(Alleenzijn en) gelukkig zijn met jezelf, deel VII

Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?

Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.

Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.

Let op: dit nieuwe topic is verplaatst naar de Relatiepijler!

Ten eerste omdat er eerder stemmen zijn opgegaan dat je niet per se alleenstaand hoeft te zijn om te streven naar "Gelukkig zijn met jezelf" zodat mensen mét relatie die hun eigen aandeel willen vergroten in gelukkig zijn zich ook welkom voelen. Het is namelijk iets wat een eigen uitdaging is en blijft, met of zonder relatie.
Ten 2e omdat eigen geluk zo onlosmakelijk blijkt samen te hangen met de (alle/allerlei) relaties met andere mensen, en zeker ook liefde en lust (of het ontbreken ervan, of die al dan niet recent voorbij zijn of nog gewenst zijn in de toekomst) de nodige invloed hebben daarop.

De puur eigen invloed is en blijft het "binnenwerk" en dat is waar we elkaar hooguit in kunnen stimuleren, tips, zetjes en aanwijzingen voor kunnen geven en waar nodig in te ondersteunen, betrokkenheid te tonen, andere perspectieven (van buitenaf, van een afstandje) op los te laten, ervaringen te delen, enz.

Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste zes delen van het topic te lezen:

Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf

Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2

Deel III foru ... -3/list_messages/215279/0

Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV

Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V

Deel VI- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI vind je hier de link: psyche/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met- ... 1#22183041

Juni 2017 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:

Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood

De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov

Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner

Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz (eigenlijk wel alle boeken van hem)

Je kunt je leven helen – Louise L. Hay

Het monsterverbod – Carolien Roodvoets

Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini

De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle

Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott

Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott

De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra

Superbrein – Deepak Chopra

Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.

Houd me vast - Dr Sue Johnson

Liefdesbang- Hannah Cuppen

Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.

Nou, zo goed als het gisteren overdag ging, zo slecht kon ik in slaap komen.
Terwijl ik echt heel moe was.
Voor mijn gevoel heb ik helemaal niet geslapen, pas vanaf half 7 of zo, maar dat zal wel niet want ik heb wel gedroomd.
Kon geen comfortabele houding vinden op mijn rug, dus niet door malende gedachten.
Misschien had ik dat dutje overdag niet moeten doen?

Maar verre van fit dus nu.
Straks komt de fysio en daarna de thuiszorg voor het eerst.a

Echt heel fijn dat dochter en vriend er zijn, ex komt straks ook op de koffie, dus ik ga me maar ff opfrissen en aankleden!

Jouw dienst zit er denk ik juist op?
Lijkt me lastig, die nachtdiensten, zeker als het wisselende diensten zijn!

Slaap ze zometeen!

Ik uit bed en jij erin?

Goede morgen!

Ja, vannacht op 1 plaspauze na goed geslapen, gelukkig!

Overdag ging het ook heeeel goed, de pleister is vervangen en de hechtingen droog en nieuwe pleister is nog steeds schoon.

Weinig pijn, heb soms de neiging om gewoon zo op te staan om te lopen en ik moet ook echt bij nadenken mijn been/ knie niet naar buiten te draaien of niet voorover te buigen oid. Ik slik alleen paracetamol en naproxen en dat is genoeg.

Kan zelfs een beetje op mijn niet-geopereerde zij liggen, daar was vorige keer geen sprake van, zeer onprettig nog, dus dat liet ik wel uit mijn hoofd!

Bij het opstaan uit stoel of bed voel ik het nog wel even, maar dat is eerder stijf dan pijn, ik ren zowat met die rollator door de kamer om koffie oid te halen
Echt wonderlijk hoe gemakkelijk ik me al zelf kan redden, en bijv (los, geleund) aan het aanrecht kan staan om ontbijt te maken of een afwasje te doen!

Vannacht naar toilet viel 1 kruk op de grond en dat is dan wel een dingetje, haha, hoe pak je dat weer op, he, maar dochter hoorde het en schoot te hulp.

Gebeurde overdag ook 1x toen niemand thuis was, is me gelukt door te knielen met goede been.
Je moet soms vindingrijk zijn als er even niemand in de buurt is, haha.
Brood uit de onderste la van de vriezer bijv, uiteindelijk zittend op de rollator met mijn voet die la opengekregen en met de grijper brood gepakt (dat ligt nu hoger).

Dochter en vriend doen nu meer paar uur hun eigen ding en dat moet ook.
Daarnaast word ik op mijn wenken bediend, en staat iedereen versteld hoe gemakkelijk het al lijkt te gaan.

Gistermiddag wel een uurtje gaan liggen, het is goed om even gestrekt te gaan, al is het maar rust geven.
En al een eindje op weg in een ander Lucinda Reiley (e)boek, want ik was eerst te afgeleid voor langere stukken lezen, nu dus vaker alleen en dan lees ik graag en dit leest lekker weg.

