Psyche
alle pijlers
Wat is er met mij aan de hand..?
zaterdag 13 juli 2019 om 14:51
Ik zit al een hele tijd helemaal in de knoop met mezelf, en ik weet eigenlijk niet zo goed of mijn gedachtes nou realistisch zijn, of dat er echt iets mis met me is en ik aan de bel moet trekken.
Ik voel me constant opgejaagd, angstig, onrustig, pieker veel over de toekomst, ben heel onzeker en wil me het liefste verstoppen voor de buitenwereld. Ik ga overmorgen op vakantie, mijn ouders in Frankrijk opzoeken, en hoewel ik me er op verheug om ze weer te zien, vind ik het tegelijkertijd ontzettend spannend. Ik voel me te veel, ben bang voor het onbekende, en ik heb constant het gevoel dat ik elk moment kan gaan janken...
Verder ben ik ontzettend perfectionistisch, zo erg dat het me enorm in de weg zit. Om een voorbeeld te geven: mijn huis moet spik-en-span zijn, en ik heb 0,0 rust in mijn kont totdat alles netjes is. En dan bedoel ik echt netjes, dus geen kruimel op de vloer en geen enkel pluisje op de tafel. Het is behoorlijk obsessief.
En het stomme is, de angst is er altijd. Over alles. Ik pieker over mijn werk, of ik het wel goed doe, of ik goed genoeg ben als mens, of ik het leven wel aankan, en ga zo maar door. Eerlijk gezegd vind ik het leven op deze manier behoorlijk ingewikkeld en helemaal niet aangenaam. Mijn ouders zijn een grote steun voor me, maar ik kan dus ook eindeloos piekeren over de gedachte dat ze er op een bepaald moment niet meer zullen zijn. En eigenlijk wil ik daar niet stil bij staan, want ik zou niet weten wat ik dan moet doen. Wat mij betreft overlijd ik eerder dan zij, zodat ik dat moment nooit mee hoef te maken.
Maar goed, om on topic te blijven, ik weet dus niet wat er met me aan de hand is, en of ik me gewoon aanstel, of dat ik hulp moet zoeken. Overigens weet ik niet eens wat me zou helpen. Ik kan me bijna niet voorstellen dat ik me anders kan voelen dan hoe ik me nu voel. Maar het voelt niet goed. Het is te veel, en ergens hoop ik dat het anders kan, want als dit 'het leven' is, en ik op deze manier nog heel wat jaartjes door moet bikkelen, dan vind ik het echt niet de moeite waard...
Ik voel me constant opgejaagd, angstig, onrustig, pieker veel over de toekomst, ben heel onzeker en wil me het liefste verstoppen voor de buitenwereld. Ik ga overmorgen op vakantie, mijn ouders in Frankrijk opzoeken, en hoewel ik me er op verheug om ze weer te zien, vind ik het tegelijkertijd ontzettend spannend. Ik voel me te veel, ben bang voor het onbekende, en ik heb constant het gevoel dat ik elk moment kan gaan janken...
Verder ben ik ontzettend perfectionistisch, zo erg dat het me enorm in de weg zit. Om een voorbeeld te geven: mijn huis moet spik-en-span zijn, en ik heb 0,0 rust in mijn kont totdat alles netjes is. En dan bedoel ik echt netjes, dus geen kruimel op de vloer en geen enkel pluisje op de tafel. Het is behoorlijk obsessief.
En het stomme is, de angst is er altijd. Over alles. Ik pieker over mijn werk, of ik het wel goed doe, of ik goed genoeg ben als mens, of ik het leven wel aankan, en ga zo maar door. Eerlijk gezegd vind ik het leven op deze manier behoorlijk ingewikkeld en helemaal niet aangenaam. Mijn ouders zijn een grote steun voor me, maar ik kan dus ook eindeloos piekeren over de gedachte dat ze er op een bepaald moment niet meer zullen zijn. En eigenlijk wil ik daar niet stil bij staan, want ik zou niet weten wat ik dan moet doen. Wat mij betreft overlijd ik eerder dan zij, zodat ik dat moment nooit mee hoef te maken.
