Werken aan een gezonde relatie met eten

17-12-2022 12:14 217 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een nieuw account aangemaakt. Zijn er hier mensen die (net als ik) worstelen met hun eetgedrag en daarover willen kletsen? Ik heb dit bewust onder Psyche geplaatst (en niet onder Lijf en Lijn), want mijn focus ligt echt op het aanpakken van gedrag en niet op diëten of de weegschaal.

Ik ben dus te zwaar. En dat komt omdat ik eten gebruik als coping mechanisme. Ik kruip op de bank met chips en chocola bij emoties als stress, eenzaamheid, verveling en als ik overprikkeld ben geraakt. En natuurlijk speelt gewoonte en associatie ook een rol. Ik weet (net als de meeste mensen met overgewicht) uitstekend wat gezond eten is. En ik denk dat ik mijn slechte eetgewoonten alleen kan aanpakken door met gedrag en psychologie aan de slag te gaan. Langzaam afvallen volgt dan vanzelf wel.

Enkele bronnen waar ik inspiratie uit haal:
VET Belangrijk - Mariëtte Boon en Liesbeth van Rossum
Voeding is geen medicijn - Joshua Wolrich
Het slanke brein - Heleen Ligtelijn
Blij Dieetvrij - Saskia Koopman
Etenslessen - Marjena Moll
Inzicht in eten - Femke Buwalda

De basis is dat eetgedrag en overgewicht veel complexer zijn dan 'je moet gewoon gezond eten'. Ik heb ook al een aantal gesprekken met een psycholoog gehad hierover. En nu ben ik dus niet per se op zoek naar tips, maar vooral naar lotgenoten die hierover mee willen schrijven.
gaviota wijzigde dit bericht op 15-01-2023 22:31
4.28% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaviota schreef:
19-12-2022 10:51
En o ja, als het klinkt alsof ik weet hoe het moet, dan is dat niet zo. Ik merk dat erover schrijven voor mij helpt om de boel in mijn hoofd weer een beetje op een rijtje te krijgen. Maar ik heb me gisteren ook 'gewoon' weer vergrepen aan een pak speculaas...

Het moet ook weer prioriteit krijgen, merk ik. Dat is wat mij ooit van het roken af heeft gekregen: ik maakte stoppen met roken het allerbelangrijkste in mijn leven. Alle andere dingen moesten daarvoor wijken en zich daaraan aanpassen. En dit probleem aanpakken is minstens zo rigoureus en 'groots' als stoppen met roken. Misschien wel groter.
Dat zeg je goed inderdaad, over het prioriteit geven. En het is ook langetermijndenken. Snaaien geeft direct bevrediging, terwijl gezonder worden op de langere termijn veel meer bevrediging geeft! Maar dat merk je niet als je dat pak koek vandaag laat staan.

Daarom overweeg ik personal training bij de sportschool, iemand die mij misschien de kleine vooruitgang kan laten zien. Dus de kilo's, maar bijv ook meer gewichten/herhalingen kunnen doen. En een beetje stok achter de deur voor de weegschaal. Mentaal doet het sporten mij in ieder geval veel goed!

Een haptonoom leek mij ook wat, maar had daar helaas een erg slechte ervaring mee. M'n laatste coach vond ik ook niet zo. Er is ook zo verschrikkelijk veel aanbod aan coaches, cursussen...ik durf het niet meer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, ik knap ook op van sporten en je moet het inderdaad ook zoeken in dingen die op korte termijn iets opleveren. Maar die zijn er voor mij sowieso wel, weet ik. Ik slaap beter als ik de avond ervoor niet gesnaaid heb, word frisser wakker (en sowieso met een fijner gevoel). En als ik het wat langer volhou, vind ik het heel fijn om me niet mee zo afhankelijk te voelen van eten. Niet meer die lichte paniek als er niks meer te snaaien is in huis.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avage schreef:
19-12-2022 11:23
Ja, vergeet niet dat je op het punt staat om iets te gaan leren wat je hiervoor nog nooit hebt gekund. Ook niet van huis uit geleerd waarschijnlijk.

Ik ervaar het als dat ik pas na mijn 35e een mentale kaart heb aangelegd (en nog aan het aanleggen ben) van mijn lichaam. Eerder was het vanaf m'n nek naar beneden ongeveer gevoelloos, ik blokkeerde elk gevoel. Dat ontdekte ik pas toen ik met een haptotherapeut ging werken.

