Relaties
alle pijlers
(Alleenzijn en) gelukkig zijn met jezelf, deel VII
woensdag 28 juni 2017 om 12:24
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Let op: dit nieuwe topic is verplaatst naar de Relatiepijler!
Ten eerste omdat er eerder stemmen zijn opgegaan dat je niet per se alleenstaand hoeft te zijn om te streven naar "Gelukkig zijn met jezelf" zodat mensen mét relatie die hun eigen aandeel willen vergroten in gelukkig zijn zich ook welkom voelen. Het is namelijk iets wat een eigen uitdaging is en blijft, met of zonder relatie.
Ten 2e omdat eigen geluk zo onlosmakelijk blijkt samen te hangen met de (alle/allerlei) relaties met andere mensen, en zeker ook liefde en lust (of het ontbreken ervan, of die al dan niet recent voorbij zijn of nog gewenst zijn in de toekomst) de nodige invloed hebben daarop.
De puur eigen invloed is en blijft het "binnenwerk" en dat is waar we elkaar hooguit in kunnen stimuleren, tips, zetjes en aanwijzingen voor kunnen geven en waar nodig in te ondersteunen, betrokkenheid te tonen, andere perspectieven (van buitenaf, van een afstandje) op los te laten, ervaringen te delen, enz.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste zes delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Deel VI- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI vind je hier de link: psyche/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met- ... 1#22183041
Juni 2017 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz (eigenlijk wel alle boeken van hem)
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Let op: dit nieuwe topic is verplaatst naar de Relatiepijler!
Ten eerste omdat er eerder stemmen zijn opgegaan dat je niet per se alleenstaand hoeft te zijn om te streven naar "Gelukkig zijn met jezelf" zodat mensen mét relatie die hun eigen aandeel willen vergroten in gelukkig zijn zich ook welkom voelen. Het is namelijk iets wat een eigen uitdaging is en blijft, met of zonder relatie.
Ten 2e omdat eigen geluk zo onlosmakelijk blijkt samen te hangen met de (alle/allerlei) relaties met andere mensen, en zeker ook liefde en lust (of het ontbreken ervan, of die al dan niet recent voorbij zijn of nog gewenst zijn in de toekomst) de nodige invloed hebben daarop.
De puur eigen invloed is en blijft het "binnenwerk" en dat is waar we elkaar hooguit in kunnen stimuleren, tips, zetjes en aanwijzingen voor kunnen geven en waar nodig in te ondersteunen, betrokkenheid te tonen, andere perspectieven (van buitenaf, van een afstandje) op los te laten, ervaringen te delen, enz.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste zes delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Deel VI- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI vind je hier de link: psyche/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met- ... 1#22183041
Juni 2017 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz (eigenlijk wel alle boeken van hem)
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 7 september 2022 om 10:57
Gistermiddag de speaker opgehaald bij een ophaalpunt in het dichtstbijzijnde dorp.
En ga ik denk ik vanavond richting huis, haha, als ik niet zo lang had lopen wikken en wegen had ik er veel langer van kunnen genieten, maar beter laat dan nooit he
(maar komt ook dat iets meeviel, daardoor even een beetje meer ruimte in het budget).
Er was een omleiding en ik merk meteen dat dat autorijden (en winkel door) meteen een impact heeft, het was “filerijden” op de omweg, dus met dat linkerbeen steeds koppeling intrappen, nogal pijnlijk. En zet ik hem in zijn vrij, dan stopt de motor automatisch.
Het is dus wel degelijk 1 van de triggers, dat autorijden, dat moge duidelijk zijn.
Dus ik ben bang dat na de volgende operatie het autorijden langer op zich zal laten wachten dan rechts (op de snelweg kan ik hele stukken met cruise control rijden)..
Vannacht onweer, ging precies rommelen rond bedtijd en ben nog maar even opgebleven. Was een lange onweersbui, maar daar bleef het ook bij, gelukkig.
En ik had alles al eerder binnengehaald.
Ook dat soort weer krijg je hier meer mee dan thuis, het roffelt behoorlijk op het dak en zie je aan alle kanten die weerlichten, heeft ook wel wat.
Nu is het weer lekker zonnig, met wolken hier en daar.
Vandaag nog even genieten, lekker muziekje erbij
Ik heb zóoo geen zin om naar huis te gaan, hopelijk na een paar dagen nog even volgende week hierheen, de voorspellingen zijn niet slecht, best nog warm, met wel dagelijks een buitje?
Los van waar dat valt, is het hier zo dat na afloop je je tuinstoel afdroogt en weer buiten bent.. Ik weet niet of men dat thuis met tuin ook zo makkelijk doet (of denkt: laat maar)?
En ga ik denk ik vanavond richting huis, haha, als ik niet zo lang had lopen wikken en wegen had ik er veel langer van kunnen genieten, maar beter laat dan nooit he
(maar komt ook dat iets meeviel, daardoor even een beetje meer ruimte in het budget).Er was een omleiding en ik merk meteen dat dat autorijden (en winkel door) meteen een impact heeft, het was “filerijden” op de omweg, dus met dat linkerbeen steeds koppeling intrappen, nogal pijnlijk. En zet ik hem in zijn vrij, dan stopt de motor automatisch.
Het is dus wel degelijk 1 van de triggers, dat autorijden, dat moge duidelijk zijn.
Dus ik ben bang dat na de volgende operatie het autorijden langer op zich zal laten wachten dan rechts (op de snelweg kan ik hele stukken met cruise control rijden)..
Vannacht onweer, ging precies rommelen rond bedtijd en ben nog maar even opgebleven. Was een lange onweersbui, maar daar bleef het ook bij, gelukkig.
En ik had alles al eerder binnengehaald.
Ook dat soort weer krijg je hier meer mee dan thuis, het roffelt behoorlijk op het dak en zie je aan alle kanten die weerlichten, heeft ook wel wat.
Nu is het weer lekker zonnig, met wolken hier en daar.
Vandaag nog even genieten, lekker muziekje erbij
Ik heb zóoo geen zin om naar huis te gaan, hopelijk na een paar dagen nog even volgende week hierheen, de voorspellingen zijn niet slecht, best nog warm, met wel dagelijks een buitje?
Los van waar dat valt, is het hier zo dat na afloop je je tuinstoel afdroogt en weer buiten bent.. Ik weet niet of men dat thuis met tuin ook zo makkelijk doet (of denkt: laat maar)?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 7 september 2022 om 10:58
Hoi Suzy,Suzy65 schreef: ↑05-09-2022 21:03Mlous, geniet nog even lekker daar, hoor!
Nog niet aan werk denken, dat komt wel weer.
De weersvoorspellingen zeggen dat komende 2 nachten het hier gaat regenen (en dat hebben we nodig, zou ideaal zijn!) maar overdag nog warm en mooi weer wordt.
Parasol en kussens voor de zekerheid maar binnengehaald, maar ik blijf dus nog even!
Nicci: ik heb thuis wel een tuin, maar omringd door muren en schuttingen, zomers te warm en ingesloten, kan ik ook nauwelijks de luchten zien en in voor- en najaar weinig zon.
De benedenverdieping is verhuurd en de tuinset staat ogeveer tegen die woonkamer aan, dus daar ga ik niet zitten..
Daarom geniet ik driedubbel van mijn tuin en terras bij hutje!
misschien beetje gek, maar ken je nog van 10 jaar geleden hier. Fijn dat je nog steeds zo actief bent op dit forum.
Ik probeerde je zojuist een privé bericht te sturen, maar dat lukt helaas niet.
donderdag 8 september 2022 om 10:51
@all: ik zou gisteravond al naar huis gaan, dat is niet gelukt, haha, kan hier nooit wegkomen, het was nog zulk lekker weer ‘s middags en ‘s avonds (de voorspelde regen bleef uit) en besloot ik dan toch maar vandaag pas te gaan.
MIjn fiets heeft een lekke band, loopt langzaam genoeg leeg om als ik hem oppomp ig de parkeerplaats te halen, dus ik wacht ff een droog moment af om de auto in te laden (deels gisteren al gedaan)en het hier een beetje schoon achter te laten, wasgoed mee enzo.
Hopelijk volgende week nog een paar dagen met lekker weer om terug te gaan.
Met dit koelere weer vind ik het niet erg om wat klusjes te doen die bij zon zijn blijven liggen. Na zo’n lange periode met warm weer vind ik het geeneens vervelend om een paar dagen aan andere dingen te besteden.
Speaker doet het goed, ook als ik hem harder zet, ben er blij mee!
Hoe gaat het bij jullie intussen?
MIjn fiets heeft een lekke band, loopt langzaam genoeg leeg om als ik hem oppomp ig de parkeerplaats te halen, dus ik wacht ff een droog moment af om de auto in te laden (deels gisteren al gedaan)en het hier een beetje schoon achter te laten, wasgoed mee enzo.
Hopelijk volgende week nog een paar dagen met lekker weer om terug te gaan.
Met dit koelere weer vind ik het niet erg om wat klusjes te doen die bij zon zijn blijven liggen. Na zo’n lange periode met warm weer vind ik het geeneens vervelend om een paar dagen aan andere dingen te besteden.
Speaker doet het goed, ook als ik hem harder zet, ben er blij mee!
Hoe gaat het bij jullie intussen?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 9 september 2022 om 14:28
Lisa, ik heb je geantwoord via PB, lees svp Nicci terug (haar oude nick ook) en hoe bijv ook Mlous zichzelf heeft teruggevonden (en hoe!!! En hoe ze nu terugkijkt op haar exrelatie, hoe sterk ze nu na korte tijd al in haar schoenen staat en haar leven weer opbouwt!
Het is nogal een dal om doorheen te gaan, met veel verdriet voor Nicci, maar ook hernieuwd besef van de persoon die je nog steeds bent zonder (de invloeden van) die relatie en een proces van "jezelf terugvinden" en dan met hernieuwde blik naar diezelfde situatie en naar jezelf kijken.
Een proces dus, wat betekent dat daar ontwikkeling in zit, en je je (zeker) niet (voorgoed) blijft voelen zoals direct na het verbreken, een week of wat verder heb je al voldoende afstand om (weer) objectiever te kijken, dan wanneer je nog helemaal overmand wordt door je emoties.
GUN het jezelf die eigen kracht en zelfvertrouwen terug te vinden, ook al moet je daarvoor door verdriet en ellendige tijd heen, die bij (elk) verlies horen.
Ook als het afscheid nemen en ermee stoppen beter voor je is, heb je te maken met rouwen om wat was, om het gemis van alle goede en fijne kanten, de vertrouwdheid en verbondenheid die je voelde (ondanks alles) en die je óók kwijtraakt.
Ook al lijkt dat een eindeloze leegte die voor je ligt als je je losmaakt van iemand (plus van hechtingsstoffen die je nog een tijdlang kunt voelen en meer met verslaving te maken hebben, waar je van moet afkicken, en dat doe je door er ver uit de buurt van te blijven).
Dat lege is altijd als je iets kwijt bent wat je daarvoor nog had, normaal dus.
En leegte betekent ook ruimte, ruimte voor nieuwe invulling (tzt), andere ervaringen, andere bezigheden, ruimte voor jezelf om je eigen krachten bij te tanken..
Nieuwe mogelijkheden ook, als je niet langer een ander centraal zet, maar eenzelfde mate van energie, toewijding, liefde en aandacht aan jezelf en je eigen leven/ bestaan gaat geven (die je nu verspilt en op leegloopt, die je verzwakt ipv bijdraagt aan je levenslust en levend(ig)heid.
Pas na een tijd zul je een heel ander leven voor jezelf kunnen zien, eentje die veel beter en positiever zal uitpakken dan waar je tot nu toe genoegen mee nam.
Als je vol voor jezelf kiest, zal dat goed uitpakken, ik ben ervan overtuigd dat je altijd nieuwe kansen en mogelijkheden krijgt in het leven, als je besluit een andere weg in te slaan dan die waarop je nu zat!
Ga nu voor eens en altijd er echt voor, om je verleden uit de weg te ruimen, voor zover eea uit dat verleden je belemmert om die eigen power te ontdekken die óók in jezelf te vinden is, ook al is dat een heel proces.
Er "sterker uitkomen" lijkt een cliché, maar het bestaat echt, ook al kun je je daar nu misschien nog niks bij voorstellen. Dat moeilijke gaat over, gaandeweg ga je er anders in staan, en zul je wind mee krijgen als je er eenmaal dwars doorheen gaat.
