Het (r)emigrantentopic - still going strong!

Gut Nanien, je hebt jezelf wat op de hals gehaald! Succes met alle instellingen! Ik heb eigenlijk toevallig mijn nick van hier nooit ergens anders voor gebruikt, dus dan werkt het wel. Fladder ik haal het ook steeds meteen weg, maar ben niet elke dag actief op FB dus voor je het weet staat het er gewoon een week op.



Ik ben blij dat jullie hetzelfde vinden, ik ben vandaag nl niet in een rellerige bui. Ik ben in een zenuwachtige bui. Dat komt zo:



Mijn moeder probeert me al vanaf vanochtend vroeg te bellen (ze had al 3 keer gebeld voordat ik zelfs maar wakker was), en sindsdien alweer 4 keer gebeld. Ze heeft een boodschap ingesproken dat ze me niet te pakken krijgt maar dat er verder niks is. Mooi, denk ik dan, ik heb effe geen zin in ons wekelijkse verbatim herhaalde non-gesprek met aan het einde het verwijt dat ik al x weken en y dagen en z minuten niet op bezoek ben geweest. Maar houdt ze daarna op met bellen? Niet dus. (Ah, terwijl ik dit schrijf belde ze alweer en heb ik de stekker eruit getrokken. )



Blijkbaar komt het nu niet uit/ben ik er niet/hoor ik t niet. Dat mag dus niet. Ze belt gewoon net zo vaak todat ik er helemaal zenuwachtig van word, en dan neem ik boos op en voeren we PRECIES hetzelfde gesprek dat we elke week voeren. Met een bozige/nerveuze Cara en een verontwaardige moeder. Zo gaat het ongeveer (give or take a few letters).



Moeder: (zonder verder hallo) och, ik heb al x keer gebeld!

Cara: ja, ik zag het (soms vertel ik hier dan nog waarom ik nog niet had opgenomen/teruggebeld, dan zegt ze steevast: ja, dat geeft niks - op een manier die het duidelijk maakt dat het wel degelijk wat geeft.)

Moeder: hoe laat moet ik dan bellen, dat je er bent?

Cara: weet ik niet mam, probeer maar gewoon, als ik niet kan opnemen dan bel ik heus terug.



(Dit helpt geen ene sodekloot, de volgende keer belt ze gewoon weer acht keer per uur tot ik opneem.)



Ik weet het, ik moet het me niet aantrekken, maar dat is best moeilijk als ze maar blijft bellen en bellen. Dan wordt je er steeds weer aan herinnerd. Het voelt als een soort machtspel, waarin ik niet wil toegeven en uiteindelijk dat toch doe om er maar vanaf te zijn. Zo gaat het altijd tussen mij en mijn moeder, zij blijft net zolang doorgaan (met bellen, of vragen wanneer ik kom) dat ik maar toegeef aan wat ze wil, zodat het tenminste even ophoudt. Maar tegelijkertijd heb ik dus NOOIT zin om haar te spreken of te zien, die zin ontneemt ze me gewoon met haar aangedring. Waaah!



Jammer he? Ik snap heel goed dat het een actie-reactie ding is, maar weet niet waar ik de keten moet doorbreken. Volgens mij kan ik alleen maar proberen me niet op de kast te laten jagen. Tegen haar zeggen helpt niet zoveel, ik heb al heel vaak gezegd dat ze niet zo vaak moet bellen als er niks is, dat ik daarvan schrik, dat ik echt wel terugbel als het uitkomt, dat ik nou eenmaal vaak de hort op ben. Helpt niet. Ik weet geen andere optie meer dan negeren! Negeren lukt wel, maar loslaten (lees: me niet zenuwachtig laten maken) niet. Als jullie nog inzichten hebben, hoor ik het graag. Verder wilde ik het gewoon effe kwijt.



Mwoah!

SFO, 't zal wel weer even wennen zijn zonder hen... SFO-vrouw zal je vast een paar dikke knuffels geven!



Haha, Fladder, da's een idee, een geroutineerde muizenmoordenaar in huis halen! Tja, voor wij de jongste namen waren we ook dubieus, maar enkele mensen die ik ken zeiden dat de meeste katten er geen problemen mee hebben... maar de onze wel dus... In 't begin voelden we ons dus ook een beetje schuldig, maar nu is de oudste ook de wijste, haha, en negeert ze 'm gewoon vaak! Dat vind hij natuurlijk niet leuk en dus gaat 'ie dan bijv. met z'n neus in haar oor, terwijl ze slaapt... heel irritant! Daarom vergelijk ik 'm vooral met een pesterig jonger broertje. Voor ons wel lachen nu, hoor!



