Psyche
alle pijlers
What next...antidepressiva
zondag 7 oktober 2007 om 16:27
Na twee nieuwe antidepressiva tijdenlang te hebben geslikt, merk ik dat het nog steeds niet optimaal is. En wat doe je dan? Da's een beetje de vraag die ik wil stellen. Ik weet dat er een hele markt aan dat gif is, maar is het verstandig weer een middel te proberen? Ik dacht zelf aan een oud antidepressivum, Prozac ofzo. Meer bijwerkingen, maar misschien ook meer positievere bijwerkingen..? Ik heb geinformeerd naar electroconvulsietherapie, maar omdat ik nog jong ben wil men er niet aan (tast het geheugen aan, maar dat zou mijn een rotzorg zijn). Wat doe je nadat je ' alles' hebt gedaan en nog steeds depressief bent?
If you\'re going through hell, keep going
zondag 7 oktober 2007 om 16:58
zondag 7 oktober 2007 om 17:03
Ah, dat ga ik opschrijven! De psychiater wil me ergens gedragstherapie laten volgen, maar ik heb het idee dat dat weinig tot niet gaat helpen. De depressie voelt echt aan als een gezwel dat met grove middelen bestreden moet worden. Praten helpt niet echt, ik heb zoveel gepraat dat mijn tong er zeer van ging doen en elke keer hetzelfde, dus gooi ik mijn hoop weer ouderwets op pilletjes ;) Komt bij dat ik nu allerlei lichamelijke kwaaltjes heb (ik lijk wel een oud wijf van 80) en ik druk bezig ben met medische onderzoeken enzovoorts. Wel zal ik weer afspraakjes gaan maken met de psychiater. Jammer dat die remergon niet meer werkt, de eerste keer werkte het fantastisch (tot hysterische vrolijkheid), de tweede keer minder en nu aan de hoogste dosis houdt het me net boven het zelfmoordircheltje, meer niet. En ik ben het beu, ik heb een zero tolerance policy ingesteld, mijn grenzen afbakenen, mij niet meer van het kastje naar de muur laten sturen, dus dat is redelijk positief. Nu nog dat geestelijke kankergezwel wegwerken, want ik heb sterk de indruk dat al mijn lichamelijke kwalen er direct aan gelinkt zijn. Hoelang duurde het voordat dat middel effect had, werd het eerst erger en moet je eerst een paar weken stoppen met je oude AD?
x
x
If you\'re going through hell, keep going
zondag 7 oktober 2007 om 17:22
Proserpina, weet je zeker dat je de juiste diagnose hebt gekregen? Ik was vroeger ook o.a. steeds (zwaar) depressief en reageerde niet op AD's, ik kreeg allerlei andere middelen en reageerde daar ook niet op, uiteindelijk bleek ik o.a. Bi-polair te zijn en kreeg een stemmingsstabilisator waarna ik eigenlijk niet meer depressief ben geweest.
zondag 7 oktober 2007 om 17:22
Hey Marjan, een beetje uigestrest hoop ik?
Ik slik er ook al een benzo bij, anders heb ik zulke nare dromen en spannen mijn spieren zich zo aan dat ik een wrak ben de dag erop. Maar ik sta niet negatief tegenover nog meer medicatie. Analytische psychologie is inderdaad grote onzin, gedaan en echt, dat mens wist op een gegeven moment zelf niet meer wat te vragen want ja, ik had nu eenmaal geen eng verleden. Da's gewoon ouwelullengedoe dat dateert uit de negentiende eeuw, en dat mens durfde nog 65 euro te vragen voor 3 kwartier ook. Never again. Mijn agressie is redelijk onder controle, ik laat gewoon niemand meer over een grens heengaan. Mezelf niet achteraf opvreten en aardig blijven doen, maar gewoon direct zeggen wat ik denk. Kan soms hard zijn, maar ik blijf niet bezig met uberbeleefd blijven terwijl ik behandeld word als een hoop stront (het ziekenhuis is er een schitterend voorbeeld van).