Dan zul je ook merken dat je energie toeneemt, en daarmee je levenslust terugkeert, je op jezelf kunt vertrouwen en bouwen.
Sterkte!
Het is nogal een dal om doorheen te gaan, met veel verdriet voor Nicci, maar ook hernieuwd besef van de persoon die je nog steeds bent zonder (de invloeden van) die relatie en een proces van "jezelf terugvinden" en dan met hernieuwde blik naar diezelfde situatie en naar jezelf kijken.
Een proces dus, wat betekent dat daar ontwikkeling in zit, en je je (zeker) niet (voorgoed) blijft voelen zoals direct na het verbreken, een week of wat verder heb je al voldoende afstand om (weer) objectiever te kijken, dan wanneer je nog helemaal overmand wordt door je emoties.
GUN het jezelf die eigen kracht en zelfvertrouwen terug te vinden, ook al moet je daarvoor door verdriet en ellendige tijd heen, die bij (elk) verlies horen.
Ook als het afscheid nemen en ermee stoppen beter voor je is, heb je te maken met rouwen om wat was, om het gemis van alle goede en fijne kanten, de vertrouwdheid en verbondenheid die je voelde (ondanks alles) en die je óók kwijtraakt.
Ook al lijkt dat een eindeloze leegte die voor je ligt als je je losmaakt van iemand (plus van hechtingsstoffen die je nog een tijdlang kunt voelen en meer met verslaving te maken hebben, waar je van moet afkicken, en dat doe je door er ver uit de buurt van te blijven).
Dat lege is altijd als je iets kwijt bent wat je daarvoor nog had, normaal dus.
En leegte betekent ook ruimte, ruimte voor nieuwe invulling (tzt), andere ervaringen, andere bezigheden, ruimte voor jezelf om je eigen krachten bij te tanken..
Nieuwe mogelijkheden ook, als je niet langer een ander centraal zet, maar eenzelfde mate van energie, toewijding, liefde en aandacht aan jezelf en je eigen leven/ bestaan gaat geven (die je nu verspilt en op leegloopt, die je verzwakt ipv bijdraagt aan je levenslust en levend(ig)heid.
Pas na een tijd zul je een heel ander leven voor jezelf kunnen zien, eentje die veel beter en positiever zal uitpakken dan waar je tot nu toe genoegen mee nam.
Als je vol voor jezelf kiest, zal dat goed uitpakken, ik ben ervan overtuigd dat je altijd nieuwe kansen en mogelijkheden krijgt in het leven, als je besluit een andere weg in te slaan dan die waarop je nu zat!
Ga nu voor eens en altijd er echt voor, om je verleden uit de weg te ruimen, voor zover eea uit dat verleden je belemmert om die eigen power te ontdekken die óók in jezelf te vinden is, ook al is dat een heel proces.
Er "sterker uitkomen" lijkt een cliché, maar het bestaat echt, ook al kun je je daar nu misschien nog niks bij voorstellen. Dat moeilijke gaat over, gaandeweg ga je er anders in staan, en zul je wind mee krijgen als je er eenmaal dwars doorheen gaat.
Dan zul je ook merken dat je energie toeneemt, en daarmee je levenslust terugkeert, je op jezelf kunt vertrouwen en bouwen.
Sterkte!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 9 september 2022 om 17:28
@Suus, snap dat je daar nog even gebleven bent, het weer was tot gisteren hier ook goed!
Het gaat beter met me, echt beter, heb weer meer plezier, en op een of andere manier gaat het invullen van de dagen weer automatisch! Blij mee, hopelijk ook het weekend! Ben ook weer in een boek begonnen, buiten gaat het lezen beter, schutting is prachtig geworden, nog de deur 1 x in de beits zetten en dan is het klaar. Andere schutting volgend jaar doen! Is een echte metamorfose geworden. Had veel eerder gemoeten.
Hoop dat we nog mooie nazomerdagen hebben. Maar vindt het s avonds ook wel weer gezellig met kaarsje aan. Zowaar vandaag bezig gegaan met het uitzoeken van nieuwe enkellaarsjes, en gekeken bij de nieuwe mode. Kan daar nooit toekomen als het nog warm is.
Mlous vakantie zit er dus bijna op? Zal zeker weer wennen zijn na zoveel mooie dagen.
Lisa 85, ik sluit me aan wat Suzy zegt. Sterkte en schrijf anders mee!
Fijn weekend all!
Het gaat beter met me, echt beter, heb weer meer plezier, en op een of andere manier gaat het invullen van de dagen weer automatisch! Blij mee, hopelijk ook het weekend! Ben ook weer in een boek begonnen, buiten gaat het lezen beter, schutting is prachtig geworden, nog de deur 1 x in de beits zetten en dan is het klaar. Andere schutting volgend jaar doen! Is een echte metamorfose geworden. Had veel eerder gemoeten.
Hoop dat we nog mooie nazomerdagen hebben. Maar vindt het s avonds ook wel weer gezellig met kaarsje aan. Zowaar vandaag bezig gegaan met het uitzoeken van nieuwe enkellaarsjes, en gekeken bij de nieuwe mode. Kan daar nooit toekomen als het nog warm is.
Mlous vakantie zit er dus bijna op? Zal zeker weer wennen zijn na zoveel mooie dagen.
Lisa 85, ik sluit me aan wat Suzy zegt. Sterkte en schrijf anders mee!
Fijn weekend all!
zaterdag 10 september 2022 om 09:42
Weer een weekje verder! Allereerst geniet ik van de koelte buiten. En ook de regen, voor nu: heerlijk!
Mijn werk ging ook wel prima eerlijk gezegd. De samenwerking met twee collega's is soms nog wat puzzelen, maar waar het om gaat, de kinderen, is wel fijn. Toch is het de komende weken spannend. Ik heb een gesprek op het hoofdkantoor, nog een gevolg van al het gedoe afgelopen jaar. Ook krijgen we inspectiebezoek. Daarnaast heb ik komende week ook het eerste gesprek met de loopbaancoach. Ergens hoop ik echt dat ik op korte termijn een andere leuke baan kan vinden, aan de andere kant geniet ik nog zo van de kinderen. Ik blijf het heel lastig vinden om te bedenken wat ik dan wil doen. Hopelijk kan de coach me hier wat bij helpen!
Op privé-vlak gaat het mwoah. Ik doe niet veel, het sporten komt niet van de grond (1x yoga doe ik wel), ik wandel niet, ik lees niet. kijk geen tv. Wat ik wel doe is hele dagen muziek draaien. Ik gok dat ik de afleiding nu erg prettig vind en muziek geeft altijd een goed gevoel. Het is alleen momenteel zo aanwezig dat ik soms serieus denk: ga ik dit-of-dat doen of muziek luisteren.
Waar ik ook een beetje mee worstel is mijn ex. Ik heb wel eens geschreven dat we nog bijna dagelijks bellen. Dat het als vrienden wel werkt, maar in een relatie niet. Nou, als vrienden stoort het me eigenlijk ook steeds meer dat afspraken nooit doorgaan. Ja, hij belt vrijwel dagelijks, maar vrijwel altijd als we wat afspreken komt er wat tussen. Ik heb nu zoiets van: laat maar. Ik weet dat hij zijn best doet, ik weet dat we elkaar niets meer verschuldigd zijn, maar ik vraag me af wat we nog in staand willen houden. Als we niets meer samen doen, als we elkaar nooit in het echt zien, wat is er dan nog? Dan teer je toch op oude liefde?
Wij geven heel veel om elkaar, daarom laten we elkaar ook niet los. \Wellicht verwacht ik wel meer van de vriendschap dan realistisch is. Van beide kanten. Ik weet dat hij er zo weer voor zou gaan, maar ook dat het op zwakke momenten door mijn hoofd vliegt. Niet dat ik weer wat wil beginnen, maar dat ik verlang naar de band die we hadden en die er voor een stuk nog is. Oneerlijk, want je kunt het niet uitmaken en zeggen: maar dat en dat houden we in stand, want dat was wel fijn. Naja, lastig dit dus, en iets waar ik veel over nadenk.
Mijn werk ging ook wel prima eerlijk gezegd. De samenwerking met twee collega's is soms nog wat puzzelen, maar waar het om gaat, de kinderen, is wel fijn. Toch is het de komende weken spannend. Ik heb een gesprek op het hoofdkantoor, nog een gevolg van al het gedoe afgelopen jaar. Ook krijgen we inspectiebezoek. Daarnaast heb ik komende week ook het eerste gesprek met de loopbaancoach. Ergens hoop ik echt dat ik op korte termijn een andere leuke baan kan vinden, aan de andere kant geniet ik nog zo van de kinderen. Ik blijf het heel lastig vinden om te bedenken wat ik dan wil doen. Hopelijk kan de coach me hier wat bij helpen!
Op privé-vlak gaat het mwoah. Ik doe niet veel, het sporten komt niet van de grond (1x yoga doe ik wel), ik wandel niet, ik lees niet. kijk geen tv. Wat ik wel doe is hele dagen muziek draaien. Ik gok dat ik de afleiding nu erg prettig vind en muziek geeft altijd een goed gevoel. Het is alleen momenteel zo aanwezig dat ik soms serieus denk: ga ik dit-of-dat doen of muziek luisteren.
Waar ik ook een beetje mee worstel is mijn ex. Ik heb wel eens geschreven dat we nog bijna dagelijks bellen. Dat het als vrienden wel werkt, maar in een relatie niet. Nou, als vrienden stoort het me eigenlijk ook steeds meer dat afspraken nooit doorgaan. Ja, hij belt vrijwel dagelijks, maar vrijwel altijd als we wat afspreken komt er wat tussen. Ik heb nu zoiets van: laat maar. Ik weet dat hij zijn best doet, ik weet dat we elkaar niets meer verschuldigd zijn, maar ik vraag me af wat we nog in staand willen houden. Als we niets meer samen doen, als we elkaar nooit in het echt zien, wat is er dan nog? Dan teer je toch op oude liefde?
Wij geven heel veel om elkaar, daarom laten we elkaar ook niet los. \Wellicht verwacht ik wel meer van de vriendschap dan realistisch is. Van beide kanten. Ik weet dat hij er zo weer voor zou gaan, maar ook dat het op zwakke momenten door mijn hoofd vliegt. Niet dat ik weer wat wil beginnen, maar dat ik verlang naar de band die we hadden en die er voor een stuk nog is. Oneerlijk, want je kunt het niet uitmaken en zeggen: maar dat en dat houden we in stand, want dat was wel fijn. Naja, lastig dit dus, en iets waar ik veel over nadenk.
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
zaterdag 10 september 2022 om 10:56
Maar Pauwenveer, zonder 'de lading' van jullie liefdesrelatie mag je in vriendschapsrelaties toch ook aangeven dat deze onvoldoende bevredigend is en dat je daarom er een punt achter zet?
Als het meer kost dan geeft ben ik daar resoluut in, al kost het me in mijn hoofd veel moeite om iemand helemaal los te laten. Maar gaandeweg de tijd lost dat probleem zich vanzelf op en komen er weer nieuwe mensen of worden vriendschappen met mensen die je al kende nieuw leven ingeblazen.
Ik geloof dat veel wat je wenst al onder je neus ligt maar dat mist omdat je in de verte naar het onbereikbare tuurt.
Wil je hem graag in je leven? Als hij wel weer een liefdesrelatie zou willen, hoe gaat hij dat qua tijd dan onvullen?
Ik lees jullie allemaal nog graag.
Mlous al terug van je grote reis?
Suzy, taaie, wanneer staat de tweede operatie gepland?
Als het meer kost dan geeft ben ik daar resoluut in, al kost het me in mijn hoofd veel moeite om iemand helemaal los te laten. Maar gaandeweg de tijd lost dat probleem zich vanzelf op en komen er weer nieuwe mensen of worden vriendschappen met mensen die je al kende nieuw leven ingeblazen.
Ik geloof dat veel wat je wenst al onder je neus ligt maar dat mist omdat je in de verte naar het onbereikbare tuurt.
Wil je hem graag in je leven? Als hij wel weer een liefdesrelatie zou willen, hoe gaat hij dat qua tijd dan onvullen?
Ik lees jullie allemaal nog graag.
Mlous al terug van je grote reis?
Suzy, taaie, wanneer staat de tweede operatie gepland?
