Relaties
alle pijlers
Andere overtuigingen, uit elkaar?
zaterdag 27 juli 2024 om 23:11
Dit is ivm herkenbaarheid een nieuw account (vind het best een dingetje om alles open en bloot op internet te gooien, maar heb niet echt iemand waar ik dit goed mee kan bespreken).
Man en ik zijn zo'n 15 jaar samen, beiden rond de 40, geen kinderen.
Ooit viel ik voor hem omdat het zo'n lachebek was, hij was altijd blij, gangmaker, loyaal, lief en zorgzaam.
Zelf ben ik vrij introvert, we vulden elkaar mooi aan. Qua normen en waarden was hij wat traditioneler (komt ook uit een klein dorp, ik uit de stad) maar geen grote verschillen. We hadden het fijn met elkaar.
Fast forward... In coronatijd polariseerde de boel, man kwam aan de complot-kant terecht. Hij "ziet" nu "het systeem". Hij is pro Poetin, pro Trump, fanatiek FVD'er, gelooft alles wat de door de grootste groep mensen als complot wordt weggezet, en blijft maar zeggen dat ie tot nu toe met alles gelijk heeft gekregen ("maar dat wil ik zelf ook niet hoor"). Mensen die niet denken zoals hij, staan lijnrecht tegenover hem. Hij is erg zwart wit. Ik vind mezelf meer grijs... Ben vrij kritisch, maar niet van de FVD of allerlei vergezochte theorieën (volgens hem zou ik me er eens goed in moeten verdiepen, maar ik heb uberhaupt niets met politiek, denk dat het gros er voor zijn eigen geluk is, en of ik me er nou wel of niet in verdiep, de wereld wordt er niet anders van). Ik probeer gewoon een beetje een leuk leven te hebben, probeer binnen mijn cirkel van invloed te doen wat ik kan en dat lukt me best aardig. Ik ben eigenlijk best happy.
Hij niet. Hij trapt al jaren overal tegenaan, heeft het gros van zijn vrienden afgestoten. Probeert in zoverre wat aan zijn situatie te doen dat hij wel een andere baan heeft gezocht die hem wat beter bevalt, maar legt de verantwoordelijkheid van zijn ellende vooral buiten zichzelf neer. De wereld is stuk/gestoord; dus hij kan nooit gelukkig zijn, wil geen hulp (dat heeft geen zin, want die wereld is stuk... hij niet). Heeft een tijd terug ook wel uitspraken gedaan dat hij niet meer wilde leven. Ik heb hem ook een tijd echt depressief gevonden, maar dat kan ik er nu niet meer van maken (ben medisch geschoold en weet een beetje hoe en wat, hoor hem ook wel over werkdagen waarop hij het leuk vindt en dat meent hij dan ook). Hij is vooral vreselijk zuur en negatief. Enkelen uit zijn familie delen zijn overtuigingen. Ik heb altijd uitgelegd dat hij het misschien "allemaal ziet/weet", ik niet, hem in sommige dingen kan volgen, maar dat ik het toch niet beïnvloeden kan en er dus voor kies om er geen energie in te stoppen.
