Psyche
alle pijlers
Wanneer stort ik in??? (borderline)
donderdag 26 april 2007 om 17:30
Hallo allemaal.
Ik ben een borderliner van 23. Ik weet al jaren dat ik borderline heb, en over het algemeen gaat het met ups en downs. Dit is altijd zo geweest, goeie periode, slechte periode, goeie periode, slechte periode, enz, enz.
Nu gaat het al zo lang goed met me, echt al dik 2,5 maand. Ik ben dit niet gewend. Word iedere dag vrolijk wakker, zit vol energie, stuiter hele dagen door en ben op en top gelukkig.
Wat is dan het probleem zullen jullie je afvragen??? Nou, het gaat TE goed, ik kan het niet geloven, en zit er bijna op te wachten tot ik weer instort. Tis niet dat ik er de hele dag mee bezig ben, maar vraag het me echt af. Kan niet geloven dat het goed blijft gaan.
Kuss kuss Gilly
donderdag 26 april 2007 om 18:13
hey, ik herken het gevoel wat je beschrijft.
Ik herken mezelf in borderline kenmerken en heb ook dat als ik vrolijk ben ik erg door kan draven.
Dan voelt het op 1 of ander manier niet goed..
Wat ik me afvraag is, hoe kun je 23 zijn en al jaren borderline hebben? Het kan tog pas in de 20 worden vastgesteld? Of heb ik dat mis?
Ik denk dat als je de hele tijd bezig bent met : 'wanneer gaat het weer fout?' het vanzelf inderdaad ook fout gaat.
Probeer ervan te genieten, trek je af en toe even terug en doe ademhalingsoefeningen om te relaxen.. Jezelf bewust rustig maken.
Zoiets?
Succes ermee, liefs Kreeftje
Ik herken mezelf in borderline kenmerken en heb ook dat als ik vrolijk ben ik erg door kan draven.
Dan voelt het op 1 of ander manier niet goed..
Wat ik me afvraag is, hoe kun je 23 zijn en al jaren borderline hebben? Het kan tog pas in de 20 worden vastgesteld? Of heb ik dat mis?
Ik denk dat als je de hele tijd bezig bent met : 'wanneer gaat het weer fout?' het vanzelf inderdaad ook fout gaat.
Probeer ervan te genieten, trek je af en toe even terug en doe ademhalingsoefeningen om te relaxen.. Jezelf bewust rustig maken.
Zoiets?
Succes ermee, liefs Kreeftje
donderdag 26 april 2007 om 19:33
Hoi Gilly,
Ik heb hetzelfde als jij, nl. goeie en slechte periodes. In de goeie perioden voel ik me meestal zó goed, dat ik dek nergens meer last van te hebben. Totdat de boel weer in elkaar klapt natuurlijk. Ook ik vraag me in goeie perioden (sinds ik doorheb dat het echt een patroon is) vaak af wanneer het weer mis gaat.
Tegenwoordig probeer ik het maar zo te zien dat elke goeie periode mooi meegenomen is en dat ik vanzelf wel merk wanneer het weer minder gaat. Ik probeer er dus minder mee bezig te zijn wanneer het gaat aflopen. Maar goed, een maand of 2 of soms wel 3 kan zo'n goeie periode wel duren. Dus als het langer duurt dan je gewend bent, geniet er maar gewoon van. Bij mij werden de perioden naarmate ik ouder werd volgens mij ook wel langer. Eerder was het elke paar weken wisselend en nu ik 30 ben kan het echt wel 2 maanden aanhouden.
Succes (en je mag altijd mee komen schrijven op ons topic als je dat fijn vindt)
Ik heb hetzelfde als jij, nl. goeie en slechte periodes. In de goeie perioden voel ik me meestal zó goed, dat ik dek nergens meer last van te hebben. Totdat de boel weer in elkaar klapt natuurlijk. Ook ik vraag me in goeie perioden (sinds ik doorheb dat het echt een patroon is) vaak af wanneer het weer mis gaat.
Tegenwoordig probeer ik het maar zo te zien dat elke goeie periode mooi meegenomen is en dat ik vanzelf wel merk wanneer het weer minder gaat. Ik probeer er dus minder mee bezig te zijn wanneer het gaat aflopen. Maar goed, een maand of 2 of soms wel 3 kan zo'n goeie periode wel duren. Dus als het langer duurt dan je gewend bent, geniet er maar gewoon van. Bij mij werden de perioden naarmate ik ouder werd volgens mij ook wel langer. Eerder was het elke paar weken wisselend en nu ik 30 ben kan het echt wel 2 maanden aanhouden.
