Relaties
alle pijlers
Andere overtuigingen, uit elkaar?
zaterdag 27 juli 2024 om 23:11
Dit is ivm herkenbaarheid een nieuw account (vind het best een dingetje om alles open en bloot op internet te gooien, maar heb niet echt iemand waar ik dit goed mee kan bespreken).
Man en ik zijn zo'n 15 jaar samen, beiden rond de 40, geen kinderen.
Ooit viel ik voor hem omdat het zo'n lachebek was, hij was altijd blij, gangmaker, loyaal, lief en zorgzaam.
Zelf ben ik vrij introvert, we vulden elkaar mooi aan. Qua normen en waarden was hij wat traditioneler (komt ook uit een klein dorp, ik uit de stad) maar geen grote verschillen. We hadden het fijn met elkaar.
Fast forward... In coronatijd polariseerde de boel, man kwam aan de complot-kant terecht. Hij "ziet" nu "het systeem". Hij is pro Poetin, pro Trump, fanatiek FVD'er, gelooft alles wat de door de grootste groep mensen als complot wordt weggezet, en blijft maar zeggen dat ie tot nu toe met alles gelijk heeft gekregen ("maar dat wil ik zelf ook niet hoor"). Mensen die niet denken zoals hij, staan lijnrecht tegenover hem. Hij is erg zwart wit. Ik vind mezelf meer grijs... Ben vrij kritisch, maar niet van de FVD of allerlei vergezochte theorieën (volgens hem zou ik me er eens goed in moeten verdiepen, maar ik heb uberhaupt niets met politiek, denk dat het gros er voor zijn eigen geluk is, en of ik me er nou wel of niet in verdiep, de wereld wordt er niet anders van). Ik probeer gewoon een beetje een leuk leven te hebben, probeer binnen mijn cirkel van invloed te doen wat ik kan en dat lukt me best aardig. Ik ben eigenlijk best happy.
Hij niet. Hij trapt al jaren overal tegenaan, heeft het gros van zijn vrienden afgestoten. Probeert in zoverre wat aan zijn situatie te doen dat hij wel een andere baan heeft gezocht die hem wat beter bevalt, maar legt de verantwoordelijkheid van zijn ellende vooral buiten zichzelf neer. De wereld is stuk/gestoord; dus hij kan nooit gelukkig zijn, wil geen hulp (dat heeft geen zin, want die wereld is stuk... hij niet). Heeft een tijd terug ook wel uitspraken gedaan dat hij niet meer wilde leven. Ik heb hem ook een tijd echt depressief gevonden, maar dat kan ik er nu niet meer van maken (ben medisch geschoold en weet een beetje hoe en wat, hoor hem ook wel over werkdagen waarop hij het leuk vindt en dat meent hij dan ook). Hij is vooral vreselijk zuur en negatief. Enkelen uit zijn familie delen zijn overtuigingen. Ik heb altijd uitgelegd dat hij het misschien "allemaal ziet/weet", ik niet, hem in sommige dingen kan volgen, maar dat ik het toch niet beïnvloeden kan en er dus voor kies om er geen energie in te stoppen.
Ik merk dat het me steeds meer tegen gaat staan. Ik loop al jaren mijn stinkende best te doen om common ground te houden samen, ik weet dat hij ook regelmatig dingen die hij wel zou willen zeggen, inslikt (ik hoor hem bijv. tegen een vriend zo 2 uur achter elkaar door ratelen in zijn negativiteit- dat doet ie bij mij niet meer). Ik kan me dus best indenken dat hij zich niet gehoord voelt. In zijn beleving sta ik lijnrecht tegenover hem (in die van mij sta ik naast hem, want ik probeer zijn overtuigingen los te zien van wat wij samen hebben, ik houd dus wel degelijk nog van hem). En je wilt toch niet getrouwd zijn met iemand waarbij je je niet gezien voelt? Daar kun je toch ook niet van houden? Dus ik heb hem gevraagd hoe hij dit ziet, ziet hij het als een dealbreaker dat ik er niet hetzelfde gedachtengoed op na houd, maar daar krijg ik geen antwoord op. (echt een prater is het ook niet, hij zegt gewoon niets meer en gaat slapen, dat is altijd al zo geweest, praten over gevoel deden ze bij hem thuis niet aan)
Vanavond hadden we het gezellig, tot hij begon over een familielid van mij die wat gezegd had (iets knulligs, niks gemeens of gericht op hem oid) waar hij van alles achter zocht en helemaal losging over hoe zij in het systeem zaten, zo anders waren dan hij, etc. Ik zag al waar het heen ging, vroeg of hij erover op wilde houden, dat dit geen zin had (kan het uiteraard niet goed hebben hoe hij praat over een familielid waar ik om geef, al heb ik dat niet zo benoemd want dan vindt ie toch dat ik me daar niet op aangesproken hoef te voelen- maar vind ook dat hij zijn mening tegen de verkeerde loopt te spuien en daarmee onze zeldzame tijd samen loopt te verstieren). Puntje bij paaltje, man is direct door naar bed gegaan en ik zit weer eens alleen op de bank. Me afvragend of dit ooit gaat werken. Ik zou zo graag van hem horen hoe hij dit nu ziet, of we zo richting een verstandshuwelijk gaan of hij zich er ook overheen kan zetten dat we niet hetzelfde denken, voor het hogere doel, omdat we nou eenmaal van elkaar houden.
