Psyche
alle pijlers
Word ik ooit weer de oude? Depressie in het verleden.
zaterdag 2 februari 2019 om 21:20
Hallo allemaal,
Een paar jaar geleden heb ik in een depressie gezeten en dat heeft ruim anderhalf jaar geduurd.
Voordat ik in die depressie belandde was ik altijd overal positief over en had een enorme energie, maar hoe erg ik ook mijn best doe, ik ben nooit meer dezelfde geworden, ik ben een soort van neutraal, iemand geworden die nooit meer ergens met volle teugen van kan genieten.
Eén en ander heeft ook veel invloed op mijn dagelijks leven, want er komt niets meer uit me. Ten eerste duurt het vaak tot een uur of drie eer ik eens een keertje onder de douche stap, vooral nu het winter is en koud treuzel ik tot een punt dat het bijna niet meer hoeft. Ten tweede kom ik de deur niet meer uit. Waar ik dagelijks wel iets te doen had en er veel plezier in beleefde, zie ik nu het plezier er niet meer in. Het is al heel lang geleden dat ik voor het laatst de stad in ben geweest en de markt daar weet ik de weg al heel lang niet meer.
Ik had een Cinevillepas om onbeperkt naar de bios te gaan en in vier maanden ben ik één keer geweest, dus ik heb hem maar opgezegd.
Eigenlijk kom ik alleen maar buiten om boodschappen te doen en zelfs dat gaat met grote moeite.
Ik voel me niet depressief, maar leef wel alsof het wel zo is.
Mijn vraag: word ik ooit nog mijn oude zelf of moet ik er iets mee om dat te bereiken?
Zijn er ervaringsdeskundigen?
Een paar jaar geleden heb ik in een depressie gezeten en dat heeft ruim anderhalf jaar geduurd.
Voordat ik in die depressie belandde was ik altijd overal positief over en had een enorme energie, maar hoe erg ik ook mijn best doe, ik ben nooit meer dezelfde geworden, ik ben een soort van neutraal, iemand geworden die nooit meer ergens met volle teugen van kan genieten.
Eén en ander heeft ook veel invloed op mijn dagelijks leven, want er komt niets meer uit me. Ten eerste duurt het vaak tot een uur of drie eer ik eens een keertje onder de douche stap, vooral nu het winter is en koud treuzel ik tot een punt dat het bijna niet meer hoeft. Ten tweede kom ik de deur niet meer uit. Waar ik dagelijks wel iets te doen had en er veel plezier in beleefde, zie ik nu het plezier er niet meer in. Het is al heel lang geleden dat ik voor het laatst de stad in ben geweest en de markt daar weet ik de weg al heel lang niet meer.
Ik had een Cinevillepas om onbeperkt naar de bios te gaan en in vier maanden ben ik één keer geweest, dus ik heb hem maar opgezegd.
Eigenlijk kom ik alleen maar buiten om boodschappen te doen en zelfs dat gaat met grote moeite.
Ik voel me niet depressief, maar leef wel alsof het wel zo is.
Mijn vraag: word ik ooit nog mijn oude zelf of moet ik er iets mee om dat te bereiken?
Zijn er ervaringsdeskundigen?
woensdag 13 februari 2019 om 12:23
Gelukkig zie ik dit soort dingen niet als falen, maar laat het gelaten over me heen komen. Het is niet anders.Coconuts12 schreef: ↑13-02-2019 12:18Niet bizar, is de ziekte.
Probeer het vandaag opnieuw en zie het niet als falen dat het gisteren niet gelukt is.
Alleen boodschappen doen, verder niks. Dat helpt mij.
Gelukkig heb ik mijn brommertje, anders kwam er helemaal niets van terecht.
woensdag 13 februari 2019 om 12:28
Fijn is dat hè? Als ik ga lopen kom ik nauwelijks vooruit, naar mijn gevoel.
woensdag 13 februari 2019 om 12:29
Dit geldt voor mij ook.Coconuts12 schreef: ↑13-02-2019 12:21Mij is juist verteld dat hoe meer je onderneemt je niet tot rust kunt komen en dat het uiteindelijk averechts kan werken. Maar dat je wel dingen moet blijven doen, maar op een lager pitje. Maar ik denk dat dat heel persoonlijk is.
