Psyche
alle pijlers
Zelfmoordpoging moeder
maandag 2 oktober 2017 om 11:00
Ik schreef hier een tijdje geleden al eens over de psychologische problemen van mijn moeder. Voor de lange uitleg: loepje / zoekfunctie. De korte uitleg: Zelfmoordneigingen, alcoholprobleem, manipulatie. Na een korte gedwongen opname in een psychiatrisch centrum, was ze weer vrij en weigerde ze therapie. Ik woon zelf in het buitenland.
Gisteren kreeg ik de vraag van een vriendin van m'n moeder om DRINGEND te bellen. Aan de telefoon kreeg ik te horen dat die vriendin de hulpdiensten gebeld had na een vermoeden van zelfdoding (dat vermoeden was er door bepaalde berichten & het onbereikbaar zijn van mijn moeder). De hulpdiensten hebben haar bewusteloos gevonden. Nu is ze overgebracht naar de intensive care unit. Haar toestand is stabiel, maar ze is vermoedelijk al ruim 24 uur buiten bewustzijn. In haar urine zijn sporen van slaapmiddelen gevonden. Ze was onder invloed van alcohol en had een hoog bloedsuikergehalte (ze heeft type I diabetes), dit laatste wijst er op dat ze geen overdosis insuline heeft ingespoten (wat ze wel had gezegd in de berichten naar vrienden).
Nu is het afwachten op de resultaten van de bloedanalyse. En op het moment dat ze "wakker" wordt. Over mogelijke hersen- of zenuwschade kan nu geen uitspraak gedaan worden.
Ik weet niet wat ik kan doen. Ik ben zo boos! Ik was vorige week nog in België, bij haar op bezoek, we hadden een leuke tijd samen, ik vertelde haar dat ik zwanger was van een tweede kindje... En de avond na mijn vertrek doet ze zoiets.
Ik ben nu enorm kwaad en ongerust. Ik wil niet het eerste vliegtuig naar België nemen, omdat ik op dit moment gewoon zo boos ben. Haar eigen huisarts zegt ook dat ik best nog niet naar haar ga, omdat ze erg manipulatief is en ze anders dit nog eens probeert gewoon om een reactie bij mij uit te lokken. En omdat ik niks kan doen, ze is niet bij bewustzijn en ze ligt op intensive care. Maarja, het is natuurlijk ook mijn moeder. Al verloopt die band al heel lang moeizaam.
Pfff, sorry voor het warrige verhaal. Ik wou dit even kwijt. Ik zit nu op mijn werk en kan me helemaal niet concentreren. Ik verwacht elk moment telefoon van de politie of het ziekenhuis voor meer informatie.
Gisteren kreeg ik de vraag van een vriendin van m'n moeder om DRINGEND te bellen. Aan de telefoon kreeg ik te horen dat die vriendin de hulpdiensten gebeld had na een vermoeden van zelfdoding (dat vermoeden was er door bepaalde berichten & het onbereikbaar zijn van mijn moeder). De hulpdiensten hebben haar bewusteloos gevonden. Nu is ze overgebracht naar de intensive care unit. Haar toestand is stabiel, maar ze is vermoedelijk al ruim 24 uur buiten bewustzijn. In haar urine zijn sporen van slaapmiddelen gevonden. Ze was onder invloed van alcohol en had een hoog bloedsuikergehalte (ze heeft type I diabetes), dit laatste wijst er op dat ze geen overdosis insuline heeft ingespoten (wat ze wel had gezegd in de berichten naar vrienden).
Nu is het afwachten op de resultaten van de bloedanalyse. En op het moment dat ze "wakker" wordt. Over mogelijke hersen- of zenuwschade kan nu geen uitspraak gedaan worden.
Ik weet niet wat ik kan doen. Ik ben zo boos! Ik was vorige week nog in België, bij haar op bezoek, we hadden een leuke tijd samen, ik vertelde haar dat ik zwanger was van een tweede kindje... En de avond na mijn vertrek doet ze zoiets.
