Reizen
alle pijlers
Door persoonlijke omstandigheden kan ik niet naar Egypte
vrijdag 26 maart 2010 om 15:32
@ Robo: ik zei niet dat de gever zich altijd benadeld voelt na een gift, maar dat het me niet verbaast dat zoiets verkeerd uitpakt, omdat ik dat helaas al eerder heb meegemaakt.
Ik denk overigens in tegenstelling tot wat jij denkt dat echt onbaatzuchtig zijn bijna onmogelijk is, omdat het menselijk is om toch stiekem wel verwachtingen te hebben.
Ik denk overigens in tegenstelling tot wat jij denkt dat echt onbaatzuchtig zijn bijna onmogelijk is, omdat het menselijk is om toch stiekem wel verwachtingen te hebben.
vrijdag 26 maart 2010 om 15:34
Voor mijn studie heb ik een boek gelezen dat heette The gift of giving, uit dit onderzoek bleek dat mensen altijd iets terug verwachten als ze iets geven. Dit geldt voor het geven van materiele dingen (kado's) als aandacht, een beetje het principe wie goed doet, goed ontmoet. Onbewust is er dus een verwachting. In dit geval de verwachting iets te horen na de reis, heel menselijk.
De voorbeelden die je noemt Robo, een tientje aan een zwerver, bezorgt jou een enerzijds goed gevoel, en waarschijnlijk heb je toch de verwachting dat diegene je bedankt wanneer je het geeft. Hetzelfde geldt voor de kleding aan vriendinnen, je verwachting hoeft niet te zijn dat ze het dragen, maar ergens zul je toch de verwachting hebben dat zij er blij mee zijn of er iets mee zullen doen (doorgeven aan iemand anders bijvoorbeeld). En zo is er bij iedere gift ergens diep van binnen een knagend gevoel: een verwachting.
De voorbeelden die je noemt Robo, een tientje aan een zwerver, bezorgt jou een enerzijds goed gevoel, en waarschijnlijk heb je toch de verwachting dat diegene je bedankt wanneer je het geeft. Hetzelfde geldt voor de kleding aan vriendinnen, je verwachting hoeft niet te zijn dat ze het dragen, maar ergens zul je toch de verwachting hebben dat zij er blij mee zijn of er iets mee zullen doen (doorgeven aan iemand anders bijvoorbeeld). En zo is er bij iedere gift ergens diep van binnen een knagend gevoel: een verwachting.
vrijdag 26 maart 2010 om 15:35
quote:iris1969 schreef op 26 maart 2010 @ 15:32:
@ Robo: ik zei niet dat de gever zich altijd benadeld voelt na een gift, maar dat het me niet verbaast dat zoiets verkeerd uitpakt, omdat ik dat helaas al eerder heb meegemaakt.
Ik denk overigens in tegenstelling tot wat jij denkt dat echt onbaatzuchtig zijn bijna onmogelijk is, omdat het menselijk is om toch stiekem wel verwachtingen te hebben.
Tuurlijk is het menselijk om verwachtingen te hebben, maar ik geloof echt dat het prima kan om te geven zonder verwachtingen.
Ieder persoon is daar weer anders in.
@ Robo: ik zei niet dat de gever zich altijd benadeld voelt na een gift, maar dat het me niet verbaast dat zoiets verkeerd uitpakt, omdat ik dat helaas al eerder heb meegemaakt.
Ik denk overigens in tegenstelling tot wat jij denkt dat echt onbaatzuchtig zijn bijna onmogelijk is, omdat het menselijk is om toch stiekem wel verwachtingen te hebben.
Tuurlijk is het menselijk om verwachtingen te hebben, maar ik geloof echt dat het prima kan om te geven zonder verwachtingen.
Ieder persoon is daar weer anders in.
vrijdag 26 maart 2010 om 15:38
Keeprunning: interessant onderwerp voor een studie inderdaad 
Ik spreek echt voor mezelf nu hoor, maar ik heb wel degelijk dingen gegeven zonder verwachting. En dan bedoel ik ook écht zonder iets, wat dan ook, terug te verwachten.
Het goede gevoel van het geven zelf... tsja, dat heeft voor mijn gevoel dan weer niets met verwachtingen te maken, dat is meer datgene dat je als gever sowieso 'krijgt', ongeacht of de ontvanger jou wel of niet iets teruggeeft.
