Psyche
alle pijlers
Werken aan een gezonde relatie met eten
zaterdag 17 december 2022 om 12:14
Ik heb een nieuw account aangemaakt. Zijn er hier mensen die (net als ik) worstelen met hun eetgedrag en daarover willen kletsen? Ik heb dit bewust onder Psyche geplaatst (en niet onder Lijf en Lijn), want mijn focus ligt echt op het aanpakken van gedrag en niet op diëten of de weegschaal.
Ik ben dus te zwaar. En dat komt omdat ik eten gebruik als coping mechanisme. Ik kruip op de bank met chips en chocola bij emoties als stress, eenzaamheid, verveling en als ik overprikkeld ben geraakt. En natuurlijk speelt gewoonte en associatie ook een rol. Ik weet (net als de meeste mensen met overgewicht) uitstekend wat gezond eten is. En ik denk dat ik mijn slechte eetgewoonten alleen kan aanpakken door met gedrag en psychologie aan de slag te gaan. Langzaam afvallen volgt dan vanzelf wel.
Enkele bronnen waar ik inspiratie uit haal:
VET Belangrijk - Mariëtte Boon en Liesbeth van Rossum
Voeding is geen medicijn - Joshua Wolrich
Het slanke brein - Heleen Ligtelijn
Blij Dieetvrij - Saskia Koopman
Etenslessen - Marjena Moll
Inzicht in eten - Femke Buwalda
De basis is dat eetgedrag en overgewicht veel complexer zijn dan 'je moet gewoon gezond eten'. Ik heb ook al een aantal gesprekken met een psycholoog gehad hierover. En nu ben ik dus niet per se op zoek naar tips, maar vooral naar lotgenoten die hierover mee willen schrijven.
Ik ben dus te zwaar. En dat komt omdat ik eten gebruik als coping mechanisme. Ik kruip op de bank met chips en chocola bij emoties als stress, eenzaamheid, verveling en als ik overprikkeld ben geraakt. En natuurlijk speelt gewoonte en associatie ook een rol. Ik weet (net als de meeste mensen met overgewicht) uitstekend wat gezond eten is. En ik denk dat ik mijn slechte eetgewoonten alleen kan aanpakken door met gedrag en psychologie aan de slag te gaan. Langzaam afvallen volgt dan vanzelf wel.
Enkele bronnen waar ik inspiratie uit haal:
VET Belangrijk - Mariëtte Boon en Liesbeth van Rossum
Voeding is geen medicijn - Joshua Wolrich
Het slanke brein - Heleen Ligtelijn
Blij Dieetvrij - Saskia Koopman
Etenslessen - Marjena Moll
Inzicht in eten - Femke Buwalda
De basis is dat eetgedrag en overgewicht veel complexer zijn dan 'je moet gewoon gezond eten'. Ik heb ook al een aantal gesprekken met een psycholoog gehad hierover. En nu ben ik dus niet per se op zoek naar tips, maar vooral naar lotgenoten die hierover mee willen schrijven.
gaviota wijzigde dit bericht op 15-01-2023 22:31
4.28% gewijzigd
donderdag 12 januari 2023 om 21:18
Ik had deze week nog het gesprek op de sportschool trouwens en dat was niet zo leuk. Ik had dus mijn voeding een paar dagen bijgehouden. Eerste vraag was of ik me na vorige week nog had gewogen, dus ik vertelde dat ik was aangekomen. "Oké dan weten we dus dat je met deze voeding niet afvalt". Dat was de eerste opmerking en had ze mijn voeding nog niet eens bekeken. Vond ik erg raar. Ik heb ook niet goed verteld wat er echt speelt hoor, maar voelde me ook absoluut niet veilig genoeg. Het gesprek liep verder ook niet lekker en dat merkte zij ook wel. Ik wil nog wel een keer onder begeleiding fitnessen (voor afwisseling groepslessen), maar tijdstip dat ik kan is zij al vrij dus ze heeft me daarvoor overgedragen aan een collega. We waren daarover beide opgelucht denk ik 
Tja je moet van een sportschool misschien ook niet teveel verwachten, maar omdat ik daar zo lekker in de flow zit hoopte ik op een fijne coach daar.
Tja je moet van een sportschool misschien ook niet teveel verwachten, maar omdat ik daar zo lekker in de flow zit hoopte ik op een fijne coach daar.
donderdag 12 januari 2023 om 21:19
Oh zo frustrerend vind ik dit...Gaviota schreef: ↑08-01-2023 19:08En ja, hier gaat het lekker. Dit is dag 14. Ik had het eind van de middag even lastig, maar dat kon ik makkelijk verklaren. Ik heb het grootste deel van de dag gewerkt (ben zzp'er) en toen ik klaar was, had ik zo'n vage zin in iets dat ik associeer met weekend, vrij zijn en knusheid. Een glas wijn, kaas, nootjes. Maar ik besefte dat het vooral was omdat ik vond dat ik dat verdiend had na een dag werken. En gisteren heb ik enorm genoten van allerlei lekkers en gezelligheid. De dag erna is de verleiding om zoiets nog eens dunnetjes over te doen dan altijd groter bij mij.
