Psyche
alle pijlers
Vriend met burn-out doet uit zich zelf bijna geen huishouden
dinsdag 3 augustus 2021 om 16:59
Sinds een tijdje zit mijn vriend met een burn-out. Nu geef ik hem graag de tijd en de ruimte om daaraan te werken en zoveel mogelijk zijn eigen ding te doen, zodat hij kan ontspannen op de manier zoals hij dat fijn vindt. Toch vind ik dat ik niet álles in het huishouden hoef te doen. Alleen als ik hem geen taken geef dan gebeurt er ook niets. Voorbeeld: toen ik ging werken vroeg ik hem of hij de stofzuiger vandaag aan kon zetten (we hebben een robot stofzuiger, dus een druk op de knop en het apparaat doet zelf zijn werk), dat gebeurt dan ook. Maar toen ik uiteindelijk weer thuis kwam, stond er nog een half gedekte tafel van het ontbijt. In mijn ogen is het logisch dat je zoiets helemaal opruimt en ook even de tafel schoonmaakt. En zo kan ik wel meerdere voorbeelden bedenken. Nu deed hij dit ook wel voor de burn-out. Maar nu denk ik: moet ik hem wel vragen om dingen te doen? Ben ik niet te veeleisend? Ik heb nog nooit een burn-out gehad, dus ik heb geen idee waarik de grens moet trekken.
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:12
Ze had hem gevraagd de knop van de robotstofzuiger in te drukken he. Laten we nou niet net gaan doen of ie best het halve huishouden kan doen als TO het hem maar vraagt.FeeLucifer01 schreef: ↑03-08-2021 18:01Heeft hij hulp/begeleiding?
Misschien is de POH-GGZer anders wat voor hem? Die kan met hem samen wat praktische dingen bedenken, wat kan hij niet, wat kan hij wel, waar krijgt hij misschien nog wel energie van? En dan een dagbesteding maken en die steeds aanpassen naar hoe het gaat. Geheel in overleg met hem natuurlijk.
Misschien kan hij het zelf even niet bedenken, maar aangezien hij wel wat doet als jij het vraagt TO, misschien werkt zoiets dan beter voor hem. En heeft hij totaal wat anders nodig dan kan hij dat ook met POher bekijken en regelen.
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:14
Jouw empathisch vermogen heeft zeker ook een burnout. Echt wat een achterlijke opmerking weer.
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:15
Dat is geen algemeen advies. Dat ligt echt aan de persoon, situatie of heftigheid. Ik kon de eerste weken echt alleen maar slapen. Mijn ex was superlief en begripvol en regelde alles voor me, ik hoefde maar aan te schuiven voor het eten. Daarna ging het wat beter, maar van een ‘opdracht’ (wil jij voortaan even de boodschappen voor de dag halen ’) kreeg ik echt hartkloppingen. Ik deed het wel, op mijn tandvlees en vol stress. Dit heeft achteraf gezien echt de ziektetijd langer laten duren. Want ik moest dat toch gewoon kunnen? We hebben het toen losgelaten. Geen verwachting vanuit hem en geen druk voor mij. En toen bleek dat die boodschappen vaak wél lukten. Rn als het niet lukte was dat ook okay. Het werd niet verwacht. De druk was eraf.Thalas schreef: ↑03-08-2021 17:35Ik ga niet verdedigen dat ik een burn-out had of hoe erg het was. Het punt is: je kunt best niets verwachten, maar doorgaans is dat niet meer het advies dat mensen met een burn-out krijgen. Iets doen is nagenoeg net zo erg als niets doen, en blijkbaar bekort het de burn-out om zoveel mogelijk door te gaan. Maar nogmaals: wat voor advies heeft je partner gekregen? Daar zou ik je verwachtingen op baseren.
Mijn werkgever was ook voorstander van eerst rust en herstellen en later pas ‘wat doen’.
