Werken aan een gezonde relatie met eten

Gaviota zaterdag 17 december 2022 om 12:14

Ik heb een nieuw account aangemaakt. Zijn er hier mensen die (net als ik) worstelen met hun eetgedrag en daarover willen kletsen? Ik heb dit bewust onder Psyche geplaatst (en niet onder Lijf en Lijn), want mijn focus ligt echt op het aanpakken van gedrag en niet op diëten of de weegschaal.

Ik ben dus te zwaar. En dat komt omdat ik eten gebruik als coping mechanisme. Ik kruip op de bank met chips en chocola bij emoties als stress, eenzaamheid, verveling en als ik overprikkeld ben geraakt. En natuurlijk speelt gewoonte en associatie ook een rol. Ik weet (net als de meeste mensen met overgewicht) uitstekend wat gezond eten is. En ik denk dat ik mijn slechte eetgewoonten alleen kan aanpakken door met gedrag en psychologie aan de slag te gaan. Langzaam afvallen volgt dan vanzelf wel.

Enkele bronnen waar ik inspiratie uit haal:
VET Belangrijk - Mariëtte Boon en Liesbeth van Rossum
Voeding is geen medicijn - Joshua Wolrich
Het slanke brein - Heleen Ligtelijn
Blij Dieetvrij - Saskia Koopman
Etenslessen - Marjena Moll
Inzicht in eten - Femke Buwalda

De basis is dat eetgedrag en overgewicht veel complexer zijn dan 'je moet gewoon gezond eten'. Ik heb ook al een aantal gesprekken met een psycholoog gehad hierover. En nu ben ik dus niet per se op zoek naar tips, maar vooral naar lotgenoten die hierover mee willen schrijven.

gaviota wijzigde dit bericht op 15-01-2023 22:31

4.28% gewijzigd

Pitabroodje maandag 26 december 2022 om 11:20

Deze twee boeken zou ik je met stip willen aanbevelen als je je relatie met eten wil verbeteren:
-the fuck it diet
-intuitive eating
Het is bij mij inmiddels een proces van 4 jaar met veel 'terugvallen' naar dieet achtige toestanden, met telkens de conclusie; het brengt je nergens. Ik val dan wel af maar glip ook langzaam het eetstoornis rabbithole in. Ik begin het inmiddels te herkennen en te snappen.
Het schuldgevoel, niet kunnen genieten van eten want je bent 'fout' bezig, compenseren, last supper bingeing.
Als ik weer eens op het punt sta dat ik kcal wil tellen denk ik: wil je dit de rest van je leven? Nee? Dan is het niet voor mij.
Wat bij mij helpend is, is de focus op gezonde gewoontes. Op wat allemaal WEL goed voor mij is, ipv wat allemaal niet.
Er is bovendien geen cheeseburger die slechter voor mijn gezondheid is dan de constante stress van de dieet cultuur

Pitabroodje maandag 26 december 2022 om 11:28

Oja en als je jezelf alles toe staat, ga je op den duur veel verantwoordelijker om met eten in het moment.
Ik had altijd last van de gedachte dat het perfecte afval plan morgen in zou gaan, en ik me deze avond nog vol zou proppen. In dat geval nam ik geen verantwoordelijkheid voor mijn welzijn op dat moment (want volproppen), en ik suste mezelf met het geweldige dieet van morgen.
Als je jezelf alles toestaat ga je je ook nog wel een paar keer volproppen, maar uiteindelijk kom je tot de conclusie dat het niet fijn is, plus het binge eten gaat zn aantrekkelijkheid verliezen. De emotionele lading gaat eraf. Het is niet langer een troostmiddel.

Bitje93 maandag 26 december 2022 om 11:40

Gaviota schreef: ↑
17-12-2022 12:14
Ik kruip op de bank met chips en chocola bij emoties als stress, eenzaamheid, verveling en als ik overprikkeld ben geraakt.

.
Dus eigenlijk altijd ? De aanleiding is er altijd wel.

