Psyche
alle pijlers
Wat is er mis met mij?
zaterdag 6 mei 2017 om 11:38
He allemaal.
Ik heb eind vorig jaar een 8-jarige relatie verbroken. Ik twijfelde te veel en te lang. Aan het begin leek ik vooral opgelucht te zijn. Het was wel een vreemd idee dat ik niet meer bij hem was, maar de opluchting overheerste.
Inmiddels zijn we een halfjaar verder en merk ik dat ik mijzelf heel onstabiel vind. Vriendinnen om mij heen zitten in een totaal andere fase. Daar waar ik nu uit wil, zitten zij het liefst op de bank. (Ik ben altijd blijven stappen toen ik een relatie had, voor mezelf, maar ook voor mijn vriendinnen, toen zij geen relatie hadden.) nu zijn de rollen 'omgedraaid'. Mijn vriendinnen hebben een vriend en ik niet. Bij ons is het wel geregeld dat er dingen worden afgesproken die uiteindelijk toch niet doorgaan want er heeft iemand bijvoorbeeld toch niet zo'n zin. Eerder, toen ik een relatie had, vond ik dat niet zo'n heel groot punt, want dan sprak ik wel fijn af met mijn toen vriend. Nu merk ik - nu ik dus alleen ben - dat die teleurstelling dan een stuk groter is en al dit soort druppels hebben mijn emmer gister doen overlopen. Ik neem het hen niet kwalijk, want ik snap ze. Ik zou zelf alles ook wel sneller best vinden als ik een vriend had, maar nu heb ik dat niet meer en worstel ik daar dus mee.
Ik merk dus nu (pas) dat ik zeg maar zonder hulp op ijs sta, maar nog helemaal niet zelfstandig kan schaatsen. Zo voelt het spreekwoordelijk. Ik vind dat ik de lat voor mijn vriendinnen en mijzelf te hoog leg, waardoor ik mij teleurgesteld voel. Zij willen het liefst doordeweeks eens een kopje thee doen, terwijl ik het liefste gewoon wat gezelligs doe in het weekend. Maar ik mag en kan dat niet verwachten en ik weet niet hoe ik weer rust weet te vinden.
Daarnaast vraagt mijn familie mij keer op keer: mis je hem al? (Mijn ex) want zij hopen heel erg dat we bij elkaar weer komen. Dit beklemt me ook heel erg, omdat ik enerzijds iedereen weer wil pleasen. Kortom: ik zit met mijzelf in de knoop en ik lees graag tips over hoe ik weer rust in mijzelf kan vinden.
Ik heb eind vorig jaar een 8-jarige relatie verbroken. Ik twijfelde te veel en te lang. Aan het begin leek ik vooral opgelucht te zijn. Het was wel een vreemd idee dat ik niet meer bij hem was, maar de opluchting overheerste.
Inmiddels zijn we een halfjaar verder en merk ik dat ik mijzelf heel onstabiel vind. Vriendinnen om mij heen zitten in een totaal andere fase. Daar waar ik nu uit wil, zitten zij het liefst op de bank. (Ik ben altijd blijven stappen toen ik een relatie had, voor mezelf, maar ook voor mijn vriendinnen, toen zij geen relatie hadden.) nu zijn de rollen 'omgedraaid'. Mijn vriendinnen hebben een vriend en ik niet. Bij ons is het wel geregeld dat er dingen worden afgesproken die uiteindelijk toch niet doorgaan want er heeft iemand bijvoorbeeld toch niet zo'n zin. Eerder, toen ik een relatie had, vond ik dat niet zo'n heel groot punt, want dan sprak ik wel fijn af met mijn toen vriend. Nu merk ik - nu ik dus alleen ben - dat die teleurstelling dan een stuk groter is en al dit soort druppels hebben mijn emmer gister doen overlopen. Ik neem het hen niet kwalijk, want ik snap ze. Ik zou zelf alles ook wel sneller best vinden als ik een vriend had, maar nu heb ik dat niet meer en worstel ik daar dus mee.