Succes (en je mag altijd mee komen schrijven op ons topic als je dat fijn vindt)
donderdag 26 april 2007 om 21:14
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Kreeftje, ik ben sinds kort begonnen met ontspanninstherapie, en dat helpt me wel.
Intiem, ik ben gewend dat mijn goeie periodes meestal maar 2 tot 4 weken duren. Ik geniet er nu echt van dat het zo lekker gaat, maar af en toe krijg ik toch de gedachte dat dit vast niet zo zal blijven. Heb nu af en toe wel een dipje, maar die duurt meestal maar een paar uur.
Fleurtje, genieten doe ik zeker, ben zo happy dat ik me happy voel, dat ik er bijna nog happier van word.
En heb al ff meegeschreven op het borderline topic. Maar was niet zo'n mijn ding......
Meer advies en tips, altijd welkom.
Kuss kuss Gilly
vrijdag 27 april 2007 om 19:27
Lieve Gilly,
Het is wel degelijk mogelijk. Wellicht heb je gewoon langere tijd een ´betere tijd´ of misschien is het zelfs zo dat je eruit aan het komen bent (maar dat kan je natuurlijk pas weten over een veel langere periode)
Ik kan het weten. Ik was ´afgeschreven´ door iedereen en het gaat goed nu, al een hele tijd en niemand weet hoe het kan. Ik weet het ook niet exact maar ik weet wel dat ik er blij mee ben en ervan geniet zolang als het duurt. Val ik terug? Nou ja dan heb ik toch maar mooi deze tijd even meegepikt zodat ik er in een eventuele slechtere tijd weer beter tegen kan.
Het is wel degelijk mogelijk. Wellicht heb je gewoon langere tijd een ´betere tijd´ of misschien is het zelfs zo dat je eruit aan het komen bent (maar dat kan je natuurlijk pas weten over een veel langere periode)
Ik kan het weten. Ik was ´afgeschreven´ door iedereen en het gaat goed nu, al een hele tijd en niemand weet hoe het kan. Ik weet het ook niet exact maar ik weet wel dat ik er blij mee ben en ervan geniet zolang als het duurt. Val ik terug? Nou ja dan heb ik toch maar mooi deze tijd even meegepikt zodat ik er in een eventuele slechtere tijd weer beter tegen kan.
vrijdag 27 april 2007 om 22:02
Gilly ,fijn dat je je zo goed voelt,en natuurlijk heb je dan je momenten van oei,hoe lang duurt dit nog.
Mijn ervaring is,dat als je op tijd je rust momenten in kan bouwen,en zorgt dat je in ieder geval genoeg slaapt,dus niet te hyper bent *wordt* het heel lang gewoon goed kan zijn hoor
Maar ook vooral je dal momenten serieus nemen,ff wat meer rust nemen,maar je steeds voor ogen houden dat die goeie tijd er ook weer komt.
Geniet er vooral van,en de kunst is dat gedoseerd te doen.
Mijn ervaring is,dat als je op tijd je rust momenten in kan bouwen,en zorgt dat je in ieder geval genoeg slaapt,dus niet te hyper bent *wordt* het heel lang gewoon goed kan zijn hoor
Maar ook vooral je dal momenten serieus nemen,ff wat meer rust nemen,maar je steeds voor ogen houden dat die goeie tijd er ook weer komt.
Geniet er vooral van,en de kunst is dat gedoseerd te doen.
vrijdag 27 april 2007 om 23:17
Helemaal met iris eens! Vroeger was ik nogal geneigd mijn goeie perioden uit te buiten om mijn slechte perioden te compenseren. Maar sinds ik bij de dagbehandeling heb geleerd om erg te letten op mijn schommelingen en spaarzaam te genieten,is het dal geleidelijk aan ook minder geworden.Als je erg voorzichtig bent met je energie, de signalen leert herkennen wanneer je over je grenzen gaat of er tegenaan zit, voldoende rust neemt,etc.,dan is de kans groter dat naarmate je dit steeds beter leert, je steeds minder diep valt en dat de goeie perioden langer duren.Vaak leer je dat so wie so al met ouder worden (dan vervagen borderlineklachten meestal ook wat),dus het kan best dat het telkens wat langer steeds wat beter met je gaat.Wie weet kom jij (en ik) er inderdaad ooit helemaal vanaf, dat zou fijn zijn!
zondag 29 april 2007 om 17:51
Is het dan zo erg om af en toe ´over je grenzen heen te gaan´, om af en toe een terugval te hebben of je hyper te voelen? Waarom zijn mensen daar toch zo ontzettend bang voor.