Dochter heeft een gesprek voor haar werk zometeen en vanmiddag komt mijn zus een paar uur gezellig. Morgen mijn beste vriendin 's middags na haar werk.
Vanavond voetbal kijken en halen we bij wijze van luxe pizza.

Zo komen we de dagen wel door, het is gezellig druk met meer mensen in huis, samen avondeten, ik vind het heerlijk, maar ik denk dat ze vanaf het weekend niet meer hier slapen.

Zoon wil ook graag komen helpen, maar die wil zich dan ook echt nuttig maken, haha, stofzuigen en voor me koken, dus die komt begin vd week als er iets te doen is voor hem.

Edit: heb even teruggelezen (soort dagboek hier op dit topic ) en vorige keer had ik een heel dik been, (van knie tot en met enkel) en een handdoek onder het voeteneind om dat te verhogen, dat is dit keer tot nu toe niet/ nauwelijks het geval.
Dat zal ook wel schelen in hoe normaal eea al aanvoelt


Ik snap het wel dat je de nachtdienst eigenlijk wel zo fijn vindt, hoor, zeker als je gemakkelijk slaapt en rust overdag.
In de winter is dat misschien ook makkelijker dan in de zomer, als het overdag (te?) warm en te licht is om te kunnen slapen?

Hoe gaat het met jullie intussen?!

Gister nog gezellig voetbal gekeken met dochter en daarna eerste nachtje alleen, ging prima. Been wat verdikt, maar heb vannacht een handdoek onder het voeteneinde van het bed gelegd en tis nu alweer bijna normaal.
Alle bewegingen gaan eigenlijk goed, weinig pijn, kan al langer en beter staan dan daarvoor.

Vanochtend lekker mogen douchen van de thuishulp, haren gewassen, pleister was nog schoon en droog, dus dat is een goed teken
Dan voel je je meteen een ander mens.

Straks komt vriendin, tussendoor beetje lezen en een afwasje doen oid.
Met dit mistige, koude weer ook nog geen neiging om de deur uit te willen, gelukkig, haha!
Ik verveel me nog niet en mocht het zo zijn kan ik altijd nog een suffe "romantische" kerstfilm kijken, ik vind dat zo slaapverwekkend en zo Amerikaans, doe je mij geen plezier mee.

Beetje cocoonen dus, morgen dagje geen visite.

Iedereen fijn weekend!

Wat een vreselijk nieuws, Pausini, ik kom niet op dat forum dus heb het niet gevolgd, maar ongetwijfeld iemand die veeeeeel te vroeg is heengegaan en het zou niet zo mogen zijn

Ik besef des te meer maar weer eens hoeveel geluk ik heb, je hebt het niet voor het zeggen in het leven, als het gaat om pure pech of mazzel.
Het leven is in allerlei opzichten idd niet eerlijk en niet maakbaar, dat blijkt wel weer.

Zitten de nachtdiensten er weer op voor nu?
Hopelijk haal je die slaap vd week weer in, het scheelt zoveel als je goed kunt uitrusten, he?!

Goeed bezig zo te zien, Pauwenveer.
Maar wat een lange werkdagen, terwijl je geen eigen groep hebt?!
Ik vind dat nogal wat, hoor!

Misschien is het toch wel zo fijn dat nu je toch aan het nadenken en rondkijken bent nog eventjes geen eigen groep met alle verantwoordelijkheden van dien hebt. En je gaat je dan misschien ook hechten aan die groep en andersom, waardoor het moeilijker is om evt afscheid te nemen als iets anders voorbij komt?
Goed om dat idd met die coach te bespreken.

Ik merk zelf ook dat ik gewoontegetrouw alleen al teveel op mijn pc kijk, zij het dan een paar nieuwssites en dit forum. Gewoon omdat ik automatisch toch al aan tafel zit, zeg maar, niet omdat het nou zo bijster interessant is.

Gisteren dus gaan lezen en heb weer een (e)-boek uit, denk vandaag dan aan een volgende te beginnen, moet altijd even bezinken bij mij.
Het is idd sowieso vaak een kwestie van routines veranderen, maf eigenlijk hoe die automatismen erin sluipen, je moet dat heel bewust meeveranderen idd.

Ontspullen en opruimen kan echt bevrijdend doorwerken op andere zaken, al die spullen waar "nog iets mee moet" vergen onbewust energie (alleen al om het zgn niet te zien of aan te ergeren haha), het schept dus altijd meer ruimte of orde in je hoofd vind ik

Ik herken wel wat je zegt qua relaties. Ben ook erg gesteld op mijn eigen manieren, tijden, ritmes, ook al zijn die niet altijd ideaal, haha.
Tegelijkertijd merk ik ook dat ik met sommige dingen ook makkelijk een oogje dichtknijp, als het bijv gaat om spullen die een vaste plek hebben en dochter of iemand anders voor me de afwasmachine oid uitruimt, andere manier van de was opvouwen heeft of zo.

