Relaties
alle pijlers
4 jr verder maar nog niet over me ex heen
dinsdag 18 september 2007 om 13:14
Ik ben nu ruim 4 jr geleden gescheiden, na een relatie van 10 jaar.
Mijn probleem is eigenlijk het volgende en dat is dat ik na al die tijd nog niet over me ex heen ben, en toch wel dagelijks aan hem denk. Ik heb heus in die tijd wel gedate en ook nog een relatie van 1 jr gehad dus het is niet dat ik het niet geprobeerd heb. Op dat moment vond ik een scheiding ook het beste, maar ik merk dat ik mezelf steeds vaker afvraag of het toch niet anders had kunnen lopen. Ik merk dat ik ook veel over hem praat, niet zo zeer over hem als persoon maar over de leuke dingen die we gedaan hebben, daarnaast en dat vind ik waarschijnlijk nog wel het moelijkste droom ik nog zeer regelmatig over hem in mijn dromen zijn we altijd samen en dan bedoel ik niet in een relatie ik weet dan wel dat we uit elkaar zijn maar toch zijn we in elkaars gezeldschap. Na zo droom ben ik gewoon echt een dag van slag en daar baal ik toch wel van. Nou liep ik dus vorige wk over een braderie waar ik vroeger ook met me ex kwam en voordat ik het goed besefte liep ik dus naar een kraampje waar ze iets verkochtten wat mijn ex dus lekker vond maar ik zelf dus helemaal niet lust, ik schrok daar echt van omdat het zo automatisch ging, ik heb het in het begin ook wel is gehad maar ik ben nu 4 jr verder. Nou is het dus niet zo dat ik nog contact met mijn ex heb de laatste keer dat ik hem heb gezien is alweer 3 jr geleden. Maar ik krijg steeds meer het idee dat hij eigenlijk wel degene is die ik wil terwijl ik dondersgoed weet dat dat niet kan. Ik weet gewoon niet hoe ik hem uit me hoofd moet krijgen en eerlijk gezegt het idee dat dat misschien wel niet gaat gebeuren jaagt me echt angst aan want ik moet er niet aan denken om zo nog jaren door te gaan. Wie herkent dit maar vooral wie weet wat ik hier aan kan doen, het moelijke is dat ik het er ook niet met fam of vrienden over kan hebben want die zouden het niet begrijpen. Maar ik voel me zo langzamerhand aardig wanhopig ik wil verder met me leven maar dit houd me tegen.
Mijn probleem is eigenlijk het volgende en dat is dat ik na al die tijd nog niet over me ex heen ben, en toch wel dagelijks aan hem denk. Ik heb heus in die tijd wel gedate en ook nog een relatie van 1 jr gehad dus het is niet dat ik het niet geprobeerd heb. Op dat moment vond ik een scheiding ook het beste, maar ik merk dat ik mezelf steeds vaker afvraag of het toch niet anders had kunnen lopen. Ik merk dat ik ook veel over hem praat, niet zo zeer over hem als persoon maar over de leuke dingen die we gedaan hebben, daarnaast en dat vind ik waarschijnlijk nog wel het moelijkste droom ik nog zeer regelmatig over hem in mijn dromen zijn we altijd samen en dan bedoel ik niet in een relatie ik weet dan wel dat we uit elkaar zijn maar toch zijn we in elkaars gezeldschap. Na zo droom ben ik gewoon echt een dag van slag en daar baal ik toch wel van. Nou liep ik dus vorige wk over een braderie waar ik vroeger ook met me ex kwam en voordat ik het goed besefte liep ik dus naar een kraampje waar ze iets verkochtten wat mijn ex dus lekker vond maar ik zelf dus helemaal niet lust, ik schrok daar echt van omdat het zo automatisch ging, ik heb het in het begin ook wel is gehad maar ik ben nu 4 jr verder. Nou is het dus niet zo dat ik nog contact met mijn ex heb de laatste keer dat ik hem heb gezien is alweer 3 jr geleden. Maar ik krijg steeds meer het idee dat hij eigenlijk wel degene is die ik wil terwijl ik dondersgoed weet dat dat niet kan. Ik weet gewoon niet hoe ik hem uit me hoofd moet krijgen en eerlijk gezegt het idee dat dat misschien wel niet gaat gebeuren jaagt me echt angst aan want ik moet er niet aan denken om zo nog jaren door te gaan. Wie herkent dit maar vooral wie weet wat ik hier aan kan doen, het moelijke is dat ik het er ook niet met fam of vrienden over kan hebben want die zouden het niet begrijpen. Maar ik voel me zo langzamerhand aardig wanhopig ik wil verder met me leven maar dit houd me tegen.