Maar dit is mijn ervaring, weet niet of het passend is voor partner van TO. Maar dat ‘zoveel mogelijk doorgaan’ hoor ik vaker en dat is niet voor iedereen passend.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:15
We zeggen dat zeker niet. Ik al helemaal niet hoor.Lady*Voldemort schreef: ↑03-08-2021 18:12Ze had hem gevraagd de knop van de robotstofzuiger in te drukken he. Laten we nou niet net gaan doen of ie best het halve huishouden kan doen als TO het hem maar vraagt.
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:32
Chienandalou schreef: ↑03-08-2021 18:15Dat is geen algemeen advies. Dat ligt echt aan de persoon, situatie of heftigheid.
Dit was het protocol volgens mijn bedrijfsarts: twee weken rust, daarna 50% werkhervatting, tweewekelijks opbouwen met een aantal uur tot volledig contract, ondertussen zoveel mogelijk dagelijkse bezigheden. Ik heb hem 3x5 minuten gesproken, er was niets persoonlijks aan. Maar goed, andere bedrijfsartsen hanteren misschien weer andere protocollen.
Ik had best dagen willen slapen, maar ik sliep helemaal niet meer, dus dat was geen optie. Het was geen fijne tijd, maar ik denk dat het net zo erg was met werk en taken als zonder. Maar goed, de partner van TO heeft vast ook een bedrijfsarts die een protocol volgt en psychologische ondersteuning. Die zou ik aanhouden.
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:33
1.Alleen als ik hem geen taken geef dan gebeurt er ook niets.
2.toen ik uiteindelijk weer thuis kwam, stond er nog een half gedekte tafel van het ontbijt. In mijn ogen is het logisch dat je zoiets helemaal opruimt en ook even de tafel schoonmaakt. En zo kan ik wel meerdere voorbeelden bedenken.
Nu deed hij dit ook wel voor de burn-out.
Wat deed hij voor de BO, zoals bij punt 1 of bij punt 2?
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:39
Het algemene advies is wel om in elk geval te zorgen dat het contact met werk behouden blijft, om de drempel niet te groot te maken om terug te keren. En om iets van een ritme te houden. Maar dat is het algemene advies, dat betekent niet dat dat altijd voor iedereen het beste is. Het hangt bv ook enorm van de oorzaak van de burn-out af (door bv conflicten op het werk is iets heel anders dan door een heftige privé situatie).Thalas schreef: ↑03-08-2021 18:32Dit was het protocol volgens mijn bedrijfsarts: twee weken rust, daarna 50% werkhervatting, tweewekelijks opbouwen met een aantal uur tot volledig contract, ondertussen zoveel mogelijk dagelijkse bezigheden. Ik heb hem 3x5 minuten gesproken, er was niets persoonlijks aan. Maar goed, andere bedrijfsartsen hanteren misschien weer andere protocollen.
Ik had best dagen willen slapen, maar ik sliep helemaal niet meer, dus dat was geen optie. Het was geen fijne tijd, maar ik denk dat het net zo erg was met werk en taken als zonder. Maar goed, de partner van TO heeft vast ook een bedrijfsarts die een protocol volgt en psychologische ondersteuning. Die zou ik aanhouden.
Ik ben destijds ook halve dagen blijven werken, ben helemaal niet volledig thuis geweest. Maar bij mij was het werk het primaire probleem niet, en gaf dat me juist afleiding (en ik had een baan waar ik als het een keer niet ging, ook even rustig een kop thee kon gaan drinken).
En toch kan ik me nog zó goed herinneren dat helemaal in het begin mijn toenmalige partner me vroeg om de tafel te dekken, en ik alleen maar kon denken: ik weet echt gewoon niet hoe, het gaat niet. Echt heel bizar, en iets wat je je nauwelijks voor kunt stellen, maar dat was simpelweg een gigantische opgave.
Vooral blijven praten lijkt me het beste.
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:39
Hier een collega die op advies van arts na 8 maanden is begonnen met 2 halve dagen.Thalas schreef: ↑03-08-2021 18:32Dit was het protocol volgens mijn bedrijfsarts: twee weken rust, daarna 50% werkhervatting, tweewekelijks opbouwen met een aantal uur tot volledig contract, ondertussen zoveel mogelijk dagelijkse bezigheden. Ik heb hem 3x5 minuten gesproken, er was niets persoonlijks aan. Maar goed, andere bedrijfsartsen hanteren misschien weer andere protocollen.
