Woedeaanval, hoe te stoppen?

16-10-2024 16:16 126 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi, ik heb een nieuw account aangemaakt omdat ik bang ben herkent te worden. Ik zit met een probleem. Voor de zoveelste keer heb ik last van een woedeaanval. Ik word het meest getriggerd door mijn kinderen. Ze zitten allebei op het spectrum (ik hou het expres wat vaag). Ik kamp zelf met depressie en kan momenteel niet veel hebben. Zojuist ben ik weer ontploft bij en door hun. Ik voel het aankomen, maar kan mijn uitbarsting niet stoppen: het is alsof er lang opgekropte frustratie er in één keer uit moet en dan ook komt. Voor de duidelijkheid: dit is alleen verbaal. Ik ga dan schreeuwen en slaan met de deur of er vliegt een afstandsbediening door de kamer. Ik wil dit niet. Ik heb al hulp (poh) en ben meerdere keren voor mijn depressie in therapie geweest. Ik ben normaal gesproken de rust zelve en heb zelden een kort lontje. Totdat de bom dus barst.
Ik hoop niet dat ik erg afgefikt ga worden door mensen die vinden dat ik mijn kinderen te kort doe of mishandel. Ik hou zielsveel van ze en weet dat ik absoluut geen slechte moeder ben. Dat beaamt de poh ook steeds. Mijn man kan niet altijd helpen, hij is vaak uit huis ivm werk en ook hij weet niet hoe ik het beter kan doen.
Iemand de gouden tip om de kalmte te bewaren?
Fijn dat je inziet dat je gedrag fout is en anders moet zijn dat is al de eerste stap. Zoek hiervoor goede hulp en zoek ook begeleiding voor je kinderen.

Besef dat dit gedrag heel traumatisch kan zijn voor hen en een grote impsct heeft. Kom je naderhand ook terug bij je kinderen met excuses en uitleg over je gedrag?

Met spullen gooien zou ik echt zo snel mogelijk mee stoppen, en een andere manier om je frustraties te uiten zoeken die niet schadelijk is voor je kinderen.

Ik had ook zo'n vader die schreeuwde en gooide met spullen. Heeft ervoor gezorgd dat ik altijd op mijn tenen liep, verschillende trauma's heb opgelopen en onveilig gehecht ben. Ik ben hier nu nog steeds voor in therapie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je verhaal is heel herkenbaar door je topic onder je andere nick.
Daar heb je al heel wat tips en advies gekregen. De lat lager leggen en allebei hulp inschakelen, vooral om beter te communiceren en samen te werken. Ook verbale agressie en gooi- en smijtwerk is traumatiserend voor de kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is het mogelijk om, als je het aan voelt komen, tegen je kinderen te zeggen dat mama NU even afstand moet nemen en je letterlijk even af te zonderen zodat het zakt/je even in een kussen kunt meppen ofzo? Ik weet natuurlijk niet hoe oud je kinderen zijn en of zij eventjes alleen kunnen blijven in zo’n situatie.

Verder vind ik het juist heel goed dat je dit probleem erkent en er ook al hulp voor hebt gezocht. Het is heel naar en ook voor je kinderen heel vervelend, maar je steekt niet je kop in het zand en je gaat er wel voor om het aan te pakken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is het mogelijk om bij een opkomende woedeaanval weg te lopen? Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, bij kleintjes wellicht kind in de box en zelf naar boven lopen. Of bij oudere kinderen gewoon zeggen: Mama is nu heel boos, ik moet even alleen zijn!

En dan op je slaapkamer op de kussens gaan slaan ofzo, tot de woede wat gezakt is. Dan pas terug naar de kids.

De kalmte bewaren kan een verkeerd doel zijn. Wel om boos te zijn zonder blijvende schade.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kan ook (nadat je bent weggelopen en als de woede iets gezakt is) iemand bellen. Bijvoorbeeld je man, je ouders, een vriendin of een hulpverlener. Een rationeel gesprek kan de woede verder bekoelen.