Niet geschoten is altijd mis

Gaviota maandag 26 december 2022 om 14:36

Moosert79 schreef: ↑
26-12-2022 10:02
Dat is het helaas niet bij mij. Snaaien hangt bij mij samen met bepaalde buien. Heb alle tips en trucs al geprobeerd om het snaaien te voorkomen maar het zit vooral tussen mijn oren.

Bij mij werkt voldoende eten overdag ook niet. Die snaaitrek vanwege emoties is een heel sterke drang, vergelijkbaar met een (geestelijke) verslaving. Wel of geen (lichamelijke) honger heeft daar nauwelijks invloed op.

Gaviota maandag 26 december 2022 om 14:51

Pitabroodje schreef: ↑
26-12-2022 11:20
Deze twee boeken zou ik je met stip willen aanbevelen als je je relatie met eten wil verbeteren:
-the fuck it diet
-intuitive eating

Intuïtief eten werd door mijn psycholoog afgeraden als je nog aan het begin staat van een gezonde relatie met eten. Er woont een saboteur in mij die de hele tijd om vette, hartige en zoete dingen schreeuwt. En als 'beginner' ben je nog niet goed in staat om te onderscheiden of de saboteur je roept of dat je lichaam je vertelt dat het ergens behoefte aan heeft.

Bij dat andere boek heb ik even de inhoudsopgave bekeken en de hoofdstuktitels klinken alsof dat boek inderdaad in dezelfde richting is als waar ik het nu ook in zoek. Maar in de inleiding staat bovenaan meteen dat het boek bedoeld is voor mensen die chronisch op dieet zijn en dat ben ik niet. Ik gok dat ik heel veel kennis van wat zij in dat boek vertelt al heb. Maar er zullen zeker hoofdstukken bij zitten die interessant zijn en/of een goede reminder. Dus dank voor de tip!

gaviota wijzigde dit bericht op 26-12-2022 15:03

0.38% gewijzigd

Gaviota maandag 26 december 2022 om 15:00

Pitabroodje schreef: ↑
26-12-2022 11:28
Oja en als je jezelf alles toe staat, ga je op den duur veel verantwoordelijker om met eten in het moment.
Ik had altijd last van de gedachte dat het perfecte afval plan morgen in zou gaan, en ik me deze avond nog vol zou proppen. In dat geval nam ik geen verantwoordelijkheid voor mijn welzijn op dat moment (want volproppen), en ik suste mezelf met het geweldige dieet van morgen.
Als je jezelf alles toestaat ga je je ook nog wel een paar keer volproppen, maar uiteindelijk kom je tot de conclusie dat het niet fijn is, plus het binge eten gaat zn aantrekkelijkheid verliezen. De emotionele lading gaat eraf. Het is niet langer een troostmiddel.

Was dat maar zo. Er zijn periodes dat ik geen zin heb om strijd te leveren tegen mijn eetbuien en dan eet ik rustig dagenlang elke avond waar ik zin in heb. Nee, het is zeker niet fijn, maar ik doe het ook niet omdat ik het fijn vind. Het is dwangmatig en het verdooft emoties. Dat de emotionele lading eraf gaat als je jezelf gewoon toestaat om jezelf vol te proppen, herken ik ook niet. Ik word er doodongelukkig van en de instant oplossing is om dan toch maar weer een reep chocola te pakken.

De typische dieetvalkuilen die je benoemt, herken ik overigens wel: verboden voedsel, 'morgen begin ik', 'ik heb twee koekjes genomen, dus vandaag is toch al verpest'...

Gaviota dinsdag 27 december 2022 om 09:57

Gaviota schreef: ↑
26-12-2022 08:47
Maar ik heb vandaag geen festiviteiten meer, dus wil nu eigenlijk meteen weer gaan beginnen met de regel 'niet snaaien in mijn eentje'. Dat zal de eerste dagen ook een kwestie van uitzitten zijn. Dan 's avonds maar een beetje ongelukkig op de bank. Ik moet ook leren dat negatieve emoties erbij horen en die gewoon maar toelaten. En beseffen dat dit niet makkelijk gaat zijn, dus dat het niet zonder pijn zal gaan.

