Psyche
alle pijlers
Wie wil er even met mij praten?
donderdag 12 december 2019 om 20:47
Het gaat niet goed met mij, wil iemand met mij praten aub.
Ik heb het gevoel dat het steeds slechter met me gaat en ik steeds verder omlaag zink in mijn negatieve spiraal.
Ik wil me weer beter voelen, de vrouw die ik altijd was, de vrouw die altijd alle ballen hoog kon houden, maar het lukt me niet meer.
Ik post dit even, zodat ik niet weer alles wis, zoals ik al vaker heb gedaan als ik op het punt stond een topic te openen.
Ik zal in mijn volgende post proberen duidelijk te maken waarom ik me zo voel.
Ik heb het gevoel dat het steeds slechter met me gaat en ik steeds verder omlaag zink in mijn negatieve spiraal.
Ik wil me weer beter voelen, de vrouw die ik altijd was, de vrouw die altijd alle ballen hoog kon houden, maar het lukt me niet meer.
Ik post dit even, zodat ik niet weer alles wis, zoals ik al vaker heb gedaan als ik op het punt stond een topic te openen.
Ik zal in mijn volgende post proberen duidelijk te maken waarom ik me zo voel.
donderdag 12 december 2019 om 21:42
En over mijn werk: heel eerlijk gezegd....Ik ben soms zo blij als ik bijv in het weekend avonddienst heb, ik thuis weg kan. Even de boel, de boel laten en mijn man het laten regelen.
En op mijn werk even helemaal mezelf zijn zonder 1000x mama te horen en echt goed voor mijn patiënten te zorgen.
Ik vind het pittig om te werken met de hoge werkdruk en de verantwoordelijkheid, maar ik ben bang als ik alleen maar thuis ben, het niet beter wordt.
En op mijn werk even helemaal mezelf zijn zonder 1000x mama te horen en echt goed voor mijn patiënten te zorgen.
Ik vind het pittig om te werken met de hoge werkdruk en de verantwoordelijkheid, maar ik ben bang als ik alleen maar thuis ben, het niet beter wordt.
donderdag 12 december 2019 om 21:46
Je hoeft ook niet meteen thuis te zitten. Een bedrijfsarts kan ook adviseren, dat je tijdelijk minder verantwoordelijk op je werk krijgt (wel gewoon door betaald), ander3 minder intensieve taken, regelmatigige uren. Of bijvoorbeeld dat je onder de schooltijd van je kids vrij bent, zodat je even tijd voor jezelf hebt.eenhoornn schreef: ↑12-12-2019 21:42En over mijn werk: heel eerlijk gezegd....Ik ben soms zo blij als ik bijv in het weekend avonddienst heb, ik thuis weg kan. Even de boel, de boel laten en mijn man het laten regelen.
En op mijn werk even helemaal mezelf zijn zonder 1000x mama te horen en echt goed voor mijn patiënten te zorgen.
Ik vind het pittig om te werken met de hoge werkdruk en de verantwoordelijkheid, maar ik ben bang als ik alleen maar thuis ben, het niet beter wordt.
Er zijn vele opties. Maak gewoon een afspraak met de bedrijfsarts.
Vraag anders morgen je huisarts of die jou aanraad om wel of niet een afspraak met de bedrijfsarts te maken.
donderdag 12 december 2019 om 21:49
Via het wijkteam wmo van je gemeente kun je een logeer adres voor je kids vragen of een gezinscoach.
Kunnen de kinderen niet 2 nachten bij familie logeren?
Er zijn wel meer ouders voor wie het even te veel is. Je hoeft je daar niet schuldig om te voelen.
Vraag familie, vrienden om hulp. zij vinden het vast leuk om op te passen en de kids vast om te logeren bij opa en oma.
Mensen zullen je graag willen helpen.
Tip is dus om wat rond te bellen en logeer datums af te spreken. Geef aan dat het je even te veel is.
Kunnen de kinderen niet 2 nachten bij familie logeren?
Er zijn wel meer ouders voor wie het even te veel is. Je hoeft je daar niet schuldig om te voelen.
Vraag familie, vrienden om hulp. zij vinden het vast leuk om op te passen en de kids vast om te logeren bij opa en oma.
Mensen zullen je graag willen helpen.
Tip is dus om wat rond te bellen en logeer datums af te spreken. Geef aan dat het je even te veel is.
donderdag 12 december 2019 om 21:50
Je kunt nog zo veel van je kinderen houden en ze nog zo graag hebben gewild, ze vergen ook heel veel van je. In een periode dat je jezelf nauwelijks overeind kunt houden, kun je je kinderen er heel moeilijk bij hebben. Dat zegt niets over hoeveel je van ze houdt!