Ik merk dat het me steeds meer tegen gaat staan. Ik loop al jaren mijn stinkende best te doen om common ground te houden samen, ik weet dat hij ook regelmatig dingen die hij wel zou willen zeggen, inslikt (ik hoor hem bijv. tegen een vriend zo 2 uur achter elkaar door ratelen in zijn negativiteit- dat doet ie bij mij niet meer). Ik kan me dus best indenken dat hij zich niet gehoord voelt. In zijn beleving sta ik lijnrecht tegenover hem (in die van mij sta ik naast hem, want ik probeer zijn overtuigingen los te zien van wat wij samen hebben, ik houd dus wel degelijk nog van hem). En je wilt toch niet getrouwd zijn met iemand waarbij je je niet gezien voelt? Daar kun je toch ook niet van houden? Dus ik heb hem gevraagd hoe hij dit ziet, ziet hij het als een dealbreaker dat ik er niet hetzelfde gedachtengoed op na houd, maar daar krijg ik geen antwoord op. (echt een prater is het ook niet, hij zegt gewoon niets meer en gaat slapen, dat is altijd al zo geweest, praten over gevoel deden ze bij hem thuis niet aan)
Vanavond hadden we het gezellig, tot hij begon over een familielid van mij die wat gezegd had (iets knulligs, niks gemeens of gericht op hem oid) waar hij van alles achter zocht en helemaal losging over hoe zij in het systeem zaten, zo anders waren dan hij, etc. Ik zag al waar het heen ging, vroeg of hij erover op wilde houden, dat dit geen zin had (kan het uiteraard niet goed hebben hoe hij praat over een familielid waar ik om geef, al heb ik dat niet zo benoemd want dan vindt ie toch dat ik me daar niet op aangesproken hoef te voelen- maar vind ook dat hij zijn mening tegen de verkeerde loopt te spuien en daarmee onze zeldzame tijd samen loopt te verstieren). Puntje bij paaltje, man is direct door naar bed gegaan en ik zit weer eens alleen op de bank. Me afvragend of dit ooit gaat werken. Ik zou zo graag van hem horen hoe hij dit nu ziet, of we zo richting een verstandshuwelijk gaan of hij zich er ook overheen kan zetten dat we niet hetzelfde denken, voor het hogere doel, omdat we nou eenmaal van elkaar houden.
Ik merk dat ik hier steeds meer last van krijg, ook dat het door zijn niet-prater zijn niet iets is waar we goed over kunnen praten (hij blijft maar vervallen in zijn inhoudelijke mening over het systeem en alles erbij, kan het niet over "ons" hebben). En ik wil niet getrouwd zijn met een man die niet van me houdt maar denkt, best handig- een vrouw die loon binnenhengelt en thuis de boel ook op orde houdt als ik weg ben- ik houd me maar een beetje rustig en laat het gedoe gewoon overwaaien, wel het meest praktisch.
Het zuigt zodanig energie dat ik me steeds vaker afvraag waar we mee bezig ben. Verdienen we allebei niet een relatie waarin we helemaal onszelf kunnen zijn? Als hij zich niet uitspreekt, moet ik er dan niet gewoon de stekker uit trekken en het niet zo door laten modderen?
Man en ik zijn zo'n 15 jaar samen, beiden rond de 40, geen kinderen.
Ooit viel ik voor hem omdat het zo'n lachebek was, hij was altijd blij, gangmaker, loyaal, lief en zorgzaam.
Zelf ben ik vrij introvert, we vulden elkaar mooi aan. Qua normen en waarden was hij wat traditioneler (komt ook uit een klein dorp, ik uit de stad) maar geen grote verschillen. We hadden het fijn met elkaar.
Fast forward... In coronatijd polariseerde de boel, man kwam aan de complot-kant terecht. Hij "ziet" nu "het systeem". Hij is pro Poetin, pro Trump, fanatiek FVD'er, gelooft alles wat de door de grootste groep mensen als complot wordt weggezet, en blijft maar zeggen dat ie tot nu toe met alles gelijk heeft gekregen ("maar dat wil ik zelf ook niet hoor"). Mensen die niet denken zoals hij, staan lijnrecht tegenover hem. Hij is erg zwart wit. Ik vind mezelf meer grijs... Ben vrij kritisch, maar niet van de FVD of allerlei vergezochte theorieën (volgens hem zou ik me er eens goed in moeten verdiepen, maar ik heb uberhaupt niets met politiek, denk dat het gros er voor zijn eigen geluk is, en of ik me er nou wel of niet in verdiep, de wereld wordt er niet anders van). Ik probeer gewoon een beetje een leuk leven te hebben, probeer binnen mijn cirkel van invloed te doen wat ik kan en dat lukt me best aardig. Ik ben eigenlijk best happy.
