Werken aan een gezonde relatie met eten

17-12-2022 12:14 217 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een nieuw account aangemaakt. Zijn er hier mensen die (net als ik) worstelen met hun eetgedrag en daarover willen kletsen? Ik heb dit bewust onder Psyche geplaatst (en niet onder Lijf en Lijn), want mijn focus ligt echt op het aanpakken van gedrag en niet op diëten of de weegschaal.

Ik ben dus te zwaar. En dat komt omdat ik eten gebruik als coping mechanisme. Ik kruip op de bank met chips en chocola bij emoties als stress, eenzaamheid, verveling en als ik overprikkeld ben geraakt. En natuurlijk speelt gewoonte en associatie ook een rol. Ik weet (net als de meeste mensen met overgewicht) uitstekend wat gezond eten is. En ik denk dat ik mijn slechte eetgewoonten alleen kan aanpakken door met gedrag en psychologie aan de slag te gaan. Langzaam afvallen volgt dan vanzelf wel.

Enkele bronnen waar ik inspiratie uit haal:
VET Belangrijk - Mariëtte Boon en Liesbeth van Rossum
Voeding is geen medicijn - Joshua Wolrich
Het slanke brein - Heleen Ligtelijn
Blij Dieetvrij - Saskia Koopman
Etenslessen - Marjena Moll
Inzicht in eten - Femke Buwalda

De basis is dat eetgedrag en overgewicht veel complexer zijn dan 'je moet gewoon gezond eten'. Ik heb ook al een aantal gesprekken met een psycholoog gehad hierover. En nu ben ik dus niet per se op zoek naar tips, maar vooral naar lotgenoten die hierover mee willen schrijven.
gaviota wijzigde dit bericht op 15-01-2023 22:31
4.28% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
31-12-2022 18:42
TO besef je wel, dat een gezonde houding tov eten ook kan betekenen dat je gaat accepteren dat je wat te zwaar bent en blijft?

Ja, daar ben ik me van bewust. Ik wil gewoon normaal eten en dan merk ik uiteindelijk vanzelf wel welk gewicht daarbij hoort. Ik ben wel benieuwd waarom je dit schrijft (ik haal het niet uit mijn eigen citaat dat ik dat niet zou beseffen).
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaviota schreef:
31-12-2022 22:59
Ja, daar ben ik me van bewust. Ik wil gewoon normaal eten en dan merk ik uiteindelijk vanzelf wel welk gewicht daarbij hoort. Ik ben wel benieuwd waarom je dit schrijft (ik haal het niet uit mijn eigen citaat dat ik dat niet zou beseffen).
Eigenlijk omdat je in je OT aangeeft te zwaar te zijn
En enorm worstelt met snaaien
Misschien moet je stoppen met de worsteling en jezelf accepteren?
Van jezelf gaan houden?
Alle reacties Link kopieren Quote
Oei klote.... Ik heb ook een paar maanden mn mezelf met eten laten gaan, verhuisd, structuur weg, makkelijk naar mc donalds. Nu heb ik die gezonde normale structuur terug en weeg weer een aantal kg minder. Ik zou jou die rust ook zo graag gunnen! Je mag me altijd pben hoor als je ff wilt kletsen erover of er doorheen zit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
01-01-2023 08:13
Eigenlijk omdat je in je OT aangeeft te zwaar te zijn
En enorm worstelt met snaaien
Misschien moet je stoppen met de worsteling en jezelf accepteren?
Van jezelf gaan houden?

Mezelf accepteren ja, daar is zeker nog werk aan de winkel. Van mezelf gaan houden idem. Ik denk dat ik dat zo benoemde, omdat overgewicht het meest zichtbare resultaat is van dat snaaien. En vooral vanwege gezondheidsredenen zou ik die trend inderdaad graag een halt toeroepen (ik word nu langzaam maar zeker steeds zwaarder). Maar ik besef dat het echte probleem dat ik moet aanpakken de reden achter het snaaien is. En dat gaat over het verdoven en wegdrukken van emoties. En inderdaad ook over zelfacceptatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
En dankjewel @Pepernootje!
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar ik wilde hier eigenlijk komen vertellen dat ik vind dat het op oudejaarsdag supergoed is gegaan! Ik ben uit lunchen gegaan met vrienden. We hebben pizza gegeten. Erg van genoten en ik ben gestopt toen ik genoeg had gehad. 's Avonds ben ik ook op pad geweest met vrienden en toen hebben we door omstandigheden heel raar gegeten. Chips en tiramisu. De tiramisu was huisgemaakt en megalekker. Elke hap met veel smaak en aandacht gegeten. Er werd me een tweede portie aangeboden, maar ik vond het wel mooi zo.