Ik spreek echt voor mezelf nu hoor, maar ik heb wel degelijk dingen gegeven zonder verwachting. En dan bedoel ik ook écht zonder iets, wat dan ook, terug te verwachten.
Het goede gevoel van het geven zelf... tsja, dat heeft voor mijn gevoel dan weer niets met verwachtingen te maken, dat is meer datgene dat je als gever sowieso 'krijgt', ongeacht of de ontvanger jou wel of niet iets teruggeeft.
vrijdag 26 maart 2010 om 15:43
Robo: Ja was ook een erg leuk boek om te lezen!
Misschien had jij die verwachting niet, omdat je er al onbewust iets voor terug kreeg. Jij geeft een berg kleding aan een vriendin, zij is er blij mee, waarschijnlijk zegt ze dank je wel, dus eigenlijk heb je er dan al wat voor terug gekregen. Maar stel ze bedankt je niet, neemt het gewoon aan, lijkt er blij mee, prima. Een tijdje later heeft zij iets om weg te geven boeken/kleding/dingen die jij graag zou willen, ze denkt daarbij totaal niet om het jou te geven. Zou je dan niet ergens wel die verwachting hebben gehad, nadat jij haar wel spullen hebt gegeven?
Misschien had jij die verwachting niet, omdat je er al onbewust iets voor terug kreeg. Jij geeft een berg kleding aan een vriendin, zij is er blij mee, waarschijnlijk zegt ze dank je wel, dus eigenlijk heb je er dan al wat voor terug gekregen. Maar stel ze bedankt je niet, neemt het gewoon aan, lijkt er blij mee, prima. Een tijdje later heeft zij iets om weg te geven boeken/kleding/dingen die jij graag zou willen, ze denkt daarbij totaal niet om het jou te geven. Zou je dan niet ergens wel die verwachting hebben gehad, nadat jij haar wel spullen hebt gegeven?
vrijdag 26 maart 2010 om 15:45
Ik kwam mezelf een keertje goed tegen qua "onbaatzuchtig" zijn toen ik in het buitenland op een markt een oud vrouwtje op blote voeten mijn gympen gaf en ze zich omdraaide en ze doorverkocht aan een marktkoopman. Ik voelde me zo genaaid, terwijl ik daar natuurlijk helemaal geen recht op had. Onbewust had ik dus toch graag gezien dat ze me met betraande ogen uitbundig zou bedanken.
vrijdag 26 maart 2010 om 15:46
quote:iris1969 schreef op 26 maart 2010 @ 15:32:
@ Robo: ik zei niet dat de gever zich altijd benadeld voelt na een gift, maar dat het me niet verbaast dat zoiets verkeerd uitpakt, omdat ik dat helaas al eerder heb meegemaakt.
Ik denk overigens in tegenstelling tot wat jij denkt dat echt onbaatzuchtig zijn bijna onmogelijk is, omdat het menselijk is om toch stiekem wel verwachtingen te hebben.
Absoluut, geven is zelden totaal onbaatzuchtig. Maar de "reward" voor de gever kan ook bestaan uit een goed gevoel, het bevredigende idee iets echts waardevols voor een ander te hebben gedaan.
Ik geef best vaak iets aan anderen, of dat nu tijd is of iets anders, en dat doe ik omdat ik dan ZELF een goed gevoel heb. Egoistisch dus. En toch verwacht ik nooit iets terug van die ander, want ik heb mijn "reward" al gekregen, die hoeft die ander me niet te komen brengen.
@ Robo: ik zei niet dat de gever zich altijd benadeld voelt na een gift, maar dat het me niet verbaast dat zoiets verkeerd uitpakt, omdat ik dat helaas al eerder heb meegemaakt.
Ik denk overigens in tegenstelling tot wat jij denkt dat echt onbaatzuchtig zijn bijna onmogelijk is, omdat het menselijk is om toch stiekem wel verwachtingen te hebben.
Absoluut, geven is zelden totaal onbaatzuchtig. Maar de "reward" voor de gever kan ook bestaan uit een goed gevoel, het bevredigende idee iets echts waardevols voor een ander te hebben gedaan.
Ik geef best vaak iets aan anderen, of dat nu tijd is of iets anders, en dat doe ik omdat ik dan ZELF een goed gevoel heb. Egoistisch dus. En toch verwacht ik nooit iets terug van die ander, want ik heb mijn "reward" al gekregen, die hoeft die ander me niet te komen brengen.