Ik heb blijkbaar iets geheel anders gedaan dan jullie en daardoor zal ik waarschijnlijk wel nooit een perfect stabiel persoon worden maar dat interesseert me eigenlijk geen ruk, zolang ik me maar gelukkig voel, en daarvoor heb ik hele grote dieptes en hele hoge pieken nodig, dat hoort bij mij, en maakt mij gelukkig. M´n leven is zoals een 8 baan en m´n hoofd van binnen zoals een wervelstorm, maar het is wie ik ben en ik ben op een punt gekomen waarop ik het niet eens meer wil veranderen. En ook dit heb ik moeten leren want toen ik jonger was begreep ik dat niet.
dinsdag 1 mei 2007 om 13:11
Het was absoluut niet als veroordeling bedoelt naar jou toe, of naar iemand anders. Ook geen beoordeling, simpelweg ´een andere optie´.
Ik heb zelf ook een zoon.
Ik zou medicijnen kúnnen slikken natuurlijk. Dat zou wel normaler zijn in mijn situatie.Ik heb het ook jarenlang gedaan. Een tijdje zelfs naar alle tevredenheid. Maar ik kreeg zeer heftige bijwerkingen, die ik als erger ervaarde dan de prettige werking.
Er bestaan in mijn geval 2 soort medicijnen die ik zou kunnen nemen: Een AP: Word ik rustig van, voel me er behoorlijk happy bij maar stomp totaal af en weet dus dat de bijwerkingen op lange termijn in mijn geval ´killing´ zijn.
Dan is er nog het middel Ritalin: Dan word ik de ideale huisvrouw, opgeruimd en geordend, hoor en zie alles maar uiteindelijk sla ik dan door en word gestresst en nog veel emotioneler dan ik eigenlijk al normaal ben.
Derde optie was: Wachten tot ik stabiel genoeg was en daarna stoppen. Ik wist wat dit inhield want klachtenvrij kan ik dus waarschijnlijk niet worden.... Ik heb naast mijn Borderlineklachten ook nog 2 andere ziektebeelden die ernstig zijn dus het is niet zo dat ik niet weet waar ik het over heb.
Ik zou dolgraag een AP willen slikken zonder de bijwerkingen maar ik denk dat die er voor mij niet bestaat ik heb er al teveel verschillende gehad namelijk.
Voel me op dit moment overigens ontzettend ziek, maar ik weet dat het binnen enkele dagen wel weer weggaat. Ik heb voor de zekerheid wel altijd een AP en een kalmerend middel in huis als ik het te erg word moet ik op eigen initiatief wat slikken, is trouwens het afgelopen jaar niet vaak gebeurt.
Ik heb zelf ook een zoon.
Ik zou medicijnen kúnnen slikken natuurlijk. Dat zou wel normaler zijn in mijn situatie.Ik heb het ook jarenlang gedaan. Een tijdje zelfs naar alle tevredenheid. Maar ik kreeg zeer heftige bijwerkingen, die ik als erger ervaarde dan de prettige werking.
Er bestaan in mijn geval 2 soort medicijnen die ik zou kunnen nemen: Een AP: Word ik rustig van, voel me er behoorlijk happy bij maar stomp totaal af en weet dus dat de bijwerkingen op lange termijn in mijn geval ´killing´ zijn.
Dan is er nog het middel Ritalin: Dan word ik de ideale huisvrouw, opgeruimd en geordend, hoor en zie alles maar uiteindelijk sla ik dan door en word gestresst en nog veel emotioneler dan ik eigenlijk al normaal ben.
Derde optie was: Wachten tot ik stabiel genoeg was en daarna stoppen. Ik wist wat dit inhield want klachtenvrij kan ik dus waarschijnlijk niet worden.... Ik heb naast mijn Borderlineklachten ook nog 2 andere ziektebeelden die ernstig zijn dus het is niet zo dat ik niet weet waar ik het over heb.
Ik zou dolgraag een AP willen slikken zonder de bijwerkingen maar ik denk dat die er voor mij niet bestaat ik heb er al teveel verschillende gehad namelijk.
Voel me op dit moment overigens ontzettend ziek, maar ik weet dat het binnen enkele dagen wel weer weggaat. Ik heb voor de zekerheid wel altijd een AP en een kalmerend middel in huis als ik het te erg word moet ik op eigen initiatief wat slikken, is trouwens het afgelopen jaar niet vaak gebeurt.
dinsdag 1 mei 2007 om 16:14
Hoi! Ik vraag me even af wat je precies bedoelt met een slechte periode. Ik heb ook Borderline-kenmerken, maar ik sta soms op met een rotgevoel dat na een paar uur weer omslaat in een 'constant' gevoel. Niet heel vrolijk, niet heel somber. Vaak voel ik me gewoon constant met gedurende de week een paar uitschieters. Is dat wat jij ook bedoelt of heb je echt dagen/weken achter elkaar dat je je ellendig voelt?
Groetjes!
Groetjes!
dinsdag 1 mei 2007 om 21:59
Ik vind juist dat waarneer je kinderen hebt *heb ze zelf ook* je je zo rustig mogelijk moet houden,je schaad de kinderen door te zwart of te wit te denken,en vaak zie je toch dat er binnen een gezin meerdere familie leden met deze stoornis te maken krijgen,voor een deel natuurlijk familiair belast.
Juist om de kinderen in rust en stabiliteit te laten opgroeien,geef je ze iets goeds mee.
Bij mij is de Borderline al 20 jaar geleden vastgesteld,en heb door keihard te werken,en al de goeie dingen die je in je hebt zitten ,als Borderliner te stimuleren *met uiteraard hulp* leeft ik nu een regelmatig leven,en hou ik me aan mijn eigen regels,die op een ander heel saai kunnen overkomen,maar het is mijn overlevings techniek.
En zo doet iedereen het op een andere manier,maar wat veel mensen vergeten is dat je erg veel mooie eigenschappen hebt meegekregen en die kun je ook naar boven laten komen,ik slik al erg lang medicatie,en je kunt idd afgestompt worden,er is nu een nieuw middel Lexapro,geeft weinig bijwerkingen,en werkt voor mij perfect.
Juist om de kinderen in rust en stabiliteit te laten opgroeien,geef je ze iets goeds mee.
Bij mij is de Borderline al 20 jaar geleden vastgesteld,en heb door keihard te werken,en al de goeie dingen die je in je hebt zitten ,als Borderliner te stimuleren *met uiteraard hulp* leeft ik nu een regelmatig leven,en hou ik me aan mijn eigen regels,die op een ander heel saai kunnen overkomen,maar het is mijn overlevings techniek.
En zo doet iedereen het op een andere manier,maar wat veel mensen vergeten is dat je erg veel mooie eigenschappen hebt meegekregen en die kun je ook naar boven laten komen,ik slik al erg lang medicatie,en je kunt idd afgestompt worden,er is nu een nieuw middel Lexapro,geeft weinig bijwerkingen,en werkt voor mij perfect.
woensdag 2 mei 2007 om 01:24
Allereerst bedankt voor alle lieve reacties.
Wat ik bedoel met een slechte periode, is een periode waar ik me grotendeels slecht in voel. Ik heb ook wel dat ik per uur kan verschillen in me 'mood', maar in een slechte periode overheerst het slechte gevoel, en ben ik maar heel af en toe vrolijk.
Zit nu dus al een hele tijd in een goeie periode, en natuurlijk voel ik me best af en toe fftjes kut, maar dat gaat nu gewoon heel gemakkelijk weg, soms zelfs al met een knuffel van een goeie vriend.
Ik ga iig lekker blijven genieten van hoe ik me nu voel. We zijn later wel weer, hoe ik me later zal voelen, en zal proberen me er zo min mogelijk druk over te maken.
Kuss kuss Gilly.
woensdag 2 mei 2007 om 10:11
Het lijkt misschien een stomme vraag, maar de vraag 'wat is normaal?' houdt me de laatste tijd nogal bezig, vandaar deze vraag. Ik probeer ook bij mensen die geen Borderline hebben uit te vinden hoe zij zich dan voornamelijk voelen, maar gevoel valt moeilijk uit te leggen.
