Werken aan een gezonde relatie met eten

Gaviota zaterdag 17 december 2022 om 12:14

Ik heb een nieuw account aangemaakt. Zijn er hier mensen die (net als ik) worstelen met hun eetgedrag en daarover willen kletsen? Ik heb dit bewust onder Psyche geplaatst (en niet onder Lijf en Lijn), want mijn focus ligt echt op het aanpakken van gedrag en niet op diëten of de weegschaal.

Ik ben dus te zwaar. En dat komt omdat ik eten gebruik als coping mechanisme. Ik kruip op de bank met chips en chocola bij emoties als stress, eenzaamheid, verveling en als ik overprikkeld ben geraakt. En natuurlijk speelt gewoonte en associatie ook een rol. Ik weet (net als de meeste mensen met overgewicht) uitstekend wat gezond eten is. En ik denk dat ik mijn slechte eetgewoonten alleen kan aanpakken door met gedrag en psychologie aan de slag te gaan. Langzaam afvallen volgt dan vanzelf wel.

Enkele bronnen waar ik inspiratie uit haal:
VET Belangrijk - Mariëtte Boon en Liesbeth van Rossum
Voeding is geen medicijn - Joshua Wolrich
Het slanke brein - Heleen Ligtelijn
Blij Dieetvrij - Saskia Koopman
Etenslessen - Marjena Moll
Inzicht in eten - Femke Buwalda

De basis is dat eetgedrag en overgewicht veel complexer zijn dan 'je moet gewoon gezond eten'. Ik heb ook al een aantal gesprekken met een psycholoog gehad hierover. En nu ben ik dus niet per se op zoek naar tips, maar vooral naar lotgenoten die hierover mee willen schrijven.

gaviota wijzigde dit bericht op 15-01-2023 22:31

4.28% gewijzigd

Jufjoke zondag 18 december 2022 om 09:18

Lila-Linda schreef: ↑
17-12-2022 16:27
Eten als je trek hebt en dan eten waar je zin in hebt
Geen schuldgevoel over eten
Niet de ene dag weinig eten omdat je morgen kerstdiner hebt
Niet eten moeten verdienen met sporten
Geen eetlijstjes bijhouden, zeker niet op dit forum
Niet overdag zoweinig eten, dat je 's avonds overeet

Ach enzo kan ik nog even doorgaan

Dat zijn dingen die absoluut waar zijn, maar alleen werken als je al een gezonde relatie met eten hebt. Dit is dus het einddoel, niet hoe je het kunt bereiken.
Ik denk dat, om hier te geraken, je eerst hulp van bijvoorbeeld een diëtist nodig hebt. Strakke schema's die uiteindelijk je tweede natuur gaan worden. Eventueel aangevuld met therapie om te leren om eten slechts als voeding te zien, in plaats van als troost, beloning of straf.

tv-icoon zondag 18 december 2022 om 09:40

Toch schijnen er meer magere mensen dood te gaan dan dikke. Die magere hadden dan een aandoening waardoor ze minder trek hadden.

Ik eet niets meer waar ik ziek van word ook al is het nog zo gezond. Geen low carb meer.

Dan moet het maar zoals het kan

zenga zondag 18 december 2022 om 10:28

tv-icoon schreef: ↑
18-12-2022 09:17
Vaak eet ik ook uit verveling maar ik ga ook los op de koffie, puur om iets te hebben.

Misschien is het een oplossing om voedsel wat je niet in je maag wil krijgen niet te kopen?
[...]

Fantastische oplossing, maar het werkt al 20 jaar niet.

tv-icoon zondag 18 december 2022 om 10:48

zenga schreef: ↑
18-12-2022 10:28
Fantastische oplossing, maar het werkt al 20 jaar niet.

Zijn je vrienden zo gemeen dat ze je steeds willen verleiden met lekkers waar je geen weerstand aan kan bieden?
Of kan je niet langs de verse broodjesafdeling komen in de supermarkt? Die wordt ook steeds uitgebreider.

Dan moet het maar zoals het kan

zenga zondag 18 december 2022 om 11:01

tv-icoon schreef: ↑
18-12-2022 10:48
Zijn je vrienden zo gemeen dat ze je steeds willen verleiden met lekkers waar je geen weerstand aan kan bieden?
Of kan je niet langs de verse broodjesafdeling komen in de supermarkt? Die wordt ook steeds uitgebreider.