En nog iets: vraag aan de huisarts of je bloed ook onderzocht kan worden. Misschien heb je een ijzertekort of iets met je schildklier of iets dergelijks.
En nog iets: vraag aan de huisarts of je bloed ook onderzocht kan worden. Misschien heb je een ijzertekort of iets met je schildklier of iets dergelijks.
donderdag 12 december 2019 om 21:53
Je klinkt alsof je emmer overstroomd en je tegen een burn-out aanzit. Heel belangrijk om serieus te nemen, als je nu de 'ik moet sterk zijn en niet zeuren' houding wil aannemen, ben je straks nog véél verder van huis, echt.
Je lichaam en geest geven signalen af: neem dat serieus!
Je schrijft dat je terugwil naar de vrouw die alle ballen in de lucht kan houden, laat dat idee alsjeblieft los. Je voelt nu dat je dat niet kan, en dat is ok.
Even een paar vragen.
Wat maakt dat je jouw kinderen als pittige kinderen omschrijft? Hoe oud zijn ze? Wat maakt ze in jouw ogen pittiger dan andere kinderen?
Wat is jouw achtergrond? Heb jij nog dingen uit je verleden die je eventueel nu minder belastbaar maken of speelt dat geen rol?
Wat is hetgeen dat jou nu het meest energie kost en het meeste stress geeft? Werk? Je relatie? Of het ouderschap?
Je lichaam en geest geven signalen af: neem dat serieus!
Je schrijft dat je terugwil naar de vrouw die alle ballen in de lucht kan houden, laat dat idee alsjeblieft los. Je voelt nu dat je dat niet kan, en dat is ok.
Even een paar vragen.
Wat maakt dat je jouw kinderen als pittige kinderen omschrijft? Hoe oud zijn ze? Wat maakt ze in jouw ogen pittiger dan andere kinderen?
Wat is jouw achtergrond? Heb jij nog dingen uit je verleden die je eventueel nu minder belastbaar maken of speelt dat geen rol?
Wat is hetgeen dat jou nu het meest energie kost en het meeste stress geeft? Werk? Je relatie? Of het ouderschap?
donderdag 12 december 2019 om 22:04
Goede vragen en ik beantwoord ze graag!DeKenau schreef: ↑12-12-2019 21:53Je klinkt alsof je emmer overstroomd en je tegen een burn-out aanzit. Heel belangrijk om serieus te nemen, als je nu de 'ik moet sterk zijn en niet zeuren' houding wil aannemen, ben je straks nog véél verder van huis, echt.
Je lichaam en geest geven signalen af: neem dat serieus!
Je schrijft dat je terugwil naar de vrouw die alle ballen in de lucht kan houden, laat dat idee alsjeblieft los. Je voelt nu dat je dat niet kan, en dat is ok.
Even een paar vragen.
Wat maakt dat je jouw kinderen als pittige kinderen omschrijft? Hoe oud zijn ze? Wat maakt ze in jouw ogen pittiger dan andere kinderen?
Wat is jouw achtergrond? Heb jij nog dingen uit je verleden die je eventueel nu minder belastbaar maken of speelt dat geen rol?
Wat is hetgeen wat jou nu het meest energie kost en het meests stress geeft? Werk? Je relatie? Of het ouderschap?
Ik vraag me soms af dat ik mijn kinderen pittig vind, omdat het moederschap zwaarder vind dan ooit verwacht of omdat ze echt pittig zijn?
Als ik dit verifieer bij vriendinnen of onze ouders wordt er vaak wel aangegeven dat ze inderdaad wel pittig zijn. Maar net zo vaak wordt ook gezegd dat hen kinderen ook zo zijn of zijn geweest.
Onze kinderen zijn 8 en 3 jaar.
Onze oudste is altijd een ontzettend makkelijk kind geweest in de praktische zaken: eten, slapen, zindelijk worden ed. Maar ook altijd een sterk eigen wil, maar meestal luisterde ze uiteindelijk wel.
De jongste is al vanaf zijn geboorte anders. Veel huilen, ontevreden, niets is goed, niet praten (hij blijkt nu ook een taalontwikkelingstoornis te hebben en wordt daarvoor behandeld), niet tegen geluiden en prikkels kunnen. We krijgen daar wel hulp bij, ook een tijdje van gezinsbeleiding, maar in the end zijn wij de ouders en zullen wij geduld moeten opbrengen voor hem.
En hij heeft een sterk eigen wil, luistert echt niet en is erg fysiek!
De oudste lijkt al wel in de vervroegd puberteit, brutaal, niet luisteren ed.