Hij niet. Hij trapt al jaren overal tegenaan, heeft het gros van zijn vrienden afgestoten. Probeert in zoverre wat aan zijn situatie te doen dat hij wel een andere baan heeft gezocht die hem wat beter bevalt, maar legt de verantwoordelijkheid van zijn ellende vooral buiten zichzelf neer. De wereld is stuk/gestoord; dus hij kan nooit gelukkig zijn, wil geen hulp (dat heeft geen zin, want die wereld is stuk... hij niet). Heeft een tijd terug ook wel uitspraken gedaan dat hij niet meer wilde leven. Ik heb hem ook een tijd echt depressief gevonden, maar dat kan ik er nu niet meer van maken (ben medisch geschoold en weet een beetje hoe en wat, hoor hem ook wel over werkdagen waarop hij het leuk vindt en dat meent hij dan ook). Hij is vooral vreselijk zuur en negatief. Enkelen uit zijn familie delen zijn overtuigingen. Ik heb altijd uitgelegd dat hij het misschien "allemaal ziet/weet", ik niet, hem in sommige dingen kan volgen, maar dat ik het toch niet beïnvloeden kan en er dus voor kies om er geen energie in te stoppen.
Ik merk dat het me steeds meer tegen gaat staan. Ik loop al jaren mijn stinkende best te doen om common ground te houden samen, ik weet dat hij ook regelmatig dingen die hij wel zou willen zeggen, inslikt (ik hoor hem bijv. tegen een vriend zo 2 uur achter elkaar door ratelen in zijn negativiteit- dat doet ie bij mij niet meer). Ik kan me dus best indenken dat hij zich niet gehoord voelt. In zijn beleving sta ik lijnrecht tegenover hem (in die van mij sta ik naast hem, want ik probeer zijn overtuigingen los te zien van wat wij samen hebben, ik houd dus wel degelijk nog van hem). En je wilt toch niet getrouwd zijn met iemand waarbij je je niet gezien voelt? Daar kun je toch ook niet van houden? Dus ik heb hem gevraagd hoe hij dit ziet, ziet hij het als een dealbreaker dat ik er niet hetzelfde gedachtengoed op na houd, maar daar krijg ik geen antwoord op. (echt een prater is het ook niet, hij zegt gewoon niets meer en gaat slapen, dat is altijd al zo geweest, praten over gevoel deden ze bij hem thuis niet aan)
Vanavond hadden we het gezellig, tot hij begon over een familielid van mij die wat gezegd had (iets knulligs, niks gemeens of gericht op hem oid) waar hij van alles achter zocht en helemaal losging over hoe zij in het systeem zaten, zo anders waren dan hij, etc. Ik zag al waar het heen ging, vroeg of hij erover op wilde houden, dat dit geen zin had (kan het uiteraard niet goed hebben hoe hij praat over een familielid waar ik om geef, al heb ik dat niet zo benoemd want dan vindt ie toch dat ik me daar niet op aangesproken hoef te voelen- maar vind ook dat hij zijn mening tegen de verkeerde loopt te spuien en daarmee onze zeldzame tijd samen loopt te verstieren). Puntje bij paaltje, man is direct door naar bed gegaan en ik zit weer eens alleen op de bank. Me afvragend of dit ooit gaat werken. Ik zou zo graag van hem horen hoe hij dit nu ziet, of we zo richting een verstandshuwelijk gaan of hij zich er ook overheen kan zetten dat we niet hetzelfde denken, voor het hogere doel, omdat we nou eenmaal van elkaar houden.
Ik merk dat ik hier steeds meer last van krijg, ook dat het door zijn niet-prater zijn niet iets is waar we goed over kunnen praten (hij blijft maar vervallen in zijn inhoudelijke mening over het systeem en alles erbij, kan het niet over "ons" hebben). En ik wil niet getrouwd zijn met een man die niet van me houdt maar denkt, best handig- een vrouw die loon binnenhengelt en thuis de boel ook op orde houdt als ik weg ben- ik houd me maar een beetje rustig en laat het gedoe gewoon overwaaien, wel het meest praktisch.
Het zuigt zodanig energie dat ik me steeds vaker afvraag waar we mee bezig ben. Verdienen we allebei niet een relatie waarin we helemaal onszelf kunnen zijn? Als hij zich niet uitspreekt, moet ik er dan niet gewoon de stekker uit trekken en het niet zo door laten modderen?
zondag 28 juli 2024 om 15:36
Het feit dat hij ook geen respect heeft voor vrouwen (want dat heeft hij niet als hij politiek kiest voor iemand die dat heel duidelijk ook niet is en dat heel graag uit) maar wel een relatie heeft met een vrouw, is voor mij al genoeg reden op asap van zo'n iemand te scheiden.