Ik doe ook maar even alsof ik de kattenharen op de badkamer niet zie, dat soort dingen doe ik normaal dagelijks meteen rondom het douchen en nu moet ik wachten tot familie weer komt, die dat soort klusjes wil doen.
Of het dan op mijn manier gebeurt boeit niet, dan pas ik me wel aan.

In een relatie is het wel zo gemakkelijk als je allebei min of meer hetzelfde denkt over dingen als hygiene, bedtijden, smaak, eetgewoontes enzo, huiselijk of outgoing, dat soort (dagelijkse) dingen.

Sommige dingen gaan dan als vanzelf, ik kon met ex destijds heel goed samenwonen, maar die was ook best makkelijk en ik kon vanalles op eigen manier en tijd doen en hij ook. Ik weet niet of dat nu nog zo zou zijn, met een nieuwe maar zelfs met dezelfde persoon, omdat je toch je eigen gewoontes (verder/ anders) ontwikkeld hebt als je alleen woont en ook onbewust geen rekening meer hoeft te houden met (een) ander(en).

Jij hebt je kinderen nog thuis, dat geeft ook een ander ritme misschien dan in je eentje? Je stemt soort van vanzelfsprekend ook af op je huisgenoten en hun agenda's en hebt daar samen ook je routines in, en dan nog evt een partner moet daar maar net inpassen, dat is toch anders dan wanneer je met een partner samen in een gezin "groeit" en samen gewoontes ontwikkelt.

Met ex kon ik vroeger dus gewoon mijn eigen gangetje gaan, zonder commentaar of vragen over, dan hoeven beiden zich niet aan te passen of voelde dat niet als aanpassen. Ik ging altijd al later naar bed bijv, dat was niet ideaal voor de relatie misschien, al was het jaren geen punt, ik had die uur(tjes) met mezelf ook nodig na overdag druk in de weer, en dat zie ik ook bij mijn zus trouwens en die zijn al tig jaar happy samen.

Zolang je niet van de ander vergt dat die hetzelfde is of doet als jij, en je elkaar niet probeert te veranderen naar hoe je het zelf wilt, kan het prima samengaan, hangt wel af van waarin (en de mate waarin) je ergens in verschilt.
In sommige opzichten kan een beetje naar de ander buigen zelfs goed zijn, zolang het niet iets is waarin je "jezelf" niet meer kan zijn.

Smaken verschillen, vaak is het geen kwestie van wie gelijk heeft, hooguit andere manier van doen, en niet "fout" van de ander, je moet niet elkaar gaan "opvoeden".
En het bestaat, hoor, dat het op allerlei niveau's en dagelijkse dingen klikt, zonder dat dat strijd oplevert of dat je jezelf zou verliezen (of juist controle zou willen houden).

Het is denk ik ook zo dat het niet zozeer niet willen veranderen voor iemand is, maar meer geen zin om eea te veranderen, als je zo op prijs stelt daar nu vrij in te zijn.
Men zegt dat je als je ouder wordt minder flexibel wordt, ik weet niet of dat het idd is, of dat het gewoon logisch is dat naarmate je iets langer doet, het altijd meer "ingesleten" raakt, en je er meer aan gehecht raakt (ook als eoa gewoonte je niet eens (meer) bevalt), en de vertrouwde routine het dan vaak toch wint van iets anders proberen.

Ik denk ook dat sommige types meer behoefte aan of lol hebben in nieuwe ontdekkingen doen, verandering en variatie, uitproberen, eigenmaken, dan anderen.
Zo zijn er mensen die jaar in jaar uit liefst naar dezelfde vakantiebestemming gaan en mensen die juist nieuwe willen verkennen of weer andere dingen doen dan het jaar daarvoor.

Je kunt in zovéeel dingen verschillen, dat het een utopie zou zijn om te denken dat je in allerlei opzichten moet matchen/ klikken, wil het (nog) kunnen "werken" met een nieuwe partner.
Zie Mlous: je hoéft niet in allerlei dingen te "passen" bij elkaar, om tóch te passen als koppel.
Juist alles wat diegene anders in is of doet, kan verfrissend zijn en je stimuleren om andere dingen te "wekken" die je zelf niet zou opzoeken of bedacht zou hebben (en dus niet aanboort in jezelf).

Op andere vlakken merk ik bijv dat ik zoveel tijd in mijn eentje gewend ben om door te brengen, dat ik familiefeestjes enzo best druk vind, terwijl het me vroeger niet druk genoeg kon zijn, hahaha.
En meer mensen dat hebben, niet qua ouder worden, maar bijv omdat je tijdens coronatijd het gewoon minder gewend bent (en wel weer went als je dat weer vaker doet).

Toen moesten we wennen aan een meer introvert leven (die kant heb ik ook) en nu dan soms weer aan dat extraverte, aan gesprekken door elkaar heen proberen te volgen, gezellig doen, aandacht verdelen, meerdere dingen tegelijk (muziek aan erbij bijv).