Ik merk dat ik hier steeds meer last van krijg, ook dat het door zijn niet-prater zijn niet iets is waar we goed over kunnen praten (hij blijft maar vervallen in zijn inhoudelijke mening over het systeem en alles erbij, kan het niet over "ons" hebben). En ik wil niet getrouwd zijn met een man die niet van me houdt maar denkt, best handig- een vrouw die loon binnenhengelt en thuis de boel ook op orde houdt als ik weg ben- ik houd me maar een beetje rustig en laat het gedoe gewoon overwaaien, wel het meest praktisch.
Het zuigt zodanig energie dat ik me steeds vaker afvraag waar we mee bezig ben. Verdienen we allebei niet een relatie waarin we helemaal onszelf kunnen zijn? Als hij zich niet uitspreekt, moet ik er dan niet gewoon de stekker uit trekken en het niet zo door laten modderen?
Man en ik zijn zo'n 15 jaar samen, beiden rond de 40, geen kinderen.
Ooit viel ik voor hem omdat het zo'n lachebek was, hij was altijd blij, gangmaker, loyaal, lief en zorgzaam.
Zelf ben ik vrij introvert, we vulden elkaar mooi aan. Qua normen en waarden was hij wat traditioneler (komt ook uit een klein dorp, ik uit de stad) maar geen grote verschillen. We hadden het fijn met elkaar.
Fast forward... In coronatijd polariseerde de boel, man kwam aan de complot-kant terecht. Hij "ziet" nu "het systeem". Hij is pro Poetin, pro Trump, fanatiek FVD'er, gelooft alles wat de door de grootste groep mensen als complot wordt weggezet, en blijft maar zeggen dat ie tot nu toe met alles gelijk heeft gekregen ("maar dat wil ik zelf ook niet hoor"). Mensen die niet denken zoals hij, staan lijnrecht tegenover hem. Hij is erg zwart wit. Ik vind mezelf meer grijs... Ben vrij kritisch, maar niet van de FVD of allerlei vergezochte theorieën (volgens hem zou ik me er eens goed in moeten verdiepen, maar ik heb uberhaupt niets met politiek, denk dat het gros er voor zijn eigen geluk is, en of ik me er nou wel of niet in verdiep, de wereld wordt er niet anders van). Ik probeer gewoon een beetje een leuk leven te hebben, probeer binnen mijn cirkel van invloed te doen wat ik kan en dat lukt me best aardig. Ik ben eigenlijk best happy.
Hij niet. Hij trapt al jaren overal tegenaan, heeft het gros van zijn vrienden afgestoten. Probeert in zoverre wat aan zijn situatie te doen dat hij wel een andere baan heeft gezocht die hem wat beter bevalt, maar legt de verantwoordelijkheid van zijn ellende vooral buiten zichzelf neer. De wereld is stuk/gestoord; dus hij kan nooit gelukkig zijn, wil geen hulp (dat heeft geen zin, want die wereld is stuk... hij niet). Heeft een tijd terug ook wel uitspraken gedaan dat hij niet meer wilde leven. Ik heb hem ook een tijd echt depressief gevonden, maar dat kan ik er nu niet meer van maken (ben medisch geschoold en weet een beetje hoe en wat, hoor hem ook wel over werkdagen waarop hij het leuk vindt en dat meent hij dan ook). Hij is vooral vreselijk zuur en negatief. Enkelen uit zijn familie delen zijn overtuigingen. Ik heb altijd uitgelegd dat hij het misschien "allemaal ziet/weet", ik niet, hem in sommige dingen kan volgen, maar dat ik het toch niet beïnvloeden kan en er dus voor kies om er geen energie in te stoppen.