Ging goed gisteren! Heb meteen na het avondeten nog een mandarijntje gegeten en verder alleen maar thee gedronken. Het helpt dat ik mentaal op dit moment wel aardig in mijn vel zit. Dus ik heb gisteravond vooral een beetje zitten 'observeren' wat het met me deed. Ik had vooral een raar, hol gevoel in mijn buik. Nephonger, denk ik. Verder was het inderdaad een kwestie van uitzitten. Logisch, want de snaaigewoonte moet er natuurlijk uit.

Vannacht heerlijk geslapen en vanochtend lekker uitgerust wakker geworden, dus dat is wel een fijne 'beloning'!

Avage dinsdag 27 december 2022 om 13:54

Pitabroodje schreef: ↑
26-12-2022 11:20
Wat bij mij helpend is, is de focus op gezonde gewoontes. Op wat allemaal WEL goed voor mij is, ipv wat allemaal niet.

Dit heb ik ook. En ook: leren prettige gevoelens te ervaren/ondergaan, op een ontspannen manier.

Ik kwam erachter dat ik amper kan genieten, omdat prettige gevoelens bij mij schuld of angst oproepen en soms herbelevingen. "Je kan niet ontspannen ergens in opgaan want daar komt gedonder van" was mijn onbewuste overtuiging.

Dus ik deed dingen om te genieten maar dan genoot ik er niet van, en kreeg er onderaan de streep juist stress van. (Troost)eten is een compensatie daarvoor. Want dat kan ik wel gevoelloos doen en ben ik dus even bevrijd van mijn interne conflict. En het geeft letterlijk nieuwe energie, want interne conflicten vreten energie.

Eten vervangen met ander gedrag gaat daarom niet zo makkelijk bij mij, omdat het verlangen om te verdoven daardoor juist sterker wordt.

Maar wel los van het eten, meer bezig zijn met wat ik leuk of fijn vind in het leven en daarvan durven genieten, dat helpt wel. Op den duur ervaar ik daardoor netto meer positieve gevoelens en dus minder behoefte aan troostgedrag.

Maar ik moet niet proberen snacks te vervangen met appels of sla bijvoorbeeld, dat roept zoveel boosheid en opstandigheid in me op dat ik alleen maar meer onrust krijg en juist controle verlies.

Gaviota dinsdag 27 december 2022 om 20:25

@Avage, wel goed dat je al zover bent qua zelfkennis. Mijn psycholoog raadde overigens ook af om snacks te gaan vervangen door fruit of rauwkost. Want dan hou je de snaaigewoonte in stand en in feite los je dan nog steeds dingen op met eten.

Avage dinsdag 27 december 2022 om 20:56

Gaviota schreef: ↑
27-12-2022 20:25
@Avage, wel goed dat je al zover bent qua zelfkennis. Mijn psycholoog raadde overigens ook af om snacks te gaan vervangen door fruit of rauwkost. Want dan hou je de snaaigewoonte in stand en in feite los je dan nog steeds dingen op met eten.

Jij bent ook goed bezig. Alle begin is moeilijk maar je gaat er serieus, weloverwogen en doelgericht mee om. Hoe gaat het nu met het stilstaan bij wat je voelt?

Ik heb een hele gezellige maar drukke kerst gehad, vandaag vroeg op om te werken, te veel koffie, toen nog sporten en toen belandde ik in zo'n moment van moe+onrust+willen wegeten.

Blijft lastig. Soms lijkt het alsof andere mensen dit niet hebben en altijd maar door kunnen gaan, maar dat is vast niet waar.

Nog een mooie tip die ik van mijn haptonoom kreeg, beeld jezelf in als een ballon/cocon en vul jezelf van binnenuit op met alles wat je voelt. Kijk wat voor kleur of vorm dat heeft, voel de energie in je tintelen helemaal tot in je tenen en vingers en laat het al je ruimte innemen. Soms helpt het om te kunnen voelen wat ik eigenlijk voel.

