Relaties
alle pijlers
Andere overtuigingen, uit elkaar?
zaterdag 27 juli 2024 om 23:11
Dit is ivm herkenbaarheid een nieuw account (vind het best een dingetje om alles open en bloot op internet te gooien, maar heb niet echt iemand waar ik dit goed mee kan bespreken).
Man en ik zijn zo'n 15 jaar samen, beiden rond de 40, geen kinderen.
Ooit viel ik voor hem omdat het zo'n lachebek was, hij was altijd blij, gangmaker, loyaal, lief en zorgzaam.
Zelf ben ik vrij introvert, we vulden elkaar mooi aan. Qua normen en waarden was hij wat traditioneler (komt ook uit een klein dorp, ik uit de stad) maar geen grote verschillen. We hadden het fijn met elkaar.
Fast forward... In coronatijd polariseerde de boel, man kwam aan de complot-kant terecht. Hij "ziet" nu "het systeem". Hij is pro Poetin, pro Trump, fanatiek FVD'er, gelooft alles wat de door de grootste groep mensen als complot wordt weggezet, en blijft maar zeggen dat ie tot nu toe met alles gelijk heeft gekregen ("maar dat wil ik zelf ook niet hoor"). Mensen die niet denken zoals hij, staan lijnrecht tegenover hem. Hij is erg zwart wit. Ik vind mezelf meer grijs... Ben vrij kritisch, maar niet van de FVD of allerlei vergezochte theorieën (volgens hem zou ik me er eens goed in moeten verdiepen, maar ik heb uberhaupt niets met politiek, denk dat het gros er voor zijn eigen geluk is, en of ik me er nou wel of niet in verdiep, de wereld wordt er niet anders van). Ik probeer gewoon een beetje een leuk leven te hebben, probeer binnen mijn cirkel van invloed te doen wat ik kan en dat lukt me best aardig. Ik ben eigenlijk best happy.
Hij niet. Hij trapt al jaren overal tegenaan, heeft het gros van zijn vrienden afgestoten. Probeert in zoverre wat aan zijn situatie te doen dat hij wel een andere baan heeft gezocht die hem wat beter bevalt, maar legt de verantwoordelijkheid van zijn ellende vooral buiten zichzelf neer. De wereld is stuk/gestoord; dus hij kan nooit gelukkig zijn, wil geen hulp (dat heeft geen zin, want die wereld is stuk... hij niet). Heeft een tijd terug ook wel uitspraken gedaan dat hij niet meer wilde leven. Ik heb hem ook een tijd echt depressief gevonden, maar dat kan ik er nu niet meer van maken (ben medisch geschoold en weet een beetje hoe en wat, hoor hem ook wel over werkdagen waarop hij het leuk vindt en dat meent hij dan ook). Hij is vooral vreselijk zuur en negatief. Enkelen uit zijn familie delen zijn overtuigingen. Ik heb altijd uitgelegd dat hij het misschien "allemaal ziet/weet", ik niet, hem in sommige dingen kan volgen, maar dat ik het toch niet beïnvloeden kan en er dus voor kies om er geen energie in te stoppen.