Ik merk dat het me steeds meer tegen gaat staan. Ik loop al jaren mijn stinkende best te doen om common ground te houden samen, ik weet dat hij ook regelmatig dingen die hij wel zou willen zeggen, inslikt (ik hoor hem bijv. tegen een vriend zo 2 uur achter elkaar door ratelen in zijn negativiteit- dat doet ie bij mij niet meer). Ik kan me dus best indenken dat hij zich niet gehoord voelt. In zijn beleving sta ik lijnrecht tegenover hem (in die van mij sta ik naast hem, want ik probeer zijn overtuigingen los te zien van wat wij samen hebben, ik houd dus wel degelijk nog van hem). En je wilt toch niet getrouwd zijn met iemand waarbij je je niet gezien voelt? Daar kun je toch ook niet van houden? Dus ik heb hem gevraagd hoe hij dit ziet, ziet hij het als een dealbreaker dat ik er niet hetzelfde gedachtengoed op na houd, maar daar krijg ik geen antwoord op. (echt een prater is het ook niet, hij zegt gewoon niets meer en gaat slapen, dat is altijd al zo geweest, praten over gevoel deden ze bij hem thuis niet aan)
Vanavond hadden we het gezellig, tot hij begon over een familielid van mij die wat gezegd had (iets knulligs, niks gemeens of gericht op hem oid) waar hij van alles achter zocht en helemaal losging over hoe zij in het systeem zaten, zo anders waren dan hij, etc. Ik zag al waar het heen ging, vroeg of hij erover op wilde houden, dat dit geen zin had (kan het uiteraard niet goed hebben hoe hij praat over een familielid waar ik om geef, al heb ik dat niet zo benoemd want dan vindt ie toch dat ik me daar niet op aangesproken hoef te voelen- maar vind ook dat hij zijn mening tegen de verkeerde loopt te spuien en daarmee onze zeldzame tijd samen loopt te verstieren). Puntje bij paaltje, man is direct door naar bed gegaan en ik zit weer eens alleen op de bank. Me afvragend of dit ooit gaat werken. Ik zou zo graag van hem horen hoe hij dit nu ziet, of we zo richting een verstandshuwelijk gaan of hij zich er ook overheen kan zetten dat we niet hetzelfde denken, voor het hogere doel, omdat we nou eenmaal van elkaar houden.
Ik merk dat ik hier steeds meer last van krijg, ook dat het door zijn niet-prater zijn niet iets is waar we goed over kunnen praten (hij blijft maar vervallen in zijn inhoudelijke mening over het systeem en alles erbij, kan het niet over "ons" hebben). En ik wil niet getrouwd zijn met een man die niet van me houdt maar denkt, best handig- een vrouw die loon binnenhengelt en thuis de boel ook op orde houdt als ik weg ben- ik houd me maar een beetje rustig en laat het gedoe gewoon overwaaien, wel het meest praktisch.
Het zuigt zodanig energie dat ik me steeds vaker afvraag waar we mee bezig ben. Verdienen we allebei niet een relatie waarin we helemaal onszelf kunnen zijn? Als hij zich niet uitspreekt, moet ik er dan niet gewoon de stekker uit trekken en het niet zo door laten modderen?
zondag 28 juli 2024 om 08:38
Een beetje offtopic; maar je wil kinderen bij hun andere ouder weg houden vanwege het gedachtegoed van die ouder? Zo werkt het gelukkig niet in Nederland.
Voor TO, erg lastig en ik snap ook dat het een groot verdriet veroorzaakt dat je mogelijk om zoiets als denkbeelden uit elkaar zou moeten gaan. Het raakt echter de kern van je normen en waarden dergelijk gedachtegoed. Het is voor mij 1 van de belangrijkste dingen die ik zoek in een partner: dat je enigszins gelijk denkt over je belangrijkste normen en waarden. Politieke voorkeur is daarin voor mij een hele belangrijke omdat het zoveel zeggend is over hoe je in het leven wil staan. Het is dus niet alleen maar gedachtegoed. Je partner heeft een andere levensvisie ontwikkeld de afgelopen jaren en dat past niet bij jou. Ik denk dus dat je inderdaad moet overwegen om er een einde aan te breien omdat jullie niet meer hetzelfde in het leven staan.
zondag 28 juli 2024 om 08:40
Wat zul jij je vreselijk verdrietig, wanhopig en eenzaam voelen 
. Ik lees ook helemaal geen verbinding meer tussen jullie, ja jij die heel hard aan het werken bent om nog iets van (kunstmatige) verbinding te houden die op elk moment door je man verbroken kan worden.