Teig!
dinsdag 18 september 2007 om 13:56
Hoi Sienna,
Waarom zijn jullie destijds uit elkaar gegaan?
Als je nog steeds denkt dat het toen de juiste beslissing is geweest, kan je die mooie herinneringen dat niet "gewoon" koesteren? Een mooi plekje in je hart geven en blij zijn dat je al die mooie momenten met hem hebt gehad?
Dat gaat natuurlijk niet 123.. Maar misschien heb je in de afgelopen 4 jaar niet de weg gevonden om het op een goede manier te verwerken allemaal.. In je dromen verwerk je wat je meemaakt.. Misschien ben je daar nu mee bezig.. En dat hakt er natuurlijk in. En vergt veel energie..
Ik heb ook geen toverwoord waarmee het vervelende gevoel poef! mee weggaat.. Maar ik hoop dat je het een plekje zult kunnen geven.. En jezelf ook op je toekomst kan richten met allemaal mooie nieuwe momenten.. met nieuwe mannen, nieuwe vrienden, nieuwe ervaringen..
Waarom zijn jullie destijds uit elkaar gegaan?
Als je nog steeds denkt dat het toen de juiste beslissing is geweest, kan je die mooie herinneringen dat niet "gewoon" koesteren? Een mooi plekje in je hart geven en blij zijn dat je al die mooie momenten met hem hebt gehad?
Dat gaat natuurlijk niet 123.. Maar misschien heb je in de afgelopen 4 jaar niet de weg gevonden om het op een goede manier te verwerken allemaal.. In je dromen verwerk je wat je meemaakt.. Misschien ben je daar nu mee bezig.. En dat hakt er natuurlijk in. En vergt veel energie..
Ik heb ook geen toverwoord waarmee het vervelende gevoel poef! mee weggaat.. Maar ik hoop dat je het een plekje zult kunnen geven.. En jezelf ook op je toekomst kan richten met allemaal mooie nieuwe momenten.. met nieuwe mannen, nieuwe vrienden, nieuwe ervaringen..
dinsdag 18 september 2007 om 14:18
Waarom we uit elkaar zijn gegaan, ja dat zijn meerdere dingen en eigenlijk niet 1 reden hij was geen prater ook nooit geweest we dachten compleet anders over financiele zaken wat erg veel stress ruzie en ook leugens met zich meebracht en de laatste 2 jr leken we eigenlijk steeds meer uit elkaar te groeien het is niet dat we snel besloten hebben uit elkaar te gaan hoewel ik toch nog wel wat had willen doorknokken. Vooral na de beslissing te scheiden zijn er wel wat vervelende dingen gebeurt zo kreeg mijn ex wat met een goede vriendin van mijn (wat overigs niet lang geduurt heeft) De scheiding zelf is toch wel erg moeizaam gegaan met veel ruzie en onbegrip van beide kanten en ook nog is door de bemoeienis van derden. En misschien dat ik dat ook wel zo moeilijk vind want hoe het na de scheiding ging was gewoon niet zoals we normaal met elkaar omgingen hij heeft me toen echt flink gekwetst en dat zijn dingen die ook nooit uitgepraat zijn we hadden toen immers geen relatie meer met elkaar.
dinsdag 18 september 2007 om 15:31
Tja, erg lastig. Misschien is het goed om juist aan die dingen te denken die niet leuk waren in jullie relatie. Daarnaast ben jij de baas over je eigen gedachten. Elke x als je positieve gedachten over hem krijgt, probeer dan er een andere draai aan te geven bv. wat heerlijk dat ik financieel eigen baas ben/niet meer van hem afhankelijk ben. Wat fijn dat die stress weg is. Wat fijn dat ik kan doen en laten wat ik wil....zo zullen er vast een heleboel andere dingen te bedenken zijn.
