(Alleenzijn en) gelukkig zijn met jezelf, deel VII

Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?

Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.

Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.

Let op: dit nieuwe topic is verplaatst naar de Relatiepijler!

Ten eerste omdat er eerder stemmen zijn opgegaan dat je niet per se alleenstaand hoeft te zijn om te streven naar "Gelukkig zijn met jezelf" zodat mensen mét relatie die hun eigen aandeel willen vergroten in gelukkig zijn zich ook welkom voelen. Het is namelijk iets wat een eigen uitdaging is en blijft, met of zonder relatie.
Ten 2e omdat eigen geluk zo onlosmakelijk blijkt samen te hangen met de (alle/allerlei) relaties met andere mensen, en zeker ook liefde en lust (of het ontbreken ervan, of die al dan niet recent voorbij zijn of nog gewenst zijn in de toekomst) de nodige invloed hebben daarop.

De puur eigen invloed is en blijft het "binnenwerk" en dat is waar we elkaar hooguit in kunnen stimuleren, tips, zetjes en aanwijzingen voor kunnen geven en waar nodig in te ondersteunen, betrokkenheid te tonen, andere perspectieven (van buitenaf, van een afstandje) op los te laten, ervaringen te delen, enz.

Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste zes delen van het topic te lezen:

Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf

Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2

Deel III foru ... -3/list_messages/215279/0

Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV

Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V

Deel VI- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI vind je hier de link: psyche/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met- ... 1#22183041

Juni 2017 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:

Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood

De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov

Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner

Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz (eigenlijk wel alle boeken van hem)

Je kunt je leven helen – Louise L. Hay

Het monsterverbod – Carolien Roodvoets

Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini

De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle

Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott

Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott

De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra

Superbrein – Deepak Chopra

Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.

Houd me vast - Dr Sue Johnson

Liefdesbang- Hannah Cuppen

Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.

Dat heb je goed gedaan, Pauwenveer.
Even pas op de plaats, zeker tijdens dat coachingtraject, want dat kost energie ook al betaalt zich dat later terug. Fijn dat je werk dat iig betaalt.
Ondersteunend werk, betekent dat dat je niet direct met de kinderen werkt? (want daar haal je je meeste voldoening uit, dacht ik)?

Saunamiddag goed bevallen dus, dat je dat er vaker achteraan doet, goed plan!
Jezelf soms verwennen met een extraatje, als dat kan, zeker als je ervan ontspant, zeker doen dan!

Ik ben gisteren met een omweg naar huis gereden, binnendoor, wou wel eens zien welke plaatsjes ik altijd voorbijsnel over de snelweg.
Ergens een kledingzaak binnengegaan (na maaaaaanden niet, niks nodig, dus dan kom ik ook niet in de verleiding) en een beige, warm, zacht, lang vest (in de vorm van een colbertachtige jas met kraag) gekocht, met als excuus dat ik dat straks na operatie in huis over kleren heen kan dragen. Want door dat vele zitten krijg je het eerder koud, dus met het oog op energieverbruik leek me dat terplekke een goed idee..

Lijkt nogal tegenstrijdig als ik naga hoe lang ik kan dubben over bijv een E-reader en dit in een oogwenk voor mezelf kan verantwoorden..

Ben me langzaamaan aan het verzoenen met dat de herfst er echt aan komt en voel de druk om een datum te prikken (als het binnenleven vanwege het weer zich toch ook al aandient..)..
Nog wel tijd nodig om in betere conditie te komen en eea te regelen nu ik weer eea kan en straks weer weken niet.

Met dit weer (en na weken lezen en ontspannen of loom weinig tot niks doen) heb ik zelfs best zin en puf om in huis eea aan te pakken en weer eens goed schoon te maken zonder er zo bij te transpireren.

Waar jij teveel tegelijk aan je hoofd hebt, heb ik soms te weinig.
Maar die paar dingen die me wél zorgen baren geven kan ik op gezette tijden al stressy van worden.
Er is wel een verschil met veel fijne dingen tegelijk aan je hoofd hebben en ik merk wel hoe je fysieke staat invloed heeft op de mentale (en andersom).

Je zegt "lekker hangen" en relaxen en tot op zekere hoogte kan dat misschien zorgen voor opladen/bijladen, maar bij mezelf heb ik gemerkt dat je je daar vaak niet echt beter door voelt, lethargisch kan worden zelfs, bepaalde onverschilligheid van "laat maar".

Voor een weekendje kan het heilzaam zijn, omdat je blijft werken, ook al is dat op een lager pitje, voor langere tijd is "hangen" vermoeiender dan de vermoeidheid van als je iets gedaan hebt, alleen al omdat dat laatste een goed gevoel geeft en je dus iets oplevert en hangen niet (dan kan dat iets worden wat je jezelf kwalijk neemt, eigenlijk afwijst voor jezelf en dan moet vergoelijken om jezelf toch okay bij te voelen, tenminste ik spreek voor mezelf).

Blijft iets tegenstrijdigs, he: enerzijds een onrealistisch (teveel) aantal plannen die je had voor je vrije weken, wat niet haalbaar was door gebrek aan energie tegenover dan maar liefst helemaal rust en de behoefte aan rondhangen en relaxen.

Misschien die (eerdere) doelen in huis (zoals kasten uitmesten, schilderen) en sport enzo opknippen in kleine, die wél haalbaar zijn?
Zo doe ik het (verdelen), bijv moest me ertoe zetten om die fiets te maken (had geen keus, doe daar alles op de fiets), op een andere dag dan het gras maaien, weer een andere dag om dat weg te brengen, dag later binnen iets schoonmaken, enz).

Nu is het onvergelijkbaar met jou, omdat ik over álle dagen van de week kan verdelen en jij alleen een vrij weekend hebt, he, dat realiseer ik me wel hoor!
Bij jou is de behoefte aan relaxen tegenover stress van werk en zorgen, gesprekken over stress en op het werk met "vervelende" boodschap, die energie kosten, dus om een balans te krijgen voor jezelf.