Dus sommige dingen wen je ook wel weer aan, denk ik, als je dat vaker doet, en hoeven niet per se (onmveranderlijke, vaste) eigenschappen te zijn, al kun je na lange tijd gaan denken "zo ben ik nu eenmaal".
Het is ook een kwestie van "bereid zijn": wat je ervoor over hebt.
Als je echt nog eens helemaal gek op iemand bent, en in grote lijnen lekker loopt, dan heb je er meer voor over dan bij twijfel, of als ergernis toeslaat.

Prachtig weer, met dat zonnetje wat het ook binnen lekker licht maakt!

Gaat nog steeds goed hier, ben behoorlijk zelfredzaam al zeg ik het zelf, heb zelfs (vraag niet hoe, trap op, trap af en weer op met zo'n bigshopper van de Aldi en mbv zo'n grijper in en uit wasmachine en droger doen) wasjes gedraaid, maar het vele zitten verder begint wel eentonig te worden.

(En dan te bedenken dat mijn lievelingsfilm "Groundhog Day is, hahaha, iemand die nogal cynisch in het leven staat en elke dag dezelfde dag meemaakt (tot ie eea geleerd, en de liefde ontdekt, heeft, maar dat terzijde) )

Heb de neiging om een dutje te gaan doen, even helemaal gestrekt zou goed zijn voor de heling, wond is goed dicht, de hechtingen "mooi" volgens de thuishulp, geen pleister meer, ook geen pijn aan. (nu en dan juist wel het eerdere litteken aan de andere kant?!).

Gelukkig ben ik gek op lezen, dus ik ga maar aan een nieuw boek beginnen.
Gisteren boodschappen toch maar laten bezorgen, ondanks het aanbod van div mensen. Dus vandaag maar eens vers koken ipv diepvries (ook zelfgemaakt).
Heb ook al wat bakspullen in huis, dan ga ik volgende week eea bakken.

Kerstavond uitgenodigd bij mijn familie, de andere dagen laat ik nog ff open, hangt van div dingen af. Bij exschoonfamilie vervalt, enge hoge trappen met versleten traptreden, daar waag ik me nog niet aan!

Vandaag weer kans op ijzel, wat betekent dat ik bezoek (met auto, trein) ontmoedig, ik red het wel, genoeg in huis, zelf gisteren een natte swiffer over de badkamervloer gehaald, enzo.

Het lijkt me goed om niet zoveel rechtop te zitten, maar de slaapkamer is nu wel errug koud (raam stukje open, geen verwarming aan) en het dekmatras hard (koudschuim oid), komt pas in vorm als ik het bed heb opgewarmd dus dat lonkt niet.

Dan heb ik nog een luie stoel met voetenbank, kan ik ook vrij plat onderuit, maar die is in beslaggenomen door 1 van mijn katten. Die gaat ook op mijn bureaustoel zodra ik even mijn hielen licht, dan stuur ik hem eraf.
Maar nu ligt hij zo uitgestrekt relaxt en helemaal van de wereld, dat ik dat ook weer zielig vind.

Zal je altijd zien, alsof ze het erom doen: hele week ligt daar geen van die 2 op, zo ook op de bank, maar zodra het in mijn gedachten opkomt, is het opeens bezet, alsof ze gedachten kunnen lezen

Morgen komt de fysio weer, en die zei vorige week nog dat we (pas) week 3 gingen proberen te oefenen met buiten te lopen (met krukken), maar daar zou ik nu al wel aan toe zijn eigenlijk.
Maar natuurlijk geen goed idee als het glad is haha

En volgende week wordt het warmer, maar ook herfstachtig als ik de voorspellingen lees, met regen, ook niet erg aanlokkelijk

Hebben jullie al plannen voor kerst of geven jullie er niet zo om?
Ik ook niet, hoor, maar met dochter en schoonzoon ook in het land zal ik eens polsen of ze zin hebben hierheen te komen, al geven zij er ook niks om en zorgen al jaren dat ze die dagen liefst een weekendje weg zijn.

Voorgaande jaren heeft zoon zijn huis opengesteld voor familie van zijn vader's kant en was ik ook bij, maar dit jaar dus elders en ik denk dat zoon daar wel heen gaat en dan liefst nog 1 vrije kerst"pyjama"ag heeft (ik geef hem geen ongelijk ook, die werkt al teveel momenteel).

Dus ik kijk van dag tot dag momenteel, we zijn nu al 10 dagen verder, in die zin gaat het best snel en voorspoedig, ik mag zéker niet klagen!! en aan de andere kant gaan de dagen ook traag voorbij.
Zometeen alweer donker!
Nog even en dan gaan de dagen alweer lengen!

Kerstversiering heb ik nog niet, dat komt volgende week wel, dat is vroeg genoeg naar mijn idee (modern soort nepboompje, dwz zware lichtjesboom die ik een paar jaar terug zo graag wilde hebben en dan opsier met "antieke" zilveren ballen en vogels enzo en wat witte en zilveren slingers, en gelukkig gaan de kerstliedjes ook aan me voorbij op de radio, (die zijn al zo doodgedraaid al die jaren!) omdat ik die zenders niet luister

Hebben/ nemen jullie vrij of vakantie met kerst?
Zin in of voelt het meer verplichting, en doen jullie extra moeite qua je huis danwel jezelf feestelijk aan te kleden, kook je iets bijzonders die dagen of bij anderen op visite?