Het voelde als een overwinning. Op de momenten dat ik gisteren alleen thuis was, heb ik verder niks gegeten (behalve ontbijt) en in gezelschap heb ik alleen maar enorm genoten van mijn eten, zonder enig schuldgevoel. Ook al was het allesbehalve de schijf van vijf. En het kostte me tegelijkertijd vrijwel geen moeite om niet te gaan overeten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil graag aansluiten bij dit topic. Ik ben net begonnen met een traject bij een voedingspsycholoog. Ik ga later uitgebreider lezen en reageren maar wilde alvast een berichtje achterlaten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Drackie schreef:
01-01-2023 15:05
Ik wil graag aansluiten bij dit topic. Ik ben net begonnen met een traject bij een voedingspsycholoog. Ik ga later uitgebreider lezen en reageren maar wilde alvast een berichtje achterlaten.
Welkom
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaviota schreef:
01-01-2023 10:24
Maar ik wilde hier eigenlijk komen vertellen dat ik vind dat het op oudejaarsdag supergoed is gegaan! Ik ben uit lunchen gegaan met vrienden. We hebben pizza gegeten. Erg van genoten en ik ben gestopt toen ik genoeg had gehad. 's Avonds ben ik ook op pad geweest met vrienden en toen hebben we door omstandigheden heel raar gegeten. Chips en tiramisu. De tiramisu was huisgemaakt en megalekker. Elke hap met veel smaak en aandacht gegeten. Er werd me een tweede portie aangeboden, maar ik vond het wel mooi zo.

Het voelde als een overwinning. Op de momenten dat ik gisteren alleen thuis was, heb ik verder niks gegeten (behalve ontbijt) en in gezelschap heb ik alleen maar enorm genoten van mijn eten, zonder enig schuldgevoel. Ook al was het allesbehalve de schijf van vijf. En het kostte me tegelijkertijd vrijwel geen moeite om niet te gaan overeten.
Zo te lezen ben je dus heel goed in staat om intuitief te eten!
Stel je voor je had jezelf schuldig gevoeld tijdens die tiramisu... dan had je door dat gevoel misschien wel gebinget die avond.
En ja intuitief eten begint met veel eten wat lekker en verboden is, waarna je verlangen langzaam steeds diverser wordt. Bovendien kan je dmv gentle nutrition best wat sturen op je eetpatroon. Bijv. voldoende khd/eiwit/vet in je maaltijden verwerken. Dan blijft de fysieke snaaidrang veel beperkter :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Drackie schreef:
01-01-2023 15:05
Ik wil graag aansluiten bij dit topic. Ik ben net begonnen met een traject bij een voedingspsycholoog. Ik ga later uitgebreider lezen en reageren maar wilde alvast een berichtje achterlaten.

Wees welkom! Leuk als je hier ook tips wilt delen van jouw psycholoog.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pitabroodje schreef:
01-01-2023 18:35
Zo te lezen ben je dus heel goed in staat om intuitief te eten!
Stel je voor je had jezelf schuldig gevoeld tijdens die tiramisu... dan had je door dat gevoel misschien wel gebinget die avond.
En ja intuitief eten begint met veel eten wat lekker en verboden is, waarna je verlangen langzaam steeds diverser wordt. Bovendien kan je dmv gentle nutrition best wat sturen op je eetpatroon. Bijv. voldoende khd/eiwit/vet in je maaltijden verwerken. Dan blijft de fysieke snaaidrang veel beperkter :)

Ik heb mezelf behoorlijk verrast, zo goed als het ging. Wat denk ik ook hielp, is de duidelijke grens: in gezelschap gewoon meedoen en genieten, alleen thuis niet snaaien. Zeker aan het begin (nu ik het snaaien nog echt aan het ontwennen ben) heb ik dat wel nodig. Maar ik was vooral heel blij verrast dat ik zo genoten heb en toch vrijwel zonder problemen ook weer kon stoppen met eten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dag 8. Ik schrijf hier maar gewoon door. Het lijkt makkelijker te worden. Ik ervaar ook wat meer rust in mijn hoofd. Om aandacht te hebben voor wat ik voel, ben ik voorzichtig een beetje met meditatie en mindfulness begonnen.