Toch kan het ook ontspannend zijn als je iéts van je to-do-lijstje kan afvinken, dus ontspanning die je krijgt na afloop van inspanning.
Heeft ook te maken met dopamine-serotonine die uit balans kan raken (waar adhd oa mee te maken heeft): dopamine krijg je van elke (zelfs kleine) "kick" (oa aktie en bijv overwinning op jezelf, eoa resultaat) en de ontspanning daarna maakt serotonine aan.

Te vergelijken met iemand met de hardloopkick / rush tijdens het lopen en daarna zich lekker en verkwikt voelt.
Ik vermoed dat vanalles wat rustige, niet erg aktieve bezigheden zijn die ontspanning geven (lezen, muziek luisteren, bankhangen, wandelen in de natuur, sauna, vormen van yoga, slapen, serie kijken) misschien wel teveel de balans kan laten doorslaan naar teveel serotonine, wat niet aanspoort tot "doen"/ aktie.

Adhd-ers zijn bij mijn weten gevoelig voor dopamine en door dat aan te maken (aktie) betekent ook meer zin krijgen in aktie.
Denk dat daar "use it or lose it" ook vandaan komt.
Dopamine krijg je bijv bij seks bij opwinding en voor/tijdens aktie (en orgasme ) en daarna de serotonine (oa): het soort ontspanning/ loomheid/ geluksgevoel ná zo'n inspanning.

Stress zou je denk ik kunnen scharen onder een ongezonde vorm van dopamine, hoewel ik dat zou moeten uitzoeken of stress dat idd aanmaakt (denk eerder adrenaline en andere stresshormonen) en dan is het logisch als je daartegenover serotonine nodig zou hebben (anders maak je teveel cortisol aan in antwoord op die adrenaline om weer kalm te worden).

Het is ingewikkelde materie, zeker omdat sommige dingen met andere hormonen samenhangen en niet voor niks in bepaalde levensfasen opspelen, zoals pubertijd, zwangerschap/bevallen en overgang.

Ik las ook weer ergens dat overgang weliswaar een gebrek geeft aan oestrogeen (en progesteron) vanuit de eierstokken, en daarom dat hardnekkige buikje wat je bij zoveel vrouwen ziet eigenlijk een "mooie" oplossing is van de natuur, aangezien je oestrogeen ook aanmaakt in vetcellen..

Maar daarnaast zijn er vele "slechte" "nep"-leveranciers van oestrogenen (fyto-oestrogeen, oa in soja en bier bijv) maar ook xeno-oestrogeen (bestrijdingsmiddelen, schoonheids- en schoonmaakproducten, microplastics) en werd gesuggereerd dat veel overgangsklachten juist door oestrogeendominantie komen (dus niet zozeer door een gebrek!! Juist een teveel, tov progesteron oa.

Interessant misschien oa een link hier: energiekevrouwenacademie.nl/oestrogeendominantie-ontkomt-er-niet-aan/

Complex, maar sommige van die artikelen beweren dat veel klachten die aan de overgang itself worden toegeschreven door oestrogeendominantie worden veroorzaakt.
Valt bijv op dat mannelijke bierdrinkers behalve een bierbuik ook borstvorming ontwikkelen, en aan jongens wordt afgeraden om veel sojaproducten te gebruiken.

Ook Rineke Dijkinga heeft in haar kookboeken oog voor (hormoon)balans in veelzijdige recepten en uitleg daarbij (ook als je googelt op oestrogeendominantie).

Het vervelende is dat futloosheid vaak leidt tot (bewerkt) gemaks-eten en dus elkaar versterkt als een neerwaartse spiraal.

Ik ben zelf al begonnen (als ik thuis ben iig) met zelf (onbewerkte) maaltijden voor 4 personen te maken en deels in te vriezen. Op die manier hoef je niet elke dag te koken als je daar geen zin/fut voor hebt en heb je op andere dagen toch snel iets "vers" op tafel.

Ik denk dat erg onderschat wordt wat we via cosmetica, schoonmaakspul, kleding (fleece en helaas alles wat lekker zit/aanvoelt en synthetisch is, zoals travelstof), bodylotions enz binnenkrijgen..
Ik wijt bijv dat overmatig zweten (in oa gezicht) puur aan de overgang, ik smeer me al jaren van top tot teen in na het douchen bijv, en in de zomer met zonnebrand, maar ken ook vrouwen die niks smeren en dat zweten niet herkennen?!

Het vervelende is dat je niet eens bewust bent van wat ze allemaal in producten stoppen aan rotzooi.
Typische "vrouwenkwalen" zouden meer te maken kunnen hebben met dat soort zaken die mannen iha niet of minder doen?!

Ik ga hier maar eens meer op letten (koop al cremes en shampoo(bars) zonder parfum enzo), ik gebruikte gemakshalve bijv van die hygienische schoonmaakdoekjes (en dat doe ik nog bij bijv haarballen van de katten of ff snel aanrecht of wastafel of badkamervloer en wcbril schoonmaken)..

Verder vrees ik dat de hele dag in wifi-omgeving en bloothooth, je mobieltje bij de hand en opladers, magnetron enz ook niet bepaald goed is voor de mens..
(beugelbh's met metalen beugels zijn dan ook af te raden heb ik gelezen, die werken als een soort antenne voor dat soort straling.. laat ik dat nu vooral bij hutje niet dragen..

Ook daarom lijkt het me alleen al goed om naar buiten te gaan, zeker als er natuur in de buurt is, om te "ontladen" (ook dat doen mensen op vakantie iha al anders dan thuis). Ik ben niet zweverig, maar denk aan letterlijk en figuurlijk "aarden".
(en dan liefst leren zolen ipv synthetische, hoewel het lijkt alsof alleen nog maar dat verkocht wordt).