Raccoon, ff teruglezen en je weet 't zo! Ik gebruikte een gedeelte van mijn oude nick ook al bij minder anonieme dingen en 't leek natuurlijk ook erg op m'n echte naam...

AAAAH - nou belt ze WEER!

Wow, Cara, wat een gedoe! Ik zou er ook gek van worden. Mijn moeder is soms ook zo, maar gelukkig niet erg vaak! Ik heb niet echt advies, maarre... kun je haar niet een keertje van haar apropos afbrengen door eens een dag eerder te bellen (helemaal vanuit jezelf, zonder dat zij erom vroeg! ) en dan zeggen dat jullie elkaar al gesproken hebben, dus dat ze morgen dan niet hoeft te bellen? Of is dit te simpel gedacht?

quote:fladder schreef op 24 oktober 2009 @ 17:24:

He Nanien (even wennen hoor), dat is wel goed dat je dat schrijft. Mijn kat is al 14 en volgens mij wordt ze echt ongelukkig als er iemand de hele tijd op haar springt. Jouw kat was nog relatief jong en zij vindt het al niet leuk.

Eigenlijk zou ik ook geen kitten willen, misschien kan ik wel eens in het asiel gaan kijken voor een oudere kat (die veel muizenmoorden op zijn/haar naam heeft).



En nu ga ik een broodje hollandse garnalen eten (snap echt niet dat ze overal die waterige opgeblazen roze garnalen eten, Snjokorn, hebben ze in IJsland grijze garnalen?)De ongepelde en ongekookte zijn grijs maar anders hebben ze hier van die roze.

quote:caramella2 schreef op 24 oktober 2009 @ 17:43:

AAAAH - nou belt ze WEER! kan je volgens mij wel heel goed gebruiken nu.

Dank je wel Snjo. Ik voel me meteen wat rustiger.



Nanien, dat heb ik al es geprobeerd, werkt niet. Ze belt me ook vaak door de weeks, hoewel ik al vaak heb uitgelegd dat ik op mijn werk niet kan bellen (alleen forummen, gna gna). Helpt ook niet, dan doet ze net of ze niet weet dat het doordeweeks is. (Dat weet ze wel hoor.)



Ik zit nu toch maar te denken om op te nemen, anders gaat het morgen zo weer verder. En vanavond, als ik uit eten ben met vriendinnen. Dan ben ik dalijk het hele weekend zenuwachtig.

Jij bedoelt die kleine garnaaltjes he Fladder? Die worden niet zo roze als ze gekookt zijn. Tja, op de een of andere manier zijn het die grote (eerst grijs dan roze) garnalen die helemaal hip zijn in foodie land.

Caramella, mijn moeder is bij vlagen ook zo. Toevallig heb ik 'r net zelf gebeld en dat is meteen ook mijn tip.

Bel haar op vaste tijden, dan stel je je er zelf op in. Zorg dat je een leuke smoes klaar hebt waarom je het niet te lang kunt maken. Zo heb je het allemaal zelf in de hand, want het klinkt inderdaad als een machtspel. Misschien is dat het niet maar jij voelt het zo dus wie weet helpt het om zelf de controle te nemen.

Mijn moeder belde mij een tijdje iedere dag en daar werd ik ook gek van, had echt niets te melden. Ik heb haar toen ook een tijd iedere dag gebeld en op een gegeven moment was ze heel geirriteerd en zei: waarom bel je iedere dag? is er iets?

Ha ha, reverse psychology, I like it.



Ik vind het idee van een vaste tijdstip nooit zo fijn, omdat ik gewoon echt niet altijd kan, ik heb niet zoveel regelmaat in mijn leven, en zij dan wel echt naast de telefoon gaat zitten wachten. Dat vind ik geen prettig idee. Maar misschien is het toch wel het proberen waard.

Ze heeft inmiddels nog weer twee keer gebeld. Ik heb er hartkloppingen van. Stom van me he? Ik blijf haar maar wegdrukken...