Ik merk dat het me steeds meer tegen gaat staan. Ik loop al jaren mijn stinkende best te doen om common ground te houden samen, ik weet dat hij ook regelmatig dingen die hij wel zou willen zeggen, inslikt (ik hoor hem bijv. tegen een vriend zo 2 uur achter elkaar door ratelen in zijn negativiteit- dat doet ie bij mij niet meer). Ik kan me dus best indenken dat hij zich niet gehoord voelt. In zijn beleving sta ik lijnrecht tegenover hem (in die van mij sta ik naast hem, want ik probeer zijn overtuigingen los te zien van wat wij samen hebben, ik houd dus wel degelijk nog van hem). En je wilt toch niet getrouwd zijn met iemand waarbij je je niet gezien voelt? Daar kun je toch ook niet van houden? Dus ik heb hem gevraagd hoe hij dit ziet, ziet hij het als een dealbreaker dat ik er niet hetzelfde gedachtengoed op na houd, maar daar krijg ik geen antwoord op. (echt een prater is het ook niet, hij zegt gewoon niets meer en gaat slapen, dat is altijd al zo geweest, praten over gevoel deden ze bij hem thuis niet aan)
Vanavond hadden we het gezellig, tot hij begon over een familielid van mij die wat gezegd had (iets knulligs, niks gemeens of gericht op hem oid) waar hij van alles achter zocht en helemaal losging over hoe zij in het systeem zaten, zo anders waren dan hij, etc. Ik zag al waar het heen ging, vroeg of hij erover op wilde houden, dat dit geen zin had (kan het uiteraard niet goed hebben hoe hij praat over een familielid waar ik om geef, al heb ik dat niet zo benoemd want dan vindt ie toch dat ik me daar niet op aangesproken hoef te voelen- maar vind ook dat hij zijn mening tegen de verkeerde loopt te spuien en daarmee onze zeldzame tijd samen loopt te verstieren). Puntje bij paaltje, man is direct door naar bed gegaan en ik zit weer eens alleen op de bank. Me afvragend of dit ooit gaat werken. Ik zou zo graag van hem horen hoe hij dit nu ziet, of we zo richting een verstandshuwelijk gaan of hij zich er ook overheen kan zetten dat we niet hetzelfde denken, voor het hogere doel, omdat we nou eenmaal van elkaar houden.
Ik merk dat ik hier steeds meer last van krijg, ook dat het door zijn niet-prater zijn niet iets is waar we goed over kunnen praten (hij blijft maar vervallen in zijn inhoudelijke mening over het systeem en alles erbij, kan het niet over "ons" hebben). En ik wil niet getrouwd zijn met een man die niet van me houdt maar denkt, best handig- een vrouw die loon binnenhengelt en thuis de boel ook op orde houdt als ik weg ben- ik houd me maar een beetje rustig en laat het gedoe gewoon overwaaien, wel het meest praktisch.
Het zuigt zodanig energie dat ik me steeds vaker afvraag waar we mee bezig ben. Verdienen we allebei niet een relatie waarin we helemaal onszelf kunnen zijn? Als hij zich niet uitspreekt, moet ik er dan niet gewoon de stekker uit trekken en het niet zo door laten modderen?
Man en ik zijn zo'n 15 jaar samen, beiden rond de 40, geen kinderen.
Ooit viel ik voor hem omdat het zo'n lachebek was, hij was altijd blij, gangmaker, loyaal, lief en zorgzaam.
Zelf ben ik vrij introvert, we vulden elkaar mooi aan. Qua normen en waarden was hij wat traditioneler (komt ook uit een klein dorp, ik uit de stad) maar geen grote verschillen. We hadden het fijn met elkaar.
Fast forward... In coronatijd polariseerde de boel, man kwam aan de complot-kant terecht. Hij "ziet" nu "het systeem". Hij is pro Poetin, pro Trump, fanatiek FVD'er, gelooft alles wat de door de grootste groep mensen als complot wordt weggezet, en blijft maar zeggen dat ie tot nu toe met alles gelijk heeft gekregen ("maar dat wil ik zelf ook niet hoor"). Mensen die niet denken zoals hij, staan lijnrecht tegenover hem. Hij is erg zwart wit. Ik vind mezelf meer grijs... Ben vrij kritisch, maar niet van de FVD of allerlei vergezochte theorieën (volgens hem zou ik me er eens goed in moeten verdiepen, maar ik heb uberhaupt niets met politiek, denk dat het gros er voor zijn eigen geluk is, en of ik me er nou wel of niet in verdiep, de wereld wordt er niet anders van). Ik probeer gewoon een beetje een leuk leven te hebben, probeer binnen mijn cirkel van invloed te doen wat ik kan en dat lukt me best aardig. Ik ben eigenlijk best happy.