Had ik mezelf eindelijk uit de snaai flow, gaat het meteen weer 'mis' als ik 1x gezellig (en gewoon normaal hoor!) mee heb gedaan met een verjaardag. Dan heb ik de avond erna meteen weer enorm veel zin in wat lekkers. En vanmiddag zat ik op het werk uit een soort verveling en deels ook nav de naweeën van migraine (teveel) dropjes te eten.
Ik heb de drop nu maar thuis in de voorraadkast gegooid voor man of kinderen, want op kantoor kan ik er blijkbaar echt niet vanaf blijven (ik had ze er nog liggen van toen ik een tijdje geleden keelpijn had...)
vrijdag 13 januari 2023 om 10:02
zenga schreef: ↑12-01-2023 20:47Ik hou niet zo van pure chocolade, dus echt bevredigend vind ik het niet, maar het is iets. Soms koop ik wel van die kleine reepjes. Ik zit nu op kleine keiharde dropjes uit Denemarken te zuigen, voordeel van hard snoep is dat je er even mee bezig bent.
Afgelopen weekend heerlijk gegeten: soep vooraf, hoofdgerecht verschillende soorten vlees en vis (shared dining) en als dessert een verrukkelijke cheesecake met frambozen. Heb het dessert heel bewust hapje voor hapje gegeten en de smaak echt "ervaren". Met het hoofdgerecht te snel gegeten, ik denk omdat er zoveel verschillende dingen waren. Ik merk dat ik in gezelschap vaak ook niet goed proef omdat je ondertussen ook aan het praten bent.
Ik merk ook dat veel eten leidt tot nog meer eten. Ik kon na het etentje echt geen honger hebben maar toch gesnaaid. Is vaak ook een beetje de ontlading na sociaal moeten doen (ik ben introvert). De dag na het etentje ook gesnaaid (toch die chocola), maar wel minder snel gegeten dan normaal, ik was ook snel vol op de een of andere manier.
Nog geen tijd gehad om verder bij te lezen, maar ik wil hier alvast even op reageren. Heel herkenbaar namelijk dit! Ik ben ook introvert en had (en heb) ook altijd de gewoonte om 'af te reageren' na teveel sociale activiteit. Nu ik dit beter bij mezelf herken, lukt het me (soms) om erop te anticiperen. Dan zeg ik tegen mezelf dat het gisteren gewoon even teveel was en dat het heel logisch is dat ik nu met chocola en chips op de bank wil kruipen, maar dat we dat 'gewoon' even niet gaan doen, omdat het mezelf niet helpt. Ik merk dat mediteren voor mij dan een steeds betere oplossing is. Alleen al omdat het handelingsperpspectief biedt. Je kunt iets doen als je cravings hebt. En meestal ben ik daarna een stuk rustiger en is de ergste emotionele honger voorbij.
O, en volgens mij kun je beter van melkchocola blijven genieten als je niet zo van puur houdt. Is niet erg bevredigend anders om 'dan maar puur' te gaan eten. Zo kwam ik laatst bij die pepernoten uit. Ik had zin in iets, wilde uit gewoonte pure chocola pakken (omdat ik weet dat ik het dan prima bij een stukje kan houden) en toen dacht ik: maar ik heb geen zin in pure chocola, ik heb zin in pepernoten. En dan is het toch raar als ik nu pure chocola ga eten, omdat ik mezelf geen pepernoten toesta.
vrijdag 13 januari 2023 om 10:38
Gisterenavond per toeval op dit topic terecht gekomen en meteen alle berichten gelezen. Hoe spijtig op zich ook, wat een feest der herkenning! Altijd gedacht dat ik en mijn relatie met eten een uitzondering waren, maar wat blijkt, jullie omschrijven vaak precies mijn “strijd” . Voorlopig lees ik graag mee, misschien schrijf ik af en toe mee. Voor nu, bedankt voor jullie openheid! Op 1 of andere manier geeft het steun om te weten niet de enige te zijn 
pianostemmer wijzigde dit bericht op 13-01-2023 12:16
Reden: Taalfout
Reden: Taalfout
0.43% gewijzigd
vrijdag 13 januari 2023 om 18:06
Wees welkom, Pianostemmer! Ik denk dat wij met velen zijn. Hoeveel mensen zijn er wel niet die op wilskracht en discipline proberen af te vallen en dan uiteindelijk weer aankomen? Ik denk dat de meesten van die mensen altijd de focus op de verkeerde dingen hebben gelegd. Precies zoals ikzelf overigens. Je denkt dat overgewicht met (gezond) eten en bewegen te maken heeft. Maar hoe kan het dan dat de meeste mensen met overgewicht prima weten wat gezond eten is? Zouden al die mensen dan over onvoldoende discipline en wilskracht beschikken? Dat zou toch gek zijn.
