Met loeiende sirenes naar het ziekenhuis

Maleficent schreef: ↑

27-08-2022 18:59

Nou ze zei, je komt in Europa met jongere mensen (onder de 40) verder met Engels dan Frans.

Was het maar zo'n feest.

In reactie op:

Maar in de praktijk is het meestal óf óf. In Zuid-Europa kom je veel verder met wat Frans dan Engels.

Die Fransen zelf spreken dus al Frans. Hence mijn opmerking over Italië en Spanje.

O zo, dan heb ik het verkeerd begrepen. Ik ben zelf heel slecht in Frans, dus ik vind het daar sowieso altijd wel een beetje een drama qua communicatie. Mooi land Frankrijk, maar er zouden andere mensen moeten wonen.

Wissewis schreef: ↑

27-08-2022 19:04

De helft van de Walen is ook nogal gericht op Frankrijk.
De andere helft probeert Engels te leren omdat ze met Vlaams of Nederlands in de rest van de wereld weinig zijn.

Terwijl toch veel Vlamingen wel hun best doen om Frans te leren, die wil lijkt er andersom veel minder te zijn. Je woont toch samen in 1 land? Maar oke, ik kan geen Fries en wil dat ook niet leren Ik vond de Walen zelf aardiger dan de Fransen. Maar goed, het is maar net wie je tegenkomt natuurlijk.

In 2009 een keer in Griekenland op de huisartsenpost (of iets dergelijks) beland ivm een uit de hand gelopen blaasontsteking.
Een heel oud gebouwtje, iedereen liep in en uit, arts sprak eigenlijk geen Engels en ik weet nog dat ik mij verbaasde over de enorm gouden ketting en de enorme hoeveelheden borsthaar die boven de arts zijn doktersjas uitstaken . Zegt natuurlijk niets over de medische zorg an sich, maar op 1 of andere manier voelde het, alsof de ober van het restaurant ernaast “even een doktersjas had aangetrokken”.
Nu hebben we het natuurlijk wel over dik 13 jaar terug, maar dacht toen nog “als je iets levensbedreigends hebt, ben je op dit eiland echt de lul”

Ik kom vanwege beroepsdeformatie nog wel eens in verschillende landen in het ziekenhuis. Gelukkig zelden zelf behandeld moeten worden.
Dé grote redding is tegenwoordig google Translate. Daar zit ook een spreekfunctie op en dat werkt verdomd goed.
Persoonlijke ervaringen:
Spanje; bizar snel met infuus en antibiotica nog voordat er een diagnose was. Toen die diagnose er was, bleek antibiotica helemaal niet nodig te zijn (maar partner had het dus wel al gekregen).
UK: prima zorg, vond ik wel vergelijkbaar met Nl. Ook allemaal uiterst vriendelijk.
Uruguay en Paraguay: in het dagelijks leven werd er zeer weinig Engels gesproken, maar de artsen in het ziekenhuis spraken goed (genoeg) Engels. Ook vergelijkbaar met Nl denk ik.
Abu Dhabi: alsof je in een 5 sterren hotel beland. Zo bizar chique, beleefd en bijna onderdanig, niet normaal.
Nieuw Zeeland: ook vergelijkbaar met Nederland.
Colombia: afschuwelijk. Niemand spreekt Engels, wil iets uitleggen of vertelt je uberhaupt wat je diagnose is. Alleen een student geneeskunde was bereid om in het Engels iets te vertellen.

We doen alsof Nederland zo uniek is met het zorgsysteem en beleidsvormen, maar als ik het wereldwijd vergelijk zijn er echt veel landen die hetzelfde beleid er op na houden. De Britse Commonwealth landen zijn erg vergelijkbaar en een aantal Zuid-Amerikaanse ontwikkelde landen ook. (incl 1e en 2e lijn, huisartszorg, verloskundige zorg, etc)

Ik vind het echt onbegrijpelijk dat mensen die universitair opgeleid zijn (of dat zouden moeten zijn) geen Engels spreken. Een wereldtaal waarin ook nog eens alle belangrijke vakliteratuur en vakbladen worden uitgegeven. Ik vraag mij bij sommige landen dan ook af of we het over hetzelfde hebben als iemand het heeft over "universiteit". Daar kan behoorlijk wat verschil qua niveau inzitten.