Vrienden?
Nee hoor, ik doe dit gewoon zelf. Niemand dwingt me.

tv-icoon zondag 18 december 2022 om 11:22

zenga schreef: ↑
18-12-2022 11:01
Vrienden?
Nee hoor, ik doe dit gewoon zelf. Niemand dwingt me.

Dat denk je maar.

Dan moet het maar zoals het kan

Lila-Linda zondag 18 december 2022 om 11:22

Jufjoke schreef: ↑
18-12-2022 09:18
Dat zijn dingen die absoluut waar zijn, maar alleen werken als je al een gezonde relatie met eten hebt. Dit is dus het einddoel, niet hoe je het kunt bereiken.
Ik denk dat, om hier te geraken, je eerst hulp van bijvoorbeeld een diëtist nodig hebt. Strakke schema's die uiteindelijk je tweede natuur gaan worden. Eventueel aangevuld met therapie om te leren om eten slechts als voeding te zien, in plaats van als troost, beloning of straf.

Het was dan ook antwoord op de graag wat een gezonde relatie IS, niet hoe je er komt

Ik.kwam er zelf, door met hulp de stemmen uit mijn jeugd achter me te laten.

Gaviota zondag 18 december 2022 om 11:23

tv-icoon schreef: ↑
17-12-2022 22:00
Ik ben inmiddels opgeknapt en zal geen last hebben vannacht. Ik ken maar weinig mensen die niet steeds dikker worden als ze niet van tijd tot tijd een afslankkuurtje doen. Met kerst eten ze er weer enige kilo's bij en nieuwjaar begint met afslanken.

Ik ken één persoon die van nature altijd slank geweest is en dat is mijn zus. Maar zij is heel anders dan ik. Ik heb mijn eten in enkele happen naar binnen en pak er dan nog wat. Ik denk niet dat dat te veranderen is. En dat is momenteel ook verre van nodig.

Dus toch zelf ook niet helemaal een gezonde relatie met eten. Van tijd tot tijd een 'afslankkuurtje' moeten doen omdat je anders steeds dikker wordt, lijkt me niet de juiste weg. En het is echt onmogelijk om kilo's aan te komen met kerst. Je kunt misschien wat meer vocht vasthouden, maar voor kilo's aankomen heb je meer tijd nodig.

Ik snap ook niet helemaal waarom jij mij hier aan het begin nog lowcarb aanraadde, terwijl nu blijkt dat dit voor jou juist tot problemen heeft geleid. Wat is het precies dat jou naar dit topic trekt?

Lila-Linda zondag 18 december 2022 om 11:25

tv-icoon schreef: ↑
18-12-2022 09:40
Toch schijnen er meer magere mensen dood te gaan dan dikke. Die magere hadden dan een aandoening waardoor ze minder trek hadden.

Heb je een link naar die onderzoeken? Mbt vroeg sterven en minder trek?

Gaviota zondag 18 december 2022 om 11:28

@zenga, fijn als je hier mee wilt schrijven! Wat jij schrijft, herken ik ook. Ik kan (soms) best een paar weken heel netjes eten. En dan ben je in eerste instantie heel gemotiveerd en trots op jezelf. Maar het gaat altijd weer een keertje mis. Omdat je het echte probleem niet aanpakt. Vandaar dat ik nu mijn focus wil verleggen van 'ik wil afvallen' naar 'ik wil een gezonde relatie met eten'. En daar hoort dus bij dat je af en toe geniet van lekkere dingen en jezelf inderdaad geen voedingsmiddelen gaat ontzeggen.

Gaviota zondag 18 december 2022 om 11:42

Rosasana schreef: ↑
17-12-2022 23:16
Voor mij is het nooit anders geweest, als ik kind haalde ik al chocoladekoekjes van mijn zakgeld voor die momenten. Maar altijd stiekem.

[...]

Ik vind het al heel mooi dat jij hiervoor naar een psycholoog bent gegaan. Dat heb ik tot nu toe nooit gedurfd...