Ik merk dus nu (pas) dat ik zeg maar zonder hulp op ijs sta, maar nog helemaal niet zelfstandig kan schaatsen. Zo voelt het spreekwoordelijk. Ik vind dat ik de lat voor mijn vriendinnen en mijzelf te hoog leg, waardoor ik mij teleurgesteld voel. Zij willen het liefst doordeweeks eens een kopje thee doen, terwijl ik het liefste gewoon wat gezelligs doe in het weekend. Maar ik mag en kan dat niet verwachten en ik weet niet hoe ik weer rust weet te vinden.
Daarnaast vraagt mijn familie mij keer op keer: mis je hem al? (Mijn ex) want zij hopen heel erg dat we bij elkaar weer komen. Dit beklemt me ook heel erg, omdat ik enerzijds iedereen weer wil pleasen. Kortom: ik zit met mijzelf in de knoop en ik lees graag tips over hoe ik weer rust in mijzelf kan vinden.
zaterdag 6 mei 2017 om 12:05
Zelfde als Fee. Je kunt nieuwe mensen gaan ontmoeten die (nog) van stappen houden zonder dat het iets afdoet aan de band met je vriendinnen. Dat kopje thee kan dan weer op zondagmiddag of dinsdagavond.
Voor je vriendinnen ook leuker om te weten dat je je vermaakt, ipv dat ze voelen dat je met ze op stap zou willen terwijl zij gewoon geen behoefte hebben daaraan.
Voor je vriendinnen ook leuker om te weten dat je je vermaakt, ipv dat ze voelen dat je met ze op stap zou willen terwijl zij gewoon geen behoefte hebben daaraan.
Je kunt méér.
zaterdag 6 mei 2017 om 12:12
En mis met je valt volgens mij wel mee hoor
De één is 50 en volop aan het stappen en festvals aan het bezoeken, de ander heeft daar met 22 al geen zin meer in.
Dat zegt niet dat je bij dat kopje thee niet toch samen de beste gesprekken kunt hebben. En na relatiebreuk is toch beetje standaard dat mensen weer meer in de 'stapfase' komen.
Je moet alleen niet gaan wachten tot je vriendinnen weer feestbeesten worden want het klinkt alsof dat er gewoon niet meer in zit.
De één is 50 en volop aan het stappen en festvals aan het bezoeken, de ander heeft daar met 22 al geen zin meer in.
Dat zegt niet dat je bij dat kopje thee niet toch samen de beste gesprekken kunt hebben. En na relatiebreuk is toch beetje standaard dat mensen weer meer in de 'stapfase' komen.
Je moet alleen niet gaan wachten tot je vriendinnen weer feestbeesten worden want het klinkt alsof dat er gewoon niet meer in zit.
Je kunt méér.
zaterdag 6 mei 2017 om 12:25
Jouw reactie is heel begrijpelijk. Het is lastig als jouw vriendinnen veranderd zijn. Ik vind het zelf ook altijd belangrijk om iets met mijn vriendinnen te blijven doen als ik in een relatie zit. Helaas geldt dit niet voor iedereen.
Zoals de anderen al zeggen, zou je op zoek moeten gaan naar gelijkgestemden. Nu ben je veel te afhankelijk van je vriendinnen en dat is zonde.
Je moet ergens een balans vinden tussen wat jij prettig vindt en accepteren dat je niet meer alles met je vriendinnen kunt doen.
En je familie moet een keer ophouden om over je ex te praten. Uit is uit. En je hoeft ze echt niet te pleasen. Het blijven herhalen dat het niet meer goedkomt of dat je familie het hier niet meer over moet hebben. Er komt een moment dat het kwartje valt. Al begrijp ik dat het heel vermoeiend is. Weet het uit eigen ervaring
.
