk ik dat je doet wat voor jou goed voelt. Dus echt voor jezelf kiezen.
Een gezellig samenzijn met je naaste familie klinkt als een goede start. Iets leuks doen samen ook.
Succes, ik hoop dat je voor jezelf hele mooie herinneringen kunt gaan maken.
Jij als volwassen vrouw hebt nu ook de keuze om daar niet meer in mee te gaan en voor jezelf een fijne en waardevolle dag te creeeren. Ik vind dat je dat heel goed doet!
Belangrijk is denk ik dat je doet wat voor jou goed voelt. Dus echt voor jezelf kiezen.
Een gezellig samenzijn met je naaste familie klinkt als een goede start. Iets leuks doen samen ook.
Succes, ik hoop dat je voor jezelf hele mooie herinneringen kunt gaan maken.
maandag 12 augustus 2019 om 09:16
@ Retrostar
Het is de moeder van mijn vader (sorry, was niet duidelijk in de op). Heb zo vaak uit boosheid overwogen om maar niet naar de verjaardag van mijn oma te gaan. Als mijn oma bijvoorbeeld 80 of 85 werd, gaf ze een wat groter feest. Wat heb ik me opgelaten gevoeld zeg, ik wilde daar echt niet zijn. Zit iedereen je aan te kijken en soms werd er voor me gezongen. Het voelde zo dubbel, zo van 'ach tja, voor haar moeten we ook maar zingen'.
Mijn oma keek ook echt wie er kwamen, voor haar. Ze feliciteerde me maar tussen neus en lippen door en ging vrolijk verder met haar bezoek.
Het is de moeder van mijn vader (sorry, was niet duidelijk in de op). Heb zo vaak uit boosheid overwogen om maar niet naar de verjaardag van mijn oma te gaan. Als mijn oma bijvoorbeeld 80 of 85 werd, gaf ze een wat groter feest. Wat heb ik me opgelaten gevoeld zeg, ik wilde daar echt niet zijn. Zit iedereen je aan te kijken en soms werd er voor me gezongen. Het voelde zo dubbel, zo van 'ach tja, voor haar moeten we ook maar zingen'.
Mijn oma keek ook echt wie er kwamen, voor haar. Ze feliciteerde me maar tussen neus en lippen door en ging vrolijk verder met haar bezoek.
maandag 12 augustus 2019 om 09:17
Kinderfeestje vind ik 'schuifbaar', maar op het moment dat mijn kind geboren wordt, wordt dat DE belangrijkste verjaardag voor het gezin. Dan kan oma de boom in.Wildehyacint schreef: ↑12-08-2019 09:03@ PotjePindakaas en lisbeth
Het klopt dat mijn ouders ervoor kozen om naar de verjaardag naar mijn oma te gaan. Al dekt deze zin de lading niet, er was namelijk niet echt een keuze. Nou ja, die was er wel, maar de andere keuze (niet gaan en mijn verjaardag vieren) betekende geheid gezeik.
Het kinderfeestje werd, voor zover ik me kan herinneren, altijd later gevierd. Er moest altijd rekening gehouden met meerdere factoren (verjaardag zus, verjaardag oma, Kerst). Het voelde voor mij alsof mijn verjaardag een ondergeschoven kindje was.
Ik vind het gedrag van je ouders echt niet oke.
maandag 12 augustus 2019 om 09:18
lisbeth schreef: ↑12-08-2019 08:48Zonder je gevoel te willen wegwuiven maar waarom moet je verjaardag perse op die dag gevierd worden.
Het gaat zich erom dat er een dag is waarop jij een feest geeft. Dat kan drie dagen ervoor zijn of een week later. Hoe het het beste uitkomt. En als je oma dan specifiek op die dag het wil vieren dan kan dat toch.
Als je doordeweeks jarig bent dan neem ik aan dat je het dan toch niet uitgebreid gaat vieren
Dat snap ik heel goed van een kind. Treurig dat oma dat niet begreep.
maandag 12 augustus 2019 om 09:20
Aan de ene kant vind ik het heel vervelend voor je dat je het zo voelt.
Aan de andere kant begrijp ik het niet echt. (sorry)
Ik ben ooit geboren op de verjaardag van m'n zus. Heb dus vroeger nooit een 'eigen' verjaardag gehad. Dat m'n moeder in diezelfde week jarig is en mijn opa ook nog vlak daarvoor, hielp niet mee, zeg maar
Sowieso vierden we de verjaardagen in het weekend, omdat niet iedereen in de buurt woonde. Zo werd onze verjaardag meestal met die van m'n moeder gevierd en soms kwam de 'familie overver' alleen voor opa en dan kregen wij onze cadeaus ook.
Toen we ouder waren vierde m'n zus haar verjaardag soms met een hoop vrienden en ik niet. Dat was wel eigen keuze, dat is waar. Maar anders hadden we dus óf tegelijkertijd een feest gehad of elk in een ander weekend, waarschijnlijk beide niet op onze 'echte' verjaardagsdag.
Met mijn eigen kinderen plande ik het helaas al niet veel beter. Oudste scheelt een paar dagen met de vader en jongste met mijn vader. (wel met een half jaar ertussen, want ik wilde ze niet op dezelfde dag
)
Ook nu blijft het dus schipperen, vooral bij jongste, omdat we ook naar opa gaan.
Ik wil wel voor hem vieren, maar het zijn door andere dagen ook nog hectische weken.
Sja, het is niet anders.
Als tip nu:
Laat het los. Maak het niet al te persoonlijk.
Ga lekker met mensen uit eten, die er wél voor je zijn en waren. Vrienden en/of familie/gezin.
Doe dit bijvoorbeeld in januari, niet zo beladen tussen alle andere verjaardagen en feestdagen in.
Ik weet ook van een gezin waarbij beide kinderen in december jarig zijn. Die vieren dat nu in juni ofzo, een maand die voor hen rustig was.
Zeg tegen oma: sorry, ik kom niet, ik vier m'n verjaardag
(denk dat dat niet gaat lukken, oma wordt ouder en elke keer kan haar laatste zijn ofzo.. )
Aan de andere kant begrijp ik het niet echt. (sorry)
Ik ben ooit geboren op de verjaardag van m'n zus. Heb dus vroeger nooit een 'eigen' verjaardag gehad. Dat m'n moeder in diezelfde week jarig is en mijn opa ook nog vlak daarvoor, hielp niet mee, zeg maar
Sowieso vierden we de verjaardagen in het weekend, omdat niet iedereen in de buurt woonde. Zo werd onze verjaardag meestal met die van m'n moeder gevierd en soms kwam de 'familie overver' alleen voor opa en dan kregen wij onze cadeaus ook.
Toen we ouder waren vierde m'n zus haar verjaardag soms met een hoop vrienden en ik niet. Dat was wel eigen keuze, dat is waar. Maar anders hadden we dus óf tegelijkertijd een feest gehad of elk in een ander weekend, waarschijnlijk beide niet op onze 'echte' verjaardagsdag.
Met mijn eigen kinderen plande ik het helaas al niet veel beter. Oudste scheelt een paar dagen met de vader en jongste met mijn vader. (wel met een half jaar ertussen, want ik wilde ze niet op dezelfde dag
)Ook nu blijft het dus schipperen, vooral bij jongste, omdat we ook naar opa gaan.
Ik wil wel voor hem vieren, maar het zijn door andere dagen ook nog hectische weken.
Sja, het is niet anders.
Als tip nu:
Laat het los. Maak het niet al te persoonlijk.
Ga lekker met mensen uit eten, die er wél voor je zijn en waren. Vrienden en/of familie/gezin.
Doe dit bijvoorbeeld in januari, niet zo beladen tussen alle andere verjaardagen en feestdagen in.
Ik weet ook van een gezin waarbij beide kinderen in december jarig zijn. Die vieren dat nu in juni ofzo, een maand die voor hen rustig was.
Zeg tegen oma: sorry, ik kom niet, ik vier m'n verjaardag
(denk dat dat niet gaat lukken, oma wordt ouder en elke keer kan haar laatste zijn ofzo.. )
Later is nu
maandag 12 augustus 2019 om 09:22
Wildehyacint schreef: ↑12-08-2019 09:16@ Retrostar
Het is de moeder van mijn vader (sorry, was niet duidelijk in de op). Heb zo vaak uit boosheid overwogen om maar niet naar de verjaardag van mijn oma te gaan. Als mijn oma bijvoorbeeld 80 of 85 werd, gaf ze een wat groter feest. Wat heb ik me opgelaten gevoeld zeg, ik wilde daar echt niet zijn. Zit iedereen je aan te kijken en soms werd er voor me gezongen. Het voelde zo dubbel, zo van 'ach tja, voor haar moeten we ook maar zingen'.
Mijn oma keek ook echt wie er kwamen, voor haar. Ze feliciteerde me maar tussen neus en lippen door en ging vrolijk verder met haar bezoek.
Ja, zo maak je het zelf ook negatief, natuurlijk. Geven ze je wél aandacht, is het nog niet goed.
Later is nu
maandag 12 augustus 2019 om 09:23
Ik ken mensen die met taart ontbijten als er iemand jarig is. Dat hadden de ouders van TO best kunnen doen. Zo'n feest van oma is ook niet de hele dag, natuurlijk. 's Morgens kun je best aandacht aan je kind schenken.
Later is nu
maandag 12 augustus 2019 om 09:23
Praktisch gezien krijgen wij het gewoon niet rond om de verjaardag altijd op de dag zelf te vieren. Dat was bij mij als kind ook zo.
De kinderen krijgen onze cadeaus op die dag. Er wordt die dag versierd. En die versiering blijft hangen tot het grote feest is geweest.
Ik vraag me eigenlijk af waarom het bij to niet zo gegaan is. Dan vermijd je veel gedoe.