O ja, verrek, nu je het zegt... Ik besteedde mijn zakgeld vroeger ook bij de Jamin en de benzinepomp en at ook zoveel mogelijk stiekem op mijn kamer. Ik heb altijd gedacht dat dit kwam omdat mijn ouders juist heel erg van het gezonde eten waren en ik thuis wat dat betreft (in mijn beleving tenminste) heel weinig mocht. Maar ik denk nu dat dit te simpel gedacht is.

Ik moest ook wel een drempel over, maar het is goed bevallen. Het kon online en dit was een heel praktische psycholoog, die zich vooral op gedrag richtte. Dat biedt (zeker aan het begin) wat meer houvast en handelingsperspectief. Drie tips van haar:

- Focus je alleen op de dingen die niet goed gaan. Klinkt als een open deur, maar vaak heb je de neiging om je hele eetpatroon op de schop te gooien. En dat hoeft helemaal niet. Mijn valkuilen zijn snaaien aan het eind van de middag/begin van de avond en altijd als ik alleen ben. Dus ik ben me alleen daarop gaan richten.

- Bereid lastige momenten zoveel mogelijk voor. Dus in mijn geval: organiseer het 's ochtends (als je nog sterk bent) zo, dat je het later op de dag zo makkelijk mogelijk hebt. Dat kan op allerlei manieren: bedenk alvast een activiteit (voor als je je verveelt), zorg dat je soep in de vriezer hebt voor als je 's avonds moe thuiskomt, etc. Wat ik ook een goeie vond: ik loop 's avonds vaak naar de keuken om een kop thee in te schenken en dan gaat mijn hand automatisch naar de keukenkastjes. Haar oplossing: zet een thermoskan thee naast je neer, zodat je niet bij elke kop thee weer in de verleiding komt.

- Maak aan het begin duidelijke afspraken met jezelf (als de saboteur nog volop op de loer ligt), maar zorg dat die niet enorm Spartaans zijn en sluit geen voedingsmiddelen uit.

Veel praktische tips dus. Dan ben je nog niet begonnen aan de psychische kant (waarom heb ik eetbuien?), maar om te beginnen gaf mij dit al veel rust en houvast. En Rome is ook niet in één dag gebouwd. Ik moet nu alleen weer de afspraken met mezelf gaan nakomen, want daar was volledig de klad in gekomen.

Gaviota zondag 18 december 2022 om 11:59

DingDong schreef: ↑
17-12-2022 23:21
In onze samenleving vinden we negatieve gevoelens, vooral lastig en willen we die vooral ontlopen of onderdrukken. Ik denk juist dat we meer tijd moeten nemen om actiever met die gevoelens om te gaan. Emoties die je onderdrukt zijn signalen die je negeert maar die wel gaan om je eigenlijke mentale staat. We noemen alles onderbuik gevoelens maar we onderzoeken ze eigenlijk nauwelijks want "daar hebben we geen tijd voor" maar eigenlijk leven we op de automaat.

Als je je verveelt komt dat vaak omdat er je niet leuks in het verschiet hebt, als je stress ervaart dan heb je rust nodig, en bij eenzaamheid nieuwe prikkels .

Een psycholoog is een goede stap maar zoals bij alles moet je het nu zelf in praktijk brengen. Als je hand op weg is naar die zak chips, vraag je af waarom je die chips gaat eten, welke emotie hoort erbij. Als je de emotie weet, doorvoel het dan eens heel erg goed. Stress of eenzaamheid voelt heel vervelend maar het kan je ook aanmoedigen om je situatie te veranderen. Wat ik eigenlijk wil zeggen dat "actiever" met jezelf en je leven bezig zijn je ook de antwoorden geeft die je zoekt. Minder negatief over je zelf denken scheelt ook enorm.

Sterkte hoor, ik vind het al slim dat je het niet zoekt in uithongeren maar in logica.

Ja precies, ik denk dat je gelijk hebt in wat je schrijft. We hebben nogal de neiging om negatieve emoties weg te drukken, of we willen ze zo snel mogelijk oplossen. Maar het is natuurlijk heel normaal dat je af en toe boos, verdrietig, chagrijnig, teleurgesteld of wat dan ook bent. Er zijn twee oefeningen die ik weleens doe als ik wil gaan snaaien:

- De 'makkelijke': uitzitten. Oké, je hebt zin in troep, maar je doet het gewoon niet. En dan baal je daar maar even van. En als je je rot voelt, dan voel je je maar rot. Het is wat ik ook deed toen ik stopte met roken. Gewoon de cravings maar over je heen laten komen, maar er niets mee doen. Ze ebben wel weer weg.