Ergens opgeslagen over dopamine en serotonine:
Dopamine:
Voedsel: Eiwitrijk, zie boven, plus noten en zaden.
Genotmiddelen: caffeïne (ook in thee, chocolade, cola-dranken enz.), nicotine, cocaïne, amfetamines ("speed" (Dexedrine)), XTC (is tevens een Serotonine-heropname remmer, zie SSRI's) (NB: al deze stoffen verhogen de afgifte maar niet de productie van Dopamine, vandaar dat er, als de voorraad uitgeput is een vaak scherpe terugval ontstaat. Met name cocaïne staat hierom bekend). De zoetstof Canderel (aspartaam) bevat Fenylalanine, een voorloper van tyrosine en Dopamine, dus aan ADDers met neiging tot hyperactiviteit ontraden.

Activiteiten: Alles wat opwindend is: intensief werk, intensieve (wedstrijd-)sport (tijdens het beoefenen), sex (voor het orgasme), opwindende films, marsmuziek. NB: er is hier sprake van een vicieuze cirkel: enerzijds bevordert Dopamine het verlangen naar activiteit, anderzijds bevordert activiteit de aanmaak van Dopamine.

Serotonine:
"Voedsel: Koolhydraten.
Genotmiddelen: Alcohol (de Serotoninebevorderende werking is de oorzaak van het gebruik als "slaapmutsje"), heroine, marihuana ("genot" hier niet al te letterlijk nemen!).

Activiteiten (hier beter: passiviteiten): Lezen, luieren, recreatieve sport als wandelen, fietsen, zwemmen enz. sex (na het orgasme), televisie kijken, rustige muziek. Ook intensieve sport na afloop. Ook hier is sprake van de vicieuze cirkel zoals bij Dopamine geschetst."

Veel antidepressiva zijn gericht op het beinvloeden van serotonine (in het kort gezegd heropnameremmers, zodat er meer overblijft voor het brei, dus verhogen van het gebruik -niet de aanmaak ervan-.

Interessant ook dat we tegenwoordig een andere (ongezonde) balans hebben qua eten in de zin van veel (zeg 80% koolhydraten en weinig eiwitten en dus allerlei dieten waar mensen zich energieker bij voelen koolhydraatarm is.

Als ik kant-en-klaar-voedsel bekijk is het veel rijst, pasta, aardappel enzo met maar weinig vlees/vis en heel klein beetje groente)
(zelf heb ik ooit in een ver verleden Montignac gevolgd, veel eiwit-vet-groenten en alleen koolhydraten in de ochtend, want je hebt ze wel nodig. Voelde me heel goed bij.

Jammere is dat vooral vlees, vis en groenten vrij duur zijn tov brood, aardappel, pasta, rijst enzo, dus die laatste als basis is uit kostenoverweging logisch dat dat het merendeel van het voedselpakket uitmaakt.

Interessant iig, ik ben bijv dol op koffie, maar moet dat beperken tot max 3 zwarte koffies per dag, kan er niet meer zo goed tegen.
Het werkt ook nog eens (ondanks wat sommigen beweren) vochtafdrijvend en dus leidt het tot uitdroging als je niet genoeg water drinkt op een dag, maar ook zet het aan tot insuline aanmaken, en daalt je glucose als je er niks bij eet (ik start de dag met koffie). Onderweg heb ik altijd een plastic flesje spa blauw mee, die ik hervul met water uit de kraan, maar het is het plastic wat slecht is (ook blikjes, en bijv beter olijfolie en cosmetica uit glazen fles/potjes), dat soort dingen..

Ik ga nu ik het er toch over heb zelf maar eens experimenteren met weer wat puurder leven, heb er nu toch tijd voor, kan ik daar een hobby van maken..
Helaas is zoveel niet meer weg te denken (plastic zit overal in bijv) en is onbespoten enzo vaak veel duurder, maar alle beetjes helpen.

Hier is het nu ff droog en zon-wolken, ik ga maar eens in aktie komen!

Ik wens je hoe dan ook een fijn en relaxt weekendje, je voelt zelf wel aan waar je behoefte aan hebt!

Hoe gaat het met iedereen?
Mlous, al begonnen met je werk, trek je het een beetje inmiddels?
Pauwenveer, relaxt weekend gehad?

Ik heb gisteren in een uurtje tijd wat comfortabele en warme kleding gekocht, nu nog ugg-achtige instapsloffen (niet zo hoge schacht) en nog een paar hulpstukken die ik in mei niet nodig had (hoefde toen alleen maar jurkjes aan, geen sokken en broeken en had daardoor ook minder wasgoed, dus nu wat meer nodig omdat ik straks ook niet zelf de was kan doen). Kledingkast reorganiseren, zodat alles binnen handbereik is, diepvriesmaaltijden opeten om ruimte te maken voor nieuwe (voor de eerste weken), dat soort dingen.

Ik zie er denk ik minder tegenop als ik eea in orde, opgeruimd en schoon heb. Het is ook wel weer fijn om me wat nuttiger te maken dan met afgelopen warme en (s)lome periode.

Denk komende week nog naar hutje, misschien toch al een beetje beginnen met winterklaar maken (ook al kan ik eindelijk weer eea zelf, dan nog moet het gedoseerd en er is genoeg te doen of blijven liggen).
Met beperkt budget moet ik inventiever/ creatiever worden en probeer ik dan maar een uitdaging in te zien..

Mlous, het valt me op dat je nog maar zo kort thuis en aan het werk bent en je gevoel (over jezelf en je leven) wel 180 graden gedraaid lijkt te zijn tov je reisperiode!

Het contrast is ook wel groot natuurlijk, nu je wekenlang dat soort vrijheid hebt gehad, je dacht dit vooraf al, dat het je zo goed zou doen en dat is ook gebleken.
Nu heb je je kunnen verheugen en een tijdje eraan geproefd en dan is het des te lastiger om terug in je leven van alledag te komen.

Het geeft niks dat je niet in de stemming bent om mee te schrijven, we schrijven denk ik allemaal als we daar ruimte voor en behoefte aan hebben.
Dat is prima! En het hoeft niet alleen maar koek en ei te zijn wat je schrijft, he, juist als je niet lekker in je vel zit kan het fijn zijn om iets te delen.

