Psyche
alle pijlers
Verhoogd anti-ccp en boosheid partner
zaterdag 4 mei 2019 om 09:39
Na bloedonderzoek blijk ik een verhoogd anti-ccp te hebben en ik ben doorverwezen naar een reumatoloog.
Op internet lees ik dat een verhoogd anti ccp een zeer specifieke marker is voor (het ontstaan van) reumatoïde artritis, de huisarts wilde er verder niks over zeggen, hij zei alleen dat het ingewikkeld was en dat ik het moest bespreken met de reumatoloog.
Dat ga ik natuurlijk ook doen.
Toen ik thuiskwam heb ik het tegen mijn partner verteld.
Hij vroeg helemaal niet hoe het was bij de huisarts, maar ik wilde het graag kwijt en toen ik het verteld had werd hij boos.
Volgens hem lag het aan de Wi-Fi.
Hij zei dat ik ook niet zo vaak op mijn mobiel moest kijken en dat hij mij ging verbieden om in bed te lezen op mijn telefoon.
Normaal blijf ik altijd rustig en slik ik best veel, maar op dat moment vond ik dat lastig en er ontstond een soort van kleine ruzie.
Hij zei op boze toon dat hij niet in de medische wetenschap gelooft...eigenlijk ontkende hij alles en werd boos.
Later zei hij nog wel: sorry, het was me allemaal te veel informatie, zonder mij aan te kijken.
Maar aan hem heb ik op dit moment dus totaal geen emotionele steun, integendeel.
Ik moest hem gaan geruststellen door te zeggen dat we er tenminste vroeg bij zijn en dat er tegenwoordig vast hele goede medicatie voor is.
Maar eigenlijk weet ik het allemaal ook niet.
Omdat ik dat moeilijk vind heb ik dit in psyche geplaatst.
Ik weet sinds een jaar dat ik hashimoto heb en een trage schildklier, mijn medicatie daarvoor is nog niet goed ingesteld en nu dus ook nog naar de reumatoloog.
Ik ben erg moe en we hebben een zoontje van 15 maanden.
Gebeurt het vaker dat partners zo reageren op zulk soort nieuws?
Is het angst?
Op internet lees ik dat een verhoogd anti ccp een zeer specifieke marker is voor (het ontstaan van) reumatoïde artritis, de huisarts wilde er verder niks over zeggen, hij zei alleen dat het ingewikkeld was en dat ik het moest bespreken met de reumatoloog.
Dat ga ik natuurlijk ook doen.
Toen ik thuiskwam heb ik het tegen mijn partner verteld.
Hij vroeg helemaal niet hoe het was bij de huisarts, maar ik wilde het graag kwijt en toen ik het verteld had werd hij boos.
Volgens hem lag het aan de Wi-Fi.
Hij zei dat ik ook niet zo vaak op mijn mobiel moest kijken en dat hij mij ging verbieden om in bed te lezen op mijn telefoon.
Normaal blijf ik altijd rustig en slik ik best veel, maar op dat moment vond ik dat lastig en er ontstond een soort van kleine ruzie.
Hij zei op boze toon dat hij niet in de medische wetenschap gelooft...eigenlijk ontkende hij alles en werd boos.
Later zei hij nog wel: sorry, het was me allemaal te veel informatie, zonder mij aan te kijken.
Maar aan hem heb ik op dit moment dus totaal geen emotionele steun, integendeel.
Ik moest hem gaan geruststellen door te zeggen dat we er tenminste vroeg bij zijn en dat er tegenwoordig vast hele goede medicatie voor is.
Maar eigenlijk weet ik het allemaal ook niet.
Omdat ik dat moeilijk vind heb ik dit in psyche geplaatst.
Ik weet sinds een jaar dat ik hashimoto heb en een trage schildklier, mijn medicatie daarvoor is nog niet goed ingesteld en nu dus ook nog naar de reumatoloog.
Ik ben erg moe en we hebben een zoontje van 15 maanden.
Gebeurt het vaker dat partners zo reageren op zulk soort nieuws?
