Reizen
alle pijlers
Met loeiende sirenes naar het ziekenhuis
woensdag 24 augustus 2022 om 23:42
Om vervolgens 5 uur lang in de nacht op de stoep te wachten op een rontgenfoto.
Dit was paar weken geleden in Italie.
We zijn ons eerlijk gezegd rot geschrokken van de armoede waarin we terecht kwamen.
* Er sprak niemand Engels
* De gang lag vol met patienten in bedden die geen privacy hadden
* het was niet schoon
Ik keek mn ogen uit. Had wel verwacht dat het minder goed zou zijn dan in NL, maar het is wel gwn Europa.
Ik denk nu nog vaak aan de mensen daar. De stad waarin we verbleven was een luxe stad maar we zagen opeens de andere kant.
Dat er niemand Engels sprak had ik ook niet verwacht.
Wat is jullie ervaring met de zorg in het buitenland? En weerhoud je dat er mss van om naar een bepaald land op vakantie te gaan?
Waar is het vergelijkbaar met NL?
Dit was paar weken geleden in Italie.
We zijn ons eerlijk gezegd rot geschrokken van de armoede waarin we terecht kwamen.
* Er sprak niemand Engels
* De gang lag vol met patienten in bedden die geen privacy hadden
* het was niet schoon
Ik keek mn ogen uit. Had wel verwacht dat het minder goed zou zijn dan in NL, maar het is wel gwn Europa.
Ik denk nu nog vaak aan de mensen daar. De stad waarin we verbleven was een luxe stad maar we zagen opeens de andere kant.
Dat er niemand Engels sprak had ik ook niet verwacht.
Wat is jullie ervaring met de zorg in het buitenland? En weerhoud je dat er mss van om naar een bepaald land op vakantie te gaan?
Waar is het vergelijkbaar met NL?
woensdag 24 augustus 2022 om 23:52
Turkije: Daar heb je staatsziekenhuizen en privé ziekenhuizen.
Staatsziekenhuizen zijn zoals jij beschrijft wat je in Italië hebt gezien.
De privé ziekenhuizen zijn netjes, schoon, soms met alleen maar een bepaalde specialisatie zoals bijvoorbeeld een geboortekliniek of met een "liaison" met bijvoorbeeld een Amerikaans of Duits ziekenhuis.
Staatsziekenhuis is voor als je geen of weinig geld hebt
Privé ziekenhuis als je een particuliere ziektekostenverzekering hebt of goed in de slappe was zit.
De artsen die in een privé ziekenhuis werken, werken ook een verplicht aantal uren in een staatsziekenhuis.
Vergelijkbaar met Nederland is Frankrijk in mijn ervaring.
Staatsziekenhuizen zijn zoals jij beschrijft wat je in Italië hebt gezien.
De privé ziekenhuizen zijn netjes, schoon, soms met alleen maar een bepaalde specialisatie zoals bijvoorbeeld een geboortekliniek of met een "liaison" met bijvoorbeeld een Amerikaans of Duits ziekenhuis.
Staatsziekenhuis is voor als je geen of weinig geld hebt
Privé ziekenhuis als je een particuliere ziektekostenverzekering hebt of goed in de slappe was zit.
De artsen die in een privé ziekenhuis werken, werken ook een verplicht aantal uren in een staatsziekenhuis.
Vergelijkbaar met Nederland is Frankrijk in mijn ervaring.
woensdag 24 augustus 2022 om 23:54
Toen Corona net de wereld over trok was al wel duidelijk dat het ook in Italië minder goed geregeld is dan hier.
In veel landen heb je gewone maar ook priveklinieken waar je terecht kunt. Als we op vakantie gaan kijk ik van te voren vaak wel of en waar een privékliniek zit. Zou zelf niet zo snel naar een plaatselijk ziekenhuis gaan.
In veel landen heb je gewone maar ook priveklinieken waar je terecht kunt. Als we op vakantie gaan kijk ik van te voren vaak wel of en waar een privékliniek zit. Zou zelf niet zo snel naar een plaatselijk ziekenhuis gaan.
woensdag 24 augustus 2022 om 23:55
Heb ik ook zo ervaren in Turkije, in een privé kliniek. Nors personeel. Alleen de bloedprikker was een aardige man.
splendidia wijzigde dit bericht op 24-08-2022 23:56
Reden: Typo
Reden: Typo
0.22% gewijzigd
donderdag 25 augustus 2022 om 00:04
Ik was blij dat ik "maar" met mijn epilepsie in een Grieks ziekenhuis op een eiland belandde. En niet met een hart-aanval. Want dan had ik het volgens mij niet kunnen na-vertellen.