In jouw plaats zou ik het zo verschrikkelijk te vinden om mijn man hieraan te verliezen, net als jij heel hard werken in de hoop hem weer terug te kunnen krijgen omdat ik dat zó graag weer wil. Maar het klinkt alsof het tijd is om los te laten wat jullie hadden en om los te laten dat hij nog weer iemand zal worden waar fijn mee samen te leven is en waar echte verbinding mee mogelijk is.
Ik zou zelf absoluut niet kunnen leven met iemand met zulk gedachtengoed. Ik vraag me ook af of jij je niet al jaren enorm geweld aandoet door hem zoveel ruimte te geven? En hoe verdrietig ook, hoeveel je er ook in geïnvesteerd hebt, dit komt niet meer goed.
Ik vind dit wel heel erg bijzonder, maar misschien is dat omdat je zo hard wil vasthouden aan de man van wie je ooit heel erg hield. Voor mij zou het absoluut niet genoeg zijn dat hij van me zou houden en meer in me ziet dan 'handig'. Ik vraag me nogmaals af of jij jezelf niet ontzettend veel geweld aandoet door samen te leven met iemand met zulke nare, schadelijke, vreselijke gedachtengoeden en normen.
. Ik lees ook helemaal geen verbinding meer tussen jullie, ja jij die heel hard aan het werken bent om nog iets van (kunstmatige) verbinding te houden die op elk moment door je man verbroken kan worden.In jouw plaats zou ik het zo verschrikkelijk te vinden om mijn man hieraan te verliezen, net als jij heel hard werken in de hoop hem weer terug te kunnen krijgen omdat ik dat zó graag weer wil. Maar het klinkt alsof het tijd is om los te laten wat jullie hadden en om los te laten dat hij nog weer iemand zal worden waar fijn mee samen te leven is en waar echte verbinding mee mogelijk is.
Ik zou zelf absoluut niet kunnen leven met iemand met zulk gedachtengoed. Ik vraag me ook af of jij je niet al jaren enorm geweld aandoet door hem zoveel ruimte te geven? En hoe verdrietig ook, hoeveel je er ook in geïnvesteerd hebt, dit komt niet meer goed.
Ik merk dat ik hier steeds meer last van krijg, ook dat het door zijn niet-prater zijn niet iets is waar we goed over kunnen praten (hij blijft maar vervallen in zijn inhoudelijke mening over het systeem en alles erbij, kan het niet over "ons" hebben). En ik wil niet getrouwd zijn met een man die niet van me houdt maar denkt, best handig- een vrouw die loon binnenhengelt en thuis de boel ook op orde houdt als ik weg ben- ik houd me maar een beetje rustig en laat het gedoe gewoon overwaaien, wel het meest praktisch.
Ik vind dit wel heel erg bijzonder, maar misschien is dat omdat je zo hard wil vasthouden aan de man van wie je ooit heel erg hield. Voor mij zou het absoluut niet genoeg zijn dat hij van me zou houden en meer in me ziet dan 'handig'. Ik vraag me nogmaals af of jij jezelf niet ontzettend veel geweld aandoet door samen te leven met iemand met zulke nare, schadelijke, vreselijke gedachtengoeden en normen.
zondag 28 juli 2024 om 08:47
Wat naar TO
Je kan open kaart spelen en relatietherapie voorstellen en anders ga je weg. Dit kost zoveel energie en je bent niet meer gelukkig maar er is nog wel liefde begrijp ik. Je kan jezelf een termijn geven waarbinnen je een definitieve beslissing wilt nemen.
Maar misschien kan je dat al niet meer opbrengen. Of wil hij hier niet van horen. In dat geval zal je zelf een beslissing moeten nemen. Je bent nog jong. Over 10 jaar is het wellicht alweer lastiger om door te pakken. Het gaat om jouw behoeftes en de door jouw beleefde waarheid. Wat vind/wil jij?
