Psyche
alle pijlers
Wie wil er even met mij praten?
donderdag 12 december 2019 om 20:47
Het gaat niet goed met mij, wil iemand met mij praten aub.
Ik heb het gevoel dat het steeds slechter met me gaat en ik steeds verder omlaag zink in mijn negatieve spiraal.
Ik wil me weer beter voelen, de vrouw die ik altijd was, de vrouw die altijd alle ballen hoog kon houden, maar het lukt me niet meer.
Ik post dit even, zodat ik niet weer alles wis, zoals ik al vaker heb gedaan als ik op het punt stond een topic te openen.
Ik zal in mijn volgende post proberen duidelijk te maken waarom ik me zo voel.
Ik heb het gevoel dat het steeds slechter met me gaat en ik steeds verder omlaag zink in mijn negatieve spiraal.
Ik wil me weer beter voelen, de vrouw die ik altijd was, de vrouw die altijd alle ballen hoog kon houden, maar het lukt me niet meer.
Ik post dit even, zodat ik niet weer alles wis, zoals ik al vaker heb gedaan als ik op het punt stond een topic te openen.
Ik zal in mijn volgende post proberen duidelijk te maken waarom ik me zo voel.
donderdag 12 december 2019 om 20:48
Ga naar www.sensoor.nl. Daar kan je bellen, chatten en mailen met iemand. Sterkte!
donderdag 12 december 2019 om 20:54
De afgelopen 10 jaar heb ik veel op mijn bordje gekregen en dat is me niet in mijn koude kleren gaan zitten.
Ik praat altijd makkelijk en open hierover en heb ook professionele hulp gehad, zoals EMDR en gesprekken met psycholoog.
Veel mee gemaakt op het gebied van kinderen krijgen, verliezen en de zwangerschappen en bevallingen waren heel heftig.
Na ons 1e kindje was lang niet zeker of we nog een kindje zouden krijgen en daar had ik het moeilijk mee.
Na een lange weg is ons 2e kindje er dan toch gekomen en blijkt hij vanaf zijn geboorte een huilbaby, hij heeft echt heel veel gehuild tot zeker zijn 2,5 jaar, slaapt slecht, praatte niet.
Ik heb aan de bel getrokken, maar steeds werd alles gebagatelliseerd door mijn omgeving.
De situatie nu: 2 hele pittige kinderen, veel ruzie in huis, ouders die het vaak niet met elkaar eens zijn, moeder die te vaak boos wordt, schreeuwt, halve zenuwinzinkingen heeft.
Ik trek het gewoon niet meer....ik heb het gevoel geen grip te hebben op onze kinderen, terwijl iedereen maar blijft zeggen dat we zulke lieve kinderen hebben (tot ze thuis zijn).
Daarnaast heb ik een verantwoordelijke baan met zeer onregelmatige diensttijden en ook daar heb ik het gevoel het overzicht te verliezen.
Ik voel me doodongelukkig en ik heb geen flauw idee waar te beginnen, dus begin ik met hier van me af te schrijven!
Ik praat altijd makkelijk en open hierover en heb ook professionele hulp gehad, zoals EMDR en gesprekken met psycholoog.
Veel mee gemaakt op het gebied van kinderen krijgen, verliezen en de zwangerschappen en bevallingen waren heel heftig.
Na ons 1e kindje was lang niet zeker of we nog een kindje zouden krijgen en daar had ik het moeilijk mee.
Na een lange weg is ons 2e kindje er dan toch gekomen en blijkt hij vanaf zijn geboorte een huilbaby, hij heeft echt heel veel gehuild tot zeker zijn 2,5 jaar, slaapt slecht, praatte niet.
Ik heb aan de bel getrokken, maar steeds werd alles gebagatelliseerd door mijn omgeving.
De situatie nu: 2 hele pittige kinderen, veel ruzie in huis, ouders die het vaak niet met elkaar eens zijn, moeder die te vaak boos wordt, schreeuwt, halve zenuwinzinkingen heeft.
Ik trek het gewoon niet meer....ik heb het gevoel geen grip te hebben op onze kinderen, terwijl iedereen maar blijft zeggen dat we zulke lieve kinderen hebben (tot ze thuis zijn).
Daarnaast heb ik een verantwoordelijke baan met zeer onregelmatige diensttijden en ook daar heb ik het gevoel het overzicht te verliezen.