En misschien moet je wat vaker alleen iets ondernemen. Ik weet niet of je dat aandurft.
Zoals de anderen al zeggen, zou je op zoek moeten gaan naar gelijkgestemden. Nu ben je veel te afhankelijk van je vriendinnen en dat is zonde.
Je moet ergens een balans vinden tussen wat jij prettig vindt en accepteren dat je niet meer alles met je vriendinnen kunt doen.
En je familie moet een keer ophouden om over je ex te praten. Uit is uit. En je hoeft ze echt niet te pleasen. Het blijven herhalen dat het niet meer goedkomt of dat je familie het hier niet meer over moet hebben. Er komt een moment dat het kwartje valt. Al begrijp ik dat het heel vermoeiend is. Weet het uit eigen ervaring
. En misschien moet je wat vaker alleen iets ondernemen. Ik weet niet of je dat aandurft.
Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan
zaterdag 6 mei 2017 om 12:31
zaterdag 6 mei 2017 om 14:19
Er is niks mis met je.
Je bent alleen bezig een nieuw leven/ evenwicht te vinden en dat is best wel vermoeiend. Jullie zijn zo lang bij elkaar geweest en nu is het over. Geen wonder dat je je draai nog niet gevonden hebt.
Geef het wat tijd. En een goeie tip hierboven was: kijk of je een paar mensen kunt vinden die wel willen uitgaan.
Je bent alleen bezig een nieuw leven/ evenwicht te vinden en dat is best wel vermoeiend. Jullie zijn zo lang bij elkaar geweest en nu is het over. Geen wonder dat je je draai nog niet gevonden hebt.
Geef het wat tijd. En een goeie tip hierboven was: kijk of je een paar mensen kunt vinden die wel willen uitgaan.
zaterdag 6 mei 2017 om 15:02
quote:Borgia schreef op 06 mei 2017 @ 12:25:
Jouw reactie is heel begrijpelijk. Het is lastig als jouw vriendinnen veranderd zijn. Ik vind het zelf ook altijd belangrijk om iets met mijn vriendinnen te blijven doen als ik in een relatie zit. Helaas geldt dit niet voor iedereen.
Zoals de anderen al zeggen, zou je op zoek moeten gaan naar gelijkgestemden. Nu ben je veel te afhankelijk van je vriendinnen en dat is zonde.
Je moet ergens een balans vinden tussen wat jij prettig vindt en accepteren dat je niet meer alles met je vriendinnen kunt doen.
En je familie moet een keer ophouden om over je ex te praten. Uit is uit. En je hoeft ze echt niet te pleasen. Het blijven herhalen dat het niet meer goedkomt of dat je familie het hier niet meer over moet hebben. Er komt een moment dat het kwartje valt. Al begrijp ik dat het heel vermoeiend is. Weet het uit eigen ervaring.
En misschien moet je wat vaker alleen iets ondernemen. Ik weet niet of je dat aandurft.Dat doen ze toch nog met haar. Alleen niet stappen. En TO is veranderd, zij is vrijgezel en wil ineens in het weekend stappen of dingen doen. Iets wat ze vroeger misschien voor de rest heeft gedaan maar de laatste tijd ook niet zo frequent meer. Anders had ze nu dat probleem niet ineens.
Jouw reactie is heel begrijpelijk. Het is lastig als jouw vriendinnen veranderd zijn. Ik vind het zelf ook altijd belangrijk om iets met mijn vriendinnen te blijven doen als ik in een relatie zit. Helaas geldt dit niet voor iedereen.
Zoals de anderen al zeggen, zou je op zoek moeten gaan naar gelijkgestemden. Nu ben je veel te afhankelijk van je vriendinnen en dat is zonde.
Je moet ergens een balans vinden tussen wat jij prettig vindt en accepteren dat je niet meer alles met je vriendinnen kunt doen.