En de rest maakt echt niet beter op nee, wat doe je jezelf aan door bij iemand te blijven die schijt heeft aan jou en je rechten en plek op de wereld? En alleen egocentrisch in het leven staat?
Dat is dan nog buiten de domheid mbt aluhoedjes/wappie denken waar ik zo van zou opdrogen.
En de rest maakt echt niet beter op nee, wat doe je jezelf aan door bij iemand te blijven die schijt heeft aan jou en je rechten en plek op de wereld? En alleen egocentrisch in het leven staat?
Dat is dan nog buiten de domheid mbt aluhoedjes/wappie denken waar ik zo van zou opdrogen.
zondag 28 juli 2024 om 15:38
Maar blijkbaar zegt hem dat zoveel kwijtraken ook niet zoveel als in ‘misschien ligt het wel aan mij en mijn denkbeelden’? Zo lang hij dát niet kan (of wil) inzien, zal er niets veranderen. Hij is dus blijkbaar nog niet genoeg kwijtgeraakt om ‘wakker geschud’ te worden of, nog belangrijker, professionele hulp in te schakelen.Uitgebloeid-Bloempje schreef: ↑28-07-2024 15:28Nee, ik denk niet dat ik dan op hem zou zijn gevallen, al zie ik echt de momenten nog wel waarop hij wél diegene nog is waar ik voor viel.
We hebben vanmorgen gepraat. Hij zegt er soms, zoals gisteravond, zo in vast te lopen dat het hem op dat moment allemaal niks meer kan schelen, voelt zich niet gehoord, krijgt bij mij het deksel op de neus en trekt zich dan terug. Hoe hij veranderd is, heeft hem al het nodige gekost (ook al is dat uiteraard zijn eigen verantwoordelijkheid), als in vriendschappen kwijtgeraakt, geen lid meer van de sportclub, etc. Hij geeft aan echt zijn best te willen doen voor ons, wil mij niet ook kwijtraken. Was een goed en fijn gesprek. We gaan zien waar dit heen gaat.
Juist door bij hem te blijven blijf je volgens mij zijn kromme gedachtengoed faciliteren ipv dat er voor jou überhaupt iets positiefs uitkomt. En iedere dag brokkelt er een stukje van jouw leven en persoonlijkheid af……want steeds meer mensen zullen gaan afhaken in jullie leven natuurlijk.
geweldigweer wijzigde dit bericht op 28-07-2024 15:47
11.57% gewijzigd
Live Life to the fullest
zondag 28 juli 2024 om 15:41
Lieve TO,Uitgebloeid-Bloempje schreef: ↑28-07-2024 15:28Nee, ik denk niet dat ik dan op hem zou zijn gevallen, al zie ik echt de momenten nog wel waarop hij wél diegene nog is waar ik voor viel.
We hebben vanmorgen gepraat. Hij zegt er soms, zoals gisteravond, zo in vast te lopen dat het hem op dat moment allemaal niks meer kan schelen, voelt zich niet gehoord, krijgt bij mij het deksel op de neus en trekt zich dan terug. Hoe hij veranderd is, heeft hem al het nodige gekost (ook al is dat uiteraard zijn eigen verantwoordelijkheid), als in vriendschappen kwijtgeraakt, geen lid meer van de sportclub, etc. Hij geeft aan echt zijn best te willen doen voor ons, wil mij niet ook kwijtraken. Was een goed en fijn gesprek. We gaan zien waar dit heen gaat.
Ik zie een paar van jullie best bezorgd reageren over mijn veiligheid. Hij is niet agressief, ik heb me nooit onveilig gevoeld en al passen anti-vrouw denkbeelden bij datgene waar hij in gelooft, dat is bij hem nooit aan de orde geweest. Ik heb altijd alle vrijheid, vertrouwen en steun gehad (en heb hem met mijn non-stop studies naast een pittige baan best op de proef gesteld, dat is voor hem echt niet altijd leuk en gezellig geweest).