Probeer niet in dat ideale plaatje te blijven hangen. heeft geen zin en daar heb je alleen maar last van.
Probeer niet in dat ideale plaatje te blijven hangen. heeft geen zin en daar heb je alleen maar last van.
dinsdag 18 september 2007 om 23:13
Ja toen ik die andere relatie had was het ook zo haalde ook regelmatig de namen door elkaar. Het was wel wat minder dat ik met hem bezig was dat wel maar ik vergeleek ze toch wel veel met elkaar. En ik heb ook geprobeerd gewoon verder te gaan, maar ik besef me steeds meer dat ik hem eigenlijk nog heel erg mis. Ik had al langer door dat ik eigenlijk helemaal niet meer open stond voor andere mannen en een relatie, dus ik had mezelf maar wijsgemaakt dat het single zijn me gewoon te goed bevalt. Maar dat is niet waar ik wil juist niks liever dan een gezinnetje, maar als ik hem niet uit me kop krijg gaat dat dus nooit gebeuren. En ik snap het niet van mezelf ik ben een aardig nuchter persoon, geloof dat er heus wel meer mannen zijn met wie je het hartstikke leuk kunt hebben in theorie weet ik het allemaal echt wel de praktijk werkt alleen niet zo mee. En in het begin maakte ik me er niet zo zorgen om, maar het is nu al ruim 4 jr over.
woensdag 19 september 2007 om 08:43
Sienna, heeft jouw ex nu wel een gezinnetje dat je weet?
Ik vraag me namelijk af of dit er misschien invloed op heeft dat jij hier na 4 jaar nog steeds aan hem denkt, en onbewust misschien toch een soort van jaloersie voelt omdat hij verder is gegaan en jij hier nu nog aan hem zit te denken.
Hele lastige situatie in elk geval. Wat ik er zo apart aan vind is dat jij hem al 3jr niet hebt gezien. Dan zou je zeggen dat je toch eigelijk niet meer dagelijks aan hem moet denken. Zijn er soms nog mensen in je omgeving van wie je berichten hoort over hem?
Als ik zo je verhaal lees krijg ik sterk de indruk dat jij nooit goed hebt verwerkt over hoe jullie uit elkaar zijn gegaan, of misschien hoe het allemaal erna is gelopen.
Als je na 4 jaar nog aan je ex moet denken elke dag en er zo mee bezig bent terwijl daar geen aanleiding voor is (ex niet spreken of zien, of helemaal niks over hem horen) dan zou ik toch misschien proberen er met iemand over te praten die je verder kan helpen. Het lijkt me geen pretje om dagelijks maar weer met hem bezig te moeten zijn.
Ik vraag me namelijk af of dit er misschien invloed op heeft dat jij hier na 4 jaar nog steeds aan hem denkt, en onbewust misschien toch een soort van jaloersie voelt omdat hij verder is gegaan en jij hier nu nog aan hem zit te denken.
Hele lastige situatie in elk geval. Wat ik er zo apart aan vind is dat jij hem al 3jr niet hebt gezien. Dan zou je zeggen dat je toch eigelijk niet meer dagelijks aan hem moet denken. Zijn er soms nog mensen in je omgeving van wie je berichten hoort over hem?
Als ik zo je verhaal lees krijg ik sterk de indruk dat jij nooit goed hebt verwerkt over hoe jullie uit elkaar zijn gegaan, of misschien hoe het allemaal erna is gelopen.