Ik was zodanig overprikkeld dat ik ook niet meer genoot van een verre reis. Iets wat normaliter bij mij juist voor positieve energie zorgde. Nu kan ik korte rustige reisjes al wel weer aan, maar ik kan van 't ene op 't andere moment in 'n enorme dip schieten.
woensdag 13 februari 2019 om 12:36
Dank je.Tuingravin schreef: ↑13-02-2019 12:29Oh en Coconuts: ook sterkte gewenst. Je over de drempel zetten om ermee aan de slag te gaan en dingen te ondernemen, is het lastigst. Dan maar met tegenzin naar buiten, meestal ven je achteraf blij dat je het toch hebt gedaan.
Met tegenzin naar buiten werkt voor mij niet. Dat doet niks goed aan mijn humeur. Als ik er ook maar enigzins zin in heb dan wel.
woensdag 13 februari 2019 om 12:40
Ook dit! Gelukkig nu al 3 dagen zonnig en zin gehad om te wandelen. Eindelijk weer na al die grijze regen.Coconuts12 schreef: ↑13-02-2019 12:36Dank je.
Met tegenzin naar buiten werkt voor mij niet. Dat doet niks goed aan mijn humeur. Als ik er ook maar enigzins zin in heb dan wel.
woensdag 13 februari 2019 om 14:05
Ik snap het wel hoor! In mijn depressieve tijd was ik ook niet vooruit te branden, sloeg douchen over, liet het huishouden verslonzen en werd sikkeneurig bij de gedachte aan eten koken, terwijl dat iets is wat ik normaliter leuk vind. Er kwam gewoon niks uit mijn handen. Door wel naar buiten te gaan, dwong ik mezelf om te douchen, een make upje te gebruiken en mijn haar netjes te doen. Zo kreeg ik er weer een beetje routine in. Vond ik dat leuk? Nee, helemaal niet. Maar ik besefte ook, dat binnen zitten, en mezelf niet verzorgen me uiteindelijk niks zou brengen. Je mag jezelf best een sloddervos/binnendag gunnen, maar zeg dan ook tegen jezelf: morgen doe ik het wel. Een pyamadag kan zo lekker zijn... Maar probeer daar dan ook van te genieten. En dat is soms zo lastig 
woensdag 13 februari 2019 om 14:14
Hier helaas een terugval of weer een depressie. Waar ik deze keer besloot het alleen te doen zonder hulp, vorige week toch naar de huisarts gegaan. Ik word nu doorverwezen en de wachttijd is een maand. Waarschijnlijk krijg ik dan wel medicijnen, ik wilde dit nooit.
Ik werk halve dagen op advies vd bedrijfsarts. Ik probeer ritme in het leven te brengen. Maar het is zo lastig. Op tijd opstaan, wandelen of sporten. Eten en dan ben ik kapot. De avond werk ik een paar uur. Maar het lijkt wel of de drempel steeds hoger word. Sporten verdoofd voor mijn gevoel mijn gevoelens.
Eerder vond ik alles leuk, momenteel vind ik niks leuk. Echt verschrikkelijk en nog steeds heb ik vertrouwen dat het goed komt.
Ik werk halve dagen op advies vd bedrijfsarts. Ik probeer ritme in het leven te brengen. Maar het is zo lastig. Op tijd opstaan, wandelen of sporten. Eten en dan ben ik kapot. De avond werk ik een paar uur. Maar het lijkt wel of de drempel steeds hoger word. Sporten verdoofd voor mijn gevoel mijn gevoelens.
Eerder vond ik alles leuk, momenteel vind ik niks leuk. Echt verschrikkelijk en nog steeds heb ik vertrouwen dat het goed komt.
woensdag 13 februari 2019 om 14:48
Ikbennietgek: dat is zo akelig, nergens meer plezier in hebben. Goed dat je hulp vraagt. Medicatie zou ik niet direct afwijzen, je kunt het proberen en als het niet werkt, een ander middel kiezen of stoppen. Ik zie het als een hulpmiddel, het gaat de onderliggende reden van de depressie meestal niet aanpakken.