Wat zit je in een nare situatie
Ik sluit me aan bij anderen; ik denk dat jullie op fundamentele gronden teveel verschillen om op lange termijn samen gelukkig te zijn. Natuurlijk hou je nog van de man die je 15 jaar geleden leerde kennen, maar ik denk dat jullie door de gebeurtenissen zijn veranderd en uit elkaar zijn gegroeid. Natuurlijk neem je niet 1-2-3 afstand van elkaar. Ik snap dat jullie het nog willen proberen, maar dit klinkt wel als een pleister op een te grote wond.
Als jullie er weer voor gaan, ben ik wel bang dat als hij het gevoel krijgt 'ik mag niet meer over mijn gedachten en theorieën praten want anders is de relatie voorbij" dat het dan wel een keer gaat escaleren. Het klinkt een beetje als een bepaald politicus die standpunten in de ijskast zet. Ik hoop daarom dat jullie goed in gesprek blijven. Maar als ik alles zo lees denk ik wel dat jouw introverte kant je niet altijd helpt om voor jezelf te kiezen. Wat er ook tussen jullie gebeurt en hoe het ook verder gaat, zorg dat je het goed hebt geregeld voor jezelf. Voor het geval dat. Het lijkt mij in ieder geval heel moeilijk om een harmonieuze relatie te hebben met iemand die zo extreem over dingen denkt.
Denk je even in; wil je over 20 jaar met deze man samen zijn? Of met een man die precies zo denkt als jij? Mocht je besluiten om weg te gaan, betekent dat natuurlijk niet dat je alle mooie herinneringen en momenten ook weggooit. Die koester je.
Sterkte.
zondag 28 juli 2024 om 15:51
Mijn partner kan soms ook aan de wappie kant zitten. Vooral tijdens corona had ie dat vrij erg. Ik vind dat hij zijn mening mag hebben maar hij mag niet doen alsof mijn mening dom is of minder en ik ga niet continu discussies met hem voeren. Ook hoef ik ook niet te zien dat hij continu allerlei mensen gaat overtuigen. Ik hoef niet getrouwd te zijn met een Messias.
Inmiddels is het inmiddels al echt veel minder geworden. Hij heeft ingezien dat sommige dingen echt onzin zijn al vind hij dat hij met andere dingen wel gelijk heeft of had. We hebben het eigenlijk bijna niet meer over.
Inmiddels is het inmiddels al echt veel minder geworden. Hij heeft ingezien dat sommige dingen echt onzin zijn al vind hij dat hij met andere dingen wel gelijk heeft of had. We hebben het eigenlijk bijna niet meer over.
zondag 28 juli 2024 om 16:37
Zolang als het voor TO wenselijk is.GeweldigWeer schreef: ↑28-07-2024 15:28Juist omdat die periode al jaren achter ons ligt, want hoe lang moet die poging tot verbinding te blijven maken dan duren (vanuit 1 kant welteverstaan)?
zondag 28 juli 2024 om 16:49
Ik vind het echt ongezond om te doen alsof 'houden van' losstaat van allerlei afschuwelijke denkbeelden van de ander.Shiva888 schreef: ↑28-07-2024 15:02Je geeft aan dat jij best happy bent, en nog steeds van je man houdt. Dan zou ik toch zeker niet zomaar de handdoek in de ring gooien. En tot op bepaalde hoogte blijven proberen om verbinding te blijven maken.
De corona periode heeft ook inderdaad veel schade aangericht en sommige maatregelen vond ik ook uiterst ver gaan. Maar die tijd ligt gelukkig al een eind achter ons.
Je vraagt hier om advies, andere meningen.
Maar laat je keuze vooral niet afhangen van wat forummers aangeven. Alleen jij kan
de juiste keuze maken vanuit je eigen gevoel en of je hier nog energie in wil steken
Behalve de liefde van ouders voor hun kinderen is liefde nooit onvoorwaardelijk.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 28 juli 2024 om 16:54
Hier schrijf je denk ik iets essentieels; kan je nog met respect naar hem kijken/luisteren?Uitgebloeid-Bloempje schreef: ↑28-07-2024 09:10Maar die ideeën he, ik sta daar ook gewoon echt niet achter en hoor hem soms dingen verkondigen dat ik denk, whut?! Ben je op je hoofd gevallen ofzo? Dat vind ik moeilijk (schaam me soms ook en kan zijn gedachtengang echt niet volgen, en voel me dan schuldig- want dat voel je toch niet bij degene waar je van houdt?!)