Als je na 4 jaar nog aan je ex moet denken elke dag en er zo mee bezig bent terwijl daar geen aanleiding voor is (ex niet spreken of zien, of helemaal niks over hem horen) dan zou ik toch misschien proberen er met iemand over te praten die je verder kan helpen. Het lijkt me geen pretje om dagelijks maar weer met hem bezig te moeten zijn.
donderdag 20 september 2007 om 00:30
Nou meis, ik weet niet of je vrolijk wordt van mijn verhaal, maar goed, ik heb er iig ervaring mee!
Kortere relatie hoor: ik had 'maar' 2 jaar een relatie toen het misliep.. het ging de laatste maanden echt heel slecht en hoe hard ik ook probeerde de relatie te redden, hoe harder hij zich van mij aan het losmaken was. (met ook leugens, ruzie etc tot gevolg)
Toen hij het uitmaakte vond ik het wel heel erg, maar ook beter zo.. allebei nog vrij jong en ik denk ook dat dat met name de hoofdveroorzaker was.
Ik was er heel verdrietig om, maar kon hem ook niet uit mijn hoofd krijgen (terwijl ik prima wist waarom het beter was, JUIST voor mij!)
Ondertussen maakte ik nieuwe vrienden, ontmoette ik nieuwe mensen, deed ik nieuwe ervaringen op, kreeg nieuwe liefdes etc etc...
maar het kon eigenlijk niet tippen aan de eerste 1.5 jaar met ex. Ik herinnerde me de ruzies op het eind ook heel erg goed en die waren eigenlijk nooit uitgepraat (omdat hij niet wilde praten.. GRRR)
Door de jaren heen zag ik hem nog wel eens, maar zijn gedrag naar mij toe was RAAR! Ik vond zelf dat ik redelijk normaal heb gedaan (en dat beaamt hij ook).
Uiteindelijk (na ruim 4 jr) kwam ik hem weer tegen en was het gesprek vrij normaal en ben ik het gesprek aangegaan: waarom doe je niet normaal tegen mij, ja nu wel, maar anders niet?? Of we daar nu definitief mee konden kappen en anders moest hij maar zeggen wat hem dwars zat..
Uit dat gesprek kwam ook naar boven dat hij eigenlijk in al zijn andere relaties zoekende is geweest naar wat wij hadden, het niet kon vinden en baalde..
Afijn: vele gesprekken later.. we zijn inmiddels alweer ruim 1 jaar samen. De relatie is veel beter, omdat alle stomme dingen uitgepraat zijn en als er weer wat is, dan kunnen we daar ook over praten...
Voor mij werkt het wel, ookal heeft het ff geduurd voordat ik de dingen uit het verleden achter me kon laten en onze relatie ECHt een kans kon geven.
Veel suxes
Kortere relatie hoor: ik had 'maar' 2 jaar een relatie toen het misliep.. het ging de laatste maanden echt heel slecht en hoe hard ik ook probeerde de relatie te redden, hoe harder hij zich van mij aan het losmaken was. (met ook leugens, ruzie etc tot gevolg)
Toen hij het uitmaakte vond ik het wel heel erg, maar ook beter zo.. allebei nog vrij jong en ik denk ook dat dat met name de hoofdveroorzaker was.
Ik was er heel verdrietig om, maar kon hem ook niet uit mijn hoofd krijgen (terwijl ik prima wist waarom het beter was, JUIST voor mij!)
Ondertussen maakte ik nieuwe vrienden, ontmoette ik nieuwe mensen, deed ik nieuwe ervaringen op, kreeg nieuwe liefdes etc etc...
maar het kon eigenlijk niet tippen aan de eerste 1.5 jaar met ex. Ik herinnerde me de ruzies op het eind ook heel erg goed en die waren eigenlijk nooit uitgepraat (omdat hij niet wilde praten.. GRRR)
Door de jaren heen zag ik hem nog wel eens, maar zijn gedrag naar mij toe was RAAR! Ik vond zelf dat ik redelijk normaal heb gedaan (en dat beaamt hij ook).