Er ging een wereld voor me open. Dus "normale mensen" wonen echt in hun lichaam ? Ik woonde in mijn hoofd. Elk ongemak vanuit mijn lichaam ervaarde ik als "honger" en eten loste dat gevoel op.

Over olifantenpaadjes gesproken, het kost echt veel tijd om al die nieuwe neurale paden aan te leggen en ook daadwerkelijk te gaan gebruiken.

Ja, dit zijn wel twee goede dingen om te beseffen. En dus ook stoppen met je schuldig voelen of jezelf een slappeling voelen zonder ruggengraat (iets wat tegen mensen met overgewicht sowieso snel wordt gezegd). Dit probleem aanpakken is echt geen kattenpis.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil weer de oude afspraken met mezelf gaan naleven die ik bedacht had samen met de psycholoog. Die waren heel simpel:

- Niet snaaien in mijn eentje.
- Meteen na het avondeten eventueel nog een stuk fruit of pure chocola als toetje en dan niks meer (ook geen rauwkost of zo).
- In gezelschap gewoon genieten en meedoen met alles waar ik aan mee wil doen.

Die laatste 'regel' is omdat daar mijn probleem niet zit. Ik overeet niet in gezelschap. En op deze manier kan ik er ook echt een gewoonte van maken, want dit kun je in principe altijd zo doen, zonder dat je jezelf van alles ontzegt of je sociale leven ingewikkeld maakt. En later (als het olifantenpaadje eruit gesleten is) kun je dan misschien best eens een uitzondering maken.

Op deze manier focus ik me dus op mijn probleem: snaaien in mijn eentje. Zonder dat ik al mijn eetgewoonten op de schop hoef te gooien.

Verder was haar tip om het jezelf in eerste instantie zo makkelijk mogelijk te maken. Bijvoorbeeld door te anticiperen op moeilijke situaties en door sommige dingen simpelweg te vermijden. Zoals wat jij al noemde @zenga, niet teveel op de bank gaan zitten als je die associeert met eten. Toen ik stopte met roken, heb ik om die reden bijvoorbeeld een tijd lang de kroeg gemeden (waar je toen nog mocht roken), gewoon omdat ik wist dat ik het dan te moeilijk voor mezelf ging maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avage schreef:
19-12-2022 11:23
Ja, vergeet niet dat je op het punt staat om iets te gaan leren wat je hiervoor nog nooit hebt gekund. Ook niet van huis uit geleerd waarschijnlijk.

Ik ervaar het als dat ik pas na mijn 35e een mentale kaart heb aangelegd (en nog aan het aanleggen ben) van mijn lichaam. Eerder was het vanaf m'n nek naar beneden ongeveer gevoelloos, ik blokkeerde elk gevoel. Dat ontdekte ik pas toen ik met een haptotherapeut ging werken.

Er ging een wereld voor me open. Dus "normale mensen" wonen echt in hun lichaam ? Ik woonde in mijn hoofd. Elk ongemak vanuit mijn lichaam ervaarde ik als "honger" en eten loste dat gevoel op.

Over olifantenpaadjes gesproken, het kost echt veel tijd om al die nieuwe neurale paden aan te leggen en ook daadwerkelijk te gaan gebruiken.
Ik wil hier ook graag meeschrijven. En wauw, bovenstaande raakt mij echt. Want hier ben ik laatst, op mijn 43ste, ook achtergekomen. Dankzij een hele fijne coach waar ik echt wat aan heb. Die ook aangaf dat ik altijd alleen maar in mijn hoofd zat. En inderdaad, ik blokkeerde elk gevoel. Dus we zijn nu begonnen met mijn lijf beter te gaan voelen en ook gaan accepteren.