Hij niet. Hij trapt al jaren overal tegenaan, heeft het gros van zijn vrienden afgestoten. Probeert in zoverre wat aan zijn situatie te doen dat hij wel een andere baan heeft gezocht die hem wat beter bevalt, maar legt de verantwoordelijkheid van zijn ellende vooral buiten zichzelf neer. De wereld is stuk/gestoord; dus hij kan nooit gelukkig zijn, wil geen hulp (dat heeft geen zin, want die wereld is stuk... hij niet). Heeft een tijd terug ook wel uitspraken gedaan dat hij niet meer wilde leven. Ik heb hem ook een tijd echt depressief gevonden, maar dat kan ik er nu niet meer van maken (ben medisch geschoold en weet een beetje hoe en wat, hoor hem ook wel over werkdagen waarop hij het leuk vindt en dat meent hij dan ook). Hij is vooral vreselijk zuur en negatief. Enkelen uit zijn familie delen zijn overtuigingen. Ik heb altijd uitgelegd dat hij het misschien "allemaal ziet/weet", ik niet, hem in sommige dingen kan volgen, maar dat ik het toch niet beïnvloeden kan en er dus voor kies om er geen energie in te stoppen.
Ik merk dat het me steeds meer tegen gaat staan. Ik loop al jaren mijn stinkende best te doen om common ground te houden samen, ik weet dat hij ook regelmatig dingen die hij wel zou willen zeggen, inslikt (ik hoor hem bijv. tegen een vriend zo 2 uur achter elkaar door ratelen in zijn negativiteit- dat doet ie bij mij niet meer). Ik kan me dus best indenken dat hij zich niet gehoord voelt. In zijn beleving sta ik lijnrecht tegenover hem (in die van mij sta ik naast hem, want ik probeer zijn overtuigingen los te zien van wat wij samen hebben, ik houd dus wel degelijk nog van hem). En je wilt toch niet getrouwd zijn met iemand waarbij je je niet gezien voelt? Daar kun je toch ook niet van houden? Dus ik heb hem gevraagd hoe hij dit ziet, ziet hij het als een dealbreaker dat ik er niet hetzelfde gedachtengoed op na houd, maar daar krijg ik geen antwoord op. (echt een prater is het ook niet, hij zegt gewoon niets meer en gaat slapen, dat is altijd al zo geweest, praten over gevoel deden ze bij hem thuis niet aan)
Vanavond hadden we het gezellig, tot hij begon over een familielid van mij die wat gezegd had (iets knulligs, niks gemeens of gericht op hem oid) waar hij van alles achter zocht en helemaal losging over hoe zij in het systeem zaten, zo anders waren dan hij, etc. Ik zag al waar het heen ging, vroeg of hij erover op wilde houden, dat dit geen zin had (kan het uiteraard niet goed hebben hoe hij praat over een familielid waar ik om geef, al heb ik dat niet zo benoemd want dan vindt ie toch dat ik me daar niet op aangesproken hoef te voelen- maar vind ook dat hij zijn mening tegen de verkeerde loopt te spuien en daarmee onze zeldzame tijd samen loopt te verstieren). Puntje bij paaltje, man is direct door naar bed gegaan en ik zit weer eens alleen op de bank. Me afvragend of dit ooit gaat werken. Ik zou zo graag van hem horen hoe hij dit nu ziet, of we zo richting een verstandshuwelijk gaan of hij zich er ook overheen kan zetten dat we niet hetzelfde denken, voor het hogere doel, omdat we nou eenmaal van elkaar houden.
Ik merk dat ik hier steeds meer last van krijg, ook dat het door zijn niet-prater zijn niet iets is waar we goed over kunnen praten (hij blijft maar vervallen in zijn inhoudelijke mening over het systeem en alles erbij, kan het niet over "ons" hebben). En ik wil niet getrouwd zijn met een man die niet van me houdt maar denkt, best handig- een vrouw die loon binnenhengelt en thuis de boel ook op orde houdt als ik weg ben- ik houd me maar een beetje rustig en laat het gedoe gewoon overwaaien, wel het meest praktisch.