Ik wil cognitieve therapie zeker wel proberen, maar eerst zou ik graag zien dat ik betere medicamenten krijg. Want anders valt de gehele motivatie ook weg (die is al een beetje verdwenen, omdat ik al zolang vecht voor een plekje in de normaliteit en voor gezondheid). Maar ik kan zeker wat met de antwoorden en het voelt goed om terug te zijn
Ik slik er ook al een benzo bij, anders heb ik zulke nare dromen en spannen mijn spieren zich zo aan dat ik een wrak ben de dag erop. Maar ik sta niet negatief tegenover nog meer medicatie. Analytische psychologie is inderdaad grote onzin, gedaan en echt, dat mens wist op een gegeven moment zelf niet meer wat te vragen want ja, ik had nu eenmaal geen eng verleden. Da's gewoon ouwelullengedoe dat dateert uit de negentiende eeuw, en dat mens durfde nog 65 euro te vragen voor 3 kwartier ook. Never again. Mijn agressie is redelijk onder controle, ik laat gewoon niemand meer over een grens heengaan. Mezelf niet achteraf opvreten en aardig blijven doen, maar gewoon direct zeggen wat ik denk. Kan soms hard zijn, maar ik blijf niet bezig met uberbeleefd blijven terwijl ik behandeld word als een hoop stront (het ziekenhuis is er een schitterend voorbeeld van).
Ik wil cognitieve therapie zeker wel proberen, maar eerst zou ik graag zien dat ik betere medicamenten krijg. Want anders valt de gehele motivatie ook weg (die is al een beetje verdwenen, omdat ik al zolang vecht voor een plekje in de normaliteit en voor gezondheid). Maar ik kan zeker wat met de antwoorden en het voelt goed om terug te zijn
If you\'re going through hell, keep going
zondag 7 oktober 2007 om 17:24
Hey Angelica,
Wel, het is nogal vaag. In het psychiatrisch ziekenhuis kreeg ik de diagnose stress-stoornis met depressieve klachten en agressie, paranoide gedachten en paniekstoornis plus automutilatie. Dat was uiteraard in een zwaar stresssige periode. Over het algemeen heb ik de diagnose major depressie gekregen, maar ik denk zelf ook weleens aan een bipolaire stoornis. Hoe is de diagnose bij jou gesteld? Ik zal het allemaal verzamelen en aan de psychiater vragen, misschien niet helemaal correct maar ' baat het niet, dan schaadt het niet'. Kun je die stemmingsstabilisators combineren met een AD?
If you\'re going through hell, keep going
zondag 7 oktober 2007 om 17:35
Ja een AD kan gecombineerd worden met een Stemmingsstabilisator en dat gebeurt in de regel ook weleens. Maar als de SS werkt dan heb je in feite de AD niet meer nodig omdat je dan niet meer depressief word. Mits het hierdoor veroorzaakt word natuurlijk.
Bij mij weten ze ook niet exact wat eraan schort, maar ondanks dat weten ze wel vrij aardig wat ze mij moeten voorschrijven, ze proberen steeds iets nieuws uit maar ik geloof dat deze combinatie wel aardig werkt voor mij, moet nog even wachten voordat ik juich.
Maar goed als je diagnose vaag is: Vraag ernaar en vraag desnoods een second opinion daar heb je altijd recht op.
Bij mij weten ze ook niet exact wat eraan schort, maar ondanks dat weten ze wel vrij aardig wat ze mij moeten voorschrijven, ze proberen steeds iets nieuws uit maar ik geloof dat deze combinatie wel aardig werkt voor mij, moet nog even wachten voordat ik juich.
Maar goed als je diagnose vaag is: Vraag ernaar en vraag desnoods een second opinion daar heb je altijd recht op.
zondag 7 oktober 2007 om 17:38
Proserpina volgens mij moest ik inderdaad eerst stoppen met de vorige ad en toen pas de amy en hoe lang het duurde eer het werkte? Nou volgens mij een week of 2. Maar mijn geheugen laat mij nog wel eens in de steek dus helemaal precies weet ik het niet meer. Ben er inmiddels alweer 6 jaar vanaf van de ad. Verder is het wel vrij heftig spul. Ik was een keer vergeten nieuw recept te halen voor het weekend dus ik zat zonder en ik kreeg dus lekker hartkloppingen enzo hihihi. Is dus wel echt een middel dat langzaam afgebouwd moet worden.