- De moeilijke: alles qua afleiding wegleggen en een minuut of 10 alleen maar gaan zitten ervaren hoe je je voelt. Is het eenzaamheid? Ben je ergens gefrustreerd over? Maak je je zorgen? Soms gaat het dan alleen maar om het voelen en soms probeer ik te bedenken waar het vandaan komt (en of ik daar iets aan kan doen).

Gaviota zondag 18 december 2022 om 12:03

@Lila-Linda en @Wollenstone, dank voor de links. Ik denk dat wat die diëtist Hannah zegt erg lijkt op de ideeën van Joshua Wolrich en Blij Dieetvrij lijkt op de aanpak van Saskia de Ridder.

Gaviota zondag 18 december 2022 om 12:06

Lila-Linda schreef: ↑
18-12-2022 11:22
Het was dan ook antwoord op de graag wat een gezonde relatie IS, niet hoe je er komt

Ik.kwam er zelf, door met hulp de stemmen uit mijn jeugd achter me te laten.

Well done! Wist jij toen je hulp zocht al min of meer waar het probleem zat? Daar worstel ik nog erg mee. Ik zie wel allerlei dingen die problematisch zijn (emoties wegstoppen, moeite met intimiteit...), maar ik kan niet precies de vinger erop leggen hoe dit zo gekomen is.

Anoniem_64f4621f1b20d zondag 18 december 2022 om 12:17

Succes!

Lila-Linda zondag 18 december 2022 om 12:26

Gaviota schreef: ↑
18-12-2022 12:06
Well done! Wist jij toen je hulp zocht al min of meer waar het probleem zat? Daar worstel ik nog erg mee. Ik zie wel allerlei dingen die problematisch zijn (emoties wegstoppen, moeite met intimiteit...), maar ik kan niet precies de vinger erop leggen hoe dit zo gekomen is.

Ik ben opgegroeid met een moeder met een eetstoornis. Dat is niet gemakkelijk. Ook was ik jong in een tijd dat heroin-chic mooi was.
Ik WIST waar de fout zat, maar heb hulp nodig gehad om het ook doorvoelen.
En mezelf te omarmen en gewoon lekker eten te gunnen.
Lief te zijn, voor mezelf nu en daarmee voor dat kleine meisje, dat ik was.

Gaviota zondag 18 december 2022 om 14:56

@Wollenstone dankjewel!
@Lila-Linda

Avage zondag 18 december 2022 om 16:08

Gaviota schreef: ↑
18-12-2022 11:59
Ja precies, ik denk dat je gelijk hebt in wat je schrijft. We hebben nogal de neiging om negatieve emoties weg te drukken, of we willen ze zo snel mogelijk oplossen. Maar het is natuurlijk heel normaal dat je af en toe boos, verdrietig, chagrijnig, teleurgesteld of wat dan ook bent. Er zijn twee oefeningen die ik weleens doe als ik wil gaan snaaien:

- De 'makkelijke': uitzitten. Oké, je hebt zin in troep, maar je doet het gewoon niet. En dan baal je daar maar even van. En als je je rot voelt, dan voel je je maar rot. Het is wat ik ook deed toen ik stopte met roken. Gewoon de cravings maar over je heen laten komen, maar er niets mee doen. Ze ebben wel weer weg.

- De moeilijke: alles qua afleiding wegleggen en een minuut of 10 alleen maar gaan zitten ervaren hoe je je voelt. Is het eenzaamheid? Ben je ergens gefrustreerd over? Maak je je zorgen? Soms gaat het dan alleen maar om het voelen en soms probeer ik te bedenken waar het vandaan komt (en of ik daar iets aan kan doen).

Hoi Gaviota, ik wil je een compliment geven omdat je jezelf serieus neemt en het beter wil gaan doen.

Ik heb deze reactie van je gequote omdat ik hier ook op uit ben gekomen. En nog steeds pas ik dit toe. Wel vaker de makkelijke dan de moeilijke. De moeilijke zou ik eigenlijk elke dag even moeten doen. Sommige periodes lukt dat wel.