Hatsjikideee...
zaterdag 10 september 2022 om 10:59
Nicci: goed bezig jij, lekker ondernemend, dit klinkt al stukken beter!
Hopelijk komen er idd nog veel lekkere nazomerdagen om van je tuinmetamorfose te genieten!
Haha, dat heb ik ook hoor, als het warm is 0,0 behoefte om te winkelen, kleding of schoenen te passen. En na een lange zomer vol zon en warmte is het op eoa manier bevredigd en kan je gewoon weer zin krijgen in andere aktiviteiten, zelfs binnen, en als minder erg om een ander seizoen in te gaan en ik snap best dat het ook weer leuk kan zijn om daar wat dingen bij te zoeken.
Vrouwen en schoenen/laarsjes, haha, daar worden velen idd blij van!
Zelf ook aan het nadenken wat ik ga dragen na 2e operatie, veel van wat ik heb aan winterschoenen en laarzen kan die eerste weken/ 2 maanden niet, geen hakjes, gympen met veters ook niet, liefst instappers (mbv schoenlepel), maar die ik heb passen geen sokken in..
Heb geen budget om vanalles nieuw te kopen, maar moet misschien toch 1 nieuw paar overwegen, en goede sloffen, ik zal toch de eerste tijd veel binnen zijn.
Heb genoeg winterkleding, maar wat ik heb zit eigenlijk allemaal te strak, ben deze zomer niks aangekomen maar al een tijdje zwaarder door minder bewegen en zou nog paar kilo kwijt willen voor die tijd, dat merk ik in de zomer nauwelijks omdat ik hooguit jurkjes draag, maar oh wee als ik weer (bij de band) knellende skinny jeans en dergelijke aan moet..
Heb wel wat lekker zittende en best leuke joggingachtige en travelstof broeken, die niet slonzig zijn, het moet namelijk naast warm, comfortabel ook makkelijk aan- en uit te trekken zijn.
Nu ik weer thuis en meer binnen ben, vind ik het leuk om wat meer werk te maken van avondmaaltijden, dan kook ik 3 of 4 porties, omdat hoeveelheden daar vaak op berekend zijn ipv eenpersoons, en deels vries ik die dan in.
Ook meer fut en aandacht voor huishoudelijke dingen die zijn blijven liggen doordat ik niet thuis was en met die hitte niet kon opbrengen als ik een paar dagen wél thuis was, wel gedoseerd hoor, ik neem nu bijv steeds iets mee als ik de deur uit ga, zoals papier of plastic wegbrengen.
Los van hoe fijn het is bij hutje merk ik ook dat ik daar het tobben over eea wat ik allemaal moet regelen en doen nog even kan uitstellen/ parkeren. Thuis kijk ik meteen al met andere ogen wat er nog gebeuren moet, en daar leek de herfst nog lekker ver weg, zolang het zomers was.
Jij ook fijn weekend!
Fijn weekend!
Hopelijk komen er idd nog veel lekkere nazomerdagen om van je tuinmetamorfose te genieten!
Haha, dat heb ik ook hoor, als het warm is 0,0 behoefte om te winkelen, kleding of schoenen te passen. En na een lange zomer vol zon en warmte is het op eoa manier bevredigd en kan je gewoon weer zin krijgen in andere aktiviteiten, zelfs binnen, en als minder erg om een ander seizoen in te gaan en ik snap best dat het ook weer leuk kan zijn om daar wat dingen bij te zoeken.
Vrouwen en schoenen/laarsjes, haha, daar worden velen idd blij van!
Zelf ook aan het nadenken wat ik ga dragen na 2e operatie, veel van wat ik heb aan winterschoenen en laarzen kan die eerste weken/ 2 maanden niet, geen hakjes, gympen met veters ook niet, liefst instappers (mbv schoenlepel), maar die ik heb passen geen sokken in..
Heb geen budget om vanalles nieuw te kopen, maar moet misschien toch 1 nieuw paar overwegen, en goede sloffen, ik zal toch de eerste tijd veel binnen zijn.
Heb genoeg winterkleding, maar wat ik heb zit eigenlijk allemaal te strak, ben deze zomer niks aangekomen maar al een tijdje zwaarder door minder bewegen en zou nog paar kilo kwijt willen voor die tijd, dat merk ik in de zomer nauwelijks omdat ik hooguit jurkjes draag, maar oh wee als ik weer (bij de band) knellende skinny jeans en dergelijke aan moet..
Heb wel wat lekker zittende en best leuke joggingachtige en travelstof broeken, die niet slonzig zijn, het moet namelijk naast warm, comfortabel ook makkelijk aan- en uit te trekken zijn.
Nu ik weer thuis en meer binnen ben, vind ik het leuk om wat meer werk te maken van avondmaaltijden, dan kook ik 3 of 4 porties, omdat hoeveelheden daar vaak op berekend zijn ipv eenpersoons, en deels vries ik die dan in.
Ook meer fut en aandacht voor huishoudelijke dingen die zijn blijven liggen doordat ik niet thuis was en met die hitte niet kon opbrengen als ik een paar dagen wél thuis was, wel gedoseerd hoor, ik neem nu bijv steeds iets mee als ik de deur uit ga, zoals papier of plastic wegbrengen.
Los van hoe fijn het is bij hutje merk ik ook dat ik daar het tobben over eea wat ik allemaal moet regelen en doen nog even kan uitstellen/ parkeren. Thuis kijk ik meteen al met andere ogen wat er nog gebeuren moet, en daar leek de herfst nog lekker ver weg, zolang het zomers was.
Jij ook fijn weekend!
Fijn weekend!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 10 september 2022 om 11:39
Pausini, hij en ik gaan nooit meer een liefdesrelatie krijgen hoor, dat is niet de twijfel. En ik heb hem graag in mijn leven, als vriend. We kennen elkaar al sinds onze puberjaren, we hebben een band, altijd gehad. Mijn kinderen vinden hem ook echt leuk. En de chaos, dat is wie hij is, dat maakt het voor mij lastig. Het is geen onwil. Hij zegt dan: echt moeilijk afspreken met jou. Ik zeg dan: eh, jij zegt vrijwel alles af omdat er wat anders tussen komt. Ik snap echt dat dit is wie hij is, maar een keer is de grens bereikt natuurlijk. Voor nu denk ik dus: als jij je niet wat extra in wil spannen om ook in het echt te ontmoeten, dan hoef je ook niet steeds te bellen. Nu weet ik niet of hij dat lastig vind, omdat hij destijds nog wel meer wilde dan vriendschap.
Schoenen! ik draag dus graag sneakers. In de winter is het me allen te koud. Ik heb een aantal enkellaarsjes voor bij spijkerbroeken, maar zoek al eeuwen naar iets dat leuk is bij mijn echte pantalons. Die draag ik ook graag, van die nette broeken, maar de pijp blijft dan op de enkellaarsjes hangen. Zwaar irritant. Hakken draag ik niet, heb slechte voeten. En van die gezondheidsschoenen ht niet mooi. Elke winter dus weer zoeken naar hoe of wat.
Nog zo'n ding: ik hou niet van leggings en panties, dus draag met kouder weer ook vrijwel geen jurkjes en rokjes meer en dat vind ik ook heel jammer!
Als sloffen heb ik trouwens altijd van die nep-uggs van Esprit. Lekker warm en ik kan erop naar buiten lopen om wat weg te gooien.
Schoenen! ik draag dus graag sneakers. In de winter is het me allen te koud. Ik heb een aantal enkellaarsjes voor bij spijkerbroeken, maar zoek al eeuwen naar iets dat leuk is bij mijn echte pantalons. Die draag ik ook graag, van die nette broeken, maar de pijp blijft dan op de enkellaarsjes hangen. Zwaar irritant. Hakken draag ik niet, heb slechte voeten. En van die gezondheidsschoenen ht niet mooi. Elke winter dus weer zoeken naar hoe of wat.
Nog zo'n ding: ik hou niet van leggings en panties, dus draag met kouder weer ook vrijwel geen jurkjes en rokjes meer en dat vind ik ook heel jammer!
Als sloffen heb ik trouwens altijd van die nep-uggs van Esprit. Lekker warm en ik kan erop naar buiten lopen om wat weg te gooien.
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
zaterdag 10 september 2022 om 11:46
Hee allemaal,
Niccy, wat ontzettend fijn om te lezen! Ik hoop dat je dit gevoel vast kan houden. Heb je nog contact gehad met je ex en hoe is het met die bank afgelopen?
Vinden jullie het ook zo fijn dat de temperaturen gedaald zijn? Echt, wat een genot!
Pauwenveer, er zit dus wat schot in de zaak bij jou, heel goed. Wacht nu maar even rustig die gesprekken af. Heel goed dat je aan de slag gaat met een loopbaancoach. Het is soms zo lastig om te bepalen wat je écht wil, waar je gelukkig van wordt. Wat je ex betreft klinkt het een beetje alsof jullie elkaar niet los kunnen laten. Zou een herstart jullie relatie verbeteren, denk je?
Suzy, hoe gaat het nu? Hopelijk iets beter dan een paar posts geleden. Is er al iets concreets gepland wb die 2e operatie?
Ik ben weer thuis, ik moest onverwachts eerder naar huis omdat mijn kattenoppas het af liet weten. En daardoor is die zen-toestand waar ik de afgelopen weken min of meer in zat ook direct klaar. Direct veel stress, oa vanwege de lange reis naar huis,de de kat, huis schoonmaken en ook wat schade van diegene die hier gelogeerd heeft. En dan moet ik maandag ook weer werken, zo geen zin in. Mijn reis was veel te kort, dat weekje werken maakte het ook nog eens korter en die dagen die ik daarna nog had gepland zijn dus niet doorgegaan.
Ik wil dit echt veel langer doen. Of ik wil een plek in de natuur waar ik me terug kan trekken, het liefst permanent. Ik ben al die drukte zo zat, die buren hier, het gekrijs van die kinderen, stampende bovenburen, maar ook iedere keer de srtress van dingen die kapot gaan in een huurhuis en waar je dan verantwoordelijk voor bent. In mijn bus gaan ook dingen kapot, maar dat is mijn eigen verantwoordelijkheid en daar heb ik minder stress van.
Ik ga hier de komende maanden goed over nadenken. Een leven als freelancer zou al een beginnetje zijn. Ik weet dat dat mogelijk is al zou het zeker geen vetpot zijn. Ik heb hier en daar wat klusjes, verdien ook wat bij met muziek die ik ooit heb opgenomen. En dan zou ik veel vaker de weg op kunnen, eventueel samen met de kat. Want die katten- en huizenoppassers leveren iedere keer best wat stress op.
Nu ga ik nog maar even genieten van mijn laatste 2 daagjes vrij, zucht.....
Niccy, wat ontzettend fijn om te lezen! Ik hoop dat je dit gevoel vast kan houden. Heb je nog contact gehad met je ex en hoe is het met die bank afgelopen?
Vinden jullie het ook zo fijn dat de temperaturen gedaald zijn? Echt, wat een genot!
Pauwenveer, er zit dus wat schot in de zaak bij jou, heel goed. Wacht nu maar even rustig die gesprekken af. Heel goed dat je aan de slag gaat met een loopbaancoach. Het is soms zo lastig om te bepalen wat je écht wil, waar je gelukkig van wordt. Wat je ex betreft klinkt het een beetje alsof jullie elkaar niet los kunnen laten. Zou een herstart jullie relatie verbeteren, denk je?
Suzy, hoe gaat het nu? Hopelijk iets beter dan een paar posts geleden. Is er al iets concreets gepland wb die 2e operatie?
Ik ben weer thuis, ik moest onverwachts eerder naar huis omdat mijn kattenoppas het af liet weten. En daardoor is die zen-toestand waar ik de afgelopen weken min of meer in zat ook direct klaar. Direct veel stress, oa vanwege de lange reis naar huis,de de kat, huis schoonmaken en ook wat schade van diegene die hier gelogeerd heeft. En dan moet ik maandag ook weer werken, zo geen zin in. Mijn reis was veel te kort, dat weekje werken maakte het ook nog eens korter en die dagen die ik daarna nog had gepland zijn dus niet doorgegaan.
Ik wil dit echt veel langer doen. Of ik wil een plek in de natuur waar ik me terug kan trekken, het liefst permanent. Ik ben al die drukte zo zat, die buren hier, het gekrijs van die kinderen, stampende bovenburen, maar ook iedere keer de srtress van dingen die kapot gaan in een huurhuis en waar je dan verantwoordelijk voor bent. In mijn bus gaan ook dingen kapot, maar dat is mijn eigen verantwoordelijkheid en daar heb ik minder stress van.