Ik voel me doodongelukkig en ik heb geen flauw idee waar te beginnen, dus begin ik met hier van me af te schrijven!
donderdag 12 december 2019 om 21:01
Ik heb net geprobeerd een afspraak te maken via de site van mijn huisarts, want dat ga ik natuurlijk ook doen.
1e plekje is 30 dec, dat zij en ik kunnen.
Ik ga morgenochtend bellen, maar heb nu behoefte om van me af te praten.
donderdag 12 december 2019 om 21:09
Blijf maar gewoon hier praten hoor. Mij heeft het ook regelmatig geholpen. Kun je nu een lekker douche nemen en met een boek op bed gaan liggen? Laat de zorgen voor morgen en probeer in ieder geval wat te ontspannen.
En schrijf op wat je tegen de huisarts wil zeggen. Je hoeft het het niet allleen te doen maar het is wel tijd voor veranderingen bij jullie. Op vele vlakken. Maar nu hoef je daar even niets mee. Rust maar uit in je bed...
En schrijf op wat je tegen de huisarts wil zeggen. Je hoeft het het niet allleen te doen maar het is wel tijd voor veranderingen bij jullie. Op vele vlakken. Maar nu hoef je daar even niets mee. Rust maar uit in je bed...
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
donderdag 12 december 2019 om 21:12
donderdag 12 december 2019 om 21:12
Eenhoorn, allereerst even een knuffel. Die kun je wel gebruiken, geloof ik.
Kun je dit bespreken met je partner? Kun je het bespreekbaar maken met je leidinggevende? Dat het je nu allemaal boven 't hoofd groeit en dat je even wat rust moet creëeren?
Ik denk namelijk dat rust creëeren de eerste stap is. Je bent nu zo gespannen dat het logisch is dat je het niet meer ziet.
Vraag dus om hulp. Van een therapeut, maar ook aan jouw omgeving. Laat asjeblieft zien hoe je je voelt, anders ben je straks nog verder van huis.
Kun je dit bespreken met je partner? Kun je het bespreekbaar maken met je leidinggevende? Dat het je nu allemaal boven 't hoofd groeit en dat je even wat rust moet creëeren?
Ik denk namelijk dat rust creëeren de eerste stap is. Je bent nu zo gespannen dat het logisch is dat je het niet meer ziet.
Vraag dus om hulp. Van een therapeut, maar ook aan jouw omgeving. Laat asjeblieft zien hoe je je voelt, anders ben je straks nog verder van huis.
donderdag 12 december 2019 om 21:14
Buiten de deur kunnen ze rustig zijn, terwijl ze binnenshuis druk zijn.eenhoornn schreef: ↑12-12-2019 20:54De situatie nu: 2 hele pittige kinderen, veel ruzie in huis, ouders die het vaak niet met elkaar eens zijn, moeder die te vaak boos wordt, schreeuwt, halve zenuwinzinkingen heeft.
Ik trek het gewoon niet meer....ik heb het gevoel geen grip te hebben op onze kinderen, terwijl iedereen maar blijft zeggen dat we zulke lieve kinderen hebben (tot ze thuis zijn).
Niemand weet wat er bij een ander achter de voordeur gebeurt.
Je kan hier op het forum van je afschrijven.
Helpt het je om (na het schrijven) een blokje om te lopen?
Dan slaap je ook beter.
donderdag 12 december 2019 om 21:14
donderdag 12 december 2019 om 21:17
Eenhoornn, een knuffel ook van mij, en ik wil je ook laten weten dat ik het super goed vind dat je het hier nu opschrijft. Zoals je in een OP al schrijft, het is best moeilijk om het zomaar op tafel te gooien. Ik hoop dat je via verschillende wegen, waaronder dit forum, weer meer rust en vertrouwen kunt krijgen.
donderdag 12 december 2019 om 21:19
Goed idee om morgen de huisarts te bellen. Voor deze klacht kun je vaak dezelfde dag nog terrecht. Wees vooral eerlijk dan kan de assistente en de arts jou het beste helpen.
Schrijf al je klachten en eventuele nare gedachten op en bespreek dit met de arts morgen.
Probeer vanavond iets te doen wat ontspanning geeft. Bel met een vriendin, neem een douche, kijk een leuke film.
