Relaties
alle pijlers
beginnen van relatie onder moeilijke omstandigheden
maandag 13 augustus 2007 om 12:37
Ik heb twee maanden geleden een enorm leuke jongen ontmoet. Tien dagen daarna kregen we iets en eigenlijk gaat het allemaal hartstikke goed. Ik vind hem super en hij mij ook. Eigenlijk nog nooit zo'n goed gevoel over een relatie gehad, veel raakvlakken, dezelfde interesse's, als ik eerlijk ben denk ik gewoon echt dat hij perfect bij me past! Doordat ik hem zo leuk vind en megaverliefd ben, ben ik ook extreem bang iets te verpesten.
Ik heb best wel wat persoonlijke issues, afgelopen jaar was best moeilijk voor me (relatie van zeven jaar verbroken, daarna een eetstoornis waar ik nog mee worstel, verliefd geweest op een jongen die absoluut niet eerlijk was en me gekwetst heeft en nog meer gedoe) en heb dat nog niet helemaal afgesloten. Ben wel echt klaar met die relatie maar denk nog veel na over hoe het allemaal gelopen is en waardoor dat komt.
Ik heb het zelf uitgemaakt, en heb daar absoluut geen spijt van)
Mijn (nieuwe) vriendje heeft een relatie van twee jaar achter de rug en ook daarvan heb ik soms het idee dat hij het nog niet helemaal heeft afgesloten.(Ook hij heeft het zelf uitgemaakt en zegt dat hij dat een moeilijke maar goede keuze vond)
Hij praat er wel gewoon over, heeft niks te verbergen en is ook heel open met zijn gevoel naar mij toe. Ik weet dat hij gek op me is en hij laat dat ook altijd merken, hij is zo heerlijk dat ik mezelf wel kan schoppen omdat ik dan nog steeds loop te twijfelen!
We praten heel erg veel, hij wil dat het goed met me gaat, en vraagt me altijd hoe het gaat met eten enzo.. Ik wil gewoon een leuk vriendinnetje zijn. Ben bang dat ik het verpest als ik zware onderwerpen aanbreek terwijl ik ze eigenlijk ook niet kan negeren. Ik weet dat ik moet praten en mijn gevoelens moet uiten, hij wil ook dat ik dat doe en ik hoop ook dat hij het doet als er iets is. Toch heb ik het idee dat het nu allemaal te moeilijk is. Dat het begin van een relatie leuk moet zijn, en niet zo gecompliceerd. Daarbij zijn we allebei ook nog eens enorme denkers, lopen alles te analiseren en te besrpreken. En als ik helemaal op slot zit breekt hij dwars door de muur heen.
Nou ja, hoop gezeur om niks eigenlijk, hij is precies wat ik wil, en toch ben ik bang dat door de lastige omstandigheden we allebei te veel druk uitoefenen op elkaar en deze relatie.
Is er iemand die ook maar iets herkent van wat ik bedoel? Ik kan het allemaal niet zo goed omschrijven dus vraag maar als je iets wil weten. Ik vraag me echt af of mijn angsten gegrond zijn, of dat ik me erover heen moet zetten.
Ik heb best wel wat persoonlijke issues, afgelopen jaar was best moeilijk voor me (relatie van zeven jaar verbroken, daarna een eetstoornis waar ik nog mee worstel, verliefd geweest op een jongen die absoluut niet eerlijk was en me gekwetst heeft en nog meer gedoe) en heb dat nog niet helemaal afgesloten. Ben wel echt klaar met die relatie maar denk nog veel na over hoe het allemaal gelopen is en waardoor dat komt.
Ik heb het zelf uitgemaakt, en heb daar absoluut geen spijt van)
Mijn (nieuwe) vriendje heeft een relatie van twee jaar achter de rug en ook daarvan heb ik soms het idee dat hij het nog niet helemaal heeft afgesloten.(Ook hij heeft het zelf uitgemaakt en zegt dat hij dat een moeilijke maar goede keuze vond)
Hij praat er wel gewoon over, heeft niks te verbergen en is ook heel open met zijn gevoel naar mij toe. Ik weet dat hij gek op me is en hij laat dat ook altijd merken, hij is zo heerlijk dat ik mezelf wel kan schoppen omdat ik dan nog steeds loop te twijfelen!
We praten heel erg veel, hij wil dat het goed met me gaat, en vraagt me altijd hoe het gaat met eten enzo.. Ik wil gewoon een leuk vriendinnetje zijn. Ben bang dat ik het verpest als ik zware onderwerpen aanbreek terwijl ik ze eigenlijk ook niet kan negeren. Ik weet dat ik moet praten en mijn gevoelens moet uiten, hij wil ook dat ik dat doe en ik hoop ook dat hij het doet als er iets is. Toch heb ik het idee dat het nu allemaal te moeilijk is. Dat het begin van een relatie leuk moet zijn, en niet zo gecompliceerd. Daarbij zijn we allebei ook nog eens enorme denkers, lopen alles te analiseren en te besrpreken. En als ik helemaal op slot zit breekt hij dwars door de muur heen.