Het zuigt zodanig energie dat ik me steeds vaker afvraag waar we mee bezig ben. Verdienen we allebei niet een relatie waarin we helemaal onszelf kunnen zijn? Als hij zich niet uitspreekt, moet ik er dan niet gewoon de stekker uit trekken en het niet zo door laten modderen?
zondag 28 juli 2024 om 20:35
Als mijn partner in mijn ogen afschuwelijke denkbeelden heeft kan liefde dat niet overwinnen. Dan zou ik hem toch echt met andere ogen bezien, en niet meer als mijn partner willen.
Coffee is never my cup of tea
zondag 28 juli 2024 om 20:52
Waarom is hij weg bij de sportclub? Vind ik best extreem. Of hield hij zich tijdens corona niet aan de regels?Uitgebloeid-Bloempje schreef: ↑28-07-2024 15:28Hoe hij veranderd is, heeft hem al het nodige gekost (...), geen lid meer van de sportclub.
zondag 28 juli 2024 om 20:59
Precies.Marianneke schreef: ↑28-07-2024 20:35Als mijn partner in mijn ogen afschuwelijke denkbeelden heeft kan liefde dat niet overwinnen. Dan zou ik hem toch echt met andere ogen bezien, en niet meer als mijn partner willen.
zondag 28 juli 2024 om 21:11
Het lijkt me voor je partner ook lastig dat hij er in vast loopt dus ik zou me richten op de vraag waarom het zo belangrijk voor hem is om zich er zo in mee te laten slepen en waarom beheerst zijn politieke mening zijn leven? We hebben allemaal wel eens een mening maar om die altijd maar te verkondigen en er zoveel mee verliezen, dat kan nooit de bedoeling zijn geweest.
Misschien kan een psycholoog helpen om hem wat beter om te leren gaan met het onderwerp, op een manier waarbij hij zijn denkwijze kan houden maar ook zijn relaties. Iets zit je man dwars maar hij ziet het zelf niet meer, het zou heel logisch zijn dat je hier op aandringt want dit gaat niet zo maar weg. Sterkte hoor TO, maar dit kan echt wel lukken.
Misschien kan een psycholoog helpen om hem wat beter om te leren gaan met het onderwerp, op een manier waarbij hij zijn denkwijze kan houden maar ook zijn relaties. Iets zit je man dwars maar hij ziet het zelf niet meer, het zou heel logisch zijn dat je hier op aandringt want dit gaat niet zo maar weg. Sterkte hoor TO, maar dit kan echt wel lukken.
zondag 28 juli 2024 om 21:13
Roep dat maar niet te hard. Een beetje wappie is zo overtuigd van zijn gelijk dat ie zich echt niet naar een psycholoog laat sturen. En dat ie er zelf in vastloopt is alleen maar een extra bewijs van zijn gelijk.DingDong schreef: ↑28-07-2024 21:11Het lijkt me voor je partner ook lastig dat hij er in vast loopt dus ik zou me richten op de vraag waarom het zo belangrijk voor hem is om zich er zo in mee te laten slepen en waarom beheerst zijn politieke mening zijn leven? We hebben allemaal wel eens een mening maar om die altijd maar te verkondigen en er zoveel mee verliezen, dat kan nooit de bedoeling zijn geweest.
Misschien kan een psycholoog helpen om hem wat beter om te leren gaan met het onderwerp, op een manier waarbij hij zijn denkwijze kan houden maar ook zijn relaties. Iets zit je man dwars maar hij ziet het zelf niet meer, het zou heel logisch zijn dat je hier op aandringt want dit gaat niet zo maar weg. Sterkte hoor TO, maar dit kan echt wel lukken.