En mocht het echt niet gaan, bel de huisartsenpost.
Ik heb bij behoefte aan praten goede ervaringen met de luisterlijn. Even googlen.
Schrijf al je klachten en eventuele nare gedachten op en bespreek dit met de arts morgen.
Probeer vanavond iets te doen wat ontspanning geeft. Bel met een vriendin, neem een douche, kijk een leuke film.
En mocht het echt niet gaan, bel de huisartsenpost.
Ik heb bij behoefte aan praten goede ervaringen met de luisterlijn. Even googlen.
gele_suikerspin wijzigde dit bericht op 12-12-2019 21:20
0.49% gewijzigd
donderdag 12 december 2019 om 21:20
In ieder geval bedankt voor de tips.
Ik ga zeker met de huisarts praten en een verwijzing vragen.
Met mijn partner praten doe ik veel, maar ik voel me niet gehoord.
Hij blijft maar herhalen dat het kinderen zijn en dat opvoeden vallen en opstaan is en dat ik ook de positieve kanten moet bekijken.
En dat hij het niet meer weet hoe hij me kan helpen.
Hij probeert van alles uit handen te nemen, maar de kinderen willen alleen maar mij.
Hij zegt al heel lang en heel vaak dat ik professionele hulp moet zoeken, maar ik hoopte er nog steeds zelf uit te komen.
Ziekmelden en op vakantie gaan is geen haalbare zaak.
Ik ga zeker met de huisarts praten en een verwijzing vragen.
Met mijn partner praten doe ik veel, maar ik voel me niet gehoord.
Hij blijft maar herhalen dat het kinderen zijn en dat opvoeden vallen en opstaan is en dat ik ook de positieve kanten moet bekijken.
En dat hij het niet meer weet hoe hij me kan helpen.
Hij probeert van alles uit handen te nemen, maar de kinderen willen alleen maar mij.
Hij zegt al heel lang en heel vaak dat ik professionele hulp moet zoeken, maar ik hoopte er nog steeds zelf uit te komen.
Ziekmelden en op vakantie gaan is geen haalbare zaak.
donderdag 12 december 2019 om 21:25
Je wel of niet kunnen ziekmelden is niet aan jezelf.
De huisarts zal je morgen advies geven en dat kan ook rust zijn. Of een afspraak bij de bedrijfsarts. En die kan ook het advies geven tijdelijk niet werken of minder.
Als het voor jou klachten beter is rust te nemen en/of tijdelijk minder te werken en een (bedrijfs) arts dit adviseert. Waarom zou je dit dan niet doen?
Een tip is dan ook, om naast de huisarts een afspraak metde bedrijfsarts aan te vragen. Zit kan via je manager of hr.
De huisarts zal je morgen advies geven en dat kan ook rust zijn. Of een afspraak bij de bedrijfsarts. En die kan ook het advies geven tijdelijk niet werken of minder.
Als het voor jou klachten beter is rust te nemen en/of tijdelijk minder te werken en een (bedrijfs) arts dit adviseert. Waarom zou je dit dan niet doen?
Een tip is dan ook, om naast de huisarts een afspraak metde bedrijfsarts aan te vragen. Zit kan via je manager of hr.
donderdag 12 december 2019 om 21:26
Een hele dikke warme lieve knuffel voor jou, ik herken de machteloosheid die je voelt bij pittige kinderen. Ik heb 1 pittig kind, ik wil me niet voorstellen hoe dat moet zijn met twee pittige kinderen. Het voelt soms alsof je een burn out hebt, alleen kan je geen break nemen van het moederschap om weer helemaal op te laden om er weer fris tegenaan te kunnen. Je zal kleine momenten moeten gaan pakken voor jezelf om toch een beetje op te laden, een wandeling, een kop koffie met een vriendin of wat ook maar voor jou werkt. Heel veel sterkte!
donderdag 12 december 2019 om 21:28
Wat een vreselijk gevoel... Het klinkt als een hele stressvolle situatie, al heel lang. Niet zo vreemd dat het je nu te veel wordt. Als ziekmelden geen optie is, kun je dan in elk geval een halve dag of een uur vrij nemen om morgen of maandag naar de huisarts te gaan?