Het ziekenhuis was mini, zorg was er gewoon niet en ik vraag mij af of de arts die mij zogezegd behandelde (maar eigenlijk 30 uur lang geen fluit heeft gedaan) eigenlijk wel een serieus diploma had.
Eten was er ook al niet. Man mocht gewoon naar buiten lopen en eender wat van eten en drank aanslepen.
Ik vraag mij overigens ook nog altijd af waarom ze me 30 uur hebben laten blijven. Want ze hebben dus echt nagenoeg geen fluit gedaan. Behalve me op een - rotslecht half kapot - bed gelegd in een smerig kamertje. Met een slechte tv waar ik alleen het WK (of was het het EK?) kon kijken.
De arts wou ook aldoor maar mijn huisarts spreken, maar elke keer als ik klaar stond om die vriendelijke man te bellen met mijn gsm rende hij weer weg en verdween weer voor 2 uur. Want hij moest dat of dat papier zogezegd nog halen.
Ik liep ook al een week met een breukje in mijn voet rond, maar dat even bekijken - als ik daar dan toch was en mij toch steendood lag te vervelen - was ook al te veel werk
.
Het Engels was met veel haar op, maar mijn Engels is niet veel beter.
Ik was met de ambulance naar een public hospital gebracht. Blijkbaar zijn er als je goed zoekt en de weg weet ook privat hospitals. Maar als ik na 5 jaar op huwelijksreis weer eens tegen de grond smak met een zware epilepsie-aanval middenin het hotel gaat niemand dat natuurlijk opzoeken.
Ik betaal sindsdien met graagte mijn belastingen.
Het Franse ziekenhuis waar ik ooit een paar uur belandde met mijn voet was best vergelijkbaar met België. En werkte behoorlijk snel. Ik was alleen blij dat ik man mee had (perfect 2-talig), want Engels konden ze niet.
Het ziekenhuis was mini, zorg was er gewoon niet en ik vraag mij af of de arts die mij zogezegd behandelde (maar eigenlijk 30 uur lang geen fluit heeft gedaan) eigenlijk wel een serieus diploma had.
Eten was er ook al niet. Man mocht gewoon naar buiten lopen en eender wat van eten en drank aanslepen.
Ik vraag mij overigens ook nog altijd af waarom ze me 30 uur hebben laten blijven. Want ze hebben dus echt nagenoeg geen fluit gedaan. Behalve me op een - rotslecht half kapot - bed gelegd in een smerig kamertje. Met een slechte tv waar ik alleen het WK (of was het het EK?) kon kijken.
De arts wou ook aldoor maar mijn huisarts spreken, maar elke keer als ik klaar stond om die vriendelijke man te bellen met mijn gsm rende hij weer weg en verdween weer voor 2 uur. Want hij moest dat of dat papier zogezegd nog halen.
Ik liep ook al een week met een breukje in mijn voet rond, maar dat even bekijken - als ik daar dan toch was en mij toch steendood lag te vervelen - was ook al te veel werk
.Het Engels was met veel haar op, maar mijn Engels is niet veel beter.
Ik was met de ambulance naar een public hospital gebracht. Blijkbaar zijn er als je goed zoekt en de weg weet ook privat hospitals. Maar als ik na 5 jaar op huwelijksreis weer eens tegen de grond smak met een zware epilepsie-aanval middenin het hotel gaat niemand dat natuurlijk opzoeken.
Ik betaal sindsdien met graagte mijn belastingen.
Het Franse ziekenhuis waar ik ooit een paar uur belandde met mijn voet was best vergelijkbaar met België. En werkte behoorlijk snel. Ik was alleen blij dat ik man mee had (perfect 2-talig), want Engels konden ze niet.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
donderdag 25 augustus 2022 om 00:06
Ooit in een noord-Afrikaans land iets medisch gehad. Toen naar een privé-kliniek gestuurd. Was heel modern, schoon en extreem rustig.
Oostenrijk: was helemaal prima, denk vergelijkbaar met hier (moest lang wachten bij eerste hulp maar werd goed geholpen door goed Engels sprekende artsen).