.
vrijdag 26 maart 2010 om 15:49
vrijdag 26 maart 2010 om 15:49
quote:keeprunning schreef op 26 maart 2010 @ 15:43:
Zou je dan niet ergens wel die verwachting hebben gehad, nadat jij haar wel spullen hebt gegeven?
Ik ga nu vast heiliger lijken dan de paus, maar: als ik eerlijk ben, vroeger absoluut wel. Vroeger was ik juist heel erg bezig met iets terugkrijgen als je wat geeft, of het nu aandacht is, iets tastbaars of iets anders.
Ik ben zo vreselijk vaak teleurgesteld daarin dat ik op een gegeven moment ben opgehouden te geven als ik voelde dat ik eigenlijk iets terug wilde krijgen, als je snapt wat ik bedoel. Ik wilde van die hele stomme "ruilhandel" af, het leidde namelijk nergens toe. Voor mijzelf dan.
Tegenwoordig probeer ik heel bewust te geven zonder te verwachten, in alles eigenlijk. Of het nou gaat om een kaartje sturen, spullen weggeven, aandacht besteden.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik bij mensen die heel dicht bij me staan, zoals mijn man, mezelf nog steeds wel eens betrap op een "voor wat hoort wat" verwachting.
Bij vrienden en kennissen al niet meer.
En ik ben me er nu op zijn minst bewust van, waar ik vroeger alleen maar gekwetst/teleurgesteld was.
Zou je dan niet ergens wel die verwachting hebben gehad, nadat jij haar wel spullen hebt gegeven?
Ik ga nu vast heiliger lijken dan de paus, maar: als ik eerlijk ben, vroeger absoluut wel. Vroeger was ik juist heel erg bezig met iets terugkrijgen als je wat geeft, of het nu aandacht is, iets tastbaars of iets anders.
Ik ben zo vreselijk vaak teleurgesteld daarin dat ik op een gegeven moment ben opgehouden te geven als ik voelde dat ik eigenlijk iets terug wilde krijgen, als je snapt wat ik bedoel. Ik wilde van die hele stomme "ruilhandel" af, het leidde namelijk nergens toe. Voor mijzelf dan.
Tegenwoordig probeer ik heel bewust te geven zonder te verwachten, in alles eigenlijk. Of het nou gaat om een kaartje sturen, spullen weggeven, aandacht besteden.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik bij mensen die heel dicht bij me staan, zoals mijn man, mezelf nog steeds wel eens betrap op een "voor wat hoort wat" verwachting.
Bij vrienden en kennissen al niet meer.
En ik ben me er nu op zijn minst bewust van, waar ik vroeger alleen maar gekwetst/teleurgesteld was.
vrijdag 26 maart 2010 om 15:50
quote:keeprunning schreef op 26 maart 2010 @ 15:43:
Robo: Ja was ook een erg leuk boek om te lezen!
Misschien had jij die verwachting niet, omdat je er al onbewust iets voor terug kreeg. Jij geeft een berg kleding aan een vriendin, zij is er blij mee, waarschijnlijk zegt ze dank je wel, dus eigenlijk heb je er dan al wat voor terug gekregen. Maar stel ze bedankt je niet, neemt het gewoon aan, lijkt er blij mee, prima. Een tijdje later heeft zij iets om weg te geven boeken/kleding/dingen die jij graag zou willen, ze denkt daarbij totaal niet om het jou te geven. Zou je dan niet ergens wel die verwachting hebben gehad, nadat jij haar wel spullen hebt gegeven?
Absoluut niet. Ik heb dan ook geen last van de zogenaamde "entitlementziekte"; het denken dat je altijd maar overal recht op hebt. Ik verwacht NOOIT iets van andere mensen in dit soort situaties, en kan dan ook als een kind zo blij zijn als ik verrast word met iets dat ik niet zag aankomen. Da's een bijkomend voordeel: ik verwacht nooit iets terug en die keren dat ik wel iets terugkrijg, kan ik 's ochtends wakker worden in mijn bed met het gelukzalige gevoel dat er iets Heel Moois gebeurd is.
Ik ben een gezegend mens.
Robo: Ja was ook een erg leuk boek om te lezen!