Uiteindelijk (na ruim 4 jr) kwam ik hem weer tegen en was het gesprek vrij normaal en ben ik het gesprek aangegaan: waarom doe je niet normaal tegen mij, ja nu wel, maar anders niet?? Of we daar nu definitief mee konden kappen en anders moest hij maar zeggen wat hem dwars zat..
Uit dat gesprek kwam ook naar boven dat hij eigenlijk in al zijn andere relaties zoekende is geweest naar wat wij hadden, het niet kon vinden en baalde..
Afijn: vele gesprekken later.. we zijn inmiddels alweer ruim 1 jaar samen. De relatie is veel beter, omdat alle stomme dingen uitgepraat zijn en als er weer wat is, dan kunnen we daar ook over praten...
Voor mij werkt het wel, ookal heeft het ff geduurd voordat ik de dingen uit het verleden achter me kon laten en onze relatie ECHt een kans kon geven.
Veel suxes
donderdag 20 september 2007 om 02:03
Ik denk dat je misschien de reden waarom je aan hem denkt niet helemaal helder hebt. Je gaat er vanuit dat je aan hem denkt omdat je
hem terug wilt, hem mist etc.
Als ik de verhalen over bedrog, ruzie en leugens (erg kwetsend allemaal)
zo hoor lijkt het me misschien wel meer dat je aan hem denkt en over hem droomt omdat je een beetje getraumatiseerd bent in die periode.
Trauma klinkt zwaar maar toch, als je zo gekwetst en bedrogen bent kan dat zijn sporen nalaten. Misschien haal je die gevoelens wel door elkaar en ga je er vanuit dat je aan hem denkt omdat je hem mist of terug zou willen terwijl het misschien juist wel is dat je hem en de periode uit je leven niet van je af kunt zetten omdat het zoveel inpact (positief maar dus duidelijk ook negatief) op je heeft gehad.
hem terug wilt, hem mist etc.
Als ik de verhalen over bedrog, ruzie en leugens (erg kwetsend allemaal)
zo hoor lijkt het me misschien wel meer dat je aan hem denkt en over hem droomt omdat je een beetje getraumatiseerd bent in die periode.
Trauma klinkt zwaar maar toch, als je zo gekwetst en bedrogen bent kan dat zijn sporen nalaten. Misschien haal je die gevoelens wel door elkaar en ga je er vanuit dat je aan hem denkt omdat je hem mist of terug zou willen terwijl het misschien juist wel is dat je hem en de periode uit je leven niet van je af kunt zetten omdat het zoveel inpact (positief maar dus duidelijk ook negatief) op je heeft gehad.
donderdag 20 september 2007 om 10:07
Ik heb het gevoel dat je de relatie met hem een beetje romantiseerd, door alleen steeds aan de leuke dingen te denken.
probeer je ook voor te houden wat er minder leuke was en probeer voor jezelf duidelijk te krijgen dat jullie niet voor niks uit elkaar zijn gegaan.
Een relatie gaat altijd met ups en downs, en nu lijkt het of je alleen de leuke dingen nog maar herinderd.
En dat terwijl bedrog, liegen en ruzie natuurlijk echt niet leuk is.
je moet het voor jezelf een plekje zien te geven, voordat je uberhoubt aan een andere relatie kan beginnen, omdat de ander eigenlijk nooit een eerlijke kans krijgt als je nog zo met je ex bezig bent.
En ik begrijp natuurlijk ook wel dat je die gedachten niet 1,2,3 uit je hoofd kan bannen en dat het veel makkelijker gezegd dat gedaan is.
Als het je niet alleen lukt, wat houd je tegen om eens met iemand te gaan praten erover, maatschappelijk werk ofzo? juist om de dingen in je hoofd op een rijtje te krijgen en om dingen voor jezelf weer in het juiste perspectief te zien.