Frankrijk: weleens in een streekziekenhuis geweest (op bezoek). Vond ik wel aanmerkelijk ouderwetser en armetieriger dan in NL.
Ik ben in een land geweest (in Azië) waar de gezondheidszorg zo extreem slecht is dat buitenlanders wordt aangeraden daar geen arts te bezoeken, maar naar een buurland te gaan bij iets medisch. Daar zou ik nu, met kinderen, niet snel heengaan.
Oostenrijk: was helemaal prima, denk vergelijkbaar met hier (moest lang wachten bij eerste hulp maar werd goed geholpen door goed Engels sprekende artsen).
Frankrijk: weleens in een streekziekenhuis geweest (op bezoek). Vond ik wel aanmerkelijk ouderwetser en armetieriger dan in NL.
Ik ben in een land geweest (in Azië) waar de gezondheidszorg zo extreem slecht is dat buitenlanders wordt aangeraden daar geen arts te bezoeken, maar naar een buurland te gaan bij iets medisch. Daar zou ik nu, met kinderen, niet snel heengaan.
donderdag 25 augustus 2022 om 00:09
Wat jij schrijft merkten we ook in Italië. Mijn man had heel veel buikpijn en moest overgeven (niersteen). We zijn eerst langs een hoop huisartsenposten gereden die gesloten bleken…. Uiteindelijk bij een gekomen die open was. Injectie gekregen tegen de pijn, en naar het ziekenhuis gestuurd.
Daar kreeg man een naald in zijn arm voor infuus en werd op een zaal gelegd. Er werd ons niks verteld. Toen het heel lang duurde ging ik op zoek naar iets te eten. Totaal niet duidelijk waar wat was. Ik kwam op plekken uit waar ik niet hoorde te lopen lijkt mij (bij de ambulances). Uiteindelijk gingen ze man ergens mee naartoe nemen en een infuus aansluiten. Toen ik vroeg wat ze gingen doen legdennze dat met veel moeite uit. Toen bleek dat het een niersteen was konden ze dat ook amper uitleggen. Die arts sprak maar een paar woordjes Engels (en de anderen daar ook). Toen alles klaar was konden we medicatie halen en mochten we weg. De medicatie bleek een injectie te zijn tegen de pijn. Dat mocht ik dan toedienen in zijn bil, terwijl ik helemaal niet weet hoe dat werkt. Toen we er naar vroegen kregen we pillen.
Ik had ook niet verwacht dat het daar zo anders zou zijn. Het is goed geregeld in Nederland vergeleken met daar.
Daar kreeg man een naald in zijn arm voor infuus en werd op een zaal gelegd. Er werd ons niks verteld. Toen het heel lang duurde ging ik op zoek naar iets te eten. Totaal niet duidelijk waar wat was. Ik kwam op plekken uit waar ik niet hoorde te lopen lijkt mij (bij de ambulances). Uiteindelijk gingen ze man ergens mee naartoe nemen en een infuus aansluiten. Toen ik vroeg wat ze gingen doen legdennze dat met veel moeite uit. Toen bleek dat het een niersteen was konden ze dat ook amper uitleggen. Die arts sprak maar een paar woordjes Engels (en de anderen daar ook). Toen alles klaar was konden we medicatie halen en mochten we weg. De medicatie bleek een injectie te zijn tegen de pijn. Dat mocht ik dan toedienen in zijn bil, terwijl ik helemaal niet weet hoe dat werkt. Toen we er naar vroegen kregen we pillen.
Ik had ook niet verwacht dat het daar zo anders zou zijn. Het is goed geregeld in Nederland vergeleken met daar.
donderdag 25 augustus 2022 om 00:11
De vrouwelijke arts was een lieverd, maar de rest was nors en bot. Wel opzich goede zorg gekregen in de privé kliniek.splendidia schreef: ↑24-08-2022 23:55Heb ik ook zo ervaren in Turkije, in een privé kliniek. Nors personeel. Alleen de bloedprikker was een aardige man.
donderdag 25 augustus 2022 om 00:19
Ik vind ook al een enorm verschil tussen NL en België qua cultuur en omgang tussen arts en patiënt.
In NL draait alles om samen beslissen, patiënt in de lead van zijn/ haar zorgtraject. In België is het meer hiërarchisch, de arts bepaalt grotendeels het beleid.
Overigens ben ik niet zo heel verbaasd over de post van TO, dat klopt wel een beetje met mijn beeld van de zorg in Zuid-Europa. Soms kom je daar met steekpenningen iets beter terecht.....