Misschien had jij die verwachting niet, omdat je er al onbewust iets voor terug kreeg. Jij geeft een berg kleding aan een vriendin, zij is er blij mee, waarschijnlijk zegt ze dank je wel, dus eigenlijk heb je er dan al wat voor terug gekregen. Maar stel ze bedankt je niet, neemt het gewoon aan, lijkt er blij mee, prima. Een tijdje later heeft zij iets om weg te geven boeken/kleding/dingen die jij graag zou willen, ze denkt daarbij totaal niet om het jou te geven. Zou je dan niet ergens wel die verwachting hebben gehad, nadat jij haar wel spullen hebt gegeven?
Absoluut niet. Ik heb dan ook geen last van de zogenaamde "entitlementziekte"; het denken dat je altijd maar overal recht op hebt. Ik verwacht NOOIT iets van andere mensen in dit soort situaties, en kan dan ook als een kind zo blij zijn als ik verrast word met iets dat ik niet zag aankomen. Da's een bijkomend voordeel: ik verwacht nooit iets terug en die keren dat ik wel iets terugkrijg, kan ik 's ochtends wakker worden in mijn bed met het gelukzalige gevoel dat er iets Heel Moois gebeurd is.
Ik ben een gezegend mens.
.
vrijdag 26 maart 2010 om 15:55
quote:iris1969 schreef op 26 maart 2010 @ 15:45:
Ik kwam mezelf een keertje goed tegen qua "onbaatzuchtig" zijn toen ik in het buitenland op een markt een oud vrouwtje op blote voeten mijn gympen gaf en ze zich omdraaide en ze doorverkocht aan een marktkoopman. Ik voelde me zo genaaid, terwijl ik daar natuurlijk helemaal geen recht op had. Onbewust had ik dus toch graag gezien dat ze me met betraande ogen uitbundig zou bedanken.
Dit was ook iets dat in dat onderzoek aan bod kwam (natuurlijk niet precies dit voorbeeld ), je verwachting hoe hetgeen je geeft gebruikt zal worden. Maar oef hier zou ik het ook wel even moeilijk mee hebben! Zo bood ik zelf eens een appel aan aan een zwerver, hij zei dat hij liever geld van me wilde...
@ robo: Ik vind het prachtig dat je zo in het leven kan staan, je bewust worden van je verwachtingen is een grote stap om rust in jezelf te vinden. Vooral als je de ervaringen hebt gekwetst of teleurgesteld te worden.
Toch denk ik dat weinig mensen dit hebben: TO dacht waarschijnlijk ook dat zij geen verwachtingen had, maar ergens onbewust bleek ze die toch te hebben.
Ik kwam mezelf een keertje goed tegen qua "onbaatzuchtig" zijn toen ik in het buitenland op een markt een oud vrouwtje op blote voeten mijn gympen gaf en ze zich omdraaide en ze doorverkocht aan een marktkoopman. Ik voelde me zo genaaid, terwijl ik daar natuurlijk helemaal geen recht op had. Onbewust had ik dus toch graag gezien dat ze me met betraande ogen uitbundig zou bedanken.
Dit was ook iets dat in dat onderzoek aan bod kwam (natuurlijk niet precies dit voorbeeld ), je verwachting hoe hetgeen je geeft gebruikt zal worden. Maar oef hier zou ik het ook wel even moeilijk mee hebben! Zo bood ik zelf eens een appel aan aan een zwerver, hij zei dat hij liever geld van me wilde...
@ robo: Ik vind het prachtig dat je zo in het leven kan staan, je bewust worden van je verwachtingen is een grote stap om rust in jezelf te vinden. Vooral als je de ervaringen hebt gekwetst of teleurgesteld te worden.
Toch denk ik dat weinig mensen dit hebben: TO dacht waarschijnlijk ook dat zij geen verwachtingen had, maar ergens onbewust bleek ze die toch te hebben.
vrijdag 26 maart 2010 om 15:59
quote:Mariannanas schreef op 26 maart 2010 @ 15:50:
[...]
Absoluut niet. Ik heb dan ook geen last van de zogenaamde "entitlementziekte"; het denken dat je altijd maar overal recht op hebt. Ik verwacht NOOIT iets van andere mensen in dit soort situaties, en kan dan ook als een kind zo blij zijn als ik verrast word met iets dat ik niet zag aankomen. Da's een bijkomend voordeel: ik verwacht nooit iets terug en die keren dat ik wel iets terugkrijg, kan ik 's ochtends wakker worden in mijn bed met het gelukzalige gevoel dat er iets Heel Moois gebeurd is.
Ik ben een gezegend mens.