Ik ben toch maar een keer op de weegschaal gaan staan om enig idee te hebben. Schrok er behoorlijk van, het is 2 à 3 kilo meer dan ik had verwacht. Het was meteen een oefening in er anders mee omgaan. Allereerst 'mocht' ik het van mezelf erg vinden. En ten tweede vond ik mezelf geen stommeling dat ik het zover heb laten komen. Ik zie het nu eerder als een symptoom van een serieus probleem en voel wat meer compassie met mezelf. En ik ben blij dat ik met dat probleem aan de slag ben gegaan. Het voelt ergens ook een beetje als een opluchting dat ik dat weegmoment nu gehad heb. Het plan is om minstens 2 weken niet meer op de weegschaal te gaan staan, maar liever een maand.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaviota schreef:
30-12-2022 23:11
@zenga, jij bent ook goed bezig, zo te lezen! Wat balen dat je zeeziek werd, ik hoop ook voor je dat de terugreis beter bevalt. En ik ben benieuwd of het leefstijltraject wat voor je is.

Ik denk ook dat het in eerste instantie inderdaad (ook) op wilskracht moet. Ik weet dat het vanzelf makkelijker wordt als er wat meer gewenning komt. Maar ik wil nu wel echt de focus houden op het onderdrukken/wegeten van gevoelens, want als ik daar niets aan doe, dan komt de terugval vroeg of laat gegarandeerd.

@Avage, wat fijn dat je veel aan die haptonoom hebt gehad. Ik herken/begrijp nog niet helemaal wat je beschrijft, maar wel het deel over gevoelens niet toelaten. Ik denk dat ik (onbewust) bang ben voor wat er boven komt.

Vandaag was wat makkelijker dan gisteren. Alleen heb ik wel iets gedaan waar ik niet zo'n voorstander van ben. Ik heb later op de avond nog een appel genomen. Alleen omdat ik zo'n behoefte had aan iets in mijn mond stoppen en kauwen. En voor de afleiding, om even niet met andere dingen bezig te hoeven zijn. Het is niet zo'n drama natuurlijk, maar het was wel een klassiek voorbeeld van vermijden.

Verder weer de hele avond dat holle, lege gevoel. Ik denk dat ik weer moet leren om lichamelijke honger te herkennen. En ik denk dat mijn maag er nog aan moet wennen dat die 's avonds niet meer volgestopt wordt.
Op de terugreis was de wind nog harder, maar ik had me beter voorbereid (reispilletje eerder genomen en direct gaan liggen). M'n heerlijke salade is erin gebleven gelukkig!

Ik ben het gevoel van lichamelijke honger ook helemaal kwijt, de feestdagen helpen daarin niet mee. Vandaag rustig opgestaan en einde van de ochtend kreeg ik honger en heb ontbeten. Vanavond gesport, daarna mn geprepte maaltijd opgegeten, bakje yoghurt en nu aan de thee. Ben lichamelijk moe en voel me verzadigd, nu geen behoefte aan snaaien.

Dat traject bij de sportschool wordt niks denk ik, het is meer bedoeld voor mensen die echt bij nul beginnen. Volgende week nog wel een gesprek maar ik verwacht er niet veel van eerlijk gezegd. Ze stuurde zelf ook een beetje aan op een waarschijnlijk eenmalig iets, vond het allemaal niet zo duidelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
lizzzz1987 schreef:
31-12-2022 12:12
Ik heb gisteren met tranen in mijn ogen dit topic doorgelezen. na een behandeling voor een eetstoornis ging het een stuk beter maar na de geboorte van mijn eerste kindje ben ik toch weer terug gevallen in een ongezonde relatie met eten. Eetbuien, liever snaaien dan bij een ander eten, elke week weer denken dat de week erna weer beter gaat...

Ik hoop dat ik mee mag schrijven hier. Ik ben tevens op zoek naar hulp, na de tips hier denk ik aan een haptonoom. Ik zit ook erg in mijn hoofd.

Wat knap @gaviota dat je je reis hierin ook zo durft te delen
Wees welkom om mee te schrijven!:)
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaviota schreef:
01-01-2023 10:24
Maar ik wilde hier eigenlijk komen vertellen dat ik vind dat het op oudejaarsdag supergoed is gegaan! Ik ben uit lunchen gegaan met vrienden. We hebben pizza gegeten. Erg van genoten en ik ben gestopt toen ik genoeg had gehad. 's Avonds ben ik ook op pad geweest met vrienden en toen hebben we door omstandigheden heel raar gegeten. Chips en tiramisu. De tiramisu was huisgemaakt en megalekker. Elke hap met veel smaak en aandacht gegeten. Er werd me een tweede portie aangeboden, maar ik vond het wel mooi zo.