Ik ga hier de komende maanden goed over nadenken. Een leven als freelancer zou al een beginnetje zijn. Ik weet dat dat mogelijk is al zou het zeker geen vetpot zijn. Ik heb hier en daar wat klusjes, verdien ook wat bij met muziek die ik ooit heb opgenomen. En dan zou ik veel vaker de weg op kunnen, eventueel samen met de kat. Want die katten- en huizenoppassers leveren iedere keer best wat stress op.
Nu ga ik nog maar even genieten van mijn laatste 2 daagjes vrij, zucht.....
zaterdag 10 september 2022 om 12:00
Lijkt me heerlijk Mlous, gewoon niet meer in dienst maar je eigen werk en dagen bepalen! Mijn vader heeft het ook gedaan toen hij zijn werk zat was, maar hij had bepaalde vaardigheden waardoor hij ook als zelfstandige kon werken en geen vaste baan meer hoefde te nemen om in inkomen te voorzien. En dan heerlijk je eigen ding doen ja!
Qua werk knijp ik hem wel eigenlijk. Ik heb zoveel 'onverwachte stompen op mijn neus' gehad, dat ik er eigenlijk al wat argwanend tegenover sta: ik vertrouw het niet. Mijn hoofdgedachte is dus: wat gaat er nu weer gebeuren?
Qua ex: we gaan niet meer herstarten. Te vaak gedaan en ik wil dat absoluut niet meer. Te veel harde nee's.Mlous schreef: ↑10-09-2022 11:46
Pauwenveer, er zit dus wat schot in de zaak bij jou, heel goed. Wacht nu maar even rustig die gesprekken af. Heel goed dat je aan de slag gaat met een loopbaancoach. Het is soms zo lastig om te bepalen wat je écht wil, waar je gelukkig van wordt. Wat je ex betreft klinkt het een beetje alsof jullie elkaar niet los kunnen laten. Zou een herstart jullie relatie verbeteren, denk je?
Qua werk knijp ik hem wel eigenlijk. Ik heb zoveel 'onverwachte stompen op mijn neus' gehad, dat ik er eigenlijk al wat argwanend tegenover sta: ik vertrouw het niet. Mijn hoofdgedachte is dus: wat gaat er nu weer gebeuren?
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
zaterdag 10 september 2022 om 13:14
Pauwenveer, het is al heel wat dat het op je werk wat beter gaat, en je al snel met die loopbaancoach kunt sparren, fijner dat het niet (meer) zo nijpend is, dat is een relaxter uitgangspunt, als blijven ook nog een optie is of er iig geen haast is om van baan te veranderen.
Muziek luisteren kan ik me helemaal in vinden, hoor! Ik heb nu die speaker thuis aan, moet nog onderzoeken waarom de stereo geen geluid geeft, of de boxaansluitingen niet los zijn geraakt oid.
Ik kan niet zonder en houd van diepe klanken, zonder vervorming, heb dan ook 2x 100 watt boxen, zou jammer zijn als ook deze versterker het niet meer doet. Maar 2x op rij hetzelfde euvel, dan denk ik dat het misschien toch niet de versterkers waren (die zijn allebei afgestemd op die 100 w boxen, dus die zijn niet opgeblazen).
Mijn handige zoon is momenteel helaas erg druk, misschien de hulp inroepen van handige buurjongen/buurman?
Maarreh, geconcentreerd muziek luisteren zonder er iets bij te doen/lezen/schrijven doe ik eerder bij hutje in de zon liggend en dat heeft dan idd een bijna mediterend effect. Misschien werkt dat bij jou ook zo, dat je ervan kan ontspannen?
Niks mis mee, hoor, dan ben je gefocust op je gehoor.
Volgens NLP hebben we allemaal een voorkeurszintuig hoe informatie binnen te laten komen en te verwerken. Iha ben ik nogal visueel (uitzichten, vergezichten, luchten zien, bomen verderop, lezen (ik zal niet snel een podcast luisteren of luisterboek oid, wel beeldscherm voor info via internet), maar bijv niet filmpjes of series kijken, geen geduld voor, op een engelse detective na, of iets als "ik vertrek" of droomhuis op het platteland (weer die vergezichten haha, zij het Engelse, met bergen zee, lieflijke dorpjes).
Ben je gevoelig voor geluid en geluiden? Grote kans dat jouw voorkeur auditief is. Herken het wel, hoor, bij hutje is het lekker stil en hoor ik zoveel vogels, een vliegtuig in de ijle lucht, regendruppels op het dakje, maar ook reageer ik sterk (qua stemming) op muziek.
Zowel positief als negatief, positief op bepaalde ritmes (hele dag Ibiza-achtige muziek aan, liefst lounge), maar bepaalde nummers op de radio uit vroegere middelbare schoolperiodes kan ik niet meer horen, doodgedraaid indertijd maar ook kom ik als vanzelf in (de sfeer van?) die tijd/ periode terecht en daar herken ik mezelf niet meer in. Kan me dan zelfs tegenstaan (mijn zus juist wel, die wilde altijd Sublime fm aan en wordt blij van al die ouwe nummers, ik niet).
Gekke is dat bepaalde ritmes, beats (met bass, ook van die Djembee- of trommelmuziek) en snelheden waar ik juist relaxt van word voor anderen "herrie" is, die houden meer van "disco" of Nederlandse muziek oid.
En weer anderen zijn meer "voelers", dat merk je bijv als ze vaak dingen omschrijven als "het voelt goed", waar een auditief iemand vaak zegt: "het klinkt goed" en een visueel iemand "het ziet er goed uit", haha.
Meeste mensen hebben een mix, ik ook.
Kan dus zijn dat je het meest gevoelig bent via het gehoor, luisterend, tot rust komt bij zelfgekozen muziek.
Tja, die vriendschap met ex, ik denk dat in een relatie je zowel geliefden als maatjes bent, het element vriendschap zit daar dus altijd ook in met als extra de intieme en seksuele component. Dingen waar je je tijdens de relatie aan ergerde in het maatjesgedeelte blijven dus overeind, als je vriendschap houdt als het uit is.
Alleen het intieme gedeelte is dan weg, al kan intimiteit deels ook bestaan uit samenzijn en een zekere innige band (voelen), misschien ook fysieke affectie voelen en uiten als je samen bent, tegen elkaar aan zitten, een arm om je heen, whatever.
Ergernissen of wat je stoorde tijdens de relatie die het maatjesgedeelte beslaan, blijven dus zo, jullie hebben alleen het seksuele en (denk ik) samen slapen enzo niet meer.
Ik dacht me te herinneren dat jij oa dat vele (en langdurige) bellen en appen van hem niet trok, klopt dat?
Enerzijds kan het leuk zijn, al die aandacht, maar het kan zomaar zijn dat jij juist meer samenzijn wil, samen iets doen/ ondernemen, het gezellige van aanwezigheid, en juist niet het (fysiek) afstandelijkere bellen/appen.
Tegelijkertijd lijkt me dat lastig als je weet dat hij liefst nog altijd een "echte" (liefdes)relatie met alles erop en eraan zou willen, ook intiem.
Dan zou meer real life contact voor hem weleens moeilijker kunnen zijn, omdat dat begrensd is, maar bij hem wel andere behoeften aanwakkert/ in stand houdt?
Ik heb een week geleden laatste exlover en een gemeenschappelijke vriendin bij hutje op visite gehad. Dat kon vorig jaar nog niet (vond ik), omdat hij dat verwarrend zou vinden, als vriendschap op bezoek, in eenzelfde toch vrij intieme (naturistische) setting waar hij zich zo fijn en vrij voelde, toen we nog wat hadden.
En hij nog helemaal niet mij los kon laten, dus dat vond ik vorig jaar geen goed plan.
Nu opnieuw een jaar verder, waarin hij weliswaar nog vaak vertelde dat ie van me houdt enzo, maar geen pogingen heeft gedaan in die richting en 1 op 1 de nodige afstand (alleen omgang buiten de deur met anderen erbij), was er naar mijn idee genoeg afstand. En dat ging idd helemaal goed.
Ik denk dat het een ander verhaal zou zijn als hij in zijn eentje langs had willen komen, ik vermoed dat hij dan die afstand (nog steeds) niet kan houden, toch aanrakerig zou zijn, misschien met charme toch zou proberen mij te overreden, of iig closer/intiemer te doen dan deze grens die we nu al tijden hebben daaraan.
Ik heb het idee dat jij en ik er heel stellig in zijn dat we niet meer seksueel aangetrokken voelen en dus geen intieme behoefte voelen, die ook niet hoeven te onderdrukken, die grens met vriendschap duidelijk is en wij prima kunnen handellen, maar voor de ander is het anders, want die hadden die grens liever niet, respecteren het hooguit omdat wij niet meer willen en is het veel verwarrender.
Daarom vermijd ik bepaalde situaties, ik spreek vanaf dat het uit is niet 1 op 1 met hem af, bel of app niet, we zien elkaar alleen met en zoals andere kennissen, met meer mensen erbij.
Hij had bijv ook aangeboden voor me te komen zorgen na die 1e operatie, boodschappen voor me te willen doen, helpen douchen en aankleden, koken en dergelijke, dat heb ik bewust afgehouden (ook al was dat voor mij best handig geweest en misschien gezelliger met gezelschap).
Maar ik weet ook dat ik hem destijds veel te druk vond, teveel aandacht en energie kostte, al die verhalen, zelfs opgewekte, maar ook zwaardere, en het moeite kostte om hem dan af te kappen of tijd alleen door te brengen, omdat dat als afwijzing/kwetsend werd ervaren.
Dus ook al zou het me goed uitkomen, ik wilde en wil geen gebruik maken van zijn aanbod, ook omdat ik weet dat dat (voor hem) uitnodigt om weer een intiemere band te krijgen, zelfs als dat niet seksueel zou zijn, dan nog weet ik gewoon dat hij het zou aangrijpen om closer te worden weer.
Dus in jouw geval denk ik dat jij juist wel meer samen zou willen doen, zoals met een goede/ beste vriendin, of met een geliefde zou doen, maar dan zonder seksuele verwachtingen. En je hoeft niet de hele vriendschap vaarwel te zeggen, om waarin hij tekortschiet in wat jij verwacht daarvan, of omdat hij het idee niet kan loslaten meer te willen dan dat, maar ik denk dat je jouw behoefte aan een maatje om veel mee te delen (in de vorm van beste vriend) moet laten varen of (sterk) verminderen.
Verminderen tot goede kennis. Méér afstand dus juist nemen. Zowel emotioneel (niet alles meer met elkaar bespreken, niet dagelijks contact, bellen, appen) als 1 op 1 willen afspreken. Dwz je kunt misschien bijv eens per zoveel tijd liever iets afspreken om te gaan doen (buiten de deur) dan close gesprekken of bij elkaar thuis op de bank samen zijn.
Bedenk of je ook met je vriendinnen eenzelfde omgang hebt als nu met hem?
Wat het verschil is?
Vrienden blijven met exen is gewoon vaak ingewikkeld, zeker als het niet gelijk op loopt qua gevoelens.
Met ex (vader van onze kinderen) heb ik veel (bel)contact, kunnen heel veel bespreken en gaan eens in de zoveel tijd lunchen, vieren verjaardagen enzo, maar ook bepaalde zorgen kunnen we delen, gesprekken over het leven, maar ook over de kinderen en allerlei emoties.
We spreken regelmatig uit dat we van elkaar houden.
Veel mensen vragen dan ook waarom we niet weer bij elkaar komen.
Toch is het na al die jaren voor allebei glashelder dat we geen seksuele relatie meer zouden willen en kunnen hebben met elkaar. En daaróm kan juist innige close vriendschap wel, er is wederzijds geen enkele behoefte aan fysieke vormen van intimiteit, maar er is wel een hele voelbare verbinding, close emotionele band.
We verschillen op bepaalde vlakken en leefwijzen, vullen elkaar aan, hij kan veel zwart-witter en korter door de bocht zijn en ik nuancerend, zo was het altijd al, al is hij in de loop der jaren ook veel minder zakelijk, en met mildere blik begripvoller gaan kijken en denken over het leven en bepaalde waarden daarin, wat belangrijk is, zijn familiebanden, de liefde, en die met de kinderen. Naar elkaar toegegroeid, en soort van op de achtergrond altijd aanwezige connectie maar dat is iets anders dan een liefdesrelatie, je leven echt met elkaar delen, dag in dag uit.