Ik hoop dat je goede ondersteuning gaat krijgen. Veel sterkte !
Ik hoop dat je goede ondersteuning gaat krijgen. Veel sterkte !
woensdag 13 februari 2019 om 14:54
Internet ligt eruit, zit op mobiel te klooien, net een stuk geschreven maar was opeens weg. Tnx, probeer het later nog wel.Tuingravin schreef: ↑13-02-2019 14:50Sadbuttrue: wat klote. Probeer het hier van je af te schrijven. Misschien helpt dat een beetje.
woensdag 13 februari 2019 om 16:31
Die dingen helpen mij ook. En wat een huisdier betreft, dat herken ik ookredbulletje schreef: ↑13-02-2019 12:19Voor mij helpt vooral alleen zijn. Alleen thuis, alleen wandelen, geen radio/muziek aan, in de goede tijd van 't jaar deur open en heerlijk ontspannen bij de fluitende vogeltjes. Zelfs 'n huisdier binnenshuis zou voor mij teveel zijn. Toen mijn konijn 5 jaar geleden ziek was en ik 'm een paar dagen binnen hield stond ik daardoor zelfs 's nachts 'aan' terwijl het beestje amper geluid maakte.
Heel lastig! (Nu geen huisdier meer, erg jammer, maar het is wel rustiger.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 13 februari 2019 om 16:37
Heb 2 buiten konijnen. Dat werkt voor mij prima. Ze vragen geen aandacht op momenten dat ik me daar te druk in mn hoofd voor voel. Op sommige momenten geef ik alleen even eten en op andere momenten speel ik met ze. En ik zie ze vanaf de bank waar ik tv kijk.Elmervrouw schreef: ↑13-02-2019 16:31Die dingen helpen mij ook. En wat een huisdier betreft, dat herken ik ook
Heel lastig! (Nu geen huisdier meer, erg jammer, maar het is wel rustiger.)
Ik heb ook wilde eekhoorns, die komen op een meter van mn raam de pinda's uit het voerhuisje halen. Dat is ook leuk om te zien al zijn ze niet zo tam dat ik ze kan aaien.
woensdag 13 februari 2019 om 16:42
Jij woont echt heerlijk volgens mij!redbulletje schreef: ↑13-02-2019 16:37Heb 2 buiten konijnen. Dat werkt voor mij prima. Ze vragen geen aandacht op momenten dat ik me daar te druk in mn hoofd voor voel. Op sommige momenten geef ik alleen even eten en op andere momenten speel ik met ze. En ik zie ze vanaf de bank waar ik tv kijk.
Ik heb ook wilde eekhoorns, die komen op een meter van mn raam de pinda's uit het voerhuisje halen. Dat is ook leuk om te zien al zijn ze niet zo tam dat ik ze kan aaien.
woensdag 13 februari 2019 om 16:52
Redbulletje, eekhoorns zijn zo leuk! Wij zien ze regelmatig in de grote bomen tegenover ons huis. Ze komen hier alleen niet zo dichtbij als bij jou.
Ik had graag weer een kat gehad, maar man en oudste zoon zijn er allergisch voor geworden door de jaren heen. Sindsdien heb ik kleine, tropische vogeltjes. Zijn geen lawaaischoppers, wel heel gezellig. Ook word ik erg vrolijk van veel planten in huis. Zeker in de grauwe wintermaanden zorgen ze voor groen en bloemen. Ik zou niet zonder kunnen. Net als jij heb ik een pesthekel aan de winter. Ook in de tuin heb ik voldoende wintergroene planten en struiken om het grijs te doorbreken.