Het voelde als een overwinning. Op de momenten dat ik gisteren alleen thuis was, heb ik verder niks gegeten (behalve ontbijt) en in gezelschap heb ik alleen maar enorm genoten van mijn eten, zonder enig schuldgevoel. Ook al was het allesbehalve de schijf van vijf. En het kostte me tegelijkertijd vrijwel geen moeite om niet te gaan overeten.
Wat een supergoede ervaring! Fijn dat je zo hebt genoten en knap dat je een 2e stuk tiramisu kon laten staan! :thumbsup:
Alle reacties Link kopieren Quote
Drackie schreef:
01-01-2023 15:05
Ik wil graag aansluiten bij dit topic. Ik ben net begonnen met een traject bij een voedingspsycholoog. Ik ga later uitgebreider lezen en reageren maar wilde alvast een berichtje achterlaten.
Welkom!
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaviota schreef:
02-01-2023 21:07
Dag 8. Ik schrijf hier maar gewoon door. Het lijkt makkelijker te worden. Ik ervaar ook wat meer rust in mijn hoofd. Om aandacht te hebben voor wat ik voel, ben ik voorzichtig een beetje met meditatie en mindfulness begonnen.

Ik ben toch maar een keer op de weegschaal gaan staan om enig idee te hebben. Schrok er behoorlijk van, het is 2 à 3 kilo meer dan ik had verwacht. Het was meteen een oefening in er anders mee omgaan. Allereerst 'mocht' ik het van mezelf erg vinden. En ten tweede vond ik mezelf geen stommeling dat ik het zover heb laten komen. Ik zie het nu eerder als een symptoom van een serieus probleem en voel wat meer compassie met mezelf. En ik ben blij dat ik met dat probleem aan de slag ben gegaan. Het voelt ergens ook een beetje als een opluchting dat ik dat weegmoment nu gehad heb. Het plan is om minstens 2 weken niet meer op de weegschaal te gaan staan, maar liever een maand.
Mooi dat je mild voor jezelf kunt zijn:)

Ik heb vanmorgen ook op de weegschaal gestaan, ik was een halve kilo afgevallen tov 2 weken terug. Ik probeer ook niet teveel op de weegschaal te focussen, maar toch is het fijn om de cijfers naar beneden te zien gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hai Gaviota en de rest,
Ik ben normaal alleen een meelezer maar speciaal voor dit topic een profiel aangemaakt.
Zo veel herkenning. Ik worstel ook al sinds mijn adolescentie met mijn relatie met eten, ben nu 35. Ik heb het nooit een eetstoornis genoemd en geen professionele hulp gezocht, maar gezond was/is het zeker niet.
Inmiddels al jarenlang een gewicht waar ik tevreden mee ben, maar ik hou een obsessie met eten en de weegschaal. Doodvermoeiend. Ik heb wel heel veel gehad aan de podcasts van Marjena Mol, etenslessen. Vaak overwogen om aan haar programma mee te doen, maar dat vind ik toch te duur.

Ik ga hier in ieder geval meelezen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaviota schreef:
02-01-2023 21:07
Dag 8. Ik schrijf hier maar gewoon door. Het lijkt makkelijker te worden. Ik ervaar ook wat meer rust in mijn hoofd. Om aandacht te hebben voor wat ik voel, ben ik voorzichtig een beetje met meditatie en mindfulness begonnen.

Ik ben toch maar een keer op de weegschaal gaan staan om enig idee te hebben. Schrok er behoorlijk van, het is 2 à 3 kilo meer dan ik had verwacht. Het was meteen een oefening in er anders mee omgaan. Allereerst 'mocht' ik het van mezelf erg vinden. En ten tweede vond ik mezelf geen stommeling dat ik het zover heb laten komen. Ik zie het nu eerder als een symptoom van een serieus probleem en voel wat meer compassie met mezelf. En ik ben blij dat ik met dat probleem aan de slag ben gegaan. Het voelt ergens ook een beetje als een opluchting dat ik dat weegmoment nu gehad heb. Het plan is om minstens 2 weken niet meer op de weegschaal te gaan staan, maar liever een maand.
Fijn om jouw ervaringen te lezen.
Compassie en mildheid zijn ontzettend belangrijk.