En dan terug naar de kinderen en uitleggen: ik was even heel boos, maar nu gaat het weer. En dan het probleem (waar je boos over was) oplossen op een rustige manier.
Alle reacties Link kopieren Quote
Meer hulp inschakelen. Poh lijkt me wat 'te licht' voor wat je omschrijft.

Mss is er ook praktische hulp thuis mogelijk.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
OlleGrieze schreef:
16-10-2024 17:13
Je verhaal is heel herkenbaar door je topic onder je andere nick.
Daar heb je al heel wat tips en advies gekregen. De lat lager leggen en allebei hulp inschakelen, vooral om beter te communiceren en samen te werken. Ook verbale agressie en gooi- en smijtwerk is traumatiserend voor de kinderen.
Wilde net zeggen, niet onherkenbaar dit verhaal.
Honey, you should see me in a crown
Alle reacties Link kopieren Quote
OlleGrieze schreef:
16-10-2024 17:13
Je verhaal is heel herkenbaar door je topic onder je andere nick.
Daar heb je al heel wat tips en advies gekregen. De lat lager leggen en allebei hulp inschakelen, vooral om beter te communiceren en samen te werken. Ook verbale agressie en gooi- en smijtwerk is traumatiserend voor de kinderen.
Dit. Zowel de herkenbaarheid als de rest.

Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat je een woedeaanval ten alle tijden moet voorkomen, dat kan je ! Je hoeft je er niet aan over te geven
Ik hoef je niet te zeggen dat dit onwijs slecht voor je kinderen is.(Onveilig en voorbeeld doet volgen he)
Dat gezegd hebbende:ik had vroeger een collega die bij de kringloop de goedkoopste bordjes opkocht.
Als ze boos werd ging ze die kapot gooien (buiten in de tuin)
Volgens haar hielp dat.
Ik ben er zelf gelukkig niet bekend mee en moet er niet aan denken(je moet t ook weer opruimen he)
Alle reacties Link kopieren Quote
Je bent niet de rust zelve. Anders zou het niet op kunnen kroppen.

Vraag om opvoedkundige hulp specifiek voor de aandoening van je kinderen.

Zij kunnen er niets aan doen dat jij uit je vel springt.

En het is wel degelijk heel onveilig als jij schreeuwend en tierend met dingen gaat gooien en met de deuren gaat slaan.

En wat zeg je tegen ze als je uitgeraasd bent? En beloof je dan ook iets? Om het niet meer te doen? Als je dat breekt, dan blijf je onveilig.

Jouw woede komt doordat je controle wil. Die krijg je niet. Dus escaleer je. Dan stoppen ze tenmiste.

Leer begrijpen waarom je woede inzet om je kinderen te reguleren. Leer andere manieren aan en je hoeft niet meer woedend te zijn.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet om woedeaanvallen goed te praten maar misschien wel om even een iets ander perspectief te geven…

Ook ik had een ouder die heel erg kwaad kon worden en die ook dingen kapot kon gooien en ik kreeg ook zelfs weleens een stevige tik. Ik was als kind soms ook bang voor deze ouder omdat het voor mijn gevoel compleet uit de lucht kwam vallen, ik zag het totaal niet aankomen meestal. Dat was zeker niet leuk en het heeft de band met die ouder ook wel op scherp gezet. Desondanks heb ik hier geen grote schade of problemen met hechting aan overgehouden. Het gebeurde slechts heel sporadisch (ik kan uit het verhaal van TO niet halen hoe vaak zoiets voorkomt) en de andere ouder is altijd een hele stabiele, betrouwbare factor geweest. De band met de ‘boze’ ouder is enorm verbeterd sinds ik het huis uit ging en de woedeaanvallen nooit meer voorkwamen in mijn bijzijn.