vrijdag 13 januari 2023 om 18:13
zenga schreef: ↑12-01-2023 21:18Ik had deze week nog het gesprek op de sportschool trouwens en dat was niet zo leuk. Ik had dus mijn voeding een paar dagen bijgehouden. Eerste vraag was of ik me na vorige week nog had gewogen, dus ik vertelde dat ik was aangekomen. "Oké dan weten we dus dat je met deze voeding niet afvalt". Dat was de eerste opmerking en had ze mijn voeding nog niet eens bekeken. Vond ik erg raar. Ik heb ook niet goed verteld wat er echt speelt hoor, maar voelde me ook absoluut niet veilig genoeg. Het gesprek liep verder ook niet lekker en dat merkte zij ook wel. Ik wil nog wel een keer onder begeleiding fitnessen (voor afwisseling groepslessen), maar tijdstip dat ik kan is zij al vrij dus ze heeft me daarvoor overgedragen aan een collega. We waren daarover beide opgelucht denk ik
Hmm, dit klinkt niet fijn en niet oké. Domme conclusie ook van die trainer...
Ik denk dat een goede coach inderdaad heel fijn zou zijn, maar ik denk ook dat het bijna onmogelijk is om iemand te vinden waar je echt veel aan gaat hebben. Trainers op sportscholen weten vast het een en ander over spieren kweken, conditie opbouwen en gezonde voeding, maar die kennis hebben we over het algemeen zelf wel voldoende. En een coach kan natuurlijk veel verkeerd doen. Zeker als ze teveel gaan focussen op voeding, calorieën tellen en op wat je wel en niet zou mogen eten.
Misschien dan toch maar de sportschool houden voor waar ze goed in zijn? Sport en bewegen? Want die flow is natuurlijk heel fijn en lekker fysiek bezig zijn, kan een enorme boost geven. En de rest dan toch maar ergens anders proberen te zoeken? Ik shop daarom heel veel, omdat ik het nooit 100% met iemand eens ben (of iets 100% bij mij past).
vrijdag 13 januari 2023 om 21:47
zenga schreef: ↑12-01-2023 21:01Dankjewel voor je uitgebreide antwoord!Je benadert het vanuit veel verschillende hoeken, mooi!
Helemaal eens met geen verboden voedsel, dat omslagpunt is voor mij ook heel belangrijk geweest (en nog steeds).
Het niet goed voelen herken ik ook, maar ik kom niet verder hiermee en heb dat eerlijk gezegd ook een beetje opgegeven. Superveel aanbod in coaching ed (vooral op insta) maar ik kies steeds de verkeerde coach of ik kan dit gewoon niet
Ga je voor ultiem gelukkig trouwens? Ik ben ook oké met "gewoon" gelukkig
Ik volg Oersterk nu ook, ben benieuwd wat er voorbij komt!
Er is inderdaad superveel aanbod op het gebied van coaching. Ik volg gratis accounts op instagram (zoals bijvoorbeeld blijdieetvrij die is genoemd, die gaat over lichaamsbewustzijn en eetgedrag) en er komt veel in reclame voorbij. Ik laat me leiden door mijn eigen enthousiasme. Zo heb ik na de gratis masterclass van Healthfulness haar programma eetRUST gekocht omdat het zo resoneerde. En bij blijdieetvrij denk ik nog na over haar maandelijkse membership om wat cursussen van haar te kunnen volgen. Maar dat heeft geen haast, want ik heb alweer twee andere dingen gevonden die ik nu ga doen (persoonlijk 3-maanden traject met vijf vrouwen, met oa reading en familieopstelling) (en een cursus tarot kaarten lezen voor de leuk). Die tarotcursus denk ik al bijna een jaar over na. Dus iets kan instant aantrekking hebben op mij, of het blijft sudderen en aan mij trekken, of beide niet en dan doe ik er ook niets mee. Heel fijn. Gaat dus gewoon op geleide van mijzelf. Daardoor haal ik er altijd wel iets uit op mijn persoonlijke ontwikkelingsreis.