Zoals een traumaexpert op YouTube het vandaag verwoordde, je bouwt daarmee ruimte in tussen de negatieve gedachte of ervaring en jezelf.

En die ruimte is alles. Hoe meer je dit oefent, hoe minder reactief je wordt.

Iets anders maar wel gerelateerd, ik had op oudjaarsavond een aanvaring met een dierbare, een vertrouwenskwestie. En waar ik daar eerder van zou wegglijden in een patroon van negatieve gedachten, wantrouwen, boos zijn op mezelf, terugtrekken en troosten/verdoven, kon ik deze gedachten en gevoelens met compassie observeren zonder erin mee te gaan. Zo herkenbaar ook, jezelf iets zien doen wat je al van kleins af aan exact op die manier doet.

Een overwinning op mezelf. Hoewel er wel wat uit te praten viel waren de emoties heel snel bedaard bij allebei. En merkte ik dat ik veel minder stress in mijn lichaam had, daarna ook. Dus ook veel minder om te verwerken en te reguleren achteraf.

Ik weet zeker dat het bij jou ook z'n vruchten zal afwerpen nu je zo bezig bent met observeren, compassie en mindfulness.
Alle reacties Link kopieren Quote
zenga schreef:
02-01-2023 21:38
Op de terugreis was de wind nog harder, maar ik had me beter voorbereid (reispilletje eerder genomen en direct gaan liggen). M'n heerlijke salade is erin gebleven gelukkig!

Ik ben het gevoel van lichamelijke honger ook helemaal kwijt, de feestdagen helpen daarin niet mee. Vandaag rustig opgestaan en einde van de ochtend kreeg ik honger en heb ontbeten. Vanavond gesport, daarna mn geprepte maaltijd opgegeten, bakje yoghurt en nu aan de thee. Ben lichamelijk moe en voel me verzadigd, nu geen behoefte aan snaaien.

Dat traject bij de sportschool wordt niks denk ik, het is meer bedoeld voor mensen die echt bij nul beginnen. Volgende week nog wel een gesprek maar ik verwacht er niet veel van eerlijk gezegd. Ze stuurde zelf ook een beetje aan op een waarschijnlijk eenmalig iets, vond het allemaal niet zo duidelijk.

Oeh fijn dat je eten binnen bleef, maar de terugreis an sich was vast geen pretje...

Klinkt alsof je wel meteen weer in het ritme bent gestapt na de feestdagen. Dat is ook een kunst! Ik moet dat van die lichamelijke honger ook nog beter gaan herkennen. Mijn 'probleem' is denk ik ook dat ik maaghonger niet zo vervelend vind en vrij makkelijk kan negeren, dus ik hou het nog even bij mijn normale etenstijden. Ik vind met een (grotendeels) lege maag naar bed gaan zelfs wel fijn, want dan heb ik 's nachts geen last van reflux.

Jammer dat het traject niks lijkt. Maar als ze bij nul beginnen, dan klinkt het inderdaad alsof je er weinig aan gaat hebben/van gaat opsteken...
gaviota wijzigde dit bericht op 03-01-2023 12:11
0.48% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
zenga schreef:
02-01-2023 21:52
Ik heb vanmorgen ook op de weegschaal gestaan, ik was een halve kilo afgevallen tov 2 weken terug. Ik probeer ook niet teveel op de weegschaal te focussen, maar toch is het fijn om de cijfers naar beneden te zien gaan.

Ja, natuurlijk is dat fijn, dat snap ik helemaal. Zolang de focus er niet op ligt, mag je daar natuurlijk ook gewoon blij mee zijn. Ik probeer alle andere voordelen (fitter voelen, beter slapen, minder opvliegers, geen reflux meer, langzaam afvallen, minder geld kwijt aan boodschappen...) maar als zeer welkome bijvangst te zien van het aanpakken van mijn eetgedrag.
gaviota wijzigde dit bericht op 03-01-2023 12:32
0.83% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Polleke schreef:
02-01-2023 21:54
Hai Gaviota en de rest,
Ik ben normaal alleen een meelezer maar speciaal voor dit topic een profiel aangemaakt.
Zo veel herkenning. Ik worstel ook al sinds mijn adolescentie met mijn relatie met eten, ben nu 35. Ik heb het nooit een eetstoornis genoemd en geen professionele hulp gezocht, maar gezond was/is het zeker niet.
Inmiddels al jarenlang een gewicht waar ik tevreden mee ben, maar ik hou een obsessie met eten en de weegschaal. Doodvermoeiend. Ik heb wel heel veel gehad aan de podcasts van Marjena Mol, etenslessen. Vaak overwogen om aan haar programma mee te doen, maar dat vind ik toch te duur.

