Psyche
alle pijlers
Wie is ook gestopt met psychofarmaca? Hoe voelt het?
donderdag 28 september 2017 om 17:19
Ik heb de afgelopen 16 jaar karrenvrachten antidepressiva, antipsychotica en stemmingsstabilisatoren geslikt voor mijn bipolaire stoornis en was desondanks bijna altijd depressief en elke 2-3 jaar manisch. (Ook allerlei therapie gehad, maar daar gaat dit topic niet over.) Ik had dus al jaren heel sterk idee dat de medicijnen niets hielpen en dat ik er dus net zo goed mee kon stoppen. Maar telkens als ik dat overwoog, was ik bang dat dan zou blijken dat al die pillen toch wel een beetje hielpen en dat ik me zonder nog veel ellendiger zou voelen. En dus bleef ik slikken...
Drie maanden maanden geleden had ik ineens de moed om het wel te doen! Ik ben cold turkey gestopt met lithium en lamictal. Met seroquel kon ik helaas niet in een keer stoppen omdat ik dan niet sliep, maar ook daar ben ik nu bijna van af. De depressie is iets lichter geworden, al is het verschil niet heel groot. Eindelijk kom ik erachter wat mijn brein tegenwoordig (bijna) au naturel doet. Ik hoor en lees vaak dat mensen zich 'minder zombie' voelen en meer zichzelf, weer contact krijgen met hun gevoel, minder afgevlakt zijn. Maar ik merk dus echt totaal geen verschil op dat gebied tussen wel en geen pillen.
Wie heeft hier ook ervaring mee? Hoe voelde jij je na het stoppen?
Drie maanden maanden geleden had ik ineens de moed om het wel te doen! Ik ben cold turkey gestopt met lithium en lamictal. Met seroquel kon ik helaas niet in een keer stoppen omdat ik dan niet sliep, maar ook daar ben ik nu bijna van af. De depressie is iets lichter geworden, al is het verschil niet heel groot. Eindelijk kom ik erachter wat mijn brein tegenwoordig (bijna) au naturel doet. Ik hoor en lees vaak dat mensen zich 'minder zombie' voelen en meer zichzelf, weer contact krijgen met hun gevoel, minder afgevlakt zijn. Maar ik merk dus echt totaal geen verschil op dat gebied tussen wel en geen pillen.
Wie heeft hier ook ervaring mee? Hoe voelde jij je na het stoppen?
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
vrijdag 29 september 2017 om 22:03
Die vraag was op meerdere manieren te interpreteren. Het is maar net wie hem leest. Verder ontopic inderdaad.
zaterdag 30 september 2017 om 18:27
Ik stel je gewoon een vraag.
Maar wat probeerde jij nu te insinueren met dat bericht dat schijnbaar over mij gaat?
woensdag 4 oktober 2017 om 23:02
Hetzelfde. Stabiel depressief. In tegenstelling tot wat velen in deze discussie denken, ben ik absoluut niet manisch aan het worden. Ik betwijfel ook of dat na zoveel maanden nog gaat gebeuren. Dank voor je belangstelling.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
donderdag 5 oktober 2017 om 13:30
Ik haal vooral uit deze discussie dat men het bijzonder dom vind wat ik gedaan heb en zich daar een sterk oordeel over aanmatigt. Ik was dit topic niet begonnen om veroordeeld te worden (hoewel ik natuurlijk wist dat dat wel ging gebeuren), maar om van andere mensen die ook met medicijnen gestopt zijn te horen hoe zij dat ervaren hebben.lothlorien schreef: ↑05-10-2017 12:44Als dat het enige is dat je uit de discussie hebt gehaald, dan vind ik dat vrij treurig eerlijk gezegd.
Als je vindt dat ik iets essentieels gemist heb, enlighten me, zou ik zeggen. Gelukkig zijn er ook een handvol andere reacties geweest.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
donderdag 5 oktober 2017 om 14:17
[quote=Siofra post_id=27605827 time=1506709376 user_id=353404]
Je moet hier helemaal niks!
Luister enkel en alleen naar jezelf en je behandelaars, de rest weet te weinig (over jou). Heel veel succes en sterkte ermee, enneh, hopelijk krijg je nog reacties van mensen die zich wel in jou herkennen en niet alleen kritiek leveren op iets waar je allang met je behandelaar(s) tot overeenstemming bent gekomen!
Dit ! To vraagt helemaal niet om advies en vervolgens komt er weer een ( zelfbenoemde) psych de hoek om zeilen om haar onder het mom van zorg de les te lezen en af te zeiken. Echt hou toch op.
Je moet hier helemaal niks!
Luister enkel en alleen naar jezelf en je behandelaars, de rest weet te weinig (over jou). Heel veel succes en sterkte ermee, enneh, hopelijk krijg je nog reacties van mensen die zich wel in jou herkennen en niet alleen kritiek leveren op iets waar je allang met je behandelaar(s) tot overeenstemming bent gekomen!
Dit ! To vraagt helemaal niet om advies en vervolgens komt er weer een ( zelfbenoemde) psych de hoek om zeilen om haar onder het mom van zorg de les te lezen en af te zeiken. Echt hou toch op.