Juist nu je terug bent in de routines van werk en thuiskomen en alleen thuis zijn is het logisch dat je je eenzamer voelt en meer behoefte hebt aan iemand om je heen, en/of aan close(re) vriendschappen dan toen je op pad was en steeds nieuwe/ andere ervaringen kon opzoeken.

Je hoéft niet nu meteen beslissingen te nemen over werk en wat je verder zou willen, noch dat nu te weten!
Soms moeten dingen bezinken en komt iets/ een goed idee of plan pas na een tijd bovendrijven, je kunt dat niet forceren, ook al is de huidige situatie niet wat je gelukkig maakt.
Geef jezelf tijd en ruimte, de beste ideeen komen soms als je er niét over piekert/ mee bezig bent (de beste ideeen ontstaan bij wijze van spreken in bad).

Ik denk dat het ook logisch is dat je in die situatie (niet blij/ tevreden met jezelf en je leven) gemakkelijker overgeeft aan "jezelf verliezen", omdat het zo wenselijk lijkt, en diegene dan degene lijkt die jou wél gelukkige(r) gevoelens "geeft", zo maak je jezelf afhankelijk van iets/ iemand van "buitenaf" die dat kan veroorzaken (en weer wegnemen).

Vlinders zijn natuurlijk altijd leuk, ook als je wél lekker in je vel zit, maar ook daarvoor geldt dat als het "donker" is een lichtpuntje meer opvalt en wenselijker is dan als het licht is.

Je geeft het zelf al aan: het moet idd niet zo zijn dat iemand buiten jezelf je leven leuker of lichter dient te maken, want dan ga je denken dat je diegene/ dat nódig hebt om gelukkiger te worden met je huidige leven, terwijl je bij dat huidige leven je twijfels en vraagtekens hebt.

Vlinders zijn tijdelijk, geeft een roze blik/ gloed, waardoor andere dingen ook wat rooskleuriger zijn, maar op langere termijn gaan al die andere dingen weer gewoon vol meetellen.
Blijf bedenken dat mensen die wél een partner hebben niet (over) de rest van hun leven automatisch alsmaar en voorgoed gelukkig zijn: ook die balen als ze niet blij zijn met hun werk of woning, of die niet hebben, of als die partner andere ideeen en behoeftes heeft, als ze ziek of moe zijn of niet lekker in hun vel zitten.

Zolang je niet ál je hoop op een aangenamer leven ontleent aan 1 andere persoon of al je (vrije) tijd spendeert aan dagdromen over diegene of hem alleen maar goede eigenschappen toedicht, is het alleen maar leuk dat je weer eens op iemand valt, dat je meemaakt dat iemand je kan beroeren.

De neiging kan bij singles nogal eens opduiken om eea toe te schrijven aan het gebrek aan een relatie, terwijl het eigenlijk interne aangelegenheden en vaak een samenloop van dingen betreft en dat besef jij gelukkig ook.
De dagen worden korter, de sleur treedt in de herfst/winter vaker in van werk-huisje boompje beestje, minder aktief buiten, minder energie daardoor en dan opgesloten lijken te zitten in de dagelijkse patronen.

Heel goed dat je met yoga bent begonnen, en wie weet vind je komende tijd nog andere aktiviteiten die je interesseren, want volgens mij wordt gewoon geen enkel mens blij van bijv je vrije tijd besteden aan series kijken en social media, dat voegt zo weinig toe aan eigen ontwikkeling, doet niks voor je brein noch voor je lijf en geeft ook nog een vals gevoel van gezelschap hebben (of het gevoel dat nodig te hebben om je niet alleen te voelen, terwijl het onderhand duidelijk wordt dat het juist averechts werkt, want in feite zit iedereen alleen thuis in contact met een scherm (zelfs mensen mét relatie apart van elkaar op de bank met hun mobieltje/ game/ tv-scherm bezig).

Het is en blijft belangrijk om in het echt met andere mensen in aanraking te komen of te blijven en dan liefst ergens waar je iets gemeenschappelijks deelt, wat bindt, zodat je wel jezelf kunt zijn, maar ja, wat dat is?
De keuze is groter overdag, dus zou dan in de weekenden zijn,'s avonds is vanalles dicht en zijn andere mensen meestal ook thuis (of in de horeca of sportschool, theater oid). Ik denk dat jezelf vermaken in vrije tijd net zo saai of leuk is met of zonder partner, dezelfde aktiviteit/passiviteit lijkt misschien "knusser" met zijn 2en, zeker in het begin als je elkaar nog veel te vertellen hebt en nog leert kennen.

Zijn het de werkzaamheden die niet (meer) bevallen of meer het stramien waar je in zit?
Zo ook je huis: is het je wonig zelf, of de lokatie, of het leven wat je thuis leidt?
Wat zou je ondernemen of anders doen als je wél een (leuke) partner hebt, wat je in je eentje niet doet?

Het lijkt hier soms alsof ik geen fijn huis heb, omdat ik zo graag uithuizig ben, maar het is niet het huis zelf, ik vind het een prima huis en lokatie, tis meer het concept "thuizitten" en dat er weinig te beleven is binnen de eigen muren, en het aktieve meestal bestaat uit (terugkerende) huishoudelijke taken, in je eentje weinig nieuws meemaken, en daar zeker in de wintermaanden in mijn conditie een overdosis van.

Al doe je nieuwe kennis op, ik noem maar wat, spaans leren oid, dat is online toch minder leuk dan een cursus met fysiek een groepje anderen, oefenen met elkaar, kunnen toepassen in conversatie..
Er zijn mensen die liever alleen een stuk rennen en anderen die in clubverband sporten, nakletsen in de kantine, wedstrijden van anderen kijken, het hangt denk ik ook nog af van of je al (te) veel of weinig drukte/ aktie of me-time hebt (en nodig hebt).

Het lijkt soms zo simpel, maar is het niet, om op allerlei vlak de balans te vinden waar je wel bij vaart, he?
Heb ik zelf ook last van hoor!
Ik houd bijv van koken (en bakken), als aktiviteit op zichzelf ook, en toch geeft het meer voldoening om voor ook (een) ander(en) te koken dan hetzelfde alleen voor mezelf te maken.