Veel mensen hebben volgens mij geen flauw idee hoe hoog de kwaliteit van de zorg in NL eigenlijk is
In NL draait alles om samen beslissen, patiënt in de lead van zijn/ haar zorgtraject. In België is het meer hiërarchisch, de arts bepaalt grotendeels het beleid.
Overigens ben ik niet zo heel verbaasd over de post van TO, dat klopt wel een beetje met mijn beeld van de zorg in Zuid-Europa. Soms kom je daar met steekpenningen iets beter terecht.....
Veel mensen hebben volgens mij geen flauw idee hoe hoog de kwaliteit van de zorg in NL eigenlijk is
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
donderdag 25 augustus 2022 om 00:21
Dat denk ik ook.flipje2 schreef: ↑25-08-2022 00:19Ik vind ook al een enorm verschil tussen NL en België qua cultuur en omgang tussen arts en patiënt.
In NL draait alles om samen beslissen, patiënt in de lead van zijn/ haar zorgtraject. In België is het meer hiërarchisch, de arts bepaalt grotendeels het beleid.
Overigens ben ik niet zo heel verbaasd over de post van TO, dat klopt wel een beetje met mijn beeld van de zorg in Zuid-Europa. Soms kom je daar met steekpenningen iets beter terecht.....
Veel mensen hebben volgens mij geen flauw idee hoe hoog de kwaliteit van de zorg in NL eigenlijk is
donderdag 25 augustus 2022 om 00:49
kroatie, verschrikkelijk. Mocht je daar een arts nodig hebben, je gaat naar het ZH, gaat zitten in de wachtkamer en als je geluk hebt kom je dezelfde dag nog aan de beurt. Anders volgende dag terugkomen.
Artsen zijn chagrijnig en voelen zich superieur, ook ten opzichte van elkaar. en mocht je opgenomen worden; eigen toiletpapier en bestek meenemen. Ook eigen handdoek en op de badkamers zitten geen sloten maar er is ook totaal geen controle dus iedereen loopt binnen als je doucht. en van de engelse taal weten ze niet eens dat ie bestaat…..
Artsen zijn chagrijnig en voelen zich superieur, ook ten opzichte van elkaar. en mocht je opgenomen worden; eigen toiletpapier en bestek meenemen. Ook eigen handdoek en op de badkamers zitten geen sloten maar er is ook totaal geen controle dus iedereen loopt binnen als je doucht. en van de engelse taal weten ze niet eens dat ie bestaat…..
Don't cry, buy a bag and move on.
donderdag 25 augustus 2022 om 01:00
Ik had een keer een ongeluk waarbij ik eindigde op een brancard, zo helemaal ingesnoerd in kussens enzo. Lag ik op de spoedpost en kwam er twee uur niemand naar me kijken. Geen bloed, geen spoed. Gewoon in Nederland. En dat was natuurlijk lullig en echt niet fijn, en ik was doodsbenauwd voor een dwarslaesie. Maar onder de streep kan ik echt wel begrip op brengen voor het feit dat een slagaderlijke bloeding en een hartinfarct voorrang hebben. We verwachten als individu ook steeds meer van de zorg.
Verder heb ik alleen ervaring met Spanje. Waar ik de zorg veel menselijker en liever vind. Bij de ehbo mag je bijvoorbeeld iemand meenemen. Die krijgt dan een sticker met cuidador/cuidadora (verzorger) opgeplakt en die kan dan zorgen voor je natje en je droogje en je hand vasthouden en zorgen voor rust of troost (als je in het ziekenhuis verblijft ook). In "ons" ziekenhuis(je) struikel je bijna over de artsen die gestudeerd hebben in Rotterdam, dus de zorg staat qua kennis echt exact gelijk aan NL.
In de kleinere zorg (huisarts, apotheek etc.) is in mijn ervaring veel meer oog voor de mens. Mijn vader had een keer een vrij grote wond op zijn rug na een operatie. Die wilde de huisarts om de dag zien en persoonlijk schoonmaken. Dat scheelde echt de wereld voor het vertrouwen dat mijn vader had in een goede afloop, maar ook in de last die mijn moeder -die geen verpleegster is- moest dragen qua zorg verantwoordelijkheid.