Nou ja, Cara, ook van mij

ellowwww



@ SFo owh het zal wel weer stil zijn in huis... gelukkig zijn de kids (met overstap toch?) goed thuis aangekomen



@ cara,jij kunt toch wel bellen op een vast tijdstip voor jou! hoeft zij toch niet te weten dat dat jouw vaste tijdstip is.. op maandag om 5h op dinsdag om 8h op woensdag om 7.30 etc...

wel vervelend op die manier hoor!



pff ik ben druk geweest.. gewinkelt. nieuwe bh en nieuwe warme kleren voor bij de schaatsbaan. druk bezig geweest met de websites en nu ben ik moe, heb het koud en heb honger... dus ik ga maar es aan de slag

Zo weer bijgelezen.... geen tijd om te reageren want er zitten hier 3 hongerige medehuisgenoten op de bank. Dus ik zal ff een voedzaam prutje in elkaar zetten.

Niet zoveel zin in, heb last van mijn keel en gewoon ff een geen-zin dag.



Cara en eh.... kun je die foto van CC niet op de WW zetten.... ben zoooooo benieuwd!!! maar snap je helemaal hoor!



xXx

Het spookt hier in huis. Ik zit braaf op de bank met de laptop en breiwerk en weet ik veel wat nog meer, begint ineens de cd-speler te spelen. Ach, het is een leuke cd. Ik laat 'm maar aan staan.

choc hij staat erop, morgen weer eraf! op ww bij de foto's

Caramella, wat Discovery zegt bedoel ik eigenlijk ook. Je hoeft haar niet te zeggen dat je elke dinsdag om 7 uur gaat bellen. Maar maak voor je zelf wat tijden.



Snjokorn, eng zeg. Of misschien heb je disco-muizen?

Mijn muizen zijn tot nu toe nog stil maar ik geloof dat er geen kruimeltje meer te bekennen is in de keuken.

Enige voordeel van muizen, je wordt ineens heel schoon (en ik ben een behoorlijke lapzwans wat dat betreft)

Ben net verhuisd naar Tsjechie (sinds de zomer). We wonen in een "stad", maar dat is meer de naam dan de grootte van het plaatsje Ben benieuwd hoe anderen het redden in het buitenland. Wij zijn van plan hier te blijven (mijn man is Tsjechisch), gelukkig spreek ik de taal al en ook onze kids hebben geen moeite met de taal (ze zijn 2 talig opgevoed).



Groetjes! Lotje

quote:fladder schreef op 24 oktober 2009 @ 19:23:

Caramella, wat Discovery zegt bedoel ik eigenlijk ook. Je hoeft haar niet te zeggen dat je elke dinsdag om 7 uur gaat bellen. Maar maak voor je zelf wat tijden.



Snjokorn, eng zeg. Of misschien heb je disco-muizen?

Mijn muizen zijn tot nu toe nog stil maar ik geloof dat er geen kruimeltje meer te bekennen is in de keuken.

Enige voordeel van muizen, je wordt ineens heel schoon (en ik ben een behoorlijke lapzwans wat dat betreft)Ik woon in het land van elfen en trollen enzo. Ik heb vandaag dus een woonelfje hier in huis.

Hoi Lotje, welkom hier. Tsjechie hadden we nog niet dus vertel, vertel (en het liefst willen we ook je nummerbord weten (= leeftijd-bh maat-kinderen)).

Nummerborden van onze (Nederlandse) auto zijn net gejat, dus helaas... Nee, mijn leeftijd 37, 2 kids van 7 en 4 en een man. BH maat: tjsa dat was hier inderdaad een probleem... Ging gisteren BH's kopen in zo'n op Amerikaans gebaseerd shopping centre in een echte stad iets verderop. Blijkt dat ze in die winkel dus Engelse maten gebruiken, kostte me een aantal zweetdruppeltjes en een heleboel gewurm in te strakke bh's voordat ik de goeie had...Een kapper heb ik nog niet aangedurfd hier, ben nog heel mutserig in Nederland geweest toen ik daar pas geleden was. Durf een Oost Europees kleurtje nog niet aan.

Wat betreft bellen met moeders: de mijne belt gewoon niet, die vindt dat ik maar moet bellen (ben tenslotte zelf weggegaan), en als ik dan bel (meestal vergeet ik dat dus door de week), is zij ook heel sterk in psychologische "telefoonterreur". Dat wijt ik dan maar aan de "generatiekloof":-) Verder is het hier in Tsjechie ok, alleen kan ik niet wennen aan het opstaan hier. De school van mijn oudste begint om 7.45 en ze moeten om 7.30 opschool zijn. Het is een kwartier rijden en dat gecombineerd met mijn slow start die ook mijn beide kinderen hebben ge erfd, moet ik me al om kwart over 6 (dat is al errug laat) uit m´n bed trekken. En dat voor iemand die het liefst lange avonden heeft....