Gaviota woensdag 28 december 2022 om 20:17

Dankjewel @Avage! Ik voel me nu bewust onbekwaam en dat is een belangrijke stap verder dan onbewust onbekwaam.

Ik heb de afgelopen dagen nog nauwelijks de tijd/rust gehad om bij mijn gevoelens stil te staan. Het is druk geweest. Ik voelde vanmiddag voor het eerst die typische aandrang om met een reep chocola onder een dekentje op de bank te gaan liggen, maar ik kon het vrij makkelijk uitzitten. Ik moest een deadline halen, dus heb er ook niet te lang bij stilgestaan. 'Gewoon' besloten om er niet aan toe te geven. Beginnersmotivatie denk ik. En waar de onrust vandaan kwam, weet ik denk ik wel. Moe en overprikkeld.

Ik hoop (en verwacht) dat de komende dagen rustiger worden en dat ik wat meer aandacht voor mijn gevoel kan hebben. Vermoed dat ik het dan ook moeilijker ga krijgen.

Gaviota woensdag 28 december 2022 om 20:20

Avage schreef: ↑
27-12-2022 20:56
Ik heb een hele gezellige maar drukke kerst gehad, vandaag vroeg op om te werken, te veel koffie, toen nog sporten en toen belandde ik in zo'n moment van moe+onrust+willen wegeten.

Blijft lastig. Soms lijkt het alsof andere mensen dit niet hebben en altijd maar door kunnen gaan, maar dat is vast niet waar.

Ah, maar dat is het halve werk, als je inziet waar het vandaan komt. En andere mensen hebben ongetwijfeld weer andere dingen. Die kunnen misschien heel slecht alleen zijn, of nooit eens niks doen, of ze slapen heel slecht, of ze drinken teveel. En voor hetzelfde geld zitten die andere mensen ook 's avonds op de bank hun onrust weg te snaaien. Een typisch verschijnsel van emo-eten is dat je het meestal alleen doet.

Gaviota donderdag 29 december 2022 om 19:26

Dag 4 en vandaag vind ik het (zoals verwacht) al de hele dag zwaar. Ik kreeg om 12.00 uur 's middags al zin om te snaaien en die zin is eigenlijk niet meer weggegaan. Afleiding helpt natuurlijk wel, maar zodra die afleiding wegvalt, begin ik meteen weer aan eten te denken.

Ik heb de oefening gedaan om alles weg te leggen en alleen maar te ervaren wat ik voelde. Lukte niet erg. Ik voelde me gewoon meh, verder kwam ik niet. En ik viel ook al snel op de bank in slaap. Heb wat korte nachten gehad.

Ik denk dat het onrust is, omdat ik de boel niet meer verdoof met chips en chocola. Alsof mijn lichaam in paniek is. Meer voelen gaat natuurlijk nog wel even duren. Ondertussen bijt ik er maar gewoon doorheen. Als het niet goedschiks gaat, dan maar kwaadschiks.

Het lijkt wel wat op stoppen met roken. Toen was er een nicotinemonster dat de hele tijd aan het zeuren was. Nu is er een saboteur die al 15 redenen heeft bedacht waarom ik best mag snaaien vandaag. En die saboteur krijgt vandaag niet zijn zin. Dan maar dat ontevreden, holle gevoel.

Avage vrijdag 30 december 2022 om 10:49

Moeilijk!!

Bij mij als mijn gevoel blokkeert of vastzit helpt het soms om iets te doen waar ik boos van word, dan komt het eruit. Gewoon een vervelend klusje, of anders wandelen of sporten.

Of misschien zit er wel een gevoel wat je al tijden onderdrukt en wat nu naar de oppervlakte komt, dat kan ook.

Goed dat je van je afschrijft hier. Ben benieuwd hoe het vandaag is gegaan.