En verder ben ik al mijn hele leven bezig met alles wat met eten te maken heeft. Als jong kind al had ik bovenmatige interesse in eten (iets wat ik herken bij één van mijn drie kinderen en ik denk dat het echt een aangeboren iets is) en als jonge puber zat ik stiekem te eten op mijn kamer.
Ik heb een aantal jaar geleden een gastric sleeve ondergaan, maar die kilo's zaten er uiteindelijk voor de helft weer bij. Puur omdat het in mijn hoofd allemaal niet goed zit/zat. Ik ben nu pas aan het ontdekken wat de daadwerkelijke oorzaken zijn van mijn overeten. En ik probeer emoties nu ook toe te laten ipv ze weg te eten. Maar zoals meerderen hier al schreven is het echt afscheid nemen van een goede vriend. Terwijl ik van mezelf echt nog wel lekkere dingen mag. Ga mezelf niks meer verbieden. Maar toch...
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaviota schreef:
21-12-2022 10:09
Ja, ik knap ook op van sporten en je moet het inderdaad ook zoeken in dingen die op korte termijn iets opleveren. Maar die zijn er voor mij sowieso wel, weet ik. Ik slaap beter als ik de avond ervoor niet gesnaaid heb, word frisser wakker (en sowieso met een fijner gevoel). En als ik het wat langer volhou, vind ik het heel fijn om me niet mee zo afhankelijk te voelen van eten. Niet meer die lichte paniek als er niks meer te snaaien is in huis.
Goed om daarbij stil te staan, die korte termijn dingen.
Ik voel me de laatste dagen erg opgeblazen, vanwege verjaardag veel gegeten en ook veel eetbare cadeaus gekregen...vanavond heerlijk kerstdiner gehad. Maar erger me aan mijn opgeblazen buik, als ik minder snaai zal dat gauw beter zijn en zit ik letterlijk beter in mn vel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaviota schreef:
21-12-2022 10:28
Ik wil weer de oude afspraken met mezelf gaan naleven die ik bedacht had samen met de psycholoog. Die waren heel simpel:

- Niet snaaien in mijn eentje.
- Meteen na het avondeten eventueel nog een stuk fruit of pure chocola als toetje en dan niks meer (ook geen rauwkost of zo).
- In gezelschap gewoon genieten en meedoen met alles waar ik aan mee wil doen.

Die laatste 'regel' is omdat daar mijn probleem niet zit. Ik overeet niet in gezelschap. En op deze manier kan ik er ook echt een gewoonte van maken, want dit kun je in principe altijd zo doen, zonder dat je jezelf van alles ontzegt of je sociale leven ingewikkeld maakt. En later (als het olifantenpaadje eruit gesleten is) kun je dan misschien best eens een uitzondering maken.

Op deze manier focus ik me dus op mijn probleem: snaaien in mijn eentje. Zonder dat ik al mijn eetgewoonten op de schop hoef te gooien.

Verder was haar tip om het jezelf in eerste instantie zo makkelijk mogelijk te maken. Bijvoorbeeld door te anticiperen op moeilijke situaties en door sommige dingen simpelweg te vermijden. Zoals wat jij al noemde @zenga, niet teveel op de bank gaan zitten als je die associeert met eten. Toen ik stopte met roken, heb ik om die reden bijvoorbeeld een tijd lang de kroeg gemeden (waar je toen nog mocht roken), gewoon omdat ik wist dat ik het dan te moeilijk voor mezelf ging maken.
Goede tips!
In sociale situaties wil ik ook gewoon kunnen meedoen.

Niet snaaien als je alleen bent is een goed punt, maar hoe doe je dat dan? Is het een kwestie van gewoon doen? Dat lijkt me te simpel gedacht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moosert79 schreef:
23-12-2022 08:35
Ik wil hier ook graag meeschrijven. En wauw, bovenstaande raakt mij echt. Want hier ben ik laatst, op mijn 43ste, ook achtergekomen. Dankzij een hele fijne coach waar ik echt wat aan heb. Die ook aangaf dat ik altijd alleen maar in mijn hoofd zat. En inderdaad, ik blokkeerde elk gevoel. Dus we zijn nu begonnen met mijn lijf beter te gaan voelen en ook gaan accepteren.

En verder ben ik al mijn hele leven bezig met alles wat met eten te maken heeft. Als jong kind al had ik bovenmatige interesse in eten (iets wat ik herken bij één van mijn drie kinderen en ik denk dat het echt een aangeboren iets is) en als jonge puber zat ik stiekem te eten op mijn kamer.
Ik heb een aantal jaar geleden een gastric sleeve ondergaan, maar die kilo's zaten er uiteindelijk voor de helft weer bij. Puur omdat het in mijn hoofd allemaal niet goed zit/zat. Ik ben nu pas aan het ontdekken wat de daadwerkelijke oorzaken zijn van mijn overeten. En ik probeer emoties nu ook toe te laten ipv ze weg te eten. Maar zoals meerderen hier al schreven is het echt afscheid nemen van een goede vriend. Terwijl ik van mezelf echt nog wel lekkere dingen mag. Ga mezelf niks meer verbieden. Maar toch...
Welkom! Zo te lezen ben je goed op weg:)
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank je wel!