Ik bedoel ook niet dat je in materiele zin iets terug verwacht of het gevoel hebt ergens recht op te hebben. Maar meer in de zin dat je toch verwacht dat iemand je bedankt nadat je iets geeft. Waarschijnlijk is dat een onbewuste verwachting, aangezien de meeste mensen dit wel zullen doen .
Maar goed: dit was een boek dat ik voor mijn studie heb gelezen, waarvan ik vond dat het interessante inzichten gaf met betrekking tot geven
[...]
Absoluut niet. Ik heb dan ook geen last van de zogenaamde "entitlementziekte"; het denken dat je altijd maar overal recht op hebt. Ik verwacht NOOIT iets van andere mensen in dit soort situaties, en kan dan ook als een kind zo blij zijn als ik verrast word met iets dat ik niet zag aankomen. Da's een bijkomend voordeel: ik verwacht nooit iets terug en die keren dat ik wel iets terugkrijg, kan ik 's ochtends wakker worden in mijn bed met het gelukzalige gevoel dat er iets Heel Moois gebeurd is.
Ik ben een gezegend mens.
Ik bedoel ook niet dat je in materiele zin iets terug verwacht of het gevoel hebt ergens recht op te hebben. Maar meer in de zin dat je toch verwacht dat iemand je bedankt nadat je iets geeft. Waarschijnlijk is dat een onbewuste verwachting, aangezien de meeste mensen dit wel zullen doen .
Maar goed: dit was een boek dat ik voor mijn studie heb gelezen, waarvan ik vond dat het interessante inzichten gaf met betrekking tot geven
vrijdag 26 maart 2010 om 16:14
quote:robo schreef op 26 maart 2010 @ 15:35:
[...]
Tuurlijk is het menselijk om verwachtingen te hebben, maar ik geloof echt dat het prima kan om te geven zonder verwachtingen.
Ieder persoon is daar weer anders in.
Absoluut. Ik heb wel het goede voorbeeld gehad, toen ik jong was heb ik van verschillende mensen echt leuke en soms dure dingen gekregen. En meer dan een dankjewel en een zoen kregen ze niet.
Ik heb er dus geen moeite mee om dingen weg te geven, al krijg ik te horen wat ik ervoor op marktplaats zou kunnen krijgen.
[...]
Tuurlijk is het menselijk om verwachtingen te hebben, maar ik geloof echt dat het prima kan om te geven zonder verwachtingen.
Ieder persoon is daar weer anders in.
Absoluut. Ik heb wel het goede voorbeeld gehad, toen ik jong was heb ik van verschillende mensen echt leuke en soms dure dingen gekregen. En meer dan een dankjewel en een zoen kregen ze niet.
Ik heb er dus geen moeite mee om dingen weg te geven, al krijg ik te horen wat ik ervoor op marktplaats zou kunnen krijgen.
vrijdag 26 maart 2010 om 16:30
Ik heb ook een grappige anekdote, aanhakend op het schoenenvoorbeeld van Iris.
Beggars can't be choosers, zeggen ze hier in Ierland wel eens. Nou echt wel dus hè?
Ik kocht eens een blikje bier voor de vaste dakloze in mijn straat, vond ik bijzonder aardig van mezelf, zat me al te verkneukelen om zijn dankbaarheid. Kreeg ik toch een partij op mijn kop van 'm, hij stuurde me terug naar de slijter om een ander merk te gaan halen, wat dát merk dronk ie niet hoor. Tsk.
Beggars can't be choosers, zeggen ze hier in Ierland wel eens. Nou echt wel dus hè?
Ik kocht eens een blikje bier voor de vaste dakloze in mijn straat, vond ik bijzonder aardig van mezelf, zat me al te verkneukelen om zijn dankbaarheid. Kreeg ik toch een partij op mijn kop van 'm, hij stuurde me terug naar de slijter om een ander merk te gaan halen, wat dát merk dronk ie niet hoor. Tsk.
vrijdag 26 maart 2010 om 16:31
quote:keeprunning schreef op 26 maart 2010 @ 15:59:
[...]
Ik bedoel ook niet dat je in materiele zin iets terug verwacht of het gevoel hebt ergens recht op te hebben. Maar meer in de zin dat je toch verwacht dat iemand je bedankt nadat je iets geeft.