Overigens denk ik dat je er gewoon lekker van moet genieten dat je je goed voelt, dat de zon schijnt etc., maar misschien moet je oppassen om niet hyper te worden en voldoende te slapen en te eten. Een goed ritme is voor ons denk ik superbelangrijk.
Overigens denk ik dat je er gewoon lekker van moet genieten dat je je goed voelt, dat de zon schijnt etc., maar misschien moet je oppassen om niet hyper te worden en voldoende te slapen en te eten. Een goed ritme is voor ons denk ik superbelangrijk.
woensdag 2 mei 2007 om 12:02
Geniet van de goede tijd Gilly, en verpest het niet voor jezelf door steeds maar af te wachten tot het mis gaat. Mocht het mis gaan dan is dat onvermijdelijk en achteraf baal je dat je niet het volste uit je goede periode hebt gehaald. Sta je vrolijk op, geniet dan van die dag en maak je geen zorgen over hoe je morgen opstaat, dat merk je morgen dan wel weer.:)
woensdag 2 mei 2007 om 12:31
Gisteren zijn bij mij echt de stoppen doorgeslagen. Ik heb daarna wel gelijk medicijnen genomen (was uiteraard te laat en ben er niet trots op) en ik ga nu een andere manier zoeken om hiermee om te gaan. Niks slikken is geen optie, iedere dag iets slikken ook niet, m´n behandelaar zei al dat ik iets moest zoeken wat er tussenin zat en hoe ik dat indeel mag ik voor de rest zelf weten.
Ben eigenwijs geweest en heb het een hele tijd zonder geprobeerd wat blijkbaar ook niet erg slim was. Maar goed dat wist ik toen nog niet zeker.
De stoppen slaan bij mij niet regelmatig door -alleen eens in de zoveel tijd- en meestal voel ik ze lang en breed aankomen, deze keer niet snel genoeg omdat het er een beetje anders uitzag dan vroeger.
Ben eigenwijs geweest en heb het een hele tijd zonder geprobeerd wat blijkbaar ook niet erg slim was. Maar goed dat wist ik toen nog niet zeker.
De stoppen slaan bij mij niet regelmatig door -alleen eens in de zoveel tijd- en meestal voel ik ze lang en breed aankomen, deze keer niet snel genoeg omdat het er een beetje anders uitzag dan vroeger.
woensdag 2 mei 2007 om 13:28
Hallo Gilly,Ik heb net gepost over dit onderwerp, heel toevallig, bij medicatie bij borderline. Ik vertelde dat het de laatste paar weken heel goed met me ging, maar het gaat bij mij dan weer te goed. Ik voel me eigenlijk nooit constant. Of het gaat te goed, of het gaat constant, met hypere of sombere gevoelens, of het is crisis. Ik probeer me de laatste tijd te trainen om weer tot rust te komen, dus me terug te trekken uit de situatie, niet meer zo druk te praten maar mijn mond te houden, niet te sporten want dan word ik nog meer opgezweept noem maar op. Het lastige is dat ik naast borderline ook manisch depressief ben en dus altijd in de gaten moet houden dat ik niet manisch word. Ik slik oa Lithium en ik was dat een tijdje terug helemaal zat. Ik stopte ermee en binnen 2 dagen voelde ik me helemaal manisch worden. Op advies van de psychiater toch maar gauw weer met de lithium begonnen en nu moet ik maar gewoon accepteren dat ik een groot deel van mijn leven medicijnen moet slikken, omdat het anders falikant uit de hand loopt. Maar probeer ook met de dag te genieten, maar hou wel de signalen in de gaten. Word je prikkelbaar, word je hyper, krijg je conflicten met mensen in je omgeving? Trek dan de rem erop en probeer rust te vinden voor jezelf. Ook al is dat een middag slapen of een middag terugtrekken met je favoriete muziek met een goed boek, als het maar helpt. Dit zul je voor jezelf uit moeten vinden wat voor jou werkt. Misschien heb je wel een hond dat je lekker in het bos kan gaan wandelen, bijvoorbeeld? Ik weet het, het is heel moeilijk, maar geniet ook lekker van je goede gevoel, maar hou je zwakheden in de gaten. Het is heel herkenbaar hoor.
woensdag 2 mei 2007 om 15:15
Hoi Minny: Ik weet op dit moment niet exact wat ik gisteren geschreven heb, dat kan ik niet weten omdat ik het niet exact kan herinneren en er voor de rest nergens iets terug te vinden is van wat ik precies gezegd heb.