Nou ja, hoop gezeur om niks eigenlijk, hij is precies wat ik wil, en toch ben ik bang dat door de lastige omstandigheden we allebei te veel druk uitoefenen op elkaar en deze relatie.
Is er iemand die ook maar iets herkent van wat ik bedoel? Ik kan het allemaal niet zo goed omschrijven dus vraag maar als je iets wil weten. Ik vraag me echt af of mijn angsten gegrond zijn, of dat ik me erover heen moet zetten.
maandag 13 augustus 2007 om 12:42
Doe het gewoon rustig aan, wissel de zware gesprekken af met luchtige dates en lachen. Je hoeft elkaar niet te sparen kwa gesprekken vind ik. Als je maar het gevoel hebt dat je jezelf kan zijn bij hem en je op je gemak voelt.
Dat kan een tijdje duren natuurlijk tot dat echt 100% is.
Maar als je je ongemakkelijk blijft voelen dan is het meestal geen match.
Ook een beetje geduld hebben en maak je niet te druk. Spreek ook eens af met vriendinnen en praat erover.
Dat kan een tijdje duren natuurlijk tot dat echt 100% is.
Maar als je je ongemakkelijk blijft voelen dan is het meestal geen match.
Ook een beetje geduld hebben en maak je niet te druk. Spreek ook eens af met vriendinnen en praat erover.
maandag 13 augustus 2007 om 12:53
Hoi Vana, dankje voor je antwoord. We lachen ook echt heel erg veel en hebben luchtige gesprekken, en ook over hele andere dingen. Mijn onzekerheid staat me wel vaak in de weg, en dan lopen de conversaties een beetje vast. Hij heeft dat ook merk ik, zegt niet altijd wat hij denkt. Maar heel vaak is hij dan weer superdirect. Dus van de ene kant loop je elkaar af te tasten, kent elkaar helemaal nog niet zo goed natuurlijk, het gevoel is wel heel sterk en hij weet dingen van me die ik mijn andere vrienden nooit zou vertellen. Dus we zijn extreem close, maar eigenlijk kenne we elkaar nog niet goed genoeg. Dit zorgt voor rare situaties vind ik.
maandag 13 augustus 2007 om 14:01
Hey,
Herken het heel goed wat je zegt. Heb sinds dikke 3 maanden nieuwe relatie. Op zich gaat het meestal wel goed. Toch heb ik het moeilijk als we woorden hebben, hij is nogal direct en ik supergevoelig, met als resultaat dat ik begin te huilen en hij totaal niet weet waar dat vandaan komt. Zijn allebei ook enorme denkers, geen makkelijke combinatie. Ben ervoor 5 jaar single geweest, is sowieso weer een hele aanpassing om iemand toe te laten en te vertrouwen. Hij van zijn kant heeft ook het één en ander meegemaakt, is zeer wantrouwig. Als we woorden gehad hebben, overvalt mij ook soms een enorme twijfel, niet zozeer van mijn kant maar of hij het dan nog wel ziet zitten... Weet niet of dat bij jou ook zo is, die schrik dan ergens dat hij het uitmaakt? Verder heb ik iets heel persoonlijk tegen hem moeten zeggen, hij moest dat weten. Was heel moeilijk, maar hij heeft het goed opgepakt. En toch heb ik soms nog wat bang dat hij daar misschien later wel een probleem mee gaat hebben.
We zullen wel zien, hé. Als je elkaar heel graag ziet, dat is al veel. Dan zal de rest zich ook wel oplossen, hé.
Tja, en makkelijk gezegd maar toch, niet teveel nadenken. Ben er zelf ook wel een kei in
.
Groetjes
Herken het heel goed wat je zegt. Heb sinds dikke 3 maanden nieuwe relatie. Op zich gaat het meestal wel goed. Toch heb ik het moeilijk als we woorden hebben, hij is nogal direct en ik supergevoelig, met als resultaat dat ik begin te huilen en hij totaal niet weet waar dat vandaan komt. Zijn allebei ook enorme denkers, geen makkelijke combinatie. Ben ervoor 5 jaar single geweest, is sowieso weer een hele aanpassing om iemand toe te laten en te vertrouwen. Hij van zijn kant heeft ook het één en ander meegemaakt, is zeer wantrouwig. Als we woorden gehad hebben, overvalt mij ook soms een enorme twijfel, niet zozeer van mijn kant maar of hij het dan nog wel ziet zitten... Weet niet of dat bij jou ook zo is, die schrik dan ergens dat hij het uitmaakt? Verder heb ik iets heel persoonlijk tegen hem moeten zeggen, hij moest dat weten. Was heel moeilijk, maar hij heeft het goed opgepakt. En toch heb ik soms nog wat bang dat hij daar misschien later wel een probleem mee gaat hebben.
We zullen wel zien, hé. Als je elkaar heel graag ziet, dat is al veel. Dan zal de rest zich ook wel oplossen, hé.
Tja, en makkelijk gezegd maar toch, niet teveel nadenken. Ben er zelf ook wel een kei in
.Groetjes