En je familie moet een keer ophouden om over je ex te praten. Uit is uit. En je hoeft ze echt niet te pleasen. Het blijven herhalen dat het niet meer goedkomt of dat je familie het hier niet meer over moet hebben. Er komt een moment dat het kwartje valt. Al begrijp ik dat het heel vermoeiend is. Weet het uit eigen ervaring
. En misschien moet je wat vaker alleen iets ondernemen. Ik weet niet of je dat aandurft.Dat doen ze toch nog met haar. Alleen niet stappen. En TO is veranderd, zij is vrijgezel en wil ineens in het weekend stappen of dingen doen. Iets wat ze vroeger misschien voor de rest heeft gedaan maar de laatste tijd ook niet zo frequent meer. Anders had ze nu dat probleem niet ineens.
zaterdag 6 mei 2017 om 15:44
Oké, maar het blijft een feit dat de behoeftes van TO en haar vriendinnen verschillen. Het zou TO helpen om vriendinnen te vinden die het leuk vinden om te gaan stappen of om andere dingen in het weekend te doen. Of als ze het aandurft om dingen alleen te doen.
Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan
zaterdag 6 mei 2017 om 17:14
Er is helemaal niks mis met je! Zo vreselijk herkenbaar verhaal! Hoe lief je vriendinnen ook zijn, ze zijn er niet elke dag om vanalles met je te ondernemen. Zij hebben ook hun werk, partner, familie, andere vrienden en (soms) kinderen. Waar je af en toe ook een avond lekker met je vriend op de bank lag, ben je nu alleen. Daarom zit ik nu 'gezellig' op zaterdagavond alleen... terwijl ik eerder altijd dacht dat ik altijd wel iets gepland had. Al meerdere vriendinnen gevraagd maar allemaal wat anders te doen.
Ik wil mezelf niet zielig vinden, dus ik maak er een knus avondje van, leuke film, goed boek, kaarsjes, lekker hapje, goed wijntje... het is belangrijk om ook in je eentje blij te zijn met wie je bent en lief voor jezelf te zijn. En morgen ben ik heel trots op mezelf dat het eigenlijk helemaal niet zo erg was en staan er wel weer leuke dingen op de planning.
Heel knap dat je voor je eigen gevoel bent gegaan om de relatie te beëindigen, je komt er wel!
Ik wil mezelf niet zielig vinden, dus ik maak er een knus avondje van, leuke film, goed boek, kaarsjes, lekker hapje, goed wijntje... het is belangrijk om ook in je eentje blij te zijn met wie je bent en lief voor jezelf te zijn. En morgen ben ik heel trots op mezelf dat het eigenlijk helemaal niet zo erg was en staan er wel weer leuke dingen op de planning.
Heel knap dat je voor je eigen gevoel bent gegaan om de relatie te beëindigen, je komt er wel!
Het komt altijd weer goed...het kost alleen maar tijd
zaterdag 6 mei 2017 om 17:30
quote:Borgia schreef op 06 mei 2017 @ 15:44:
Oké, maar het blijft een feit dat de behoeftes van TO en haar vriendinnen verschillen. Het zou TO helpen om vriendinnen te vinden die het leuk vinden om te gaan stappen of om andere dingen in het weekend te doen. Of als ze het aandurft om dingen alleen te doen.
Ow dat zeker en ze mag ook wel balen dat ze nu even niet de vrienden heeft met dezelfde behoeftes. Maar ze kan het ze niet aanrekenen.
En er is zeker niks mis met haar.
Oké, maar het blijft een feit dat de behoeftes van TO en haar vriendinnen verschillen. Het zou TO helpen om vriendinnen te vinden die het leuk vinden om te gaan stappen of om andere dingen in het weekend te doen. Of als ze het aandurft om dingen alleen te doen.
Ow dat zeker en ze mag ook wel balen dat ze nu even niet de vrienden heeft met dezelfde behoeftes. Maar ze kan het ze niet aanrekenen.
En er is zeker niks mis met haar.