Ik had best dagen willen slapen, maar ik sliep helemaal niet meer, dus dat was geen optie. Het was geen fijne tijd, maar ik denk dat het net zo erg was met werk en taken als zonder. Maar goed, de partner van TO heeft vast ook een bedrijfsarts die een protocol volgt en psychologische ondersteuning. Die zou ik aanhouden.
Van thuis uit, want naar kantoor is te zwaar.
En die 2 halve dagen zijn zelfs nog soms te zwaar.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 3 augustus 2021 om 19:00
Wel fijn om te lezen dat jij en ik advies op maat hebben gekregen. Soms hoor je wel eens wat anders.Thalas schreef: ↑03-08-2021 18:32Dit was het protocol volgens mijn bedrijfsarts: twee weken rust, daarna 50% werkhervatting, tweewekelijks opbouwen met een aantal uur tot volledig contract, ondertussen zoveel mogelijk dagelijkse bezigheden. Ik heb hem 3x5 minuten gesproken, er was niets persoonlijks aan. Maar goed, andere bedrijfsartsen hanteren misschien weer andere protocollen.
Ik had best dagen willen slapen, maar ik sliep helemaal niet meer, dus dat was geen optie. Het was geen fijne tijd, maar ik denk dat het net zo erg was met werk en taken als zonder. Maar goed, de partner van TO heeft vast ook een bedrijfsarts die een protocol volgt en psychologische ondersteuning. Die zou ik aanhouden.
Ik had gelukkig ook een heel prettige werkgever en bedrijfsarts. Ben pas na een week of 6 begonnen met wekelijks koffiedrinken met de HR manager en na 3 maanden begonnen met een opbouwschema startend met 2 keer 2 uur. De HR manager belde me daarvoor natuurlijk wel regelmatig en zijn advies was meteen: even alles loslaten en proberen (als mogelijk) wat leuks te doen. Hij haalde meteen voor mij de angel eruit. Want van mezelf kon ik moeilijk loslaten en MOEST ik dingen doen.
TO, het is lastig, ook voor jou. Snap heel goed dat het gek is een passieve partner te zien. Misschien kun je hem vragen wat werkbaar is voor hem?
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 3 augustus 2021 om 19:07
Chienandalou schreef: ↑03-08-2021 19:00Wel fijn om te lezen dat jij en ik advies op maat hebben gekregen. Soms hoor je wel eens wat anders.
Ik geloof niet dat ik zei dat het ‘op maat‘ was. Er was geen maat, er was een protocol. Ik vind het ook niet zo leuk, geloof ik, dat je doet alsof er een persoonlijk en passend traject achter zat.
dinsdag 3 augustus 2021 om 19:14
Nee hoor, ik deed het echt niet.FeeLucifer01 schreef: ↑03-08-2021 17:29Tja als TO er niet was moest hij ook wel wat doen. En als ze hem wel vraagt dingen te doen , doet hij ze wel.
Als ik moest kiezen tussen douchen of de vaatwasser inruimen koos ik echt voor het eerste
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 3 augustus 2021 om 19:17
Oh dan heb ik je niet goed begrepen. Excuus. Ik ging uit van dit wat je zei: “Ik had best dagen willen slapen, maar ik sliep helemaal niet meer, dus dat was geen optie. Het was geen fijne tijd, maar ik denk dat het net zo erg was met werk en taken als zonder.”
Maar idd, heb over het standaardprotocol van je werkgever heen gelezen.
Gelukkig heeft het in jouw geval dan goed uitgepakt.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 3 augustus 2021 om 19:20
Mijn man is vanuit zichzelf heel ijverig.
Hij was naar huis gestuurd en echte alarmbel nummer 1 was dat hij MIJ (de grootste slons van het westelijk halfrond) ging vragen of ik hem een lijstje kon geven want hij wist niet waar te beginnen.