Baad het niet dan schaad het ook niet en misschien kom je er wel achter wat die dromen en gedachten nu echt betekenen.
Wat als je diep in je hart kijkt, zou je hem dan terug willen?????
probeer je ook voor te houden wat er minder leuke was en probeer voor jezelf duidelijk te krijgen dat jullie niet voor niks uit elkaar zijn gegaan.
Een relatie gaat altijd met ups en downs, en nu lijkt het of je alleen de leuke dingen nog maar herinderd.
En dat terwijl bedrog, liegen en ruzie natuurlijk echt niet leuk is.
je moet het voor jezelf een plekje zien te geven, voordat je uberhoubt aan een andere relatie kan beginnen, omdat de ander eigenlijk nooit een eerlijke kans krijgt als je nog zo met je ex bezig bent.
En ik begrijp natuurlijk ook wel dat je die gedachten niet 1,2,3 uit je hoofd kan bannen en dat het veel makkelijker gezegd dat gedaan is.
Als het je niet alleen lukt, wat houd je tegen om eens met iemand te gaan praten erover, maatschappelijk werk ofzo? juist om de dingen in je hoofd op een rijtje te krijgen en om dingen voor jezelf weer in het juiste perspectief te zien.
Baad het niet dan schaad het ook niet en misschien kom je er wel achter wat die dromen en gedachten nu echt betekenen.
Wat als je diep in je hart kijkt, zou je hem dan terug willen?????
donderdag 20 september 2007 om 13:40
Allereerst iedereen bedankt voor de reacties en het advies. Het kwartje is eigenlijk pas net bij mij gevallen dat ik nog veels te veel met hem bezig ben, en dat dat me eigenlijk dus ook tegenhoud om verder te gaan. Misschien dat ik de relatie wel romantiseerd maar we hebben gewoon ook heel veel leuke dingen gehad meer als rotte eigenlijk, de laatste 2 jr waren alleen inderdaad niet leuk. Wat ik gewoon ook erg mis is de vertrouwdheid en de geborgenheid die ik met hem had want zo heb ik het met niemand ooit gehad, ik voelde me bij hem gewoon echt veilig. Of ik hem terug zou willen weet ik gewoon echt niet aan de ene kant heb ik zoiets van dat zou nooit meer werken, maar dat is ook wel een beetje me trots die dat zegt, niemand die graag toegeeft haar ex nog terug te willen. Aan de andere kant heb ik in de loop van tijd ook wel wat bijgeleerd, het rotte is ook dat toen het tussen ons niet goed ging ik ook compleet niet mezelf was dat was ook wat hij zei je bent zo veranderd maar ik zat toen absoluut niet lekker in mijn vel had ook last van paniekaanvallen enz wat voor hem ook niet makkelijk was natuurlijk want ik stelde me erg afhankelijk van hem op terwijl ik dat dus nooit was geweest. Het rotte is ook dat zo half jr na de beslissing om te scheiden hij plotseling op mijn werk stond, ik werkte toen in een winkel. Ik schrok me toen echt te pletter keren daarvoor was het steeds op ruzie uit gelopen dus ik heb hem direct gezegt dat hij weg moest gaan en hoe die het in zijn hoofd kon halen om langs te komen en dat hij dat nooit meer moest doen, hij probeerde me nog een paar keer te onderbreken en op het eind stamelde hij zoiets van ik kwam voor de post. Toen ik dat aan mijn ouders vertelde vonden die dat heel raar me pa zei ook het is toch niet dat je zijn post elke dag naar je werk meesleept mocht hij is langskomen, daar bel je dan toch ff voor op. Ik had hem toen dus ook gezegt dat hij me maar moest bellen om een afspraak te maken om de post op te halen dat heeft hij dus nooit gedaan, dus ik vraag me best wel af waarvoor hij toen eigenlijk langs is gekomen. Het blijft maar in mijn hoofd spoken dat hij het misschien toch nog had willen proberen en dat ik dat dus zelf verziekt heb.