En ja, ik ga wel voor ultiem geluk. Dat zijn voor mijn gevoel momentopnames, het gevoel van geluk ervaren. Dat zit dus ook heel erg in mijn kernwaardes. Doen waar ik gelukkig van word en energie van krijg. Zoals af en toe op reis gaan (vrijheid is een van mijn kernwaardes) of in gezelschap zijn van gelijkgestemden (verbinding). Niet altijd gelukkig zijn, maar wel op zoek gaan naar mijn ultieme zingeving.
Over Oersterk, ik volg ook het account van Richard de Leth zelf, vind ik persoonlijk boeiender. Daar deelt hij meer (vooral ook in zijn stories), Oersterk is meer een reclame account van zijn bedrijf.
zondag 15 januari 2023 om 22:29
Ik heb de masterclass van Blij Dieetvrij zitten kijken en haar ideeën sluiten ook wel heel goed aan bij hoe ik het zelf zie. Wat ik bij haar wel fijn vind (in vergelijking met bijvoorbeeld Marjena Moll) is dat zij niet de nadruk legt op slank worden, maar echt alleen op een gezonde relatie met eten (welke maat daar ook bij hoort).
Ik vind dat Marjena Moll iets teveel het maakbaarheidsideaal aanhangt van dat iedereen slank kan worden (als je haar methode maar toepast) en het is wel heel duidelijk dat zij slank zijn zelf enorm belangrijk vind. Het komt ook nogal ongeloofwaardig over dat ze steeds zegt dat ze niet om uiterlijkheden geeft, terwijl ze 300 glamoureuze foto's van zichzelf gebruikt in steeds weer een ander outfitje.
Maar goed, het nadeel van Blij Dieetvrij vind ik dat daar ook wel weer een heel marketingconcept omheen zit. Lid worden van de 'community' kost 59 euro per maand. Losse modules zijn ook aardig aan de prijs.
Als ik er geld aan wil spenderen, dan zou ik dat eerder aan Blij Dieetvrij doen dan aan Marjena Moll. Maar tot nu toe gaat het hier nog steeds wel heel erg goed en ik wil er eigenlijk wel iets minder intensief mee bezig zijn dan ik in de eerste drie weken heb gedaan. Ik denk dat het bij mij nu vooral neerkomt op het toepassen van alle dingen die ik geleerd heb en doorgaan met het werken aan het veranderen van gewoontes.
Ik vind dat Marjena Moll iets teveel het maakbaarheidsideaal aanhangt van dat iedereen slank kan worden (als je haar methode maar toepast) en het is wel heel duidelijk dat zij slank zijn zelf enorm belangrijk vind. Het komt ook nogal ongeloofwaardig over dat ze steeds zegt dat ze niet om uiterlijkheden geeft, terwijl ze 300 glamoureuze foto's van zichzelf gebruikt in steeds weer een ander outfitje.
Maar goed, het nadeel van Blij Dieetvrij vind ik dat daar ook wel weer een heel marketingconcept omheen zit. Lid worden van de 'community' kost 59 euro per maand. Losse modules zijn ook aardig aan de prijs.
Als ik er geld aan wil spenderen, dan zou ik dat eerder aan Blij Dieetvrij doen dan aan Marjena Moll. Maar tot nu toe gaat het hier nog steeds wel heel erg goed en ik wil er eigenlijk wel iets minder intensief mee bezig zijn dan ik in de eerste drie weken heb gedaan. Ik denk dat het bij mij nu vooral neerkomt op het toepassen van alle dingen die ik geleerd heb en doorgaan met het werken aan het veranderen van gewoontes.
zondag 15 januari 2023 om 22:51
En dan te bedenken dat deze dame naast haar baan in de sportschool ookGaviota schreef: ↑13-01-2023 18:13Hmm, dit klinkt niet fijn en niet oké. Domme conclusie ook van die trainer...
Ik denk dat een goede coach inderdaad heel fijn zou zijn, maar ik denk ook dat het bijna onmogelijk is om iemand te vinden waar je echt veel aan gaat hebben. Trainers op sportscholen weten vast het een en ander over spieren kweken, conditie opbouwen en gezonde voeding, maar die kennis hebben we over het algemeen zelf wel voldoende. En een coach kan natuurlijk veel verkeerd doen. Zeker als ze teveel gaan focussen op voeding, calorieën tellen en op wat je wel en niet zou mogen eten.
Misschien dan toch maar de sportschool houden voor waar ze goed in zijn? Sport en bewegen? Want die flow is natuurlijk heel fijn en lekker fysiek bezig zijn, kan een enorme boost geven. En de rest dan toch maar ergens anders proberen te zoeken? Ik shop daarom heel veel, omdat ik het nooit 100% met iemand eens ben (of iets 100% bij mij past).
werkt als voedingsconsulent... Maar ja wat zegt dat nog tegenwoordig, zoveel coaches en consulenten.