Maar goed, om on topic te blijven, ik weet dus niet wat er met me aan de hand is, en of ik me gewoon aanstel, of dat ik hulp moet zoeken. Overigens weet ik niet eens wat me zou helpen. Ik kan me bijna niet voorstellen dat ik me anders kan voelen dan hoe ik me nu voel. Maar het voelt niet goed. Het is te veel, en ergens hoop ik dat het anders kan, want als dit 'het leven' is, en ik op deze manier nog heel wat jaartjes door moet bikkelen, dan vind ik het echt niet de moeite waard...
zaterdag 13 juli 2019 om 15:36
zaterdag 13 juli 2019 om 15:47
Nee, ik ben er nog niet helemaal overheen, maar ik heb er ook nooit in lopen zwelgen, daarom werd ik ook in mijn eigen topic veroordeelt omdat ik geen hoge mate van zelfmedelijden liet blijken en mijn medeforummers mee probeerde te slepen in een positief verhaal.Lucifer2018 schreef: ↑13-07-2019 15:35Het gekke is dat ze zelf een depressie heeft gehad en een topic erover.
Je zou denken dat er dan wel wat compassie is mbt anderen.
Maar blijkbaar is ze er overheen en is ieder ander een aansteller.Lekker negeren.
En TO, ga gewoon naar de huisarts. En vraag anders naar de POH-GGZ, je hoeft niet meteen naar een psycholoog. Misschien kom je al heel ver met wat gesprekken en praktische hulp. En anders kunnen ze je gericht doorsturen indien toch nodig.
Maar goed, je kan het ook op een grof gebrek aan compassie gooien, dat hoort meer bij het voortschrijdend inzicht van doorverwijzen en de andere kant op kijken.
zaterdag 13 juli 2019 om 15:49
Cateautje schreef: ↑13-07-2019 15:47Nee, ik ben er nog niet helemaal overheen, maar ik heb er ook nooit in lopen zwelgen, daarom werd ik ook in mijn eigen topic veroordeelt omdat ik geen hoge mate van zelfmedelijden liet blijken en mijn medeforummers mee probeerde te slepen in een positief verhaal.
Maar goed, je kan het ook op een grof gebrek aan compassie gooien, dat hoort meer bij het voortschrijdend inzicht van doorverwijzen en de andere kant op kijken.
Wat fijn toch, als je van jezelf weet dat je het zoveel beter doet dan de rest van de mensheid. Chapeau Cateautje.
zaterdag 13 juli 2019 om 15:50
Inderdaad.Maud*de*Braose schreef: ↑13-07-2019 15:49Wat fijn toch, als je van jezelf weet dat je het zoveel beter doet dan de rest van de mensheid. Chapeau Cateautje.
zaterdag 13 juli 2019 om 15:56
Oh ik zie mijn sneer zeker wel en deel die ook heel bewust uit. Zie jij je eigen gedrag? Hoe hardvochtig je doet tegen mensen die het moeilijk hebben? Terwijl je die mensen niet kent en ook geen professionele expertise hebt om hen te helpen? En dan ook nog even jezelf op de borst kloppen omdat jij je niet aanstelt? Ik vind het heel jammer je zo te zien reageren want ik weet dat je geen slecht mens bent. In tegendeel.
zaterdag 13 juli 2019 om 15:56
zaterdag 13 juli 2019 om 16:01
@AccioAvocado (geweldige nick) hopelijk kom je tot rust in de vakantie en idd wat de rest al zegt, daarna naar de huisarts.
Misschien helpt Mindfulness je om in de tussentijd iets tot rust te komen.
Er is een gratis app voor op je telefoon van VGZ (ook voor niet verzekerden) en die heeft echt fijne kleine oefeningetjes.
https://www.vgz.nl/mindfulness-coach-app
Misschien helpt Mindfulness je om in de tussentijd iets tot rust te komen.