Gisteren wat extra dingetjes gegeten maar mezelf niet laten gaan. Normaal vond ik het altijd zonde om dingen te laten liggen maar dat gaat natuurlijk helemaal nergens over.
En dat waren dan nooit de dingen zoals groenten natuurlijk haha, maar vooral het dessert 😁.
Alle reacties Link kopieren Quote
Welkom @Moosert79! Qua zelfinzicht ben jij toch ook al een eind gekomen. En daar begint het mee. En ja, dat 'zonde' herken ik. En het is blijkbaar niet zonde om je lijf vol te stoppen met troep... :facepalm:
Alle reacties Link kopieren Quote
zenga schreef:
25-12-2022 23:09
Goede tips!
In sociale situaties wil ik ook gewoon kunnen meedoen.

Niet snaaien als je alleen bent is een goed punt, maar hoe doe je dat dan? Is het een kwestie van gewoon doen? Dat lijkt me te simpel gedacht.

Nee haha, dat is allesbehalve simpel helaas... Daar komt dan dat hele assortiment van 'hulpmiddelen' bij kijken. Bijvoorbeeld anticiperen:

- Ik weet dat ik morgenavond laat en moe thuis ga komen, dus ik zorg dat ik soep heb klaarstaan in de koelkast/vriezer.
- Ik weet dat ik vanmiddag een stressvolle afspraak heb en daarna overprikkeld ben, dus ik zorg dat ik dan een boek heb klaarliggen / een vriendin kan bellen / niet op de bank ga hangen... (alleen al het inzicht dat ik geen 'echte' trek heb, maar mijn emoties wil wegeten, helpt mij).
- Ik weet dat ik beter geen twee sociale afspraken op een dag kan plannen, want dan ga ik 's avonds 'afreageren' met eten, dus ik zeg vaker nee.
- Ik weet dat ik morgen eigenlijk een te drukke werkdag heb, dus ik zorg dat er 's avonds niks in huis is.

Etc, etc. Dit lijstje is natuurlijk voor iedereen anders, maar het idee is dat je op de momenten dat je nog sterk in je schoenen staat alvast anticipeert op de momenten waarop je weet dat je het moeilijk gaat krijgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaviota schreef:
26-12-2022 08:26
Welkom @Moosert79! Qua zelfinzicht ben jij toch ook al een eind gekomen. En daar begint het mee. En ja, dat 'zonde' herken ik. En het is blijkbaar niet zonde om je lijf vol te stoppen met troep... :facepalm:
Als je een gezonde relatie met eten hebt, denk je niet dat er Troep bestaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ook net twee dagen van veel eten (en gezelligheid) achter de rug. Heb me ook niet ingehouden, gewoon met alles meegedaan. Ook zo'n les van de psycholoog: ga het jezelf niet te moeilijk maken. Je hebt in je leven veel meer doodgewone dagen dan speciale dagen (zoals verjaardagen, feestjes, feestdagen), dus ga jezelf op die speciale dagen niet van alles ontzeggen. En bovendien heb ik alleen gegeten in gezelschap.

Maar ik heb vandaag geen festiviteiten meer, dus wil nu eigenlijk meteen weer gaan beginnen met de regel 'niet snaaien in mijn eentje'. Dat zal de eerste dagen ook een kwestie van uitzitten zijn. Dan 's avonds maar een beetje ongelukkig op de bank. Ik moet ook leren dat negatieve emoties erbij horen en die gewoon maar toelaten. En beseffen dat dit niet makkelijk gaat zijn, dus dat het niet zonder pijn zal gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
26-12-2022 08:40
Als je een gezonde relatie met eten hebt, denk je niet dat er Troep bestaat.

Oef, touché... :$
Thanks, Lila-Linda!
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaviota schreef:
26-12-2022 08:48
Oef, touché... :$
Thanks, Lila-Linda!
het is geen gemakkelijk proces!
Maar ik zit hier nu heerlijk aan een dikke plak kerststol Met spijs, zonder het idee te hebben, dat ik iets slechts zou eten
En dat is heel fijn!
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaviota schreef:
26-12-2022 08:47
Ik heb ook net twee dagen van veel eten (en gezelligheid) achter de rug. Heb me ook niet ingehouden, gewoon met alles meegedaan. Ook zo'n les van de psycholoog: ga het jezelf niet te moeilijk maken. Je hebt in je leven veel meer doodgewone dagen dan speciale dagen (zoals verjaardagen, feestjes, feestdagen), dus ga jezelf op die speciale dagen niet van alles ontzeggen. En bovendien heb ik alleen gegeten in gezelschap.