Dus tja, in jouw geval zou ik het terugbrengen naar het niveau van kennissen, en nu en dan bijpraten in real, niet dagelijks en ook niet wekelijks, want jij bent ook nog gevoelig voor hem, zij het dat je zeker weet geen "echte" relatie te willen.
Ik herken het in zoverre dat ik me seksueel niet meer aangetrokken voel tot exlover, maar hij 1 vd weinigen was met wie ik aanrakerig was, dus los van seks ook knuffeliger, zoeneriger vanuit mezelf, en ik oa die afstand zo bewust houd omdat ik daar misschien ook nog wel gevoelig voor ben.
Het is meer rationeel dus, dat ik daar een "harde grens" stel, omdat ik stellig niét wil dat hij denkt/hoopt dat er meer in zit en dus geen enkele evt behoefte van zijn kant wil wekken/aanwakkeren.
De kans zit erin dat hij best vaker naar hutje zou willen komen, vriendschappelijk alleen al, maar ik weet zeker dat -waar hij nu blij is en kan genieten van 1 dagje daar- het in no time behoefte aan meer wekt, volgende stap nachtje blijven zou voorstellen enz, dat wil ik niet.
Nu is het seizoen min of meer voorbij, maar ik vermoed zomaar dat ie dat volgend jaar weleens zou kunnen proberen (met die vriendin rijden als "smoes", maar later ook in zijn eentje op bezoek zou willen, paar dagen, ik weet hoe dat gaat).
Dus dit wetende van jouw ex zou ik het contact bewust op een laag pitje zetten, in hoeveelheid tijd maar ook inhoudelijk en zeker niet lekker op de bank tegen hem aanleunend oid.
Hoe verleidelijk ook dat kan zijn, om dan iig minstens een klein béétje intimiteit te hebben in je leven als je zonder geliefde door het leven gaat en dat stuk ook langere tijd moet missen.. Ik kan de behoefte aan fysieke affectie grotendeels of langere tijd op "uit" zetten en dat gaat op eoa manier beter als ik ook niet een klein beetje daarvan vervul (want dan blijft de behoefte naar mijn idee "wakker" en moet je dat begrenzen).
Helemaal niets vind ik dus zelf makkelijker, dan heb ik geen twijfels en speelt het ook niet door mijn hoofd.
Met de exlover van daarvoor heb ik daar helemaal geen last van, daar heb ik alleen nu en dan nog smscontact mee, en als die hier eens langs komt, heb ik zelfs geen enkele behoefte meer aan fysiek contact, ook niet zoenen of omhelzen oid.
Het lijkt me wel lastiger als je zelf die behoefte wel hebt iha aan fysieke affectie en intimiteit, al weet je dat die niet vervuld wordt met een begrensd beetje ervan. Dat ken ik uit de periode van voor vorige exlover, toen vloog ik tegen de muren op (na 4 jaar helemaal niks/niemand)..
En de periode toen het net uit was met exlover + coronalockdowns erachteraan, die anderhalve meter afstand houden tot iedereen.
Mijn oplossing (zelf die behoefte naar 0 brengen) kan denk ik niet iedereen (en ik zelf dus ook niet op elk moment), ik doe dat oa door er bewust niet aan te gaan denken of fantaseren, geen aandacht aan te besteden dus.
Misschien zit er wel iets in de uitdrukking "use it or lose it", het zal wel ergens sluimeren in me, en kan weer gewekt worden als dat getriggerd wordt.
Ik begrijp wel dat het lastig is voor je, als je die behoefte wel hebt, en ook nog eens iemand voorhanden die dat graag wil, het lijkt zo makkelijk (zolang je niemand anders in beeld hebt), maar zoals je zelf al zegt is dat een beetje oneerlijk tegenover hem, als je zelf weet dat meer er niet in zit (en voor hem moeilijk maakt om jou los te laten)..
Muziek luisteren kan ik me helemaal in vinden, hoor! Ik heb nu die speaker thuis aan, moet nog onderzoeken waarom de stereo geen geluid geeft, of de boxaansluitingen niet los zijn geraakt oid.
Ik kan niet zonder en houd van diepe klanken, zonder vervorming, heb dan ook 2x 100 watt boxen, zou jammer zijn als ook deze versterker het niet meer doet. Maar 2x op rij hetzelfde euvel, dan denk ik dat het misschien toch niet de versterkers waren (die zijn allebei afgestemd op die 100 w boxen, dus die zijn niet opgeblazen).
Mijn handige zoon is momenteel helaas erg druk, misschien de hulp inroepen van handige buurjongen/buurman?
Maarreh, geconcentreerd muziek luisteren zonder er iets bij te doen/lezen/schrijven doe ik eerder bij hutje in de zon liggend en dat heeft dan idd een bijna mediterend effect. Misschien werkt dat bij jou ook zo, dat je ervan kan ontspannen?
Niks mis mee, hoor, dan ben je gefocust op je gehoor.
Volgens NLP hebben we allemaal een voorkeurszintuig hoe informatie binnen te laten komen en te verwerken. Iha ben ik nogal visueel (uitzichten, vergezichten, luchten zien, bomen verderop, lezen (ik zal niet snel een podcast luisteren of luisterboek oid, wel beeldscherm voor info via internet), maar bijv niet filmpjes of series kijken, geen geduld voor, op een engelse detective na, of iets als "ik vertrek" of droomhuis op het platteland (weer die vergezichten haha, zij het Engelse, met bergen zee, lieflijke dorpjes).
Ben je gevoelig voor geluid en geluiden? Grote kans dat jouw voorkeur auditief is. Herken het wel, hoor, bij hutje is het lekker stil en hoor ik zoveel vogels, een vliegtuig in de ijle lucht, regendruppels op het dakje, maar ook reageer ik sterk (qua stemming) op muziek.
Zowel positief als negatief, positief op bepaalde ritmes (hele dag Ibiza-achtige muziek aan, liefst lounge), maar bepaalde nummers op de radio uit vroegere middelbare schoolperiodes kan ik niet meer horen, doodgedraaid indertijd maar ook kom ik als vanzelf in (de sfeer van?) die tijd/ periode terecht en daar herken ik mezelf niet meer in. Kan me dan zelfs tegenstaan (mijn zus juist wel, die wilde altijd Sublime fm aan en wordt blij van al die ouwe nummers, ik niet).
Gekke is dat bepaalde ritmes, beats (met bass, ook van die Djembee- of trommelmuziek) en snelheden waar ik juist relaxt van word voor anderen "herrie" is, die houden meer van "disco" of Nederlandse muziek oid.
En weer anderen zijn meer "voelers", dat merk je bijv als ze vaak dingen omschrijven als "het voelt goed", waar een auditief iemand vaak zegt: "het klinkt goed" en een visueel iemand "het ziet er goed uit", haha.
Meeste mensen hebben een mix, ik ook.
Kan dus zijn dat je het meest gevoelig bent via het gehoor, luisterend, tot rust komt bij zelfgekozen muziek.
Tja, die vriendschap met ex, ik denk dat in een relatie je zowel geliefden als maatjes bent, het element vriendschap zit daar dus altijd ook in met als extra de intieme en seksuele component. Dingen waar je je tijdens de relatie aan ergerde in het maatjesgedeelte blijven dus overeind, als je vriendschap houdt als het uit is.
Alleen het intieme gedeelte is dan weg, al kan intimiteit deels ook bestaan uit samenzijn en een zekere innige band (voelen), misschien ook fysieke affectie voelen en uiten als je samen bent, tegen elkaar aan zitten, een arm om je heen, whatever.
Ergernissen of wat je stoorde tijdens de relatie die het maatjesgedeelte beslaan, blijven dus zo, jullie hebben alleen het seksuele en (denk ik) samen slapen enzo niet meer.
Ik dacht me te herinneren dat jij oa dat vele (en langdurige) bellen en appen van hem niet trok, klopt dat?
Enerzijds kan het leuk zijn, al die aandacht, maar het kan zomaar zijn dat jij juist meer samenzijn wil, samen iets doen/ ondernemen, het gezellige van aanwezigheid, en juist niet het (fysiek) afstandelijkere bellen/appen.
Tegelijkertijd lijkt me dat lastig als je weet dat hij liefst nog altijd een "echte" (liefdes)relatie met alles erop en eraan zou willen, ook intiem.
Dan zou meer real life contact voor hem weleens moeilijker kunnen zijn, omdat dat begrensd is, maar bij hem wel andere behoeften aanwakkert/ in stand houdt?
Ik heb een week geleden laatste exlover en een gemeenschappelijke vriendin bij hutje op visite gehad. Dat kon vorig jaar nog niet (vond ik), omdat hij dat verwarrend zou vinden, als vriendschap op bezoek, in eenzelfde toch vrij intieme (naturistische) setting waar hij zich zo fijn en vrij voelde, toen we nog wat hadden.
En hij nog helemaal niet mij los kon laten, dus dat vond ik vorig jaar geen goed plan.
Nu opnieuw een jaar verder, waarin hij weliswaar nog vaak vertelde dat ie van me houdt enzo, maar geen pogingen heeft gedaan in die richting en 1 op 1 de nodige afstand (alleen omgang buiten de deur met anderen erbij), was er naar mijn idee genoeg afstand. En dat ging idd helemaal goed.
Ik denk dat het een ander verhaal zou zijn als hij in zijn eentje langs had willen komen, ik vermoed dat hij dan die afstand (nog steeds) niet kan houden, toch aanrakerig zou zijn, misschien met charme toch zou proberen mij te overreden, of iig closer/intiemer te doen dan deze grens die we nu al tijden hebben daaraan.
Ik heb het idee dat jij en ik er heel stellig in zijn dat we niet meer seksueel aangetrokken voelen en dus geen intieme behoefte voelen, die ook niet hoeven te onderdrukken, die grens met vriendschap duidelijk is en wij prima kunnen handellen, maar voor de ander is het anders, want die hadden die grens liever niet, respecteren het hooguit omdat wij niet meer willen en is het veel verwarrender.
Daarom vermijd ik bepaalde situaties, ik spreek vanaf dat het uit is niet 1 op 1 met hem af, bel of app niet, we zien elkaar alleen met en zoals andere kennissen, met meer mensen erbij.
Hij had bijv ook aangeboden voor me te komen zorgen na die 1e operatie, boodschappen voor me te willen doen, helpen douchen en aankleden, koken en dergelijke, dat heb ik bewust afgehouden (ook al was dat voor mij best handig geweest en misschien gezelliger met gezelschap).
Maar ik weet ook dat ik hem destijds veel te druk vond, teveel aandacht en energie kostte, al die verhalen, zelfs opgewekte, maar ook zwaardere, en het moeite kostte om hem dan af te kappen of tijd alleen door te brengen, omdat dat als afwijzing/kwetsend werd ervaren.
Dus ook al zou het me goed uitkomen, ik wilde en wil geen gebruik maken van zijn aanbod, ook omdat ik weet dat dat (voor hem) uitnodigt om weer een intiemere band te krijgen, zelfs als dat niet seksueel zou zijn, dan nog weet ik gewoon dat hij het zou aangrijpen om closer te worden weer.
Dus in jouw geval denk ik dat jij juist wel meer samen zou willen doen, zoals met een goede/ beste vriendin, of met een geliefde zou doen, maar dan zonder seksuele verwachtingen. En je hoeft niet de hele vriendschap vaarwel te zeggen, om waarin hij tekortschiet in wat jij verwacht daarvan, of omdat hij het idee niet kan loslaten meer te willen dan dat, maar ik denk dat je jouw behoefte aan een maatje om veel mee te delen (in de vorm van beste vriend) moet laten varen of (sterk) verminderen.
Verminderen tot goede kennis. Méér afstand dus juist nemen. Zowel emotioneel (niet alles meer met elkaar bespreken, niet dagelijks contact, bellen, appen) als 1 op 1 willen afspreken. Dwz je kunt misschien bijv eens per zoveel tijd liever iets afspreken om te gaan doen (buiten de deur) dan close gesprekken of bij elkaar thuis op de bank samen zijn.
Bedenk of je ook met je vriendinnen eenzelfde omgang hebt als nu met hem?
Wat het verschil is?