Ik weet echter dat ik als ik zoiets heb hele erge dingen kan zeggen, die niet normaal zijn voor mij. Het is ook niet zo dat ik pas net weet dat ik ziek ben. Ik weet dit al heel erg lang en dan heb ik het over zo´n 19-20 jaar ongeveer.
Ik kan goed herinneren dat toen ik hier voor de eerste keer kwam iemand met de naam ´Fleur´ in haar naam of misschien is dit haar exacte Nick dat weet ik niet tegen mij zei:"Ik geloof niet dat jij hebt wat je zegt dat je hebt, want ik zie hier nooit dat er iets aan jou mankeert." Er was toen zelfs een tweede die dat bevestigde.
Dat komt omdat ik niet 24 uur per dag ´gek´ ben. Ik heb periode´s dat ik heel normaal functioneer en je niet veel aan mij kunt zien of merken. Ik ben niet het kwaadaardige monster dat sommige mensen hier nu wel van mij denken dat ik ben, ik hoef dat eigenlijk ook niet te bewijzen want ik heb lang genoeg hier geprikt zonder dat ik ooit iets echt vals heb gezegd tegen iemand.
Jullie hebben wel al vaker ´vreemde posts´ van mij gezien hier in het verleden. Dat gaat er meestal aan vooraf en als ik dat door heb in combinatie met nog wat andere dingen dan weet ik dat ik heel snel medicijnen moet slikken. Ik wist het deze keer niet omdat ik m´n symptomen er deze keer anders uitzagen, mijn hallucinatie was veranderd en dus herkende ik het niet als ´niet kloppend´.
Maar ik heb dus 2 kanten (niet 2 persoonlijkheden of alters hoewel het erop lijkt): een hele zachtaardige kant en een hele agressieve kant. Ik heb niet voor niets m´n diagnose, ik zit niet voor niets al jaren in de WAO dat is niet omdat ik ´niets mankeer´.
Ze zitten medisch gezien nu op het punt dat ze misschien weten wat het exact triggert, (ze denken dat het iets lichamelijks is nu) maar dat onderzoek is nog niet helemaal afgerond.
Ik weet echter dat ik als ik zoiets heb hele erge dingen kan zeggen, die niet normaal zijn voor mij. Het is ook niet zo dat ik pas net weet dat ik ziek ben. Ik weet dit al heel erg lang en dan heb ik het over zo´n 19-20 jaar ongeveer.
Ik kan goed herinneren dat toen ik hier voor de eerste keer kwam iemand met de naam ´Fleur´ in haar naam of misschien is dit haar exacte Nick dat weet ik niet tegen mij zei:"Ik geloof niet dat jij hebt wat je zegt dat je hebt, want ik zie hier nooit dat er iets aan jou mankeert." Er was toen zelfs een tweede die dat bevestigde.
Dat komt omdat ik niet 24 uur per dag ´gek´ ben. Ik heb periode´s dat ik heel normaal functioneer en je niet veel aan mij kunt zien of merken. Ik ben niet het kwaadaardige monster dat sommige mensen hier nu wel van mij denken dat ik ben, ik hoef dat eigenlijk ook niet te bewijzen want ik heb lang genoeg hier geprikt zonder dat ik ooit iets echt vals heb gezegd tegen iemand.
Jullie hebben wel al vaker ´vreemde posts´ van mij gezien hier in het verleden. Dat gaat er meestal aan vooraf en als ik dat door heb in combinatie met nog wat andere dingen dan weet ik dat ik heel snel medicijnen moet slikken. Ik wist het deze keer niet omdat ik m´n symptomen er deze keer anders uitzagen, mijn hallucinatie was veranderd en dus herkende ik het niet als ´niet kloppend´.
Maar ik heb dus 2 kanten (niet 2 persoonlijkheden of alters hoewel het erop lijkt): een hele zachtaardige kant en een hele agressieve kant. Ik heb niet voor niets m´n diagnose, ik zit niet voor niets al jaren in de WAO dat is niet omdat ik ´niets mankeer´.
Ze zitten medisch gezien nu op het punt dat ze misschien weten wat het exact triggert, (ze denken dat het iets lichamelijks is nu) maar dat onderzoek is nog niet helemaal afgerond.