Zoon is op weg hierheen, stond erop, terwijl het dus kan gaan ijzelen.
Anders is er elke keer wel wat, zegt ie.
Hij woont zowat naast een relgebied na bepaalde voetbalwedstrijden van afgelopen dagen, moét daarlangs naar zijn eigen huis, dus dat vond ik geen goed idee.

Dus dat wordt iig een gezellige avond, en wordt er voor me gekookt, hoe luxe!

Dat andere litteken denk ik door kou, bij plat op mijn rug liggen.
Je hoort weleens dat mensen ahv hun litteken het weer kunnen voorspellen, haha.

Het is een bekende veelvoorkomende "complicatie" bij deze zogeheten "voorste benadering" (methode dat ze vanaf de voor-/zijkant opereren, doen ze niet overal, traditioneel en in de meeste ziekenhuizen nog in buikligging, dus ingreep vanaf de rug, dan heb je het litteken meer achterop en meer gedoe met (rug)spieren omleggen enzo. Voorste benadering is relatief nieuw en herstelt sneller, doen klinieken en sommige ziekenhuizen, maar niet het ziekenhuis waar ik eerder was).

De complicatie is dat een stuk huid op je bovenbeen (buitenkant litteken) gevoelloos wordt omdat daar eoa zenuw meestal geraakt wordt. Dat herstelt op den duur wel, maar kan wel een jaar duren. Als ik op mijn rug lag had ik dan kriebel onder het stuk huid naast het verdoofde, alsof er mieren onder de huid zaten. Die jeuk wordt al wel minder, maar soms ineens pijn en trekt dat litteken dus, in bed. Of als ik hard hoest.

Aan de nieuwe kant is ook stuk huid verdoofd, maar niet dat kriebelende (tot nu toe iig). ook geen pijn, is misschien net een andere plek.

Ja, met een paar kleine veranderingen kan je net een heel andere woonkamer en sfeer hebben! Leuk dat het zo bevalt!
Hier gaandeweg ook eea veranderd, in het begin wou ik strak en minimalistisch, met hier en daar een antiek meubel voor het warme, weinig prulletjes, ruimtelijk.

En in de loop der jaren is er vanalles bijgekomen, oa van mijn ouderlijk huis en andere dingen met emotionele waarde, maar ook had ik nooit iets aan de muren hangen (wel zeefdrukken van Corneille, maar tegen de muur staand op kastjes).

Inmiddels een heel groot modern schilderij van ik denk wel 150 bij 150 op de muur naast de eettafel (muur van 10 m) en daartegenover andere wand een (moderne) van 90 bij 90 van een koeienhoofd. De eerste heb ik bij een kringloop gevonden en de 2e bij een brocantemarkt waar ik met de foodtruck stond (voor 20 euro!)

Qua luie stoelen had ik eersts alleen een bank en 1 witleren diepe stoel (te diep voor mij maar mooi model) en afgelopen jaren eea bijgekomen omdat ik dus dacht dat ik geen goede stoelen had: andere (steviger, minder diepe) bank, een zgn "relaxstoel" (niet zo'n lelijke hoor) met voetenbank, zelfs nog een hangstoel gekocht.

Staat nu eigenlijk veel te vol, want ook de hometrainer staat in dat zitgedeelte , maar ja, tis maar even niet anders .
Je went eraan, het is gezelliger dan eerst en ik manouvreer met rollator en al moeiteloos tussen al die meubels door

Jouw kerst is dus 1 avond en 1 dag familie en ook 1 dag werken, ik zou dat net zo doen, prima combilijkt me
Na de scheiding ging ook hooguit 1 dag eigen familie en de andere dag pyjamadag, vaak met kaasfondue met veel knoflook en witte wijn erin, al dan niet na borrelen in de kroeg met een -ook toen single- vriendin of alleen, ik vond het heerlijk zo'n dagje niks moeten!

En werken op die dagen heeft ook wel iets, en ook wel op een andere manier intiem/ gezellig, met mensen (collega's, clienten) die ook niet thuis kunnen/ willen vieren.

Heerlijk om er even uit te gaan met die vriendin, goed idee!
Waarheen? Een stad of juist niet? Hopelijk niet meer glad dan!

Gisteren was zoon idd gekomen ondanks de voorspellingen en het werd 's avonds idd spekglad! Hij wou nog met de fiets terug naar t station, dat mocht niet van mij, hij kon ook blijven slapen natuurlijk.
De bus sluit niet aan qua tijden, en dan op de trein wachten in de kou was ook niet aanlokkelijk.

Uiteindelijk toch dat laatste, want zelfs lopen was bloedjelink hier in de straat en stoepen alleen al. Ik had van die puntige ijzers ooit meegenomen bij mijn moeder in het kader van "je weet maar nooit hoe dat van pas komt" haha, (ik begin op haar te lijken), lagen al jaren ongebruikt in een kast. En kwam nu dus uit, met wat buigen zodat het onder die grote gympen paste.