Hier in Nederland beslist een doktersassistente, die dus echt absoluut geen geneeskunde heeft gestudeerd, of ik überhaupt met mijn huisarts mag praten. Dus nee, doe mij maar honderd keer Spanje als ik zou mogen kiezen.
Verder heb ik alleen ervaring met Spanje. Waar ik de zorg veel menselijker en liever vind. Bij de ehbo mag je bijvoorbeeld iemand meenemen. Die krijgt dan een sticker met cuidador/cuidadora (verzorger) opgeplakt en die kan dan zorgen voor je natje en je droogje en je hand vasthouden en zorgen voor rust of troost (als je in het ziekenhuis verblijft ook). In "ons" ziekenhuis(je) struikel je bijna over de artsen die gestudeerd hebben in Rotterdam, dus de zorg staat qua kennis echt exact gelijk aan NL.
In de kleinere zorg (huisarts, apotheek etc.) is in mijn ervaring veel meer oog voor de mens. Mijn vader had een keer een vrij grote wond op zijn rug na een operatie. Die wilde de huisarts om de dag zien en persoonlijk schoonmaken. Dat scheelde echt de wereld voor het vertrouwen dat mijn vader had in een goede afloop, maar ook in de last die mijn moeder -die geen verpleegster is- moest dragen qua zorg verantwoordelijkheid.
Hier in Nederland beslist een doktersassistente, die dus echt absoluut geen geneeskunde heeft gestudeerd, of ik überhaupt met mijn huisarts mag praten. Dus nee, doe mij maar honderd keer Spanje als ik zou mogen kiezen.
donderdag 25 augustus 2022 om 01:19
Afkloppen, maar zelf nooit verder hoeven gaan dan een eerste hulp post/kliniekje in een wintersportplaats in Frankrijk. Alles was super geregeld. Engels was beperkt, maar met een beetje half Frans/Engels en handen en voetenwerk kwamen we er wel uit.
Nog wel een keer op bezoek geweest bij vriend die na een ongeluk in Oostenrijk in het ziekenhuis lag, daar was ook alles prima geregeld.
Ondanks dat gemiddeld gezien de zorg best goed is in Nederland, helaas een aantal echt slechte ervaringen gehad.
Nog wel een keer op bezoek geweest bij vriend die na een ongeluk in Oostenrijk in het ziekenhuis lag, daar was ook alles prima geregeld.
Ondanks dat gemiddeld gezien de zorg best goed is in Nederland, helaas een aantal echt slechte ervaringen gehad.
donderdag 25 augustus 2022 om 05:08
In Italië alleen ervaring met spoed bezoek aan een dierenarts in de Toscane, dat was prima. Het Engels was alleszins redelijk, de uitrusting van de praktijk modern en de dierenarts was erg lief voor de hond.
In de VS een keer een tandarts nodig gehad. Ook geen enkel probleem, er moest alleen ter plekke betaald worden. Wij hebben daar gewoon zelf afgerekend en dat later met de reisverzekering geregeld, maar als je zelf geen honderden euro’s kunt/wilt voorschieten heb je iets meer geregel.
In de VS een keer een tandarts nodig gehad. Ook geen enkel probleem, er moest alleen ter plekke betaald worden. Wij hebben daar gewoon zelf afgerekend en dat later met de reisverzekering geregeld, maar als je zelf geen honderden euro’s kunt/wilt voorschieten heb je iets meer geregel.
donderdag 25 augustus 2022 om 05:17
Griekenland: de arts van het resort raadde het ten zeerste af om naar een ziekenhuis te gaan en gaf gewoon pijnstillers (tramadol) alsof het m&m’s waren. Als man de pijn niet meer kon harden dan konden we beter naar huis gaan. Was wel een memorabel artsbezoek, de man hield ‘zitting’ in het spa-gedeelte tussen de massagetafels en zag eruit alsof hij ieder moment cocktails zou gaan mixen achter de bar.
Duitsland: alles super goed en vooral strak geregeld. Was wel een universitair ziekenhuis. Dat was echt moeder aanmelden en hop, een hele dagplanning werd overhandigd compleet met lunchpauze. Niets twee uur wortel schieten bij bloedafname lab om vervolgens weer drie uur te wachten op een arts die vertelt dat je volgende maand misschien terecht kunt voor deel 2 van 48 delen van de testen voordat hij iets meer kan zeggen. Gewoon alles achter elkaar ingepland met een kleine marge.