Maar ik ben er heilig van overtuigd dat het grootste deel bij ons ligt. Wij kunnen het niet aan en dat voelen ze en dat laat hen vast ook machteloos voelen. Als papa en mama het al niet weten....
Ik heb ip niets in mijn achtergrond. Tot mijn 16e in ons gezin opgegroeid met 1 oudere broer en toen zijn mijn ouders gescheiden. Niet leuk natuurlijk, maar alles altijd in goede harmonie.
De laatste tijd twijfel ik wel of ik geen borderline heb. Ik weet dat ik niet zelf diagnoses moet stellen, maar als ik naar de kenmerken kijk moet ik bekennen dat ik heel veel herken en dat maakt me wel angstig.
Ik zal dit ook zeker bespreken met de huisarts.
Ik vind het ouderschap absoluut het zwaarste.
Uit mijn werk haal ik voldoening en mijn relatie zou gewoon goed zijn als we geen kinderen hadden.
donderdag 12 december 2019 om 22:20
Wat rot dit zeg, herken het enigzins, em god wat voel ik mij gezegend dat ik werk, ik word anders echt helemaal gek thuis
Ik moet bij jouw verhaal denken aan vitamine B12 en D tekort, hoeft natuurlijk niet zo te zijn maar ik zou het zeker wel laten bekijken, lees je er zelf ook over in want het gaat helaas nogal eens mis bij artsen,
Maar waar ik ook aan denk is oxytocine, is dat gebruikt bij je bevalling?
Veel sterkte , en heel goed dat je van je af schrijft
X
Ik moet bij jouw verhaal denken aan vitamine B12 en D tekort, hoeft natuurlijk niet zo te zijn maar ik zou het zeker wel laten bekijken, lees je er zelf ook over in want het gaat helaas nogal eens mis bij artsen,
Maar waar ik ook aan denk is oxytocine, is dat gebruikt bij je bevalling?
Veel sterkte , en heel goed dat je van je af schrijft
X
donderdag 12 december 2019 om 22:22
Dit klinkt niet als een helpende gedachte, lieverd. Als ik jouw posts lees dan schat ik jou in als een lieve en zorgzame vrouw en moeder die er om duidelijk en begrijpelijke redenen helemaal doorheen zit. Dat jullie jongste een taalontwikkelingsstoornis heeft, dat klinkt als iets dat onafhankelijk is van jullie. Maar dat maakt het niet minder moeilijk om mee om te gaan.
Waarom concreet denk je dat je zelf lijdt aan borderline?
donderdag 12 december 2019 om 22:23
Wees niet zo hard voor jezelf! Probeer te accepteren dat je dit nu zo ervaart en dat dit ook dingen zijn die absoluut niet onoplosbaar zijn. Gun jezelf de tijd en ruimte om hier samen met je gezin uit te komen, dit is haalbaar, echt.
Waarom denk je bij jezelf aan borderline? Dit openbaart zich vaak in tienerjaren/jong volwassenheid. Was je toen erg heftig? En nu? Ik ben geen expert, maar de vrouwen met borderline die ik heb gekend, hadden zonder uitzondering allemaal een nare jeugd gehad en waren daardoor beschadigd geraakt.
Heb je niet 'gewoon' een gevoelig en emotioneel karakter, misschien temperamentvol? Als je dan overbelast bent kun je best hele af en toe heftige gedachtes of gedragingen krijgen, dat is helemaal niet raar. Je brein staat op stand 'overleef'.
Waarom denk je bij jezelf aan borderline? Dit openbaart zich vaak in tienerjaren/jong volwassenheid. Was je toen erg heftig? En nu? Ik ben geen expert, maar de vrouwen met borderline die ik heb gekend, hadden zonder uitzondering allemaal een nare jeugd gehad en waren daardoor beschadigd geraakt.
Heb je niet 'gewoon' een gevoelig en emotioneel karakter, misschien temperamentvol? Als je dan overbelast bent kun je best hele af en toe heftige gedachtes of gedragingen krijgen, dat is helemaal niet raar. Je brein staat op stand 'overleef'.
donderdag 12 december 2019 om 22:27
Bij een maagoperatie moet je zeker b12 injecteren,
Slikken heeft geen nut omdat je niet voldoende intrensieke factor hebt, die geeft je maag namelijk af en daar ontbreekt een stuk van
ben erg benieuwd naar je waarde
Lees je asjeblieft in over dit
Op de site van het b12 institute bijvoorbeeld
Het is echt bizar hoe weinig artsen hiervan op de hoogte zijn
Slikken heeft geen nut omdat je niet voldoende intrensieke factor hebt, die geeft je maag namelijk af en daar ontbreekt een stuk van
ben erg benieuwd naar je waarde
Lees je asjeblieft in over dit
Op de site van het b12 institute bijvoorbeeld
Het is echt bizar hoe weinig artsen hiervan op de hoogte zijn
donderdag 12 december 2019 om 22:31
Als ik de kenmerken lees herken ik heel veel: impulsief, veel te makkelijk geld uitgeven, vreetbuien altijd gehad voordat ik geopereerd werd, mijn emoties zijn heel sterk en wisselen heel snel, voel me heel snel eenzaam en alleen, altijd een leeg gevoel ondanks mensen om me heen, veel piekeren.