Is het angst?
zaterdag 4 mei 2019 om 11:23
Dank je,doornroosje9 schreef: ↑04-05-2019 10:54Heel belangrijk dit. Luister alsjeblieft niet naar je partner ivm eventuele medicatie. Doe precies wat de reumatoloog zegt, ga niet zelf experimenteren en denk niet dat het op te lossen is met olie of met voeding. Sommigen willen geen medicatie 'zolang het niet moet'. Reuma beschadigt je gewrichten, door medicatie kan dat verminderd of soms zelfs stilgelegd worden. Neem je geen medicatie, gaat de beschadiging door. Reuma is niet zomaar een verkoudheid die je wel uit kan zitten.
En wat betreft je partner, echt geen woorden voor. Ik heb zelf reuma (vanaf mijn achtste, toen bestond er zelfs geen wifi en mobiele telefoon) en wordt echt zo boos van zulke onzin. Zulke mensen wil ik heel hard slaan. Sorry.
Gelukkig bestaat er echt heel goede medicatie, dat was 30 jaar geleden nog niet zo. Heel veel sterkte!
Ja ik had ook even zin om hem te slaan.
Ik ga zeker doen wat de reumatoloog zegt, ik wil niet helemaal kromgroeien en altijd pijn hebben als ik het ook maar enigszins kan voorkomen.
zaterdag 4 mei 2019 om 11:24
Nee, dat niet.
zaterdag 4 mei 2019 om 11:49
zaterdag 4 mei 2019 om 11:50
Wat Doornroosje zegt!
Ik heb reuma sinds mijn 25ste, wifi had er niets mee te maken. Mijn tante had het ook, die had echt beschadigingen aan haar gewrichten (kromme handen). Ik zal dat nooit hebben want was er op tijd bij met goede medicijnen. Ik kan alles, maar moet wel mijn medicijnen slikken en mezelf in acht nemen.
Een partner die gaat foeteren dat een mogelijke ziekte aan mij ligt lijkt me een verschrikkelijke afknapper. Tel daarbij op dat hij wantrouwend en paranoide is, al een jaar werkloos en totaal niet behulpzaam en vraag jezelf dan eens af wat je bij zo'n gast doet. Is dat het voorbeeld dat je jullie kind wil geven?
Ik heb reuma sinds mijn 25ste, wifi had er niets mee te maken. Mijn tante had het ook, die had echt beschadigingen aan haar gewrichten (kromme handen). Ik zal dat nooit hebben want was er op tijd bij met goede medicijnen. Ik kan alles, maar moet wel mijn medicijnen slikken en mezelf in acht nemen.
Een partner die gaat foeteren dat een mogelijke ziekte aan mij ligt lijkt me een verschrikkelijke afknapper. Tel daarbij op dat hij wantrouwend en paranoide is, al een jaar werkloos en totaal niet behulpzaam en vraag jezelf dan eens af wat je bij zo'n gast doet. Is dat het voorbeeld dat je jullie kind wil geven?
zaterdag 4 mei 2019 om 12:17
Best wel. Wat is de reden dat hij al een jaar niet werkt?the_Wicked_Witch schreef: ↑04-05-2019 11:54Nou, van wat ik zo lees zou ik hem knap onstabiel noemen.
zaterdag 4 mei 2019 om 12:25
Dat hij niet gelooft in de medische wetenschap, dat moet hij zelf weten, maar hij moet het niet in zijn hoofd halen om jou nu te proberen in zijn kamp te trekken. Boos worden omdat het volgens zijn betweterige theorietjes allemaal aan jou zou liggen, is al helemaal not-done. Als dat alles is wat hij te bieden heeft in deze situatie dan zou ik hem vertellen dat ik liever heb dat hij zich er helemaal niet mee bemoeit.
Ik zou dit ook wel een enorme afknapper vinden, maar ik zou nu niet mijn energie erin steken om de strijd met hem aan te gaan.
Ik zou dit ook wel een enorme afknapper vinden, maar ik zou nu niet mijn energie erin steken om de strijd met hem aan te gaan.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 4 mei 2019 om 12:33
Vorig bedrijfje ging failliet en nu probeert hij iets nieuws op te starten, maar dat genereert momenteel nog geen inkomen.
Hij zegt telkens dat het binnenkort storm loopt.
Ik moet dat eerst zien voor ik het kan geloven.
zaterdag 4 mei 2019 om 12:35
zaterdag 4 mei 2019 om 14:18
Deze man heeft een flinke schop onder zijn kont nodig. Een mislukt bedrijf en dan nu weer iets opzetten en roepen dat het wel gaat lopen? Hij is niet goed wijs. Wat sneu, je bent ziek en zit met een luie man die en domme beslissingen neemt en gevaarlijke gestoorde uitspraken doet die jouw gezondheid in gevaar brengen. Ik denk dat er psychisch echt iets mis is met hem. Pas maar op met zo’n labiele man. Ik mag hopen dat je jullie kind wel hebt laten vaccineren of heeft die man van je dat tegengehouden?
zaterdag 4 mei 2019 om 15:05
Ik kan me voorstellen dat je niet zo makkelijk even weggaat als je een kind hebt en dat dat nog lastiger is als de één werkloos is en de ander chronisch ziek, maar ik kan me wel in je reactie vinden. Ik vind hem ook eng.doornroosje9 schreef: ↑04-05-2019 14:58Ik zou bij hem weggaan. Drastisch mss, maar ik vind jouw man echt eng.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 4 mei 2019 om 16:40
Wat erg dat je 'dat' achter zijn rug om hebt gedaan tantejans.
Niet eens omdat dat een stiekeme actie is, maar omdat dit best zwaarwegende principiële keuzes zijn waarin jullie dus zo lijnrecht tegenover elkaar staan jij hebt (moeten) beslissen om dit zonder zijn medeweten door te zetten.
Ik hoop dat je beseft dat -mocht hij hier achter komen- en die kans lijkt me niet ondenkbaar, dit een levensgrote bom onder je relatie legt en hij je -terecht, vanuit zijn standpunt- zal verwijten een belangrijke keuze voor jullie kind tègen zijn standpunt in hebt genomen. Je hebt hem daarmee voor het blok gezet.
Zijn reactie op jouw mogelijke ziekte en de gevolgen daarvan zijn evenzeer tekenend voor hoe hij in het leven staat en hoe dat indruist tegen jouw principes. Volgens mij heb ik je al eens eerder meegegeven dat dit een steeds groter probleem zal gaan worden, ook naarmate jullie kindje groter wordt en er steeds weer keuzes gemaakt moeten worden die zijn leven gaan bepalen.
Ga je dan ook weer heimelijke acties ondernemen, ga je liegen of ga je de confrontatie aan? Links- of rechtsom, je zal er niet aan ontkomen en de vraag is urgenter dan ooit: waar ligt jouw grens?
Niet eens omdat dat een stiekeme actie is, maar omdat dit best zwaarwegende principiële keuzes zijn waarin jullie dus zo lijnrecht tegenover elkaar staan jij hebt (moeten) beslissen om dit zonder zijn medeweten door te zetten.
Ik hoop dat je beseft dat -mocht hij hier achter komen- en die kans lijkt me niet ondenkbaar, dit een levensgrote bom onder je relatie legt en hij je -terecht, vanuit zijn standpunt- zal verwijten een belangrijke keuze voor jullie kind tègen zijn standpunt in hebt genomen. Je hebt hem daarmee voor het blok gezet.
Zijn reactie op jouw mogelijke ziekte en de gevolgen daarvan zijn evenzeer tekenend voor hoe hij in het leven staat en hoe dat indruist tegen jouw principes. Volgens mij heb ik je al eens eerder meegegeven dat dit een steeds groter probleem zal gaan worden, ook naarmate jullie kindje groter wordt en er steeds weer keuzes gemaakt moeten worden die zijn leven gaan bepalen.
Ga je dan ook weer heimelijke acties ondernemen, ga je liegen of ga je de confrontatie aan? Links- of rechtsom, je zal er niet aan ontkomen en de vraag is urgenter dan ooit: waar ligt jouw grens?
zaterdag 4 mei 2019 om 16:45
Ik kan me vergissen, maar volgens mij schreef je dit vorig jaar ook al.
Hoelang geef je hem nog, of ga je wachten tot jullie levens compleet in de soep gelopen zijn omdat het bij nader inzien toch niet zo storm liep?
