wat is de "schade" van geboren worden in een sekte

Mijn titel is raar, maar het was het meest ladingdekkende wat ik kon verzinnen. De vraag is bedoeld om een moeilijke situatie begrijpelijk maken voor bijvoorbeeld een bedrijfsarts, zodat die de ernst en de gevolgen kan inschatten voor de re-integratie. Het gaat niet om mijzelf, maar iemand in mijn omgeving die is vastgelopen na een hele grote breuk met familie een aantal jaar geleden.

Maar als je haar levensverhaal hoort, dan is ze eigenlijk in een familie van mensen met (psychische)? problemen altijd genegeerd/weggeduwd door gezinsleden, en vanaf kind af aan al verwaarloosd. De ouders hebben het hele gezin nog tot ver in volwassenheid gedwongen samen te wonen. De familie heeft altijd keihard gereageerd op gezinsleden die weg probeerden te komen, en ze enorm dwars gezeten. Uiteindelijk zijn diverse familieleden na een breuk zelf teruggekomen omdat ze zichzelf buiten de familie niet konden handhaven.

Zij weet niet wat ze eigenlijk moet doen nu; heeft wel eens wat psychologen bezocht, maar nooit ergens een klik gehad, en nu veel op "eigen kracht". Ik heb het idee dat ze zich toch ergens moet laten begeleiden, als was het maar om een rapportage voor elkaar te krijgen met ECHTE beperkingen, in plaats van het lijstje dat de bedrijfsarts nu voor haar heeft verzonnen. Die bedrijfsarts denkt dus meer dat het ging om een familieruzie. Maar ik weet eigenlijk ook niet welke specialisatie of wat dan ook bij haar probleem past. Heeft iemand hier een idee? Ik vroeg me dus af welke ervaring mensen hebben die uit een sekte zijn gestapt omdat dat deels op haar problemen lijkt, en misschien meer de omvang van de schade aangeeft dan een verhaal over nare ruzie met familieleden...

Ik heb een heel positief bericht gehad: ze is na ons eerste gesprek een heleboel dingen gaan doen. Ze staat nu op een wachtlijst voor gespecialiseerde GGZ hulp ivm pathologische rouw en trauma verwerking. Neiging naar PTSS. Ik weet niet of deze veronderstelde diagnose van de huisarts of bedrijfsarts komt, maar het is beter dan zomaar een psycholoog. De BA heeft aangegeven haar voor de komende 6 weken helemaal vrij te stellen (en dit te verlengen als het nodig is), en pas iets te willen inzetten als er een diagnose bekend is. Verder zijn er nog een paar goede stappen gezet in de privesfeer, ook om beter te slapen ivm nachtmerries enzo.
Ik had een mail gestuurd aan die overheidsorganisatie waar een link van geplaatst is over sektes, maar ik denk dat het zo gelukkig al een beetje op de rit zit, dus dat ik misschien niet eens de info hoef door te geven als zij reageren; dat wacht ik gewoon af.

Kijk; je kan me stom vinden dat ik er op een forum over begin, maar als jullie zoiets heftigs meemaken, met wie praten JULLIE dan om duidelijkheid te krijgen wat je met de situatie moet, wat je kan toevoegen en waar er goede hulp te vinden is? Mijn partner weet er nog minder over dan ik, en het is ook niet echt een onderwerp dat je gezellig bespreekt op het schoolplein ofzo. Ik ben blij dat het zo uitpakt, en ik dank jullie voor je bijdragen.

zazamaenade schreef: ↑

09-10-2017 13:18

...
Als ik je nog iets zou mogen zeggen hierover : probeer je ideeën over wat goed voor haar is wat op de achtergrond te houden.
Iedereen is anders, en heeft iets anders nodig, ook al lijkt het ene verhaal nog zo op het andere.
Probeer een vriendin voor haar te zijn, niet een hulpverlener.

Is een goede waarschuwing hoor. Maar ik zeg ook niet letterlijk tegen haar wat ze moet doen; wel probeerde ik er achter te komen wat er zoals mogelijk is omdat ze zichzelf er geen voorstelling bij kon maken, voor als ze er zelf naar zou vragen. Wat "hielp" was onder andere meeleven, en benoemen hoe uniek de situatie bij haar is geweest, en hoe hard het bij me binnen kwam wat ze er allemaal over vertelde. Dat dat echt niet is zoals bij andere mensen die in een dip terecht komen. Dat perspectief was ze zelf en beetje kwijt geraakt.