Maar ik heb vandaag geen festiviteiten meer, dus wil nu eigenlijk meteen weer gaan beginnen met de regel 'niet snaaien in mijn eentje'. Dat zal de eerste dagen ook een kwestie van uitzitten zijn. Dan 's avonds maar een beetje ongelukkig op de bank. Ik moet ook leren dat negatieve emoties erbij horen en die gewoon maar toelaten. En beseffen dat dit niet makkelijk gaat zijn, dus dat het niet zonder pijn zal gaan.
als je gaat snaaien (echt serieus snaaien, dus veel calorieën, niet gewoon een koekje) heb je waarschijnlijk gedurende de dag jezelf niet voldoende eten gegeven
Probeer eens over de dag meer te eten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
26-12-2022 09:02
het is geen gemakkelijk proces!
Maar ik zit hier nu heerlijk aan een dikke plak kerststol Met spijs, zonder het idee te hebben, dat ik iets slechts zou eten
En dat is heel fijn!

Ja, dat snap ik! En ik denk dat ik weet hoe dat voelt, want in gezelschap kan ik soms ook echt genieten van eten. De croissantjes gisteren bij het kerstontbijt... :yum:
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn eetvalstrikken zitten hem in verveling en stress. Dan ging ik snaaien. Soms twee dikke repen chocolade in een uur. Inmiddels een half jaar gestopt met snaaien. Besef van de reden van eten alleen is niet voldoende. Ik heb gedragsalternatieven bedacht en opgeschreven zodat ik dit onmiddellijk kon gaan doen als ik me verveeld of gestresst voelde.
Bijv:
-verveling? Boek lezen, duolingo les volgen op de app, spelletje op telefoon, was ophangen, kleding-of keukenkast opruimen, wandelingetje maken, iemand bellen, een stukje schrijven, spelen met huisdier, yogalesje vanaf YouTube volgen etc.
Gestresssd? Zeker sporten of wandelen of een ontspanningsoefeningen. Kleuren voor volwassenen, puzzelen, etc.
Als ik iets lekkers wil eten prima, maar dan moet ik het zelf en met aandacht hebben klaargemaakt.

Mijn hielp dat nog het meeste: iets anders gaan doen. Op een bepaald moment koppelde ik het oude gedrag niet meer aan het gevoel en kwam daar het nieuwe gedrag voor in de plaats
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
26-12-2022 09:04
als je gaat snaaien (echt serieus snaaien, dus veel calorieën, niet gewoon een koekje) heb je waarschijnlijk gedurende de dag jezelf niet voldoende eten gegeven
Probeer eens over de dag meer te eten.
Dat is het helaas niet bij mij. Snaaien hangt bij mij samen met bepaalde buien. Heb alle tips en trucs al geprobeerd om het snaaien te voorkomen maar het zit vooral tussen mijn oren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
26-12-2022 08:40
Als je een gezonde relatie met eten hebt, denk je niet dat er Troep bestaat.
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Als ik een Bossche bol eet dan kan ik daar echt van genieten (vooral nu ik er maar eentje in de maand eet ipv een paar per week :-$). Of van een schaaltje chips (ipv de hele zak). Maar wanneer ik mij vergrijp aan een snoepzak van de kinderen dan vind ik dat echt gewoon troep want ik vind het niet eens echt lekker. Maar het stemmetje in mijn hoofd is pas stil wanneer ik wat uit die snoepzak heb gepakt...
Alle reacties Link kopieren Quote
Onsjemeer schreef:
26-12-2022 09:27

