Psyche
alle pijlers
Was kinderen opsluiten vroeger normaal?
woensdag 8 mei 2024 om 03:51
Ik herinner me opeens dat mijn siblings en ik toen we klein waren regelmatig opgesloten werden op onze kamers. So wie so in de nacht, 1 van mijn siblings so wie so ook regelmatig overdag. Dit was dan met een kettingkje met schuifje (zoals je vaak als extra bescherming ziet op de voordeur) op de slaapkamerdeuren en op de deur naar de hal met de kinderslaapkamers - mijn ouders sliepen op een compleet andere plek in het huis.
Ik ben geboren begin jaren negentig, en vraag me eigenlijk af of dit gangbaar was in die tijd?
Ik ben geboren begin jaren negentig, en vraag me eigenlijk af of dit gangbaar was in die tijd?
woensdag 8 mei 2024 om 08:37
Nee. Kinderen opsluiten was absoluut niet normaal lijkt mij. Eerder een uitzondering.
Ik vind de vraag al heftig en kan me voorstellen dat je twijfelt hieraan als je dat zelf hebt meegemaakt. Maar nee, zeker niet normaal.
Als ik verschillende reacties lees van mensen waarbij dat wel gebeurde, dan krijg ik zelf al kippenvel en een onveilig gevoel.
Geen ervaring mee dus en ik ken ook niemand in mijn omgeving bij wie dat wel gebeurde. Maar misschien zou ik er eens gericht naar moeten vragen.
Ik vind de vraag al heftig en kan me voorstellen dat je twijfelt hieraan als je dat zelf hebt meegemaakt. Maar nee, zeker niet normaal.
Als ik verschillende reacties lees van mensen waarbij dat wel gebeurde, dan krijg ik zelf al kippenvel en een onveilig gevoel.
Geen ervaring mee dus en ik ken ook niemand in mijn omgeving bij wie dat wel gebeurde. Maar misschien zou ik er eens gericht naar moeten vragen.
.
woensdag 8 mei 2024 om 08:37
Maar hebben mensen/kinderen dan überhaupt allemaal een slot op hun slaapkamerdeur? Wij in ieder geval niet en vroeger hadden we dat ook niet. Wij hebben trouwens ook geen slot op de badkamerdeur, maar dat komt doordat er al geen slot was toen we hier kwamen wonen. Nog nooit een probleem mee gehad, iedereen heeft gewoon geleerd elkaars privacy te respecteren en we kloppen inderdaad altijd.Lorem_Ipsum schreef: ↑08-05-2024 08:07Ik herinner me trouwens wel dat mensen thuis juist de regel hadden dat deuren níet op slot mochten. Niet van je kamer, niet van de badkamer. Wel dat het gezin gewend als te kloppen, maar niks echt op slot.
woensdag 8 mei 2024 om 08:48
Oude huizen hebben vaak wel sloten op alle deuren.Blackstar schreef: ↑08-05-2024 08:37Maar hebben mensen/kinderen dan überhaupt allemaal een slot op hun slaapkamerdeur? Wij in ieder geval niet en vroeger hadden we dat ook niet. Wij hebben trouwens ook geen slot op de badkamerdeur, maar dat komt doordat er al geen slot was toen we hier kwamen wonen. Nog nooit een probleem mee gehad, iedereen heeft gewoon geleerd elkaars privacy te respecteren en we kloppen inderdaad altijd.
woensdag 8 mei 2024 om 08:51
Geboren begin jaren '80 en broertje in '86.
Ik ben zelf nooit opgesloten geweest maar hij wel regelmatig onder de leeftijd van 12 jaar.
Hij was een stuk drukker en ontstuimiger dan ik dus werd eerder als 'last' ervaren, denk ik.
Hij werd bij tijd en wijle ook keihard geslagen door mijn vader waar ik slechts een enkele keer een tik heb gehad.