Fantasieën zijn leuk, maar betalen de boodschappen, de huur/hypotheek en de zorgverzekering niet.
zaterdag 4 mei 2019 om 16:55
Dat denk ik ook nogal snel bij dergelijke reacties, maar in dit geval...
De man probeert serieus zijn vrouw en kind weg te houden van noodzakelijke medische zorg, en dat vind ik toch wel een dingetje. Tel daarbij een totaal gebrek aan empathie op, en een nogal lakse houding als het gaat om het mede zorgen voor een gezinsinkomen, en dan kan ik toch ook weinig anders dan concluderen dat TO beter af is zonder die man dan met.
zaterdag 4 mei 2019 om 16:56
Hij wil niet met mij praten.OopjenCoppit schreef: ↑04-05-2019 16:40Wat erg dat je 'dat' achter zijn rug om hebt gedaan tantejans.
Niet eens omdat dat een stiekeme actie is, maar omdat dit best zwaarwegende principiële keuzes zijn waarin jullie dus zo lijnrecht tegenover elkaar staan jij hebt (moeten) beslissen om dit zonder zijn medeweten door te zetten.
Ik hoop dat je beseft dat -mocht hij hier achter komen- en die kans lijkt me niet ondenkbaar, dit een levensgrote bom onder je relatie legt en hij je -terecht, vanuit zijn standpunt- zal verwijten een belangrijke keuze voor jullie kind tègen zijn standpunt in hebt genomen. Je hebt hem daarmee voor het blok gezet.
Zijn reactie op jouw mogelijke ziekte en de gevolgen daarvan zijn evenzeer tekenend voor hoe hij in het leven staat en hoe dat indruist tegen jouw principes. Volgens mij heb ik je al eens eerder meegegeven dat dit een steeds groter probleem zal gaan worden, ook naarmate jullie kindje groter wordt en er steeds weer keuzes gemaakt moeten worden die zijn leven gaan bepalen.
Ga je dan ook weer heimelijke acties ondernemen, ga je liegen of ga je de confrontatie aan? Links- of rechtsom, je zal er niet aan ontkomen en de vraag is urgenter dan ooit: waar ligt jouw grens?
Ik heb het geprobeerd, maar hij wordt dan alleen maar boos en zegt dat ik dan maar moet vertrekken.
Op een keer zei hij dat ik het dan maar gewoon moest laten doen, maar als ons kind ziek zou worden dan was dat mijn schuld en mijn verantwoordelijkheid volgens hem.
Dus heb ik die verantwoordelijkheid genomen.
En de schuld krijg ik tóch wel.
Maar inderdaad, het zit me wel dwars soms, dat het op deze manier is gegaan.
Ik ben eigenlijk te moe voor dat gevecht de hele tijd met hem.
zaterdag 4 mei 2019 om 17:08
Dit TO, mijn man heeft ook RA.doornroosje9 schreef: ↑04-05-2019 10:54Heel belangrijk dit. Luister alsjeblieft niet naar je partner ivm eventuele medicatie. Doe precies wat de reumatoloog zegt, ga niet zelf experimenteren en denk niet dat het op te lossen is met olie of met voeding. Sommigen willen geen medicatie 'zolang het niet moet'. Reuma beschadigt je gewrichten, door medicatie kan dat verminderd of soms zelfs stilgelegd worden. Neem je geen medicatie, gaat de beschadiging door. Reuma is niet zomaar een verkoudheid die je wel uit kan zitten.
En wat betreft je partner, echt geen woorden voor. Ik heb zelf reuma (vanaf mijn achtste, toen bestond er zelfs geen wifi en mobiele telefoon) en wordt echt zo boos van zulke onzin. Zulke mensen wil ik heel hard slaan. Sorry.
Gelukkig bestaat er echt heel goede medicatie, dat was 30 jaar geleden nog niet zo. Heel veel sterkte!
Neem je lijf serieus en ook je klachten. Mijn man heeft ook lange tijd medicatie gehad voor RA. In de stabiele periode, duurt nu al een paar jaar, op dit moment niet.
Moeheid is een van de kenmerken van reuma. En balans vinden is soms best lastig, zeker met jonge kinderen.