Dus kijk jij maar uit, en geniet lekker van je uitje!
Het blijft wel koud, maar ook zonnig en droog (tot morgenavond), dus best lekker om naar buiten te gaan!

Veel plezier!
En het is gelukt, haha, om zo veilig thuis te komen

Ow dat klinkt goed, Pausini!
Deventer is erg mooi en gezellig, de mist maakt het ook wat mysterieus, ik hoop dat jullie je onderkomen kunnen terugvinden na de schouwburg, haha!

Fysio net geweest, ik mag binnen met 1 kruk en als het niet meer glad is buiten met 2 tot de hoek van de straat (en dat langzaam opvoeren, paar winkels net ietsje verder) en nog paar oefeningetjes en volgende week weer afspraak.

Ik wens jullie heel veel plezier daar!

Mlous, ik word plaatsvervangend blij van je bericht!
Fijn dat je blijft schrijven hoe het gaat en zo leuk om te lezen hoe goed het gaat!
Je voelt dat zelf toch het beste, ik "wist" het destijds met ex ook zeker en dat zat ook helemaal goed. Dat verliefde heeft veel en veel langer geduurd dan de 2 jaar die daar max voor staat, alvorens over te gaan in houden van.
Soms moet het gewoon zo zijn, he?

Altijd spannend als je van werk verandert en helemaal als je voor jezelf begint. Juist een bepaalde dosis "gezonde" stress kan ervoor zorgen dat je in aktie komt, dus je zult die wegen vinden als het zover is!

Hier gaat het ook goed, al is het beresaai, zolang het glad is buiten komt er ook niemand langs en kan ik nog niet buiten ofenen, ik moet nog even geduld hebben.

Thuiszorg vindt dat ik al zo zelfredzaam ben dat we waarschijnlijk eind van de week stoppen met hun hulp (lees: in de buurt zijn als ik douche en onderbenen en voeten afdrogen, verder doe ik alles zelf).

Heb boodschappen laten bezorgen en kook dus weer vers, er ligt nog eea in de vriezer, ik kan nog even vooruit dus.
Gisteren beddengoed gewassen en bed verschoond.

Morgen komt een vriendin op de koffie/ thee en dinsdag waarschijnlijk ook. Donderdag hechtingen eruit en gaat dochter met me mee.

Ook al zal de gladheid voorbij zijn, voor sommigen zal het nog een drukke week zijn met kerstinkopen en organiseren, dus ik verwacht niks qua visite.

Donderdag iig denk ik kans om boodschappen te doen met dochter, gewoon in de fysieke winkel en misschien ergens koffie drinken buiten de deur?
En kan zij de (nep)boom en versiering naar de woonkamer halen voor me, want hier nog niks in kerstsfeer, doe ik altijd pas vlak voor kerst.

Want dat dag en nacht (veelal alleen) thuiszijn begint nu (al? pas?) zwaarder te wegen, gisteren even een dipje, ook al gaat het fysiek voorspoedig..

Ik heb ook het contact aangehaald met die vriendin wier vriend afgelopen zomer is overleden, die mankeert fysiek eea waardoor ze geen werk heeft, maar dan zonder uitzicht op verbetering en blijft overeind dankzij pijnstilling. We gaan vaker bij elkaar thuis afspreken hadden we vd zomer afgesproken en dat gaan we dus ook doen

Ik heb eea in huis om te bakken, kleine appeltaartjes waar ik bekend om sta en paar buren eentje geef als kerstkaart.
Ik wist het al van de vorige keer, maar fijne buren zijn goud waard!!!
Er zijn mensen van wie je het niet verwacht, die er voor je zijn als het nodig is en anderen die veel beloven vooraf maar die je niet/ nauwelijks hoort zodra ze denken dat je het wel redt.

Dat laatste klinkt hopelijk niet bitter, het is gewoon een feit dat veel mensen zeker nu druk zijn met hun levens en daar al hun handen aan vol hebben.

Ik ben opgegroeid met als motto: "kinderen die vragen worden overgeslagen" en het is niet zo. Als je niet vraagt (of klaagt, haha) dan denkt men al snel "geen nieuws, goed nieuws, het loopt wel los daar", het zijn altijd dezelfden die zelf vragen of het wel gaat en of je nog iets nodig hebt.

Die vriendin die haar vriend verloor is daar ook wel achter en teleurgesteld in dat sommigen het al snel vergeten zijn, de aandacht in no time wegebt en je zelf initiatieven moet blijven nemen om "in the picture" te blijven.

Voor mij is dat geen teleurstelling, omdat ik zelf nogal van het vrijblijvende was en dan is dit de keerzijde, als het om kennissen gaat. Ook al ken je elkaar jaren en voelt dat close, zolang je elkaar regelmatig ziet.
Ben zelf best attent als er iets is, en je merkt op dit soort momenten vanzelf wie dat andersom ook zijn.
Dus die verwachting had ik ook niet.