Toen ik het respect was verloren voor mijn ex vriend was het einde relatie.
zondag 28 juli 2024 om 17:32
Moet je met een man samen zijn "die precies zo denkt als jij"? Dat lijkt me niet erg spannend, dan kun je ook een spiegel nemen! Een liefdesrelatie is geen politieke partij. De ideeen van politici en politieke partijen zijn nogal aan veranderingen onderhevig. Ik vind dat van minder belang dan liefde in een relatie. Zolang die persoonlijke liefde er is zou ik een partner echt niet dumpen omdat zijn politieke opvattingen veranderd zijn.Pimpelmeesje87 schreef: ↑28-07-2024 15:41Lieve TO,
Wat zit je in een nare situatie
Ik sluit me aan bij anderen; ik denk dat jullie op fundamentele gronden teveel verschillen om op lange termijn samen gelukkig te zijn. Natuurlijk hou je nog van de man die je 15 jaar geleden leerde kennen, maar ik denk dat jullie door de gebeurtenissen zijn veranderd en uit elkaar zijn gegroeid. Natuurlijk neem je niet 1-2-3 afstand van elkaar. Ik snap dat jullie het nog willen proberen, maar dit klinkt wel als een pleister op een te grote wond.
Als jullie er weer voor gaan, ben ik wel bang dat als hij het gevoel krijgt 'ik mag niet meer over mijn gedachten en theorieën praten want anders is de relatie voorbij" dat het dan wel een keer gaat escaleren. Het klinkt een beetje als een bepaald politicus die standpunten in de ijskast zet. Ik hoop daarom dat jullie goed in gesprek blijven. Maar als ik alles zo lees denk ik wel dat jouw introverte kant je niet altijd helpt om voor jezelf te kiezen. Wat er ook tussen jullie gebeurt en hoe het ook verder gaat, zorg dat je het goed hebt geregeld voor jezelf. Voor het geval dat. Het lijkt mij in ieder geval heel moeilijk om een harmonieuze relatie te hebben met iemand die zo extreem over dingen denkt.
Denk je even in; wil je over 20 jaar met deze man samen zijn? Of met een man die precies zo denkt als jij? Mocht je besluiten om weg te gaan, betekent dat natuurlijk niet dat je alle mooie herinneringen en momenten ook weggooit. Die koester je.
Sterkte
zondag 28 juli 2024 om 17:36
Als die politieke opvattingen zo extreem zijn beïnvloedt dat de liefde.koala schreef: ↑28-07-2024 17:32Moet je met een man samen zijn "die precies zo denkt als jij"? Dat lijkt me niet erg spannend, dan kun je ook een spiegel nemen! Een liefdesrelatie is geen politieke partij. De ideeen van politici en politieke partijen zijn nogal aan veranderingen onderhevig. Ik vind dat van minder belang dan liefde in een relatie. Zolang die persoonlijke liefde er is zou ik een partner echt niet dumpen omdat zijn politieke opvattingen veranderd zijn.
En op is op.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 28 juli 2024 om 17:41
koala schreef: ↑28-07-2024 17:32Moet je met een man samen zijn "die precies zo denkt als jij"? Dat lijkt me niet erg spannend, dan kun je ook een spiegel nemen! Een liefdesrelatie is geen politieke partij. De ideeen van politici en politieke partijen zijn nogal aan veranderingen onderhevig. Ik vind dat van minder belang dan liefde in een relatie. Zolang die persoonlijke liefde er is zou ik een partner echt niet dumpen omdat zijn politieke opvattingen veranderd zijn.
Volgens mij schrijft niemand dat de opvattingen precies hetzelfde moeten zijn.
zondag 28 juli 2024 om 17:42
Lastig dit hoor!
Als mijn partnerzaken uitdraagt waar ik echt totaal niet achter kan staan dan zou het voor mij lastig zijn. Ik zou hem dan bijv publiek ook niet kunnen supporten. En dan samen sterk staan is voor mij in een relatie wel belangrijk.
Wat overigens totaal wat anders is dan het overal over eens zijn.
Een vvd-supporter (of cda) zou voor mij als pvda stemmer al twijfelachtig zijn, forum/pvv echt nope, partij vd dieren kan prima. Even als illustratie.
Als mijn partnerzaken uitdraagt waar ik echt totaal niet achter kan staan dan zou het voor mij lastig zijn. Ik zou hem dan bijv publiek ook niet kunnen supporten. En dan samen sterk staan is voor mij in een relatie wel belangrijk.
Wat overigens totaal wat anders is dan het overal over eens zijn.
Een vvd-supporter (of cda) zou voor mij als pvda stemmer al twijfelachtig zijn, forum/pvv echt nope, partij vd dieren kan prima. Even als illustratie.
zondag 28 juli 2024 om 17:53
Hij draagt niet alleen zaken uit waar zij niet achter staat. Hij gedraagt zich ook nog eens onaangenaam en wanneer je niet mee bralt en negatief doet: dan voelt hij zich niet gehoord en gesteund. Hij is sfeer bepalend negatief.
Een politieke mening is 1 ding.
Gedrag komt daar nog bij.
Uit niets blijkt dat hij het anders wil.
Een politieke mening is 1 ding.
Gedrag komt daar nog bij.
Uit niets blijkt dat hij het anders wil.
faceofoz wijzigde dit bericht op 28-07-2024 17:53
6.65% gewijzigd
zondag 28 juli 2024 om 17:53
Ik vind dit toch en wat naïef. Een beetje verschillend zijn is natuurlijk niet erg en alleen maar goed. Maar lijnrecht tegenover elkaar staan qua politieke opvattingen, dan wordt het lastiger. Wanneer iemand dan ook nog zulke waanideeën heeft, racistische opvattingen heeft en iemand aanhangt met nul respect voor vrouwen lijkt het mij onmogelijk.koala schreef: ↑28-07-2024 17:32Moet je met een man samen zijn "die precies zo denkt als jij"? Dat lijkt me niet erg spannend, dan kun je ook een spiegel nemen! Een liefdesrelatie is geen politieke partij. De ideeen van politici en politieke partijen zijn nogal aan veranderingen onderhevig. Ik vind dat van minder belang dan liefde in een relatie. Zolang die persoonlijke liefde er is zou ik een partner echt niet dumpen omdat zijn politieke opvattingen veranderd zijn.
Ik zou de relatie verbreken. Dit zou zo ver van mij af staan dat een relatie onmogelijk zou zijn.
zondag 28 juli 2024 om 17:53
Dus jullie hebben gepraat en het gaat weer even goed. Ik heb afscheid genomen van kennissen en vrienden die ineens voor Forum waren, dat gaat zo in tegen alles waar ikzelf voor sta. Op termijn gaat jullie huwelijk niet werken en dat weet je zelf ook wel. Wel een advies, je bent nu nog rond de 40, je hebt nu nog je goede jaren. Ik zou dus nog maar eens een keer heel hard nadenken. Nu kun je er nog iets moois van maken, door voor jezelf te kiezen. Die man van jou houdt geen sociale contacten vast, is alleen maar negatief, ik zou wegwezen. Karakter verander je niet, zo simpel is het.
zondag 28 juli 2024 om 17:58
zondag 28 juli 2024 om 17:58
Ik zou hem best 1 keer stevig willen meegeven dat als hij zo verder doet hij straks naast vriendschappen ook zijn partner kwijt is.
Maar na 1 of 2 keer stopt dat ook.
Hij stopt dus maar met voortdurend dergelijke ongein uit te slagen of het is toch echt einde verhaal.
Met dit exemplaar wil je op de huidige manier niet "gezellig samen" 80 worden.
Maar na 1 of 2 keer stopt dat ook.
Hij stopt dus maar met voortdurend dergelijke ongein uit te slagen of het is toch echt einde verhaal.