Vraag meteen om een dubbele afspraak zodat je echt even rustig met je huisarts kunt praten. Dat lijkt me een belangrijke eerste stap. En dat geeft misschien al wat rust.
Je partner klinkt lief en zorgzaam. Hij probeert je te helpen door je zorgen wat te relativeren. Jij hebt daar nu niet zoveel aan, maar misschien is het toch een fijne gedachte dat hij je probeert te steunen.
Zijn er in de afgelopen 10 jaar ook periodes geweest waarin je je goed voelde?
Vraag meteen om een dubbele afspraak zodat je echt even rustig met je huisarts kunt praten. Dat lijkt me een belangrijke eerste stap. En dat geeft misschien al wat rust.
Je partner klinkt lief en zorgzaam. Hij probeert je te helpen door je zorgen wat te relativeren. Jij hebt daar nu niet zoveel aan, maar misschien is het toch een fijne gedachte dat hij je probeert te steunen.
Zijn er in de afgelopen 10 jaar ook periodes geweest waarin je je goed voelde?
donderdag 12 december 2019 om 21:31
Weinig vertrouwen in die hulp denk ik.
Hoe kunnen ze mij in godsnaam helpen?
Bang voor het balletje dat gaat rollen?!
Ik heb 2 maanden geleden eigenlijk aan de bel getrokken, toen kreeg ik een afspraak voor de praktijkondersteuner voor 3 weken later.
Na een paar dagen ging het echt zo slecht met me dat ik huilend heb opgebeld dat dit echt te lang was en dat ik echt nu iemand wilde spreken en toen mocht ik meteen naar de huisarts komen en die sprak van een crisissituatie.
In de tijd tot de afspraak met de praktijkondersteuner ben ik bij de huisarts geweest.
Op de dag van afspraak belde ze een uur van tevoren af omdat de afspraak dubbel gepland stond (ze had mijn voicemail ingesproken toen ik de oudste naar school bracht).
En daarna nooit meer iets gehoord en omdat ik me daarna iets beter voelde heb ik niet zelf meer aan de bel getrokken.
Hoe kunnen ze mij in godsnaam helpen?
Bang voor het balletje dat gaat rollen?!
Ik heb 2 maanden geleden eigenlijk aan de bel getrokken, toen kreeg ik een afspraak voor de praktijkondersteuner voor 3 weken later.
Na een paar dagen ging het echt zo slecht met me dat ik huilend heb opgebeld dat dit echt te lang was en dat ik echt nu iemand wilde spreken en toen mocht ik meteen naar de huisarts komen en die sprak van een crisissituatie.
In de tijd tot de afspraak met de praktijkondersteuner ben ik bij de huisarts geweest.
Op de dag van afspraak belde ze een uur van tevoren af omdat de afspraak dubbel gepland stond (ze had mijn voicemail ingesproken toen ik de oudste naar school bracht).
En daarna nooit meer iets gehoord en omdat ik me daarna iets beter voelde heb ik niet zelf meer aan de bel getrokken.
donderdag 12 december 2019 om 21:35
Van mij ook een knuffel.
Ik vind het goed van je dat je de huisarts inschakelt. 30 december duurt inderdaad te lang. Maar ik denk wanneer je morgen belt, er vast wel eerder plaats is.
Er zijn al goede tips gegeven.En ziek melden zou ik zeker doen. Het klinkt misschien hard, maar iedereen is vervangbaar. Tenzij je een eigen bedrijf hebt .....
Blijf hier van je afschrijven als het je helpt. Ik hoop dat je de nacht een beetje doorkomt.
Sterkte!
Ik vind het goed van je dat je de huisarts inschakelt. 30 december duurt inderdaad te lang. Maar ik denk wanneer je morgen belt, er vast wel eerder plaats is.
Er zijn al goede tips gegeven.En ziek melden zou ik zeker doen. Het klinkt misschien hard, maar iedereen is vervangbaar. Tenzij je een eigen bedrijf hebt .....
Blijf hier van je afschrijven als het je helpt. Ik hoop dat je de nacht een beetje doorkomt.
Sterkte!
donderdag 12 december 2019 om 21:38
De huisarts is dus op de hoogte van je situatie. Dat lijkt me prettig voor jou.
Onthoud dat jij de baas blijft. Je kunt wel of niet hulp aanvaarden en kiezen welke hulp voor jou het fijnst is.