Eens per week uit je gewone routine, bijv door iemand uit te nodigen is (voor mij) niet eens bevredigend, als het patroon verder onveranderd blijft en dan is het het patroon waar iets aan schort.
Ik denk dat sommige mensen gewoon beter gedijen bij afwisseling en variatie dan bij een bepaalde structuur die zich eindeloos herhaalt, of dat nu in het werk is of vrije tijd.

Succes en sterkte iig, vertrouw erop dat oplossingen zich zomaar kunnen aandienen als de tijd er rijp voor is..

Ik ga nu op weg naar mijn zus voor een paar uurtjes, beetje inhalen, want heb relatief veel tijd bij hutje doorgebracht dit jaar en met de mensen daar, en nu weer meer aandacht voor de naasten die wat verder weg wonen.

Mlous, het bevrijdende spat zowat door het scherm heen!
Alleen al door het vooruitzicht voel je al een hoop meer ruimte.

Wat me opvalt is dat je je zo vergelijkt met wat jij als normaal bestempelt en dat je vindt dat er iets mis is met je als je daar niet aan voldoet.
Nogmaals: je vergelijkt je met de massa, met gemiddeld, met doorsnee, imo een nogal burgerlijke voorstelling van wat het voorgeschreven "happy" ideale leven zou zijn: vaste baan in loondienst, huis met hypotheek, vaste relatie/gezin, 1 a 2 auto's, 1 of meer vakanties per jaar.

Zou je ook hiernaar streven als je erbovenuit stak?
Ipv een bredere/ ruimere visie te zien als tekortkoming (waarom jij niet gedijt bij zo'n leven, niet tevreden kunt zijn met een baan in loondienst en/of een vaste woonplek) kun je het ook zien als een ontzettende pré, dat een andere en flexibeler instelling je ver kan brengen, je iets van de wereld ziet dan die ene plek, dat ene kringetje woon-werk, en dat ene sociale kringetje, en je niet zomaar aanneemt dat anderen beter voor jou weten wat het concept is dat (alle) mensen gelukkig zou maken.

Besef ook dat allerlei succesvolle zakenlieden (m/v) daar nooit gekomen waren als ze genoegen hadden genomen met dit "ideaal"!
Genoeg mensen die een ander soort leven leiden dan doorsnee, die hun eigen plan gevolgd hebben ipv eoa carrierepad in loondienst.

Het is echt een soort indoctrinatie, alleen al via tijdschriften bijv die bij hun "tips" bijv altijd maar uit gaan van kantoorbanen (om maar iets te noemen tijdbesparing door mailtjes in die en die tijd te beantwoorden of je bureau op te ruimen en dergelijke).
Ook hier loopt ergens een topic van na corona thuiswerken of weer naar kantoor.

Maar er is nog een hele wereld aan werk buiten kantoorwerk en loondienst!

Ik hoop dat je die mindset kan omturnen voor jezelf, dat als je in staat bent om buiten de lijntjes en geijkte voorgebaande paden te kunnen denken dat juist een groot voordeel kan zijn/ is!

Hoeveel mensen zitten niet vast in "zekerheden" en komen er nu achter dat die helemaal niet (meer) zo zeker zijn? Zitten gevangen in een baan waar ze de dagen tot hun pensioen aftellen, in een leven wat elke dag hetzelfde lijkt te zijn, reikhalzend uitkijkend tot de al geboekte vakantie volgend jaar zomer?!

Ken zo al een paar mensen die (heel) succesvol ooit voor zichzelf begonnen zijn of ergens ingerold en van de grond opgebouwd of uitgebouwd en dat zijn vaak ook precies de mensen die ook op andere gebieden buiten de lijntjes leven.
Denk je dat iemand als Reinout Oerlemans zo ver was gekomen als hij had gestreefd naar een goedbetaalde loondienstjob?

Ondernemers zijn mensen die hun nek uitsteken, iets zelf probéren, voor ogen hebben, verzinnen, ontdekken, uitvinden en allerlei risico's hebben genomen, van tevoren geen garanties hadden dat het goed zou uitpakken, en dat doet het ook niet altijd, natuurlijk, maar hoe dan ook niet de geeffende paden bewandeld hebben die anderen hebben uitgestippeld en bedacht.

Social media, en ook dit forum, bestaat voor een groot deel uit "doe maar gewoon, das al gek genoeg" en dat zie je terug in de onderwerpen en dat beinvloedt hoe "men" vindt dat het hoort: samen oud worden in de "zekerheid" van een monogame relatie, je dagen slijten als werknemer, je huis (liefst zelf) schoonmaken, op zaterdag de boodschappen mbv een (gezond of goedkoop) eetplan voor de hele week inslaan, kerst vieren met de (schoon)familie, sparen, verantwoord (zo niet spartaans) leven en besparen op energie en dergelijke, de mode volgen, alles op de (bak)fiets of met OV doen, je huis isoleren, onder een dekentje series of filmpje kijken met een mok thee, enz enz.

En daaronder dan de angst, om alles wat ze ook weer kwijt kunnen raken daarvan, of ze er nou gelukkig mee zijn of niet, of niet eens nadenken of ze er wel gelukkig mee zijn, er moet immers brood op de plank, andere smaken zijn er niet, wen er maar aan, dit is het volwassen leven!
(en onder volwassen verstaat men dan een "serieus", voorspelbaar leven leiden vol "zekerheden" en (vrijwel alleen maar) verantwoordelijkheden, oa liefst ontdaan van alle pleziertjes en wat het leen sjeu geeft, geen bikini of minirok boven de 30, niet meer uitgaan "want die tijd heb ik wel gehad", iets "opbouwen" (lees: bezit verwerven, bezighouden met duurzaam danwel mooie nieuwe dure badkamer/ keuken/ zonnepanelen/ warmtepomp, soja-/havermelk/ verse muntthee drinken, ga zo maar door).

En jij vindt dat je daar ook gelukkig en tevreden mee hoort te zijn, dat er iets aan je mankeert en tekortschiet omdat je dat een beresaai leven lijkt, waarin je je gevangen en opgesloten voelt en dat niet jouw ideale bestemming lijkt?!