Ik laat het lekker voor wat het is inderdaad en blijf gewoon lekker sporten:)
maandag 16 januari 2023 om 05:38
Dat zegt inderdaad niets. Zeker niet als je zelf op onderzoek uitgaat en er zoveel verschillende visies zijn op voedingsgebied.
Zo vond ik de info over eten in de Weightloss mastery van Kim Munnecom helemaal niet aansluiten bij mijn visie (verder gaat het meer over zelfliefde, gedrag en de wet van aantrekking). Ze had er ook een bonus over gedeeld wat zij eet (en noemt het haar stofwisseling versneller manier). Maar ik zie op insta alleen maar hetzelfde ontbijt (havermout met appel), veel 'ongezonde' avondmaaltijden (veel friet) en nu bepaalde voedingsrepen die ze promoot. Maar wat ik de grootste armoe vindt: ze moet sochtends vroeg altijd eten omdat ze zo'n honger heeft (ziet zij als het gevolg van haar stofwisseling versneller manier). Vanuit Oersterk heb ik geleerd om juist te vertrouwen op drie maaltijden per dag (en niet 7x per dag eten), in de basis. Onderzoek over intermittend fasting sluit daar ook bij aan.
Maar goed, ook dat blijft persoonlijk natuurlijk, wat past bij jouw lijf. Ik merkte alleen dat ik daar dus heel erg op afhaakte bij haar programma, terwijl ze verder best nuttige dingen zegt.
maandag 16 januari 2023 om 21:34
Petje af voor de stappen die je al gezet hebt. Ik weet dat het niet makkelijk is.Gaviota schreef: ↑15-01-2023 22:29Maar tot nu toe gaat het hier nog steeds wel heel erg goed en ik wil er eigenlijk wel iets minder intensief mee bezig zijn dan ik in de eerste drie weken heb gedaan. Ik denk dat het bij mij nu vooral neerkomt op het toepassen van alle dingen die ik geleerd heb en doorgaan met het werken aan het veranderen van gewoontes.
maandag 16 januari 2023 om 22:53
Dankjewel Avage! Ik ben zo blij dat ik voor mijn gevoel eindelijk op het goede spoor zit! 
Vandaag was ook wel een goede oefening. Ik zat nogal krap in mijn tijd qua avondeten en waar ik op dat moment was, was werkelijk niks fatsoenlijks te krijgen. Heb dus 'gedineerd' met een broodje kaas en een zakje chips. Dat triggert bij mij normaal gesproken van alles. Ik had echt zin in iets gezonds met groente, maar het zat er gewoon niet in. Daar kan (kon) ik zo de pee in hebben, dat ik dan de neiging heb om door te slaan en dan ook nog maar een reep chocola of zo weg te werken. En nu baalde ik wel, maar heb ik het gewoon bij dat broodje kaas en dat zakje chips gelaten. Niks aan te doen.
Vandaag was ook wel een goede oefening. Ik zat nogal krap in mijn tijd qua avondeten en waar ik op dat moment was, was werkelijk niks fatsoenlijks te krijgen. Heb dus 'gedineerd' met een broodje kaas en een zakje chips. Dat triggert bij mij normaal gesproken van alles. Ik had echt zin in iets gezonds met groente, maar het zat er gewoon niet in. Daar kan (kon) ik zo de pee in hebben, dat ik dan de neiging heb om door te slaan en dan ook nog maar een reep chocola of zo weg te werken. En nu baalde ik wel, maar heb ik het gewoon bij dat broodje kaas en dat zakje chips gelaten. Niks aan te doen.
dinsdag 17 januari 2023 om 10:43
Herkenbaar. Al zou ik in mijn geval er een bak patat en snacks achteraan eten.
Ik ben aan het worstelen de laatste tijd. Hoewel ik weet hoe het komt, allerlei factoren bij elkaar en oude pijn die opgerakeld werd, en hoewel ik het allemaal zie gebeuren heb ik er alsnog weinig grip op. En heb het ook een beetje laten gaan, geen motivatie om mijn aangeleerde routines op te zoeken.
Niet dat ik eetbuien heb, maar ik eet wel ongezond en grijp meerdere keren per week ipv avondeten naar snacks (mijn troostvoer) en bier. En eet alles wat ik eet met mayonaise, dit doe ik al sinds mijn 12e en mag ook wel een verslaving heten. Door het eten, drinken en inactief zijn ben ik wel wat aangekomen.