zondag 7 oktober 2007 om 17:38
't Is ook vrij moeilijk natuurlijk, als ik bij de arts vertel dat ik dood wil schrijven ze meteen ' major depressie' achter mijn naam natuurlijk. Snuffelen in de hersenen is dan niet nodig (neurologisch onderzoek wees niets uit maar was wel erg beknopt). Welke medicatie slik je? Ik ga me grondig voorbereiden, schrijf op wat ik hier aan tips krijg en neem mijn handboek der psychopathologie mee. Ik ben het wel beu na 2 jaar gelul. Niet dat ik per se een diagnose als bevestiging wil, maar ik wil nu weleens de juiste medicamenten en niet dat vage gedoe de hele tijd. Je ziet, ik ben het zat ;)
If you\'re going through hell, keep going
zondag 7 oktober 2007 om 18:10
Heb ik ook geslikt, hielp niet. En de bijwerkingen vond ik vreselijk, geen orgasmes, geen seksuele gevoelens. Ik heb nu niet echt last meer van paniekaanvallen, omdat ik in rustiger vaarwater zit. Wel ben ik er gevoelig voor maar op het moment overheerst de moedeloosheid en woede op mijn lichaam, dat het niet doet wat ik wil (veel ziektes en die klotedepressie). Benzo's slik ik enkel nog om te slapen, een hele verbetering want ik slikte het als snoepgoed. Maar 5 mg heb ik wel nodig helaas om te ontspannen/slapen. Als ik mezelf objectief bekijk, vind ik dat ik niet moet zeuren en een goed leven heb. Maar da's de ratio aan het woord. Ik voel me anders, en een groot rationeel vermogen helpt natuurlijk geen enkele flikker. Ik zou juist minder rationeel willen zijn, want ik heb sterk de indruk dat het tegen me werkt. Wrang genoeg kosten die pillen me 100 euro/maand, terwijl het me weerhoudt van de treinrails. Ik zeur er niet over, maar dan moet het wel werken natuurlijk ;)
If you\'re going through hell, keep going
zondag 7 oktober 2007 om 18:27
Heb je weleens melatonine geprobeerd om te slapen, ik sliep vroeger altijd slecht totdat ik dit begon te slikken, wel 3 mg per keer dat heb ik echt nodig. Ben verslaafd geweest aan Benzo's dus ik weet waar ik het over heb. Het is troep en je kunt hier extra depressief van worden dus wees hier voorzichtig mee. 5 mg is ontzettend veel (!)
maandag 8 oktober 2007 om 01:41
Met a.d. is het soms een jarenlang zoeken naar het juiste middel.
Geef niet op totdat je datgene hebt gevonden dat helpt!
Ik heb zo'n 6 middelen geprobeerd, en uiteindelijk bleek seroxat het beste te werken.
Prozac hoor ik goede dingen over, al is het een wat ouder middel. Ook Cipramil is men positief over...
Geef niet op totdat je datgene hebt gevonden dat helpt!
Ik heb zo'n 6 middelen geprobeerd, en uiteindelijk bleek seroxat het beste te werken.
Prozac hoor ik goede dingen over, al is het een wat ouder middel. Ook Cipramil is men positief over...
maandag 8 oktober 2007 om 08:26
Mijn zoon slikt Dipiperon. Das een antipsygotica die de stemmingswisselingen reguleert.
Volgens mij hoort dat ook een beetje bij de groepen ad's ? Of niet, zou ook kunnnen hoor.
Ik merk dat hij na een paar weken al wat minder somber is en zijn emoties iets beter onder controle heeft. We zijn er nog lang niet met hem, omdat hij nog klein is 6jr, zijn ze met de kleinst mogenlijke dosis begonnen.
Mss heb je er wat aan.
Sterkte met alles pros.
( hoe was het met je andere uitslagen ? Die van de baarmoeder ? Of was daar geen test voor geweest ? Vertel het anders mar bij de nietjes)
Knuffel !
Volgens mij hoort dat ook een beetje bij de groepen ad's ? Of niet, zou ook kunnnen hoor.
Ik merk dat hij na een paar weken al wat minder somber is en zijn emoties iets beter onder controle heeft. We zijn er nog lang niet met hem, omdat hij nog klein is 6jr, zijn ze met de kleinst mogenlijke dosis begonnen.
Mss heb je er wat aan.
Sterkte met alles pros.