TO, je gedrag is niet oké, en dat weet je. Je bent ermee aan het werk, ga hiermee door, ik denk ook dat poh misschien niet voldoende is. Het hoeft gelukkig nog niet allemaal verloren te zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Boos en woedend zijn mag. Je kinderen mogen ook zien dat je ergens boos over bent. Of verdrietig. Of gespannen. Het gaat erom dat jij leert hoe met boosheid en andere emoties om te gaan. Want je kinderen moeten dat ook leren en dat leren ze van JOU. Nu leren ze dat bij boosheid het oké is om te schreeuwen of de deur dicht te slaan. Dat ze moeten oppassen op wat ze doen, anders kan mama verbaal agressief worden en met spullen gooien. Nu leren ze dat boosheid niet te beteugelen is.

Met emoties omgaan doe je door te oefenen. Oefenen met toelaten van emoties. Oefenen met leren wat je emoties je zeggen en waar de emoties vandaan komen. En oefenen wat goede manieren zijn om met boosheid om te gaan en wanneer welke manieren goed zijn.

Wel oké: afkoelen door polsen onder goed koud water te doen. Afleiding. Tot 10 tellen voor je reageert.
Grenzen aangeven aan gedrag.
Tijdig voelen dat spanning oploopt en er dan al wat mee doen: accepteren dat je boos bent, alvast onacceptabel gedrag van ander of jezelf begrenzen, stoom afblazen door met iemand in gesprek te gaan, van je af te schrijven, handdoek te wringen, af te koelen buiten, et cetera.
Als je tijdig spanning op voelt lopen, kun je nog ook reflecteren: hoe komt het dat je nu boos bent? Is het oud zeer? Komt iemand in je allergie? Voelde je al stress? Vraag je te veel van jezelf?
En hoe vaker je oefent, hoe milder het wordt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is niet 'door hun', het is door jouw gebrek aan emotie-regulatie.
Jij hebt een interne blauwe plek, dat kindergedrag daar op duwt is niet de schuld van het gedrag.

Emotie-regulatie therapie voor jou, excuses, uitleg en knuffels voor de kinderen.
-rosings- wijzigde dit bericht op 16-10-2024 18:01
24.57% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Jij lijkt me gewoon totaal op en die woede aanvallen komen uit onmacht?
Alle reacties Link kopieren Quote
Je zegt dat je het voelt aankomen. Ik denk dat je het nu voelt als je al op ontploffen staat. Je kunt proberen het eerder te voelen en dan ook iets te doen ermee.
Ook als het wel misgaat kun je achteraf analyseren aan welke dingen je eigenlijk aan merkte dat het eraan kwam. Ook je huisgenoten kun je hierbij betrekken, zij kunnen het tegen je zeggen als ze signalen zien.
Heb je helder wat je kunt doen als je het aan voelt komen? Boven schreeuwen in een kussen of ergens mee gooien? Wel iets waar je echt wat emotie in kwijt kunt.

Succes!!
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou hulp gaan zoeken om om te gaan met je woede uitbarstingen,emotie-regulatie therapie inderdaad. Boos zijn is een emotie en dat mag ook maar het moet niet uit de hand lopen. Kinderen leren dan juist hoe het niet moet.
Je pense donc je suis
Alle reacties Link kopieren Quote
Alvast bedankt voor reacties tot zo ver. Ik reageer later even uitgebreider, want ik ben nu niet in de gelegenheid om uitgebreid te reageren.
Wat betreft de herkenbaarheid en andere nick: ik denk dat ik verward word met iemand anders, ik heb namelijk nooit iets geschreven hierover op het forum.
Alle reacties Link kopieren Quote
Grassprietje schreef:
16-10-2024 18:01
Alvast bedankt voor reacties tot zo ver. Ik reageer later even uitgebreider, want ik ben nu niet in de gelegenheid om uitgebreid te reageren.
Wat betreft de herkenbaarheid en andere nick: ik denk dat ik verward word met iemand anders, ik heb namelijk nooit iets geschreven hierover op het forum.
Waarom heb je dan een nieuw account aangemaakt?
En al wordt je herkend. Er gaan dingen mis, je wilt beter, je zoekt hulp. Goed bezig.
Alle reacties Link kopieren Quote
aliana schreef:
16-10-2024 17:14
Is het mogelijk om bij een opkomende woedeaanval weg te lopen? Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, bij kleintjes wellicht kind in de box en zelf naar boven lopen. Of bij oudere kinderen gewoon zeggen: Mama is nu heel boos, ik moet even alleen zijn!