Groetjes!!

Lotje, welkom! tjechie hebben we idd nog niet. leuk hoor! hoelang woon je nu in tjechie? en werk je ook of niet? is tjechie echt zo oostblok als wij hier in het 'westen' denken of toch veel moderner dan gedacht...?



ik ga eens lekker genieten van mijn extra lange nachtje! jippiee

@ SFO, jammer dat ze weer weg zijn, dat is natuurlijk het enige echte nadeel van emigreren. Gelukkig steunt je vrouw je. Wat ik me trouwens afvroeg, ben je voor haar geemigreerd of wilde je toch al naar the USA?



@ Cara, lastig hoor, zo'n mams. Van die reverse psychology lijkt me ook wel het proberen waard. Ik skype meestal eens in de week met mijn familie, meestal zitten ze dan gezellig met aanhang en al voor de computer. Als er iets bijzonders is of als zij of ik daar zin in heb, bellen en mailen we ook nog tussendoor. We spreken elkaar meestal in het weekeinde, of zaterdag of zondag, en dan meestal ook nog op een min of meer vaste tijd vanwege het tijdsverschil. Mijn vriend verbaast zich daar nogal over, je belt toch wanneer je zin hebt en niet op een vast tijdstip? Maar ik vind het juist fijn ze in het weekeinde te spreken want dan hebben zowel zij als ik de tijd om te kletsen, doordeweeks zit ik nog op mijn werk en dat is toch niet zo prettig. Dus een vast tijdstip kan heel goed werken.



@ Snjo, heb je je huiself nog gespot? Ik hou wel van sprookjes



@ Lotje, welkom! Dat van die kapper herken ik heel erg, ik was in het begin ook erg huiverig voor local producten enzo, en ook wist ik niet precies waar ik alles kon kopen en waar er een goede kapper zat. Inmiddels heb ik er een gevonden en mijn haar zit beter dan het in NL ooit gezeten heeft, super. Ook heb ik me onlangs nieuwe contactlenzen laten aanmeten, was ik nogal huiverig voor ivbm met gevoelige ogen, maar nu heb ik superlenzen voor een prijs die de helft is van wat ik in NL zou betalen. Dus gewoon naar die kapper gaan zou ik zeggen.



Fijn weekeinde allemaal!

lang geleden dat ik hier postte.



we raken aardig gesettled.

Kennen inmiddels alle mensen in de straat dmv BBQ etc.



de 18e ga ik uit eten met alle vrouwen in de straat, erg leuk allemaal, de kids hebben allebei een paard waarmee ze aan de slag kunnen ( ik schep stront) en man gaat lekker op zijn werk en heeft het ontzettend naar zijn zin, ik geniet erg van huismuts zijn, de dagen vliegen om.



in de weekenden gaan we er meestal op uit en van de week was het zo warm dat ik het avondeten maar klaar had gezet en zijn we naar strand gereden om het daar op te eten, nog steeds een vakantie gevoel voor ons allemaal, volgens andere nederlanders die hier al 10 jaar zitten gaat dat niet over, heb ook geen heimwee, geen van allen.



elek vrijdagavond is het nederlandse avond en kijken we met onze nederlandse vrienden naar Gooische Vrouwen en Voetbalvrouwen.



Ben ook al in het Nederlandse winkeltje in Sydney geweest, .ontbijtkoek , applestroop, kroketten ectetc.



al met al, enthousiasme is nog steeds zelfde peil.

geen last van ontnemende eerste indrukroes.



tijdverschil is nu wel grappig, als je vroeg inlogd heb je in nederland nog de mensen te pakken die wat later naar bed gaan.



veel contact met familie hebben we via skype, spreek mijn ouders nu nog vaker dan in Nederland!



De kerstpullen in de winkels voelen wel vreemd aan in je zomerjurkje!



greeetzzzz!!!

He Sarah, leuk weer wat van je te lezen!

Kerst in je zomerjurkje is even wennen vind ik, ik had vorig jaar een soort van cultuurshock toen mensen hier allemaal plastic sneeuwpoppen neer gingen zetten, voor mijn gevoel past dat toch echt niet bij 30 graden.....

Het is hier bij mij nu trouwens 7 uur savonds, zo laat is het dus nog niet.