Ironisch is, dat mijn vader zelf vroeger is opgesloten in een inbouwkast omdat hij nog in bed plastte. Hij zegt dat als zeer angstig te hebben ervaren. Ook hij heeft harde slaag gehad vroeger. In zijn ogen heeft hij het nog zachtaardig aangepakt met mijn broertje.
We kwamen uit een zeer conservatieve familie. Dat zal wellicht meegespeeld hebben.
Ik ben zelf nooit opgesloten geweest maar hij wel regelmatig onder de leeftijd van 12 jaar.
Hij was een stuk drukker en ontstuimiger dan ik dus werd eerder als 'last' ervaren, denk ik.
Hij werd bij tijd en wijle ook keihard geslagen door mijn vader waar ik slechts een enkele keer een tik heb gehad.
Ironisch is, dat mijn vader zelf vroeger is opgesloten in een inbouwkast omdat hij nog in bed plastte. Hij zegt dat als zeer angstig te hebben ervaren. Ook hij heeft harde slaag gehad vroeger. In zijn ogen heeft hij het nog zachtaardig aangepakt met mijn broertje.
We kwamen uit een zeer conservatieve familie. Dat zal wellicht meegespeeld hebben.
woensdag 8 mei 2024 om 08:57
Nee, niet letterlijk opgesloten. Ik kreeg wel (als jong kind) tikken als ik 's ochtends teveel lawaai maakte met spelen op m'n kamer en mijn ouders nog sliepen. En ik ze daarmee dus wakker maakte.
Één keer heb ik ook bijna een jaar soort van huisarrest gehad (was ik 16/17) omdat ik wat minder positief over mijn ouders had gesproken en ze dat gezien hadden (MSN). Ze hebben dat toen nog een paar dagen "gevolgd" om te kijken wat ik nog meer zou zeggen. Op een avond moest ik toen met hen en sibling aan tafel en werd ik daar op aangesproken. Daarvoor voelde ik al wel dat er wat was, want er werd niet echt meer tegen me gesproken. Daarna werd er ook lang niet echt meer met me gepraat. En mocht ik dus behalve school enzo nergens anders heen en zat ik veel op m'n kamer. En 's avonds lag ik op de grond te luisteren of ik kon horen of m'n ouders het over me hadden en of ik zoiets kon voorkomen
Graag niet quoten.
Één keer heb ik ook bijna een jaar soort van huisarrest gehad (was ik 16/17) omdat ik wat minder positief over mijn ouders had gesproken en ze dat gezien hadden (MSN). Ze hebben dat toen nog een paar dagen "gevolgd" om te kijken wat ik nog meer zou zeggen. Op een avond moest ik toen met hen en sibling aan tafel en werd ik daar op aangesproken. Daarvoor voelde ik al wel dat er wat was, want er werd niet echt meer tegen me gesproken. Daarna werd er ook lang niet echt meer met me gepraat. En mocht ik dus behalve school enzo nergens anders heen en zat ik veel op m'n kamer. En 's avonds lag ik op de grond te luisteren of ik kon horen of m'n ouders het over me hadden en of ik zoiets kon voorkomen
Graag niet quoten.
woensdag 8 mei 2024 om 09:02
Normaal is of was het niet, maar ik denk wel dat het vaker gebeurde dan iedereen denkt. Want hoe kom je er achter dat dit bij een vriendin thuis gebeurt? Alleen als ze er iets over zegt. Ik was een heel braaf kind, maar mijn broertje was "moeilijker" en die werd tijdens het eten soms in de garage gezet als hij "moeilijk" deed. Of in de voorraadkast. Als ik daaraan terugdenk word ik er al akelig van, laat staan als ik nadenk hoe dat voor hem was. Hij is nu begin 30 trouwens. En ik weet zeker dat dit er bij mij voor heeft gezorgd dat ik altijd maar denk dat ik het goed moet doen en als kind een soort panisch werd als ik iets verkeerd deed, uit angst om buitenspel gezet te worden. Mijn broer daarentegen heeft dan weer meer met "bewijzen en gezien willen worden".
woensdag 8 mei 2024 om 09:24
Kortzichtige opmerking.
