Psyche
alle pijlers
Voor de niet piekeraars onder ons - hoe?
dinsdag 11 augustus 2020 om 22:37
Ik ben een onwijze piekeraar. Verschrikkelijk. Ik heb morgen een afspraak waar ik tegen op zie en probeer dit 'los te laten' aangezien ik er vrij weinig mee kan, niets dus, op dit moment. Toch schiet af en toe nog steeds de gedachte 'Oh jee morgen heb ik die afspraak' 'als er maar niet...' enzovoorts. Waardoor ik meteen merk dat ik zenuwachtig wordt. Door alleen de gedachte er al aan. Voor de niet piekeraars onder ons, ik vroeg mij af hoe jullie hiermee omgaan. Hebben jullie deze gedachten helemaal niet? En zowel hoe laten jullie dit dan los. Zijn er bepaalde dingen die je tegen jezelf zegt bijvoorbeeld? Mijn moeder is ook geen piekeraar maar helaas kan zij het niet goed voor mij uitleggen hoe ze dit doet. 'Ik laat het gewoon los' is helaas net even te weinig informatie om iets mee te kunnen. Dus mocht er iemand zijn die het net iets praktischer uit kan leggen. Ik ben heel erg benieuwd.
woensdag 12 augustus 2020 om 00:49
woensdag 12 augustus 2020 om 06:36
Ik ben van mezelf pittig rationeel, maar als ik ondanks dat toch pieker over iets dan helpt het vaak te denken; wat is nou het ergste wat er kan gebeuren? Meestal valt het dan dus best mee, en zo niet dan bedenk ik een vervolg voor een worst-case scenario. Hoe ik dat ga aanpakken of oplossen, dus. Dan voel ik me beter voorbereid en loopt het meestal wel los.
Als dat niet werkt dan geef ik er gewoon aan toe. Ik zeg dan tegen iemand "poeh maar dit vind ik toch wel erg spannend eigenlijk!". En dan laat ik het gewoon gaan. Zenuwen kun je nooit echt helemaal voorkomen.
Als dat niet werkt dan geef ik er gewoon aan toe. Ik zeg dan tegen iemand "poeh maar dit vind ik toch wel erg spannend eigenlijk!". En dan laat ik het gewoon gaan. Zenuwen kun je nooit echt helemaal voorkomen.
woensdag 12 augustus 2020 om 06:58
Soms pieker ik wel ergens over en dat gaat dan over een donderwolkje in de verte, bijvoorbeeld een vervelende mail of telefoontje wat ik moet plegen, tandartsbezoek of een nieuw soort pijn. Vroeger waren het vooral belastingformulieren die ik haatte, terwijl ik het nog nooit verkeerd had gedaan. Wat ik dan probeer te doen is tot de aanval over te gaan. Ik doe het meteen of maak een concept. Of ik blaas het definitief af. Of ik denk: het zij dan maar zo.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 12 augustus 2020 om 07:11
Worst case scenario verzinnen zal voor sommige problemen helpen maar meestal heb ik die juist al in gedachten en is dat de precies reden waarom ik pieker (wat als deze pijn niet meer over gaat? bijvoorbeeld). Het maakt deel uit van het normale verwerkingsproces. Soms moet je echt stappen terugdoen, en als je dat doet maak je ruimte voor iets nieuws wat je anders nooit had gekend.
Maar die rouw is ongewis dus die haat je. Sommigen zeggen dat ze verlies verwelkomen omdat je dan groeit, maar mij persoonlijk gaat dat te ver.
Maar die rouw is ongewis dus die haat je. Sommigen zeggen dat ze verlies verwelkomen omdat je dan groeit, maar mij persoonlijk gaat dat te ver.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 12 augustus 2020 om 07:28
Zanahoria schreef: ↑11-08-2020 23:27Ik mag een tijdje van mezelf piekeren. Dan bedenk ik allerlei rampscenario's maar bedenk ik daar óók de oplossing voor. Dus als ik ergens heen moet en wat als de fiets een lekke band krijgt, dan zorg ik dat ik mijn ov kaart bij me heb. En wat als mijn PowerPoint niet af wil spelen, dan heb ik hem op mijn telefoon als leidraad en vertel ik het verhaal minstens net zo enthousiast.
Als ik een tijdje alle mogelijke rampscenario's heb doorlopen (voelt voor mij ook echt als goed voorbereiden), dan schakel ik over op de positieve wat-als. Dan beeld ik me in dat iedereen mijn presentatie fantastisch vond. Dat ik een onwijs leuke man daar tegenkom en hem omver blaas met mijn hilaaaarische grappen. Dat ik mezelf 's ochtends versteld doe staan van mijn make-up skills.
Dit! En soms kan het helpen om daar een afgebakende tijd voor te nemen en daarna ook echt iets anders gaan doen.
In bed mocht ik van mezelf piekeren zolang ik op mijn rug lag, na x-tijd op mijn zij rollen en dan ook echt gaan slapen.
Piekeren heeft soms ook echt een doel en is niet alleen maar slecht voor je. Er komen soms ook heel mooie oplossingen uit gepieker. Of je piekert het volgende probleem erbij en komt tot de conclusie dat je je eerste plan maar beter helemaal niet kunt laten doorgaan.