In het buitenland in diverse ziekenhuizen geweest. Reisgenoot werd ziek in Thailand. Lag op de bovenste verdieping op een eigen nette kamer. Verdieping alleen voor (verzekerde) buitenlanders en rijke Thai. De onderste verdiepingen zagen er heel anders uit...

Tsjechië, reisgenoot was aangereden. Ambulance kwam maar wilde haar niet meenemen zonder verzekeringsbewijs. Ze was (natuurlijk) verzekerd maar had dat pasje niet bij zich (wel id). Totale scène op straat om haar toch mee te krijgen (ambulance wilde vertrekken). In het ziekenhuis aangekomen lag ze in een soort bedkooi...

VS, tal van totaal onnodige onderzoeken. Aandringen op nog meer scans, behandeling en onderzoeken. Artsen zeer vriendelijk maar het leken wel verkopers ipv artsen. Patiënten werden behoorlijk overrompeld. Gelukkig greep een Amerikaans familielid dat mee was gegaan in.

Tandarts in Italië. Schitterende praktijk. Zeer vriendelijke tandarts omringd door modellen die assistenten bleken te zijn. Zeer langdurig wachten (volkomen onduidelijk waarom). Niemand sprak Engels (ook niet de jonge tandarts). Vervolgens verdoving gekregen en tandarts deed van alles in de mond zonder enige uitleg. Geen idee wat er gebeurde dus behoorlijk angstig. Na afloop naar de andere kant van het ziekenhuis gestuurd voor werkelijk een zak aan medicatie.

Tandarts in Zambia bij kennis. Was daar voor zijn werk en heeft voor 200 euro een nieuwe kroon gekregen! Dat was voor de gehele behandeling inclusief 2x terugkomen, productie en plaatsen. De kroon zit nog steeds en voldoet uitstekend.

Er zit een groot verschil tussen wetenschappelijke literatuur lezen in een vreemde taal en vloeiend kunnen communiceren. Zeker dat Engels nog behoorlijk op Nederlands lijkt en je dus veel ki te gokken. Met mijn Frans kom ik bij Spaans en Italiaans ook een heel eind, maar ik spreek geen woord Spaans en nauwelijks Italiaans.

En Fransen zijn trouwens veel aardiger als je probeert Frans te spreken Gezien de geschiedenis is Engels de taal van de vijand. Eerst Engeland en nu de Verenigde Staten. Politiek een bondgenoot, cultureel een vijand. Toen Disneyland Parijs werd opgericht, verschenen in alle kranten woedende berichten over deze culturele invasie. Het zou een cultureel Tsjernobyl zijn en serieuze schrijvers hoopten dat iemand het in de fik zou steken

Maleficent schreef: ↑

27-08-2022 19:07

O zo, dan heb ik het verkeerd begrepen. Ik ben zelf heel slecht in Frans, dus ik vind het daar sowieso altijd wel een beetje een drama qua communicatie. Mooi land Frankrijk, maar er zouden andere mensen moeten wonen.

Dus het ligt aan de Fransen?

Philip schreef: ↑

27-08-2022 21:56

Er zit een groot verschil tussen wetenschappelijke literatuur lezen in een vreemde taal en vloeiend kunnen communiceren. Zeker dat Engels nog behoorlijk op Nederlands lijkt en je dus veel ki te gokken. Met mijn Frans kom ik bij Spaans en Italiaans ook een heel eind, maar ik spreek geen woord Spaans en nauwelijks Italiaans.

En Fransen zijn trouwens veel aardiger als je probeert Frans te spreken Gezien de geschiedenis is Engels de taal van de vijand. Eerst Engeland en nu de Verenigde Staten. Politiek een bondgenoot, cultureel een vijand. Toen Disneyland Parijs werd opgericht, verschenen in alle kranten woedende berichten over deze culturele invasie. Het zou een cultureel Tsjernobyl zijn en serieuze schrijvers hoopten dat iemand het in de fik zou steken

O nou dit dus. Nog nooit problemen gehad met Fransen, tot 'arrogante' Parijzenaars aan toe.