maandag 29 juli 2024 om 08:38
Nee, dat is geen doen. Kijk, als mijn partner graag naar de kerk gaat, of naar yoga retreats, en ik niet, prima. Maar ik ga niet rustig op de bank zitten, terwijl mijn partner allerlei wappie-theorieën of racistische praat over mensen uitstort. Moet ik er dan steeds nog even achteraan zeggen dat ik er heel anders in sta? Ik zou hier mijn eigen imago ook een beetje willen beschermen. Ik zou me generen.Marianneke schreef: ↑28-07-2024 20:35Als mijn partner in mijn ogen afschuwelijke denkbeelden heeft kan liefde dat niet overwinnen. Dan zou ik hem toch echt met andere ogen bezien, en niet meer als mijn partner willen.
maandag 29 juli 2024 om 08:42
Eens. Maar ook zou ik mij ongemakkelijk voelen. Want ik ben wel van mening als je het gezelschap duldt van iemand die hele kwalijke ideeën heeft, dan vind je ze niet zo kwalijk als je voordoet...september schreef: ↑29-07-2024 08:38Nee, dat is geen doen. Kijk, als mijn partner graag naar de kerk gaat, of naar yoga retreats, en ik niet, prima. Maar ik ga niet rustig op de bank zitten, terwijl mijn partner allerlei wappie-theorieën of racistische praat over mensen uitstort. Moet ik er dan steeds nog even achteraan zeggen dat ik er heel anders in sta? Ik zou hier mijn eigen imago ook een beetje willen beschermen. Ik zou me generen.
Ik zou al niet bevriend willen zijn met iemand die dit soort dingen denk over vrouwen, minderheden of anders denkenden. Ik zou het niet oké vinden als een vriend mij voor dom (of erger) verklaard, omdat ik niet mijn eigen 'onderzoek' doe of het erg vind dat ik niet mee ga in de ideeën van diegene. Met zo iemand wil ik geen vrienden zijn, laat staan dat ik zo iemand als mijn partner wil...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 29 juli 2024 om 08:57
Voor mij zou de kerk al een dealbreaker zijn.september schreef: ↑29-07-2024 08:38Nee, dat is geen doen. Kijk, als mijn partner graag naar de kerk gaat, of naar yoga retreats, en ik niet, prima. Maar ik ga niet rustig op de bank zitten, terwijl mijn partner allerlei wappie-theorieën of racistische praat over mensen uitstort. Moet ik er dan steeds nog even achteraan zeggen dat ik er heel anders in sta? Ik zou hier mijn eigen imago ook een beetje willen beschermen. Ik zou me generen.
Verder eens.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 29 juli 2024 om 20:37
Voor mij zou nog een ander element heel belangrijk zijn. Jouw partner gaat volledig voorbij aan jouw behoeftes en grenzen. Nog los van zijn ideeën en de inhoud daarvan. Als jij heel duidelijk aangeeft dat je niets wilt horen over een bepaalde hobby of interesse en iemand begint daar continu over heeft hij geen interesse in jou. En geen respect voor jouw grens (want hij gaat door). Daarnaast zijn zijn overtuigingen belangrijker dan die van jou en kan hij niet volwassen reageren (boos worden, jou negeren). Dat zijn geen normale omgangsvormen in een volwassen relatie. Tel daarbij nog het beledigen van voor jou belangrijke mensen. En het afstoten van anderen (waar jij om geeft maar geen of geen goed contact meer mee hebt door hem).
Het lijkt eerder een soort verslaving waartegen jij aan het vechten bent. Jij praat niet meer met je man maar met zijn ideeën (de verslaving). Je hebt het alleen niet door en probeert aan alle kanten die leuke man van vroeger terug te krijgen. Blijft je vasthouden aan hoe hij was. Die man is weg. Dit is wie hij nu is. Accepteer hem zoals hij is of kies voor jezelf. Je gaat hem niet veranderen.