Wees maar blij, Mlous, met je vrije geest en dat je zelf nog bij jezelf te rade gaat wat voor soort leven JIJ voor je ziet, als je even wegdenkt wat "de maatschappij" voorschrijft waar "iedereen", de gemiddelde of doorsnee mens naar zou streven en happy van zou worden/ een fijn leven zou moeten vinden.
Of wat zgn geldt als "iets bereikt hebben" in hoe een geslaagd leven eruit zou horen te zien.

Prijs jezelf svp gelukkig dat jij veel daarvan niet nodig hebt (en met jou steeds meer jonge mensen trouwens) die niet meer warm lopen voor een dure lease-auto en ander statusverhogend bezit en liever meer vrije tijd hebben om te besteden aan wie/waar ze zelf waarde aan hechten, omdat er meer in het leven is dan wonen-werken.

Alles draait tegenwoordig om behouden9d), veiligheid en zekerheid, experimenteren en alles wat maar énig risico inhoudt wordt door eigen omgeving maar ook hier op forum afgefikt of afgeraden, en anders "eigen schuld" en op de blaren zitten..

In veranderende tijden is het trouwens een hele goede eigenschap als je flexibel bent en je kunt aanpassen aan veranderende omstandigheden.
Het feit alleen al dat jij buiten de landsgrenzen kunt werken, die talen spreekt, bereid bent om te verhuizen, niet gebonden bent aan een bepaald vastomlijnd leventje, geeft al veel meer mogelijkheden dan willekeurig ander!

Veel meer mensen dan jij denkt worden niet gelukkig van een overmaat aan regels en protocollen, die door anderen bedacht en opgelegd zijn en ik ben van mening dat een vrije geest, zoals jij ook bent, je verder brengt dan volgzaamheid, tunnelvisie en aanpassing.

Dat zegt overigens niet dat jij niet geschikt zou zijn voor een relatie, het zal alleen óók een vrije geest moeten zijn wil het passen, en die zijn er!
Tal van stellen die als freelancer werken (door corona meer dan ooit zelfs, als ze hun werk op afstand kunnen doen mbv internet), samen eoa pad inslaan, naar het buitenland verhuizen om daar iets op te zetten, om de wereld zeilen, reizen, enz.

Wellicht ben jij het "witte schaap" van de familie, dus blijf je niet meten aan wat "anderen" of "iedereen" doet of naar streeft.
Een leven wat dichtgetimmerd is met "zekerheden" staat niet automatisch gelijk aan een gelukkig leven en heel veel meer mensen dan jij denkt die zo leven zitten in een dikke sleur en daaraan vast en voelen zich allemaal maar raar en afwijkend of tekortschieten waarom zij daar niet tevreden mee kunnen zijn (en weten ook niet hoe het anders zou kunnen, want anders zouden ze wel goed gek zijn om dat "op te geven" -in de ogen van anderen-).

Daarnaast denk ik dat juist nú de tijd is om evt risico's te nemen, met die vergrijzing (die alleen maar doorzet en erger gaat worden in allerlei Europese landen) en overal personeelstekorten bedoel ik, kom je altijd wel weer aan de bak, mocht je later alsnog toch om eoa reden weer in loondienst willen.

Pauwenveer, ik las ergens dat uit onderzoek blijkt dat het percentage met name jonge meisjes/vrouwen erg omlaag is gegaan als het gaat om zich gelukkig voelen. Ook bij jonge jongens/mannen is dat gedaald, maar minder hard.

De verklaring wordt dan gezocht in dat de coronatijd er zo ingehakt heeft.
En de druk van “schoolwerk” zou te hoog zijn (presteren, gepush door ouders oa).
(Waarom vragen ze nooit toelichting van de ondervraagden zelf, vraag ik me dan af, he, in een open vraag, ipv dat altijd de onderzoekers zelf oorzaken zoeken (lees: aannames doen) voor hun resultaten).

Ik denk dat het nog altijd zo is dat los van dat er idd een enorme prestatiedruk ligt op jongeren, het vooruitzicht voor vrouwen in de loop der jaren alleen maar zwaarder is geworden doordat ze worden geacht gelijk aan mannen te zijn qua werk én het leeuwendeel van het huishouden en als er een gezin komt van de zorg daarvoor op zich te nemen. In elk geval de regie daarover.
En ik vermoed dat een groot deel dat ook zelf wil (maar je moet er het organisatietalent en de energie ook voor hebben als je daarnaast nog een leven wil (sport, cultuur, sociaal leven, seksleven enz als de persoon die je ook nog bent ).

De druk is op m/v enorm toegenomen wat er allemaal van je verwacht wordt en zelf moet doen of regelen, steeds meer taken zijn overgehevel van overheid naar burger, klein voorbeeldje is dat je vuilnis werd opgehaald aan de deur en je nu zelf moet scheiden en wegbrengen (naar ondergrondse containers bijv) terwijl je meer bent gaan betalen voor die diensten. Verder zijn los van de inflatie van nu en energieprijzen enzo allerlei kosten enorm toegenomen (oa gezondheidszorg) waar je minder voor terug krijgt, ook ben je onderhand gedwongen om internet (en een vrij recente pc en printer en abonnement voor je mobieltje) te hebben, op allerlei vlak zijn de vaste lasten toegenomen, áls ze al een zelfstandige woning kunnen vinden.

Ze zien nu voorbeelden van mensen die werken én het niet redden of geldzorgen hebben, ook 2verdieners, laat staan in je eentje “je broek ophouden”, kopen en huren kan bijna niet meer, en zeker niet betaalbaar, als je dat niet samen met een partner doet.

Jij vraagt je af waarom anderen daar wel gelukkig mee kunnen zijn en of het een AD(H)D iets is, maar ik denk dat je zeer onderschat hoéveel jonge mensen hieronder gebukt gaan, dat je eigenlijk levenslang werknemer mag zijn en verder verantwoord en gezond huisje-boompje-beestje-leven.