Ik ben nu enorm kwaad en ongerust. Ik wil niet het eerste vliegtuig naar België nemen, omdat ik op dit moment gewoon zo boos ben. Haar eigen huisarts zegt ook dat ik best nog niet naar haar ga, omdat ze erg manipulatief is en ze anders dit nog eens probeert gewoon om een reactie bij mij uit te lokken. En omdat ik niks kan doen, ze is niet bij bewustzijn en ze ligt op intensive care. Maarja, het is natuurlijk ook mijn moeder. Al verloopt die band al heel lang moeizaam.
Pfff, sorry voor het warrige verhaal. Ik wou dit even kwijt. Ik zit nu op mijn werk en kan me helemaal niet concentreren. Ik verwacht elk moment telefoon van de politie of het ziekenhuis voor meer informatie.
anoniem_207266 wijzigde dit bericht op 02-10-2017 11:04
0.02% gewijzigd
dinsdag 3 oktober 2017 om 22:37
dinsdag 3 oktober 2017 om 22:49
Ik ga er voorlopig wel van uit dat er hersenschade is, gezien de sterke vermoedens van de args. In de komende dagen zal ik te weten komen hoeveel hersenschade. Vermoedelijk kunnen er weinig uitspraken gedaan worden over de kans op herstel, aangezien dit vaak bij hersenschade erg moeilijk te voorspellen is. Sowieso is revalidatie nog niet aan de orde.
Pfff. Ik voel me echt heel kut nu. Verdrietig, bang, boos, ongerust, misselijk, hoofdpijn, overspannen... Ik ga zo meteen wat proberen slapen.
Pfff. Ik voel me echt heel kut nu. Verdrietig, bang, boos, ongerust, misselijk, hoofdpijn, overspannen... Ik ga zo meteen wat proberen slapen.
dinsdag 3 oktober 2017 om 22:54
dinsdag 3 oktober 2017 om 23:18
Zo zit je weer lekker te stoken-Kia-Ora- schreef: ↑02-10-2017 11:17
Het enige wat ze nu doet is je proberen te manipuleren. En wel op de kutste manier die er bestaat. Je kunt het vergelijken met een peuter die zijn zin niet krijgt, alleen kan die niet deze middelen inzetten. Ik snap dat je je nu zo klote voelt maar ga niet alles aan de kant gooien om er heen te gaan. Tenzij jij dat echt wilt. En als ze wakker wordt moet je even duidelijk tegen haar zijn. "Ik kom als ik dat wil en niet omdat jij dit zo afdwingt. Op deze manier weiger ik überhaupt nog te komen. En dat heb je echt aan jezelf te danken." Dan zal ze zielig doen, dat zeker maar het is echt iets wat ze zichzelf heeft aangedaan. Het is heel hard maar hieraan toegeven gaat jouw leven vergallen en dan sta je iedere twee weken op de ic...
woensdag 4 oktober 2017 om 06:22
Kia-Ora: ik ben ongeveer 8 weken zwanger, heel vroeg dus. Vrijdag heb ik mijn eerste bezoek aan de vk en dan breng ik de stress wel ter sprake.
Antoon: ik snap niet waarom je vindt dat Kia-Ora aan het stoken is. Haar reactie was op dat moment een gepaste reactie waar ik veel aan had. Nu is de situatie natuurlijk wel veranderd.
Ik heb een beetje kunnen slapen, 6 uurtjes ofzo. Vandaag is een vrij drukke dag, dus dan heb ik wel wat afleiding. Ik zie er ook tegenop want ik heb eigenlijk niet de energie voor drukke werkdagen
Liefst wil ik de hele dag in bed blijven liggen.
Mijn zoontje gaat niet mee naar België. Het zou toch te moeilijk worden om een oppas te vinden telkens als ik naar het ziekenhuis ga en ik wil hem op dit moment nog niet confronteren met mijn moeder. Hij is anderhalf, dus veel te jong om het te begrijpen.
Antoon: ik snap niet waarom je vindt dat Kia-Ora aan het stoken is. Haar reactie was op dat moment een gepaste reactie waar ik veel aan had. Nu is de situatie natuurlijk wel veranderd.
Ik heb een beetje kunnen slapen, 6 uurtjes ofzo. Vandaag is een vrij drukke dag, dus dan heb ik wel wat afleiding. Ik zie er ook tegenop want ik heb eigenlijk niet de energie voor drukke werkdagen
Liefst wil ik de hele dag in bed blijven liggen.Mijn zoontje gaat niet mee naar België. Het zou toch te moeilijk worden om een oppas te vinden telkens als ik naar het ziekenhuis ga en ik wil hem op dit moment nog niet confronteren met mijn moeder. Hij is anderhalf, dus veel te jong om het te begrijpen.
woensdag 4 oktober 2017 om 08:41
Ik ben de draad nu even kwijt. Wijst er helemaal niets op dat dit een zelfmoordpoging was? Als ze hersenschade heeft opgelopen door een hypo als gevolg van bijv. slaapmiddelen?
Ik begrijp wel dat het klote aanvoelt als je haar een zelfmoordpoging in de maag splitst terwijl het echt een noodgeval was. Ik begrijp dat je er meer vergevingsgezind in staat, als dit geen doelbewuste zelfmoordpoging was. Dat doet echter nog niets af aan de geschiedenis van veel alcoholmisbruik, zelfmoordpogingen, etc.
Natuurlijk hoop je altijd dat ze een keer die schok krijgt waardoor ze eindelijk eens zal afkicken. Maar eigenlijk is dat helemaal niet realistisch en als er idd geen teken is op hersenactivitieit, zul je je moeten voorbereiden op lastige beslissingen.
Sterkte.
Ik begrijp wel dat het klote aanvoelt als je haar een zelfmoordpoging in de maag splitst terwijl het echt een noodgeval was. Ik begrijp dat je er meer vergevingsgezind in staat, als dit geen doelbewuste zelfmoordpoging was. Dat doet echter nog niets af aan de geschiedenis van veel alcoholmisbruik, zelfmoordpogingen, etc.
Natuurlijk hoop je altijd dat ze een keer die schok krijgt waardoor ze eindelijk eens zal afkicken. Maar eigenlijk is dat helemaal niet realistisch en als er idd geen teken is op hersenactivitieit, zul je je moeten voorbereiden op lastige beslissingen.
Sterkte.
woensdag 4 oktober 2017 om 08:54
Zoals ik het nu begrijp wel een poging, maar niet met medicatie maar met insuline.
Sterkte lilapie. Pas goed op jezelf en zorg voor jezelf. Die lekkere smoothie op het vliegveld die je normaal te duur vindt, gewoon doen. Dikke glossy voor onderweg, lekker meenemen. Dat soort spul...
Sterkte lilapie. Pas goed op jezelf en zorg voor jezelf. Die lekkere smoothie op het vliegveld die je normaal te duur vindt, gewoon doen. Dikke glossy voor onderweg, lekker meenemen. Dat soort spul...
supersas09 wijzigde dit bericht op 04-10-2017 09:26
0.86% gewijzigd
woensdag 4 oktober 2017 om 09:17
OK. Ik snap em.
Weet niet of het te vroeg is, maar stel dat ze echt hersendood is. Hoe lang gaan ze door met behandelen in Belgie? Hoe sta je er zelf in? Zijn er andere mensen in de familie met wie je zou moeten overleggen of je bijv. de behandeling zou laten staken?
Pas goed op jezelf en zorg dat je de komende weken de tijd kan nemen.
Weet niet of het te vroeg is, maar stel dat ze echt hersendood is. Hoe lang gaan ze door met behandelen in Belgie? Hoe sta je er zelf in? Zijn er andere mensen in de familie met wie je zou moeten overleggen of je bijv. de behandeling zou laten staken?
Pas goed op jezelf en zorg dat je de komende weken de tijd kan nemen.
woensdag 4 oktober 2017 om 09:34
Wat ellendig zeg, Lilapie. Beetje harde vraag van mij: heeft het zin als je nu hals-over-kop naar België vliegt? Als er hersenschade is, dan is die situatie over twee weken ook nog zo. Heeft het zin om naast haar bed te zitten als je geen contact kunt maken?
Ik neem aan dat de artsen nu gaan kijken hoe erg de schade is. Ze hoeft niet hersendood te zijn (dan heb je alleen je basisfuncties zoals ademen nog).
Persoonlijk zou ik alleen naar haar toegaan als JIJ dat wilt. Als dat JOUW diepste behoefte is. Niet omdat je denkt dat het moet, dat je verplicht bent of dat de artsen anders naar over je denken.
Ik neem aan dat de artsen nu gaan kijken hoe erg de schade is. Ze hoeft niet hersendood te zijn (dan heb je alleen je basisfuncties zoals ademen nog).
Persoonlijk zou ik alleen naar haar toegaan als JIJ dat wilt. Als dat JOUW diepste behoefte is. Niet omdat je denkt dat het moet, dat je verplicht bent of dat de artsen anders naar over je denken.
woensdag 4 oktober 2017 om 09:48
Bij hersendood werkt niets in het lichaam het meer en worden alle functies kunstmatig in stand gehouden. (Zoals nodig is voor orgaandonaties).
Er kan ook een ernstige schade aan de hersens zijn waarbij mensen toch zelfstandig ademen. Dat zijn nare situaties waarbij iemand niet dood gaat (vanzelf) maar niets meer aan het leven heeft. Zoals bij prins Friso in Nederland. Soms zie je dan best reacties bij mensen, net zoals bij je moeder.
Ik snap dat je nu wil weten waar je aan toe bent. Maar zolang er geen uitgebreide onderzoeken bij je moeder gedaan zijn, valt daar niets over te zeggen. En niemand op het forum weet wat de protocollen in het ziekenhuis van je moeder zijn als ze inderdaad in diepe coma is, of wat de Vlaamse wet op dit gebied is. Ik vrees dat je domweg moet afwachten. Hoe vreselijk ook.
Je schrijft dat je moeite hebt om een therapeut in Zweden te vinden. Kun je misschien bij een therapeut in België terecht? Hier in Nederland worden er verschillende vormen van e-therapie aangeboden. Desnoods ga je met iemand skypen. Misschien heeft de huisarts van je moeder een suggestie.
Er kan ook een ernstige schade aan de hersens zijn waarbij mensen toch zelfstandig ademen. Dat zijn nare situaties waarbij iemand niet dood gaat (vanzelf) maar niets meer aan het leven heeft. Zoals bij prins Friso in Nederland. Soms zie je dan best reacties bij mensen, net zoals bij je moeder.
Ik snap dat je nu wil weten waar je aan toe bent. Maar zolang er geen uitgebreide onderzoeken bij je moeder gedaan zijn, valt daar niets over te zeggen. En niemand op het forum weet wat de protocollen in het ziekenhuis van je moeder zijn als ze inderdaad in diepe coma is, of wat de Vlaamse wet op dit gebied is. Ik vrees dat je domweg moet afwachten. Hoe vreselijk ook.
Je schrijft dat je moeite hebt om een therapeut in Zweden te vinden. Kun je misschien bij een therapeut in België terecht? Hier in Nederland worden er verschillende vormen van e-therapie aangeboden. Desnoods ga je met iemand skypen. Misschien heeft de huisarts van je moeder een suggestie.
woensdag 4 oktober 2017 om 10:16
Boerinnetje Ik weet niet of ik dit doe omdat ik het echt zelf wil, of omdat het uit dat verantwoordelijkheidsgevoel ten opzichte van mijn moeder is. Dat is echt moeilijk om in te schatten. Dat verantwoordelijkheidsgevoel is gewoon een heel groot deel van mijn persoonlijkheid.
In elk geval ga ik kort (zaterdag tot woensdag) en zal het zijn om de eerste belangrijke zaken te regelen. Zo heb ik gemaild naar de sociale dienst van het ziekenhuis om samen met hen te bekijken wat ik nu concreet moet regelen (bv. betalingen, vergoeding voor arbeidsongeschiktheid, hoe zit het bvb met de belastingen? Wie regelt de erfenis die ze gaat ontvangen van haar man? ). Met mijn man heb ik ook een paar "wat als" scenarios besproken. We overwegen sowieso om terug naar België te verhuizen, maar niet nu en zeker niet voor mijn moeder.
Volgens de wikipedia pagina voldoet ze zeker niet aan de definitie van hersendood. Volgens wat ik hoor van de IC-artsen is haar bloeddruk en hartslag ok. Ik denk ook niet dat ze beademd wordt. Haar toestand is stabiel, maar er is gewoon geen progressie. Haar hartslag ging wel omhoog toen vrienden van haar in de kamer waren, waardoor er een vermoeden is dat ze - sommige momenten - wel dingen opneemt uit haar omgeving. Ik zal vandaag eens vragen naar de Glasgow coma schaal.
Goed idee om eens te kijken naar een Belgische psycholoog en Skype. Ik denk eigenlijk dat ik dat veel liever zou hebben.
wetenschappelijke updateGisterenavond heb ik op PubMed wat artikels gelezen over insuline overdosis en hersenschade. Er is 1 grote studie gedaan op 160 personen en daaruit kwam 95% er weer goed uit, 2,5% had permanente hersenschade en 2,5% ging dood. De grootste prognostische factor is natuurlijk tijd tussen injectie en interventie, in dit geval spreekt dit niet in haar voordeel (er is ruim 20 uur over gegaan!). Ik kwam wel een heel interessante case tegen met een enorm gelijkaardige situatie aan mijn moeder (overdosis, lange tijd tussen injectie en interventie, combinatie met slaappillen). Die man had eigenlijk dood moeten zijn, maar is vrij goed ge-recovered, doordat de slaappillen het metabolisme van de hersenen verlagen, waardoor de hersenen beschermd werden.
Ohja, toeval wil nu trouwens dat ik net voor mijn werk een artikel moet schrijven over hersenschade
Ik werk al tien jaar als onderzoeker op een ander onderwerp en toevallig werd ik net vorige week gevraagd om hierover samen te werken. Bah! Gelukkig staat mijn werk vrij ver af van patiënten en maak ik niet echt de link met mijn moeder.
Ik heb gisteren mijn directe baas op de hoogte gesteld en vandaag vertel ik het aan de twee mensen die onder mij werken. Aan hen vertel ik het hele verhaal. De grote baas van ons labo is nu op de hoogte van de medische toestand, maar niet van de oorzaak. Hij gaat mijn lessen overnemen volgende week. Ik ben eigenlijk enorm opgelucht dat ik geen les moet geven.
In elk geval ga ik kort (zaterdag tot woensdag) en zal het zijn om de eerste belangrijke zaken te regelen. Zo heb ik gemaild naar de sociale dienst van het ziekenhuis om samen met hen te bekijken wat ik nu concreet moet regelen (bv. betalingen, vergoeding voor arbeidsongeschiktheid, hoe zit het bvb met de belastingen? Wie regelt de erfenis die ze gaat ontvangen van haar man? ). Met mijn man heb ik ook een paar "wat als" scenarios besproken. We overwegen sowieso om terug naar België te verhuizen, maar niet nu en zeker niet voor mijn moeder.
Volgens de wikipedia pagina voldoet ze zeker niet aan de definitie van hersendood. Volgens wat ik hoor van de IC-artsen is haar bloeddruk en hartslag ok. Ik denk ook niet dat ze beademd wordt. Haar toestand is stabiel, maar er is gewoon geen progressie. Haar hartslag ging wel omhoog toen vrienden van haar in de kamer waren, waardoor er een vermoeden is dat ze - sommige momenten - wel dingen opneemt uit haar omgeving. Ik zal vandaag eens vragen naar de Glasgow coma schaal.
Goed idee om eens te kijken naar een Belgische psycholoog en Skype. Ik denk eigenlijk dat ik dat veel liever zou hebben.
wetenschappelijke updateGisterenavond heb ik op PubMed wat artikels gelezen over insuline overdosis en hersenschade. Er is 1 grote studie gedaan op 160 personen en daaruit kwam 95% er weer goed uit, 2,5% had permanente hersenschade en 2,5% ging dood. De grootste prognostische factor is natuurlijk tijd tussen injectie en interventie, in dit geval spreekt dit niet in haar voordeel (er is ruim 20 uur over gegaan!). Ik kwam wel een heel interessante case tegen met een enorm gelijkaardige situatie aan mijn moeder (overdosis, lange tijd tussen injectie en interventie, combinatie met slaappillen). Die man had eigenlijk dood moeten zijn, maar is vrij goed ge-recovered, doordat de slaappillen het metabolisme van de hersenen verlagen, waardoor de hersenen beschermd werden.
Ohja, toeval wil nu trouwens dat ik net voor mijn werk een artikel moet schrijven over hersenschade
Ik werk al tien jaar als onderzoeker op een ander onderwerp en toevallig werd ik net vorige week gevraagd om hierover samen te werken. Bah! Gelukkig staat mijn werk vrij ver af van patiënten en maak ik niet echt de link met mijn moeder. Ik heb gisteren mijn directe baas op de hoogte gesteld en vandaag vertel ik het aan de twee mensen die onder mij werken. Aan hen vertel ik het hele verhaal. De grote baas van ons labo is nu op de hoogte van de medische toestand, maar niet van de oorzaak. Hij gaat mijn lessen overnemen volgende week. Ik ben eigenlijk enorm opgelucht dat ik geen les moet geven.
woensdag 4 oktober 2017 om 10:58
Medische update Weinig verandering in haar bewustzijnstoestand. Haar ogen zijn spontaan open, ze reageert op pijn en aanrakingen (afweren), maar verbaal maakt ze enkel geluiden (kreunen bij pijn). Op een Glasgow comaschaal is dit dus E4M4V2 = 10. Bij een score van minder dan E1M5V2 is iemand comateus. Ze slaapt nog heel veel, men weet ook niet of dit een gevolg is van de slaapmedicatie of de hersenschade of dat ze gewoon moe is. Eigenlijk konden ze nog niet veel zeggen. Doordat ze zo veel slaapt is het moeilijk om haar bewustzijnstoestand te evalueren.
Deze namiddag wordt een CT gedaan (ze is allergisch voor de contrastvloeistof van de MRI) en dat wordt dan samen met de EEG bekeken. De resultaten van de EEG wist de verpleger of arts (ik weet eigenlijk niet wie ik deze keer aan de telefoon had) nog niets over te zeggen. Dit moet bekeken worden door de neuroloog.
De Intensive Care Unit is nu ook op de hoogte van mijn bezoek aan België en ze zorgen er voor dat ik alle behandelende artsen kan spreken.
Deze namiddag wordt een CT gedaan (ze is allergisch voor de contrastvloeistof van de MRI) en dat wordt dan samen met de EEG bekeken. De resultaten van de EEG wist de verpleger of arts (ik weet eigenlijk niet wie ik deze keer aan de telefoon had) nog niets over te zeggen. Dit moet bekeken worden door de neuroloog.
De Intensive Care Unit is nu ook op de hoogte van mijn bezoek aan België en ze zorgen er voor dat ik alle behandelende artsen kan spreken.