Je kan open kaart spelen en relatietherapie voorstellen en anders ga je weg. Dit kost zoveel energie en je bent niet meer gelukkig maar er is nog wel liefde begrijp ik. Je kan jezelf een termijn geven waarbinnen je een definitieve beslissing wilt nemen.
Maar misschien kan je dat al niet meer opbrengen. Of wil hij hier niet van horen. In dat geval zal je zelf een beslissing moeten nemen. Je bent nog jong. Over 10 jaar is het wellicht alweer lastiger om door te pakken. Het gaat om jouw behoeftes en de door jouw beleefde waarheid. Wat vind/wil jij?
zondag 28 juli 2024 om 08:59
Jeetje wat een reacties al! Bedankt voor alle lieve steunende berichtjes. Jullie zijn behoorlijk eenduidig en zeggen eigenlijk wat ik zelf ook wel weet. Het is gewoon echt niet okee. Ik denk dat ik ergens vasthoud aan wie hij ooit was, we zijn niet voor niks al zo lang samen.
Gaat niet om hem een plezier doen hoor. Ik weet dat ik een heel legitieme reden heb om de stekker eruit te trekken. Maar ik denk dat we beiden misschien wel beter af zijn met een andere partner die wel dezelfde overtuigingen heeft, hij ook.Attraverso schreef: ↑28-07-2024 07:41Dit absoluut!
Je spreekt alsof je weg zou gaan om hem een plezier te doen.
Je mag dat ook voor jezelf hoor.
Of zeg je dat omdat je niet egoïstisch wil klinken? Niet de boeman wil zijn die het huwelijk verbreekt en je het dan maar 'voor hem' zou doen terwijl zijn gedrag jou duidelijk (en terecht) de strot uit hangt.
uitgebloeid-bloempje wijzigde dit bericht op 28-07-2024 09:11
2.57% gewijzigd
zondag 28 juli 2024 om 09:04
Ehm voor zichzelf. ZIJ is zijn familie, hij is haar MAN en ooit hielden ze van elkaar. Ik kan me voorstellen dat je wil dat iemand weer uit die konijnentunnel komt en soms lees je inderdaad verhalen dat dat gebeurt. Er zijn best veel artikelen over geschreven en documentaires over gemaakt de laatste jaren.
Ik denk dan ook niet dat het voor die man beter is wanneer hij een gelijkgestemde als partner zou hebben, ik denk dat hij zich dan alleen nog maar dieper in zou graven in wantrouwen en haat en depressie.
Waarmee ik niet wil zeggen dat to niet bij hem weg mag gaan omdat ze hem moet redden.
TO heeft hij concrete heftige gevolgen ondervonden door corona? Iets in het kader van baan en geld (en daarmee misschien zijn zelfbeeld) kwijt?
zondag 28 juli 2024 om 09:10
Dat is denk ik wat ik bedoel met die opmerking die je quote, verbinding (ipv liefde vs. verstandshuwelijk) Het is niet allemaal narigheid, we hebben het ook nog fijn samen (we hadden best goede kaders, hij weet dat ik niks met zijn theorieën kan, probeert er niet over door te zagen en laat mij in mijn waarde- wat mij betreft een voorwaarde om uberhaupt met elkaar door 1 deur te kunnen). Maar die ideeën he, ik sta daar ook gewoon echt niet achter en hoor hem soms dingen verkondigen dat ik denk, whut?! Ben je op je hoofd gevallen ofzo? Dat vind ik moeilijk (schaam me soms ook en kan zijn gedachtengang echt niet volgen, en voel me dan schuldig- want dat voel je toch niet bij degene waar je van houdt?!)S-Groot schreef: ↑28-07-2024 08:40Wat zul jij je vreselijk verdrietig, wanhopig en eenzaam voelen
Als we kinderen zouden hebben zou ik ws. al lang weg zijn (maar weg houden kun je ze idd niet... ook niet als je gescheiden bent), maar ik ben geen beïnvloedbaar kind, zijn ideeën zijn zijn verantwoordelijkheid, niet de mijne en die neem ik niet over.
zondag 28 juli 2024 om 09:13
Oooh, ik heb weleens gesprekken -naast hele leuke gesprekken- met een ontzettend aantrekkelijke en leuke vent die interesse heeft in de platte aarde theorie.
Ik droog daar zo van op, joh.
Ik kap het altijd af -donder hem over het randje van de platte pannenkoek- maar, nee. Een huwelijk zou ik met zulke overtuigingen niet zien zitten.