Het aantal jongeren dat drugs gebruikt en normaal vindt is nog nooit zo hoog geweest als nu!
Is toch al een teken aan de wand van grote behoefte aan een “escape” van de werkelijkheid?!

En tel daarbij op idd allerlei dreigingen waardoor niks meer vanzelfsprekend en “zeker” is (oorlog met alle invloed van dien op de rest vd wereld, voedselvoorzieningen, klimaat, mogelijk gebrek aan allerlei basisvoorzieningen waardoor zelfs basisbehoeften misschien niet meer gedekt worden (eten, drinken, warmte, (drink)water, dak boven je hoofd) en personeelstekorten, energiecrisis, wooncrisis, asielcrisis, what’s next, waardoor voorlopig ook geen zicht is op verbetering.

Je zou van minder een gebrek aan vertrouwen krijgen in de toekomst, er is maar weinig in het vooruitzicht waar je blij van zou worden, dus ik snap het heel goed!
En alles wat plezier gaf is niet meer “done” of onbetaalbaar geworden.
Zefs als corona voorbij zou zijn blijft het leven er min of meer zo uitzien, zij het nu om andere (“duurzame” redenen).

En dan áls ze al een woning vinden mag je je zuurverdiende geld gaan uitgeven aan kapitalen om je huis duurzaam en energiezuinig te maken, terwijl er een tekort is aan bouwmaterialen en personeel, plus een brei aan nóg meer regelgeving en verplichtingen, keuringen, enz.

En dat wordt nog wat als al die “duurzame” accu’s, zonnepanelen, windmolens (beton) enz over een aantal jaren naar de schroothoop gaan, niet bepaald milieuvriendelijke materialen als afval. Ook het produceren ervan trouwens en beperkte grondstoffen voor al die chipsdie ervoor nodig zijn (al die “slimme” functies).

Ik houd mijn hart weleens vast alleen al om alle straling bij elkaar die van al die electra om je heen afkomen, en waar je niet aan ontkomt, inductie en magnetron batterij v zonnepanelen, wifi, mobieltje bij je, bloothooth, electrische fietsen en auto’s.
En al het plastic/ kunststof in meubels, (be)kleding, schoenen, matrassen, plastic in eten, schoonmaakproducten enz, ik las net over duurzamer caravans van gerycled petflessen, ik geloof nooit dat we er gezonder op worden dan de generaties boven ons, ook met allerlei toevoegingen aan eten, kijk alleen al naar wat er achterop de verpakkingen van vleesvervangers staat of 0,0 vet-yoghurt, enz.

Ik ben blij dat ik zelf (en mijn kinderen ook nog net) niet opgegroeid zijn met tablets, mobieltjes en social media.
Op allerlei gebied moeten zij “verleidingen” zien te weerstaan, wat vroegah” gewoon niet bestond, je niet door werd afgeleid tijdens het leren/ studeren/ werken, en wat vaak veel “leuker” of “lekkerder” is dan wat “verantwoord en gezond” is.

Kan nog wel (veel) meer opnoemen, en ik besef dat ik nogal generaliseer hierbij, maar er is weinig lol aan.
Zelfs ontmoeten, liefde en lust is ontdaan van alle romantiek, gedigitaliseerd, aan ongeschreven regeltjes onderhevig, en onzekerder dan ooit qua “duurzaamheid” ervan, met zoveel zgn keuzes en mogelijkheden, verleidingen en (het idee dat) het altijd beter te vinden is (en intussen vinden steeds meer mensen het dus niét).

Nog niet zo lang geleden werd je niet alleen geacht “een” (goede/leuke) baan te hebben, maar je dromen te volgen, neit voor minder gaan dan je doormbaan, je droom huis/keuken/badkamer, je perfecte partner, verre reizen, perfecte uiterlijk, perfecte leventje.

De verwachtingen aan het leven zijn flink opgeschroefd en nu mag je al (heel) blij zijn als je je basisbehoeften kunt vervullen, met alom dreigingen van “buitenaf” waar je zelf weinig invloed op hebt (economie, toenemende invloed van de EU op alles, incl ook persoonlijk gebied, gebrek aan grondstoffen wereldwijd, oorlog, agressie, woningnood, onzekerheid ook over later, pensioen en gebrek aan zorg, mantelzorg, enz, enz).

Ik snap het wel, dat als je opgroeit in deze tijd, zonder onze achtergrond van hoe het ook anders was en kon/kan zijn om nog enigszins te kunnen relativeren, veel jonge (maar ook oudere) mensen vastlopen of aan willen “ontsnappen” op eoa manier.

Qua relaties: ik denk dat naarmate je jezelf beter kent je ook beter weet wat je wilt in het leven en wat niet (of niet meer), wat wel en niet bij je past, als relatievorm, als eigenschappen, behoeften en normaalwaarden in een partner, en je minder geneigd bent je aan te passen op enig gebied.

Hoe ouder je wordt, hoe sterker ook verankerd zijn gewoontes en leefwijzen, zeker als je daar alle ruimte toe had, en dan wil je niet dat een relatie je inperkt, het moet immers aanvulling zijn, een verrijking en dat is dus niet “inleveren” op jezelf kunnen zijn.
Het is niet gezegd dat hoe je leeft als alleenstaande ook daadwerkelijk goed/ gezond/ ideaal is voor je, dus in hoeverre je zelf kunt verzinnen wat bij je past hoeft niet gelijk te zijn aan wat je misschien nodig hebt of (meer of juist minder van) zou kunnen gebruiken in je leven.

Als ik zo om me heen kijk naar langdurige stellen is het vooral een zekere gelijkgestemdheid in hoe ze vrije tijd invullen: samen naar de sauna, samen fietstochtjes maken, golfen, varen, klussen,, min of meer zelfde standaard aan persoonlijke en huiselijke hygiene, politieke opvattingen, eet- en drinkgewoontes, huiselijk of uitgaan/ uit eten gaan, reizen, actualiteiten (of praatprogramma’s) volgen, muzieksmaak, inrichting, financiele uitgaven, vakanties, wel of niet samenleven, zorgzaamheid, wat je wel en niet wil delen met de ander, enz.
En dan hebben we het nog niet over soortgelijke opvattingen over monogamie, seksleven, en welke prioriteit of mate van belangrijkheid dat heeft in het totaal van de relatie.