Echt dat koppie erbij, het was zo zielig.
Man wat heb ik gehuild -en dat was dus ook burnout- snel mee opgehouden want dat kon hij er dus ook niet bij hebben.
En toen heb ik het huishouden dus gedaan en naar zijn idee van goed. Het lukte hem gewoon niet en het gaf hem rust.
dinsdag 3 augustus 2021 om 21:03
Tja, toen ik een burn out had bestonden de eerste weken mijn dagen alleen van in bed liggen, op de bank liggen, staren en onder dwang af en toe wat eten.
Terwijl (en waarschijnlijk is dat ook de reden) ik heel perfectionistisch was, zowel qua werk als qua huishouden en uiterlijk.
Pas na een paar weken (en toen medicatie begon te werken) kon ik heel langzaam een taakje doen thuis. Maar bijvoorbeeld de vaatwasser leeg ruimen was al te ingewikkeld. Ik snapte niks meer, en kon halverwege alweer uitgeput gaan liggen.
Gelukkig helemaal goed gekomen, maar is een proces van jaren geweest
Terwijl (en waarschijnlijk is dat ook de reden) ik heel perfectionistisch was, zowel qua werk als qua huishouden en uiterlijk.
Pas na een paar weken (en toen medicatie begon te werken) kon ik heel langzaam een taakje doen thuis. Maar bijvoorbeeld de vaatwasser leeg ruimen was al te ingewikkeld. Ik snapte niks meer, en kon halverwege alweer uitgeput gaan liggen.
Gelukkig helemaal goed gekomen, maar is een proces van jaren geweest
Schuin spaan en Zee gras planten potjes
dinsdag 3 augustus 2021 om 21:15
Maar hoe dan ook TO: een burn out van je partner geeft meer druk bij jou.
Lukt het jou om (tijdelijk) de taken in huis te doen? Kun je goed prioriteiten stellen in wat gedaan moet worden en wat minder belangrijk is? Bijvoorbeeld wel vaatwasser in en uitruimen, maar niet strijken? Makkelijke wokgerechten/ovengerechten maken met 1 pan, ipv iets waar je 3/4 pannen voor nodig hebt (om afwas te sparen)?
Even praktisch denken in wat jij nodig hebt, zodat jij overeind blijft staan.
Sterkte samen!
Lukt het jou om (tijdelijk) de taken in huis te doen? Kun je goed prioriteiten stellen in wat gedaan moet worden en wat minder belangrijk is? Bijvoorbeeld wel vaatwasser in en uitruimen, maar niet strijken? Makkelijke wokgerechten/ovengerechten maken met 1 pan, ipv iets waar je 3/4 pannen voor nodig hebt (om afwas te sparen)?
Even praktisch denken in wat jij nodig hebt, zodat jij overeind blijft staan.
Sterkte samen!
She was brave and strong and broken, all at once.
woensdag 4 augustus 2021 om 08:46
Juist!Lady*Voldemort schreef: ↑03-08-2021 17:10Mij benieuwen hoe lang het duurt voordat er iemand komt blaten dat vriend gewoon lekker moet gaan wandelen.
Elk persoon is anders, maar zelfs bij een burn out is het goed om een bepaalde structuur te behouden.
Juist bij een vaste dagindeling ben je gebaat (en een klein taakje uitvoeren, zoals de tafel afruimen oid) is juist goed.
Mijn ervaring is dat zwelgen in iets nooit goed is.
Een combi van veel rust en jezelf proberen te motiveren ‘iets’ te doen, hoe klein ook, werkte voor mij iig veel beter.
Wandelen is goed met een burn out, maar zorgen voor structuur ook!
En ook ik ben blijven werken 2u p/d.
Andere praat en afwisseling en een hele fijne werkgever doen mentaal ook wonderen (dit werkte voor mij, misschien niet voor een ander).
Ben het in deze met u eens vrouwe Voldemort.
-maar goed iedereen is anders-