Gaviota vrijdag 30 december 2022 om 13:20

Dankjewel @Avage! Ik denk inderdaad dat het onderdrukte gevoelens zijn die aan de oppervlakte komen. Alleen zijn ze dus heel onbestemd. Maar goed, ik kom er in deze periode ook achter dat ik behoorlijk gevoelsblind ben. Teveel alles weggestopt, denk ik. Even goed boos worden lijkt me inderdaad wel lekker. Een boksbal zou wel wat zijn.

Het lukt me tot nu toe om niet toe te geven aan mijn snaaibehoefte en vandaag gaat het ook wel beter, maar ik heb het gevoel dat ik enorm op mijn hoede moet zijn en ik hou het nu vol op wilskracht en discipline. Tijdelijk misschien prima, maar geen duurzame oplossing.

zenga vrijdag 30 december 2022 om 13:42

Wat een strijd Gaviota! Knap hoe je het aanpakt. Die strijd maakt zo moe hè...
Op wilskracht en discipline alleen hou je het niet vol inderdaad, maar ik ben er ook nog niet achter hoe dan wel. Een flinke portie doorzettingsvermogen is toch nodig lijkt me. En hopelijk wordt het dan beetje bij beetje iets makkelijker, als de nieuwe olifantenpaadjes zich vormen zeg maar.

Ik ben mijn week goed begonnen, gezond en simpel gekookt en niet gesnaaid. Ben nu 2 daagjes weg en neem dan wel snaaierij mee, maar ik was gisteren zo zeeziek (ben op minicruise) dat alles eruit kwam. In het stadje hier vanmiddag lekkere salade gehad met kip en mango. Maar ook nog wel wat lekkers gekocht. Zo weer terug met de boot, hopelijk gaat de terugreis beter.

Aanstaande maandag gesprek over leefstijltraject via de sportschool, ben benieuwd wat zij te bieden hebben.

zenga vrijdag 30 december 2022 om 13:44

Gaviota schreef: ↑
26-12-2022 15:00
Was dat maar zo. Er zijn periodes dat ik geen zin heb om strijd te leveren tegen mijn eetbuien en dan eet ik rustig dagenlang elke avond waar ik zin in heb. Nee, het is zeker niet fijn, maar ik doe het ook niet omdat ik het fijn vind. Het is dwangmatig en het verdooft emoties. Dat de emotionele lading eraf gaat als je jezelf gewoon toestaat om jezelf vol te proppen, herken ik ook niet. Ik word er doodongelukkig van en de instant oplossing is om dan toch maar weer een reep chocola te pakken.

De typische dieetvalkuilen die je benoemt, herken ik overigens wel: verboden voedsel, 'morgen begin ik', 'ik heb twee koekjes genomen, dus vandaag is toch al verpest'...

Superherkenbaar is dit trouwens!

Avage vrijdag 30 december 2022 om 17:13

Gaviota schreef: ↑
30-12-2022 13:20
Dankjewel @Avage! Ik denk inderdaad dat het onderdrukte gevoelens zijn die aan de oppervlakte komen. Alleen zijn ze dus heel onbestemd. Maar goed, ik kom er in deze periode ook achter dat ik behoorlijk gevoelsblind ben. Teveel alles weggestopt, denk ik. Even goed boos worden lijkt me inderdaad wel lekker. Een boksbal zou wel wat zijn.

Het lukt me tot nu toe om niet toe te geven aan mijn snaaibehoefte en vandaag gaat het ook wel beter, maar ik heb het gevoel dat ik enorm op mijn hoede moet zijn en ik hou het nu vol op wilskracht en discipline. Tijdelijk misschien prima, maar geen duurzame oplossing.

Dat is de pest met oud zeer, je probeert je leven te beteren en prompt dient het zich aan, de reden dat je je altijd vroeg of laat overgeeft aan het eten.