Het lijkt eerder een soort verslaving waartegen jij aan het vechten bent. Jij praat niet meer met je man maar met zijn ideeën (de verslaving). Je hebt het alleen niet door en probeert aan alle kanten die leuke man van vroeger terug te krijgen. Blijft je vasthouden aan hoe hij was. Die man is weg. Dit is wie hij nu is. Accepteer hem zoals hij is of kies voor jezelf. Je gaat hem niet veranderen.
maandag 29 juli 2024 om 20:41
Ja, dat kan. Maar als iemand dat anders ziet, blijft diegene misschien wel bij die partner.Marianneke schreef: ↑28-07-2024 20:35Als mijn partner in mijn ogen afschuwelijke denkbeelden heeft kan liefde dat niet overwinnen. Dan zou ik hem toch echt met andere ogen bezien, en niet meer als mijn partner willen.
dinsdag 30 juli 2024 om 13:58
Ja, omdat diegene die denkbeelden niet zo afschuwelijk vindt, dan kun je gewoon blijven. Maar als je ze wel afschuwelijk vindt, is dat een stuk lastiger. Dat staat los van de hoeveel liefde je voor iemand voelt.
Liefde overstijgt niet elke vervelende karaktertrek of elk twijfelachtig denkbeeld of welke andere vervelende eigenschap. Mensen die dat vinden, tja... ik denk dat deze vooral tegen zichzelf aan het liegen zijn. Omdat ze aangeleerd hebben gekregen dat je geen eisen of grenzen mag stellen aan het gedrag een geliefde. Dat liefde alles weer normaal of goed kan maken. Of iemand kan laten inzien dat diegene verkeerd zit. Dan laat je jezelf gijzelen door een bepaald denkbeeld.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 30 juli 2024 om 15:36
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar deel graag mijn eigen ervaring.
Mijn laatste lange relatie (5 jaar LAT) was met ook zo'n man.
Precies dezelfde opvattingen, en lijnrecht tegenover die van mij. Dat was de eerste jaren niet zo, maar tijdens Covid ging hij ook het wappies-pad op.
Ik heb heel lang geprobeerd om de overeenstemming te blijven zoeken en me te richten op de zaken waar we wel op 1 lijn in stonden. Maar uiteindelijk hield het geen stand. Continue discussies hadden we. Woest kon ik worden.
Ik besefte me dat ik geen respect meer voor hem en zijn opvattingen had en heb de relatie verbroken. Achteraf had ik dat veel eerder moeten doen.
Dit soort negativiteit zuigt je gewoon leeg. Het is ook treurig en ik vind het ook gewoon heel erg dom.
Ik snap dat het je man is, en dat je ooit gekozen hebt voor hem. Maar dit gaat niet veranderen, dus als dit niet is waar jij blij van wordt, kies dan vooral voor jezelf.
Ik hoor mijn ex nog zeggen..' het is allemaal de schuld van deze regering, dat wij nu uit elkaar gaan, want ze willen mensen uit elkaar drijven.' Zucht, echt 0 zelfreflectie....
En nu ben ik heel blij dat ik er niet meer mee hoef te dealen.
Mijn laatste lange relatie (5 jaar LAT) was met ook zo'n man.
Precies dezelfde opvattingen, en lijnrecht tegenover die van mij. Dat was de eerste jaren niet zo, maar tijdens Covid ging hij ook het wappies-pad op.
Ik heb heel lang geprobeerd om de overeenstemming te blijven zoeken en me te richten op de zaken waar we wel op 1 lijn in stonden. Maar uiteindelijk hield het geen stand. Continue discussies hadden we. Woest kon ik worden.
Ik besefte me dat ik geen respect meer voor hem en zijn opvattingen had en heb de relatie verbroken. Achteraf had ik dat veel eerder moeten doen.
Dit soort negativiteit zuigt je gewoon leeg. Het is ook treurig en ik vind het ook gewoon heel erg dom.
Ik snap dat het je man is, en dat je ooit gekozen hebt voor hem. Maar dit gaat niet veranderen, dus als dit niet is waar jij blij van wordt, kies dan vooral voor jezelf.
Ik hoor mijn ex nog zeggen..' het is allemaal de schuld van deze regering, dat wij nu uit elkaar gaan, want ze willen mensen uit elkaar drijven.' Zucht, echt 0 zelfreflectie....
En nu ben ik heel blij dat ik er niet meer mee hoef te dealen.
dinsdag 30 juli 2024 om 15:41
Mijn hemel, bizar.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 30 juli 2024 om 20:12
Dat concludeerde hij zelf tijdens ons gesprek zondag. Zo zit ik er nu eigenlijk wel in- je doet "normaal" (hij mag vinden wat ie wil, maar hij valt mij er niet mee lastig) of ik kap hiermee, het zou me veel pijn doen, maar dat is dan maar zo. Ik wil niet oud worden met iemand die zich zo gedraagt. Het was geen licht gesprekje, zo ziet hij het ook niet, dat het me serieus is, is hem wel helder.
Als de hele relatie waardeloos was, was het zo klaar als een klontje, dan is het gewoon finito, maar er zit echt nog wel wat.
Overigens vind ik het ook lastig om zijn rare ideeën goed te matchen bij hoe hij eigenlijk ís, zijn gedrag (en hoe ik hem van oorsprong ook ken, eigenlijk heel open, toegankelijk, behulpzaam naar iedereen). Hij is bijv. helemaal niet traditioneel in hoe hij bijv. naar vrouwen is (zoals zo'n l*l van een Thierry), heeft mij ook altijd gesteund qua ontwikkeling, had leuk contact met een trans collega (waar een groot deel van het bedrijf kinderachtig over deed), heeft absoluut niks tegen homo's, om maar voorbeelden te noemen die niet bij dat extreme gedachtengoed passen. Maar hoe kan je dan "preachen" wat je niet "practiced"?! (gelukkig maar natuurlijk... anders was ik ook al weg)
dinsdag 30 juli 2024 om 20:15
Dank voor het delen van je ervaring, moet een moeilijke periode voor je zijn geweest. Herken wel veel in je verhaal. Als die van mij dan zo zou reageren zou dat wel de ultieme bevestiging zijn dat verbreken van de relatie de juiste beslissing was... Jeetje, dan ben je echt van het padje.
dinsdag 30 juli 2024 om 20:51
Heb je dat verschil tussen zijn denkbeelden en gedrag wel eens benoemd naar hem en gevraagd hoe hij dat zelf met elkaar rijmt?Uitgebloeid-Bloempje schreef: ↑30-07-2024 20:12Overigens vind ik het ook lastig om zijn rare ideeën goed te matchen bij hoe hij eigenlijk ís, zijn gedrag (en hoe ik hem van oorsprong ook ken, eigenlijk heel open, toegankelijk, behulpzaam naar iedereen). Hij is bijv. helemaal niet traditioneel in hoe hij bijv. naar vrouwen is (zoals zo'n l*l van een Thierry), heeft mij ook altijd gesteund qua ontwikkeling, had leuk contact met een trans collega (waar een groot deel van het bedrijf kinderachtig over deed), heeft absoluut niks tegen homo's, om maar voorbeelden te noemen die niet bij dat extreme gedachtengoed passen. Maar hoe kan je dan "preachen" wat je niet "practiced"?! (gelukkig maar natuurlijk... anders was ik ook al weg)
dinsdag 30 juli 2024 om 23:08
Ja op dat moment was het heel moeilijk en verdrietig. En verbijsterend. En heel vaak hoopte ik 'he will snap out of it'. Maar dat gebeurde niet.Uitgebloeid-Bloempje schreef: ↑30-07-2024 20:15Dank voor het delen van je ervaring, moet een moeilijke periode voor je zijn geweest. Herken wel veel in je verhaal. Als die van mij dan zo zou reageren zou dat wel de ultieme bevestiging zijn dat verbreken van de relatie de juiste beslissing was... Jeetje, dan ben je echt van het padje.
En ik dacht, ik wil dit niet een partner, in degene die naast mij staat in het leven.