Vrienden blijven met exen is gewoon vaak ingewikkeld, zeker als het niet gelijk op loopt qua gevoelens.
Met ex (vader van onze kinderen) heb ik veel (bel)contact, kunnen heel veel bespreken en gaan eens in de zoveel tijd lunchen, vieren verjaardagen enzo, maar ook bepaalde zorgen kunnen we delen, gesprekken over het leven, maar ook over de kinderen en allerlei emoties.
We spreken regelmatig uit dat we van elkaar houden.
Veel mensen vragen dan ook waarom we niet weer bij elkaar komen.
Toch is het na al die jaren voor allebei glashelder dat we geen seksuele relatie meer zouden willen en kunnen hebben met elkaar. En daaróm kan juist innige close vriendschap wel, er is wederzijds geen enkele behoefte aan fysieke vormen van intimiteit, maar er is wel een hele voelbare verbinding, close emotionele band.
We verschillen op bepaalde vlakken en leefwijzen, vullen elkaar aan, hij kan veel zwart-witter en korter door de bocht zijn en ik nuancerend, zo was het altijd al, al is hij in de loop der jaren ook veel minder zakelijk, en met mildere blik begripvoller gaan kijken en denken over het leven en bepaalde waarden daarin, wat belangrijk is, zijn familiebanden, de liefde, en die met de kinderen. Naar elkaar toegegroeid, en soort van op de achtergrond altijd aanwezige connectie maar dat is iets anders dan een liefdesrelatie, je leven echt met elkaar delen, dag in dag uit.
Dus tja, in jouw geval zou ik het terugbrengen naar het niveau van kennissen, en nu en dan bijpraten in real, niet dagelijks en ook niet wekelijks, want jij bent ook nog gevoelig voor hem, zij het dat je zeker weet geen "echte" relatie te willen.
Ik herken het in zoverre dat ik me seksueel niet meer aangetrokken voel tot exlover, maar hij 1 vd weinigen was met wie ik aanrakerig was, dus los van seks ook knuffeliger, zoeneriger vanuit mezelf, en ik oa die afstand zo bewust houd omdat ik daar misschien ook nog wel gevoelig voor ben.
Het is meer rationeel dus, dat ik daar een "harde grens" stel, omdat ik stellig niét wil dat hij denkt/hoopt dat er meer in zit en dus geen enkele evt behoefte van zijn kant wil wekken/aanwakkeren.
De kans zit erin dat hij best vaker naar hutje zou willen komen, vriendschappelijk alleen al, maar ik weet zeker dat -waar hij nu blij is en kan genieten van 1 dagje daar- het in no time behoefte aan meer wekt, volgende stap nachtje blijven zou voorstellen enz, dat wil ik niet.
Nu is het seizoen min of meer voorbij, maar ik vermoed zomaar dat ie dat volgend jaar weleens zou kunnen proberen (met die vriendin rijden als "smoes", maar later ook in zijn eentje op bezoek zou willen, paar dagen, ik weet hoe dat gaat).
Dus dit wetende van jouw ex zou ik het contact bewust op een laag pitje zetten, in hoeveelheid tijd maar ook inhoudelijk en zeker niet lekker op de bank tegen hem aanleunend oid.
Hoe verleidelijk ook dat kan zijn, om dan iig minstens een klein béétje intimiteit te hebben in je leven als je zonder geliefde door het leven gaat en dat stuk ook langere tijd moet missen.. Ik kan de behoefte aan fysieke affectie grotendeels of langere tijd op "uit" zetten en dat gaat op eoa manier beter als ik ook niet een klein beetje daarvan vervul (want dan blijft de behoefte naar mijn idee "wakker" en moet je dat begrenzen).
Helemaal niets vind ik dus zelf makkelijker, dan heb ik geen twijfels en speelt het ook niet door mijn hoofd.
Met de exlover van daarvoor heb ik daar helemaal geen last van, daar heb ik alleen nu en dan nog smscontact mee, en als die hier eens langs komt, heb ik zelfs geen enkele behoefte meer aan fysiek contact, ook niet zoenen of omhelzen oid.
Het lijkt me wel lastiger als je zelf die behoefte wel hebt iha aan fysieke affectie en intimiteit, al weet je dat die niet vervuld wordt met een begrensd beetje ervan. Dat ken ik uit de periode van voor vorige exlover, toen vloog ik tegen de muren op (na 4 jaar helemaal niks/niemand)..
En de periode toen het net uit was met exlover + coronalockdowns erachteraan, die anderhalve meter afstand houden tot iedereen.
Mijn oplossing (zelf die behoefte naar 0 brengen) kan denk ik niet iedereen (en ik zelf dus ook niet op elk moment), ik doe dat oa door er bewust niet aan te gaan denken of fantaseren, geen aandacht aan te besteden dus.
Misschien zit er wel iets in de uitdrukking "use it or lose it", het zal wel ergens sluimeren in me, en kan weer gewekt worden als dat getriggerd wordt.
Ik begrijp wel dat het lastig is voor je, als je die behoefte wel hebt, en ook nog eens iemand voorhanden die dat graag wil, het lijkt zo makkelijk (zolang je niemand anders in beeld hebt), maar zoals je zelf al zegt is dat een beetje oneerlijk tegenover hem, als je zelf weet dat meer er niet in zit (en voor hem moeilijk maakt om jou los te laten)..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 10 september 2022 om 13:59
Pausini: 
, hoe gaat het met jou dan?!
Ik heb nog geen datum, ben nu 4 maanden verder en eigenlijk staat er minstens 6 maanden voor tussen de 1e en 2e.
Chirurg liet het zo'n beetje aan mij over, dat het eerder mag in mijn geval omdat links zo slecht is, alles is al aangemeld en ook medicijnen en bloedprikformulier voorgeschreven enzo, ik hoef niet meer langs anestesie (6 maanden geldig) en als ik groen licht geef ben ik denk ik ongeveer een maand later aan de beurt..
Ben er nog niet klaar voor, maar het komt alweer dichterbij nu, dingen regelen, huis in orde maken en ik zie er erg tegenop, ook al viel het vorige keer soort van mee, fysiek dan. Mijn conditie vind ik (behalve zwemmen) nog even slecht, na die hitte (en inaktief, boeken lezen, veel zitten onder een parasol of onder de bomen), ik zou nog wat af willen vallen ook, is ook beter (en niet vanwege kleding, maar qua gezond en fit).
Ik heb nog wat tijd nodig dus, gedoseerd eea voor elkaar hebben, dit keer iemand hebben voor schoonmaken (stofzuigen, vloeren, badkamer) zeker 6 weken, eten voor 2 weken in de vriezer zodat ik alleen hoef op te warmen, dat soort praktische dingen (op elke verdieping zo'n grijphulp, schoenlepel, sokaantrekhulp, pff).
Mentaal ook nog tijd nodig om me erop in te stellen. Gek genoeg misschien, want je zou zeggen dat elke dag wakker worden met pijn en alle ongemakken van dien die me al zo lang lastigvallen wel genoeg reden zou zijn om het zsm te laten doen, he?
Mensen wijzen me ook op nu de kans pakken, straks misschien weer coronagedoe en wachtlijsten.
Heb voor mijn gevoel pas kort (2 maanden) de vrijheid en mobiliteit dat ik weer eea kon (zoals autorijden, zwemmen, naar hutje bij mooi weer) en die ook volop kunnen pakken met dat warme zomerweer, zij het dat die vrijheid en mobiliteit voor operatie al lange tijd beperkt is, en vooral groot lijkt vergeleken bij die 6 a 8 weken nóg beperkter te zijn geweest.
Ik ben er al jaren soort van aan gewend geraakt, en zie meer op tegen weer 2 maanden helemáál uit de roulatie, en me zo geisoleerd voelen, al wordt het daarna langzaamaan normaler (hoop ik, hoop ik!!!).
Wat reden genoeg zou zijn om het dus zsm te doen, des te eerder een normaal leven kunnen oppakken.
Die "wachtstand" is ook niet alles, en als het nu idd herfstachtig wordt al helemaal niet, want dan ben je toch al veel meer binnen en thuis, dus dan kan dat eigenlijk net zo goed herstellende zijn. Toch zie ik ertegenop, weer narcose, weer moeten genezen, zal het net zo goed gaan? Dat is niet gegarandeerd, ook al heb ik al een goede ervaring..
Haha, deels ook mijn instelling van dat ik al kan genieten van kleine dingen, dat ik al blij ben met genoegen nemen met beperkt mobiel/ vrij zijn, ergens heen kunnen, en dat is soort van comfortzone geworden. Het is bekend dat mensen iha verandering best moeilijk vinden, ook al is het een verandering ten goede, en de huidige situatie niet geweldig, dan nog gaat er tijd overheen wil die verbetering merkbaar worden, en eerst sowieso die periode van revalidatie aan vooraf gaan.
Nu 4 maanden verder aan de ene kant gaat het wel stukken beter, maar is nog niet zoals vroeger (voor ik er last van kreeg) of zoals iemand zonder nieuwe heup, schijnt wel een jaar te duren..
Ik moet er even naartoe groeien en begin wel langzaamaan om alvast eea in orde te brengen van wat ik kan voorzien aan praktische dingen, wie me kan helpen (dochter zit in het buitenland nu), eerste nacht (of 2) hier komt slapen, bijv, en vooral de eerste 2 weken ben je echt onthand, en dit keer wel kleding aan- en uittrekken (niet alleen een jurkje).
Afgelopen keer had ik genoeg aan thuishulp voor die wond en om (vlakbij te staan bij het zelf) douchen (eigenlijk alleen voeten afdrogen, kon ik niet bij) . Aan- en uitkleden 's avonds deed ik zelf. Komende keer zal er dus ook bijv veel meer wasgoed zijn, dat soort dingen waar je hulp bij nodig hebt.
(en regeldingen zijn niet mijn sterkste kant, haha, integendeel).
Maar goed, het komt wel, ik ga denk ik begin vd week nog wel ff naar hutje, heb nog geen zin in herfst en neem nog even de kans om lekker buiten te zijn daar!
, hoe gaat het met jou dan?!Ik heb nog geen datum, ben nu 4 maanden verder en eigenlijk staat er minstens 6 maanden voor tussen de 1e en 2e.
Chirurg liet het zo'n beetje aan mij over, dat het eerder mag in mijn geval omdat links zo slecht is, alles is al aangemeld en ook medicijnen en bloedprikformulier voorgeschreven enzo, ik hoef niet meer langs anestesie (6 maanden geldig) en als ik groen licht geef ben ik denk ik ongeveer een maand later aan de beurt..
Ben er nog niet klaar voor, maar het komt alweer dichterbij nu, dingen regelen, huis in orde maken en ik zie er erg tegenop, ook al viel het vorige keer soort van mee, fysiek dan. Mijn conditie vind ik (behalve zwemmen) nog even slecht, na die hitte (en inaktief, boeken lezen, veel zitten onder een parasol of onder de bomen), ik zou nog wat af willen vallen ook, is ook beter (en niet vanwege kleding, maar qua gezond en fit).
Ik heb nog wat tijd nodig dus, gedoseerd eea voor elkaar hebben, dit keer iemand hebben voor schoonmaken (stofzuigen, vloeren, badkamer) zeker 6 weken, eten voor 2 weken in de vriezer zodat ik alleen hoef op te warmen, dat soort praktische dingen (op elke verdieping zo'n grijphulp, schoenlepel, sokaantrekhulp, pff).
Mentaal ook nog tijd nodig om me erop in te stellen. Gek genoeg misschien, want je zou zeggen dat elke dag wakker worden met pijn en alle ongemakken van dien die me al zo lang lastigvallen wel genoeg reden zou zijn om het zsm te laten doen, he?
Mensen wijzen me ook op nu de kans pakken, straks misschien weer coronagedoe en wachtlijsten.
Heb voor mijn gevoel pas kort (2 maanden) de vrijheid en mobiliteit dat ik weer eea kon (zoals autorijden, zwemmen, naar hutje bij mooi weer) en die ook volop kunnen pakken met dat warme zomerweer, zij het dat die vrijheid en mobiliteit voor operatie al lange tijd beperkt is, en vooral groot lijkt vergeleken bij die 6 a 8 weken nóg beperkter te zijn geweest.
Ik ben er al jaren soort van aan gewend geraakt, en zie meer op tegen weer 2 maanden helemáál uit de roulatie, en me zo geisoleerd voelen, al wordt het daarna langzaamaan normaler (hoop ik, hoop ik!!!).