Ik voel me er gelaten onder. Ben niet boos op mezelf, maar wel teruggeworpen in het rouwproces rondom mijn jeugd. Ik heb hechting, warmte en nabijheid gemist als kind, daardoor sta ik vaak op scherp in het heden. En verdraag ik moeilijk nabijheid, terwijl ik het ook zo nodig heb. Ik isoleer mezelf of sluit me af, maar raak daar ook gestresst van. Kortom ik raak in een intern conflict, wat een cocktail aan gevoelens oplevert die ik moeilijk kan kanaliseren. Onderaan de streep verdwijn ik dan in passiviteit en komt niets meer binnen.
Dit is iets om soms moedeloos van te worden, een storm die in me raast waar ik geen controle over heb. Ik moet op mijn tellen passen om niet iemand ermee te kwetsen. En dat vreet energie.
Ik hoop dat ik dit kan leren te kanaliseren, anders dan met verdoven. In een vorm van emotionele expressie, tekenen of schrijven, of andere creativiteit. Maar ik weet niet zeker of dat een goede manier is. En waar te beginnen, zonder in zelfmedelijden te vervallen bijvoorbeeld. Een project waarin mijn diepere gevoelens zitten lijkt me erg "in your face" op een of andere manier. Waar laat je zoiets.
Maar al die energie zal toch ergens heen moeten in plaats van het terug in mezelf proppen met eten en drinken.
Fijn dat ik dit hier kwijt kan bij jullie, dit topic voelt als een veilige plek om dit te delen.
Ik ben aan het worstelen de laatste tijd. Hoewel ik weet hoe het komt, allerlei factoren bij elkaar en oude pijn die opgerakeld werd, en hoewel ik het allemaal zie gebeuren heb ik er alsnog weinig grip op. En heb het ook een beetje laten gaan, geen motivatie om mijn aangeleerde routines op te zoeken.
Niet dat ik eetbuien heb, maar ik eet wel ongezond en grijp meerdere keren per week ipv avondeten naar snacks (mijn troostvoer) en bier. En eet alles wat ik eet met mayonaise, dit doe ik al sinds mijn 12e en mag ook wel een verslaving heten. Door het eten, drinken en inactief zijn ben ik wel wat aangekomen.
Ik voel me er gelaten onder. Ben niet boos op mezelf, maar wel teruggeworpen in het rouwproces rondom mijn jeugd. Ik heb hechting, warmte en nabijheid gemist als kind, daardoor sta ik vaak op scherp in het heden. En verdraag ik moeilijk nabijheid, terwijl ik het ook zo nodig heb. Ik isoleer mezelf of sluit me af, maar raak daar ook gestresst van. Kortom ik raak in een intern conflict, wat een cocktail aan gevoelens oplevert die ik moeilijk kan kanaliseren. Onderaan de streep verdwijn ik dan in passiviteit en komt niets meer binnen.
Dit is iets om soms moedeloos van te worden, een storm die in me raast waar ik geen controle over heb. Ik moet op mijn tellen passen om niet iemand ermee te kwetsen. En dat vreet energie.
Ik hoop dat ik dit kan leren te kanaliseren, anders dan met verdoven. In een vorm van emotionele expressie, tekenen of schrijven, of andere creativiteit. Maar ik weet niet zeker of dat een goede manier is. En waar te beginnen, zonder in zelfmedelijden te vervallen bijvoorbeeld. Een project waarin mijn diepere gevoelens zitten lijkt me erg "in your face" op een of andere manier. Waar laat je zoiets.
Maar al die energie zal toch ergens heen moeten in plaats van het terug in mezelf proppen met eten en drinken.
Fijn dat ik dit hier kwijt kan bij jullie, dit topic voelt als een veilige plek om dit te delen.
dinsdag 17 januari 2023 om 22:03
@Avage 
Sorry, ik zie dit nu pas...
Wat vervelend dat alles weer als een soort wervelwind bezit van je dreigt te nemen. Ik denk wel dat je al een grote stap verder bent, door in staat te zijn om dit patroon te herkennen.
Waarom probeer je tekenen of schrijven niet gewoon uit? Kwaad kan het sowieso niet toch? Ik schrijf ook veel van me af. Verder helpt wandelen mij. En sinds kort zoek ik steeds vaker mijn toevlucht tot mediteren.
Kanaliseren is denk ik inderdaad het goede woord. Je hoeft je gevoelens niet 'op te lossen'. Erkennen is belangrijker: ze mogen er natuurlijk wel zijn.
Sorry, ik zie dit nu pas...
Wat vervelend dat alles weer als een soort wervelwind bezit van je dreigt te nemen. Ik denk wel dat je al een grote stap verder bent, door in staat te zijn om dit patroon te herkennen.
Waarom probeer je tekenen of schrijven niet gewoon uit? Kwaad kan het sowieso niet toch? Ik schrijf ook veel van me af. Verder helpt wandelen mij. En sinds kort zoek ik steeds vaker mijn toevlucht tot mediteren.