En dat is gewoon heel erg moeilijk. Ik heb uiteindelijk begeleiding van een haptonoom gezocht en zij heeft me in een paar sessies veel verder geholpen. Je kan namelijk geen gevoelens toelaten als je geen stabiele basis hebt in jezelf, en dat bleek ik niet te hebben. Ik "zweefde" als het ware. Een gevoel of herinnering neemt jou dan helemaal over en daardoor verwerk je het ook niet. Het blijft een angstige ervaring om te voelen, waardoor je weer automatisch gaat onderdrukken, etc. Was voor mij een eye opener.

Het kan ook gewoon heel veel zijn wat je weggestopt hebt en dan is het ook heel moeilijk om het toe te laten.

Gaviota vrijdag 30 december 2022 om 23:11

@zenga, jij bent ook goed bezig, zo te lezen! Wat balen dat je zeeziek werd, ik hoop ook voor je dat de terugreis beter bevalt. En ik ben benieuwd of het leefstijltraject wat voor je is.

Ik denk ook dat het in eerste instantie inderdaad (ook) op wilskracht moet. Ik weet dat het vanzelf makkelijker wordt als er wat meer gewenning komt. Maar ik wil nu wel echt de focus houden op het onderdrukken/wegeten van gevoelens, want als ik daar niets aan doe, dan komt de terugval vroeg of laat gegarandeerd.

@Avage, wat fijn dat je veel aan die haptonoom hebt gehad. Ik herken/begrijp nog niet helemaal wat je beschrijft, maar wel het deel over gevoelens niet toelaten. Ik denk dat ik (onbewust) bang ben voor wat er boven komt.

Vandaag was wat makkelijker dan gisteren. Alleen heb ik wel iets gedaan waar ik niet zo'n voorstander van ben. Ik heb later op de avond nog een appel genomen. Alleen omdat ik zo'n behoefte had aan iets in mijn mond stoppen en kauwen. En voor de afleiding, om even niet met andere dingen bezig te hoeven zijn. Het is niet zo'n drama natuurlijk, maar het was wel een klassiek voorbeeld van vermijden.

Verder weer de hele avond dat holle, lege gevoel. Ik denk dat ik weer moet leren om lichamelijke honger te herkennen. En ik denk dat mijn maag er nog aan moet wennen dat die 's avonds niet meer volgestopt wordt.

Gaviota vrijdag 30 december 2022 om 23:24

Avage schreef: ↑
30-12-2022 17:13
Dat is de pest met oud zeer, je probeert je leven te beteren en prompt dient het zich aan, de reden dat je je altijd vroeg of laat overgeeft aan het eten.

Het is ook precies dit waarom ik nu wil doorzetten. Het was nogal een drempel om het snaaien eindelijk weer aan te pakken en ik heb nu de eerste dagen achter de rug. En ik weet nu wat ik andere keren fout deed. Toen was ik bijna alleen maar met het fysieke deel bezig: gezond koken, genoeg bewegen, minder alcohol, op tijd naar bed. En mijn motivatie kwam vooral van de weegschaal, omdat ik me fitter voelde en door een gevoel van trots, omdat ik chips, taart en koek liet staan. Dat ging soms een tijd lang goed, want als je minder suiker eet en gewend raakt aan na het avondeten niks meer eten, dan wordt je behoefte daaraan vanzelf minder.

Maar ja, er kwam natuurlijk altijd een keer een emotionele crisis waarbij ik voor de bijl ging. En dan was het hek meestal weer snel van de dam. Dus nu wil ik echt leren om emoties niet 'op te lossen' met eten. En om ze toe te laten. Daar ligt de focus op. Ik heb ook nog niet op de weegschaal gestaan. NIet relevant en ik ben bang dat ik me dan toch weer met dat cijfertje ga bezighouden.

lizzzz1987 zaterdag 31 december 2022 om 12:12

Ik heb gisteren met tranen in mijn ogen dit topic doorgelezen. na een behandeling voor een eetstoornis ging het een stuk beter maar na de geboorte van mijn eerste kindje ben ik toch weer terug gevallen in een ongezonde relatie met eten. Eetbuien, liever snaaien dan bij een ander eten, elke week weer denken dat de week erna weer beter gaat...