Succes!
woensdag 12 augustus 2020 om 07:32
Piekeren kan eigenlijk ook een beetje een "way of life" zijn. Je bent dan blind voor dat wat je al hebt en als de dood voor wat eventueel komen gaat. Veronderstel dat je iets misloopt wat je anders toch al nooit had gehad? Dat is toch om gek van te worden? 
Je hebt het vreselijk goed maar veronderstel dat je toch volgende week haast geen likes krijgt. Dan vindt iedereen je een loser.
Of: je had geen kleren nodig maar ineens zie je een jurk die je wel wil. Maar nergens meer verkrijgbaar. En ineens doe je niks anders meer dan googelen naar die jurk en ongelukkig zijn omdat je hem niet meer kan krijgen. Weg is je tevredenheid.
Je hebt het vreselijk goed maar veronderstel dat je toch volgende week haast geen likes krijgt. Dan vindt iedereen je een loser.
Of: je had geen kleren nodig maar ineens zie je een jurk die je wel wil. Maar nergens meer verkrijgbaar. En ineens doe je niks anders meer dan googelen naar die jurk en ongelukkig zijn omdat je hem niet meer kan krijgen. Weg is je tevredenheid.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 12 augustus 2020 om 07:41
Ik was eerst kampioen piekeraar. Werd er helemaal knettergek van!
Besefte me laatst 'ineens' van hey, ik doe dat eigenlijk bijna niet meer. Ik heb er geen hele duidelijke tools voor gekregen, maar therapie in het algemeen heeft me een stuk rustiger gemaakt. Maargoed, hier heb jij niet zoveel aan haha. De tips die ik heb:
- Ga uit je hoofd door iets te doen waar je echt door afgeleid raakt of moet nadenken
-accepteer het piekeren. Hoe irritant ook. Het hoort bij je en je er tegen verzetten helpt averechts
-schrijf het van je af en/of bel iemand
-ga sporten
-bedenk wat het ergste is wat er kan gebeuren
-bedenk dat situaties altijd anders lopen dan vooraf gedacht. De kans dat het precies zo gaat is nihil.
Hopelijk kun je er wat mee. Je kunt meer dan je denkt!
Besefte me laatst 'ineens' van hey, ik doe dat eigenlijk bijna niet meer. Ik heb er geen hele duidelijke tools voor gekregen, maar therapie in het algemeen heeft me een stuk rustiger gemaakt. Maargoed, hier heb jij niet zoveel aan haha. De tips die ik heb:
- Ga uit je hoofd door iets te doen waar je echt door afgeleid raakt of moet nadenken
-accepteer het piekeren. Hoe irritant ook. Het hoort bij je en je er tegen verzetten helpt averechts
-schrijf het van je af en/of bel iemand
-ga sporten
-bedenk wat het ergste is wat er kan gebeuren
-bedenk dat situaties altijd anders lopen dan vooraf gedacht. De kans dat het precies zo gaat is nihil.
Hopelijk kun je er wat mee. Je kunt meer dan je denkt!
woensdag 12 augustus 2020 om 07:45
Piekeren komt voor uit het niet willen voelen. En het niet in het hier en nu durven zijn.
Je voelt spanning en probeert er grip op te krijgen door al in de toekomst bezig te zijn met het gesprek.
Terwijl je alleen het hier en nu hebt.
Meditatie kan helpen. Een body scan die je in je lijf drukt bijvoorbeeld.
En het echt voelen van de spanning.
Ook helpt het door heel bewust bezig te zijn met wat je in je omgeving ziet. Een plant, schilderij, de bank waar je op zit. Verbind jezelf met waar je bent ipv iets in de toekomst op te willen lossen en grip op krijgen. Dat gaat nooit lukken.
Wel zou je het gesprek voor kunnen bereiden, welke vragen je wilt stellen. Of wat dan ook.
Je voelt spanning en probeert er grip op te krijgen door al in de toekomst bezig te zijn met het gesprek.
Terwijl je alleen het hier en nu hebt.
Meditatie kan helpen. Een body scan die je in je lijf drukt bijvoorbeeld.
En het echt voelen van de spanning.
Ook helpt het door heel bewust bezig te zijn met wat je in je omgeving ziet. Een plant, schilderij, de bank waar je op zit. Verbind jezelf met waar je bent ipv iets in de toekomst op te willen lossen en grip op krijgen. Dat gaat nooit lukken.
Wel zou je het gesprek voor kunnen bereiden, welke vragen je wilt stellen. Of wat dan ook.
woensdag 12 augustus 2020 om 08:13
Ik ben zelf geen piekeraar, maar natuurlijk maak ik mij ook wel eens ergens zorgen over. Maar ik merk ook dat hoe ouder ik word, hoe minder lang ik dat doe. Ik denk al snel, nou ja, we zien wel. En als het linksom niet lukt, dan misschien wel rechtsom.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 12 augustus 2020 om 12:48
ja dit! dat doe ik ook.
wat is het ergste. en ook; als dat gebeurt hoe reageer je dan of wat doe je dan? dan heb je dat al getackeled. en verder gewoon tegen jezelf zeggen dat je het kan. en dat 9 van de 10 dingen waar je bang voor bent nooit gebeuren.
Don't cry, buy a bag and move on.