Ik droog daar zo van op, joh.
Ik kap het altijd af -donder hem over het randje van de platte pannenkoek- maar, nee. Een huwelijk zou ik met zulke overtuigingen niet zien zitten.
zondag 28 juli 2024 om 09:14
Dan kom je waarschijnlijk al veel langer iets tekort in de relatie?Uitgebloeid-Bloempje schreef: ↑27-07-2024 23:11(echt een prater is het ook niet, hij zegt gewoon niets meer en gaat slapen, dat is altijd al zo geweest, praten over gevoel deden ze bij hem thuis niet aan)
De wappie overtuigingen kunnen een fase zijn in iemands leven, maar het klinkt alsof hij emotioneel onderontwikkeld is, waardoor negativiteit zich opstapelt bij hem tot het punt waar hij blijkbaar over zelfdoding gaat praten. Zo veel wantrouwen ook. Enig idee wat deze man overkomen is, dat hij zo geworden is?
Alsnog mag je altijd voor jezelf kiezen.
zondag 28 juli 2024 om 09:16
Hij heeft er praktisch wel veel last van gehad (hij was veel onderweg, daardoor afhankelijk van wat open is qua douches/wc's bij klanten en wegrestaurants- er zat heel veel dicht en dan moet je maar langs de weg je behoefte gaan zitten doen, wat mij betreft mensonterend). Financieel heeft het ons niet geraakt, hij doet ook nog hetzelfde werk. Hij heeft zich wel vanaf die periode enorm afgezet tegen alle maatregelen die ons werden opgelegd. We zijn ook geen naasten kwijtgeraakt aan corona ofzo
zondag 28 juli 2024 om 09:20
Ik ben queer. Je man is pro-mensen die mij letterlijk haten omdat ik besta. Dus voor mij zou dit ook einde relatie zijn.
Ik vind het verdrietig voor je. Het gebeurt vaker natuurlijk, ook subtieler en geleidelijker dat mensen uit elkaar groeien.
Ik ben iets ouder dan jij en echt; er is nog zo vreselijk veel plezier te maken in het leven…. Gun jezelf dat.
Sterkte. Einde van een relatie is vaak wel even kut.
Ik vind het verdrietig voor je. Het gebeurt vaker natuurlijk, ook subtieler en geleidelijker dat mensen uit elkaar groeien.
Ik ben iets ouder dan jij en echt; er is nog zo vreselijk veel plezier te maken in het leven…. Gun jezelf dat.
Sterkte. Einde van een relatie is vaak wel even kut.
zondag 28 juli 2024 om 09:27
Natuurlijk blijf je niet bij een extremist, het verbaast me dat je überhaupt nog bent gebleven en nu slechts twijfelt.
Je bent als vrouw ook niet veilig bij mensen met dit soort doorgedraaid gedachtengoed, vergis je niet. Vertrek z.s.m. en omring je met normale mensen voordat je zelf ook zuur en idioot wordt.
Je bent als vrouw ook niet veilig bij mensen met dit soort doorgedraaid gedachtengoed, vergis je niet. Vertrek z.s.m. en omring je met normale mensen voordat je zelf ook zuur en idioot wordt.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
zondag 28 juli 2024 om 09:35
Mensonterend nou kan we wel ergere dingen voorstellen die tijdens corona gebeurd zijn . Ouderen en gehandicapten die weken hun familie niet konden zien . Hij is een complotdenker hele legitieme reden je relatie op te breken .Uitgebloeid-Bloempje schreef: ↑28-07-2024 09:16Hij heeft er praktisch wel veel last van gehad (hij was veel onderweg, daardoor afhankelijk van wat open is qua douches/wc's bij klanten en wegrestaurants- er zat heel veel dicht en dan moet je maar langs de weg je behoefte gaan zitten doen, wat mij betreft mensonterend). Financieel heeft het ons niet geraakt, hij doet ook nog hetzelfde werk. Hij heeft zich wel vanaf die periode enorm afgezet tegen alle maatregelen die ons werden opgelegd. We zijn ook geen naasten kwijtgeraakt aan corona ofzo
zondag 28 juli 2024 om 09:46
Niet iedereen die deze ideeën aanhangt is dom, heeft een probleem of een diagnose. Het vervult wel een bepaalde behoefte. Lastig is alleen dat als ze zelf geen probleem ervaren, dit dus niet gaat veranderen. En ze ervaren geen probleem, ze hebben vaak een systeem waar ze in zitten wat ze wat biedt en ze voelen zich vaak slimmer en meer verheven is mijn ervaring. Dat ga je niet oplossen. Dan is de vraag wil je zo leven, dat je loopt te balanceren om alles goed te houden voor de rest van je leven/relatie? Wat biedt deze relatie je nog en is dat belangrijk genoeg om te blijven.