Nee hoor, dat bedoelde je niet, want je schreef dit:
Jij geeft een berg kleding aan een vriendin, zij is er blij mee, waarschijnlijk zegt ze dank je wel, dus eigenlijk heb je er dan al wat voor terug gekregen. Maar stel ze bedankt je niet, neemt het gewoon aan, lijkt er blij mee, prima. Een tijdje later heeft zij iets om weg te geven boeken/kleding/dingen die jij graag zou willen, ze denkt daarbij totaal niet om het jou te geven. Zou je dan niet ergens wel die verwachting hebben gehad, nadat jij haar wel spullen hebt gegeven?
De teleurstelling in jouw voorbeeld kwam dus op het moment dat de vriendin later iets weg te geven had, en niet aan de eerdere gulle gever dacht.
[...]
Ik bedoel ook niet dat je in materiele zin iets terug verwacht of het gevoel hebt ergens recht op te hebben. Maar meer in de zin dat je toch verwacht dat iemand je bedankt nadat je iets geeft.
Nee hoor, dat bedoelde je niet, want je schreef dit:
Jij geeft een berg kleding aan een vriendin, zij is er blij mee, waarschijnlijk zegt ze dank je wel, dus eigenlijk heb je er dan al wat voor terug gekregen. Maar stel ze bedankt je niet, neemt het gewoon aan, lijkt er blij mee, prima. Een tijdje later heeft zij iets om weg te geven boeken/kleding/dingen die jij graag zou willen, ze denkt daarbij totaal niet om het jou te geven. Zou je dan niet ergens wel die verwachting hebben gehad, nadat jij haar wel spullen hebt gegeven?
De teleurstelling in jouw voorbeeld kwam dus op het moment dat de vriendin later iets weg te geven had, en niet aan de eerdere gulle gever dacht.
.
vrijdag 26 maart 2010 om 16:50
quote:Mariannanas schreef op 26 maart 2010 @ 16:31:
[...]
Nee hoor, dat bedoelde je niet, want je schreef dit:
Jij geeft een berg kleding aan een vriendin, zij is er blij mee, waarschijnlijk zegt ze dank je wel, dus eigenlijk heb je er dan al wat voor terug gekregen. Maar stel ze bedankt je niet, neemt het gewoon aan, lijkt er blij mee, prima. Een tijdje later heeft zij iets om weg te geven boeken/kleding/dingen die jij graag zou willen, ze denkt daarbij totaal niet om het jou te geven. Zou je dan niet ergens wel die verwachting hebben gehad, nadat jij haar wel spullen hebt gegeven?
De teleurstelling in jouw voorbeeld kwam dus op het moment dat de vriendin later iets weg te geven had, en niet aan de eerdere gulle gever dacht.
Dan kan mijn bedoeling toch anders zijn geweest... Het gaat bij dit voorbeeld namelijk niet om de spullen, ook al is dat wat jij eruit haalt: het ging om enerzijds het bedankje en anderzijds de gedachte van die vriendin die niet naar jou uitgaat. Het gaat daarbij nog niet eens om de spullen. Als je mijn andere posts hebt gelezen heb je kunnen zien dat het op meerdere vlakken gaat, niet alleen materiele, dit is net een voorbeeldje dat je eruit pikt en op meerdere manieren te lezen is.
Moet nu de trein gaan halen!
[...]
Nee hoor, dat bedoelde je niet, want je schreef dit:
Jij geeft een berg kleding aan een vriendin, zij is er blij mee, waarschijnlijk zegt ze dank je wel, dus eigenlijk heb je er dan al wat voor terug gekregen. Maar stel ze bedankt je niet, neemt het gewoon aan, lijkt er blij mee, prima. Een tijdje later heeft zij iets om weg te geven boeken/kleding/dingen die jij graag zou willen, ze denkt daarbij totaal niet om het jou te geven. Zou je dan niet ergens wel die verwachting hebben gehad, nadat jij haar wel spullen hebt gegeven?
De teleurstelling in jouw voorbeeld kwam dus op het moment dat de vriendin later iets weg te geven had, en niet aan de eerdere gulle gever dacht.
Dan kan mijn bedoeling toch anders zijn geweest... Het gaat bij dit voorbeeld namelijk niet om de spullen, ook al is dat wat jij eruit haalt: het ging om enerzijds het bedankje en anderzijds de gedachte van die vriendin die niet naar jou uitgaat. Het gaat daarbij nog niet eens om de spullen. Als je mijn andere posts hebt gelezen heb je kunnen zien dat het op meerdere vlakken gaat, niet alleen materiele, dit is net een voorbeeldje dat je eruit pikt en op meerdere manieren te lezen is.