Ik denk dat je (men) kieskeuriger wordt bij een nieuwe geliefde, dan wanneer je lange tijd (naar tevredenheid) met een geliefde samen bent en deels samen gewoontes en bezigheden hebt ontwikkeld, waarbij je in de loop der jaren over en weer je allebei rekening houdt met elkaar, dus sommige persoonlijke ontwikkelingen ook niet “gewekt” worden omdat ze niet aan de orde zijn, geen beroep op gedaan is, je weet dat de ander daar bijv niet van houdt.

In je eentje krijg je ook niet wat je wilt , maar kun je dat wel als “voorwaarden” levend houden in wat en hoe je iets zou willen in een potentiele partner en je eigen beeld van de ideale relatie voor ogen houden en in stand houden.
En dan is het nog maar de vraag of je daadwerkelijk op dat ideaalbeeld zou vallen, op diegene die in theorie “geschikt” (passend) zou zijn, haha.

Er spelen toch magische krachten mee, aantrekkingskracht, vaak niet te beredeneren waarom.
Soms juist tegenovergesteld aan jezelf, eigenschappen die je afwijst in jezelf, of juist bewondert en zelf weinig van hebt, die je aanvullen dus, maar ook die je verfoeit en tot irritatie kan leiden.
Er zijn ook zoveel verschillende dingen waar je wel of niet op “matcht”!

Het kan ook nog zo zijn dat na jaren single iets relatief belangrijker is geworden in prioriteit (zoals seksuele voorkeuren, of zorgzaamheid van een ander, of knusse intimiteit) omdat je dát wil meemaken en daar onbewust of bewust op valt.
En dan weer andere dingen niet matchen, zoals bij Pauwenveer gewoontes en eigenschappen waar je buiten het intieme om niks mee hebt en (al snel) zelfs afkerig van bent.

Exlover had (en heeft, als single) al heel ander ritme van waken-slapen, midden in de nacht opstaan, hele dagen op de bank/bed tv kijken of Fb, maar ook andere eetgewoontes (tijdelijk opeens omslaan naar helemaal veganistisch of zwaar lijnen), ik heb hele dagen bepaalde muziek aan staan, die niet iedereen kan waarderen, om maar iets te noemen.
Er waren bepaalde overeenkomsten (zoals naturisme en -naar het zich aanvankelijk liet aanzien- seksueel, maar ook (in woorden) spiritueel vlak, hygiene) en daarnaast zo heel veel verschillen die ik voor een dag wel maar voor dagelijks zeker niet zou trekken, of die bij nader inzien in de praktijk niet overeenkwamen en zelfs tegengesteld waren aan hoe het in het begin was voorgespiegeld (in gesprekken).

En in bepaalde opzichten zou ik niet willen dat een potentiele geliefde op mij zou lijken, haha, je moet je ook aan elkaar kunnen optrekken, dus dat iemand juist anders is (en verwacht) kan inspireren, stimuleren en motiveren om zelf ook (meer) van te aktiveren (en andersom he, dat jij diegene ook inspireert en stimuleert), als het gaat om dingen die je van jezelf “tolereert” of accepteert, terwijl dat beter/anders/ gezonder zou kunnen.

Ik heb zelf een tijdje terug ook iemand ontmoet, Mlous, die me positief opviel, meteen onderhoudende gesprekjes mee had, en ik denk een wederzijdse interesse was (de enkele keren dat ik hem zie/ spreek), maar veel te weinig contact gehad om me daar iets bij voor te stellen. Ook omdat ik in mijn huidige situatie totaal niet bezig ben met mezelf in de rol van partner en dus ook niet zo naar mannen kijk momenteel.
In zekere zin wat alternatief type (reist net als jij ook graag rond met camper in het buitenland, jaja, ze bestaan!) en best aantrekkelijk om te zien (mooie ogen en stem oa), als persoon. Niet dat het eoa fysieke of seksuele behoefte wekt, maar dat werkt bij mij nogal speciaal, komt in de regel niet overeen met wat ik daarbuiten aantrekkelijk vind in de persoonlijkheid van wat ik belangrijk vind als levensgezel (of staat daar vaak los van, of zelfs tegengesteld aan).

Gewoon een leukerd en ik hoop in de toekomst hem vaker te zien (nu sporadisch), maar ik ga verder niet over nadenken. Een enkele keer denk ik hooguit dat ik qua persoonlijkheid ook interessant kan zijn voor hem, maar qua huidige leven zoals ik dat nu leid niet.
Buiten mijn wat aparte seksuele inslag om zou ik ook geen partner meer willen die niet naturistisch is, dat is voor mij een vrij essentiele leefwijze geworden, die ik niet deel met 99% van de mensen (vermoedelijk?).

Het kan op allerlei gebieden nog zo matchen, het zijn best lastige “afwijkingen” die de spoeling dunner maken, en je zelden spontaan tegenkomt, ik maak me iig geen illusies meer. En dan moet het ook nog overeenkomen met andere dingen. Ik ben ook ruim 2e helft 50-er en ken aardig wat mensen die met “vroegpensioen” zijn of daarmee bezig zijn, en ik ga juist als ik weer in orde ben me meer vastleggen in vast werk, dus ik zal minder vrije tijd krijgen (en dat vind ik onderhand zelfs wenselijk), dus ik zie mezelf voorlopig niet reizen oid (hopelijk nog wel vakanties buiten eigen land tzt weer).

Wat ik sowieso belangrijk vind is dat ik veel omga met mensen die elkaar irl zien en spreken en vrijwel allemaal niet op hun mobieltje zitten en ook dat zijn tegenwoordig dingen die erbij gekomen zijn (aan leefwijzen) en liefst moeten matchen (qua bereikbaarheid en beschikbaarheid , contact via appen bijv) of op social media aktief zijn enzo.