Ik ga hier in ieder geval meelezen!

Ha Polleke, schrijf gerust mee hier hoor! Knap dat je al jarenlang tevreden bent met je gewicht, maar ik begrijp dat je daar nog steeds een hoop strijd voor moet leveren...

Ik noem wat ik heb een eetprobleem en een ongezonde relatie met eten. Een eetstoornis is denk ik heftiger. Maar eigenlijk heb ik nog meer een mentaal probleem dan een eetprobleem: omgaan met emoties, eigenwaarde/zelfliefde, relaties met andere mensen... Dat heb ik steeds 'opgelost' door me terug te trekken en alles te smoren in eten. Eigenlijk heb ik steeds aan symptoombestrijding gedaan door de focus alleen maar op gezond eten en bewegen te leggen.

Dank voor de tip over Marjena Mol, daar ga ik eens naar kijken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avage schreef:
02-01-2023 22:19
Fijn om jouw ervaringen te lezen.
Compassie en mildheid zijn ontzettend belangrijk.

Zoals een traumaexpert op YouTube het vandaag verwoordde, je bouwt daarmee ruimte in tussen de negatieve gedachte of ervaring en jezelf.

En die ruimte is alles. Hoe meer je dit oefent, hoe minder reactief je wordt.

Iets anders maar wel gerelateerd, ik had op oudjaarsavond een aanvaring met een dierbare, een vertrouwenskwestie. En waar ik daar eerder van zou wegglijden in een patroon van negatieve gedachten, wantrouwen, boos zijn op mezelf, terugtrekken en troosten/verdoven, kon ik deze gedachten en gevoelens met compassie observeren zonder erin mee te gaan. Zo herkenbaar ook, jezelf iets zien doen wat je al van kleins af aan exact op die manier doet.

Een overwinning op mezelf. Hoewel er wel wat uit te praten viel waren de emoties heel snel bedaard bij allebei. En merkte ik dat ik veel minder stress in mijn lichaam had, daarna ook. Dus ook veel minder om te verwerken en te reguleren achteraf.

Ik weet zeker dat het bij jou ook z'n vruchten zal afwerpen nu je zo bezig bent met observeren, compassie en mindfulness.

Ah, wat goed! Dat is zeker een overwinning! Precies het soort situatie inderdaad waarin je geneigd zou zijn om op de bank onder een dekentje te kruipen met chips en chocola. Sowieso doe je jezelf natuurlijk een enorm plezier als je beter met dit soort gebeurtenissen kunt omgaan. Fijn dat je ook merkte dat het meteen een verschil maakte qua stressniveau en het weer tot bedaren komen.

En ja, ik denk het ook. Observeren en die gevoelens er ook gewoon laten zijn. Met compassie naar jezelf en naar de ander.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gisteren (dag 9) heb ik het wel even moeilijk gehad. Maar ik had het zien aankomen en kon er daardoor wel aardig mee omgaan. Ik kreeg bezoek van iemand die ik nog niet kende. En dat geef bij mij vooraf stress en achteraf ben ik overprikkeld.

Toen het bezoek weer weg was, wilde de saboteur in mij heel graag met chips en chocola onder een dekentje op de bank kruipen. In plaats daarvan ben ik gaan mediteren om weer een beetje tot mezelf te komen. En toen heb ik een redelijk gezonde maaltijd gekookt.

Meteen na die maaltijd had ik weer zo'n typisch hol gevoel in mijn buik, alsof je niet verzadigd bent. Het was duidelijk geen lichamelijke honger, want ik had alleen zin in koek en snoep. Ik heb nog een mandarijn gegeten en verder niks meer. Dat holle, zeurende gevoel is de hele avond gebleven, maar ik heb het maar gewoon uitgezeten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gaviota schreef:
04-01-2023 11:20


Meteen na die maaltijd had ik weer zo'n typisch hol gevoel in mijn buik, alsof je niet verzadigd bent. Het was duidelijk geen lichamelijke honger, want ik had alleen zin in koek en snoep. Ik heb nog een mandarijn gegeten en verder niks meer. Dat holle, zeurende gevoel is de hele avond gebleven, maar ik heb het maar gewoon uitgezeten.
had je niet gewoon honger? te weinig gegeten?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven