Psyche
alle pijlers
Zit niet ver van burn out af.
maandag 16 april 2018 om 19:18
Goed dat je actie onderneemt.
En iets van een jobcoach oid, is dat een optie? Dan kun je misschien ook even van je af praten over de sterfgevallen en het zieke familielid. Beter bijv eens in de twee weken daar even goed over praten en de rest van de tijd er minder mee zitten, dan dat je er altijd mee zit.
(Rare zin maar ik bedoel, dan kun je het de rest van de tijd misschien iets meer loslaten)
Wel rot dat dat vrijwilligerswerk zo'n stress geeft. Idd maar aangeven dat je op het randje van overspannen zit en dat betaald werk dan echt voor gaat.
En iets van een jobcoach oid, is dat een optie? Dan kun je misschien ook even van je af praten over de sterfgevallen en het zieke familielid. Beter bijv eens in de twee weken daar even goed over praten en de rest van de tijd er minder mee zitten, dan dat je er altijd mee zit.
(Rare zin maar ik bedoel, dan kun je het de rest van de tijd misschien iets meer loslaten)
Wel rot dat dat vrijwilligerswerk zo'n stress geeft. Idd maar aangeven dat je op het randje van overspannen zit en dat betaald werk dan echt voor gaat.
Je kunt méér.
maandag 16 april 2018 om 19:30
Vrijwilligerswerk stop zetten ben je mee bezig, goed zo.
Als presenteren je regelmatig stress oplevert zou ik dat als uitgangspunt pakken voor het gesprek op je werk. Geef aan dat je dit best moeilijk vindt en dat je, gezien een paar pittige persoonlijke gebeurtenissen, je nu nog wat onzekerder voelt. Veel mensen hebben een periode waarin privé even meer ballast oplevert en die het zelfvertrouwen op het werk ook aanraakt. Vraag of ze, met het oog op je ambities, willen investeren in een goede training of coaching. Denk pro actief in mogelijkheden.
Je baas is natuurlijk niet schuldig aan je stressvakanties. Jij kiest er voor een huis binnen zo'n snelle termijn te kopen. En wat betreft de ruzie met je ouders, als dit zo'n impact op je heeft, is het sowieso misschien wel goed om eens met een coach te gaan praten.
M.a.w. persoonlijk zou ik mezelf evalueren wat betreft werk. Wat zijn mijn sterke punten, wat levert stress op en wat wil ik bereiken? En vanuit deze kant het gesprek aangaan. M.i. zou het een win win zijn. Richten op iets wat ik kan aanpakken, wat goed is voor mijn carrière en doordat ik daar beter in zou worden zou ik me ook weer sterker voelen.
Maak je persoonlijke belasting niet het probleem van je baas, maar kijk juist hoe je baas je kan steunen zonder dat het extra stress oplevert en zonder dat je veel over je persoonlijke situatie hoeft aan te geven. Denk actief mee in oplossingen die de baas ook iets opleveren op de lange termijn.
Als presenteren je regelmatig stress oplevert zou ik dat als uitgangspunt pakken voor het gesprek op je werk. Geef aan dat je dit best moeilijk vindt en dat je, gezien een paar pittige persoonlijke gebeurtenissen, je nu nog wat onzekerder voelt. Veel mensen hebben een periode waarin privé even meer ballast oplevert en die het zelfvertrouwen op het werk ook aanraakt. Vraag of ze, met het oog op je ambities, willen investeren in een goede training of coaching. Denk pro actief in mogelijkheden.
Je baas is natuurlijk niet schuldig aan je stressvakanties. Jij kiest er voor een huis binnen zo'n snelle termijn te kopen. En wat betreft de ruzie met je ouders, als dit zo'n impact op je heeft, is het sowieso misschien wel goed om eens met een coach te gaan praten.
M.a.w. persoonlijk zou ik mezelf evalueren wat betreft werk. Wat zijn mijn sterke punten, wat levert stress op en wat wil ik bereiken? En vanuit deze kant het gesprek aangaan. M.i. zou het een win win zijn. Richten op iets wat ik kan aanpakken, wat goed is voor mijn carrière en doordat ik daar beter in zou worden zou ik me ook weer sterker voelen.
Maak je persoonlijke belasting niet het probleem van je baas, maar kijk juist hoe je baas je kan steunen zonder dat het extra stress oplevert en zonder dat je veel over je persoonlijke situatie hoeft aan te geven. Denk actief mee in oplossingen die de baas ook iets opleveren op de lange termijn.
maandag 16 april 2018 om 19:33
Ik lees vooral stressende elementen in het leven.
Mijn burnout ontstond na een enorme paniekaanval. Zeg maar alsof er een strijkbout op mijn kop viel (dus niet iets wat je ziet aankomen, ja achteraf heel veel maanden later). Ik kon weken niet eens in de juiste tram stappen wanneer ik ergens heen wilde. Raakte in de war in een omgeving met veel prikkels zoals de supermarkt of een station. Hoorde op de sportschool 4 muziek soorten door elkaar 15 squash ballen tegen de muren gaan, elke thee kopje wat werd geroerd en alle gesprekken te gelijkertijd. Ik hield nog geen 10 minuten uit een middel drukke lunchroom. Ik was echt de controle compleet kwijt.
Ik weet niet wat jij hebt .... maar het klinkt eerder alsof het tijd is om wat grenzen te stellen...echt van je pad af kom je niet over....misschien je problemen niet zo medicaliseren tot dat je weet hoe een echte burnout voelt. Ik ben ook weleens overspannen geweest maar dat wel heel anders. Ik was somber, moest veel huilen, vergat nogal wat maar ik was niet totaal in de war. Ik zag het ook wel aankomen en had op mijn werk al aangegeven dat bepaalde dingen echt niet konden (nog meer erbij). Ik heb ook nog wel thuis gewerkt en het duurde ook maar een paar weken voor ik weer terug was. Misschien ben je overspannen aan het worden en is het tijd om nu in te grijpen en wat paal en perk te stellen.
Dat vrijwilligerswerk daar zou ik meteen mee stoppen.
Mijn burnout ontstond na een enorme paniekaanval. Zeg maar alsof er een strijkbout op mijn kop viel (dus niet iets wat je ziet aankomen, ja achteraf heel veel maanden later). Ik kon weken niet eens in de juiste tram stappen wanneer ik ergens heen wilde. Raakte in de war in een omgeving met veel prikkels zoals de supermarkt of een station. Hoorde op de sportschool 4 muziek soorten door elkaar 15 squash ballen tegen de muren gaan, elke thee kopje wat werd geroerd en alle gesprekken te gelijkertijd. Ik hield nog geen 10 minuten uit een middel drukke lunchroom. Ik was echt de controle compleet kwijt.
Ik weet niet wat jij hebt .... maar het klinkt eerder alsof het tijd is om wat grenzen te stellen...echt van je pad af kom je niet over....misschien je problemen niet zo medicaliseren tot dat je weet hoe een echte burnout voelt. Ik ben ook weleens overspannen geweest maar dat wel heel anders. Ik was somber, moest veel huilen, vergat nogal wat maar ik was niet totaal in de war. Ik zag het ook wel aankomen en had op mijn werk al aangegeven dat bepaalde dingen echt niet konden (nog meer erbij). Ik heb ook nog wel thuis gewerkt en het duurde ook maar een paar weken voor ik weer terug was. Misschien ben je overspannen aan het worden en is het tijd om nu in te grijpen en wat paal en perk te stellen.
Dat vrijwilligerswerk daar zou ik meteen mee stoppen.
viva-amber wijzigde dit bericht op 16-04-2018 19:41
30.18% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 16 april 2018 om 20:07
Een burn out overkomt je, die zie je niet aankomen. Tegen een burn out kun je niet aanzitten. Het is niet over de drempel. Over de drempel is er namelijk een hele andere dimensie dan ervoor.
Dus pas op de plaats, stoppen met vrijwilligerswerk en ophouden met zelfdiagnostiek want je kan net zo goed jezelf dingen aanpraten die er niet zijn.
Dus pas op de plaats, stoppen met vrijwilligerswerk en ophouden met zelfdiagnostiek want je kan net zo goed jezelf dingen aanpraten die er niet zijn.