Kanaliseren is denk ik inderdaad het goede woord. Je hoeft je gevoelens niet 'op te lossen'. Erkennen is belangrijker: ze mogen er natuurlijk wel zijn.
maandag 23 januari 2023 om 20:04
Wat fijn om te lezen Gaviota!
Leuk dat je een update geeft. Dat geeft de burger moed. En bijzonder dat het je nu al zo goed af gaat. Wat is iets waar je nu op kan terugvallen wanneer je het moeilijk hebt?
Om dan ook maar even een update te geven nu ik hier toch ben. Ik probeer mijn eerdere routines weer op te pakken met het sporten, wandelen, koken en het mediteren. Ik ga het een beetje uit de weg, net alsof ik geen zin heb in innerlijke rust en verantwoordelijkheid nemen. Misschien ook gewoon een beetje een winterdip.
Leuk dat je een update geeft. Dat geeft de burger moed. En bijzonder dat het je nu al zo goed af gaat. Wat is iets waar je nu op kan terugvallen wanneer je het moeilijk hebt?
Om dan ook maar even een update te geven nu ik hier toch ben. Ik probeer mijn eerdere routines weer op te pakken met het sporten, wandelen, koken en het mediteren. Ik ga het een beetje uit de weg, net alsof ik geen zin heb in innerlijke rust en verantwoordelijkheid nemen. Misschien ook gewoon een beetje een winterdip.
maandag 23 januari 2023 om 21:51
@Avage, het begon met het inzicht dat ik ga overeten om emoties te verdoven. Doordat ik dat nu weet, reageer ik anders op die typische cravings. Ik snap nu dat ik dan iets anders nodig heb dan eten. Dat ik mijn gevoel moet (durven) toelaten. Meestal ga ik dan een kwartiertje mediteren (ik heb Headspace op mijn telefoon). Dat biedt handelingsperspectief. En meestal ben ik na dat kwartiertje mediteren alweer een stuk rustiger en is de ergste craving vaak al weggeëbt.
Het is denk ik ook het hele pakket. Doordat ik nu niet meer standaard 's avonds op de bank ga zitten snaaien, is het ook meer uit mijn systeem. Dus de neiging om automatisch de keukenkastjes af te speuren, is veel minder geworden. Dat maakt het ook makkelijker.
En ik benader het nu heel anders. Meer vanuit zelfliefde. Als ik zin heb om mezelf vol te stoppen, dan weet ik dus dat er iets is dat aandacht behoeft. Dat ik niet 'gewoon' wat meer wilskracht moet tonen, maar dat ik bij mezelf te rade moet gaan wat er aan de hand is. En dat gevoel serieus nemen.
Die gevoelsblindheid is niet opeens weg, dus ik weet lang niet altijd wat ik voel of waar het door komt, maar ik accepteer het nu veel meer. Vroeger dacht ik: waarom voel je je nou rot? Er is helemaal niks om je rot over te voelen. Nu denk ik: oké, ik voel me rot. Ik weet niet waardoor het komt, maar dat gevoel is echt. En dat laat ik er gewoon maar even zijn. Je kunt niet altijd blij zijn. Dat helpt al.
Ik merk ook dat er sowieso meer gevoelens boven komen nu. Ook veel boosheid en frustratie. Alsof het meer aan de oppervlakte komt nu ik het niet steeds meteen verdoof.
Dus het is zeker niet altijd makkelijk. En soms zit ik cravings ook nog gewoon uit. Het blijft een kwestie van hard werken en steeds bij de les blijven. Zeker nadat ik iets gezelligs heb gedaan waarbij ik de touwtjes gewoon heb laten vieren. Dit weekend was ik met twee vriendinnen op stap en heb ik genoten van bier en chips. Bij thuiskomst was ik zes dropjes verder toen ik me bedacht dat we dit dus niet meer gingen doen. En de dag erna moet ik dan ook wel weer even schakelen.
Maar goed, dit wil ik allemaal leren. Ik wil gewoon lekkere dingen kunnen blijven eten in gezelschap. En soms ook alleen. Als ik weet dat ik echt ergens veel zin in heb en dat het niet is omdat me eigenlijk iets dwars zit. Dat onderscheid wil ik leren maken. En af en toe lukt het al.
Wat ik in ieder geval (ook) positief vind: ik voel geen drang meer om op de weegschaal te gaan staan. Ik ben niet bezig met mijn gewicht, maar echt met gedragsverandering. Het plan is nu om me maandelijks te wegen, om het enigszins te kunnen volgen. Maar het houdt me niet meer zo bezig. Ik zie steeds meer in dat de bevrijding van die eetdwang en beter kunnen omgaan met emoties de echte hoofdprijs zijn.