Het is wel, zoals ik al vaker heb geschreven, aanleiding om bij stil te staan en te heroverwegen. De buren waar ik normaal niet veel mee omga, en vorige keer en nu veel contact mee heb en zo hulpvaardig zijn altijd, die ga ik hierna ook blijvend de nodige aandacht geven!

Die buurman (die me toen ook heen en weer reed naar het dorp) is jarig vandaag en er komt daar visite ik ga zo een appeltaartje maken
(ten tijde van de foodtruck bracht ik daar eea wat over was aan zelfgemaakt gebak en met 2 opgeschoten jongens thuis (die daar wonen wegens geen eigen (huur)woning te krijgen) gaat dat er altijd wel in!)

Nou, Mlous, hier wordt de kou ook verdreven, dus warmer en grijs regenachtiger weerbeeld met kerst.
Ik zal blij zijn als de dagen weer lengen (bijna bijna bijna )

Ik wens je hele fijne kerstdagen met je lover samen, ga je niet naar familie hier?
Wie had dit kunnen denken een jaar geleden, he, haha, jij zeker niet, maar je ziet hoe het leven opeens een heel andere wending kan krijgen en er heel anders uitziet dan je had durven dromen

Hee, Pausini, ben je alweer thuis?
Heb je het leuk gehad?

Ja, ik heb daar nu wel wat meer beeld, bij ouderen als dat een beperktere leefwereld meebrengt.
Zag het destijds bij mijn moeder al, toen die slechter ter been werd, maar die was nog mobiel tot ver in de 80 en had nog wel een schare aan zussen, maar op een gegeven moment vallen die, en goede vrienden ook, steeds meer weg.

Inmiddels laait de belangstelling weer op hier: behalve vriendin komt ex morgen op de thee en wil boodschappen voor me doen.
Zus wil dinsdag komen, ineens iedereen tegelijk haha, krijg ik ook appjes van anderen hoe het gaat?!

En leuke buurvrouw (van de jarige buurman) kwam taartje halen en bleef zowaar even kletsen (ipv appen) omdat haar verkoudheid eindelijk zo goed als over is.

En elke dag visite hoeft ook weer niet, hoor, een paar dagen met en paar zonder maakt al verschil.
En langzaamaan zelf ook weer naar buiten, eerst tot de hoek van de straat en dan is volgende doel de winkels vlakbij!

Nicci: fijn om weer iets te horen van je.
Niet alleen voor omstanders, maar lijkt me ook voor je moeder zelf fijn als die medicatie haar milder en rustiger maakt.
Evt opstandigheid wordt (ook voor haarzelf) veroorzaakt door een aandoening, waar ze zelf niks aan kan doen en ook niet beseft misschien, maar zal voor haar zelf ook fijner zijn als ze die medicijnen wel krijgt.

Met stiefmoeder zal het nooit dikke mik worden, misschien kan je op de koffie of lunch, zodat je niet urenlang hoeft te spenderen met haar erbij?

Leuk dat je weer wat gedaan hebt met een ex en wat aanloop hebt, gezellig en ook wel belangrijk als je relatief veel aan huis gebonden zit, he?!
(hier willen ze na de gladheid van vorige week opeens allemaal tegelijk langskomen, gisteren heeft ex boodschappen gedaan en is een vriendin 's middags gekomen en 's avonds laat pas weggegaan en komende dagen nog meer aanloop.
Dat maakt voor mij zeker wel verschil!)

Lastig om een balans te vinden met die oefeningen: doe je teveel dan krijg je soms idd juist meer last en lijkt het niet te lonen.
Hier ook hoor, in de zin dat sommige oefeningen goed gaan, maar toch pijn geven en dan ben ik bang dat ik iets forceer en beter rust kan geven.
Het effect kan dus tegenstrijdig zijn, terwijl de bedoeling is om andere spieren te versterken rondom het probleemgebied, om dat te ontlasten/ verdelen.

Was dat sporten ook alweer onder begeleiding van een fysio oid? (sorry, ben ik vergeten)
Keertje overslaan lijkt me geen probleem.
Er zullen er meer zijn in deze soms hectische week voor kerst.

Ik wens jou ook hele fijne kerstdag(en) met je zoon! En de andere dag evt "pyjamadag" kan zelfs prettig zijn, er wordt zo spastisch over gedaan, maar het blijven gewoon 2 dagen die zo voorbij zijn!

Pauwenveer: gecondoleerd, wat erg, weer iemand die véél te jong heengaat!
Het maakt alles betrekkelijk, he, en aan de andere kant idd stemt het ook tot nadenken dat we ook niet moeten gaan/ blijven denken dat we jaren de tijd hebben voor eoa positieve omslag in je leven, soms is die tijd er ineens niet.