Wat reden genoeg zou zijn om het dus zsm te doen, des te eerder een normaal leven kunnen oppakken.
Die "wachtstand" is ook niet alles, en als het nu idd herfstachtig wordt al helemaal niet, want dan ben je toch al veel meer binnen en thuis, dus dan kan dat eigenlijk net zo goed herstellende zijn. Toch zie ik ertegenop, weer narcose, weer moeten genezen, zal het net zo goed gaan? Dat is niet gegarandeerd, ook al heb ik al een goede ervaring..
Haha, deels ook mijn instelling van dat ik al kan genieten van kleine dingen, dat ik al blij ben met genoegen nemen met beperkt mobiel/ vrij zijn, ergens heen kunnen, en dat is soort van comfortzone geworden. Het is bekend dat mensen iha verandering best moeilijk vinden, ook al is het een verandering ten goede, en de huidige situatie niet geweldig, dan nog gaat er tijd overheen wil die verbetering merkbaar worden, en eerst sowieso die periode van revalidatie aan vooraf gaan.
Nu 4 maanden verder aan de ene kant gaat het wel stukken beter, maar is nog niet zoals vroeger (voor ik er last van kreeg) of zoals iemand zonder nieuwe heup, schijnt wel een jaar te duren..
Ik moet er even naartoe groeien en begin wel langzaamaan om alvast eea in orde te brengen van wat ik kan voorzien aan praktische dingen, wie me kan helpen (dochter zit in het buitenland nu), eerste nacht (of 2) hier komt slapen, bijv, en vooral de eerste 2 weken ben je echt onthand, en dit keer wel kleding aan- en uittrekken (niet alleen een jurkje).
Afgelopen keer had ik genoeg aan thuishulp voor die wond en om (vlakbij te staan bij het zelf) douchen (eigenlijk alleen voeten afdrogen, kon ik niet bij) . Aan- en uitkleden 's avonds deed ik zelf. Komende keer zal er dus ook bijv veel meer wasgoed zijn, dat soort dingen waar je hulp bij nodig hebt.
(en regeldingen zijn niet mijn sterkste kant, haha, integendeel).
Maar goed, het komt wel, ik ga denk ik begin vd week nog wel ff naar hutje, heb nog geen zin in herfst en neem nog even de kans om lekker buiten te zijn daar!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 10 september 2022 om 14:08
Ik ben dus niet de enige die worstelt met winterschoenen en -laarzen, hahaha, herkenbaar hoor en nu nog meer. Ik heb van die stoere halfhoge gevoerde laarzen (heet geloof ik AQA oid, spaans merk) maar daar kom ik niet in (of uit) de eerste tijd en heb allerlei enkellaarsjes met bescheiden hakje, want helemaal plat vind ik ook niet fijn (al zal dat denk ik wel moeten de eerste tijd).
Bovendien heb ik vorig jaar toen ik die steunzooltjes kreeg aangemeten uit alle bestaande schoenen de binnenzolen uitgesloopt
Die steunzooltjes zijn nu onbruikbaar en ik heb die oorspronkelijke binnenzolen wel bewaard, maar wat nou bij wat hoort?!
Dus het zal idd iets worden van nep-uggs, wel een goede zool nodig waar je niet op uitglijdt.. zoiets heb ik wel, maar die zijn denk ik te hoog (bij de enkels) om aan- en uit te trekken?
Bovendien heb ik vorig jaar toen ik die steunzooltjes kreeg aangemeten uit alle bestaande schoenen de binnenzolen uitgesloopt
Die steunzooltjes zijn nu onbruikbaar en ik heb die oorspronkelijke binnenzolen wel bewaard, maar wat nou bij wat hoort?!
Dus het zal idd iets worden van nep-uggs, wel een goede zool nodig waar je niet op uitglijdt.. zoiets heb ik wel, maar die zijn denk ik te hoog (bij de enkels) om aan- en uit te trekken?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 10 september 2022 om 14:21
Ik ben daar inderdaad heel stellig in. Naast karaktereigenschappen waar ik niet mee wilde leven, was ons seksleven voor mij onbevredigend. Dat maakt het voor mij heel makkelijk om geen FWB te willen zijn en die grens te blijven hanteren: seks is een heel belangrijk onderdeel van mijn relaties. Wij hebben op een korte knuffel bij komen en gaan ook geen fysiek contact. Dat gaat niet. Hij trekt dat niet.Suzy65 schreef: ↑10-09-2022 13:14
Ik heb het idee dat jij en ik er heel stellig in zijn dat we niet meer seksueel aangetrokken voelen en dus geen intieme behoefte voelen, die ook niet hoeven te onderdrukken, die grens met vriendschap duidelijk is en wij prima kunnen handellen, maar voor de ander is het anders, want die hadden die grens liever niet, respecteren het hooguit omdat wij niet meer willen en is het veel verwarrender.
Bedenk of je ook met je vriendinnen eenzelfde omgang hebt als nu met hem?
Wat het verschil is?
Ik doe met hem normaal hetzelfde als met vriendinnen: concertje, lunchen, even een stad in. Bijkletsen, gewoon gezelligheid. Alleen hebben mijn vriendinnen niet die mega-adhd en worden afspraken niet tig keer verzet omdat er wat tussenkomt of omdat hij zichzelf niet kon aansturen. Dat maakt dit niet de makkelijkste vriendschap.
Ik ben denk ik zowel auditief als visueel ingesteld. Ik ben dol op foto's, mooie beelden, de natuur, uitzichten, wolken! Lees ook graag. En dus muziek. Er zijn ook geluiden die me echt mega kunnen storen hoor: sommige stemmen, lelijke muziek
, van die didgeridoo-meditaties. Dan kunnen alle haren omhoog gaan!
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
zaterdag 10 september 2022 om 15:05
Mlous, wat jammer dat je niet op je dooie gemakkie naar huis kon en dat je meteen aan de slag moest thuis.
Hopelijk kan je toch nog even relaxen dit weekend, alvorens maandag aan het werk te gaan.
Was je kat blij om je weer te zien? (sommige zijn boos de eerste tijd als je een tijdje weg bent geweest). Ik was afgelopen keer bij hutje 2 weken achter elkaar weg, dat is al best veel, en dan zijn ze duidelijk blij dat ik er weer ben
Toch ga ik denk ik maandag nog een paar dagen terug.
(Vanavond wordt er door de vrienden daar een bbq georganiseerd, daar had ik wel bij willen zijn, en het is beter weer dan voorspeld (zon en wolken nu), heb de wasjes al gedraaid, maar nu al teruggaan vind ik sneu voor de katten, dus ik sla het ff over).
Tja, ik snap heel goed dat je overweegt om deze way of life nog meer te integreren in je bestaan. Heb je plekken gezien waar je langere tijd zou willen en kunnen staan? Misschien is komende jaren iets "vasts" best een optie, waar je vaker heen kunt en evt ook vandaaruit kunt werken?
Freelancen lijkt vaak makkelijker dan het is, oa eigen baas en eigen tijd indelen, kiezen welke klussen je aanneemt of niet, in werkelijkheid krijg je er ook vanalles aan (onbetaald) werk bij, administratie, achter (te late) betalingen aan zitten, opdrachtgevers zoeken, enzo.
Denk ook aan je sociale- en volksverzekeringen die je zelf moet afsluiten als zelfstandige, en pensioenopbouw, vaak een hele hap uit je inkomsten.. (ik was als zelfstandige dus niet verzekerd voor werkloosheid, ziekte en arbeidsongeschiktheid), ik ga zelf juist liever terug naar werken in loondienst, als dat lukt.
Wat ik jammer vind is dat het vaak zo weinig flexibel is, liefst zou ik iets vinden waar je meer uren kan maken in de winter en minder in de zomer, dat is niet overal haalbaar, vaak alles vastgelegd en x aantal vakantiedagen enzo, je deel uitmaakt van een vast (en star) systeem (ik snap heus dat werkgevers op je moeten kunnen rekenen, maar wie weet kan een flexibeler werkomgeving/ inrichting van werktijden/weken of branche ook)..
Ik weet niet of je huidige werk ook (deels) vanuit huis/ camper kan of dat je echt op lokatie moet zijn?
Weet je, ik geloof dat het alleen maar goed is om over na te denken, om mogelijkheden te onderzoeken die het beste bij je passen bij wat je zelf zou willen (als alles zou kunnen), zeker als dat bestaat.
Als het niet hoeft (of (deels) niet hoeft in bepaalde opzichten) dan bij voorbaat geen genoegen nemen met aanpassen, ik denk dat er aan werkgeverskant nog best eea mag veranderen, in niet elke baan is 8 u per dag nodig of elke week in elk seizoen precies evenveel uur werk te doen.
In het begin toen ik hutje kocht kon ik daar werken, als ik maar internet en telefoon had. Maar ook later met dagen/weekenden op lokatie werken vond ik het zelf heel fijn om op vrije dagen naar hutje te kunnen, zo kun je toch dat vrije vakantiegevoel veel vaker per jaar hebben ook buiten je vakantie(s) om.
Dan liefst niet te ver uit de buurt (ik rijd er 45 min en max een uur over) en voelt toch altijd als helemaal er ff uit zijn, een minivakantietje, heel andere omgeving dan de dagelijkse van thuis.
helemaal zo willen wonen en leven weet ik niet, soms kan het deels (maar door het jaar heen dus) al veel uitmaken, en naast elkaar bestaan.
Ik had de eerste jaren ook zoiets van "hier wil ik wel permanent wonen", inmiddels niet meer, ook niet als ik een winterhard chalet zou hebben met verwarming en dergelijke, het zou me in de wintermaanden té rustig zijn, met kale bomen en toch vrij afgelegen als het vroeg donker is (ook al zijn alle voorzieningen er zomer en winter geopend en een vast aantal mensen dat hele jaar daar recreeert).
Met regen, kou en modder, stormen enzo is het toch wat minder aanlokkelijk, ik weet niet hoe dat is waar jij woont en het klimaat daar is, maar bij winterse omstandigheden kan ik de luxe van thuis en de bewoonde wereld wel waarderen
Maar nogmaals: het onderzoeken van mogelijkheden en ideeen alleen al is de moeite waard, en dat geldt voor alles wat aan kwaliteit van leven kan bijdragen!
Afwijken van een geijkt en standaard leventje kan je nog veel plezier brengen, alles wat je kunt toevoegen aan creativiteit en uitdaging is alleen maar meegenomen.
Geniet nog even van je weekend!
Hopelijk kan je toch nog even relaxen dit weekend, alvorens maandag aan het werk te gaan.
Was je kat blij om je weer te zien? (sommige zijn boos de eerste tijd als je een tijdje weg bent geweest). Ik was afgelopen keer bij hutje 2 weken achter elkaar weg, dat is al best veel, en dan zijn ze duidelijk blij dat ik er weer ben
Toch ga ik denk ik maandag nog een paar dagen terug.
(Vanavond wordt er door de vrienden daar een bbq georganiseerd, daar had ik wel bij willen zijn, en het is beter weer dan voorspeld (zon en wolken nu), heb de wasjes al gedraaid, maar nu al teruggaan vind ik sneu voor de katten, dus ik sla het ff over).
Tja, ik snap heel goed dat je overweegt om deze way of life nog meer te integreren in je bestaan. Heb je plekken gezien waar je langere tijd zou willen en kunnen staan? Misschien is komende jaren iets "vasts" best een optie, waar je vaker heen kunt en evt ook vandaaruit kunt werken?
Freelancen lijkt vaak makkelijker dan het is, oa eigen baas en eigen tijd indelen, kiezen welke klussen je aanneemt of niet, in werkelijkheid krijg je er ook vanalles aan (onbetaald) werk bij, administratie, achter (te late) betalingen aan zitten, opdrachtgevers zoeken, enzo.
Denk ook aan je sociale- en volksverzekeringen die je zelf moet afsluiten als zelfstandige, en pensioenopbouw, vaak een hele hap uit je inkomsten.. (ik was als zelfstandige dus niet verzekerd voor werkloosheid, ziekte en arbeidsongeschiktheid), ik ga zelf juist liever terug naar werken in loondienst, als dat lukt.