Er is een gratis app voor op je telefoon van VGZ (ook voor niet verzekerden) en die heeft echt fijne kleine oefeningetjes.
https://www.vgz.nl/mindfulness-coach-app
zaterdag 13 juli 2019 om 16:01
Lekker generen dat soort types. Jammer dat juist dat soort opmerkingen juist inhakken bij mensen die al zo onzeker en raar en naar voelen. Daarom snap ik wel dat mensen er wat van zeggen. Zodat het TO duidelijk is dat zo'n iemand niet spoort.
Maar goed.. te lang en teveel en ze nemen het topic over.
TO, ben je er nog? Wat vind je ervan? Dat de meeste zeggen dat je toch even naar de huisarts kan gaan? Gewoon voor advies en wat praktische hulp.
Niet meteen denken dat je ziek of gek zou zijn.
Maar goed.. te lang en teveel en ze nemen het topic over.
TO, ben je er nog? Wat vind je ervan? Dat de meeste zeggen dat je toch even naar de huisarts kan gaan? Gewoon voor advies en wat praktische hulp.
Niet meteen denken dat je ziek of gek zou zijn.
zaterdag 13 juli 2019 om 16:02
Sorry, je hebt gelijk.PoesinBoots schreef: ↑13-07-2019 15:56Geef die nare post nou niet te veel aandacht (niet alleen jij, iedereen die erop hapt)
Overgang maakt van sommige mensen nou eenmaal draken zonder empathie.
To, heel veel succes. Geloof me, dit kan echt beter worden.
zaterdag 13 juli 2019 om 16:05
Het aangeven dat de TO geen vervult leven heeft en daarom gevoelig is voor drama vind ik niet hardvochtig, integendeel, het is een poging tot het geven van inzicht, niet emo genoeg, daar ben ik me van bewust, maar desalniettemin...Maud*de*Braose schreef: ↑13-07-2019 15:56Oh ik zie mijn sneer zeker wel en deel die ook heel bewust uit. Zie jij je eigen gedrag? Hoe hardvochtig je doet tegen mensen die het moeilijk hebben? Terwijl je die mensen niet kent en ook geen professionele expertise hebt om hen te helpen? En dan ook nog even jezelf op de borst kloppen omdat jij je niet aanstelt? Ik vind het heel jammer je zo te zien reageren want ik weet dat je geen slecht mens bent. In tegendeel.
Je kan het zien als mezelf op de borst kloppen, je kan het ook zien zoals het is, dat is geheel aan jou.
Zo TO, ik ga maar weg uit dit topic, want het behoort over jou te gaan.
Het ga je goed.
zaterdag 13 juli 2019 om 16:05
Hoe krijg je het in jouw situatie je strot uit? Wat zou je ervan vinden wanneer mensen jou een aansteller zouden vinden? Of vinden ze dat al en neem je nu vanwege die reacties wraak op een onbekende? Ik las je laatst ook al ergens en het is wel duidelijk dat jij weinig zelfkennis hebt en niet tegen kritiek kunt.
zaterdag 13 juli 2019 om 16:20
@Annapicobella: Ja, misschien is dat ook wel een goed idee. Mijn ouders weten wel dat ik niet zo lekker in mijn vel zit, maar ik denk niet dat ze weten hoe ik me echt voel en hoe donker ik het allemaal zie soms.
Nogmaals bedankt voor alle reacties, ik snap Cateautje's reactie eigenlijk ook wel, maar het probleem is dat die gedachtes en gevoelens elke keer weer terugkomen, tijdens drukke en minder drukke periodes. Ik haal ook echt voldoening uit mijn werk, maar het is ook afleiding. Vluchten. Zolang ik bezig ben gaat het redelijk, maar zodra ik stil zit overspoelt het me. En ik kan me ergens toch niet helemaal voorstellen om mijn hele leven maar door te hollen zodat ik niet bij mijn gevoel stil hoef te staan. Heb ik wel geprobeerd, maar vroeg of laat zegt je lichaam dan toch 'ho, nu is het klaar.'