Dus dat het ook zonde is om te lang in situaties te bljiven of genoegen mee te nemen als die niet nodig zijn en je niet gelukkig of tevreden (meer) mee bent.
Het lastige is dat je vaak niet weet wat dan wél, of waar, of hoe.
En zo blijf je dan toch door aarzelen waar je nu bent.

In jouw geval idd ook nog door kinderen die nog niet zelfstandig zijn, in deze gekke en onzekere tijden al helemaal niet, je weet nu wat je hebt en zolang je daar en daarbuiten genoeg uit haalt snap ik wel dat je nog even pas op de plaats maakt en intern probeert wat je het beste past.

Fijn dat je samen met je coach verder kunt brainstormen!
En blijf ook vooral (alsje het je kunt veroorloven) van die sauna-/verwendagjes te doen, ff bijtanken!

Op je laatste alinea: zelfs zijn mensen hardnekkig gehecht aan iets, wat niet fijn en zelfs slecht is, of dat nu uit gemakzucht is of liever de gewoonte/ het bekende en vertrouwde houden dan het onbekende, zelfs als succes gegarandeerd zou zijn.

Wat mij is bijgebleven van een trainer destijds en ook een eyeopener was voor mij: niet alleen worden mensen weerhouden door angst voor mislukking.
Waar niemand bij stil staat is dat soms juist angst voor succes erachter kan zitten!
(want ook dat kan bijv bepaalde consequenties of offers meebrengen).

Het is soms interessanter om stil te staan bij "wat weerhoudt je?" dan bij wat je wel wilt. Het wegnemen van beletsels en barrieres, al dan niet zelf opgeworpen en al dan niet terecht of onterecht.
Bepaalde overtuigingen over jezelf (en/of nog versterkt van buitenaf, zoals familie en andere naasten die je liever houden zoals je bent) kunnen weerhouden of zelfs (onbewust) saboteren.

Hier is de thuiszorg met ingang van gisteren al gestopt: ik was te goed om nog langer hulp nodig te hebben
En dat is ook zo, het is druk genoeg bij die instanties, laten ze maar hun tijd geven aan wie het echt nodig heeft, dit zijn verpleegkundigen he.

Ik heb gisteren een moscovische tulband gebakken voor het team.
Heb geen poedersuiker in huis en dat is een must!
Dus hopelijk straks (met zus) naar de winkel en nog paar dingen halen.
Dinsdag heeft ex boodschappen gehaald, maar ik vind dat moeilijk vooraf inschatten, (doe altijd liefst dagelijks boodschappen), ben toch eea vergeten.

Vandaag sta ik op en kom beneden, heeft 1 kat weer op 3 plekken op de grond gekotst (haarbal en brokjes die ze niet goed verdraagt van de andere kat, maar haar eigen voer weer eens niet aanraakt).
Dat zijn van die uitdagingen, hahaha, maar je wordt creatief en dus in de weer met keukenrol, hygienische schoonmaakdoekjes en de grijphulp.

Heb lekker uitgebreid zelf gedoucht, haren gewassen, straks voor het eerst naar buiten
Morgen gaan de nietjes eruit (dat zijn er nogal wat, bleh), dochter gaat mee..

Als buiten lopen goed gaat, zou ik blij zijn, want dan kan ik vlak voor kerst zelf naar het kleine winkelcentrum om de hoek, iig slager en supermarkt en steeds iets zelf meenemen (rugzakje).
Dat stimuleert me ook om naar buiten te gaan.

(ik moest doelen verzinnen van de fysio voor mezelf voor komende tijd. Vorige keer was het mooie weer een directe stimulans voor mij: ik wilde zelfstandig eerst naar dat winkelcentrum kunnen en daar ff in het zonnetje zitten bij de snackbar met een (niet te drinken senseo)koffietje, flesje water of ijsje.

Daarna zelf naar de fysio (1 bushalte verder) en later verderop naar het dorp en terras kunnen (lopen en bus en weer lopen).
En was ik na 4 weken naar hutje

Met kou en regen is die behoefte aan buiten komen al een stuk minder haha, maar ik ben altijd graag onder de mensen, dus dat is wel een stimulans op zich.
Ben wel redelijk afgekickt van de kennissen vaker zien, niet zoveel haast mee, ook omdat ik de meer echt close mensen nu vaker irl zie.

En misschien ook innerlijk rustiger omdat het gewoon ff niet kan, en het toch winter is, daar leg ik me kennelijk makkelijker bij neer, zo van "het is nu eenmaal zo".
In elk geval zeker geen prioriteit, gezondheid en herstel staan voorop!
Zelf weer vers koken, bakken, en voor zover mogelijk zelf eea schoonhouden en de was doen enzo, gaat op mijn dooie gemak, ben er maar druk mee

Update: ben heen en weer naar de winkels gelopen, want hoek van de straat ging easy
Ging veel beter dan vorige keer (en moet nog teruglezen, want dat was denk ik ook niet zo snel, na 2 weken?!)
Dat komt natuurlijk omdat vorige keer de andere kant nog zo slecht was, moest ik steeds stoppen onderweg, kwam ik nog niet ver..