Moet nu de trein gaan halen!
vrijdag 26 maart 2010 om 17:00
quote:Mariannanas schreef op 26 maart 2010 @ 15:50:
[...]
Absoluut niet. Ik heb dan ook geen last van de zogenaamde "entitlementziekte"; het denken dat je altijd maar overal recht op hebt. Ik verwacht NOOIT iets van andere mensen in dit soort situaties, en kan dan ook als een kind zo blij zijn als ik verrast word met iets dat ik niet zag aankomen. Da's een bijkomend voordeel: ik verwacht nooit iets terug en die keren dat ik wel iets terugkrijg, kan ik 's ochtends wakker worden in mijn bed met het gelukzalige gevoel dat er iets Heel Moois gebeurd is.
Ik ben een gezegend mens.
Ja, maar jij bent dan ook een echt lief mens. Je hebt hart voor je medemens.
Ik zit anders in elkaar. Moet niet zoveel van mensen hebben. En eerlijk gezegd verwacht ik toch altijd wel iets terug als ik iets geef. Op zijn minst respect en fatsoen. Míjn standaard ook nog van respect en fatsoen.
[...]
Absoluut niet. Ik heb dan ook geen last van de zogenaamde "entitlementziekte"; het denken dat je altijd maar overal recht op hebt. Ik verwacht NOOIT iets van andere mensen in dit soort situaties, en kan dan ook als een kind zo blij zijn als ik verrast word met iets dat ik niet zag aankomen. Da's een bijkomend voordeel: ik verwacht nooit iets terug en die keren dat ik wel iets terugkrijg, kan ik 's ochtends wakker worden in mijn bed met het gelukzalige gevoel dat er iets Heel Moois gebeurd is.
Ik ben een gezegend mens.
Ja, maar jij bent dan ook een echt lief mens. Je hebt hart voor je medemens.
Ik zit anders in elkaar. Moet niet zoveel van mensen hebben. En eerlijk gezegd verwacht ik toch altijd wel iets terug als ik iets geef. Op zijn minst respect en fatsoen. Míjn standaard ook nog van respect en fatsoen.
vrijdag 26 maart 2010 om 17:31
quote:keeprunning schreef op 26 maart 2010 @ 16:50:
[...]
Dan kan mijn bedoeling toch anders zijn geweest... Het gaat bij dit voorbeeld namelijk niet om de spullen, ook al is dat wat jij eruit haalt: het ging om enerzijds het bedankje en anderzijds de gedachte van die vriendin die niet naar jou uitgaat. Het gaat daarbij nog niet eens om de spullen. Als je mijn andere posts hebt gelezen heb je kunnen zien dat het op meerdere vlakken gaat, niet alleen materiele, dit is net een voorbeeldje dat je eruit pikt en op meerdere manieren te lezen is.
Moet nu de trein gaan halen!
Ik begrijp wel hoe je het waarschijnlijk bedoelde, ik wijs je er alleen maar even op (gratis advies, want zo ben ik en nee, je hoeft geen dankjewel te zeggen) dat je het niet op die manier opgeschreven had. Heeft niets met iets op meerdere manier lezen te maken, maar alles met het op de juiste manier opschrijven van je voorbeeld.
Graag gedaan!
[...]
Dan kan mijn bedoeling toch anders zijn geweest... Het gaat bij dit voorbeeld namelijk niet om de spullen, ook al is dat wat jij eruit haalt: het ging om enerzijds het bedankje en anderzijds de gedachte van die vriendin die niet naar jou uitgaat. Het gaat daarbij nog niet eens om de spullen. Als je mijn andere posts hebt gelezen heb je kunnen zien dat het op meerdere vlakken gaat, niet alleen materiele, dit is net een voorbeeldje dat je eruit pikt en op meerdere manieren te lezen is.
Moet nu de trein gaan halen!
Ik begrijp wel hoe je het waarschijnlijk bedoelde, ik wijs je er alleen maar even op (gratis advies, want zo ben ik en nee, je hoeft geen dankjewel te zeggen) dat je het niet op die manier opgeschreven had. Heeft niets met iets op meerdere manier lezen te maken, maar alles met het op de juiste manier opschrijven van je voorbeeld.
Graag gedaan!
.