Het is denk ik ook het hele pakket. Doordat ik nu niet meer standaard 's avonds op de bank ga zitten snaaien, is het ook meer uit mijn systeem. Dus de neiging om automatisch de keukenkastjes af te speuren, is veel minder geworden. Dat maakt het ook makkelijker.
En ik benader het nu heel anders. Meer vanuit zelfliefde. Als ik zin heb om mezelf vol te stoppen, dan weet ik dus dat er iets is dat aandacht behoeft. Dat ik niet 'gewoon' wat meer wilskracht moet tonen, maar dat ik bij mezelf te rade moet gaan wat er aan de hand is. En dat gevoel serieus nemen.
Die gevoelsblindheid is niet opeens weg, dus ik weet lang niet altijd wat ik voel of waar het door komt, maar ik accepteer het nu veel meer. Vroeger dacht ik: waarom voel je je nou rot? Er is helemaal niks om je rot over te voelen. Nu denk ik: oké, ik voel me rot. Ik weet niet waardoor het komt, maar dat gevoel is echt. En dat laat ik er gewoon maar even zijn. Je kunt niet altijd blij zijn. Dat helpt al.
Ik merk ook dat er sowieso meer gevoelens boven komen nu. Ook veel boosheid en frustratie. Alsof het meer aan de oppervlakte komt nu ik het niet steeds meteen verdoof.
Dus het is zeker niet altijd makkelijk. En soms zit ik cravings ook nog gewoon uit. Het blijft een kwestie van hard werken en steeds bij de les blijven. Zeker nadat ik iets gezelligs heb gedaan waarbij ik de touwtjes gewoon heb laten vieren. Dit weekend was ik met twee vriendinnen op stap en heb ik genoten van bier en chips. Bij thuiskomst was ik zes dropjes verder toen ik me bedacht dat we dit dus niet meer gingen doen. En de dag erna moet ik dan ook wel weer even schakelen.
Maar goed, dit wil ik allemaal leren. Ik wil gewoon lekkere dingen kunnen blijven eten in gezelschap. En soms ook alleen. Als ik weet dat ik echt ergens veel zin in heb en dat het niet is omdat me eigenlijk iets dwars zit. Dat onderscheid wil ik leren maken. En af en toe lukt het al.
Wat ik in ieder geval (ook) positief vind: ik voel geen drang meer om op de weegschaal te gaan staan. Ik ben niet bezig met mijn gewicht, maar echt met gedragsverandering. Het plan is nu om me maandelijks te wegen, om het enigszins te kunnen volgen. Maar het houdt me niet meer zo bezig. Ik zie steeds meer in dat de bevrijding van die eetdwang en beter kunnen omgaan met emoties de echte hoofdprijs zijn.
maandag 23 januari 2023 om 21:55
Avage schreef: ↑23-01-2023 20:04Om dan ook maar even een update te geven nu ik hier toch ben. Ik probeer mijn eerdere routines weer op te pakken met het sporten, wandelen, koken en het mediteren. Ik ga het een beetje uit de weg, net alsof ik geen zin heb in innerlijke rust en verantwoordelijkheid nemen. Misschien ook gewoon een beetje een winterdip.
Dat sombere, grijze weer helpt niet hè? Dat geen zin hebben herken ik goed hoor. Dat je denkt: flikker toch op met dat goeie gedrag. Ik wil gewoon een zak chips leegvreten en verder geen ingewikkelde dingen.
Misschien even de focus leggen op routines waar je ook plezier uit haalt? En de lat niet te hoog leggen voor jezelf?
zondag 29 januari 2023 om 15:49
Het wordt een beetje saai, maar het gaat hier nog steeds goed. Ik merk dat sommige veranderingen al iets meer gewoontes beginnen te worden. Soms neem ik nog iets meteen na het avondeten (een stukje chocola, een appel, wat overgebleven pepernoten), maar het kost me steeds minder moeite om het daarbij te laten. ik heb aan het eind van de middag ook al een stuk minder last van snaaidrang dan voorheen.
Gisteren had ik ook wel een fijne ervaring. Ik was naar een bijeenkomst geweest met veel mensen die ik niet kende en kwam er flink overprikkeld van thuis. Maar voor het eerst voelde ik geen automatische neiging om te gaan overeten om die overprikkeldheid te onderdrukken. Hoera!
Gisteren had ik ook wel een fijne ervaring. Ik was naar een bijeenkomst geweest met veel mensen die ik niet kende en kwam er flink overprikkeld van thuis. Maar voor het eerst voelde ik geen automatische neiging om te gaan overeten om die overprikkeldheid te onderdrukken. Hoera!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