België: beetje ad hoc hier en daar maar het werkt. Ik vind het fijn omdat ze daar niet doen aan die loze praatjes die empathie moeten overbrengen (‘Ja dat is natuurlijk heel moeilijk voor u. Ja…. *krekelgeluid*). En ze negeren gewoon beleefd mijn paniek als ik weer eens midden in de nacht kom binnen rennen/kruipen. En ze zijn niet gierig met medicatie (‘U heeft een nierbekkenontsteking tweemaal gehad, nierontstekingen, jaarlijks diverse blaasontstekingen… oké. En ze hebben u al tweemaal doxycycline gegeven? *kijkt op papier naar uitslag urine* Hier, cotrimoxazol, tweemaal daags en kuur afmaken. Sterkte. Volgende!”). België voor alle antibiotica en morfine spuiten (als er weer eens een niersteenkoliek niet wil stoppen) 
Duitsland: alles super goed en vooral strak geregeld. Was wel een universitair ziekenhuis. Dat was echt moeder aanmelden en hop, een hele dagplanning werd overhandigd compleet met lunchpauze. Niets twee uur wortel schieten bij bloedafname lab om vervolgens weer drie uur te wachten op een arts die vertelt dat je volgende maand misschien terecht kunt voor deel 2 van 48 delen van de testen voordat hij iets meer kan zeggen. Gewoon alles achter elkaar ingepland met een kleine marge.
België: beetje ad hoc hier en daar maar het werkt. Ik vind het fijn omdat ze daar niet doen aan die loze praatjes die empathie moeten overbrengen (‘Ja dat is natuurlijk heel moeilijk voor u. Ja…. *krekelgeluid*). En ze negeren gewoon beleefd mijn paniek als ik weer eens midden in de nacht kom binnen rennen/kruipen. En ze zijn niet gierig met medicatie
(‘U heeft een nierbekkenontsteking tweemaal gehad, nierontstekingen, jaarlijks diverse blaasontstekingen… oké. En ze hebben u al tweemaal doxycycline gegeven? *kijkt op papier naar uitslag urine* Hier, cotrimoxazol, tweemaal daags en kuur afmaken. Sterkte. Volgende!”). België voor alle antibiotica en morfine spuiten (als er weer eens een niersteenkoliek niet wil stoppen)
donderdag 25 augustus 2022 om 05:19
Zwitserland.
Heb daar eerste hulp gehad en ben uiteindelijk gerepareerd om in NL geopereerd te worden. Eeuwig spijt dat ik in dat vliegtuig ben gestapt. Was, zeker achteraf gezien, veel liever daar geholpen!!
Engeland
Het idee van de NHS is natuurlijk top. Helaas de uitvoering wat minder. Heb meerdere ziekenhuizen gezien en meegemaakt en het is allemaal niet top. Ga je echter privé dan is het top. Zo'n instelling waar Prins Friso lag is echt top of the bill. Maar goed, niet te betalen.
Heb daar eerste hulp gehad en ben uiteindelijk gerepareerd om in NL geopereerd te worden. Eeuwig spijt dat ik in dat vliegtuig ben gestapt. Was, zeker achteraf gezien, veel liever daar geholpen!!
Engeland
Het idee van de NHS is natuurlijk top. Helaas de uitvoering wat minder. Heb meerdere ziekenhuizen gezien en meegemaakt en het is allemaal niet top. Ga je echter privé dan is het top. Zo'n instelling waar Prins Friso lag is echt top of the bill. Maar goed, niet te betalen.
donderdag 25 augustus 2022 om 05:25
Oh en de VS:
Ik viel gewoon flauw na een lange vlucht op het vliegveld (te weinig gedronken denk ik). Gelijk ambulance erbij, ik moest mee. Compleet bloedwerk en andere testen, van de ene onderzoeksruimte naar de andere. Iedereen rende rond met bloedspoed. Het was dat ik mij helemaal niet ziek voelde maar anders zou ik denken dat ik op sterven na dood was temidden van het einde der tijden. En man maar achter witte jassen aanrennen met zijn ‘She’s feeling better now…’. Had alleen een zwaluwstaartje nodig voor mijn wenkbrauw.
En dan zie je later wat dat geintje heeft gekost en dan ben je heel dankbaar dat je tot de tanden toe verzekerd bent. En snap je gelijk waarom Amerikanen in Europa alleen met een ambulance meewillen als er een ledemaat half afhangt.