Als ik aan mijn moeder vraag hoe mijn jeugd was en hoe ik toen was (ik kan me weinig herinneren) zegt ze dat ik altijd al een heel gevoelig meisje was.
Mijn dochter is heel erg zoals ik en dat vind ik heel erg en beangstigd me. Ik zou willen dat ze meer van mijn man had.
Als ik aan mijn moeder vraag hoe mijn jeugd was en hoe ik toen was (ik kan me weinig herinneren) zegt ze dat ik altijd al een heel gevoelig meisje was.
Mijn dochter is heel erg zoals ik en dat vind ik heel erg en beangstigd me. Ik zou willen dat ze meer van mijn man had.
donderdag 12 december 2019 om 22:32
donderdag 12 december 2019 om 22:33
Lijkt me heel erg pittig, zoals je je jongste omschrijft! Onderschat niet wat een huilbaby en daarna zorgenkind met je doet, dit is emotioneel gewoon heel zwaar. En dan is hij ook nog een peuter..vond ik zelf de heftigste fase tot nu, zéker bij temperamentvolle kinderen!
Hoe gaat de opvoeding je af? Ik heb zelf een zeer temperamentvolle dochter van bijna 7 (en ben zwanger van nr2) die ook nog eens enorm intelligent is. Heel anders dan alle kinderen die we om ons heen zagen. Ook vooral het opvoedkundige stuk, eten, slapen etc geen enkel probleem. Wij hebben zelf voor haar gekozen voor een niet reguliere basischool en ook qua opvoeding heb ik in de peutertijd keuzes gemaakt die heel goed hebben uitgepakt (tot nu toe
de harmonie is helemaal hersteld. Weet natuurlijk niet of je daarop zit te wachten en waarom je oudste zo dwars is, maar mocht je daarover willen sparren dan heb ik een luisterend oor
Hoe gaat de opvoeding je af? Ik heb zelf een zeer temperamentvolle dochter van bijna 7 (en ben zwanger van nr2) die ook nog eens enorm intelligent is. Heel anders dan alle kinderen die we om ons heen zagen. Ook vooral het opvoedkundige stuk, eten, slapen etc geen enkel probleem. Wij hebben zelf voor haar gekozen voor een niet reguliere basischool en ook qua opvoeding heb ik in de peutertijd keuzes gemaakt die heel goed hebben uitgepakt (tot nu toe
de harmonie is helemaal hersteld. Weet natuurlijk niet of je daarop zit te wachten en waarom je oudste zo dwars is, maar mocht je daarover willen sparren dan heb ik een luisterend oor
donderdag 12 december 2019 om 22:34
Interessant! Ik ga me daar eens over inlezen...morgen, nu bekaf!Tomaatje800 schreef: ↑12-12-2019 22:29Laag normaal kun je absoluut tekort hebben
Daarbij heb je duidelijk klachten
Methylmalonzuur en homocysteine ook getest? Dat is de volgende stap
Lees ook maar eens over oxytocineschade
donderdag 12 december 2019 om 22:35
Dikke knuffel eenhoornn!
Houd in je achterhoofd dat de perfecte moeder of ouder niet bestaat, misschien haalt dat iets van de druk het goed te doen weg.
Wat je zegt van de jongste, een kind met een taalontwikkelingsstoornis, die drie is en zich niet makkelijk kan uiten is zwaar. Dat ligt niet direct aan jou of je partner. Hoe je ermee omgaat kan natuurlijk wel een factor zijn.
Het is bijna winter, dagen worden korter, dan is iedereen moe, heeft een kort lontje en kan minder hebben. Geen goede combinatie met veel geduld moeten hebben met je jongste en een bijdehandte oudste. Wees niet te streng voor jezelf, zoals ik zei: de perfecte ouder bestaat niet.
Kies af en toe voor jezelf en ga leuke dingen doen, met of zonder je partner. Dingen waar je van ontspant, als jij ontspannen bent kan je de meeste dingen thuis ook beter aan.