Ik had graag weer een kat gehad, maar man en oudste zoon zijn er allergisch voor geworden door de jaren heen. Sindsdien heb ik kleine, tropische vogeltjes. Zijn geen lawaaischoppers, wel heel gezellig. Ook word ik erg vrolijk van veel planten in huis. Zeker in de grauwe wintermaanden zorgen ze voor groen en bloemen. Ik zou niet zonder kunnen. Net als jij heb ik een pesthekel aan de winter. Ook in de tuin heb ik voldoende wintergroene planten en struiken om het grijs te doorbreken.
woensdag 13 februari 2019 om 17:10
Ook ik boodschapje gedaan en even wat buiten gelopen, voel me toch iets beter nu. Heb ook een boodschapje voor morgen bewaard
Vannacht slecht niet geslapen, vanochtend wel een beetje. Heb me er maar op ingesteld dat ze me over 2 weken bellen; kan het alleen maar meevallen.
Werd eindelijk eens echt boos op een kennisje die vlakbij woont: ze appte 'hoe gaat het met je?' Ik blij, toch lief dacht ik en ik zei opeens niet zoals altijd 'goed hoor' maar: SLECHT, gaat echt niet goed met me, al een poos niet eigenlijk, ik ga nu ff een frisse neus halen. Antwoord: 'O, kan jij dan even een brief voor me op de bus doen? Ik lig net zo lekker op de bank'
Nou ja zeg.. nog geen 'beterschap', alleen een opdrachtje.. ik heb nu net geantwoord dat ze hem mag komen brengen, dan doe ik de brief wel op de bus als ik weer naar buiten ga. Geen antwoord meer. Energy-vampire.
Nog een briefje in de bus van een vriend die ik ruim een jaar niet gesproken heb: hij reageerde nooit op mijn appjes, drukt telefoongesprekken weg nou dan niet: paar maanden geleden dacht ik die heeft zeker een jaloerse vriendin, dan niet. Nu heeft hij mijn hulp nodig: of ik hem even wil bellen op het nr. wat ik dus gewoon heb
Hij is dus aan de deur geweest terwijl hij weet dat ik niet opendoe als ik geen afspraak heb. Sukkel.Krijg er echt de slappe lach van opeens, wat een lef zeg! Ik zou het niet durven maar goed. Wat ben ik blij met mijn intercom die je uit kan zetten, die staat standaard uit tenzij ik iemand verwacht.
Anders bellen er zonder overdrijven 20x p.d. kinderen aan die eigenlijk de buurkinderen moeten hebben: ze drukken dan gewoon op alle bellen als ze niet opendoen, en héél veel pakketbezorgers, geen zin in hoor. Als ik ergens geen zin in heb vandaag is het mensen over de vloer.
Nu even een kop koffie drinken en straks iets lekkers én gezonds koken. Ben blij dat ik even met een omweg naar de winkel ben gelopen, een half uurtje in de zon maakt toch wel veel verschil! Internet doet het weer: kreeg net een mailtje dat alle technische problemen verholpen zijn.
Gelukkig maar, nou mijn depressieve klachten nog en ik ben een gelukkig mens
Sterkte voor iedereen die zich rot voelt en bedankt voor het delen van ervaringen en de vriendelijke woorden
woensdag 13 februari 2019 om 17:18
Lees nu opeens heel veel nieuwe berichten, de tijden kloppen volgens mij niet goed. Wilde nog even zeggen dat ik ook heel veel planten heb in huis, vroeger een voliere had met tropische vogeltjes
Die hoor je amper inderdaad, wel heel leuk om naar de kijken en het gaf een soort routine: plantjes sproeien, vogeltjes verzorgen, takken uit het park vissen als zitstokken voor de vogels: ga er eens over nadenken! Verder weinig te zien hierbuiten, ik ben jaloers op de eekhoorntjes die gedag komen zeggen zo leuk!
Die hoor je amper inderdaad, wel heel leuk om naar de kijken en het gaf een soort routine: plantjes sproeien, vogeltjes verzorgen, takken uit het park vissen als zitstokken voor de vogels: ga er eens over nadenken! Verder weinig te zien hierbuiten, ik ben jaloers op de eekhoorntjes die gedag komen zeggen zo leuk!