Mijn hielp dat nog het meeste: iets anders gaan doen. Op een bepaald moment koppelde ik het oude gedrag niet meer aan het gevoel en kwam daar het nieuwe gedrag voor in de plaats
Klopt, dat probeer ik ook heel bewust toe te passen. Uiteindelijk verdwijnt de trek en het stemmetje in je hoofd. Ik moet dat vertrouwen nog een beetje krijgen maar dat krijg ik steeds meer gelukkig!
Alle reacties Link kopieren Quote
Moosert79 schreef:
26-12-2022 10:07
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Als ik een Bossche bol eet dan kan ik daar echt van genieten (vooral nu ik er maar eentje in de maand eet ipv een paar per week :-$). Of van een schaaltje chips (ipv de hele zak). Maar wanneer ik mij vergrijp aan een snoepzak van de kinderen dan vind ik dat echt gewoon troep want ik vind het niet eens echt lekker. Maar het stemmetje in mijn hoofd is pas stil wanneer ik wat uit die snoepzak heb gepakt...
Maar jij hebt dan ook geen gezonde relatie tot eten
Zodra je dat bereikt, zijn er geen stemmetjes meer. En hoef je geen zak meer leeg te eten
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaviota schreef:
26-12-2022 08:38
Nee haha, dat is allesbehalve simpel helaas... Daar komt dan dat hele assortiment van 'hulpmiddelen' bij kijken. Bijvoorbeeld anticiperen:

- Ik weet dat ik morgenavond laat en moe thuis ga komen, dus ik zorg dat ik soep heb klaarstaan in de koelkast/vriezer.
- Ik weet dat ik vanmiddag een stressvolle afspraak heb en daarna overprikkeld ben, dus ik zorg dat ik dan een boek heb klaarliggen / een vriendin kan bellen / niet op de bank ga hangen... (alleen al het inzicht dat ik geen 'echte' trek heb, maar mijn emoties wil wegeten, helpt mij).
- Ik weet dat ik beter geen twee sociale afspraken op een dag kan plannen, want dan ga ik 's avonds 'afreageren' met eten, dus ik zeg vaker nee.
- Ik weet dat ik morgen eigenlijk een te drukke werkdag heb, dus ik zorg dat er 's avonds niks in huis is.

Etc, etc. Dit lijstje is natuurlijk voor iedereen anders, maar het idee is dat je op de momenten dat je nog sterk in je schoenen staat alvast anticipeert op de momenten waarop je weet dat je het moeilijk gaat krijgen.
Dank voor je toelichting Gaviota! Ik ga eens nadenken wat ik zou kunnen voorbereiden. Gezonde maaltijden hebben klaarliggen probeer ik ook inderdaad, zoals soep of een diepvriesmaaltijd van Iglo. Nu ik 's avonds vaak sport moet ik ook wel voorbereiden. Verder wil ik weer wat meer salades gaan eten bij de lunch ipv brood, ik vind het gewoon lekkerder, hou het er goed op vol en ik eet meestal niet voldoende groente bij de avondmaaltijd.
Ik merk dat als ik mijn lijf voedt, het minder schreeuwt om snaaierij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
26-12-2022 08:40
Als je een gezonde relatie met eten hebt, denk je niet dat er Troep bestaat.
Zit zeker wat in. Bij de Lazyfit methode wordt er over "voedzaam" en "minder voedzaam" gesproken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Onsjemeer schreef:
26-12-2022 09:27
Mijn eetvalstrikken zitten hem in verveling en stress. Dan ging ik snaaien. Soms twee dikke repen chocolade in een uur. Inmiddels een half jaar gestopt met snaaien. Besef van de reden van eten alleen is niet voldoende. Ik heb gedragsalternatieven bedacht en opgeschreven zodat ik dit onmiddellijk kon gaan doen als ik me verveeld of gestresst voelde.
Bijv:
-verveling? Boek lezen, duolingo les volgen op de app, spelletje op telefoon, was ophangen, kleding-of keukenkast opruimen, wandelingetje maken, iemand bellen, een stukje schrijven, spelen met huisdier, yogalesje vanaf YouTube volgen etc.
Gestresssd? Zeker sporten of wandelen of een ontspanningsoefeningen. Kleuren voor volwassenen, puzzelen, etc.
Als ik iets lekkers wil eten prima, maar dan moet ik het zelf en met aandacht hebben klaargemaakt.

Mijn hielp dat nog het meeste: iets anders gaan doen. Op een bepaald moment koppelde ik het oude gedrag niet meer aan het gevoel en kwam daar het nieuwe gedrag voor in de plaats
Bij mij blijft de "snaaistem" vaak overal doorheen schreeuwen :-| En dan heb ik soms niks in huis maar de flitsbezorgers zijn hier ook actief (heb de apps al 100x van mijn telefoon gegooid en er dus ook weer opgezet). Maar ik blijf het proberen, een andere keuze is er niet!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven