Verdriet om verjaardag

Lang heb ik getwijfeld om over onderstaande een topic aan te maken. Toch maar gedaan (en weliswaar onder een ander account), omdat ik graag mijn verhaal wil vertellen in de hoop dat jullie me misschien kunnen helpen. Sorry, het is alsnog een lang verhaal geworden.

Hoewel het de laatste jaren minder heftig is, is het elk jaar weer een heikel punt: mijn verjaardag. Ik ben in december jarig en ben op dezelfde dag jarig als mijn oma. Ook zijn er andere (directe) familieleden in december jarig en met alle feestdagen is december in onze familie een aardig drukke maand.

Wat ik van kinds af aan herinner, is dat de verjaardag van mijn oma en mij vooral in het teken van mijn oma stond. Elk jaar vertelde ze weer dat zij op de dag zelf haar verjaardag vierde en dat ik volgend jaar aan de beurt was. Ieder jaar werd dus haar verjaardag op de dag zelf gevierd, mijn verjaardag schoot er min of meer bij in. Oh, wat zat mijn oma toch trots te wezen dat één van haar kleinkinderen op háár verjaardag jarig was. Mijn oma kan voor familie die wat verder weg staat een hele lieve vrouw lijken, maar wie haar goed kent, weet dat ze nukken heeft en nogal kort door de bocht en ‘gemeen’ kan reageren. Het ging op ‘onze’ verjaardag niet om mij, maar om haar.

Mijn ouders hebben er wel eens wat van gezegd tegen mijn oma, omdat zij ook wel zagen dat ik het echt niet leuk vond dat weer mijn verjaardag min of meer in het water viel. Ik neem het mijn ouders ook niet kwalijk, mijn oma kon op bepaalde punten onredelijk / onverbiddelijk zijn.

Elk jaar weer als het herfst werd en in de familie voorzichtig een planning gemaakt werd voor december, kwamen bij mij de huilbuien en de boosheid. Ik wilde mijn verjaardag niet vieren. Niet op deze manier. Hoe lief en goed mijn moeder het ook bedoelde, ik kon haar vraag of ik mijn verjaardag nog vierde echt niet meer aanhoren. Nogmaals, ik neem mijn ouders niks kwalijk en mijn oma gaat toch niet veranderen. De enige die verandering kan brengen in deze situatie ben ik.

Mede door een heftig pestverleden op school en geen fijne thuissituatie heb ik meerdere jaren therapie gevolgd. Hier heb ik veel baat bij gehad. Eén van de laatste onderwerpen bij de therapie is mijn verjaardag, omdat ik me niet gezien voelde hierin. De boosheid en het verdriet heb ik grotendeels kunnen verwerken. Ik wil op een positieve manier naar mijn verjaardag kijken en ermee omgaan. Daarom ben ik op zoek naar positieve dingen die ik kan doen om in te zien dat mijn verjaardag ook iets leuks kan zijn. Zo heb ik het idee dat mijn verjaardag per sé op de dag zelf gevierd ‘moet’ worden losgelaten. Maar wat wil ik dan wel? Ik hoef geen groots feest, ik hoef geen luxe, ik wil gewoon een leuke verjaardag. Maar hoe?