Focus je op de leuke dingen, ook met je kinderen, dan maar een keer niet verantwoord eten of stofzuigen. Genieten en lol hebben met elkaar is ook belangrijk.
Houd in je achterhoofd dat de perfecte moeder of ouder niet bestaat, misschien haalt dat iets van de druk het goed te doen weg.
Wat je zegt van de jongste, een kind met een taalontwikkelingsstoornis, die drie is en zich niet makkelijk kan uiten is zwaar. Dat ligt niet direct aan jou of je partner. Hoe je ermee omgaat kan natuurlijk wel een factor zijn.
Het is bijna winter, dagen worden korter, dan is iedereen moe, heeft een kort lontje en kan minder hebben. Geen goede combinatie met veel geduld moeten hebben met je jongste en een bijdehandte oudste. Wees niet te streng voor jezelf, zoals ik zei: de perfecte ouder bestaat niet.
Kies af en toe voor jezelf en ga leuke dingen doen, met of zonder je partner. Dingen waar je van ontspant, als jij ontspannen bent kan je de meeste dingen thuis ook beter aan.
Focus je op de leuke dingen, ook met je kinderen, dan maar een keer niet verantwoord eten of stofzuigen. Genieten en lol hebben met elkaar is ook belangrijk.
"Want iedereen verdient een 23ste kans"
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
donderdag 12 december 2019 om 22:38
Ik denk dat het heel goed voor je is om dáár hulp bij te vragen. Het is namelijk helemaal niet erg om gevoelig te zijn en grote emoties te hebben. Het is wél heel belangrijk dat je als ouder sterk in je schoenen staat en weet wat je dochter nodig heeft in de opvoeding. Juist als ze op jou lijkt kun je haar daar heel goed bij helpen, maar dan moet je wel eerst jezelf begrijpeneenhoornn schreef: ↑12-12-2019 22:31Als ik de kenmerken lees herken ik heel veel: impulsief, veel te makkelijk geld uitgeven, vreetbuien altijd gehad voordat ik geopereerd werd, mijn emoties zijn heel sterk en wisselen heel snel, voel me heel snel eenzaam en alleen, altijd een leeg gevoel ondanks mensen om me heen, veel piekeren.
Als ik aan mijn moeder vraag hoe mijn jeugd was en hoe ik toen was (ik kan me weinig herinneren) zegt ze dat ik altijd al een heel gevoelig meisje was.
Mijn dochter is heel erg zoals ik en dat vind ik heel erg en beangstigd me. Ik zou willen dat ze meer van mijn man had.
Ik zou dat prioriteit 1 maken voor jou nu.
donderdag 12 december 2019 om 22:42
Ik vind ook dat je heel hard voor jezelf bent. 'ik heb regelmatig een avond voor mezelf, dus het zou toch moeten lukken', daar klinkt veel schuldgevoel in door. Je verdient het om de juiste hulp te krijgen, echt. Of je kinderen moeilijk zijn of moeilijk voelen, dat maakt niet zoveel uit. Belangrijk is dat jij je weer beter gaat voelen. Vind jezelf dat waard!
donderdag 12 december 2019 om 23:39
Probeer niet te streng voor jezelf te zijn!
Je kan letterlijk niet alle ballen in de lucht houden. Ouderschap is voor de meeste mensen al 'zwaar' genoeg als alles en met iedereen het 'goed' gaat. Jouw kinderen zijn pittig en het is super makkelijk om als buitenstaander te zeggen hoe het moet en om er iets van te vinden. Zij zeggen aan het eind van de dag tot ziens, maar jij zit met twee pittige kinderen, terwijl je zelf op je tenen loopt.
Jouw man klinkt zorgzaam en lief, voel je daar niet schuldig over. En jouw kinderen voelen waarschijnlijk jouw negatieve energie en maar weten niet hoe zij daar mee om moeten gaan (wat logisch is).
Hoe voel je je nu?
Je kan letterlijk niet alle ballen in de lucht houden. Ouderschap is voor de meeste mensen al 'zwaar' genoeg als alles en met iedereen het 'goed' gaat. Jouw kinderen zijn pittig en het is super makkelijk om als buitenstaander te zeggen hoe het moet en om er iets van te vinden. Zij zeggen aan het eind van de dag tot ziens, maar jij zit met twee pittige kinderen, terwijl je zelf op je tenen loopt.
Jouw man klinkt zorgzaam en lief, voel je daar niet schuldig over. En jouw kinderen voelen waarschijnlijk jouw negatieve energie en maar weten niet hoe zij daar mee om moeten gaan (wat logisch is).
Hoe voel je je nu?