Ik hoop dat ik mee mag schrijven hier. Ik ben tevens op zoek naar hulp, na de tips hier denk ik aan een haptonoom. Ik zit ook erg in mijn hoofd.

Wat knap @gaviota dat je je reis hierin ook zo durft te delen

lizzzz1987 zaterdag 31 december 2022 om 12:16

Avage schreef: ↑
19-12-2022 11:23

Er ging een wereld voor me open. Dus "normale mensen" wonen echt in hun lichaam ? Ik woonde in mijn hoofd. Elk ongemak vanuit mijn lichaam ervaarde ik als "honger" en eten loste dat gevoel op.

Tranen bij dit stukje. Precies zo voelt het. Ik herken kou, moe, verdriet allemaal als honger. Best ingewikkeld.

Gaviota zaterdag 31 december 2022 om 18:38

lizzzz1987 schreef: ↑
31-12-2022 12:12
Ik heb gisteren met tranen in mijn ogen dit topic doorgelezen. na een behandeling voor een eetstoornis ging het een stuk beter maar na de geboorte van mijn eerste kindje ben ik toch weer terug gevallen in een ongezonde relatie met eten. Eetbuien, liever snaaien dan bij een ander eten, elke week weer denken dat de week erna weer beter gaat...

Ik hoop dat ik mee mag schrijven hier. Ik ben tevens op zoek naar hulp, na de tips hier denk ik aan een haptonoom. Ik zit ook erg in mijn hoofd.

Wat knap @gaviota dat je je reis hierin ook zo durft te delen

Natuurlijk, van harte welkom! Dat teveel in je hoofd zitten is hier ook erg herkenbaar. Ik weet vaak helemaal niet hoe ik me voel. Behalve dan dat ik me rot voel, maar preciezer kan ik het meestal niet omschrijven.

Lila-Linda zaterdag 31 december 2022 om 18:41

lizzzz1987 schreef: ↑
31-12-2022 12:16
Tranen bij dit stukje. Precies zo voelt het. Ik herken kou, moe, verdriet allemaal als honger. Best ingewikkeld.

Hier kan een therapeut mee helpen. En dat werkt beter dan lijnen

Lila-Linda zaterdag 31 december 2022 om 18:42

Gaviota schreef: ↑
30-12-2022 23:11
@zenga, jij bent ook goed bezig, zo te lezen! Wat balen dat je zeeziek werd, ik hoop ook voor je dat de terugreis beter bevalt. En ik ben benieuwd of het leefstijltraject wat voor je is.

Ik denk ook dat het in eerste instantie inderdaad (ook) op wilskracht moet. Ik weet dat het vanzelf makkelijker wordt als er wat meer gewenning komt. Maar ik wil nu wel echt de focus houden op het onderdrukken/wegeten van gevoelens, want als ik daar niets aan doe, dan komt de terugval vroeg of laat gegarandeerd.

@Avage, wat fijn dat je veel aan die haptonoom hebt gehad. Ik herken/begrijp nog niet helemaal wat je beschrijft, maar wel het deel over gevoelens niet toelaten. Ik denk dat ik (onbewust) bang ben voor wat er boven komt.

Vandaag was wat makkelijker dan gisteren. Alleen heb ik wel iets gedaan waar ik niet zo'n voorstander van ben. Ik heb later op de avond nog een appel genomen. Alleen omdat ik zo'n behoefte had aan iets in mijn mond stoppen en kauwen. En voor de afleiding, om even niet met andere dingen bezig te hoeven zijn. Het is niet zo'n drama natuurlijk, maar het was wel een klassiek voorbeeld van vermijden.

Verder weer de hele avond dat holle, lege gevoel. Ik denk dat ik weer moet leren om lichamelijke honger te herkennen. En ik denk dat mijn maag er nog aan moet wennen dat die 's avonds niet meer volgestopt wordt.

TO besef je wel, dat een gezonde houding tov eten ook kan betekenen dat je gaat accepteren dat je wat te zwaar bent en blijft?

Actieve topics