Nogmaals bedankt voor alle reacties, ik snap Cateautje's reactie eigenlijk ook wel, maar het probleem is dat die gedachtes en gevoelens elke keer weer terugkomen, tijdens drukke en minder drukke periodes. Ik haal ook echt voldoening uit mijn werk, maar het is ook afleiding. Vluchten. Zolang ik bezig ben gaat het redelijk, maar zodra ik stil zit overspoelt het me. En ik kan me ergens toch niet helemaal voorstellen om mijn hele leven maar door te hollen zodat ik niet bij mijn gevoel stil hoef te staan. Heb ik wel geprobeerd, maar vroeg of laat zegt je lichaam dan toch 'ho, nu is het klaar.'
zaterdag 13 juli 2019 om 17:44
Klinkt alsof je emmer overloopt, ik ken dat paniekerige, gejaagde gevoel en het willen verstoppen van mijn burn out. Het gaat niet van de een op de andere dag over, naar de huisarts en laat je niet wijs maken dat je je aanstelt want zo klinkt het niet, neem het serieus en wees geduldig met jezelf want stress werkt tegen herstel.
zaterdag 13 juli 2019 om 17:46
Ik verbaas mij ook over de reacties van cateau. Niets voor haar.
Ik herken ook wat TO heeft aan klachten. Loop er al een jaar of 3 mee. Heb ook last van onrustig gevoel gepieker en paniek in mijn hoofd, spanning in mijn lijf. Het komt ineens opzetten.
Op mijn werk ben ik continue bezig met uit mijn hoofd gaan, zo een paniekaanval of gedachtes van onrust zijn heftig. Ga dan met mijn aandacht naar mijn lijf en probeer dan rustig te worden. Beetje moeilijk uit te leggen. Ik word er doodmoe van. Loop al langer met deze klachten bij de huisarts maar nog geen stap verder.
Ik ben zo bewust of alert bezig met wat er in mijn lijf en hoofd gebeurt dat ik soms blokkeer. En mijn grootste angst is dat ik het niet ga redden op mijn werk en dus voor mijn gevoel ga falen.
Is dit ook herkenbaar TO?
Ik herken ook wat TO heeft aan klachten. Loop er al een jaar of 3 mee. Heb ook last van onrustig gevoel gepieker en paniek in mijn hoofd, spanning in mijn lijf. Het komt ineens opzetten.
Op mijn werk ben ik continue bezig met uit mijn hoofd gaan, zo een paniekaanval of gedachtes van onrust zijn heftig. Ga dan met mijn aandacht naar mijn lijf en probeer dan rustig te worden. Beetje moeilijk uit te leggen. Ik word er doodmoe van. Loop al langer met deze klachten bij de huisarts maar nog geen stap verder.
Ik ben zo bewust of alert bezig met wat er in mijn lijf en hoofd gebeurt dat ik soms blokkeer. En mijn grootste angst is dat ik het niet ga redden op mijn werk en dus voor mijn gevoel ga falen.
Is dit ook herkenbaar TO?
zaterdag 13 juli 2019 om 18:04
Als ik het zo lees denk ik dat er twee grote dingen zijn die je in de weg zitten: enerzijds het perfectionisme, anderzijds het nog zwaar leunen op je ouders en dus niet het vertrouwen hebben dat je het zonder hen kunt. Ik kan me goed voorstellen dat je daar erg angstig van wordt.
Ik zou zeker naar de huisarts gaan en een verwijzing vragen voor hulp. Ik las dat iemand anders hier ook al schema-therapie had genoemd. Ik heb hier zelf ook goede ervaringen mee dus kan dit zeker aanraden. Het is echt niet zo dat dan opeens alle problemen weg zijn, maar je leert wel je eigen valkuilen herkennen en krijgt handvaten hoe je er anders mee om kunt gaan
Ik zou zeker naar de huisarts gaan en een verwijzing vragen voor hulp. Ik las dat iemand anders hier ook al schema-therapie had genoemd. Ik heb hier zelf ook goede ervaringen mee dus kan dit zeker aanraden. Het is echt niet zo dat dan opeens alle problemen weg zijn, maar je leert wel je eigen valkuilen herkennen en krijgt handvaten hoe je er anders mee om kunt gaan
zaterdag 13 juli 2019 om 18:46
Wat een grappige nickname 
Cursus mindfulness is het eerste waar ik aan denk dat jou zou kunnen helpen.