Alles stap voor stap. Eerst nu de avond en nacht door komen. En morgen ochtend naar de huisarts.
Verder als dat moet je nu nog niet kijken.
Onthoud dat jij de baas blijft. Je kunt wel of niet hulp aanvaarden en kiezen welke hulp voor jou het fijnst is.
Alles stap voor stap. Eerst nu de avond en nacht door komen. En morgen ochtend naar de huisarts.
Verder als dat moet je nu nog niet kijken.
donderdag 12 december 2019 om 21:39
Zo lief jullie reacties!
Ja, ik heb me de afgelopen 10 jaar zeker beter gevoeld.
Zoals nu heb ik me nog nooit gevoeld.
Ik heb een tijdje gedacht dat het aan mijn hormonen lag.
Ik heb meerdere keren hyperemesis gravidarum gehad (dus erg gevoelig voor hormonen).
En ik ging op mijn klachten letten en steeds werden ze erger voordat ik ongesteld moest worden.
Daarom ben ik weer met de pil begonnen en daardoor voelde ik me een stuk beter. 2 maanden geleden een stop week gehad en in die week voelde ik me dus zo ontzettend slecht.
Na mijn stop week voelde ik me weer een stuk beter.
Over mijn partner: hij heeft echt veel voor me gedaan en nu nog. Ik vind het knap dat hij met zo iemand als ik kan leven en daar ben ik ook heel dankbaar voor.
Maar het feit is er wel dat ik meer een prater ben dan hij.
Ik probeer me inderdaad ook te beseffen dat ik mijn rust en geluk moet halen uit kleine momenten en dat doe ik dan ook regelmatig: spelletjes avonden met vriendinnen, naarde sauna, naar de bios, shoppen.
En dan denk ik steeds dat ik opgeladen ben, maar na 1 dag thuis ben ik weer leeg (soms al voordat de oudste naar school gaat).
En ik houd echt heel van ze, ik wilde ze ontzettend graag en heb echt alles gedaan om ze te krijgen (er zijn mensen die tegen me gezegd hebben dat zij dat nooit hadden gedaan als ze mij waren), maar waarom kan ik het nu dan niet?
Waarom kan ik niet genieten van ze en met ze? Waarom word ik onredelijk boos op de kinderen die ik zo graag wilde en die er ook niets aan kunnen hoe zij zijn en hoe ik ben?
Allemaal vragen die door mijn hoofd spoken.
Ja, ik heb me de afgelopen 10 jaar zeker beter gevoeld.
Zoals nu heb ik me nog nooit gevoeld.
Ik heb een tijdje gedacht dat het aan mijn hormonen lag.
Ik heb meerdere keren hyperemesis gravidarum gehad (dus erg gevoelig voor hormonen).
En ik ging op mijn klachten letten en steeds werden ze erger voordat ik ongesteld moest worden.
Daarom ben ik weer met de pil begonnen en daardoor voelde ik me een stuk beter. 2 maanden geleden een stop week gehad en in die week voelde ik me dus zo ontzettend slecht.
Na mijn stop week voelde ik me weer een stuk beter.
Over mijn partner: hij heeft echt veel voor me gedaan en nu nog. Ik vind het knap dat hij met zo iemand als ik kan leven en daar ben ik ook heel dankbaar voor.
Maar het feit is er wel dat ik meer een prater ben dan hij.
Ik probeer me inderdaad ook te beseffen dat ik mijn rust en geluk moet halen uit kleine momenten en dat doe ik dan ook regelmatig: spelletjes avonden met vriendinnen, naarde sauna, naar de bios, shoppen.
En dan denk ik steeds dat ik opgeladen ben, maar na 1 dag thuis ben ik weer leeg (soms al voordat de oudste naar school gaat).
En ik houd echt heel van ze, ik wilde ze ontzettend graag en heb echt alles gedaan om ze te krijgen (er zijn mensen die tegen me gezegd hebben dat zij dat nooit hadden gedaan als ze mij waren), maar waarom kan ik het nu dan niet?
Waarom kan ik niet genieten van ze en met ze? Waarom word ik onredelijk boos op de kinderen die ik zo graag wilde en die er ook niets aan kunnen hoe zij zijn en hoe ik ben?
Allemaal vragen die door mijn hoofd spoken.