Ik viel gewoon flauw na een lange vlucht op het vliegveld (te weinig gedronken denk ik). Gelijk ambulance erbij, ik moest mee. Compleet bloedwerk en andere testen, van de ene onderzoeksruimte naar de andere. Iedereen rende rond met bloedspoed. Het was dat ik mij helemaal niet ziek voelde maar anders zou ik denken dat ik op sterven na dood was temidden van het einde der tijden. En man maar achter witte jassen aanrennen met zijn ‘She’s feeling better now…’. Had alleen een zwaluwstaartje nodig voor mijn wenkbrauw.
En dan zie je later wat dat geintje heeft gekost en dan ben je heel dankbaar dat je tot de tanden toe verzekerd bent. En snap je gelijk waarom Amerikanen in Europa alleen met een ambulance meewillen als er een ledemaat half afhangt.
donderdag 25 augustus 2022 om 06:32
Goede ervaringen met medische zorg in Frankrijk, zelfs in hele kleine plattelandsdorpjes. Het dorp zelf had geen huisarts, maar de huisarts uit een naburig groot dorp kwam daar gewoon spreekuur houden in het gemeentehuis. Nummertje trekken en aanschuiven. Dat was fijn met mijn gebroken teen en zonder auto om ergens heen te rijden. Ook netjes geholpen en geadviseerd.
Ook ervaring met een Aziatisch land waar heel weinig medische zorg is en je het vaak zelf maar moet uitzoeken. Mijn reisgenoot werd erg ziek en we zaten ergens heel afgelegen. We kwamen in een 'hospital' terecht met maar één arts en drie verpleegkundigen. Die arts ging 's avonds om 21.00h maar huis en kwam de volgende ochtend om 9.00h weer terug. 's Nachts was er één verpleegkundige voor 50 ziekenhuisbedden. De stroom viel soms urenlang uit, zonder noodvoorziening. Er kwam soms uren geen water uit de kraan. Eten en drinken moest je zelf buiten op straat maar gaan halen. En de kakkerlakken dansten door de zalen en gangen. Ik moest de hele dag op zoek naar eten en flessen water buiten de ziekenhuisdeur. En naar geld, want elke infuuszak of pil moest vooraf contant betaald worden
Werkelijk nog nooit zo'n ontluisterende ervaring gehad. Reisgenoot is daar uiteindelijk maar heel iets aangesterkt in vier dagen en toen durfden we het aan om 8 uur te reizen naar een privékliniek in een grote stad. Daar is ze vrij snel heel goed geholpen.
Sindsdien kijk ik in Europa niet meer zo op van zorg die wat minder goed geregeld is.
Ook ervaring met een Aziatisch land waar heel weinig medische zorg is en je het vaak zelf maar moet uitzoeken. Mijn reisgenoot werd erg ziek en we zaten ergens heel afgelegen. We kwamen in een 'hospital' terecht met maar één arts en drie verpleegkundigen. Die arts ging 's avonds om 21.00h maar huis en kwam de volgende ochtend om 9.00h weer terug. 's Nachts was er één verpleegkundige voor 50 ziekenhuisbedden. De stroom viel soms urenlang uit, zonder noodvoorziening. Er kwam soms uren geen water uit de kraan. Eten en drinken moest je zelf buiten op straat maar gaan halen. En de kakkerlakken dansten door de zalen en gangen. Ik moest de hele dag op zoek naar eten en flessen water buiten de ziekenhuisdeur. En naar geld, want elke infuuszak of pil moest vooraf contant betaald worden
Werkelijk nog nooit zo'n ontluisterende ervaring gehad. Reisgenoot is daar uiteindelijk maar heel iets aangesterkt in vier dagen en toen durfden we het aan om 8 uur te reizen naar een privékliniek in een grote stad. Daar is ze vrij snel heel goed geholpen.
Sindsdien kijk ik in Europa niet meer zo op van zorg die wat minder goed geregeld is.
donderdag 25 augustus 2022 om 06:35
Toch ken ik veel expats en die zijn stuk voor stuk helemaal niet zo te spreken over de Nederlandse gezondheidszorg. Worden veel grappen over gemaakt. Vaak vliegen ze zelfs speciaal terug voor bepaalde behandelingen.
Maar ja, het zijn allemaal wel bemiddelde mensen, dus misschien gaan zij daar naar privéklinieken waar je als toerist niet terecht komt met je gebroken arm.