( hoe was het met je andere uitslagen ? Die van de baarmoeder ? Of was daar geen test voor geweest ? Vertel het anders mar bij de nietjes)
Knuffel !
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
maandag 8 oktober 2007 om 14:05
Denk je dat echt Fleur? Dat dat iets voor mij is? Ik ben oprecht benieuwd naar je antwoord.
Dipiperon kreeg ik in het ziekenhuis en is eigenlijk een afkickmiddel. Daar werd ik alleen maar onnodig agressief van (omdat ik mijn Xanax niet kreeg). Melatonine heb ik geprobeerd, hielp geen flikker helaas. Vandaag naar de dokter geweest voor en bloedtest, want mijn tanden zijn aan het afsterven, waarschijnlijk door de enorme stress die ik heb gehad en nu krijg ik de klap. Helaas kon de dokter niet bloedprikken, dus ik heb nu een pijnlijke arm (bloed gutste eruit maar niet in het buisje, die artsen toch, wat een idioten) en ga woensdag eens zien of de verpleegster er is want die kan het perfect. Ze willen zeker weten dat ik geen ernstige ziekte heb, want de alternatieven voor extreme stress waren niet mis. Ik heb nu weer een tweede zware antibioticakuur en word er gek van, ik denk namelijk dat zolang ik depressief ben of iets anders, mijn lijf zwak blijft en ik constant bij de arts zit (ik voel me echt een hypochonder maar ik kom er echt zwaar niet voor de lol). Ik heb cipramil al geprobeerd, werkt dus niet. Het stemt me droevig omdat het eerder wel werkte. Dus is het zoeken naar een ander middel, en ik heb het idee dat die nieuwe AD's niet echt afdoende zijn voor de zwaarheid van de depressie. De artsen hebben meermaals gezegd dat het ook helaas aanleg is met ' foute' karaktertrekken als hoogbegaafdheid (dus extreme rationaliteit in mijn geval) en een fotografisch geheiugen. Natuurlijk kan ik zeer makkelijk studeren, maar zulke dingen hebben ook hun keerzijde. Ik was wel pro-electroconvulsietherapie omdat het me heerlijk lijkt niet constant die ' foto's van de dag te zien als ik probeer te slapen. Klinkt gek, is het ook, maar zo voelt het. Xanax is natuurlijk kutzooi, dat weet iedereen. Maar op het moment kan ik niet zonder, ik hoop snel lichamelijk in orde te zijn zodat ik door sport mijn spieren kan verstevigen en ontspannen zodat ik minder van dat spul nodig heb. En dat mijn happylamp werkt tegen slaapstoornissen. Maar eerst de hele medische molen afwerken en nu eens goed zeggen wat ik wil en vind bij de psychiater, want die artsen doen zo achterlijk vaag de hele tijd dat mijn rationele efficientie er gek van wordt. Gelukkig heb ik zelf ook een goede psychologische en redelijke psychiatrische kennis, zodat ik er niet helemaal blanco in sta. Volgende week ga ik haar bezoeken en zal ik me grondig voorbereid hebben. Want dit is gewoon vervelend, vandaag enorm uit mijn slof geschoten omdat die amateuristische arts niet eens bloed kon afnemen, de IB-groep (de nazi's) aan het zeiken is (geheel onterecht) en de universiteit zo belerend tegen mij doet terwijl ze de praktijk niet kennen. Voelt goed trouwens om mijn beleefdheid te laten varen, want met beleefdheid kom je hier in ieder geval nergens.
If you\'re going through hell, keep going
maandag 8 oktober 2007 om 19:20
Beste Proserpina,
Ritalin is geen antidepressivum hoor! Je moet eerst de diagnose AD(H)D krijgen. Dit hangt ook samen met een depressie, maar je moet wel echte symptomen van ADHD hebben.
Als ik jou was zou ik eerst beginnen met een AD die de minste bijwerkingen geven. Dan zou ik kiezen voor een SSRI. Mocht je depressie niet opklaren en hou je vage verschijnselen van verstrooidheid en moeite hebben met organiseren e.d. dan pas zou ik denken aan AD(H)D en zou je daarvoor getest kunnen worden met eventueel de passende medicatie daarna. Ik heb het een tijd lang goed gedaan op Prozac. Het voordeel van dit middel is dat er weinig kans is op gewichtstoename. Ik moet wel zeggen dat het je gevoelsleven enorm afvlakt. Bij mij was dat zo. Het kan wel een hulpmiddel zijn maar het lost niets op. Vergeet dat niet!