Je slaat de plank volledig mis. Iemand kan juist iets compleet blokken omdat er (op dat moment) niet mee 'gedeald' kan worden. Dat is een soort van overlevingsmodus. En zo'n trauma kan jaren later door iets heel geks of juist iets heel normaals naar boven komen.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
woensdag 8 mei 2024 om 09:31
woensdag 8 mei 2024 om 09:37
Zelf nooit ervaren, geboren in de jaren ‘80. Maar toen wij ons vorige huis kochten zaten er op een slaapkamerdeur wel van die haakjes aan de buitenkant, dus ik vermoed dat de bewoners daarvoor dit wel deden. Ik vind het persoonlijk ontzettend gevaarlijk. Bij brand zit zo’n kind als een rat in de val.
woensdag 8 mei 2024 om 09:45
Heel bewust nooit gedaan bij mijn zoon.Lila-Linda schreef: ↑08-05-2024 08:28Maar wat vinden jullie van "naar je kamer sturen"?
Dan zit de deur wellicht niet op slot, maar je weet dondersgoed, dat de deur niet open mag
Ik wilde dat zijn kamer een veilige , leuke, positieve ruimte was. Om te spelen en te slapen.
Geen negatieve associaties.
Hij ging wel eens naar zijn kamer om uit de situatie te gaan.
En dat was , niet bewust bedacht, eigenlijk wat ik wilde. Als je ff niet in de buurt van anderen wilt zijn heb je een veilige, eigen plek.
woensdag 8 mei 2024 om 09:49
woensdag 8 mei 2024 om 09:50
Bedankt voor alle reacties. Ik heb c-ptss / dissociatieve stoornis (maar momenteel goed onder controle). Ik heb geen makkelijke jeugd gehad en het heeft echt tijd gekost om in te zien dat er sprake was van verwaarlozing en mishandeling. Ik heb ook geen contact meer met mijn ouders.
Maar goed, dat zag ik vroeger niet. Wat er bij mij thuis gebeurde was 'mijn normaal', en als ik iets niet fijn vond was dat mijn schuld, was ik te gevoelig etc. - aldus mijn ouders.
Dus als er dan midden in de nacht een herinnering boven komt drijven kan ik niet altijd plaatsen of dat in potje 'normaal' of in potje 'abnormaal' moet.
Iemand benoemde claustrofobie, dat heb ik inderdaad en kon ik nooit plaatsen
Maar goed, dat zag ik vroeger niet. Wat er bij mij thuis gebeurde was 'mijn normaal', en als ik iets niet fijn vond was dat mijn schuld, was ik te gevoelig etc. - aldus mijn ouders.
Dus als er dan midden in de nacht een herinnering boven komt drijven kan ik niet altijd plaatsen of dat in potje 'normaal' of in potje 'abnormaal' moet.
Iemand benoemde claustrofobie, dat heb ik inderdaad en kon ik nooit plaatsen
woensdag 8 mei 2024 om 09:52
Mijn tante werd als baby ook huilend op zolder gezet 's nachts. Kan me er niks bij voorstellen.happyapple schreef: ↑08-05-2024 06:57Oh wat vreselijk zeg.
Hier gelukkig nooit opgesloten in mijn kamer, maar mijn sibling werd als baby wel eens s nachts in een skipak in de kinderwagen in de bijkeuken geparkeerd als er teveel gekrijst werd en dat wordt nog wel eens lachend als anekdote bovengehaald.
Wij zijn nooit op onze kamer opgesloten. Lijkt me ook behoorlijk onhandig want moet 's nachts vaak keer plassen en mijn zoontje ook.
woensdag 8 mei 2024 om 09:56
TO 
Nee dat is niet normaal en gewoon gevaarlijk en wat mij betreft kindermishandeling.
Weleens voor straf naar mijn kamer gestuurd en stevig bij mijn arm gepakt maar dat was het wel. Ik besef me steeds meer als ik zoiets als dit lees dat ik een fijne normale jeugd heb gehad.
Mijn jongste kwam echt jaren achter elkaar vrijwel dagelijks meerdere keren uit zijn bed en het is vast weleens in mijn opgekomen om een slot op zijn deur te maken maar ner gelukkig nooit gedaan.
En verplicht eten op je kamer nee ook nooit. Wel eten en drinken brengen als er druk gestudeerd werd.
Nee dat is niet normaal en gewoon gevaarlijk en wat mij betreft kindermishandeling.
Weleens voor straf naar mijn kamer gestuurd en stevig bij mijn arm gepakt maar dat was het wel. Ik besef me steeds meer als ik zoiets als dit lees dat ik een fijne normale jeugd heb gehad.
Mijn jongste kwam echt jaren achter elkaar vrijwel dagelijks meerdere keren uit zijn bed en het is vast weleens in mijn opgekomen om een slot op zijn deur te maken maar ner gelukkig nooit gedaan.
En verplicht eten op je kamer nee ook nooit. Wel eten en drinken brengen als er druk gestudeerd werd.
joppie wijzigde dit bericht op 08-05-2024 10:14
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
9.62% gewijzigd
In a world where you can be anything, be kind. Banksy
woensdag 8 mei 2024 om 10:06
Oh ik heb bij elkaar maanden huisarrest gehad. Was echt een nachtmerrie op een gegeven moment.Lorem_Ipsum schreef: ↑08-05-2024 08:34Een straf die ik echt alleen van Amerikaanse tv ken is bijvoorbeeld huisarrest. Nog nooit huisarrest gehad en ik kende het ook niet uit mijn omgeving.
Mijn moeder was op een gegeven moment hertrouwd en we waren bij die man ingetrokken.
Heel naar huis, rotsfeer die man was echt enorm op me gefixeerd en ergerde zich kapot aan alles wat ik deed, en geen eigen kamer.
Dan weet je echt niet wat je moet.
Ik heb die man als bijdehante puber weleens gevraagd of hij masochistisch was met zijn huisarrest als hij me zo vervelend vond.
Drie keer raden wat de straf was
Ik geef mijn kinderen wel huisarrest hoor. Gisteren hadden we afspraken, oa over hun eigen troep opruimen en niet met vriendjes naar buiten als wij niet thuis zijn ivm altijd sleutel vergeten en meerdere keren zichzelf buiten hebben gesloten.
Per app foto's van zielige gezichtjes en een sleutel dus ooookeeeee.
Man komt thuis, er was wat gebakken, niks opgeruimd, geen een afspraak nagekomen en de voordeur stond open.
Nog een grote mond ook allebei toen ze erop werden aangesproken.
Dan blijf je dus maar een dagje binnen
In praktijk een ochtendje want vanmiddag feestje maargoed, ze vinden het heel dramatisch allebei.
woensdag 8 mei 2024 om 10:10
Ik ben van de jaren 80 en ben nooit opgesloten. Ik ben een enkele keer denk ik wel naar mijn kamer gestuurd bij wijze van straf, maar ik vond mijn kamer een fijne plek dus dat heeft geen enkele indruk gemaakt. Aan huisarrest deden mijn ouders niet. (Wel slaan, helaas. Ze waren heel slecht in consequent een lijn trekken en hadden geen controle over de situatie.)
Ik weet wel dat een van mijn vriendinnen weleens huisarrest kreeg. Hoe zij dat heeft ervaren weet ik niet.
Ik weet wel dat een van mijn vriendinnen weleens huisarrest kreeg. Hoe zij dat heeft ervaren weet ik niet.
woensdag 8 mei 2024 om 10:12
Dat is voor de meeste mensen te veel gevraagd. Meestal zien ze überhaupt niet in dat ze iets verkeerd hebben gedaan.Lila-Linda schreef: ↑08-05-2024 09:55ohja, die "lachende anekdotes", van wat gewoon mishandeling was
Kijk, dat je als ouders vroeger dingen verkeerd deed. Vooruit, dat kan. Maar bied je EXCUSES aan.
En maak er geen grapjes over, daarmee haal je wonden weer open
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
