Psyche
alle pijlers
Wel of niet in kist kijken?
donderdag 15 oktober 2020 om 19:36
Mijn oma wordt volgende week begraven. Ze is overleden aan corona, dus we kunnen alleen vandaag nog kijken (in een speciale ruimte, met mondkapje en op afstand) en daarna wordt ze gewassen en moet de kist dicht.
Ik heb zo’n angst voor overleden mensen. Mijn vader is overleden toen ik 19 was en ik ben er gewoon lichtelijk door getraumatiseerd. Ik vind het zó eng en naar en wil iemand niet zo herinneren.
Anderzijds is het de laatste keer en ga ik er spijt van hebben als ik niet kijk.
Wat doen jullie/zouden jullie doen in zo’n situatie?
Ik heb zo’n angst voor overleden mensen. Mijn vader is overleden toen ik 19 was en ik ben er gewoon lichtelijk door getraumatiseerd. Ik vind het zó eng en naar en wil iemand niet zo herinneren.
Anderzijds is het de laatste keer en ga ik er spijt van hebben als ik niet kijk.
Wat doen jullie/zouden jullie doen in zo’n situatie?
vrijdag 16 oktober 2020 om 16:52
zo ervaar ik het ook.
vrijdag 16 oktober 2020 om 17:01
Waar haal je dat toch vandaan? Ik zeg dat werkelijk nergens. Iedereen moet gewoon doen wat bij je past. Ik spreek voor mezelf. Heel veel mensen kijken liever niet, heel normaal.Luci_Morgenster schreef: ↑16-10-2020 13:37Nou ja blijkbaar vind je er wat van als mensen een andere voorkeur hebben.
Het lijkt eerder of je zelf vindt dat je zou moeten kijken en mijn opmerkingen in die context leest.
vrijdag 16 oktober 2020 om 17:19
Ibi, jij laat bij mij een kwartje vallen zeg. In de twee gevallen die ik beschreef heb ik beide personen tijdens ziekbed en overlijden meegemaakt. Voor mij waren ze na de laatste verzorging weer zichzelf, maar dat was voor mensen die hen niet vaak zagen natuurlijk helemaal niet zo! Dank je wel. Stom dat ik mij dat toen helemaal niet realiseerde.IBIopviva schreef: ↑15-10-2020 20:29Gecondoleerd met je oma.
Ik doe het meestal wel als afsluiting van een leven. Mijn moeder konden we pas door omstandigheden een kwartier voor de condoleance zien. Ik was pas 19 en pas een kwartier voor de condoleance geloofde ik het pas echt en had ik pas echt het besef.
Mijn man overleed toen we beide 27 waren en hij is thuis overleden en ik heb zelf de laatste verzorging gedaan dus uiteraard heb ik hem nog gezien.
Het is persoonlijk bv met mijn man hij was echt knalgeel. 5 minuten na zijn overlijden knapte hij helemaal op en leek hij weer, zo ervaarde ik het althans, normaal. Mijn zussen en zwager die hem ook knalgeel hadden gezien antwoorde dan ook op de vraag van een nichtje hoe hij erbij lag dat hij gewoon zichzelf was. Die arme nicht was in shock want ja zij had niet de ernstig zieke Patrick meer gezien maar de kerngezonde.
Onlangs zag ik een foto van mijn man in de kist en pas toen (10 jaar later) dacht ik: ja jeetje ibi, hij was kaal door de chemo, heel snel veel afgevallen dus ingevallen gezicht, een litteken op zijn schedel door een hersenoperatie en toch nog wel behoorlijk geel.
Maar ik zweer je ik zag dat niet! Hij was gewoon mijn Patrick.
Nou ja lang verhaal maar hou dit in je achterhoofd voor het geval je de tactiek van "ik vraag het gewoon even na" wil gebruiken zoals mijn nicht want dat kan niet altijd even goed uitpakken.
Sterkte, bedenk voor jezelf of je eerder spijt gaat krijgen van wel kijken dan van niet. En wat de meerwaarde is van wel kijken.
TO: goed dat je je gevoel volgde. Daar kun je vrijwel nooit spijt van krijgen.
vrijdag 16 oktober 2020 om 17:20
Nee dat spreekt natuurlijk vanzelf. Maar dat is geen antwoord op de vraag: waarom kun je een ander niet vragen hoe de overledene eruit ziet? Ik gaf aan dat je dit niet aan Jan en alleman kunt vragen toch?Gatinmijnsok schreef: ↑15-10-2020 20:33Omdat je het niet ongezien kan maken als je eenmaal gekeken hebt.
vrijdag 16 oktober 2020 om 17:26
Ik denk dat wat bedoeld wordt is dat sommigen iemand veel recenter nog gezien hebben, misschien al die in behoorlijk zieke staat en voor die mensen is het contrast met hoe de persoon er dan nu overleden bij ligt anders dan iemand die de overledene misschien anderhalve maand daarvoor of langer terug, nog in betere conditie heeft gezien. Het antwoord kan dus gekleurd zijn en je op het verkeerde been zetten.Toetie2020 schreef: ↑16-10-2020 17:20Nee dat spreekt natuurlijk vanzelf. Maar dat is geen antwoord op de vraag: waarom kun je een ander niet vragen hoe de overledene eruit ziet? Ik gaf aan dat je dit niet aan Jan en alleman kunt vragen toch?
vrijdag 16 oktober 2020 om 17:30
Yep, dat geef ik ook aan in het bericht erbovenrumforviva schreef: ↑16-10-2020 17:26Ik denk dat wat bedoeld wordt is dat sommigen iemand veel recenter nog gezien hebben, misschien al die in behoorlijk zieke staat en voor die mensen is het contrast met hoe de persoon er dan nu overleden bij ligt anders dan iemand die de overledene misschien anderhalve maand daarvoor of langer terug, nog in betere conditie heeft gezien. Het antwoord kan dus gekleurd zijn en je op het verkeerde been zetten.
vrijdag 16 oktober 2020 om 19:39
Ik heb mijn oma gezien toen ze net overleden was en een paar dagen later in het uitvaartcentrum. Toen leek ze pas echt dood, en dat was kort na het overlijden niet zo. Als tiener heb ik het kijken altijd overgeslagen, maar eigenlijk is er niets engs aan. Overledenen zien er meestal niet uit als ‘zichzelf’. De kleur is heel anders, en het ziet er een beetje onecht uit.
vrijdag 16 oktober 2020 om 19:45
Ik heb als kind een naaste verloren die ik niet meer mocht zien omdat zij er niet mooi bij lag. Ik was 9 en kon me tijdens de begrafenis niet voorstellen dat zij in die kist lag. Ik heb dan ook veel moeite gehad met de verwerking. Ik ga nu dan ook altijd kijken. Ik moet zien dat iemand echt dood is.
Dit is voor iedereen anders. Zo gaat mijn zus nooit kijken. Zij onthoudt de overledende liever zoals hij was toen hii nog leefde.
To, doe wat op het moment dat het zover is wat goed voelt. Dan kan je er bijna geen spijt van krijgen.
Dit is voor iedereen anders. Zo gaat mijn zus nooit kijken. Zij onthoudt de overledende liever zoals hij was toen hii nog leefde.
To, doe wat op het moment dat het zover is wat goed voelt. Dan kan je er bijna geen spijt van krijgen.