Veel sterkte!
Ritalin is geen antidepressivum hoor! Je moet eerst de diagnose AD(H)D krijgen. Dit hangt ook samen met een depressie, maar je moet wel echte symptomen van ADHD hebben.
Als ik jou was zou ik eerst beginnen met een AD die de minste bijwerkingen geven. Dan zou ik kiezen voor een SSRI. Mocht je depressie niet opklaren en hou je vage verschijnselen van verstrooidheid en moeite hebben met organiseren e.d. dan pas zou ik denken aan AD(H)D en zou je daarvoor getest kunnen worden met eventueel de passende medicatie daarna. Ik heb het een tijd lang goed gedaan op Prozac. Het voordeel van dit middel is dat er weinig kans is op gewichtstoename. Ik moet wel zeggen dat het je gevoelsleven enorm afvlakt. Bij mij was dat zo. Het kan wel een hulpmiddel zijn maar het lost niets op. Vergeet dat niet!
Veel sterkte!
maandag 8 oktober 2007 om 20:33
Hé, Proserpina 
Ik heb zelf wel eens Prozac geslikt, bijvoorbeeld nadat mijn vader overleed en ik daar niet goed mee om was gegaan. (een makke van mij is wel eens om over groot verdriet heen te willen stappen, en tja, dan komt het er op een andere manier uit.)
Ik had zo goed als geen bijwerkingen van Prozac, maar wel een positieve werking. Het heeft me goed geholpen.
Ik weet wel dat het per persoon kan verschillen, Ik ken drie personen van wie ik weet dat ze Prozac hebben gebruikt. Bij twee van hen werkte het goed zonder al te veel bijwerkingen, een van hen is er na een maand mee gestopt omdat ze niet door de beginsverergering heenkwam. Over die beginsverergering heb ik de twee anderen ook niet gehoord, en ik heb er zelf ook geen last van gehad.
Ik heb zelf wel eens Prozac geslikt, bijvoorbeeld nadat mijn vader overleed en ik daar niet goed mee om was gegaan. (een makke van mij is wel eens om over groot verdriet heen te willen stappen, en tja, dan komt het er op een andere manier uit.)
Ik had zo goed als geen bijwerkingen van Prozac, maar wel een positieve werking. Het heeft me goed geholpen.
Ik weet wel dat het per persoon kan verschillen, Ik ken drie personen van wie ik weet dat ze Prozac hebben gebruikt. Bij twee van hen werkte het goed zonder al te veel bijwerkingen, een van hen is er na een maand mee gestopt omdat ze niet door de beginsverergering heenkwam. Over die beginsverergering heb ik de twee anderen ook niet gehoord, en ik heb er zelf ook geen last van gehad.
dinsdag 9 oktober 2007 om 16:12
Morgen ga ik naar de psychiater. Moravia, je hebt wel gelijk natuurlijk maar mijn hoofd wil er even niet aan. Mijn ratio vertelt me dat er grovere medicatie nodig is. Ik zal vragen om een stemmingsstabilisator en Prozac, want ik wil er voorgoed vanaf! Ik ben nu een wrak, gister ruzie (enorme) met ex en ik heb toch weer iets gedaan wat ik wel weer afgezworen had (messen en dergelijke). Teken dus dat het niet goed gaat en niet goed is. Ik zie er tegenop dat ik dan weer twee weken moet stoppen en dan pas mag beginnen, maar misschien mag ik al beginnen met de stemmingsstabilisator. Ik heb het idee dat de depressie net als de rest van mijn persoonlijkheid bijzonder hardnekkig is, en dat er zware middelen tegenaan gegooid moet worden eer er iets verandert.
(PS Boro, 't is nogal persoonlijk over dat uitstrijkje, maar nu is alles goed, maar het was absoluut niet goed, maar ik ben er vanaf).
(PS Boro, 't is nogal persoonlijk over dat uitstrijkje, maar nu is alles goed, maar het was absoluut niet goed, maar ik ben er vanaf).
If you\'re going through hell, keep going