Ik snap best dat het frustrerend is als je toch van hem houdt en dit in de weg van jullie relatie staat, maar soms is het wat het is. Laatst was hier een topic van een vrouw met een man die ineens zwaar gelovig werd, het huwelijk hield geen stand. Soms zit je te ver uit elkaar.
Ik snap best dat het frustrerend is als je toch van hem houdt en dit in de weg van jullie relatie staat, maar soms is het wat het is. Laatst was hier een topic van een vrouw met een man die ineens zwaar gelovig werd, het huwelijk hield geen stand. Soms zit je te ver uit elkaar.
zondag 28 juli 2024 om 09:46
Dat je niet zomaar vertrekt snap ik wel. Die denkbeelden ontstaan niet van de een op de andere dag. Ik zou het verschrikkelijk vinden als mijn man die kant op zou gaan. Maar… ik zou me denk ik ook zorgen om hem maken. Want waarom valt hij in die valkuil? Hoe komt het dar hij zo gevoelig is voor dit soort retoriek? Ik kan me niet voorstellen dat man van TO altijd al een wappie was.
Maargoed, praktisch gezien zou ik wel klaar zijn met iemand die helemaal down the rabbithole is gegaan zegmaar. Er is geen land meer mee te bezeilen nu. Zeker zonder kinderen zou ik er denk ik toch een punt achter zetten. Of hij gevaarlijk is weet ik niet, maar ik zou geen zin hebben in elke dag dat soort gesprekken die in mijn ogen echt absurd zijn.
Maargoed, praktisch gezien zou ik wel klaar zijn met iemand die helemaal down the rabbithole is gegaan zegmaar. Er is geen land meer mee te bezeilen nu. Zeker zonder kinderen zou ik er denk ik toch een punt achter zetten. Of hij gevaarlijk is weet ik niet, maar ik zou geen zin hebben in elke dag dat soort gesprekken die in mijn ogen echt absurd zijn.
zondag 28 juli 2024 om 09:50
zondag 28 juli 2024 om 09:56
Ik vind dit wel interessant. Vaak blijven mensen langer hangen in relaties juist omdat ze kinderen hebben. Bij jou is het andersom.Uitgebloeid-Bloempje schreef: ↑28-07-2024 09:10(…)
Als we kinderen zouden hebben zou ik ws. al lang weg zijn (maar weg houden kun je ze idd niet... ook niet als je gescheiden bent), maar ik ben geen beïnvloedbaar kind, zijn ideeën zijn zijn verantwoordelijkheid, niet de mijne en die neem ik niet over.
Ik zou bang zijn dat zijn ideeën op me afstralen, en dat mensen denken dat ik dat ook vind.
zondag 28 juli 2024 om 10:00
zondag 28 juli 2024 om 10:01
Ik vind dit ook wel opvallend en doet me aan mezelf denken gedurende mijn huwelijk. Ik zei eigenlijk precies hetzelfde, dat ik het gedrag kon handelen omdat ik dat wel in mijn jeugd geleerd had. Ik heb mezelf nooit de vraag gesteld of ik dat zou moeten handelen. Dat je het kan betekent niet dat je het moet doen.Uitgebloeid-Bloempje schreef: ↑28-07-2024 09:10
Als we kinderen zouden hebben zou ik ws. al lang weg zijn (maar weg houden kun je ze idd niet... ook niet als je gescheiden bent), maar ik ben geen beïnvloedbaar kind, zijn ideeën zijn zijn verantwoordelijkheid, niet de mijne en die neem ik niet over.
zondag 28 juli 2024 om 10:02
Dit vind ik altijd zo'n maar narratief van die wappies: mensen die niet zoals zij denken, hebben zich niet goed verdiept, weten niks. Zo minachtend.volgens hem zou ik me er eens goed in moeten verdiepen
Maar het steunen van een moordenaar gaat helemaal alle perken te buiten.
Gelukkig geen kinderen; die wil je natuurlijk niet opzadelen met een vader die sympathie heeft voor vrouwonvriendelijke, homofobe en gewelddadige debielen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