En dan op je slaapkamer op de kussens gaan slaan ofzo, tot de woede wat gezakt is. Dan pas terug naar de kids.

De kalmte bewaren kan een verkeerd doel zijn. Wel om boos te zijn zonder blijvende schade.
Eens. Woede is op zich een gezond iets: je grens wordt overschreden.
Dus daarnaar luisteren is goed. Wat je ermee doet is wat anders. Je in eerste instantie uit de situatie manoeuvreren is een heel goede tip dan. Misschien een dagboek bijhouden van wat jou of je kinderen triggert.
Zo ben ik veel vroeger gaan opstaan, heb routines in het leven geroepen zoals dag ervoor tas inpakken, vaste tassen voor bepaalde zaken, maar ook bepaald eten niet meer op bepaalde momenten.
Jongste en ik gaan niet heel lekker op vet en zoet, even euforie want 'feestelijk' en daarna allebei een kort lontje.
Tegen boos zijn vechten helpt mij niet, het voorkomen en serieus nemen als signaal wel.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
Alle reacties Link kopieren Quote
It-is-joysjuhhh schreef:
16-10-2024 17:39
Boos en woedend zijn mag. Je kinderen mogen ook zien dat je ergens boos over bent. Of verdrietig. Of gespannen. Het gaat erom dat jij leert hoe met boosheid en andere emoties om te gaan.
TO is niet alleen boos, TO is woedend en schreeuwt en gaat met voorwerpen gooien. Dat zal de kinderen een heel onveilig gevoel geven. Ze zelfs beschadigen. Je zegt dat je zielsveel van je kinderen houdt maar je handelen zal hun in verwarring brengen. Leuk dat je poh je verhaal beaamt maar het is duidelijk dat jij jouw situatie niet aan kunt en er intensere hulp nodig is. Dring aan op meer hulp. Dit verdienen je kinderen niet. Blijkbaar is je depressie nog steeds aanwezig. Dit gaat ‘goed’ tot het een keer heel erg fout gaat. Je kinderen kunnen er niks aan doen dat jij een depressie hebt gun ze rust en hun kindertijd.
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Grassprietje schreef:
16-10-2024 18:01
Alvast bedankt voor reacties tot zo ver. Ik reageer later even uitgebreider, want ik ben nu niet in de gelegenheid om uitgebreid te reageren.
Wat betreft de herkenbaarheid en andere nick: ik denk dat ik verward word met iemand anders, ik heb namelijk nooit iets geschreven hierover op het forum.
Waar slaat dit dan op?
Hi, ik heb een nieuw account aangemaakt omdat ik bang ben herkent te worden.
Honey, you should see me in a crown
Alle reacties Link kopieren Quote
@sweetfirefly: dat zeg ik ook toch? Beaam je verhaal. Ik zeg dat ze moet leren met haar emoties om te gaan en heel veel moet oefenen. Dat kan TO nog niet. Waardoor TO's kinderen dat ook niet leren en bang worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Grassprietje schreef:
16-10-2024 18:01
Alvast bedankt voor reacties tot zo ver. Ik reageer later even uitgebreider, want ik ben nu niet in de gelegenheid om uitgebreid te reageren.
Wat betreft de herkenbaarheid en andere nick: ik denk dat ik verward word met iemand anders, ik heb namelijk nooit iets geschreven hierover op het forum.
Was een nieuwe account dan echt nodig?
Je pense donc je suis
Alle reacties Link kopieren Quote
Grassprietje schreef:
16-10-2024 16:16
.Voor de duidelijkheid: dit is alleen verbaal. Ik ga dan schreeuwen en slaan met de deur of er vliegt een afstandsbediening door de kamer.
Schreeuwen is verbaal, maar de rest niet, hoor.

En verder eens met andere forummers: je hebt meer hulp nodig, van wie dan ook, dit is te zwaar voor je.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven