Wat is er met mij aan de hand..?

Ik zit al een hele tijd helemaal in de knoop met mezelf, en ik weet eigenlijk niet zo goed of mijn gedachtes nou realistisch zijn, of dat er echt iets mis met me is en ik aan de bel moet trekken.

Ik voel me constant opgejaagd, angstig, onrustig, pieker veel over de toekomst, ben heel onzeker en wil me het liefste verstoppen voor de buitenwereld. Ik ga overmorgen op vakantie, mijn ouders in Frankrijk opzoeken, en hoewel ik me er op verheug om ze weer te zien, vind ik het tegelijkertijd ontzettend spannend. Ik voel me te veel, ben bang voor het onbekende, en ik heb constant het gevoel dat ik elk moment kan gaan janken...

Verder ben ik ontzettend perfectionistisch, zo erg dat het me enorm in de weg zit. Om een voorbeeld te geven: mijn huis moet spik-en-span zijn, en ik heb 0,0 rust in mijn kont totdat alles netjes is. En dan bedoel ik echt netjes, dus geen kruimel op de vloer en geen enkel pluisje op de tafel. Het is behoorlijk obsessief.

En het stomme is, de angst is er altijd. Over alles. Ik pieker over mijn werk, of ik het wel goed doe, of ik goed genoeg ben als mens, of ik het leven wel aankan, en ga zo maar door. Eerlijk gezegd vind ik het leven op deze manier behoorlijk ingewikkeld en helemaal niet aangenaam. Mijn ouders zijn een grote steun voor me, maar ik kan dus ook eindeloos piekeren over de gedachte dat ze er op een bepaald moment niet meer zullen zijn. En eigenlijk wil ik daar niet stil bij staan, want ik zou niet weten wat ik dan moet doen. Wat mij betreft overlijd ik eerder dan zij, zodat ik dat moment nooit mee hoef te maken.

Maar goed, om on topic te blijven, ik weet dus niet wat er met me aan de hand is, en of ik me gewoon aanstel, of dat ik hulp moet zoeken. Overigens weet ik niet eens wat me zou helpen. Ik kan me bijna niet voorstellen dat ik me anders kan voelen dan hoe ik me nu voel. Maar het voelt niet goed. Het is te veel, en ergens hoop ik dat het anders kan, want als dit 'het leven' is, en ik op deze manier nog heel wat jaartjes door moet bikkelen, dan vind ik het echt niet de moeite waard...