Wel naar hoor al dat piekeren en dwangmatige. Maar het goede nieuws is dat je het echt kunt oefenen, het is een aangeleerde gewoonte die je ook weer kunt afleren. Kost wel moeite maar is die moeite zeker waard!
Cursus mindfulness is het eerste waar ik aan denk dat jou zou kunnen helpen.
Wel naar hoor al dat piekeren en dwangmatige. Maar het goede nieuws is dat je het echt kunt oefenen, het is een aangeleerde gewoonte die je ook weer kunt afleren. Kost wel moeite maar is die moeite zeker waard!
zaterdag 13 juli 2019 om 19:11
Bij MF heb ik geleerd om met mijn aandacht naar mijn lijf te gaan. Heb hetgeen in mijn hoofd nu beter onder controle en heb ik kunnen voorkomen dat het op hol slaat, klinkt stom maar zo voelt het wel. Maar ik ben mij nu wel meer bewust van wat er in mijn lijf gebeurt en daar ben ik ook niet blij mee.
Ik ontwijk alles dat mij kan triggeren (in mijn vrije tijd). Ben snel geïrriteerd, ben qua energie leeggezogen, doodmoe. Ik acteer op mijn werk en ben zo bezig om mijn aandacht er bij te houden, geen fouten te maken en klantvriendelijk over te komen dat ik verrot ben als ik thuis kom.
Heb vandaag een stuk of 6 stressmomenten gehad (niet gewerkt) en vraag me niet waarom, maar paniek in mijn hoofd. Met aandacht naar mijn lijf gaan heb ik het wel snel onder controle.
Ik ontwijk alles dat mij kan triggeren (in mijn vrije tijd). Ben snel geïrriteerd, ben qua energie leeggezogen, doodmoe. Ik acteer op mijn werk en ben zo bezig om mijn aandacht er bij te houden, geen fouten te maken en klantvriendelijk over te komen dat ik verrot ben als ik thuis kom.
Heb vandaag een stuk of 6 stressmomenten gehad (niet gewerkt) en vraag me niet waarom, maar paniek in mijn hoofd. Met aandacht naar mijn lijf gaan heb ik het wel snel onder controle.
zaterdag 13 juli 2019 om 21:00
Ben jij de TO of is het misschien handig dat je een eigen topic opent?Renee_XX schreef: ↑13-07-2019 19:11Bij MF heb ik geleerd om met mijn aandacht naar mijn lijf te gaan. Heb hetgeen in mijn hoofd nu beter onder controle en heb ik kunnen voorkomen dat het op hol slaat, klinkt stom maar zo voelt het wel. Maar ik ben mij nu wel meer bewust van wat er in mijn lijf gebeurt en daar ben ik ook niet blij mee.
Ik ontwijk alles dat mij kan triggeren (in mijn vrije tijd). Ben snel geïrriteerd, ben qua energie leeggezogen, doodmoe. Ik acteer op mijn werk en ben zo bezig om mijn aandacht er bij te houden, geen fouten te maken en klantvriendelijk over te komen dat ik verrot ben als ik thuis kom.
Heb vandaag een stuk of 6 stressmomenten gehad (niet gewerkt) en vraag me niet waarom, maar paniek in mijn hoofd. Met aandacht naar mijn lijf gaan heb ik het wel snel onder controle.
Vervelend van je stressmomenten, wel.
zaterdag 13 juli 2019 om 21:12
Godsamme zeg.
Heb jij ook niet nu ergens een topic lopen over klussen, waarin je de viva vrouwen vraagt om moed en steun.
Wat is het verschil met dit topic?
Nare karakter trekjes heb je soms, ben je daar een beetje trots op?