Wat ik jammer vind is dat het vaak zo weinig flexibel is, liefst zou ik iets vinden waar je meer uren kan maken in de winter en minder in de zomer, dat is niet overal haalbaar, vaak alles vastgelegd en x aantal vakantiedagen enzo, je deel uitmaakt van een vast (en star) systeem (ik snap heus dat werkgevers op je moeten kunnen rekenen, maar wie weet kan een flexibeler werkomgeving/ inrichting van werktijden/weken of branche ook)..
Ik weet niet of je huidige werk ook (deels) vanuit huis/ camper kan of dat je echt op lokatie moet zijn?
Weet je, ik geloof dat het alleen maar goed is om over na te denken, om mogelijkheden te onderzoeken die het beste bij je passen bij wat je zelf zou willen (als alles zou kunnen), zeker als dat bestaat.
Als het niet hoeft (of (deels) niet hoeft in bepaalde opzichten) dan bij voorbaat geen genoegen nemen met aanpassen, ik denk dat er aan werkgeverskant nog best eea mag veranderen, in niet elke baan is 8 u per dag nodig of elke week in elk seizoen precies evenveel uur werk te doen.
In het begin toen ik hutje kocht kon ik daar werken, als ik maar internet en telefoon had. Maar ook later met dagen/weekenden op lokatie werken vond ik het zelf heel fijn om op vrije dagen naar hutje te kunnen, zo kun je toch dat vrije vakantiegevoel veel vaker per jaar hebben ook buiten je vakantie(s) om.
Dan liefst niet te ver uit de buurt (ik rijd er 45 min en max een uur over) en voelt toch altijd als helemaal er ff uit zijn, een minivakantietje, heel andere omgeving dan de dagelijkse van thuis.
helemaal zo willen wonen en leven weet ik niet, soms kan het deels (maar door het jaar heen dus) al veel uitmaken, en naast elkaar bestaan.
Ik had de eerste jaren ook zoiets van "hier wil ik wel permanent wonen", inmiddels niet meer, ook niet als ik een winterhard chalet zou hebben met verwarming en dergelijke, het zou me in de wintermaanden té rustig zijn, met kale bomen en toch vrij afgelegen als het vroeg donker is (ook al zijn alle voorzieningen er zomer en winter geopend en een vast aantal mensen dat hele jaar daar recreeert).
Met regen, kou en modder, stormen enzo is het toch wat minder aanlokkelijk, ik weet niet hoe dat is waar jij woont en het klimaat daar is, maar bij winterse omstandigheden kan ik de luxe van thuis en de bewoonde wereld wel waarderen
Maar nogmaals: het onderzoeken van mogelijkheden en ideeen alleen al is de moeite waard, en dat geldt voor alles wat aan kwaliteit van leven kan bijdragen!
Afwijken van een geijkt en standaard leventje kan je nog veel plezier brengen, alles wat je kunt toevoegen aan creativiteit en uitdaging is alleen maar meegenomen.
Geniet nog even van je weekend!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 11 september 2022 om 17:34
Suzy, ik zat over geschikte schoenen na te denken, maar ik denk inderdaad dat van die lage Uggs het beste en het warmst zijn voor de winter. Ik draag zelf eigenlijk de hele winter Dr. Martens, heerlijk warm en waterdicht, maar in jouw geval lijken die me niet zo handig. Ze zijn best smal namelijk.
Ergens wel fijn denk ik dat je zelf mag bepalen wanneer je klaar bent voor de 2e operatie. Je weet nu waar je je op kan voorbereiden. Neem er gewoon de tijd voor en maak een afspraak wanneer jij denkt dat je er mentaal aan toe bent. Vervelend vooruitzicht wel, maar daarna wordt het zéker beter! Ik gun jou zo erg dat je weer normaal kunt functioneren en weer de dingen kunt doen die je altijd zo graag deed
Pauwenveer, lastige situatie. Nu ik jullie zo lees denk ik dat het bij vrouwen misschien eerder zo werkt, dat ze er duidelijk over zijn dat er geen seksuele aantrekkingskracht is maar dat dat bij mannen anders ligt. Ik heb zelf de ervaring dat de meeste mannen toch op meer hopen. En in jullie geval ligt het ook nog eens ingewikkelder omdat hij wél met jou verder zou willen, maar jij niet met hem. Misschien een keertje een eerlijk gesprek over hebben, eventueel een tijdje afstand van elkaar nemen?
Ik kan me voorstellen dat je opziet tegen dat gesprek. Hopelijk valt het mee voor je, en anders ben je in ieder geval met jezelf aan het werk gegaan met die loopbaancoach waarmee je hopelijk tot een oplossing komt.
Stardust, alles ook ok met jou? Ben je al op vakantie geweest?
Ergens wel fijn denk ik dat je zelf mag bepalen wanneer je klaar bent voor de 2e operatie. Je weet nu waar je je op kan voorbereiden. Neem er gewoon de tijd voor en maak een afspraak wanneer jij denkt dat je er mentaal aan toe bent. Vervelend vooruitzicht wel, maar daarna wordt het zéker beter! Ik gun jou zo erg dat je weer normaal kunt functioneren en weer de dingen kunt doen die je altijd zo graag deed
Pauwenveer, lastige situatie. Nu ik jullie zo lees denk ik dat het bij vrouwen misschien eerder zo werkt, dat ze er duidelijk over zijn dat er geen seksuele aantrekkingskracht is maar dat dat bij mannen anders ligt. Ik heb zelf de ervaring dat de meeste mannen toch op meer hopen. En in jullie geval ligt het ook nog eens ingewikkelder omdat hij wél met jou verder zou willen, maar jij niet met hem. Misschien een keertje een eerlijk gesprek over hebben, eventueel een tijdje afstand van elkaar nemen?
Ik kan me voorstellen dat je opziet tegen dat gesprek. Hopelijk valt het mee voor je, en anders ben je in ieder geval met jezelf aan het werk gegaan met die loopbaancoach waarmee je hopelijk tot een oplossing komt.
Stardust, alles ook ok met jou? Ben je al op vakantie geweest?
mlous wijzigde dit bericht op 11-09-2022 17:50
0.10% gewijzigd
zondag 11 september 2022 om 17:45
Ik voel me inmiddels weer wat rustiger. Soms zit je zo op te hikken tegen iets dat het maar beter direct zo ver kan zijn en vaak valt het dan ook nog eens mee. Zo ook met mijn werk: ik kreeg net mijn rooster en ik had eigenlijk best zin om weer te beginnen. Ik heb daar relatief veel vrijheid, helaas dus niet de mogelijkheid om lang weg te kunnen, maar doordat ik via mijn werk ook mag reizen maakt dat veel goed.
Toch zal ik de komende maanden goed nadenken over wat ik nou precies wil. Het hele jaar aan 1 plaats gebonden zijn en financiële zekerheid hebben, maar 's slechts in de zomer tijd voor mezelf te hebben, of van freelance klus naar freelance klus gaan, wat ook onrustig is, en daarmee ook weer veel financiële onzekerheid te hebben? Ik ken ook de rompslomp van het facturen schrijven, zelf moeten verzekeren, werkgevers zoeken etc. en daar zie ik best tegenop. Ik was toendertijd blij weer een vaste baan te hebben.
Geen overhaaste beslissingen dus, maar wel rustig nadenken over wat de mogelijkheden zijn. En wie weet kan ik dicht bij mijn werk een plek vinden waar ik rust heb (en geen bovenburen).
Afgelopen donderdag kwam ik thuis en toen ik het dorp inreed dacht ik: ik hoop toch echt dat ik mijn ex hier nu niet tegen ga komen, hij was toch wel de laatste die ik op dat moment wilde zien na een lange autoreis. Maar ja hoor, hij was letterlijk de eerste die ik zag en begroette me weer op zo'n popi-jopi manier alsof we nog altijd dikke vrienden zijn, maar ik heb alleen kort hoi gezegd en ben direct naar huis gereden. Even voelde ik weer die neiging om te pleasen, om even een praatje te maken, hem te vertellen hoe mijn reis was (alsof dat hem zou interesseren), maar ik onderdrukte die neiging en bleef bij mijn gevoel, en die had gewoon even helemaal geen zin in hem.
Hij deed me vrij weinig, gelukkig, nóg minder dan de laatste keer dat ik hem zag. Het voelt iedere keer als een overwinning, dat het me nog zo weinig doet. Dat smeken om aandacht wat ik al die tijd heb gedaan is voorbij, en ik denk dat dat best lastig is voor hem. Om te merken dat niet iedereen hem zo geweldig vindt als hij zou willen.
Toch zal ik de komende maanden goed nadenken over wat ik nou precies wil. Het hele jaar aan 1 plaats gebonden zijn en financiële zekerheid hebben, maar 's slechts in de zomer tijd voor mezelf te hebben, of van freelance klus naar freelance klus gaan, wat ook onrustig is, en daarmee ook weer veel financiële onzekerheid te hebben? Ik ken ook de rompslomp van het facturen schrijven, zelf moeten verzekeren, werkgevers zoeken etc. en daar zie ik best tegenop. Ik was toendertijd blij weer een vaste baan te hebben.
Geen overhaaste beslissingen dus, maar wel rustig nadenken over wat de mogelijkheden zijn. En wie weet kan ik dicht bij mijn werk een plek vinden waar ik rust heb (en geen bovenburen).
Afgelopen donderdag kwam ik thuis en toen ik het dorp inreed dacht ik: ik hoop toch echt dat ik mijn ex hier nu niet tegen ga komen, hij was toch wel de laatste die ik op dat moment wilde zien na een lange autoreis. Maar ja hoor, hij was letterlijk de eerste die ik zag en begroette me weer op zo'n popi-jopi manier alsof we nog altijd dikke vrienden zijn, maar ik heb alleen kort hoi gezegd en ben direct naar huis gereden. Even voelde ik weer die neiging om te pleasen, om even een praatje te maken, hem te vertellen hoe mijn reis was (alsof dat hem zou interesseren), maar ik onderdrukte die neiging en bleef bij mijn gevoel, en die had gewoon even helemaal geen zin in hem.
Hij deed me vrij weinig, gelukkig, nóg minder dan de laatste keer dat ik hem zag. Het voelt iedere keer als een overwinning, dat het me nog zo weinig doet. Dat smeken om aandacht wat ik al die tijd heb gedaan is voorbij, en ik denk dat dat best lastig is voor hem. Om te merken dat niet iedereen hem zo geweldig vindt als hij zou willen.
zondag 11 september 2022 om 20:03
Dat heb je dan maar mooi bereikt Mlous!
Die afweging tussen zekerheid en vrijheid met wonen en werken is ook een lastige. Ik ben heel benieuwd waar ik over een jaar sta qua werk.
Ik bedacht me dit weekend dat de coach vlakbij een saunacomplex zit, dus ik heb besloten na het gesprek daar te gaan relaxen. Denk dat dat een heel goede ontspanning is voor deze week!
Die afweging tussen zekerheid en vrijheid met wonen en werken is ook een lastige. Ik ben heel benieuwd waar ik over een jaar sta qua werk.
Ik bedacht me dit weekend dat de coach vlakbij een saunacomplex zit, dus ik heb besloten na het gesprek daar te gaan relaxen. Denk dat dat een heel goede ontspanning is voor deze week!
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
zondag 11 september 2022 om 20:19
Ah, goede beslissing. Dat soort kleine dingen voor jezelf doen zijn m.i. zo belangrijk. Voor jezelf zorgen, om jezelf geven. Ik heb er moeite mee zoals jullie weten, maar ik heb inmiddels wel een gewoonte ontwikkeld om mezelf na een nare of moeilijke situatie of gewoon als beloning iets leuks te gunnen. Het helpt!
Meevallers vier ik ook weleens. Zo stond ik tijdens mijn reis ergend waar het niet mocht en toen ik terugkwam bij mijn bus had iedereen om me heen een boete van 220 euri! Gek genoeg had de politie mij (vooralsnog) overgeslagen. Ze waren nog aan het schrijven toen ik aankwam en ik ben er snel tussen uitgesneakt. Niks meer van gehoord daarna. Lucky me! :
Meevallers vier ik ook weleens. Zo stond ik tijdens mijn reis ergend waar het niet mocht en toen ik terugkwam bij mijn bus had iedereen om me heen een boete van 220 euri! Gek genoeg had de politie mij (vooralsnog) overgeslagen. Ze waren nog aan het schrijven toen ik aankwam en ik ben er snel tussen uitgesneakt. Niks meer van gehoord daarna. Lucky me! :