Bij mij gaat het inmiddels niet meer over eten, maar ik heb nog steeds vaak dat er een gevoel is dat ik wegstop ipv erbij te blijven en het te onderzoeken, met als gevolg onrust en bepaald gedrag dat daaruit voortkomt.

Ik heb sinds mijn tienerjaren een ongezonde relatie met eten en dieten/sporten gehad. Vooral doordat ik een vermijder ben en alles wegstop, contact met mezelf kwijtraak en dan die leegte ging 'weg eten'. Zo heb ik altijd geleefd.
En dan weer een periode heel strikt zijn en mezelf 'straffen' met alleen maar zo goedkoop en sober mogelijk eten.
Eten (en alcohol drinken) was ook een gewoonte om mezelf te kalmeren als ik overprikkeld was.

Bij mij steunde heel veel emotieregulatie op eten en drinken.
Ik had dit zelf nooit zo in de gaten, dus vind het knap dat jij dit ziet van jezelf. Ik vond het ook jarenlang ontzettend moeilijk om deze patronen te doorbreken en afstand te doen van het troostende/regulerende effect. Misschien klinkt dit heel stom maar het was alsof ik afscheid moest nemen van een dierbare vriend. Het is wel echt verslavingsgedrag denk ik, of althans daarmee te vergelijken.

Gaviota zondag 18 december 2022 om 16:23

Wauw @Avage, dank voor je post! En voor je compliment.

Je slaat wat mij betreft de spijker op de kop. Enorm herkenbaar, inclusief de onrust en het overprikkeld raken. Emotieregulatie, dat is inderdaad wat het is. Wat knap en wat fijn voor je dat jij al zover gekomen bent! Dat geeft ook weer hoop en moed.

zenga zondag 18 december 2022 om 20:34

Avage, het voelt voor mij ook alsof ik afscheid moet gaan nemen van een goede vriend. Soms vraag ik me af of ik het wel kan, er klaar voor ben. Maar het is de enige manier om gezonder te worden en een lijf te krijgen waarin ik me prettig voel.

Gaviota, ik wil jouw "makkelijke" en "moeilijke" manier ook proberen. Een alternatief voor snaaien heb ik sowieso ook niet kunnen bedenken, ik weet niets wat me minstens zoveel rust geeft. (Ik heb zelfs geprobeerd om wijn te drinken ipv snaaien, maar ook dat hielp niet). Van muziek luisteren word ik vaak wel rustig, maar het het snaaien geeft ook het gevulde gevoel in mn buik. En een boterham doet ook niet hetzelfde. Ik vind het ingewikkeld...maar zou zo graag zonder overmatig snaaien door het leven gaan.

Rosasana zondag 18 december 2022 om 22:37

Confronterend om dit allemaal te lezen. Ik herken zoveel van wat jullie schrijven. Over emoties reguleren, verwijderd zijn van jezelf. Ik cijfer mezelf al mijn hele leven weg, wil niemand tot last zijn. Als klein meisje al niet en in mijn eigen gezin ook niet.

Ik heb al die jaren nooit echt nagedacht over hoe ik me voelde en wat ik nodig had. Misschien dat het eten wel helpt om die genegeerde gevoelens af te dekken. Ik weet wel dat ik het plan op momenten dat ik alleen ben. En dat ik me daarna niet blij voel, maar wel rustiger. Als dit de reden is dat ik het doe, dan begrijp ik ook dat ik er niet mee kan stoppen. Want gezond eten overdag helpt mij helemaal niet. Ik doe het ook als ik echt geen honger heb.

Ik moet het even laten bezinken...

Gaviota maandag 19 december 2022 om 10:45

@Rosasana, het is ook heftig. Het voelt voor mij ook als veel tegelijk. Dat is waarom ik wel veel heb aan de focus op gedrag. Dat biedt handelingsperspectief en dan hoef je niet de hele tijd te graven in je ziel.

@zenga, de psycholoog raadde mij aan om niet op zoek te gaan naar vervanging voor het snaaien, omdat je het uit je systeem moet zien te krijgen. Dus zelfs niet in plaats van koek en chips rauwkost gaan eten of zo. In je hersenen is een olifantenpaadje gegroeid dat eten associeert met ontspanning/even tot jezelf komen en dat paadje moet weer overwoekerd raken.

Ik probeer het soms in afleiding te zoeken. Het is handig om daarvoor al een lijstje klaar te hebben liggen, zodat je niet teveel hoeft na te denken over wat je gaat doen. Kan van alles zijn. Een vriendin bellen, een ommetje maken, een hobby.

En anders probeer ik het onrustige gevoel maar gewoon te laten zijn. Dus niet tegen vechten, maar over me heen te laten komen. Het is denk ik ook iets waar we doorheen zullen moeten. Je lichaam moet leren dat de 'troost' van eten niet komt.

Allemaal helemaal niet makkelijk, maar dat is dit ook gewoon niet...

Gaviota maandag 19 december 2022 om 10:51

En o ja, als het klinkt alsof ik weet hoe het moet, dan is dat niet zo. Ik merk dat erover schrijven voor mij helpt om de boel in mijn hoofd weer een beetje op een rijtje te krijgen. Maar ik heb me gisteren ook 'gewoon' weer vergrepen aan een pak speculaas...

Het moet ook weer prioriteit krijgen, merk ik. Dat is wat mij ooit van het roken af heeft gekregen: ik maakte stoppen met roken het allerbelangrijkste in mijn leven. Alle andere dingen moesten daarvoor wijken en zich daaraan aanpassen. En dit probleem aanpakken is minstens zo rigoureus en 'groots' als stoppen met roken. Misschien wel groter.

Avage maandag 19 december 2022 om 11:23

Ja, vergeet niet dat je op het punt staat om iets te gaan leren wat je hiervoor nog nooit hebt gekund. Ook niet van huis uit geleerd waarschijnlijk.

Ik ervaar het als dat ik pas na mijn 35e een mentale kaart heb aangelegd (en nog aan het aanleggen ben) van mijn lichaam. Eerder was het vanaf m'n nek naar beneden ongeveer gevoelloos, ik blokkeerde elk gevoel. Dat ontdekte ik pas toen ik met een haptotherapeut ging werken.

Er ging een wereld voor me open. Dus "normale mensen" wonen echt in hun lichaam ? Ik woonde in mijn hoofd. Elk ongemak vanuit mijn lichaam ervaarde ik als "honger" en eten loste dat gevoel op.

Over olifantenpaadjes gesproken, het kost echt veel tijd om al die nieuwe neurale paden aan te leggen en ook daadwerkelijk te gaan gebruiken.

zenga maandag 19 december 2022 om 19:51

Gaviota schreef: ↑
19-12-2022 10:45
@Rosasana, het is ook heftig. Het voelt voor mij ook als veel tegelijk. Dat is waarom ik wel veel heb aan de focus op gedrag. Dat biedt handelingsperspectief en dan hoef je niet de hele tijd te graven in je ziel.

@zenga, de psycholoog raadde mij aan om niet op zoek te gaan naar vervanging voor het snaaien, omdat je het uit je systeem moet zien te krijgen. Dus zelfs niet in plaats van koek en chips rauwkost gaan eten of zo. In je hersenen is een olifantenpaadje gegroeid dat eten associeert met ontspanning/even tot jezelf komen en dat paadje moet weer overwoekerd raken.

Ik probeer het soms in afleiding te zoeken. Het is handig om daarvoor al een lijstje klaar te hebben liggen, zodat je niet teveel hoeft na te denken over wat je gaat doen. Kan van alles zijn. Een vriendin bellen, een ommetje maken, een hobby.

En anders probeer ik het onrustige gevoel maar gewoon te laten zijn. Dus niet tegen vechten, maar over me heen te laten komen. Het is denk ik ook iets waar we doorheen zullen moeten. Je lichaam moet leren dat de 'troost' van eten niet komt.

Allemaal helemaal niet makkelijk, maar dat is dit ook gewoon niet...

Afleiding zoeken is een goede tip, maar soms is de drempel best hoog om een ommetje te lopen of iets te gaan doen. Wat bij mij trouwens wel goed werkt: de woonkamer verlaten en op mijn computer/hobbykamer gaan zitten. Blijkbaar is snaaien erg gekoppeld aan op de bank zitten. Maar de stap om op die kamer te gaan zitten...zeker nu ik die kamer niet standaard heb verwarmd.

Actieve topics