Nu na een paar jaar, moet ik er wel een beetje om lachen soms. Dus het slijt;)
dinsdag 30 juli 2024 om 23:09
Het heeft geen zin om in discussie te gaan. Want dit soort mensen geloven niet meer in logische redenatie.petronella72 schreef: ↑30-07-2024 20:51Heb je dat verschil tussen zijn denkbeelden en gedrag wel eens benoemd naar hem en gevraagd hoe hij dat zelf met elkaar rijmt?
woensdag 31 juli 2024 om 10:24
Of te wel, hij gaat zijn rare denken en al zijn haat en politieke voorkeus voor de vrouwenhater niet veranderen als hij het maar niet publiekelijk gaat uiten.
Zo zit ik er nu eigenlijk wel in- je doet "normaal" (hij mag vinden wat ie wil, maar hij valt mij er niet mee lastig) of ik kap hiermee, het zou me veel pijn doen, maar dat is dan maar zo.
Maar hij denkt nog wel zo. Waar je genoegen mee wil nemen zeg.
Zo zit ik er nu eigenlijk wel in- je doet "normaal" (hij mag vinden wat ie wil, maar hij valt mij er niet mee lastig) of ik kap hiermee, het zou me veel pijn doen, maar dat is dan maar zo.
Maar hij denkt nog wel zo. Waar je genoegen mee wil nemen zeg.
woensdag 31 juli 2024 om 10:38
En dan is het ook nog, je wéét dat hij dit denkt... dat maakt het toch wel ongemakkelijk lijkt mij.Lucifee2024 schreef: ↑31-07-2024 10:24Of te wel, hij gaat zijn rare denken en al zijn haat en politieke voorkeus voor de vrouwenhater niet veranderen als hij het maar niet publiekelijk gaat uiten.
Zo zit ik er nu eigenlijk wel in- je doet "normaal" (hij mag vinden wat ie wil, maar hij valt mij er niet mee lastig) of ik kap hiermee, het zou me veel pijn doen, maar dat is dan maar zo.
Maar hij denkt nog wel zo. Waar je genoegen mee wil nemen zeg.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 31 juli 2024 om 11:53
Ik denk ook uit de berichten van TO op te maken dat zij hier niet doorheen komt, omdat hij overal wel een antwoord op heeft.
Omdat in die hoek van denken vaak wetenschap en ratio niet meer gelden, is er helaas ook haast geen beginnen aan.
Je zou nog denken dat degene die je het meest dierbaar is, je kan 'wakker schudden' maar als hij zoals in dit geval denkt het allemaal beter te weten dan z'n vrouw dan gaat het niet lukken.
woensdag 31 juli 2024 om 12:14
Putin, Trump en de FVD: allemaal mensen die op vrouwen neerkijken en enge wetten willen doorvoeren.
Kijk maar eens wat Project 2025 is, gemaakt door Trump's trouwe vrienden. Dat is heel eng.
Een man die daarvoor is, ziet een vrouw echt niet als zijn gelijke.
Klinkt alsof hij niks zelf aan zijn frustraties wil doen en dus de schuld van zijn problemen bij anderen neerlegt, en steeds verder in dat kringetje is gaan ronddraaien.
Kijk maar eens wat Project 2025 is, gemaakt door Trump's trouwe vrienden. Dat is heel eng.
Een man die daarvoor is, ziet een vrouw echt niet als zijn gelijke.
Klinkt alsof hij niks zelf aan zijn frustraties wil doen en dus de schuld van zijn problemen bij anderen neerlegt, en steeds verder in dat kringetje is gaan ronddraaien.
woensdag 31 juli 2024 om 14:12
Ik heb er eens even naar gekeken maar dat is echt terug in de tijd qua sommige aspectenZoetekauw schreef: ↑31-07-2024 12:14Putin, Trump en de FVD: allemaal mensen die op vrouwen neerkijken en enge wetten willen doorvoeren.
Kijk maar eens wat Project 2025 is, gemaakt door Trump's trouwe vrienden. Dat is heel eng.
Een man die daarvoor is, ziet een vrouw echt niet als zijn gelijke.
Klinkt alsof hij niks zelf aan zijn frustraties wil doen en dus de schuld van zijn problemen bij anderen neerlegt, en steeds verder in dat kringetje is gaan ronddraaien.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