Overigens heb ik in Nederland ook ooit 6 uur op de eerste hulp gezeten met mijn gebroken enkel. Zaterdag zit het nou eenmaal bomvol met sportblessures.
Maar toen er een jonge vader totaal over de rooie met zijn baby die uit de wagen was gerold (baby huilde niet, dus erg eng) kwam binnen rennen werd die gelukkig meteen geholpen. Later zagen we gelukkig dat de man weer met een vrolijk lachende baby rondliep.
Maar ja, het zijn allemaal wel bemiddelde mensen, dus misschien gaan zij daar naar privéklinieken waar je als toerist niet terecht komt met je gebroken arm.
Overigens heb ik in Nederland ook ooit 6 uur op de eerste hulp gezeten met mijn gebroken enkel. Zaterdag zit het nou eenmaal bomvol met sportblessures.
Maar toen er een jonge vader totaal over de rooie met zijn baby die uit de wagen was gerold (baby huilde niet, dus erg eng) kwam binnen rennen werd die gelukkig meteen geholpen. Later zagen we gelukkig dat de man weer met een vrolijk lachende baby rondliep.
donderdag 25 augustus 2022 om 07:04
Waarom zou je Engels moeten praten als je Italiaan bent? Omdat de Engelsen en Amerikanen zichzelf zo toonaangevend en superieur vinden?
In de grote steden zoals Rome en Milaan wordt overigens meestal goed Engels gesproken door de mannen in pak. Op de noordelijke toeristische locaties meestal goed Duits. Al naar gelang waar men zijn brood mee verdient.
De heel jonge mensen spreken praktisch allemaal Engels vanwege internationale contacten. Als je bijvoorbeeld programmeur bent dan spreek je automatisch Engels.
In de grote steden zoals Rome en Milaan wordt overigens meestal goed Engels gesproken door de mannen in pak. Op de noordelijke toeristische locaties meestal goed Duits. Al naar gelang waar men zijn brood mee verdient.
De heel jonge mensen spreken praktisch allemaal Engels vanwege internationale contacten. Als je bijvoorbeeld programmeur bent dan spreek je automatisch Engels.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 25 augustus 2022 om 07:11
Omdat Engels een wereldtaal is??retrostar schreef: ↑25-08-2022 07:04Waarom zou je Engels moeten praten als je Italiaan bent? Omdat de Engelsen en Amerikanen zichzelf zo toonaangevend en superieur vinden?
In de grote steden zoals Rome en Milaan wordt overigens meestal goed Engels gesproken door de mannen in pak. Op de noordelijke toeristische locaties meestal goed Duits. Al naar gelang waar men zijn brood mee verdient.
De heel jonge mensen spreken praktisch allemaal Engels vanwege internationale contacten. Als je bijvoorbeeld programmeur bent dan spreek je automatisch Engels.
Ik verbaas me er , ook nu tijdens m'n vakantie, elke keer weer over hoe slecht men Engels praat in bv Frankrijk of Italië. Niet alleen artsen , maar ook andere mensen en ook jongeren. Je zou toch denken dat ze dat leren op school of via tv en internet...
donderdag 25 augustus 2022 om 07:17
Zuid Afrika, schoon, kundig en vriendelijk, het Afrikaans Nederlands was ook leuk.
UK, private hospital een luxe hotel en kundig.
NHS hospital, kundig, vriendelijk, lange wachttijd op spoed.
India privé top specialist, wachten was buiten onder witte luifels, heel gênant ik werd langs alle wachtenen geleid en was meteen aan de beurt.
Zes soorten antibiotica meegekregen en nog een hand vol doosjes met medicatie. Kosten van het consult en medicijnen waren €3
Huisarts was onder de indruk hoe grondig de medicatie was, en vertelde me dat ik het goed aangepakt had door alleen 1 breedspectrum AB in te nemen.
UK, private hospital een luxe hotel en kundig.
NHS hospital, kundig, vriendelijk, lange wachttijd op spoed.
India privé top specialist, wachten was buiten onder witte luifels, heel gênant ik werd langs alle wachtenen geleid en was meteen aan de beurt.
Zes soorten antibiotica meegekregen en nog een hand vol doosjes met medicatie. Kosten van het consult en medicijnen waren €3
Huisarts was onder de indruk hoe grondig de medicatie was, en vertelde me dat ik het goed aangepakt had door alleen 1 breedspectrum AB in te nemen.
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