Met dit exemplaar wil je op de huidige manier niet "gezellig samen" 80 worden.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 28 juli 2024 om 18:04
Ja, en even heel gek gezegd: zij heeft hem ook te respecteren. Omdat ze er zulke ideeën op nahouden wordt dat steeds lastiger voor haar. Hij kiest ervoor deze persoon te zijn. Volgens mij is dit ook wat ze zelf bedoeld met dat ze hem ook een andere partner gunt die hem kan respecteren en kan waarderen op de gebieden waar zij zich niet mee kan vereenzelvigen.GeweldigWeer schreef: ↑28-07-2024 17:58En vandaar ook haar topic en vragen hier, waarin zij aardig laat doorschemeren langzaam leeggezogen te worden. Maar goed, nog verder laten leegzuigen is ook een advies.
zondag 28 juli 2024 om 19:17
Naar mijn idee ligt het eraan hoe diep die liefde zit. En wat voor de één afschuwelijke denkbeelden zijn vallen die voor ander misschien nog wel mee.
zondag 28 juli 2024 om 19:27
Heeft helemaal niets met de diepte van liefde te maken, soms is alleen liefde domweg niet (meer) genoeg. Of denk jij dat liefde ALLES overwint?
Live Life to the fullest
zondag 28 juli 2024 om 19:29
Ja dat. Liefde is geen panacee voor alles wat er in een relatie langskomt.GeweldigWeer schreef: ↑28-07-2024 19:27Heeft helemaal niets met de diepte van liefde te maken, soms is alleen liefde domweg niet (meer) genoeg. Of denk jij dat liefde ALLES overwint?
zondag 28 juli 2024 om 20:02
Nou ja, precies precies natuurlijk niet. Maar op fundamentele zaken is het wel prettig als je niet mijlenver uit elkaar zit. En waarom zou een relatie spannend moeten zijn op fundamenteel vlak? Lijkt mij doodvermoeiend. Ik vind dat je nogal doordraaft met je comment hoor, met je ideeën van politici en politieke partijen.koala schreef: ↑28-07-2024 17:32Moet je met een man samen zijn "die precies zo denkt als jij"? Dat lijkt me niet erg spannend, dan kun je ook een spiegel nemen! Een liefdesrelatie is geen politieke partij. De ideeen van politici en politieke partijen zijn nogal aan veranderingen onderhevig. Ik vind dat van minder belang dan liefde in een relatie. Zolang die persoonlijke liefde er is zou ik een partner echt niet dumpen omdat zijn politieke opvattingen veranderd zijn.
Vriend en ik stemmen bijvoorbeeld niet op dezelfde partij, maar we zitten ook ver van elkaar af. En als wij beslissingen samen maken, zitten we meestal wel op één lijn. Lijkt me een stuk relaxter dan dat er de hele tijd spanning op zit. Krijg je heus geen leukere relatie van.
zondag 28 juli 2024 om 20:03
Voor TO valt het iig niet mee.
En ik denk dat de liefde nooit zo diep zit dat die bestand is tegen ideeën die je zelf verachtelijk vindt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 28 juli 2024 om 20:05
Ik neem aan dat hier ergens het woordje 'niet' ontbreekt?Pimpelmeesje87 schreef: ↑28-07-2024 20:02Nou ja, precies precies natuurlijk niet. Maar op fundamentele zaken is het wel prettig als je niet mijlenver uit elkaar zit. En waarom zou een relatie spannend moeten zijn op fundamenteel vlak? Lijkt mij doodvermoeiend. Ik vind dat je nogal doordraaft met je comment hoor, met je ideeën van politici en politieke partijen.
Vriend en ik stemmen bijvoorbeeld niet op dezelfde partij, maar we zitten ook ver van elkaar af. En als wij beslissingen samen maken, zitten we meestal wel op één lijn. Lijkt me een stuk relaxter dan dat er de hele tijd spanning op zit. Krijg je heus geen leukere relatie van.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 28 juli 2024 om 20:16
hoe diep kan liefde zijn wanneer de ander in dingen gelooft die mij en de wereld om ons heen schade toebrengen?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
